Siluij Antoniani S.R.E. cardinalis vita a Iosepho Castalione I.V.D. conscripta Eiusdem Siluij orationes 13. Ad illustr.mum et reuer.mum D.D. Petrum card. Aldobrandinum S.R.E. camerarium

발행: 1610년

분량: 152페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

101쪽

I temporibus antiquis, apud nobises' illas illasti'θηλl Graecorum R in ita icas , hon solum p,trio maioruistmore optime itistitutiam, sed legibus etiam prudent tarsalicitamur at; Hii crus . tute Pareiae septifct. -- - pii V., an acie cecidissem,praeter publici sepulchri monummiuiri ornata quoque Olqopibis oratione , a viris et i quenatissimis celebrar uris secto multo migis nos Christianos decet Iisii ruim Martyriis inuictam Altitudinem , glaribsamq. mortem steris laudibus, in Caelum essem. mimquam non ea quidem de

rausa ; quod ipsi celebratim: hostr indigentinplendorii H uid rus sere possiduis: siquidem in memoria ,terna erit iustus, sed i hos ipsos ii i in distri ei themoramus su tussia mali stimulis; ira inrtinem , & Reurimem excitem uitii itaq; lietici didi Deo iuua , quhiniantibus etiam dicendi sicut tom , de eloquentiam lai, tur, Miamitin Christi militem ne senum 'laudare propositum virula quo laudationunt lages nore sequari

ut a Pata taei, Parentumq. nobilitate aliquid sumami. Etenim nec

muhdi huius gloria otitare illos potest, 'uibus nisi iis p. elueilia xus ing dt ipli mundo, di quisn Patri, Caelium est,&,,atδε Deus nec sane necesse'est eum alienὀ Idmitte idustris qui per se se spi det,protriaeq. virtutis meritis dec alia histic igitur illeis Stephaahus , qui primus Imperatoris sui vestigia persecutus, Iteret. nondum' tritum ingressus, se ipse vitamq. suam arte no Patri obtulld,'mor i q. magdod excelso animo oppetiat, ut Christi doctrinam graus testimonio comprobaret ψ δ' verit tem, que diu in occulto latu rat, in omnes genres ψ totiusqὶ posteritatis memoriam propagaret . Cealabremmunc antlquae Romanorum Historiae: Decios illos,& Fabios reterosq. emgius Duces , qta se pro RepublIca deuouerunt ue quorum mortem serti alam arbitrabanturi, fiod vitam naturae dubia dedissent, quibus elogia inscribebant , Sepulchra erigebant, citat sq. patuebant, illis tamen rinibus, magnis ui1μ

102쪽

tria pugnantes occubuere.hic autem pro caelesti Illi pro unius ciauitatis, uniusq. exercitus incolumitate in medias hostium acies i ruebant, hic butivum mortalium salute. Vt mantum in se esset, uniuersum Terrarum Orbem veram eundi in talum viam do- alli. postremo ut populares laudes .& caduc a praemia qui possunt, hic ut diuina Litate , & perpetua Beatitudine omni bus saeculis cum Deo frueretur. O Stephane, tuo nomine plane di--λ quendi maginis, Moninipotens Imperator Deus,iniuet sollitis dinis ergo, corona illa coronauit, qii nulla una luam uiuot

confici, Miconsumi potest, Tu plenus gratia Si ritus sancti, signa pugna, igia in pomo e labas , tuanipedi gloria ceream pis risi v see. Caelos. apertos videbas ritae suauitae

tem, qualis paulo post cumulate percepturus eras, anham ct In te pyρ gustabas. . , T icuim sceleratae Iuda rurun manus eoipus ut m lampidibus obruerent, fixis in Cillum misis orabasi platalein tu imitabilem, d xlementiae Magistiti tui expressatis ivragioeni in or oisquam Deum pro liuersei ribus tuis, ne ob titi in te nefariac miserant , peccasse,illos statueret -- Quani stabilem iuuiu , fit Raam. fidem; in hoc sortissimo Martyre fuisse credimus i Quali riu ni viridenam spem ρ quamq- diuiri amoras flammis arilentem charitatem Θ Etenim quid ita Stephanus cum lapidibus percurere tar, graues ictus non sentiebat it quia Christum varie antabati. Clit agas ct vulnera contemnebat λ quia in Christo spem omnem repo utam habebat. Cur denique acerbissimos cruciatus, tanta consist tia appetebat i quia Christi Dei filij caelestem disciplinam, aduersus stultos mundi huius sapientes tueri volebat. D Christiana Religio vere ille caecus est, qui veritatis tuae clarissimam lucem non ridet. Illos ego miseros de infelices, qui inferni tenebris, ec caligine occ xati Solem iustitiae aspicere non uulti velim disere . Quanam arte Iesu Christus saviator noster i eiu q. Discipuli, Vniuer . sum prope Terrarum orbem, ab impio Deorum cultu suocauerint fisibiq. adiunxerint Quae illa: suit se uentia λ quς machinae ad hominum animos contorqdendos sunt actibitaeὸ Equidem nec Impseria, nec diuitias, eis pollicebantur, quo mutaribus sua omnia d i

