장음표시 사용
23쪽
II Seeum camaenas qui reduxit Attisas; Apudque magni Cardinalem nominis Secum lepores collocauit Atticos; FARI ES in aedes Deuari reuertitur Refert lepores atque rursus Atticos.
ALME cassalidum pater Sororum; Vatum praesidium, decusque; sacri
Splendor purpurei nitens Senatus;
Vrbis gloria, spes O nica Orbis RA I 2 E SV nitidum tibi libellum,
Quem iam Deuarius disertus ille, Ille Deuarius tuus perennis Seruulus pepigit, neposque Petruso fert ex animo, precor, benigne Sumas . id meruit , puto , libellus Cultus, undique, dulcis, eruditus Sin minus; pietas, id, in te amorque Auctoris meruit meretque grata Donantis, dubio procul, voluntra Matthaeus linguae dogmata Devarius
A qua non scripsit Petrus, prodesse futura Dum Rudet aetati, protulit iride nepos. Debendum utrique en; sed cui mage, non scio
24쪽
I AE PAR ΤICULIS. N seti Tuc de Graeca linguae vocibus quibusdam agere. quae tametsi rem ipsa per se nullam sere significant; tamen in aliarum vocum constructione posita vim aliquam habent, effcacitatemq; seu empha sim, aut certe qualitatem aliam sermoni tribuunt. Cuius naturae eae voces sunt, quae structurae orationis quasi nexus quidam aliarumque vincula adhibentur quaeque in ea potissimum rationis parte, quam Graeci Grammatici σωυδ υνLatini colunctionem Vocant, reponuntur modique alicuius aut ordinis veluti signa sunt continuandique aut transeundi aut interrogandi, aut dubitandi, aut ratiocinandi, aut qualitatem aliam referendi vim habent . Exempli causa γ' is particula nihil per se significant; sed tamen in aliarum vocum constructionem receptae, γε quidem in inuendi quasique coercendi facultatem habet, ut apud Latinos certe, saltem, dumtaxat is vero verbis apposita ess-cit, ut quod illa alioqui fieri factumue esse significarent, id posse tantum, aut potuisse fieri significent. Vt si dicas, εχαψια; non ponis te scripsisse , sed potuisse scribere. Idque munus voces huiusmodi praestanta aut per se sin- gulae
25쪽
gulae positae, aut aliae alijs inter se certa quadam ratione coniunctae In qua quidem huiusmodi vocu coniunctione, si sua unaquaeq; vim notionemque retineat , tunc in conis structionis resolutione ad diuersa singula res ei untur sinduae vel tres unum sensum o siciant,& ita in unum ut ita dicam conspirent; fit, unam citas ordinis vocem caeterae adiuuent, suamq; ipsae significationem deponant. quo fit ut ex pluribus vocibus nonnunquam simul iunctis sensus fiat nullius vocis proprius earu qua positae sunt, inter- dii etia ab omnibus alienus: ut in α' ora αὐοmη demonstrabimus. Nam illud in primis an ini aduertcdum est, permagni reser re virum parriculae duae vel plures per appositionem quandam, ut ita dicam, aggregentur, in qua in gulae vim suam significationem etineant; an ad certae cuiusdam & propriae notae constitutionem coniungantur. Quae enim certas ac proprias notas constituunt, siue duae sint, siue plures, in unam significationem coeunt,4 it dictum est aut una, aut omnes suam significationem immutant seu deponunt, vel etiam unius significationem adiuuant i vi ci conditionalis iii ἀμη exceptiua constitutione . Sic in αMως ω μ ταῖτα, idest alioquin , praesertim,binae particulae in qualibet voce in unum sen-1um conueniunt qui neutrius sensum sapit. Eae vero quae perappositionem aggregantur, sicut a se inuicem solutae
sunt, ita ex ipsis nihil euadit quod unum sit sed ad diuersa singulae reseruntur. quod fit in υιu αὐλ&alijs, de quibus passim in hoc commentario admonebimus. Qii odqui non animaduerterunt, plures nobis huius generis vocum formas, quam sera earum natura, tradiderunt. Nec solum disiunctas particulas duas vel tres in unam redegerunt,4 unicum simul omnibus sensum tribuerunt vi csi
docentia οπιν, pro antequam triusquam accipit, sed etiam singulis ac implicibus sere omnibus multas, aequi- uocas etiam Malienas plures quam opus est, significati nes tribue iunt. non enim animaduerterunt ut paulo ante di-
