장음표시 사용
421쪽
nis debitam exigere pecuniam, vel etiam a volente recipere . vel alias Constitutionem ipsem, recipiendo munera, sive visitationis ossicio non impensis, procurationem in victualibus. aut aliquid aliud procurationis occasione, violare praesumpserint, dupIum ejus, quod receperint, Ecclesiae, a qua id receptum fuerit, intra mensem reddere teneantur. Alioquin ex tunc PDetriarchae , Archiepiscopi, Episcopi, duplum ipsium ultra ptaedictum tempux restituere disi tentes. ingressum sibi Ecclesiae sentiant interdictum. In seriores vero ab ossicio , & beneficio noverint se suspenses, quousque de duplo hujusimodi gravatis Ecclesiis plenariam satisfactionem impendant; nulla eis in hoc dantium remissione, ii ralitate , seu gratia valitura.
Πuie tamen Gregorii mere tali quoad recept o- unam procurationem, alteram reeipiant, licet plura aueiu procurationis in pecunia , derogatum est a Boni- loea visitaverint, ut in sequenti ejus meretali, reli. Heio VIII. id permittente . si visitati in ea illamo in hoc eod. tit. cap. III. lalvete velint: prohibente visitatoribus, ne ultrae a
Felicis recor d. Gregorius Papa X. Praedecessi noster, proh huit In Concilio Lugdunensi , ne aliqui ob procurationem, sibi ratione visitationis debitam, exigere pecuniam praestimerent:
vel etiam recipere a volente. Verum quoniam rerum experientia nos instruxit , ex hoc tam
perinis visitantibus. quam locis , dc Ecclesiis visitatis multa incommodorum dispendia pro. venire , concedimus, ut Patriarchae, Archiepiscopi, Episcopi , de alii. quibus ex ossicio competid visitare, a volentibus Eccletarum, & locorum visitatorum Rectoribus, seu pers nis pecuniam licite recipere valeant pro sumptibus moderatis faciendis in victualibus, diebus, quibus visitationis ossicium personaliter exercebunt: adjicientes, quod non liceat visitanti, nisi unam procurationem recipere una die, sive unum locum solum visitaverit, sive plura , etiamsi locus quilibet vigilatus ab illo di sussiceret ad procurationem integram persblvemdam , cum eidam sussicere debeat , ut temporalia metat a locis personaliter visitatis, pro die bus . quibus eis spiritualia sebministrat: caetera vero in ejusdem Praedecessi Const. contenta
Nitulus XL. De Consecratione Gelasiae ,--aris.
CAPuT II. Tu A FRATER Miras . ex meret ali Looemiis LV E is ponrnacensi restri a. TUA Fraternitas & infra . Inquisitioni tuae taliter respondemus, quod in dioecesi tua licet tibi Ecclesiis dedicationem imp ere . tam diebus Dominicis, quam privatis.
Templorum consecrationem e veteri teli amento Epistopum no a posse ad id deputare situm Vicarium ad novum, ab Apostolis ad suceeffores emanalse tra- generalem. nee Abbatem, nec alium quemcumque sdit, ac probat doctrina, aequeae Eminentissimus Card. non constitutum in gradu ae ordine episcopali. Bona rar. Lituta. lib. t. eap. 2O. l. 4. Per aliquod inde Ad Episcopum ergo vere . ac proprie talam per temporis spatium invaluit usus , ut saltem quaedanta, tinet Ecelesias , di Altaria consecrare eas. ω mvis Ecclesiae consecrari non possent . quinimo nec de 4. & quidem ad Episcopum Ioci, seu dimces 'novo aedificari , absque Summi Pontificis auctoritate , mum eo. .ue o cap.cum venerabilis r. de ex ς ε . q. s. r. confeer. do . r. Crescente domib. adeo . ut sine ejusdem mandato , aut com uise
amen fidelium multitudine , simul Se ererit Eeelesias sione , nonnisi eum lieentia Papae, possit alius Episco multiplicandi necessitas; atque hine Epileopis libera pus in id se ingerere, ean. Episcopus agi cm I. T. θη- δ. relicta facultas tum eas sum Altaria conseerandi, prout Et si eae propria libitu id sibi arrogaret , estet quide expedire in Domino iudieassent: manente nihilominus valida eon eratio , sed illicita , ibia. iuro cx decret in Romano Pontiuee auctoritate ad id alium , et lim Anaeleti Papae , relato in eod. can. esez suspensi per non Episcopum , delegandi, ae in Episeopis facultate annum a eelebratione Missae, & ex east. s. Diiae Gi solum alium Episcopum substituendi; ut . comm DF 6. de reformas. esset pariter suspentus ipso Iuro 3bnox ni in cap. boe eod. tu. proinde dicentes , exere itio Gufiextium 1 quia Eeclesiae consecratio in
422쪽
ter Pontificalia recensentur aRossa, citerisque commit. quae sine expressi ordinarii licentia in alterius dioecesi exerceri vetantur b eodem Concilio sub poena suspensionis ipso iure : addit Clericatus de Saeνi P. Mig. de- seis i. num. ap. ipsam qu oque Ecclesiam , sic e se-eratam , remanere suspen iam usquequo ordinario vi deatur et exemplo Clerici, qui si absque testimonialibus proprii Ordinarii se fecerit ab alio ordinari , ex cap. 8. Trides. fessi XXIII. de reform. suspensus est a
susceptorum ordinum executione , quandiu proprio ordinario videbitur . Verum , cum agatur de extendenda poena latae sententiae, id asserere non ausim; nam , quamvis plena sententiae ferenda: nonnumquam extendi possit; illa tamen latae sententiae non extenditur de east ad casum, etiam ex identitate rationis imo nec in exaequatis, ut cum Ioan . Andraea , Abbate, Ti-raquello, & aliis recie tradit Thesaurus de paea. eeeL par. 9. Sentio quidem, praedicta valere, etiamsi Episcopus, sibi arrogans EccIesiae consecrationem, es set vicarius generalis ipsius Diaecet Ani, ut ex eap. E. ult. de Ue.mea . in VI. docet Benedictus XIV. de
neralis, vigore solius generalis commi silonis , gerit vices sui Episeopi dumtaxat in exercitio iurisdietionis, euius limites excedit consecratio Ecclesiae et haec enim, vel est actus ipsius ordinis episcopalis , ut videtureolligi ex eis. eap. Aqua ; vel si non est proprie actus . huiuscemodi ordinis, ut vult Card. Petra ram. . com motari ad C sita. Drbani IV. est tamen actio, iure canonico reser Wala ipsimet persenae Diaeeesani in i is praeeitatis, quam propterea Vicarius generalis ejusdem absque speciali ipsius commissione exercere non potest , quamvis & ipse sit episcopali ordine insignitii arac multo minus eandem potest alteri committere ex se, nam utrumque eget praetergredi limites merae surisIictionis.
Atque haee regula valet etiam pro Ecelesiis Rosularium , ordinumque exemptorum , nisi habeant speetate Sedis Apostolicae indultum , quod ex laudoto
Benedicto Ioc. citat. lib. I s. cap. 13. numer. a. o
seqq. raro admodum concedi solet. Vel nisi forte nullius sint dioecesis. eum territorio proprio in spirituali-hus , di temporalibus ; in quo catu posse Ecclesiam a quovis Episcopo consecrari , si ad id a tali Abbate
vocetur, expresse consentit Petra loe. est. naiar. 48.
ac decisum refert die a7. Septembr. I 2. Grueber de Privileg. vlig. disp. 3. cum talis Abbas in ea su dicatur ordinarius territorialis, ae semi Episcopus 'in suo territorio. abstracto a quaeumque alia dice eesi. Ratio autem, ob quam in aliis easibus consecratio fieri debet a Dioecesino, est , quia privilegia in contrarium . iuxta communem , plausibilioremque sententiam sunt a Tridentino revocata , saltem indirecte cap. Jeg. 6. de reform. quatenus ibi prohibuit Episci is exercere Pontificalia in alterius dioecesi
absque expressi lieentia ordinarii loci , non obstante praetextu cuiusvis privilegii; η ulli Episcopo liceat . e uisis privilegii praetextu , Pontifiealia in alterius diacesi exercere, nis de Ordinarii loci expressa lieentia, ubi dictio nulli excludit quemcumque Episcopum, quemadmodum & dictio esu vis excludit quodcumque privilegium.