103쪽

oraristres Audiae Roma laqvila semisant . Immo illis ante oculos temperatntiam, paupertatem, hominum iniurias, & ignominiam, mortem postremo ipsam,di Martyrium proponebant. Audiant Magistrum ipsum loque tem, &inaudito orationis genere, Auditores in sententiam suam trahentem. Siquis vult post me venire, abneget semetipsum, &tollat crucem tuam,de sequatur me -iDiligite inimicos vestros,bene. dicite his sui oderunt vos. Ecce ego mitto vos sicut oves, in modio Iuporum,& eritis odio omnibus propter nomen meum . hinc illius. , haec Apostolorum erat oratio. Et tamen qui honullum comcursus fiebant λ quanta audientium multitudo erat Θ ut non Blum

domus, ct Ciuitates, sed Populi, & Prouinciae ab inueterata De xum superstitione ad veram Religionem traductς fuerint. Nam quid ego de inuicta Martyrum patientia loquar 2 Etenim quae car nificum tormenta, quos cruciatus insatiabilis Tyrannorum crudeliatas non adhibuit e quos Eculcos quas carnificinas, illae in hominis figura e-.itae, atque immanissiliis bestiae noniexcogitarumὸ vecisistianos vero Dia relicto, mendacium Deorum simulacris acris ficia facere compellerent Θ Attan ,non viros modo fortes, de r bulos , sed neque pueros imbecillos, neque infirmas mulierculisse re potuerunt. Nam infirma m diaetegit Deus, ut consum

deret sortia. Itaque illarum virtute, de constantia, cepissime quum humani generis hostem domuit , quo maior illius dolor esset, cum a muliebri imbecillitate , qua nos ille primum vicerat, insigni victo ria vinceretur. Quapropter sertissimi, dc constantissimi Martyres valida lorica, hoe in Spiritus sancti gratia tecti, atque armati,trali ,sibant per ignem, de aquam, nullius stipplicij timore retardati, nuruliusq. praemii dulcedine illecti. Hinc caducas, de fragiles diuitias contemnebant, ut caelestia bi uia consequi possent. Hinc rei reno hoc domicilio priuari volebant: ut Caelum haberent. Mundi infamiam

ultro subibant, ut Coronam gloriae obtinerent. Lucem denique. hanc amittere, dc breui vita per maxima tormenta spoliari eligebant, ut beatam illam atque aeternam amplicerentur. Itaque in me dio carnificum, & tortorum, cum conquisitissimis cruciamentis o deliter laniarentur ,tanquam si inter flores essent, canebant, Domianus mihi adiutor,non timebo quid ficiat mihi homo . Non timeboimala,qu iam tu mecum es Quid enim timerent, qui corpus in

tum occidunt, animam autem non positato ideret quiq vas se Saa

104쪽

le San rum perseingunt, Theseurum vero quod'hithi, iiditima

est,diripere non queunt Calcabant igitur S entes,& Scorpiones reterrimos scilicet & truces Tyrannos,priusq. valentium:lictorumia lacerti, cςdendo deficiebant , quam Martyrum tolerantia vlhcero tur- Quorum vox illa amoris, pietatisq. plenissima inter verbera Mvulnera audiebatur, Christianus sum, quoque acrius torquebantur a Eo magis, clamabant., Christianus, sum . . De . adiutori inoerite, gratias agebant, quem suppliciter precabantur, ut inimicis sui, bplane quid Ferent nes cientibus,ignosceret. Quemadmodum serilitanus Christi Athleta Stephanus hodierno die pro Iucris orabat. Qui quidem dies communi onmium. Christianorum initia colit, δε celebrari debetiob gloriosum clarissimi huius Herois Triumphum; nobiss vero adhuc l tior illuxit; quod hoc quoque die Aiagno o

n'mine contigit, Sanctissimum, & vere pium Pastorem nostriini MCoromo Pontificia coronari. Quos ut ipsi,&Christianae Reipubo multos annos faustum , sertinatumq.dit , viq. diu Christi Gre dgem per summam tranquillitatem, de concordiam prospere selia citem regat, omni precatione ab immortali Deo petere dianius

