장음표시 사용
511쪽
- Synodus Τtidentina seg. πη IV. csip. X r. loquens de Dignitatibus, & Canonieis, is qui choro interesse debent, unum eα eorum Ussiciis esse dicat, in choro ad macia is dum insituro, lamnis, O cssuticis Dei nomen reverenter, distincte , demorequeis Dudarer suumque pauca omnino sint Capitula in quibus eo modo a Canonicis in choro assistatur , ideoque receptae in universa Ecclesia disciplii te patico, truis tos adu ruri dignoscatur; quum insuper opinio illa, numquam in Congregati si ne Concilii a ridentini interpretationi prae sita , examinata sit , quin statimis explosa fuerit, di impri bara, quamvis praesumptis consuetudinis . aliisque sun-- darrertis, S rationibus inniXa psi hiberetur , Canonicis etiam Ecclesiarum p is triarchalium huius nostrae Urbis super hoc instantibus; quam denique idem iu-- dicium prolatum reperiatur a pluribus Conciliis provincialibus, ab hae etiam. Apostoliea Sede approbatis di confirmatis nihil lain reliquum esse videtur , is quominus pauciores universorum legi se accommodent. Equidem minime nobis si compertum est. quo peculiari titulo suffulti persuasum habeant unius vel alte si rius Ecclesiae Canonici. se muneri suo satisfacere per inplicem in choro assuis stentiam, absqθ' divinae psalmodiae cantu. Verum, nisi illis praelio si aposto is licum, non praesun ptum, vel abrogatum, sed legitimum ac vigens privilegium is sive indultum, iure ac me to verendum est ne isti, dum ita se gerunt, prae-- bendariim ae distributionum fructus minime suos iaciant , dc consequenter ne
is ad eorum restituti nem teneantur. Quapropter vestrum erit , Venerabiles Fra- is tres, haee omnia illis aperire, ut neque nobis. neque vobis apud divinum iudia
is rem fraudi sit ., si in huiusmodi re , quae tanti est momenti, utpote quae ad si ipsiua Dei cultum proxime spectat, abusus & corruptelas , quas arguendo &, increpando evellere debebamus, dissimulatione ac silentio nostro lavisse & eon is firmasie inveniamur. Interea Fraternitatibus vestris, quas intimo cordis affectuis complectimur . Apostolicam Benedictionem amantissime impertimur. is Datum Romae apud S. Mariam Maiorem die AI x. Augusti MDCCXLIV. A Pontificatus nostri anno quarto.
512쪽
CAPUT VII. uuando , quoties, oe quo loco celebrandum sis
L Uaest. I. bora eelebrare licet e Resp. Communis sententia est , liciatum esse eelebrare ab aurora usque ad meridiem . Variae assignantur caussae tum anticipandi , tum postponendi celebrationem . Damnum grave , ut amisso notabilis Iueri , occasio itineris necessarii reputantur caussae sufficientes anticipandi, aut postponendi per horam Missam . Generales , Provinetales , Superiores Iocales possunt cum suis Religiosis dispensare ex rationabili caussa . ut anticipent . vel postponant tempus celebrandi ; cum sint ipsorum ordinarii . II. Quaest. II. Quodnam pereatam perpetrat qui ante , vet post praescriptum tempus eHebrat e Resp. Peccare hunc graviter Auctores docent , quando sine ut Iacaussa legem praescripti temporis violat. Quis autem absque caussa hanc legem infringet Dissident vero Auctores in assignanda temporis quantitate necessaria ad eulpam gravem . Alii requirunt mediam horam , alii tres quadrantes , alii sere horam . Uerum raro accidit , in hac materia peccari . Nam alicubi , ut Venetiis , consuetudo est protrahendi Missas post meridiem . Caussae quoque occurrunt anticipandi , aut protrahendi Missam . Nam praeter assignatas, s lemnis eantus saepe Missam protrahit per unam ct alteram horam . Funera s lemnia Principis , aut alicuius Magnatis , iter quoque , ut dixi , concio , publica supplicatio , caussae esse queunt cur per horam anticipetur , vel postponatur . Religiosos privilegio frui inchoandi Missam una hora post meridiem, docent plures . Si disserant post hanc horam per tres quadrantes , peccabunt venialiter solum , inquit P. Viva , ob parvitatem materiae r & laudat Bonacinam , ae Sylvium. III. Quaest. III. Licitum ne es celebrare tribus ultimis diebus hebdomadae fa Eae j Resp. Die Iovis licitum est celebrare euilibet Sacerdoti; quamvis commuis nis Ecclesiae consuetudo sit ut tali die, sicut & sabbato sancto, Sacerdotes ablisneant a celebratione . Nisi adsit peculiaris ratio, existimo servandam esse consuetudinem tum die Iovis, tum sabbato sancto . Superiores tamen ex rationabili caussa dispensare eum aliquo Sacerdote possunt , ut reipsa interdum dispensant . Die Parasceves vetitum omnibus celebrare . Quando sestiun Annuntiationis Vel in Parasceve, vel in sabbato sancto occurrit, iam statutum est transserendum