An vero sub hae prohibitione comprehendantur etiam Archiepiscopi Metropolitani, aut Cardinales passi ant Aliosius Ri ius in Praxi variar. resolui. Nolo a 3 . A Ugolinus de me.- Pot. Epist. cap. . q. Iq. seque defitiitum reserunt quoad Archiepiseoposa S. Congr. Episc. de Regii l. i8. April. rvs. Bamri
ad idem cap. s. Trident. num. 3. ac P. Ferraris in bliot. v. Arcbiepiscopus, art. a. nam. as. & quoad Car dinales , non habentes a Papa licentiam , Galema ad idem eaρ. . Cone. Trident. Ex una etenim partes
Archiepiscopus Metropolitanus , quantumvis Cardi natis , non eli Ordinarius in territoriis , aedioecesibus suorum Suffraganeorum , nisi in causis , sibi devolutis per legitimam appellationem , certisque aliis casibus,
eidem non exceptis, inter quo, plane non veniunt
Pontificalia . Ex alia parte Archiepiscopus , licet Metropolitanus , ae Cardinalis , S ipse Episeopus est
suae civitatis , aedileeelis; proindeque, cum Τρωdentinum, it tuens, nulli uiscopo liceat σe. indefinite loquatur de Episcopis . nec ullam quoad hoc in eis faciat distinctionem . neque nos distinguere debemus L. de pretio 1. de pubi in rem a I. ae per consequens sub tali prohibitione etiam praefatos comprehendi diacendum est, eaa. Nullus Priinas I. caus ς. dist. a. ac interminia Metropolitani, Gaudentius de Ianua de Pisit.
Dubitari tolet , an alius Episcopus, absque Dioecenni licentia , possit licite consecrare Ecclesiam Regularium in casu , quo idem Diorceianus , ab his bis,
aut ter humiliter rogatus, ut talem Ecclesiam conlecret , renuat id facere 3 vel iam a quatuor mensibu
& ultra , id adhuc differat. Negant siquidem, licite id
fieri pose Clericatus de Saeri . mi F. de eis. I. n. 29. Mattheuceius Ogie. Cur. cap.7. v. matuor , sub n. I R. Peyrinus ad Const. I. Julii II. q. ai. num. 7. N alii non pami I. Quia etiam consecratio Leelesiae ReguIarium fit eum exercitio Pontificalium, a Tridentino fieri prohibito sine licentia ordinarii, et. Quia nunc temporis obsolevit antiquum praeceptum non celebrandi
extra calum necessitatis, in Ecclesiis non consecratis;
ut experientia fit compertum , cum plures sint Ecclesiae tum secularium , cum Regularium , simpliciter beri dictae . in quibus divina , ct ecclesiastica quotidie peraguntur, absque ulla. vel minima irreligiositatis , ac irreverentiae nota. Unde nulla necessitas urget, Episcopum loce ultra non differre huiusmodi coniecrati nem . Et si ob hoc aliquod monasterium se gravatum
credat . erit minus inconveniens recurrere ad Sedem Apostolicam pro opportuno remedio can. Omnis
pressus a. quast. 6. O' eap. videbitus , de mellat. quam alium in easu inducere Episcopum , qui in ficie Ordinarii loci . sine huius licentia exerceat Pontifica in consecrationis Ecclesiae in eius dioecesi, 3. Denique, quia Gregorius XIII. anuo is 78. in noua sua Coniti t. et anta, omnia Regularium privilegia reduxit ad no mani decretorum Sacri Conc. Trid. α Posse nihilominus id lieite fieri docent Barbosa de Tur. Ecel. lib. 2.
& alii quamplures ; eo quia Leo X. in sua Const. Dum antra , edita diu is. Decembr. tyi 6. in Concilio Lateranensi V. ad Ilabdiendam pacem , & concordiam inter Regulares, & Episeopos , ut ibidem dicitur , Ecad hunc finem etiam ab eodem generali Concilio approbata , ac si . I a. ad omnes Regulares extenta , statuit , quod Regulares ab alieno quidem Episcopo comsecrationem Ecclesiae , vel Altaris petere uon possint, nisi tamen ubi Orcinarius ιιs, aut ter , etire debitis
423쪽
sa id νειν verit . Ubi ista exeeptio profecto finitatregulam . ae indubitatum ius quouam in contrarium farere Regulariuin incassi, qua loci ordinarius, ab iisdem per duas, aut tres vices taliter requisitiis , absque legitima eausa id facere recuset,vel expresse per ape tam negationem, vel tacite per praelatam diutinam dilationem. Alioquin ad quid interviret talis exeoptio aut quonam alio modo compositi, ac in pacet
firmati dici potui sent distardes animi Episcoporum , di Regularium in hac re , si neque in hisee easibus illi, eone esum suiset , alium Epii copum advocare ad suae Eeelefix consecrationem Indubia profecto eo tunc erant privilegia , quibus innixi Regulares afferebant, id sibi licere . quantumvis semel tantum me ee anum rogiisent ad talem effectum , si bic ultra quatuor me se, id peragere distulist.T le enim erat privilegium, quod Honorius IV. Minoribus concelserat anno i 286. iti Bulla i Ex parte vestra a Joannes XIII. Carinelitis anno is 3 l. in Bulla: Merita vestra , Bonisaeius I Praedi eatoribus die i7. April. i a. in Bulla, Saera η Iulanii ; Iulius u. Minimis Kal. August. isos. omi ira etiam quatuor mensium expressione ) in Bulla Iti in ad Derum : de ne diutius ini morer in recensione aliorum , hoc ipsum es deni terminis recenter concesserat Minoribus de observantia idem Leo x die L Februar. anno I x l . in Bulla , Religionis . Cum igitur subsequens praefata Constitutio, Dum intra , biennio poli edita ab eodem Pontifice in. v. generali Later si Concilio, fuerit Concordatum Guoddam ad recon.
ciliandos animos. dc tamquam lex uatuta, & approbata etiam a toto illo venerabili consensi. ut ui pollerum ab Episcopis . de Regularibus omnibus servaretur occasione si cuius Ecclesiae Regularium conlectandae ;dicendum sine est, verum sentura illorum verbonii hunc esse , quod Regulares omnes. ant liam alium Epitcopum conveniant, teneantur etiam bis, aut ter , recurrere ad Epilcopum loci ordinarium , eumque eum debitis reverentia, dc instantiae requirere , ut ipsin rum Ecesinam consecrare dignetur. item , si ob aliquam legitimam causam tu Epistopus peragere nequeat , leu iacere recuset, patienter ipsi expectare teneantur legitimae causae cellationem: attamen, si haec non interveniat, vel iam cessaverit , actas , aut ter , iam Regulares. cum debitis reverentia, di instantia, eundem requisiverint ,& ipse a Me recuset, valeant ad id agendum inita ea su alium Episcopum ad care.& hie etiam lieite in vim dictae legis id facere ; cum . non alicuius privilegii praetextu , cxl vigore legis, in
vorem ipsorum a supremo Principe , ac Legillatore latae, it eo tunc peragant. Nec illata H contrari vim huius rationis enervant; nam Trid. primo locu objectum , inquit , quidem nulli Epiae. lieere in alterius dux si Pontifiealia exereere, Hatextu adicu us privile ii; at non negat eadem ibi exerce i posse vigore legis n perpetuum a Pontitae latae, integro generali ai probante Concilio , prout saceret in casu nostro Episcopus . Quae responsio valet etiam ad id, quod tertio loco fuit objectum, cum etiam Gregorius Mil. ibi expresse loquatur de Recularium priuilegiis . Ad a. objectu tu quod attinet, magna
dubitandi ratione non caret, an praeceptum conse-erandi Ecclesias vere obseleverit, cum Benedictus Papa xl l Lipidi mei terminos veterum Canonum usurpans in Concilio Romano, cap. i. eiusde in observantiam commendet .saltem quoadEcclesias cathedrales,3 parochiales c quibus iuxta Giberium t m. a. tit. 13.qMe 7.4. par. s; . nomen Ecelesiarum proprie silum convenit a di maiora ipsarum Altaria inam dant cait ibidem mallex a Mactoruis Patrain decre ta , ut, sicut non alii possint, quam factati Domino Sacerdotes, sacra peragere, in holas offerre super Abiare; ita non alibi . necessas nisi summa coegerit, quam in Deo distis istis , idest in tabernaeulu. . diis vinis aue Epistopo preenui deli, tis, diuina debent sacrisicia celeb ari. D mirant quocirca Episcopi . ut Ecelesia Iallem cathedrales , parMbiales, in ma. jora ipsarum Atiaria , quae aιbue perfecta usu sunt, nec dedicata, intra annum, si fieri poterit, in rivitat Dbus , per disee es vero iutra bienniam , omnino perficiantur, suemniter consecrentur . Quamobrem benedictionem Ecelesiarum tantum esse in subsidium, ac per modum provisionis, tradunt Bartigaldus , C valleri, aliique . At irasmittamus, quod rieor huiusce praecepti obsoleverit, non obsolevit sane maior saltem convenientia peragendi divina, S: ecelusiastiea in Ecclesia consecrata, quam in simoliciter benedicta et nam se iis . ad quid etiam nunc consecrantur Ecclesiae, si consecratio non confert ad maiorem saltem decentiam 8 Non obsolevit pariter ius, quod Resulares vigore dictae legis, oc Concordat libent in hisce circumitantiis , alium Epileopum adincandi prositaetae e consecratione, si Diaeeesanus id facere renuat . vel ergo hie debet in ea su eorum Melesiam consecrare. vel eiciem usum sui iuris aequo animo relinquere ; nutulam siquidem in ipsum irreverentiam committunt, aut
inconvenientiam, ipso renuente consecrare eorum Ecclesiam, in casu ad id alium advocando. cum savore legis, ipsis cone eta, legitime utantur; re si Diaeee sanus id male fit re, sibimet nisium imputet ob irrationabilem suam recusationem ἔ etenim dama, in , quia qκii suaewlpa sentit . fibi diset . nea asteri imputare . ex rer. 86. de Regus. Iur. in VI. Sed redeamus ad nostram Decretalem, in qua ex dictis iam satis conssat, quam iure, ac merito mi po*rit Innoeentius. licere Tornacensi Episeopo in sua diae eesi Ecclesiis dedicationem , idest e secraticinem impendere, cum juxta Glagam, α communem Doctorum interpretationem , per dedicationem hic coniectatio intelligatur , Nee relevet cum Paulutio 'uriis rad.