Nuc autem ad te Stephane beatissime quod mihi unum iri hac oriatione , reliquum iest semionem meum conuerto, teq. per Martyriptui victoriam, rq illas preces, quas pro hostium salute in eximi Dspiritu fudisti, oro, atque obtestor, ut omnipotentis Dei clemenatiae, & misericordiae,continue quod facis, Christianum Populum c mendes. Seruet Dominus Ecclesiam suam et iis unici filii morte, & sacro Martyrum sanguine latissime propagatam. Stet immo 'bilis Turris ista quς firmς Petrae sundamento nititur. Ipse verit rem Religionis suae aduersus impias haereses tueatur. Ipse Spon sani suam consistetur, lugente quotidie deloninibus iis, qui peccauehunt, & poenitentiam non egerunt de peccatis suis i Subleuet deκ-atera pripotenti illos, qui corruerunt, ire erigat omnes elisos . tandem eius pietate , quae sua inueteratis Christiaris Reip .lvulneribus , Omarem medicinam, adhibere. potest , qui da .lene dbris, dc umbra mortis sedent, in lucem emergant, ovesq; vagu& disperst , Pastorem suum unum', proprium agnoscant, & men Hahra miserabiliter diuulsa, atque abscissi, sacrosaiso mitissium M atris Ecclesiae serpori, ius Caput ipse est Christus, arctissimis convapuibus coniungantiu . . DIAL ATIO

105쪽

T si ego potissimum hodierno die hoc onus,muntisq suscepi, Maximi Imperatoris mortem defiendi, deq. eius' dicendi laudibus , id tamen argumento nequa-- luam est, me unum pririer ceteros, aut grauissimum Christianae Reip.vlulmis desentius deplorare, aut pr claras optimi Principis virtutes copiosius,ornatiumo explicare posse . 1 Sed prosecto illud potius aestimare hinc licet, tan ita in esse huiusce mortis. acerbitatem, dolorisq. ma nitudinem, udad uni umbs homines, omnium generum, atque ordinum pertineat: authisq. modo Christianus sit, non ita animo assiciatur,ut tamq'ai in suoὸ dein prR raoductu sibi dolendum putet i riirium. tales este, acitantas plane diuini hominita virtutes, ut in illis enumerandis, nemi Uborationis copia : defuturis videatur amuis inque multis moue. ingenij, :vel exercitationis praesidijs aDicendum destitui non , ignor 9 tarpem &Ph Pontificis elientem, ac fetuum; cum Patiorinum , ninii nura: sium ex militi & carissimi filij morte, imagirci animi: dolono commmoueri vide γ4psum quinuσfl e 'dede S: ROMI numn minem, Romanorum Imperatoseni celebrare ho sont neum aest . ainam in hiiliusnodi runt Ferdinatim: Augustii res ge- si , o. extimat ornamentat; de olatori, alaificii Iumina noti qui omittat elei sim per se extant, atque eminent. Re narrari modo, nometiam octando amplificari desidetant. Memoria' tantum ad perrMi minuti opus est Dieque tamen:uniuersa nume da&orationes complectenda sanno Id lenim bimmensum quiddam. dc plane infitiis ixin esset ι Acir ropter nonmilla: tantum breuiter attinramim qui bus 'Ielimia etiam, spectare , dea tamquam expendere, fuller erila quemad*odum eae solo hominis capite. , aut etiam pede, heterorum membrorum magnitudinem, & totius corporis proceritatem metiri

gloriam .