513쪽
Iv. IV. Quandonam licet pluries eodem die celebrare e Resp. Olim , ut
diximus, pluries Sacerdotes celebrare poterant. In praesens dumtaxat die Nativitatis Domini concessum est tres Missas celebrare . Nemo tamen ad tres celebranis das astringitur, sed ad unam tantum tenetur , etiamsi Parochus sit. Quando quis unam tam um dicere velit, GaVamus contendit, eum debere legere primam, aue tertiani. Alii contendunt eum legere posse quam maluerit. Si celebret media nocte, videtur opportunior prima ἱ si Versus meridiem , tertia videtur magis expedire : nulla tamen ratio apparet cur hanc potius quam illam celebrare debeat . ni omnes tres Missas dicere velit, potest illas celebrare successive post mediam noctem , inquit P. Viva quos. v. artiri 6. num. 3. & allegat Suarea, ac Dianam . Ad deeretum emanatum I 6 I. relatum a P. La-Croiae, quo id prohibetur, respo det P. Viva , non esse usu ubique receptum . Haec opinio videtur esse contra communem consuetudinem. Una Missa celebrari potest media nocte elapsa r aliis duae celebrandae sunt post auroram . Ante quippe auroram communicarς populus Anequit. Haec est communis consuetudo. V. Alicubi in aliquo regno Hispaniae die commemorationis delanchorum ceI
hrantur a quolibet Sacerdote duae Missae . Anno elapso summus Pontifex BENEDICTUS XIV. Regi Lusitaniae privilegium concessit, quo Sacerdotes celebrare possent eadem die tres Missas , adiecta tamen conditione ut pro una sola accipi stipendium possit. VI. Plures assignari easus soIent in quibus iterare Missas Iicet. Si Parothus habeat plures parochias, &, nisi plures celebret Missas, aliqua parochia Missa ea-reat; tunc , inquiunt , binare potest . Immo die Natalis Domini Parochum habentem duas parochias, posse celebrare sex Missas, docet La-Croiκ num. a . ubi citat Suarea, & Lugo , qui concedunt iasi Parocho, ut in singulis parochiis r petat Missam diebus seriaIibus, ne a Iteruter populus potestate privetur offerendi sacrificium . Leander , Gobat , & alii contendunt . adventum Principis , vel Magnatis , dedicationem EccIesiae , quando ob populi multitudinem satis non est unum sacrificium, nimiam Ecclesiae, vel Sacerdotis paupertatem , necessitatem benedicendi nuptias , lassicientes esse caussas iterandae Missae . Sed opiniones istae falsae sunt, praesertim aetate nostra, ob Sacerdotum multitudinem. Et cum Sedes ApostoIica prohibuerit Missas eadem die iterari, nemo absque eiusdem dispensatione plures eadem die celebrare Missas valet.
VII. Quaest. U. Quo sieο eesebrauia fit Mi e Resp. In Ecclesia ves consecrata, aut se Item benedicta ab Episcopo, & ad a Itare aut consecratum , aut in quo sit petra consecrata . Episcopus facultatem impertire potest celebrandi extra Ecclesiam in aliquo honesto loco ob rationabiles caussas . Quare si Parochus praevia deat, tu tali solamnitate popuIum non posse in Ecclesia ob angustiam congrega
514쪽
DISS. II. DE SACR. MISSAE. 48 di
xi, debet praevenire , & petere facultatem ab Episcopo celebrandi extra Ecelssiam : quae saeuitas non censetur data, nisi in easa repentino, & inopinato. Qui libet Sacerdos celebrare valet in altari fixo consecrato, ubicumque posito, Epi seopi auctoritate erecto . Episcopus in itinere potest in altari portatili celebrare cvel eurare ut coram se celebretur , dum ad Ecclesiam commode accedere nequit. Aliqui eontendunt, id eum agere posse in propria , secus in aliena dioece-si. Alii contradicunt ; eum haec actio non sit iurisdictionis contentiosae , sed usus privilegii personalis . Circa hoc decretum edidit Clemens XI. quod hie subiicio legendum.