a consecratione differre, eum omne consecratum sit quidem etiam dicatum i sed non e contra . Item quia constaratio ritum , ac caeremoniam diuit lupra l. eo discationem, locumque ex propham, & privato , sacrum, sanctum , ac publicum emit, & omnino ex commercium , ac Milimationem. Unde inserte quis potest. quod , eum Pontifex in Decretali utatur dedicationis vocabulo , male per hoc nos intelligimus consecrati nem. Contra enim , neque ego incieior, consecrati nem in aliquo differre a simplici dedicatione, si rigor se utramque sumamus . Dico tamen a malae tot libsentiae nota nos hie liberare tum communem Do rum interpretationem , in eodem sensu tale vocabulum
nobiscum intelligentium in hac meretali , curn indisserens acceptio unius voeabuli pro alio, dum alibi iasacris Canonibus, verum etiam in uni versa Ecclesi s . quae in oratione officii , ac Mira Anniversarii deditionis Ecclesiae canit , mas , qui nobis persita inra ηποι brius sancti templi tui consecrasionis reparas diem. Idem facit Pontificile Romanum, inseribens titulum de Aec I. dedicat. seu confecrat. dc quandoque
424쪽
idem praestant saerae Congregationes in deeretis , ut
Iuculenter osundit P. Cavaheri Commentari tom. I. cap. I. ab Decr. . nu Q. .ey6. Cum ergo rationabile
motivum non suppetat diversimode hic accipiendi tale voeabulum ex mente Innocentii, quinimo onpositum subministret appositio vocabuli, & capitis sub hoc tit. de Confeerat. Me O Altar. ideo non abs re vocabu- Ium dedicationis pro consecratione intelligimus , ac in.
Misti tantur plures motivum dubitandi, propter quod Episcopus ab Innocentio postulavit, sibi ne liceret ficilis diebus Domini eis Eeelesias consecrare Θ Item cur Potui sex resbanditi ipsi licere in sua di crees hoe faeere etiam diebus privatis, seu serialibus p Et quantumcid I. communior responsio cum Glolsa haec est, quod, scuti solum certis temporibus Clerici ordinantur, virgines velantur. Episcopi consecrantur &c. ita putavit Episcopus. sibi licere necle m consecrare solum expressis ab ipso diebus. Ad a. hostea Inquiunt , ideo Pontificem lic respondisse , eo quia in Ecclesiarum consecratione requiratur minor solemnitas , quam in mox praedictis. Ogamquam vero prima responeo non omnino displiceat, nihilominus dicerem, Episcopi dubium, ex eo ortum duxisse, quia ibi is diebus Dominicis facienda praeseribitur Epilcopi conlectatio in Canon. I. solisque diebus festis in eq. I. M Temeor. Ordin. indulgetur extra alia statuta tempora I virginum Deo dicatarum consecratio . & Clericorum ordinatio in minoribus e quibus alis proinde anceps erat fieri ne posset etiam Ecclesiarum consecratio . Sccundam postea responsionem reiicio , si non procedat in casu, quo agatur de simplici Eeclesiae benedictione ;solemnis namque Ecclesiae consecratio, tantum abest, quod requirat mihprem praedictis solemnitatem , ut, attento ritu , ac caeremoniis, longe maiorem importet . Unde verisimilius censeo, Pontificem ideo ita respondiise , quia non est a Jure prohibitum facere Fe-cletiae eonsecrationem etiam diebus ferialibus , cum talis prohibitio in toto Iure communi nullibi reperia. tur. Item quia Τomaei non aderat legitima consuetudo in eontrarium , faciendi nempe consecrationem E clesiarum solum aliqua die festiva : quae consuetudo , ubi viget, servanda est ἔ iraecipue eum Pontificale Ronianum , iussu Clementis VI II. ae Urbani pariter III. de novo editum, haec habeat tit. de Eetles. d dieat. seu GUeerat. Eeelesiarum eonsecreuio, quamvis
omni die de jure fieri possis , secentius tamen in D minteis diebus, vel Sanhorum Iolemnitatibus fit. Posse simul ob maiorem pompam , ac solemnitatem , convenire plures Episcopos ad unam, eandem que Ecclesiam consecrandam , ut e Venisse fertur tem pore Magni Constantini, tradit Pax Iordantis Elutabridiores lib. s. t It.9. num.7. edi' g. inquiens tamen, quod tinus tantum esse debeat Episcopus ςonsecrator , hoc est ciero chrismate lini cns duodecim Cruces, insculptas , vel pictas iri parietibus . cum paulatione illorum ver horum ; Sanctionetur, oe consteretur Boe templum , in nomine Patris. σ Filii, ear Spiritus Sancti Amen;
adeo. ut si hie Episeopus deseeret ob improvisam infimmitatem ante metionem ipsarum Crucum , tota sunctio saera foret repetenda ab alio Episcopo. Si vero defieeret post linitas Cruees, satis seret continuare functionem , & supplere ea, quae desunt , per alium Antistitem ; ut in facti contingentia respondit S. R. Cong. in Ulimponensi die ia. Aprilia 16I4. teste Bamosa de r. Ecel. lib. 2. eap. 2. m. a. ubi assest hanc rati nem , quia essentia consecrationis Ecclesiae eonsitat inungendis sacro chrismate duodecim Crucibus . dictorumque verborum prolatione .
Jam vero functio , seu actus ipsius conseerationis
Eeclesiae, iuxta P. Cavali eri tom. t. cap. I. ac de r. 2 .mι m. a. incipit rigorose loquendo, quando Consecrator mane diei consecrationis accessit ad Ecclesiam , ac in dutus paramentis inchoat Antiphonam Adesti finiturque ad benedictionem t alearum exclusive et harum d quidem, aliorumque subsequens benedictio, pr prie ad Eeelesae consecrationem non spectat. Propterea, si Episcopo suppetat aliqua causa transferendi A niversarium consecrationis c nam absque ulla causa- , saltem congruentiali, translatis facienda non est,ex e dem Cavali eri ibid. a, Deer. I. num. Ig. debet in rigo re intra talem terminum facere designationem diei, ab ipso determinatae pro Anniversario ue eo quia facultas hoc transferendi eidem competit ibium in ipsa acti ne consecrationis, ex S. Rit. Congr. decreto, adeo iam extra talem actum , nonnisi consulta Sede Apostolio. possit ab eo fieri translatio , ex alio S. Rit. Congria decretori octobr. 36o . Quoniam vero praescribi: Rubrica , ut a sero ante diem consecrationis Reliquias paret, easque ponat in vasculo cum chartulae exprimente et ergo Episcopus Ecclesiam eossecra vi ac ex decreto Higini , seu Evarim Papae. relato a Gratiano in ean. Omnes basilicae 3. de Constere diini. Ecelesiae semper cum Missia debent consecrari dihine fit ut aliquo modo actio consecrationis incipiat ab ipsa praeparatione Reliquiarum praedicta , di cum Missae termino compleatur. Proindeque cum ficultas transserendi Anniversarium . de genere illorum privilegiorum esse videatur, quae latam interpretationem admittunt, si designatio diei det et minatae fiat ab Epia scopo intra mox dictos terminos , hanc valide fieri censeo; & huic opinioni non multum se refragari fatetur ipsemet etiam Cavaliri ibid. n. s. Caeterum huiusmodi facultatem ultra non extendo. adeo ut invalidam reputem,si fiat ad Vesperas eius iem diei eonia secrationis; tune enim esset quidem facta in die . sed non in actu consecrationis . Unde in isto east dies Amniversaria esset illa, quae corresponderet ipsi Atei consecrat onis . id est ea , in qua anno praecedente facta est consecratio . Quod pariter valet, quando Episcopus in advertenter, vel etiam adve tetenter, non feeit anniversariae diei designatione in ; cum enim eo tunc facta non fuerit, saltem valide, diei anniversariae mutatio , Anniversarium retinet suum naturalem locum
propria die r Anniversarium siquidem nihil aliud est .
quam annua memoria factae consecrationis Eeelesiae.