106쪽

gloriam omittam , quotus enim quisque est qui ignoret Perdinan- sum Augustuiri, c. vetustata nobilissima Austriorum timilla ortuiti esse, quae una a Deo,ad Christiana: Reip. & Religionis nostrae deis

sionem data di itinitus videtur, ex qua tot Reges, tot Imperatores prodierunt, qui uniuersum terrarum orbem victorijs, di triumphis illustrarunt, quamquam magmam hoc est, nam ex regia & generosa stirpe proficisci, magnam suturae virtutis spem aflerre solet, sed i men sum alia maiora,& ipsius Ferdinandi propria, Religio inquanti iustitia, constantia, fortitudo, dc admirabilis quaedam, ac pene diui na, in regendis populis, dc Romano Imperio tuendo, cura, atque prudentia . nullam hic sibi partem Fortuna vindicu , nihil ex ha gloria decerpis, neque ut bellicis laudibus plerumque accidit, cum illa ipsa belloruin dolisina, aut cum militum virtute, locorum

opportunitate, aeneorum tormentorum apparatu,hanc laudem condi

minicare necesse est . bd quantacunque est, qiue certe maxima esia tota ipsius Ferdinandi est,& propria. Nam ut de Religione primuim dicam, quae virtutum omnium tamquam fundamentum quotia est , quis umquam Romanos Pontifices maiori pietate, atque obserua tia coluit quis Romanae Ecclesiari, quae Ecclesiarum omnium materest dc magistra, qui libentius paruit, aut eam maiori veneratione est prysecutus qui seipsum felicem εc fortunatum fere arbitrabatur , apro eius maiestate vitam, dc sanguinem profudisset: a qua quidem animi firmitate δ: constantia , Princeps optimus, non solunt alie impulsis, neque proprio doloredeiici,aut dimoueri umqutun po titit o Fidei vena Catholisae incoit tam integritatem,quM a mam. ioribus acceperat, liberis etiam suis hereditariam resiluit./Etenim cum nobilissima Prouincia, flos de filmamentum Romani Imperii. nouis de pestiferis opinionibus imbuta, dum incontatilena Clitini: Tunicam iuscindit,miis abili incendio conflagraret, illium t c stat ma non atri tu quamquam intimis sensibus , ct maximo dolore an gebatur, nullam eum cura talicitabat vehementius, quamn me stamnias restingueret , tot diu nisiones de dis ordias scis ret . O rem inauditam, plane admirabilem quis ignem in sinu gestar, αstimenta illius non ardent λ quis supra prunas ambulat, dc plantat is lius non comburuntur hic tamen Prim x religiosissimus,tamquam alter Loth . cumi detestabilis lues ipsins Regna. longe, lateq. Pepa,

St,uet,d: in ipsudaverittis irata nulla pestis motati α

107쪽

potuit, mergi vero nivnquam potuit. Nam per Deum immo etalem, quid illo I incipe laboriosius Z quid in sis exu itum dici Potra ε 4:Vndi qui ' ua ip*ςmis . hostis silica, et is inguis, inamim in i ς qitar WQham: ic viri oppugnahgttur. Sed tam milla rvin paucinia,taprasi eisi,m viaeq. muti Drtitudim on' mia, ut hi que iis phospexi ictus efferri, dequet aduersis frangi, aut detalitari pateretur. Itaque & sea Regna tuta' aus est, &, religionis mittuendae curant,numquam deposuit. Namyt illud omittat , quod immicqna C cilium conuocari vomomnium ma3ime I xi DNauesit , quod Romanis Pon is im di tum & inclip tum smetiam quamixosa rei noditione interruptum, h iissem instaux ri, assidius P buli eluxeia curauerit,ceri' extremo hoc tempore, quQ Triden tinum C cilium Pu in Arsi avspi ijs celebratum est,egregiam animi pietatem,sing lare Vistianae religio us Wopu ndae studiunt, meredibile pacis , concoratae des num penismo decJgrauit. s. debat optimus Christianissimus Princeps, 3 imi a talas D gratias ageba qua tandem Pontificem renuo latum esse,qui in hinc 'nam pollisimum curam toto pectore incumberet, ut dispersas Christiani gregis dum

ad Catholicae Ecclesiae communionem reuocaret, atque redWceret.