De celebratione in Oratoriis privatis , emanatum
ς I. T Onnulli Episcopi, ct complures Regulares sub praetextu privilegiorum 1 l ea sibi licere putant quae prohibita sunt. Siquidem Episcopi, etiam in
aliena dioecesi, extra domum propriae habitationis in privatis laicorum domuis bus erigi faciunt altare, ibique per unum, aut plures e suis Capellanis vivifi- eam Christi hostiam immolare : Regulares vero in quibusdam Magnatum, seu is aliarum nobilium personarum privatis oratoriis, quae certis quandoque ex cauta sis a Sede Apostolica concedi solent, celebrare audent vel plures Missas quamis in iis sit indultum, vel absque praesentia personarum quarum eontemplation is gratiosa concessio emanavit, vel extra debitas horas, & post meridiem , vel iuis lis etiam diebus quibus per constitutiones dioecesanas , aut etiam decreta Lis Congregationis Concilii celebra i prohibetur, aut quae in ipsis indultis apostoli is cis excipiuntur, quominus in illis celebrari possit;.aut etiam altari portatili utiis non verentur in sanctarum sanctionum contemptum , ae sancti sacrificii irrevsrentiam. Quamobrem ad abusus huiusmodi eliminandos , di ad instaurandam ,, venerationem tremendo mysterio debitam, sanctissimus Dominus noster ex nanimi voto S. R. E. Cardinalium, Concilii Tridentini Interpretum, inhaerendo is declarationibus alias hae de re editis, expresse declarat, Episcopis & his mai A ribus Praelatis, etiamsi Cardina latus dignitate fulgentibus , neque sub praetexta se clausi in corpore iuris, neque alio quocumque titulo, nullo modo licere extra is domum propriae hAbitationis, in domibus laicis, etiam in propria dioecesi, quod . is lare
515쪽
4so LIB. III. DE LUC HAICISTI A.
si sortius intelligitur in aliena , etiamsi dioeceiani consensus adhiberetur , erigereis altare, ibique sacrosanctum Missae sacrificium celebrare . sive celebrari facere . - Αc pari modo in oratoriis privatis, quae per S. Sedem concessa suerint, non liis cere Regularibus cuiusvis ordinis, aut Instituti, seu Congregationis, etiam S is cietatis IESU, aut etiam cuiuscumque ordinis militaris, etiam S. Ioannis Hie- is rosolymitani, aut aliis quibuscumque sacerdotibus, etiamsi essent Episcopi, inis iis celebrare in diebus Paschatis, Pentecostes , Nativitatis Christi Domini, alimis que anni sestis solemnioribus, ac diebus in indulto exceptis et in reliquis Verois diebus praedictis Regularibus, ct Sacerdotibus quibuscumque, etiam Episcopis ,
si in praefatis Oratoriis celebrare non licere, ubi unica Missa, quae in indulto eonis ceditur, fuerit celebrata; super quo celebraturus teneatur diligenter inquirere , & de eo se optime informare et atque illa etiam in casibus praemissis celebrariri nequeat post meridiem, demandando ulterius, ac declarando in omnibus huis iusmodi casibus personas quascumque, dictas Missas audientes . nullatenus praeis cepto Ecclesiae satisfacere. Quo vero ad altare portatile, iterum inhaerendo deri clarationibus supradictis, censuit licentias , seu privilegia concessa nonnullis Reis gularibus in c. In his de pri v. & per aliquos summos Pontifices aliis Regulariri bus communicata, utendi dicto altari portatili, in eoque celebrandi absque Oris dinariorum licentia in locis in quibus degunt, omnino revocata esse per idem Co is cilium Tridentinum atque ideirio eosdem Regulares prohibendos ne illis utantur. is ac mandandum, prout praesentis tenore mandat Episcopis , aliisque ordinariis
is locorum, ut contra quoscumque contravenientes , quamvis Regulares, proceis dant etiam tamquam Sedis Apostolicae Delegati ad poenas praescriptas per idemo S. Concilium in dicto decreto Il. 22. c. unico, usque ad censuras latae sente tiae, tributa etiam iisdem facultate per hoc decretum, ita procedendi, perinde is ac si per S. Sedem specialiter concessa fuisset. Et ita Sanctitas sua declarat, &- servari mandat. Cardinam Taneiaticus Praefectus.