Ex quo Reliquiarum praeparatio debeat Eeelesiae eonsecrationi praemitti, di absque Nisia Melesia non
sit coli secranda, oritur dubium, an tum Reliquiae, cum
Missa sint de ne eessitate huiusce consecrationis.Verum quantum ad Reliquias difficultatem solvemus in sectione sequenti, cum etiam ibi de iis nobis agendumst. Quo ad Missam ergo duo hie discutienda iant, x est, an Missa sit de necessitate consecrationis Ecclesiae .a ell, an eadem Missa possit alteri celebranda eommitti ; au vero sit celebranda ab ipsemet Ecclesiae Conse
Quantum ad I. refert Glossa ad praefatum eau. Omnes basilicae , q. cum Missa, non defuit se, qui putaverint, Millam eme de iubstantia e secrationis Ecclesiae ; ideoque ad hanc esse adeo necelsariam , ut absque Missa nec licite,nec xalide peragi queat Ecclesiae ccm
425쪽
recratio. dicit taliam, quo nili tundamento, id aseaera erint.sed tantum asse argumentum ex Cau.m
D ubi tamen nihil invenio ad rem lentem . Quamobrem censeo, eossem id potius ais ruisse . quia in allegato canon. Omites solitae , exprimitur. quod Ecclesiae cum Musa debent semper e se iri, ou hanc expressionem iriterpretantes ly debent de necessitate substantiali. Q iamquam vero Werbum debet revera aliquando nane interpretationem admittat. ut eolligitur ex Ramota in intract. de Dictionib.
ad dictionem debeti; nihilominus quia hoe solum valet
quando vertit circa aliquid rei intrinsecum, e sentiale, aut proprium , quiorum ne ma u , ut intra ostendam , verificatur de Mira respectu coniecrationis Ecclesiae;
ideo haee opinio communiter reiicitur . Quininio aliqui sentiunt cinter quos Schmier νuris rud. lib. I.
Oraa. I. pari. a. cap. . se a. t. q. . num. i i o ly debes importare meram decentiam , adeoque Misim e:se celebrandam ex convenientia, non autem ex rigor olbpnaecepto . veritas tamen est in contrarium , ut Olli-itur ex declaratione Benedicti xl V. in epissi a. ad neteibertum, Abbatem ni alterii Campidonensis, incipiente ; Peraua . 36. Novembr. i T s. in qua declarauit. talem Misam non pose alteri celebrandam committi sine licentia summi Pontificis . ex hac enim declaratione duo inseruntur, per quae, nisum Primum, verum etiam secundum dubium propositum . resobriantur . Siquidem infertur , t. strictam dari obligationem . ad ue praeceptivam , celebrandi eo tune hanc Mittam a si enim eiusdem celebratio iacienda s rei ex decentia tantum , dc non ex praee co . imposita non ei set Epi opo, vel alteri Ecclesiam conse eranti. obligatio ideo stricta eandem Missiam celebrandi per temetipsum , ut ex obiectis patet . Infertur a. clara rei blutio secundi dubii propositi. cire 1 quod propterea opus non est quidquam aliud addere. Magnam nihilominus dissicultatem ingerit quoad hoe Rubrica Pontineatis Romani: haec enim concedit, quod si Episcopus consectitor nimio si labore fatigatus, possit Militin celebrare facere per alium ; in pollio danum recte notavit etiam Clericatus d. de ei I. i. nim . a. Porro quonam modo istitia dictum Rubrieae Pontificali se Haeret eum mox relata declaratione Benedicti xlvλUtrumque tamen facile conciliari censeo, si casus Rubrio Ponti fiealis dicatur exceptus per ephoriam ; per hanc enim, casus quidam extraordinari ieententur non comprehensi in lege mere ecclesiasti ea inam ad ea debet potius aptari jM , qua ste Mater, in faciis . piam per rara eveniunt, L nant ad ea 1 de isto; α rationem assignat D. Thomas a. a. gu. t 7. ori ad a. quia nempe Legislator attendit id , quod conmisiit er, O iu pluribus accidit. Deinde benedictus X lv. declaravit quidem requiri licentiam summi Pontifieis; α ipse tamen seiebat; hanc dividi in expressim , α rationabiliter praesumptam, suumque posse habere locum , tali deelaratione non ob stante, Ue. ram Gistrabitionem de praesenti. quae aequivalet licen. lix expredae , ae tribuit facultatem tune licite agendi. sam vero,cum doctissimus Pontifex simul fuerit etiam
in Rubricis P tificalis Romani versatissimus , calui Rubri eae Pirit linealis in hisce omnibus locum re liqui se non ambigo. Duo hic addo quoad hane Missam ; unum est, quod ut haec dicitur ibi euiniter eblebrata , lumitctiam sine cantu ,& plina , dummodo Episeopus si,mat indumenta Ponti se alia, mitram scilicet, di brevitum , prout Patavii quandoque fieri testatur Clericatus
I. e. alterum est, quod eum iuxta dicta missa evenire casus , in quo etiam licite Episcopus coniecrator alteri committat celebrationem eiusdem Milita , & quidem simplici Sacerdoti, hoe citis probat, Midam ei se quid extrinsecum ipsimet consecrationi Ecelesae, S per
consequens non cise de eius substantia i maxime cuni ipse peragere nim valeat ex se unam parteiu , & alteri committere aliam partem sibilantiae conlectationis. Accedit refriectu istius M idam esse tantum de praecepto, ergo non spectat ad ejus substantiam. Caeterum Ecclesia iam certo eonsecrata. iterum consecrari non debet, nisi execretur, aut maiori ex parte simul destruatur, vel parietes, in quibus interius tactae lime Cruces cum unctionibus , ita defluantur, talemve ad statum redigantur, ut illae incori ex parte his amplius inesse non censeantur. On.Eecliseu 2O, de coniser. GI. t. Si vero ignoretur , aut dubitetur, an fuerit consecrata , nec ullo certo testimonio , aut documento constet, eam ibi se consecratam , tunc est comsecranda , Can. Solem uitates ead. GR. Ut tamen non indigeat iv va consecratione suffcii , quod qi tannis ibi semper Glebratum fuerit Anniversarium dedica is , ut declaravit S. Rit. Congr. 27. Nov. a 6. in Derentina . Dixi ut usa indigeat, nam etiam in hoc casu, deficiente alio quocumque documento, adhue posie Eeelesiam consectari , docuit Concilium Romanum sub Benedicto Xul. tim as. cap. 3. Dixi ulterius , ibi quotannis femper celebrasum fuerit niversarium consecrationis , coquia, si pridem celebratum sui set . sed postea per aliquot annos Dilset omi sum quam Wis deinde sui et re assumptum , Ecclesia indigeret consectatioiae , ut Anni ver Larium prosequi pulset Ratio est, uia praeiuniitur prius om isum cx congruis sundamentis, ta rationibus, s de opposito cerio constare non faciant. Quod si certo contiet de facta E clesiae coiisecratione , sed ignoretur dies , & sor: - , etiam annus peracti consecrationis , pro ulla cacu Sic. Rit. Congr. die i8. Augurii i6 19. dedit ordinario n. eultatem assi Pandi diem pro se ita eiusdem celebra do i in qua die permaneret, quamvis tracta te initoris nota fieret dies consecrationis , ut ait I'. Cavali eri
tionem hane mae fieri etiam a Praelato regulari, si de sua Eccletia agatur, quia decretum non apponit, quod fiat ab Orinario iaci cuius nomine ex alio decreto
eiusdem Congria2. Januar. ιν I. certe non veniunt
R. eularium Superiores sed inqu t ab Ormuris p cise ; euiusmodi plane sunt Praelati regulares relate ad sitos religiosis , propriamque Ecclesiam, ordinariam iurisdictionem habentes , & quasi epileopalem ἔquorum propterea , maxime in favorabilibus , sunt vere ordinarii ; quamvis non sint ordinarii locorum . Ex quo Ecclesiarum numerus si cuilii temporis adeo crevit, ut alicubi Episcopis, ob multigenam aliorum curam, nimium diis le , ac gravo sum evaderet singulas Ecclesias Alemniter consecrare e suffbela paulatim est simplex quarumdam benedictio, inconstar tionis isebsidii im, praesertim Eceleuarum. minus princiis palium , publicorumque Oratoriorum, quae pariter consecrari posse notant Giberi tol. 2. tiro . quae i Φ. pag. D. Joseph de Bon s de Orator. PκbLev. i ec alii; quamvis hxes leant praecise benediei. Pn pterea ab re non erit hic etiam aliquid dicere eieci benedictionem Ecesesiarum . Sed prius ingenue fateor, me hactenus nullibi Ἀ-gii se . quod privilegium consecrandi EMesias fuerit
426쪽
16 PARS I. EX LIBRO III. DECRETALI UΜ.
toti alleui ordini concestum ; sed tantum alicui Abbati , vel aliis pro aliqua vice , seu in ,& pro aliquibus cireum liantiis . Hine Grueber hoc inter ea privilegia
enumerat, quae rarissime , ac dissicili me conceduntur qualia in generali communicatione non veniunt , Scquia in iure reprobantur tamquam eorruptela , neque praescriptione . neque consuetudine obtineri , inquit
plus evincunt exempla, allata a Bened. Xl V. de θηodo Dioeces lib. I. cap. I . num. 3. γ selum enim pro-hant , possie Papam etiam non Episcopis id concedere .
