Euclides metaphysicus, sive, De principiis sapientiae, stoecheidea E. Authore Thoma Anglo ex Albiis East-Saxonum

81쪽

STOECH EIDES R.

, Prop. VIII.

τrra sunt qaasi partes ordinius e perficientes, seu ad perscrionem elevantes corpus, ct non plures. a Prv. . ' rum enim materia prima

insit composito, h&non sit composita ex actu & poten-ε tia, s sed & actus primus qui ipsi inest constituat ens, sessi

4 Pr p. si Ribstantiam,seu corpus corpo ri autem constituto superveniat existentia, & hae tres partes sic se habeant ut materia sit sub- jectum formae forma autem cum materra subjeetiam existentiae , palam est, in corpore tres esse quasi partes per quas educatur imperfectam substan- εἰ P tiam. Cumq; rursus ex eo,quod materia non sit composita exactu

82쪽

actu & potentia,non possit esse alia hujusmodi quasi pars subtus eam; f & quoniam primus actus solus est forma substantialiae, & quasi pars substantiar,

siquae autem sunt aliae,non per tineant ad substantiam; ad substantiam autem immediata sit

existentia ue & haec gradatio sit' per potentiam &actum,hoc est, indeterminationem ad deterrminationem, existentia autemgcum faciat ens alteram Partem g axis.ti

contradictionis '& contineat necessitatem essendi, dum est, nullam possit habere in deteriminationem seu potentialitatem, sequitur non possedari alium ulteriorem quasi exi istentiae actum qui determinet . indeterminationem ipsius.Τ res

83쪽

Prop. IX.

Exinentia est ipsum exercitium actuum omnium in sua

subjecta se materram pri-

istit sit vere & proprie nihil, patet insam substantiam,

nisi existat, non esse substantiam,&,quod sequitur,idem significare substantiam esse,&substantia esse substantiam. Quare existentia est exercitium ipsius substantiae per exhibitionem, seu faciendo substantiae ratio-h Prop.ε. nem exerceri, h sed omnes determinations intrinsecae sub- . stantiae, hoc est, omnes actus pertinent ad substantiam,omneSitaque exercentur ab existen ria, sed exercitium earum est actuare sua subjecta, quae vel est ipsa materia vel continent

84쪽

eam. Quare omnes actus me- r diate vel immediate actuant materiam primam , & exercitium earum est actuationem ipsam existere. Hoc itaque habent ab ipsa existentia 3 existentia itaqueest exercitium,&c. Prop. X.

Divisibilitin eorporis in exisen tiam se quod eis , miniss propria est divisibilitate corporis in materiam primam ct formam substantialem. Um enim divisibyllas dicat a ζ P6.8. potentialitatem ad eueplura , quo magis propria est pluralitas ex divisione resistans, eo magis proprie dicitur divisibilitas. Et ex divisione continui resultant Vere plura,& sic divisibilitas continui est proprie divisibilitas, b ex divi. bursis. sione autem actus a potentia

resulcat

85쪽

resultat ordinate saltem unum scilicet subjectum etsi sub alia forma; ex divissione autem existentiae a subjecto resultat ex Axio. L. utraque parte nihil , Rctim substantia non existens nihil sit, neque possit existentia intelligi non in aliquo existens. Impropriissime itaque haec diuiso dicitur divisito, & potentia ad eam divisibilitas.

Prop. XI. Ens, quod habet existentium inclusum in sua notione, non habet causam existendi.

F.xo enim ejusmodi ens,

A. exigens & palam est sive existentia iit divisibilis ab A. siue non, talem non esse divisibile abA. existente. uargos A. exissens est caula

86쪽

ptum non agat in semetipsum, A. existens non agit in semetipsum, per consequens, non facit se eue A. existens: Sed neque A. agit in existentiam, propter compositionem for b Piλin malem, sed neque ab alio 8o . t i, test accipere existentiam, cum illud quot accepturum est e xistentiam sit A. existens ue foret enim A. actu existens in potentia ad existentiam, seu nondum existens, hoc est, idem & distinctum, existentia ab existentia, seu existere ab existere.

87쪽

Ruod adaequale tribuit existe

iram alteri non accipit adaquare exsonam ineo. ,

DIcatur enim A. dare

existentiam. B. adaequa- βPU- - in a& quoniam causari B. est B. esse quia A. est, adaequata ratio existendi ipsi B. est quia A est. Dicatur modo B. adae quale dare esse ipsi A, & rursus B.esse , erit adaequata ratio existendi ipsi A. Adaequata ergo ratio existendi A.est quia ipsum , 'ο.i. A.est, hhoc est, idem facit seipsum esse,seu mutat sesEt B. esse est medium inter A. esse & A. . & A. esse est prius &posterius semetipso.

88쪽

Si sint plura entia, quorum qua accipiunt ese ab altodunt a quate ab ipso. Omnia ista non accipiunt ese ab alio. Sunto enim in universo duntaxat tria entia A. B. dc C.de B. quidem & C. habeant vel utraque ab A. Vel alterum ab A. alterum,Verbi gr. C. a B. . adaequale suas existentias, dico A. non accipere existentiam ab alio. Si enim accipit vel accipit ab utroque. B.& C. vel ab altero eorum, sed utrumlibet . dicatur, accipit ab eo cui tribuit adaequale existentiam, ' quod a Pop.ra.

est impossibile.

89쪽

, Prop. XIV. Datur aliquod ens quod non accipit , existentiam ab alio, seu quo includat exissentiam; issu definitione. .

Umminxquod accipis existentiam accipiat eam adaequale vel ab uno veLaepi ribus, esto A. quod accipit emistentiam adaequato a B.vel a

is quate.hHaec autem non possunt, Prop. ia. abi iis quae habent: existentiam . . ad aridate ab ipsisfrecipere ad quate existentiam vaeonlactum est itaque esse unum vel plura entia quae non habent causam extrinsecam existendi, di, porco

90쪽

seto ECHEIDES II. εχ consequens, habent existentiam ex sese, seu ab & in sua defini-rione. Et quoniam quae ac cipiunt esse ab uno inad aequate, necessario accipiant a pluribus existentiam adaequate , fit non interesse an dicatur quae recipiunt adaequate ' vel se adaequale si e in adaequat e. C onstans ergo est esse unum vel plura entia in mundo quae non accipiant existentiam ab aliis. . ,

Prop. XV a ti quΩ in notione sui includit exsentiam non est alia di

feren tia ultima quam ipse existentia.

Um enim non sint nisi a Pro.8. Otres quasi partes enti potentia, actus, & existentia, & existentia praesupponat PQ b psistentiam & actum quando cum iis invenitur, & supervenit eis.' Sed