VIII. In navi quoque licitum est eelebrare, dummodo absit periculum sanguianis e Tindendi. Immo addunt, licitum esse servare in eadem Eucharistiam, si locus adsit decens dc opportunus. Alii dicunt, posse celebrari Missa in siccam, qua do non potest consecrari. Sed huius Missae siccae usus mihi non probatur. Quando offerri sacrificium nequit, recitentur preces, legantur Evangelia, Epistolae Paulinae, fiant meditationes mysteriorum christianae religionis, dc alia pia officia ex
IX. maest. VI. Quid de Oratoriis p atis dicendum Oratorium privatum est locus in domo hominis privati ad tempus eultui divino deputatus. Quare oratoriλ o palatiis Episcoporum, in Regularium claustris, perpetuo destinata divino cul-
516쪽
DIIS. II DE SACRO MISSAE . 491
hui, non eomputantur inter Oratori AE privata; sicuti neque oratorium quod ha bet ingressum in publica Via . Sermo ergo in praesentia non est de Oratoriis Rehu Iasium, aut Episcoporum, sed dα Oratoriis privatis laicorum, aut Cleritorum se
X. Conei lium Tridentinum fess. xxo. decret. de releδr. Vis imperat ne Eoiseopipes mittant in privatis domibus celebrari Pasqualigus, de alii non pauci doeene posse Episcopum dare facultatem ut celebretur in privatis saecularium Oratoriis pro
dando viatico infirmo graviter aegrotanti ἀ & quando tutus non sit egressus e domo, ut tempore pestis. P. La-Cmiκ Lib. VI. pari. II. Om. 2 v. narrat, Episcopos in Germania reipsa potestatem exercere e cedendi Oratoria privata ad vitam ali cuius. Verum quid possint, aut non possint Episcopi, ad me non attinet de ἀnire.
In Italia a sola Sede Apostolica saeuitas erigendi Oratoria privata saecularibus ima pertitur. Concedunt dumtaxat Episcopi saeuitarem erigendi oratoria publiea. sea quae publieum ingressum admittunt. Publicum autem est, ut dixi, quando habet ianuam in publica Via, & omnibus ingressus patet. XI. Innumeras quaestiunculas de his Oratoriis instituerunt, quasi non sussicerentillae quae excitantur super iure naturali, de divino. Vix aliquod emanat statutum, aut privilegium, quin volumina quaestionum etdantur. Pateor me summopere tam dere, dum tot quaestionum sarraginem Iego super eiusmodi statutis de privilegiis meri iuris positivi humani, saepe non communis, sed privati. Aliquas praecipuas per stringam XII. Et principio icunt, Oratoria ista debere muris quatuor constare, ab aliis
locis profanis seiunctis. Pro quarto tamen aptari tela potest, quae aperiatur, aut claudatur ad commodum audientium Missam. Privilegium a Papa concessum ees sat morte privilegiari, non perit morte Papae. Si privilegium concedit unius Mis
sae celebrationem, intelligitur quod unica illo die telebrati possit. . Aliqui ea villantur, quod haec particula v a non sit exclusiva ; ideoque licitum esse eelebrari plures. Sed commentum istud nimis est ineptum. Si privilegiatus mutet domicilium in aliam dioecesim, secum desert privilegium; eum si personale. Requiritur tamen Episcopi approbatio, etiamsi fiat mutatio in eadem civitate; quidquid aliqui ditant: quia Episeopiis approbavit primum locum, non alium. Si privile
giatus alio peregrinetur, nequit curare ut privatim sibi eelebretur. Neque uinum Oratorium in villa , aliud in . civitate haberi potest; nisi id Papa expreste concedat. Vi enim unius privilegii unico tantum in loco conceditur Oratorium. XIII. In eiusmodi Oratoriis vetitum est celebrare in festis Nativitatis Domini, Epiphaniae. Paschatis, Pentecostes , Annuutiationis , Risumptionis , Apollo lorum Petri & Pauli , dc, omnium Sanctorum , nisi al ter exprimatur. Decretum Sae. Congr. IT. Novemb. I 6O7. quo id declaratur, refert Gavantusῖ confirmatumque
517쪽
est decreto Clementis XI. supra rescripto. In his oratoriis privatis nequit eantati Missa solemnis.