Igitur benedictio Ecclesiae est actio sacra, per
quam cum certa precum formula , certoque ritu . ab
Ecelasia instituto , talis locus de prophano fit sacer: Se Deo, divinoque cultui a ministro legitimo perenniter dedieatur , ad ibi divina , & ecclesiiallica peragenda. Spectat quoque ad Episcopum Ecclesias solent niter benedicere ς quoniam vero est actus iurisdictionalis eiusdem , potest illum committere etiam simpliei Saee doti ex eap. Aqua , supra eit. Hinc licet Rituale Romanum benedictionem hanc ponat sub generali titulo benedictionum reservatarum , tamen sub titulo particulari, inquit,eam fieri mise , per Satredotem ab υμ scopo delegatum . nihil adde iis an hie esse debeat in dignitate constitutus , nec ne 3 quod clare denotat, posse ab Episcopo delegari etiam Saeerdotem simplicem. Neque opponas, illum esse delegabilem ad Ecclesiam hene dieendam , qui potest delegari ad eam benedierim reconciliandam , si fuerit polluta , arg. ex eod. eap. Ayua, s lum autem Sacerdotem in dignitate constitutum posse ab Episcopo delegari ad hanc reconciliandam , ex decreto S. Rit. Congrin. 9. Februari r 8. simplex retοWiliatis Ecclesiae, seu caemeterii non consecrati, potest committi Presistero in dignitate eonis pittito : nam hoc decretum inquit quidem, quod talis remne illati, committi , nox autem quod e m- mitti debeat Presbytero, in dignitate e st ituro i quod est bene notandum ἰ eo quia recte intes lectum e corindat eum verbis allellatis Ritualis Romani , ac favet nobis. Aliud siquidem est dicerer Benedictio eommi ti potest Presbytero in dignitate constituto, quod nec ego inficior, imo alsero etiam esse magi S conveniens . aliud dicere, quod huic committi debeat ; eum ly debeat inferat Episci a necessitatem , quam re Uera non habet delegandi Sacerdotem, in dignitate constitutum nam quantum ad hoc liber est ad delegandum etiarii is Sacerdotem simplicem . absque ulla vel minima inconvenientia . Addo facillimum esse. quoel ly in dignItate constitato fuerit appositum in decreto, in qua tum positum fuerat in petitione s seu quaesito, Congregationi proposito. Caeterum pro simplici benedicti ne Ecclesiae faetendum non est Anniversari uln , quamvis ex ipsa proprie sit quaedam dedicationis species , perquam locus prophanus fit cultui divino dedicatus. Potissima ratio est, quia benedictio Ecelesiae listum fit in subsiditim , ae per modum provisionis, usquequo fiat
ei uciem conlecratici et qua peracta, amplius non alte
di tur benedictio. & enm agitur de festo indieationis , sermo est de illo Consecrationis, non vero de illo bone dictionis ; ut eonstat ex can. Praecepta, cratiis de Uaer. Sc oratione Olficii , ac Mi ita diei anni
vel ariae Dedicationis &c. nec non ex supra indicato decreto S. Rit. Congr. diei 17. Novembr. i. Ferentina; ex quo enim in ea Cathedrali in praeteritum festum Dedicationis fuerat semper celebratum , intulit S. Congr. eandem fuit se consecratam, ideoque definiuit, nova consecratione nou indigerer quae illatio
plane legitima non fuisset, si per festum Dedicationis etiam illud benedictionis veniret. Propterea audiendi
βα II. num.s i 8. dicentes,faciendam ese annuam D dicationem de Eeelesiis tantum benedictis, eo quia non est Anniuersarium consecrationis Ecclesiae, sed ta tum Dedicationis , ut ex tit. Commune Dedicatio uis
Ee lesia ; Sc benedictio Ecclesiae est quaedam dedicintio 3 non sunt inquam audiendi utpote qu a benedictio non est Dedi eatio in sensit stricto . S in quo indicationis vocabulum solet accipi in Ecclesia , nempe pro eonsecratione ipsi, vera , is propria.
CAPuz III. Quon iv Dux iis , ex Decretati ejusdem sinoremit . Nidi sensi Archiepiscopo , in Regno Nomegiae rescripω .QVod in dubiis & insta . Altare vero, in quo tabula , cui consecrationis benefictio
pontificali ministerio adhibetur , mota , vel enormiter fram fuerit . debet non in me
rito consecrari. Nec negamus, quin oleum non consecratum consecrato possit oleo commisceri.
A conseeratione Ecelesiae , de qua egit Innocentius in cap. anteced. hic gradum facit ad consecrationem Altaris a di quamvis tam Altare fixum . quam portatile, consecrati me indigeat, ut in eo Mitta SDcrificium lieite peragatur ἔ nihilominus quia Altaria Ecclesiarum , connexive ad quas loquitur , fixa esse
selent, ac immobilia ; ideo a tabula Altaris fixi, quae eiusdem pars praecipua est, invium sumit in hac Decretali . Ac primo supponit , eam per Episcopum conmsecrari r quod de iure verissimum est , quamvis ex pontificio privilegio id fieri possit etiam a non Epist
in , a.Statuit, quod, si eadem tabula mota fuerit, aut enormiter fracta , idem Astare debent iterum consecrari, 3.Demum, admittit posse oleo consecrato , cu ius unctione Altare sacratur , oleum non conlecratum
commisceri. De singulis aliquid dicendum est . ut mens I innocentii rectius attingatur , α rei materia promerito suo clarius explanetur.
427쪽
Et quantum ad nonnulla exprimerula iunt, quae in suppositione Innocentia involvuntur . Et quidem i. quod huiusniodi tabula nune temporis debet esse lapidea , saltem quoad eam partem , supra quam ponitur Hostia eum Olice: sie enim colligitur ex ean. Araria 33. de conster. LI. l. iisque exprella praeteribit Ru.hr ei uitialis XX. de Praepar. Altari iis verbis: vel fallem ara lapidea , similiter ab Episcopa estnseerata in eo inferta , et. Quod eadem tabula , vel saltem mox dicta ara, eidem inserta , rectius conlistit in unio lapide , quam divisa in plures , tantamque extensionem habere debet, ut Hostiam , ct maiorem partem Calicis eapiat, ea d. Rubr. Mil sal. ibid. Hinc S Cong. Episcop. apud Nidolium in Fisse. v. AEltare declaravit, quod amplitudinem minorem uno palmo habere non de t et majorem tamen habere potest et imo si tota tabula consiliat in unico plano lapide . extensionem habente totius mensae Altaris , tunc 'itest eadem tabula tota eonsecrari , factaque hac conlecratione , non est necessaria pelta sacra in medio ejusdem ; imo Sacrificium in hoc casu O ferri potest , non tum in eius medio, sed in qualibet parte eiusdem tabulae; cum totast consecrata . mando tamen non est tota lapidea , sed cona pacta, ex. gr. partim ex ligno, Artim ex lapidibus , non potest tota consecrari, atque adeo tune eidem inseri debet petra laera, ut ibidem possit celebrari: Sacrificium namque solum offerri potest in initati consecrato. quod scilicet habeat, vel tabulam ,
vel petram consecratam ; quae etiam ara vocatur. Et, Ii quis extra casum summae necessitatis, vel absque lieentia Summi Pontificis eum advertentia aliter cel braret, iuxta communem DD. sententiam mortaliter peccaret ac iuxta ea u. presbter I s. de Coa-fer. viii. sulpendendus esset a divinis , etiamsi celebraret in Altari poriatili: nam propter reverentiam debitam Saerificio , praeceptum est absolute , ut in s io Altari conlecrato fiat celebratio, ean. Sicut ri Ibid. Hinc Altaria , quae ambiguae eonsecrationis sunt, e .secrari mandatur in eo. Eecissi e r8. ibid. hisee ve his i Elelesia, vel Altaria , quae ambigua funt de consecratione, eonsecrentur; ipse namque Christus --
minus , quando semetipsum obtulit in ara Crucis, hanc suo eontactu. S sanguine consecravit. Et si vero Altare. lapideum nunc esse debeat, ac consecratum , nihilominus Benedictus XIV. in suae Const. Imposito nobis,quae est la46.tomi 3. Bullarii eiusdem , concessit Sacerdotibus latini ritus in Russi a Polonica degentibus . tam praesentibus , quam futuris . ut , deficientibus tabulis lapideis e secratis , Nisam GIebrent super Antimensiis Ruthenorum unitoriim quae sunt lintei quidam episcopali benedicti e
consecrati, in quorum angulis Sat torum Reliquiae reis condItae sunt ritu tamen latino Sacrum agere illis in-Junctum est. Et quia in Reliquiarum mentionem noster sermo devenit , quaeritur, an ad eoniserationem Altaris. tum fixi, cum portatilis, necessaria ibi sit positici Reliquiarum et duo ad confectationem Altaris ; nam eam requiri ad consterationem Ecclesiae aperte colligitur ex generali septima Synodo, quae can. 7. depositione dignum , tamquam transgressistem ecelesiasticarum traditionum, eum puniendum iudieavit, qui deinceps templum sine Reliquiis consectaret, prout refert Caes. Mna, Aer. Litor. lib. I. cap. i'. q.f. agoad Altaria
Resisennuel. ibid. num. o. Suarer, Clelieatus. & a Iliquamplures: quia nullo iuris Dextu Hare probatur ilia cessitas i imo ex eo. Altaria it a. sila chrismati,
unctione ,& sacerdotali c hoe est episcopali oene disctione , e secratur Altare , nec oppositum evincitur ex ea u. Placvit 26. de confere. din. t. Cum enim per agros , Sc villas plura erecta elsent Altaria , tamquam eontinentia Martyram eorpora, icii Reliquias , quae tamen non probabantur esse venae Martyrum Reliquiae.