26쪽
te diximus quaenam a se inuicem solutae, altera alteri apponatur, quae ad certae ac propriae noticonstitutione in unu conueniant nec videruntio opus csse significatio aes unius vocis multiplicare cum una eademq; cuiusq; vocis significatio plerunq; esse deprehendatur, si vel id quod de . est suppleatur aliunde ac subintelligatur, vel dictum repetatur, vel forma aliqua locutionis comutetur, vel id quod Iongius progressum est, ad ea quibus iungi debet, reseratur. Interest enim v tria plura voce aliqua significari dicas, an propter diuersas rationes, diuersos' ut ita durim,respectus,eandemq; voce ad plura significata deduci dum a primaria significatione, licet pauluna, non prorsus tamen recedit cuius distinctionis ignoratio causa fuit cur plura Scdiuersa significata omnibus fere his particulis nonnulli tribuerint etia illis in quas nulla cadit homonymia. Verbi causa αμα particula, cum mitiin κως accipitur, liceta sua significatione nonnihil dellectat aduersaliuam tamen vim nopi orsus amittit nec idcirco, ut aequivoca vox habenda est. Nam αιωτi ii etiam accepta, aduersatur quodammodo positioni alicuit ut in illo vi Polit. in ἀμη
te adverbia etiam monosyllaba quaedam , vim , quae nihil per se significant, sed modi: affectus, vel alterius qualitatis signa sunt. alia quoq; quae per te aliquid significant, ut που 4noa quatenus extra propriam significationem Ormκως, vel αοει λογικως accipiuntur; nec non ut πω μου, quatenus ordinis membrorum hypo,
theticarum argumentationum signa fiunt, it vox ειτα, quatenus emphasim vim interrogationibus tribuit,ac quatenus exempli nota fit ea ratione huiusmodi adverbia in hoc commentario locum habent. In alijs porro orationis partibus voces quaedam inueniuntur, quae
quanquam per se aliquid significantiqui a tamen nonnihil a propria significatione deflectunt, earum quas supra di-Σimus vocum ordinem subeunt modumque aut esticacita- a tema
27쪽
tem, aut emphasim, aut qualitate aliam aut ornatum,vel quandam, ut ita dicam,plenitudinem tribuunt orationi Cuiusmodi est inter nomina relatiuum ἔπι, in άμ, PH: ἴ- αν, --φυες ἴ-,4 similibus locutionibus.Et inter participia vox ερον. in locutionibus mi oti Dis, ληρA-Inter verba etia vox ζων vocibus οτε οἶ,ωώς praeposita , ear si significatione adiuuat. in locutionibus ἔπι suis is , am c. idest aliqua do, alicubi,& aliquomodo,seu quodammodo Fit enim ut non pauca voces in quibusdam orationis partibus, praeter propriam significatione aliam quandam vim,& qualitatem ex modo sermonis acquiranti quod ut dictum est y is particu Ita accidit quae cum assirmandii asseverandi vim habeat, in argumentis tamen a minori ad maius, vel a maiori ad minus, a sua nativa significatione deflectens, modo multo magis, modo multo minus significat ut suo loco declarabitur. Nam sicut pleraeq; particu Iae sermonem articiunt, modumq; ipsi qualitatem quandam tribuunt, sic ipsarum nonnullae ex modovi qualitate
sermonis afficiuntur sunt item aliae nonnullae voces eiusmodi naturae, ut ελλ a Mκως sit baudiantur: quas reliqi eo rationis partes,quae ipsis ad plenitudinem orationis indigent, implicita quadam vi sua reserant: compendiumq;&elegantiam orationi adeo affectae praestent ut in locutionibus ἰμί πειν,4 σοι γειν δὶα praepositio subintelligitur.&in synecdoche cim. Porro voces ctiam aliae eius naturae sinat ut propter defectum aliquem, cum quid est subintelligendum, vel ex superioribus repet edum, vim suam immutare, vel plura quaedam significare videantur. quod his etiam accidit, quae ad remotiora non ad proxima reseruntur. Cum tamen ex suppletione eius quod deest, aut repetitione, vel etiam figuratae cuiusdam locutionis conuersione quibus ii hoc commentario ad vindicandum cuiusque particula natiuum sensum, veluti quibusdam instrumentis utar appareat singulas nam certam habere notionem, quam perpetuo in Oratione qualibet quadam