si v sit; si vhi m. e. pio audiendae Missae die festivo in his Privatis oratoriis
omnes qui habitant in domo privilegiati, ut Pater, mater, nurus, gener, uxor . filii, filiae, nepotes, pronepotes, & alii per lineam rectain descendentes, & m nentes sub regimine familiae privilegiari, habitantesque cum illo et item famuli pservi, & ancillae . Hospites, nisi sint in privilegio nominati non satisfaciunt. Sihi in Bulla sint nominati, Tam burinus docet cui subscribit La Croix cum alii, etiam famulos eorumdem hospitum privilegio uti possie. Vera ne, an falsa siehaee opinio, ignoro. Ego stricte interpretanda esse haec privilegia censeo ; eum sint contra ius commune parochiale. Rursus optandum esset ut Christiani subire Me incommodum vellent invisendi supremum Dominum in illius domo, ibique eum communi fidelium societati Deo sacrificandi. Non pauci haec privilegia extorquent immoderati commodi, ne dicam otii, & torporis caussa. Privilegia sus pieio, dc ea qua par est reverentia veneror. Sed plurimi iisdem abutuntur. Αα ne sola gens plebeia, & pauperes frequentare parochias astringuntur Communiciter qui pluribus abundant vitiis, nihil me nitentiae, nihil incommodi pati volunt; sed suis commoditatibus Deum ipsum inservire contendunt. Utinam saltem maiatronae, & matronulae , quae in propriis domibus Missam audiunt, in publieum tam impudenter, & tam frequenter non prodirent. Sed mane domi Missam audiunt; post splendido luxus, pompae, fastus apparatu exornatae, diu noctuque comoedias , theatra, virorum, re amasiorum coetus frequenta tu, Ac incommodagra vissima subeunt. Intentio concedentis privilegia est succurrendi infirmis, debilibus, devotioni erga sacrosanctum sacrificium, non fovendi segnitiem , mollitiem, Mustum. Haec per transennam, & salvo sapientum iudicio dicta snt. XV. Quaest. VII. qui ηοπ sunt de famina, fatisfaciant praecepto diei fest audiendo Missam in Oratoriis privatis Res p. Adfirmant Piobabilistae plures , Azorius, Castropalaus, Pesti Earius, Homobonus, HenriqueE, Busembaxi, Burghaber , Marchantius, Gobat, quos resert P. La-Croix Lib. III. pari. 1. num. 628. eorumque opinionem probabilem vocat : & ideo vi Probabilismi secure ad praxim reduci potest. Laudat etiam sapientiam P. Sporer, qui suadet ut qui non sunt de familia, alibi Missam audiant; nolentes tamen non urget. XVI. Recens ta opinio salsa est, & penitus improbabilis. Nam Pontis κ in B.illa conceptis verbis illam improbat. Haec lunt verba Po: t scis . Volumus autem ut alii qui non sunt de familia, non censeamur Bberi ab ob Igmone aud/enda Missam in Eeele . Cui nam in mentem venisset tam uberrimam cile vim Probabili mi, ut hane luculentissimam Pontificis clausulam eluderet Retionunt laudati Probabili
stae, praelatam clausulam apponi in Rulla, seu Brevi, ut servetur antiquus stilus
518쪽
DISS. II. DE SACR. MISSAE. 493
Curiis : dantur privilegia , inquiunt, secundum antiquas formulas rescribendi .Haee simi commenta, quibus leges hominum arbitrio accommodantur . Hae libertate ei reum veniendi leges, easque ad arbitrarios sensus detorquendi admissa, quae lex, quod decretum consistere valet Qua enim libertate hanc , eadem ceteras leges interpretari non pauci recentiores selent. Tu heinc collige . Si legem apertissimam cavillari audent, quid non audebunt, cum leκ aliquam praeserat ambiguitate in 3 Quae horum habenda ratio est , si nihil est tam manifestum , nihil tam per spieuum, quod illorum di itinctiunculis non subiaceat 3 Hane opinionem ipsi