in i a Patres, editores huius sanctionis, incubuere , ut superstitiosus hie ineertorum Martyrum cultus, erectaeque memoriae per eversioliem huiusmodἱ Altari uti delerentur ; ideoque sanxere . ut illa everterentur Altaria , in quibus nullae Reliquiae Martyrum e reditae probarentur: quod si recte consideretur,est quid sane diversam a decreto necessitatis Reliquiarum pro consecrando Altari. Et si ad praescriptum Pontificalis reis eurras de Reliquiis praeparandis , in primis inquiunt. hanc dii positionem prae teribi pro conleenatione Ecclesiae ἔ ad quam certe requiritur, ut aliquae Reliquiae ibi alie ubi reponantur iuxta pnaefatam VII. Synodumo . Deinde ibi Pinati ficile non praecipit.ut Reliquiae ponantur in siugulis Altaribus , quae consecrantur, tamquam ex necessitate eonlecrationis eorumdem; ideoque id intelligendum ex convenientia , sellicet quatenus de-eet id facere ob consuetudinem , pnaecipue cum nune temporis invaluisse videatur usus in contrarium , n dum quoad Altaria portatilia , quae passim consecrantur sine ullis inelusis Reliquiis teste Grueber d. disp. I.
sea. E. num.32. verum etiam quoad plura Altaria nxa, ob impossibilitatem quandam habendi tam multas , ac explorata s M. Reliquias , ut apud eundem testantur Suarer . Valquer . Conineli, fit Dicastillus. Hine ad argumentum, delumptum ex oratione illa, quae a cinlebrante dicitur poli intro tum: Oramas te, Domino, per merita Sanctorum tuorum , quorum Etsliquia Mesunt, resipondent huiusinodi verba senium haberet , non ab lutum , sed conditionatum , si nempe sint ibi aliquae Reliquiae; sicut dicitur Dominus vobiscum . . Orate fratres, ae ite Missa eii. quamvis . ibi quandoque vix adsit unicus minister . Et hanc senten iam non improbat Pontasus v. Altare. ae P. Eusebius Amori in reeenti suo Dictionario casuum v. iactare , cas. 1. Nos censemus , inquit, Sacerdotem celebrare posse νη uari. quamvis lapis sit tonsecratus De fit liquiis. Ego nihilominus. innixus sequenti is decretis S. Rit. gregationis, oppositum censeo. Pit onus enim eom. I. de Isit. sc decisum refert ab eadem s. Congr. sub num. I 84. die x. Martii iω3. Itare porιasiis tuae confecrationem amistit , quaxds frauitur , vel lac movetur repositreium Reliquiarum, num. 699. die s Martii isag .celibrari non potest sueν intrare, a quo furtim, non amata , vel fracta mensa , futiracta fuerunt Irgliquia a militibus , nisi Altare de novo eo secretur, di num. I 687. die a I. Iunii r Io. Si Alta re fuerit eo ecratum ad motam Altaris portaritis , nou execratur in quavis remotis nefd anuis, ouando
frangitur sepulchrure vliquiarum . Illis addo alia duo
decreta eiusdem S. Rit. Congr. unum, relatum a P. Me rato in Indue Decretori tom. i. Dbdis v. 6ia.
in Caietam hisce verbis: Altare portatile lieneam cum ara lapidea, permitti debet,non obstante Constit tione onodali , dummodo habeat folitum repositorium Reliquiarum, juxta reformationem ubricarum MiPsalis Romani,eap.ao. alterum, depromptum ex Bibliothaec a P. Ferraris Astare num. t T. Iub die I s. v.
428쪽
his PARS LEX LIBRO IIL DECRETALI UΜi. 'v
Reliquiae , avius in Altaris conster sisne utitur Episcopus, debent esse Sanctorum, ab EG approbatorum . Aecedit, consuetudinem conse erandi etiam Altaria cum Reliquiis, & ipsam antiqui nsmam esse, ac immemorabilem , eamque fuisse in usu penes ta Ambrosium . aliosque Patres quarti seculi; se per eos fideliter ad nos transmi iram, ut diserte ostendunt clariis. Abbas D. Robertiis Sala in notis, & addit. ad praef. Card. Bona. ac doctissimus Auctor operis se Sacramentar. tam. 3. lib. s. quas . I Q. cap. I. q. a. p. Sed ob hanc rationem generalis VlI. Synodus, nedum eonvenientem . sed necessarium reputavit usum Relimitarum in coniec ratione Ecele- . sae; & depositione dignum, ac violatorem ecclesia si earum traditionum illum iudicavit, qui absque Reliquiis Ecelesiam conseeraret et quid ni ergo idem dicamus de consecrante Altare sine Reliquiis Nec ullam vim habet obiectio,iacta ex eo. Altaria, it a ibi enim non dieitur fola ehrismatis uncti e &e. in quo cat ucerte necessitas Reliquiarum esset exclusa, sed tantum Reliquiae Ibi non nominantur, eo quia vetuituS, ac continuatus usus easdem adhibendi in eoeseeratione Altarium,omnibus iam notam reddiderat earumdem nece Dstatem , etiamsi non nominarentur . Hinc illa Rubrica nescio quonam modo olim intrusa in antiqua Mise alia quae omittendam dicebat eam orationem : Or mus te,Domine quando Sacenios celebrabat in Altari , ubi non erant Reliquiae , merito fuit expuncta, non solum, quia erat directe opposita immemoriali ecclesameae eonsuetudini, fideliter hactenus servatae ἔ Verum etiam, quia laborabat filii, supposito . Neque dicas, tempore Clementis IX. indultum fuisse Augusta Episcopo , ut, absque nova consecrationis acti e , ro consecratis haberentur Altaria , a Sureis militius Reliquiis spoliata, per hoc solum, quod aliae Reliquiae in iis ponerentur , ut referunt Caes. de Lauraeasn Oρηβ. de Amr. conster. in me ; O ciericvius de Sacrifie. Miss. deeift 3. num. 3 o. Ideo enim hoc , qui Ripsemet summus Pontifex ea. qua pollet in hisce r hus mere ecclesiasticis, plenissima auctoritate, alligavit
Pro eo casu actionem reconsecrat ouis eorumdem AI-tarium ipsimet actui substitutionis aliarum Reliquiarum . Et quidem rationabili ex causa , cum ageretur de reconsecrandis plusiquam duodecim mille Altaribus. Caeterum, eum in hoc , aliisque casibus, semper sancita legatur positio, aut repositio Reliquiarum pro
consecratione , aut reconsecratione , nedum Ecclesia- m , verum etiam Altarium, inde potius infertur, Reliquias ad id esse neeessarias. Me inficiari potest . sic magis proprie verifieari illa verba praefatae orationis: Porum utiquiae bie fuat , quibus non modica infertur
violentia a fautoribus sententiae contrariae,eadem Pertrahendo ad sensum conditionatum, ut eorumdem tueantur veritate me nec valet paritas adducta de Dominus vobiscum ,-ite Missa est ; ideo enim proprie ista
adhue veri fieantur, si solus adsit minister, quia Sace do , ea proferens, praecipue quidem ea dirigit ad ministrum adstantem , sed simul etiam ad Eeclesiam, hoc est . ad alios fideles ; qui quemadmodum, quantum vi absentes, participare possunt de fructu, saltem generali talis Sacrificii; ita di ad eos potuit ea verba Sacerdos dirigere; die ideo in plurali numero etiam tunc debent
prorem, ut monet G vanius par. . tu. s. rub. .