Eios enim sensus & cogitationes omnes cognitas st perspectas opti' me ha bo, qui illi aptς ntilicatum, omnibus amicitis de heu uolentis vin siss pnihnctissimxis semper fuerat. Neque Vς- sp sua decidit - - ridem incredibili Dei benignitate .:1umin duorum maximorunt:principum animorum, &:voluntat unxiqestri se ne, qua reliqui etiam Reges de Resp, incitatae, di t*mquamia facibus admotis ad s*ndem studiorum se cratςm excitatς sunt,

umsima hominu' - , rerum gellarum inagnitudin compManduna, longo intervallo, Deo, homidibusq. approbari; iuvisel issime labsolutum.six . in .. i. gi uix, veru Otholi Imp ator , qvqi gaudio exultauit i qua laetitiae voluptate ri usu ρ ν; i m ubi mortem sequem , se iucundam sere affirmaret. Hii

108쪽

im Hrtalitatem e sed auit. Nam illa Christiatuenietatis ossicia, quae plerumq. domesticis parietibus teguntur, s le est,in sacrifietjs,di Dei laudibus non soluis matutinis, sed & vG shertinis interesse, Dei verba attentissime audire , saepius a peccat rum labe Christiano ritu tapiari, pauperum inopiam, di istatem sex liberalitate saleutire, ct reliqua huiusmodi .ex quibus religi

Principis sanctitas non mediocriter esucebat , silentio In aere . Ex hoc sente ceterae illae virtures suxerunt, Iustitia quae vii natum omnium tamquam regina est, qua Reges ipsi ad Deidimilit dinem maxime accedunt, qua una pnicipue, haecciuilis hominum chmmunio,ci consectatio continetur, eximia liberalitas,dc magnis . .entia, clementia vero-mansuctudo tanta, ut nihil illo Principe

humanius, nihil lanius fieri posset. Nemini ad illum aditus inici

elusus erat, pridatorum etiam querimonias singulari humanitate audiebat i neminemq. iniuste ab aliquo laedi patiebatur, ita t omnium Pater esset non dominus di qui Imperatoria dignitate maxime Regibus ocellebat, facilitate par insmis esse videretur. Iam vero quanti c silio,quantum prudentia valuerit,& ii res ipst loquun-nir, tamen a me praetereundum non est . Quantae enim sapientiae hoc mit, in tanta religionis dissensione . quam rerum omnium per rilibatio, atque euessio consequi selet,in tantis haeresum tempestatis .

bus; quibus nobilissinia regna non selum iactata, sed sere eversi sani, quietem & tranquillitatem tueri potuisse Sed quodnam illustrius aut grauius huius rei testimonium asserre possum, qua Caroli Quinti λrtissimi,& sapientissimi Imperatoris, germani eius

fratris iudicium Z illius inquam Imperatoris, in quo uno summam νλrtunam, cum summa virtute coniunctam vidimus, cuius laudes omnium saeculorum posteritas celebrabit, cuius gloriam nulla umquam obscurabit obliuiol. Hic igitur tantus Imperator, Virtute,

clicitate, in maximis bellis gerendis Ferdinando fratre , socio &adiutore usus est, nam & si Ferdinandus meis & otij artibus in gis floruit, non tamen bellica Iaude caruit . Quippe qui de statem rem victoriarum pacticeps Lit, &jurcatum impetus singulari sor, titudine sepe repressit, ct tanquam propulnaculum christiana Ih-bertatis, Solymanum maximis copijs Italiae minitantem retardavit. Ita vero se vicissim concordissimi fratres diligebant, ita se mutuis