doctiores Probabilistae reiiciunt. Vel ipse P. La-Croiκ nostram sententiam probabiliorem vocat. Sed, cum oppositam probabilem asserat, hoc sat est Probabili ilio ut secure ad praxim reducere illam valeant. Pa squaligus, licet benignissimus Pro babit illa, pro hae nostra sententia, quam & ipse delandit , laudat undecim Au ctores, quibus aecedunt Diana, Bassaeus, & alii. Concludo, certum esse non sa tisfacere praecepto illos qui non sunt de samilia r quia sic declarat Ponti seκ sum nius. Nec est quod diutius immorer in convellendis vanis commentis. Qui plura de privatis Oratoriis cupit, consulat Pasqualigum, qui fuso calamo hoc de argumento scribit. Noli tamen absque serio examine Auctoris huius, sicut nec aliorum, nec mei ipsius, omnium infimi, placita fuscipere. XVII. Quaest. VIII. Quid dicendum de abusu differendi celebrationem Mnse in privatis Oratoriis ultra boram praescriptam 3 Res p. viri nobiles communiter Presbyterum habent qui illis tum in profanis, tum in sacris ossiciis inserviat. Non modo illum ad altare sacris indumentis paratum ad celebrandum expectare dominam , vel dominum faciunt, sed non raro ultra horam praescriptam .celebrationem protrahere cogunt. BENEDICTUS XIV. Tom. II. notis. xiv. g. 3. iure invehitur ad versus tantam eorruptelam, ubi verba adducit Agobardi Archiepiscopi Lugdunena sis in epistola ad Bernardum Chorepiscopum. Dcrebuit consuetudo impia , ut pene nullas inveniatur anhelans , im quantulumcumque proficiens ad honores , goriam temporalem , qui non domesticum habeat Sacerdotem, non eui obediat, sed a quo ineessanter exigat Ilaitam simul, atque illicitam obedientiam, non olum in divinis ossiciis , verum etiam in humanis. Scandalum istud adeo monstrosum est, ut in G.illia, inquit Franciscus Puget Tom. II. pag. 8 I9. regiis edictis improbatum proscriptumque fuerit. Oratoria istis, & sacrificia, non ad sanctificationem animae , sed ad prosa nationem divini e ultus inserviunt. Consessariorum est suspendere istis sacramentorum administrationem, humano respectu contempto; cum dc ipsi sacerdotio,& sacrificio abutantur.
XVIII. Quaest. IX. Quid dicendum de Ecclesiae benedictione , is consecratione 3 Resp. Benedici Ecclesia potest a simplici Sacerdote ex commissione Episcopi; consecraria solo Episcopo potest. Neque enim Episcopus valet committere Sacerdoti, etiam in
519쪽
in dignitate constituto, ut Ecclesiam consecret, aut pollutam reconciliet, etiamsi aqua ab Episcopo tantum benedicta fuisset . Pontifex vero summiis committere simplici Sacerdoti potest ut Ecclesiam consecret; cum ritus iste iuris sit eeeIesia stici. Missa dedicationis legi nequit, nisi consecrata Ecclesia sit. Disputant Αuctores, num valida sit consecratio ab Episcopo haeretico, vel ab excommunicato peracta. Alii adfirmant, negant alii. Adfirmantes inquiunt: Episcopus haereticus,& excommunicatus vitandus valide baptizat, valide consecrat e quidni & cons crare Ecclesiam poterit 3 Ratio videtur solida. Sed cum casus iste vix contingere hac aetate valeat, severius illum non discutio. XIX. Quaest. X. Quid sit Ecclesiae potaviisl Resp. Ecclesia polluta dicitur 1. Propter homicidium in ea patratum, etiam sine sanguinis effusione ; aut si vulnus sit ita letale, ut ibi, aut alibi mori debeat vulneratus. 2. Per sanguinis, aut seminis publicam effusionem mortaliter malam; atque adeo etiam per sacrilegum actum coniugalem. 3. Per sepulturam excommunicati vitandi , vel infidelis. 4. Per destructionem Ecclesiae, aut demolitionem maioris partis. Pollutionem Eccle-sae consequitur pollutio Caemeterii; non contra . Si homo infestus societati, &perturbator Reipublicae in Ecclesiam se se recipiat, ut iustitiae potestatem declinet,s capiatur, aut ibi occidatur, non polluitur Ecclesia et quia hic non gaudet immunitate. Alii tamen contra dicunt, ut Diana, & Fagundeκ. Sed hoc ad Episcopum deseratur. Si Saeristia suis muris dividatur, & in eadem fiat percusso letalis, plures docent non pollui Ecclesiam. XX. Si effusio mortalis seminis, aut sanguinis non sit publica notorietate facti, vel iuris, Ecclesia non polluitur. Heinc quamvis privatim sciatur, hunc, aut illam flagitium pollutionis in Ecclesia perpetrasse, non propterea Ecclesia pollutae censetur. Quid, si erimen ob quod Ecclesia esset polluta, suisset tempore comis missionis notorium, sed maneat Iongo tempore occultum, dc postea sciatur Α-