de facto etiam minister respondet. nomine Populi. Quantum denique ad consuetudinem consecrandi Altaria . maxime portatilia, sine Reliquiis, resipondeo,
abusum , ac legitimae potius consuetudinis e rure Iam eam esse appellandam, eum non sit adeo dissicile , sicuti supponitur, veras,& exploratas Reliquias invenire pro conlectatione Altarium . Et Pontificalis prae scriptum eli vere, ut reponantur in Altari, una cum Ecclesia eonsecranda : quidquid propterea dicam pre fati Auet. censeo, non esse proprie consecratum 'tar absque Reliquiis, ideoque non posse Sacerdotem in eo
Me non latet non defuisse qui dixerint. ad id iussi, cere corpus Christi l o Reliquiarum . inter quos au ctor Gloisae ad eam. Pueuit, in ae; uium. que alicubi etiam invaluisse, in eonsecratione Altarium simul eum Sanctorum Reliquiis ponendi etiam Eucha
rillieum Panem probant monumenta allata lac. it. P TAbbatem Sala. Vertim non decere Corpus Domini sic in Altari recondere, mens fuit innocentii III. ut testatur Hostiensis in suis lib. I. de Conster. Eces. referens suis per hoc, se eum em consului sep psique eum ita respondisse , hac ratione , quia Corpus Christi elicibus animae , qui Proinde servari non debet, nisi ad opus infimmorum , & animarum refectionem. Et sane , cum acilium finem fuerit a Christo Domino institutus . atque ut sic nobiscum esset usque ad consummationem seculi, indecentia non modica profecto esset, ipsum praefato modo recondi; praecipue eum sic percipi non .set, quandiu species saeramentales ibi manerent incorruptae: propterea Dd . communiter inquiunt, id fieri non
In una,eademque Eeelesia possunt ab eodem simu IAltaria consecrari, nedum portatilia , Gl etiam fixa; indistincte enim id asseritur in eap. cum sis s. boe tit. ut tamen erigatur Altare in Ecclesia consecrata . Metibi iam eonstructum destruatur, de iure communi requiritur consensus Episcopi,ean.γa invis.iunctaGlolsa dist. 68 eas. Nullus Presbyter, de Conseer. di II r.& si ibi eonstruatur absque lieentia Episcopi a Clerico, hie incurrit poenam depositionis , excommunicationis vero, si construatur a laico, ibid. In Ecclesia vero non consectata potest Presbyter Altare construere , sine Episcopi licentia, Glossa in est. ean. Mamsis , di ibi conitructum destruere, quia nulla id lege vetatur. An ne tamen etiam laieus possit ibi sine licentia Altar coii struere , aut destruere , nullibi id ei concelsum invenio . Anne postea cum sola licentia Episcopi possit consecrari Altare in Ecelessa non consecrata P Negant plures , adid requirentes lieentiam Summi Pontineis. Verum sine tali lieentia id pluries factum fui Te refert P. Ferraris in Biblioth. v iactare num. 36. & praximesse , quod absque tali lieentia eon secrentur, probae Pasqualigus de saepis. που. ter. trua. I. de Altar. qua Aion. 673. testans nu. 6. ii certe fulge factum, non vitantum vice, sed pluries, Romae in sua Ecclesia s. Andreae de valle. Usum Altaris portatilis. iuxta plures caeteroquin invectum a temporibus Aposto lorum , non parum restrinxit Tridentina Synodus . Siquidem Clemens XI. in suo decreto , Quoniam sancta , t s. Decembr. IIo . declaravit, per Tridentinum revocata Regularium privilegia ipso utendi, in eoque celebrandi absque ordinariorum lieentia in locis, in quibus degunt ι & p pterea eosdem Regulares prohibendos,ne illo utantur: mandatque Episcopis , aliisque ordinariis locorum ,
tit contra quoscumque contra venientes, quamvis Regulares, procedant, etiam tanquam Sedia Apostolicae
delegati, ad poenas, praetcriptas per idem Sacrum Comcilium
429쪽
ellium di eap. iisqtie ad censeras latae se tentiae , trilauta etiam iisdem facultate per hoc deer tum ita procedendi , perinde aest per Saneum Sedem speetaliter eoncessa fuisset . Ulterius ibidem expresse declaravit. Episeopis , & his majoribus Praelatis , etiamsi Cardinatatus dignitate fulgentibus , neque iub mextu privilegii, clausi in corpore iuris, neque ullo quoeumque titulo , ullo modo licere extra domum propriae ordinariae habitationis in domibus laicis , etiam an propria dioecesi quod sortius intelligitur in aliena , etiamὲ Dioecesiani eonsensus adhiberetur erigere Aleare , ibique sacrosanctum Milta Sacrifieium celebrare . seu ceIebrari facere . Quatenus tamen istud decretum Episcopos tangit , sic postea fuit declaratum ab Innocentio Papa XIII. die g. Maii 17as. in Bulla ;-ο lolieo ministerii, q. aa. Declaramus tames, quod, cum in praedicto deoeto statuatur, no a licere Episcopisaextra domum propria habitatistis in domibus lateis stere Altare , ibique Saossanctum Missa Saeνσcium celabrare , sive celebrari facere; hujusmodi prohibitio ixtellige.da non sit de domibus etiam laicis, in quibus ipsi Episcopi forte Oeeasiose visitationis , velitiserit. θοίρitis exelpiuntur ἔ ut nee etiam quando Episcopi ta eamur, a jure permi , vel de Dei tali S ais Apostolica liceatia absentes a domo propria ordianaria Babitation Is , moram idcirco Deiant in aliena domo per inodum similis habitationis; bis enim casibustieita eis eris erectio iacitaris ad essectum tradictae ce- Iebrationis , non secus ac in domo propria ordinaria habitationis . Et haec Innocentiana declaratio confidimata postmodum fuit a Benedictis X lil. die 17. Se-Ptembri ira . alia Consti In supremo . Notandum tamen hic est , quod , eum hoc priυilegium sit perΙbna
se Episcopi , di ut ait Benedictus xlv. in Epistola is,
data 2. Junii i s i. ad Primat. dee. Poloniae ad prinpriam eiusdem Epistopi commoditatem ἔ nequeunt alii minores sacerdotes, eo absente , in talibus domibus privatis vigore eIustem privilegii celebrare. Ad a. partem huius meretesis quod attinet, clare in ea definit Innocentius III. debere Altare fixum deum coni rari . si eiusdem tabula mota fuerit , vel enormiter fracta e quorum proinde alterutrum lassicit pro exigentia nouae consecrationis , eo quia particulaves , posita inter plura . prout hie ponitur a Ponti fiee , stat disjunctive . seu alternative, ut inquit Bariolus in L Supra iter , q. Oscium, num. 3. f. de aquis pia . are. notum est autem in altereativis , sufficere alterutrum verisiori quemadmodum in disiunctivis, ex reg. To. de Rex. Turi in VI. Dubium tamen insurgit, an, ut veri ficetur di mota. sit necesse, quod tabula, seu mensa , fuerit translata de uno in alium loeum. Affirmant. vel etiam supponunt id plures , propterea in hoc sensu intelligentes, ae exponentes , tum Canonem ι Si motam is de consecrat diu. I. cum ea verba e -hae t. hoe titi si Altare: zzz si Altare motum fuerit, super quae verba inquit Gonrater in commentariam ad id cap. numero I S.
Iuxta prasentem textum die dum est , quas si Altare
consecratum movetur a lora, Mi conseceratuin est , an alium transfreta ν. nova indiget consecratione . A tamen Bardi ad idem eap. r. aetum. 12. cum Sua Iti aliis, inquiunt contrarium', quod si eontingat Altare
fixum totum , ac integrum transferri de loco , in quo constructum fuditat, in alium locum . per hoc non amittere consecrationem Ratio est, quia licet Alt
re fixum in De differre videatur ab Altari portatili , quod De sit transseribile de uno Ioeo ad alium , ipsum
vero non ita et proindeque fixum dicatur , & immobile: tamen haec disserentia Est more extrinseca , accidentalis , & respectiva ad iplum locum potius , quam inter ipsa Altaria ; nam ratio formalis , per quam Altare fixum intrinleee differt a portatili. proprie in eo consistit, quod Altare fixum habet, ac ellantialiter importat conjunctionem tabulae eum sua structura inferiori, seu basi , eui tabula proinde necessario debet eTe unita r ubi e contra Altare portatile de sui natura importat esse a basi seiunctum; propter hoe enim portatile est, quia de se habet teiunctionem a bisi ; alias non esset amplius Altare portatile , sed fixum . Hinc eisentia Altaris fixi vere , ae proprie consistit in dicta coniunctione , hoc est in me:isa, seu tabula unita eum
basi , fixionemque in tali loco ideo importat , quia ibi ipsum voluit qui illud eonstruere Deit: quod proinde ipsi met Altari est quid extrinsecum , & accidentale ,
poterat enim alibi istud idem construi . Quare , cum Altare supponatur eandem eons unctionem servare , tabulae scilieet eum basi, non obstante ipsius translatione de uno in alium loeum; dicendum est, quod adhuc retineat suum eise , ae per consequens & sitam consecrationem , qtiae eidem aecesserat: accessorium namque , cum fundetur super principali, naturam sequieongruit principalis , ex reg. de g. 'Iuν. in VI. Propterea, ut verificetur ly mota, non est necella,quod tabula fuerit translata de uno in alium locum, sed suis
cit, quod fuerit a sua basi disjuncta ; ' sie per hoe
Altare nova indigeat consecratione . Hinc Glossa istum ad Can. Si motum, eum ad eap. Ad hae t. rare . Panormitanus ibid. aliique per . itare intestigiant ipsam Altaris tabulam, quae connexa est cum sua structura inferiori; per motum vero intelligunt adveni 'ntem disjunctione in eiusletu tabulae . vel etiam lapidis eo ecrati, ab ipsa inferiori structura ς adeo ut sensus illius textus, si Altare moram fuerit sit iste: si ipsa tabula , aut lapis eoasterarus isti aris, disjun-uus , seu disjuncta fuerit a sua referiori structura, At
tare debet denuo consecrari ; ad quod ad oriens latinuatus Panormitanus, ad hoc cap. I. Cum in dubiis, te asseruit, idem per Alexandrum II l .stitutum milia in eap. -hae i. quod per Innocentium pariter III fuit statutum in praesenti ea 3. rad. tit. atque huic sententiae libentius me subscribo . Dubitatur ulterius, qualis esse debeat tabulae Dictio . ut haec proprie dieatur enormiter fracta , dc propterea Altare indigere no a consecratione 3 Cense rivit aliqui cum Bamsa , fracturam censeri enormem , si tracta sint ejus eornua , seu anguli, in quibus facta est unctio , quia tune ipsa consecratio laesa est . Engel nihilominus , caeterique communius negant id sui reere ;quia eum tabula taliter ungitur, tota consecratur. Pr pterea cum detractis angulis. in communi existimatione adhuc retineat suum esse tabulae,quantum ad sub stantiam, smul etiam servat suam consecration quae utpote accetaria, sequitur, iuxta dicta . naturam rei, eui inhaeret. Alii sentiunt, esse enormem, quando
tabula ita in partes divisa est, u nulla pars uitegra maneat, quae de se 1ussiciat ad capiendam Hostiam , ac saltem maiorem partem Calicis . Verum hae opiniones. si quis forte iis adhaere vellet, locum dumtaxat haberent, quando agiturde fractura petrae caenae, si v Altaris potiatilis. natamen Altaris tabula ex proprio formali e ceptu , Sc in commum existimatione , pro tota Altaris mensa accipitur, ac per consequens sit quHdiversum a petra, ideo longe situs integrum in ea debet remanere , ne Usa , & Altarc coniecrationem.