28쪽
ex parte retineant quanquam, ut supra dictum est, nonnulla aliquantum a sua primaria: nativa significatione deflectunt. De quibus omnibus vocum generibus non ut aliquid per se nonnulla significat, neq; ut de materia Orationis, sed quatenus alias voces adiuuant, in hoc libro agitur ex quibus quodnam Orationi commodum accedat, inde perspicere licet; si consideremus passim ex Oratione demptis huiusmodi vocibus, quam neruata atque inefficax S: dissoluta sutura sit. Cuius rei argumentum sumere poterimus iiij particulis,quas conluctiones Grammatici dicunt, si proposita scriptoris alicuius periodo qua
&reliqua, ex ipsa cla titula sit btrahantur, Mnudae reliquae orationis partes proserantur. Cum enim orationis cuiusq; locutiones certa quada ratione aliae ab alia pendeant Ingulaeque in membra quaedam dividantur, ipsaque mebra, nimirum antecedens, & consequens, signa quaedam comitentur profecto qui signorum huiusmodi vim atque indicationem ignora ne membrorum quidem nexum Uerie otiusque orationis modum qualitatemq. percipiet. Cumque parum intersit tollatur ne de medio particularum usus, an non intelligatur, vel ipsae male adhibeantur& applicentur non omnino operam perdet qui in his exisponendis , quique in intelligendis industriam studiumque polii erit. si enim ordinis .efficacitatis orationis certa signa constituerimus; fiet, non opinione ducti ex apparente sententia locutionis cuique particulae modo
hanc, modo .illam significationem tribuamus quod illis quoque accidit, qui praesumpta opinione de huiusmodi particularum vi&potestate facile iudicant; sed ex ipsarum etymologia potius' primaria notione, particulae cuiusque facultatem & multiplicem sum perspiciemus:& quisnam ex singulis modus issicacitas aut alia qua litaS
29쪽
litas singulis locutionibusvi earum membris accedat, certa quadam ratione intelligemus. Verum cum ipsa parti,culae Omnes praeter paucas, nihil commune inter sese habeant, quo altera ab altera pendeat ita ut una non possit sine alterius cognitione intelligi, idcirco, singula quaeque in literarum ordine suas primas literas habent, ita ordine describentur. Illud tamen hoc loco animaduertendum videtur,earum particularum, qua σ3οπ- vocant,non esse unum quod da genus,cuius voces semper solum adorationis ornatum, quasi rimarum orationis explementum adhibeantur, sed aliorum fere omnium generum nonnullis vocibus accidere, ut aliquando nihil in locutionibus significenti, sed vel ornatus vel metri gratia, praesertim a Poetis usurpetur. Earum etiam vocum, quae a propria significatione deflectentes alienam a suo genere vim habere videntur, nonnullae inter Mη. - tnm collocantur a Grammatici S,ut που, ποτε, --: cum tamen propriam vim αρειπωι , ονοκω habeant; ut in ipsa singularum particularum tractatione di
30쪽
Dentietae Linguae particulis, Malijs quibusdam vocibus, eiusdem nexui compendio feelegantia deseruientibus. C PARTICVLA A. Et compositis ex ΑΜ Ο ex AMO. CAPUT PRIMUM.
x coniunctio tam inter copulati uas, quam inter aduersaliuas numeratur a Gramaticis est enim vi quide&potestate aduersaliua, munere vero & functione instructura orationis copulatiua; quippe quae sicut complures aliae, Oraintionem connectit quare aliquando in ea specie quae praecipuo nomine copulativa vocatur reponi potest, cum pro γῆ, vel en accipitur. Habet autem vim ἐναι-οὐμ Mκίμ, αδ φοεχ M. idest, aduersaliuam, differentiae significatiuam . Quae quidem facultates ita se habent, ut quae aduersaliua est, is potira etiam siti non item semper quae ὁ φοξι , etiam aduersaliua . Vis enim
δ φαει constat ipla per se irinceps est in huius particulae significatione, quippe quae ab αὐ nomine deduci