liqui docent Ecclesiam pollui, etiamsi post so. annos delictum innotescat . Alii
contendunt, Ecclesiam non pollui, si crimen occultum maneat per tres aut quatuor menses. Etiam hoc ad Episcopum reserendum est. In dubio, an Ecclesia sit polluta, censenda est polluta : quia possessio stat pro sanctitate Ecclesiae , ut fatentur vel ipsi Probabilistae . Ecclesia non reeonciliatur per saerificii celebratio. nem I sed reconciliari debet iuxta ritum praescriptum . iniare licitum non est in
eadem celebrare, nisi sit secundum ritum reconciliata.
XXI. Quaest. XI. Ecclesia destructa, quid de segnis, Iapidibus . ἐν fundo regendum est e Resp. Haec decernuntur cap. Ligna de consecrat. dist. r. Ligna Eeelsae dedi tae non debent in assiud opus iungi, nisi ad aliam Melesiam, vel igne sunt eomburenda, vel ad profectum in Monasterio fratribus: in laicorum Uera non debent admitti . Dum igitur Ecclesia destruitur, digna, di lapides deservire nequeunt privatis laicorum
520쪽
DISS. II. DE SACR. MISSAE. η s
usibus; sed ex iisdem construi debent aut dormitorium , aut capitulum Religio. sorum, vel in eorumdem coquina ligna comburi. XXII. Circa fundum Ecclesiae dirutae l. AEde Saera 72. T. de eo trab. emp. hoc statiuitur. AEde saera terrae motu diruta, locus aedificii non est profanus, ideo veni re non potest. Episcopum tamen iacultatem vendendi talem sundum dare posse ex
rationabili caussa, existimant Auctores, erecta ibidem cruce. XXIII. Quaest. XII. Quale altare requiratur ad sacrificium Resp. Necessarium est altare a proprio Episcopo consecratum, fixum, vel portatile , seu viaticum 'Portatile unico constare lapide debet tantae magnitudinis, ut super eum residere possint calix , patena, hostia, & Pari icut M consecrandae. Requiritur ut in sepul ero seu sigillo arae ponantur Reliquiae; ut constat ex cap. Si placvit de eonsectit dist. 1. Contendunt plures, contrariam hodie ubtinere consuetudinem 3 eum non si tanta Reliquiarum copia, quae pro tot altaribus lassiciat, inquit P. V iva quaest: v. art. 6. num. s. Verum in hoc standum est Episcopi iudicio, di Rituali de eon
XXIV. Quaest. XIII. Quodnam astare fit exereatum Z Re . Ut altare dicatur execratum, ineptumque ad sacrificium, stactio illius debet esse enormis, quae sormam eiusdem destruat. Idque contingere dicunt, cum tertia illius pars dempta uerit; vel si figura sit ita deformata, ut dignosci non valeat .. Addunt communiter, quod, si lapis frangatur in partes duas, quarum quaelibet apta sit sustinere calicem, Patenam, dc hostiam, possit utraque pro ara deservire I cum totus lapis sit consecratus. Missionariis coacedi privilegium solet ut eelebrent in altari portatili, etiam fracto, aut laeso, & Reliquiis destituto. Si altare non si fractum, sed fissum , non amittit consecrationem I dummodo forma non sit destructa, nee separatae partes. Si altare fixum transferatur absque laesione structurae superioris ,& in serioris partis, ad alium Ecclesiae locum; consecrationem non amittit. Si ta men pars inserior simul a superior consecrata sit , & una separetur ab altera ;tune amittitur consecratio. Similiter quando frangitur sgillum, seu sepulcrum altaris, aut removetur cum Reliquiis, tum amittitur consecratio.