430쪽
amittat . Censeo itaque tantum esse debere , ut so niam , & rationem tabulae Altaris .in eouimura existimatione retineat quoad substantiam; adeout, si id, quod integrum silperest, m oraliter iv n retineat larmin , Scrationem huiusmodi , fraelio enormis diei debeat , &se Altare indigere nova consecratione . Ratio est, quia sema ea est , quae dat et se rei , de morale fundatur in physico. Si ergo fractura talis est . ut abstulerat formam , & rationem tabulae Altaris, simul etiam abstulit eme eiusdem , ideoque etiam eius conlecrati item; 3c sie Altare indiget iterum eonsecrari. Secus vero, si e contra et di haec opinio convenit cum sententia Panormitant , aliorumque celebriorum canonici juris Interpretum , cum Sc ipsi dieant, tabulae fraci ram tunc dici enormem , quando tabula amisit vel rem usum, & formam . usum scilicet tabulae Altaris , quae in omnium sententia habet usum diversum ab eo, quem habet simplex ara , eidem tabulae inserta. Caeterum, quando fractura levis est, sive in tabula, sive in ara . etiam portatili, istic non amittitur consteratio ἔ ut habetur in eap. Ligueis M. hoc eodem sit. Quando postea dubium est, an fractura enormi, sit, vel non . dubii solutio remittitur arestrio Episcopia ae interim abstinendum a celebratione Missae , ne sacerdos semetipsum exponat perieulo celebrandi in tam nec consecrato , nec benedicto. Propterea in Can. E GD , de consere. dist. I. praecipitur . ut consecrentur Altaria , quae ambigua sunt de consecratione .
Consultus ego a clarissimo Viro, mihi iamdiu amiaeitia eoniunctissimo , quid sentirem ei rea lapidis , seu Altaris portatilis fracturam juxta sequentem facti speciem , adnexum hoc votum ex ravi, cui etiam su seripserunt tres clari sit mi Canonistae , aequeac magnae notae Theologi , nulli se eundi. Quaesivissi a me , non quidem edoeeri , sed quid dumtaxat sentirem circa sequens dubium m An lapis in Altaris mensa superpositus , tu dura partes, a verti ce ad fundum usque , ob fracturam divisus, ita tamen, ut in earum una integrum remaneat RHiquiarum repositorium, ac commode contineri possint Calix, ct Hostia , dicatur execratus , si dictae partes tali connexi ne unitae fuerint, ut vix appareat fractura m. Ut postulato . quoquς modo pussum, respondeam,
citra omnem haesitationem execratum crederem I cum
enim divisus sit in duas partes notabiles , iam dicitur
enormiter fractus , ideoque execraxus, iuxta resim
sum Innoeentii III datum apud civitatem Castellanam Archiepiscπ3 Nidrosieta, ut ex eius Epistola CCCLXI xl. relata in cap. IIL Lod, dubiis, de onfreri
Melas ae alteram datum apud Lateranum nonis Octobris an. XV. siti Pontificatus , Archispiscopo, & capitula Bis tino , Epist. CLXVI. relata in eap. 'Lμgneis , eod. tit. in utroque enim responso generaliter,
α abalute loquitur de tabula, seu lapide, non de repositoris Reliquiarum, his verbis e s tabula nio.
sa, vel enormiter fracta fuerit , debet nisi erito eo ecrari es tabura uaris mota. , vel ea ν miseriasa non fuerit . nec . red bra dario cois
Quod autem fractura lapidis , de quo in praese
ii , iuxta mentem Innocentii si enormis, ex ea patet , quod in eιι. eu, Ligneis , non enormem, sed ino. dicam vocat Dacturam,s messa Altaris modicam is extremitatem p δε--- , quod non verificatur in nostro casu, cm enim. lapis, non in extremitate , seu comibus , sed a vertice usque d laudum sit fractus , dici neqint, modicam passivn ege fractur m Nec dissimilis fuit mens Alexandri III. io estis reis senso . ignotum, cui datum, relato in eod. - haec
fuerit. Milvis ille solummodo superpositus . Pus
gillum continet, coinactus, aut enormiter diminu extiterit, debet deuuo eo ecrara. Enormiser , es extiterit desunt in collectione Decretalium . qua anicholis utimur , ut notat Gonetales a non se retulit ad Reliquiarum sepulchrum sigillum. ut nonnulli pe peram interpretati sunt, sed ad totum lapidem , cum hic veniat in recto, non in obliquo , ut venit sigillum. Quod si hoe sbium fractum fuerit, certiam est, totum
lapidem, licet integer remaneat . execrari, ut contra riam nonnullorum opinionem reprobando, declaravit S. Rituum Congr. s. Martii i6 I. istare portatuet une consecrationem amuxit, qu4ndo framgitur , vel Iseo mometur repositorium fis uiarum .
Neque in praesenti facti specie dici potest, lapidem non amittere consecrationem , si duae illae partes ita unitae fuerint.. ut vix appareat fractura , ut optime probat Amostar de causis piis lib. V. cap. VIII. numer. 38. ibi α Hi ne sequitur . quod si Altare in plures partes frangatur, notabilis est fractio. quia perdit formam Altaris . nec etiam si partes illae frangantur, O postea per aggregationem uniantur , consecratum remanebit, uee in eo celebrari pstierit m . Quod etiam esset contra mysterii repraesentationem ; quia c ita post Sylvestrum in Summa verbo Altare , n. s. Cata Petra in Coismen. ad Constit. LL Drbani V. n. 3 I. Altare Christum repraesentat, Petra autem Aristus , dixit
Apostolus a. asor. cap. I . quamobrem etiam nequit ex duobus lapidibus , qualitavis connexitate compo
stis , sed ex unico constare lapide . ad designandam in Christo unicam persinam zz. Non desunt quidem quamplures , insignis notae Theologi , communiter asserentes, dici non posse enormem fracturain , quoties in majori eiu siseni fracti lapidis parte commode colloeari posunt Calix,& Hostia et verum, si attendenda sit clarissima Innocentii e claratio in eis. eap. Ligneis, orta ex legitimo contriaris eius locutionis sensu . & non arbitraria Theolog
rum interpretatio , hanc sibi invicem mutuantium , diei nequit, hujusmodi eapacitate non obstante, enormem non esse . quando non in extremitate , ut declarat Innocentius , sed a vertice ad fundum usque fra.
Mus ell, de in duas partes, ita notabiles divisus. ut fractura partis dexteri lateris fere tangat Reliquiarum
Et ita salvo &αIa descripta facta Decie crediderim. Imdem esse
Antonius Franeiscus Vergin C. R. Pasthalis Mast illi, Proe. Gen. C.R. necnon pro Clem Rom. Ap. Exam Fr. Augustiniis Antonius Georsi, Eremita Audistinianus. Altaris tabula petra mea Altaris fixi etiam consecrationem amittunt, si disiungantur ab inferiori structura, ut colligi potest ex dictis ἔ cui periculo non sibis Altare portatile , utpote ab illa seiunctum ex
natura sua. Et si tabula, aut petra sacra numquam conjuncta, ac unita fulset cum eadem, neque ipsa in casu amitteret consecrationem , quia timc effet Altare portatile . Denique, tam petra lacra, quamo