osciis colabam, ut alter alteri caritatenius, obseruantiareens

109쪽

habita Romae sesse videretur o Iam vero quod in Poetarum sabulis est , Atlantei

ut se ipsiun pondere leuaret, Herculis ceruicibus Caelum imposuisse,iita plane Carolus, primum quidem in rep. administranda Feldinandi Cesaris adiumento est usus, tum ad extreWium' iptum illi onus, atque uniuersam Romani Imperii regendi prouinciam tradidit An mihi quidem duorum post hominum memoriam clarissimorum uuin res gestas intuenticillud potissimum admirandum videri iblati, viniinque diuersa admodum,ac dissimili ratione,parem atque u lam laudem consecutum esse. Ille enim dum maximum Imperium deponit, hic dum suscipit, ille dum quasi graui curarum onere abi cto ad caelestis gloriae palmam properat, hic dum ad extremum usque spiritum hominibus prodesse studet , viri q. praeclarum animi imagnitudinis ex mplum pineris reliquerunt. Etenim Ferdinandus nunquam fere a publicis negocijs, de rerum maximarum administra tione requiescere consileuerat. Sed inuicto quodam animi robore. nullis laboribus succumbebat. Nam quanta constantia fuerit, cuna sepe alias in rebus aduersis tolerandis , & fortunae telis sortiter rem pellendis, tum etiam in hoc quasextremo vitae actu, luce clarius in dicauit. Nam cum graui & diuturno morbo ita affectos, atque infiictus esset, ut si ad grauein valetudinem, negotiorum labor aci cessisset, exigua vitae spes superesset, tamen ne siti dissimilis vide'. retur,emori Mistebat, quam minus quam posset Christianae Reip. corisulere. O sortissimum Imperatorem l O optimum Principem . quitne ultimum quidem viri diem ab Imperatorio officio ac munere vacuum esse voluit. Quid ego nunc incredibilem illius paxientiam iii, perferenda morbi acerbitate commemorem qua des is vim Uri superabat, ut si quis corpusculum illud non iam viventis hominis .ised potius spirantis mortui imaginem,aspiceret, Ferdinandum non magnosceret, idem vero si constantiam attenderet,pristinam virtutentii inuictam animi fortitudinem plane agnosceret. Quid quod tam , quam alter Iob Deo semper gratias agebat,eius selo nomine recre ibatur, & in sola suturae vitae cogitatione conquiescebat. Itaque vir vitae sanctissime, & integerrime actae, mors quoque consentanea iforet,cum dies celeberrimus glorioso Iacobi Apostoli martyrio con secratus venisset, quem diem ipse plane diuina quadam praesagi-tι-e longe ante extremum sibi fore praedixerat . Cum iam ex Chrse. manet religionis institutis ad mortem p Matu tque inpeditus esset, a Na curi

110쪽

optinus consilijs ad pietatem diluin

tiam instruxisset, cum iam 'los apertos intueretur, & terreni hu- ius carceris vilicula dissolui cuperet, atque hinc ad Christum euol re ,)in hac ipse sempiternae beatitudinis meditatione Princeps sim-ctissimust excesssit e vita . Equidem hoc loco si illud tantum nobis ante oculos proponamus, virum optimum, veteris pietatis & inno eratiar exemplum, sancte adeo ac religiose ex huius vitae miserijs in

eoelum migrasse, quando qui in domino moriuntur beati, & felices iunt, sand Ferdinandi mortem non lacrymis, sed gratulationibus W'sequendam arbitrabimur. Quod si quantum praesidij resp. amia

serit conten lemur i quisnam obsecro ita ferus aut ferreri sit, qui communi calamitate non commoueatur Z qui optimi Imperatoris vitam laudibus, aut mortem lacrymis tum honoret. Quamquam si pro meritorum & doloris magnitudine aut ilIa laudari, aut haec defleri deberer,non iam unius hominis vocent requiranstis, sed unaria uersam Christianam Remp. tamquam in unum corpus coagmentari

necesse sit, euius Iingua optimi Puncipis vitam sanctissimer dicet, oculi vero astatuis lacrymis acerbissimam mortem depi r r. Ceterum etsi in tanto reipub. vulnere satis dolere non possumus, tamen noste hic luctus magno selatio leuatur. Nobis enim Fcrdinandus, clarissimum nominis sui monum uni reliqisit Maximiliantini filiuin, effigiem virtutum suarum pietatis, prudentia , fiant udinis, religionis. Quamobrem me Pontis, Maxime iamia, alteriam huno sillium habes, in cuius amore dolarem illum deponas ,rii ex parentis morte cepisti maximi luem etiam hodiemo die. ra dum suctuosi huius meris munus ps soluis, Er mortui an mam Deo hiann talitatis auctori pijs precibus commendas . Hic

non secus ac Perdinandus ipse optimam ad Remp. conseruandam . , mentε & volantatem asseri, his tuis consilijs semper obsequetur,at lite ut silliin parentem decet , te unum singulari obseruantia colet, 'M reuerebitur. Hii 'maiorum suorum gloriae aentulus, ct pa 'trinae pietatis imitator, ac mus Ecesinae defensor, & Christi iri religionis Nopugnator erit. Tu quoque Maximiliane Auguste,

te enim absentem, tamquam prat tem appello, quamquam lactuasnictus es, hac tamen consolatione clat Memminuere , & lenire

debes, quod tibi parentis is o Phis p ti&κ mirus est, qua Ne taminin carissimam filium nuce diligit, cuius nucia erga te M

SEARCH

MENU NAVIGATION