장음표시 사용
391쪽
yallo habuit iter in Germaniam,unde suum relina' anno Is 9 δ memorat. Porro scribit anno is Ilse Ratisbona, paulo postquam ibi habitus collyta tus ille fuit, Franc fordiam rediisse. Per eum cod ventum illa forsan voluiit comitia, qlla Ie
dolphus de suppeditandis ad bellum Turcicea
sumptibus anno Is 9 celebravit. ' Bulbe et uin aliquando de rebus Turcicis audivit diti rentem. Ille certe, ubicumque a Patria ἔ, fuerit , nunquam amorem soli natalis a cod:
divelli passus est : quod in Gallico contra cal Pniatores opusculo testatur. Id poema obto Regi Henrico III, cui adeo gratus fuit, ut sipad Aulam, ad colloquium, imo etiam ad asta admitteretur. ' Anno Is 9.. cum Rege hari sermones de Linguae Gallicae dignitate , Dan: pea Vnlgatis omnibus praestaret; ac praeterea Itali se solos Ciceronianos falso gloriarentari irier Gallos fuisse, quos opponeret Italis, Baz: ''um, & Bunellum, a quo primo ipse P. Maa tase in rectam scribendi viam inductum fatetur. l lud cum Rege colloquium occasionem dedit eo oni Libellorum De la precellenee δε Lain Francola, & P. Bunelli aliorumque epistolairsi quorum utrumque Regi, illum anno Is73 i
392쪽
Apr. hunc anno Is 81. dedicatum obtulit, cui aD seruit sibi semper cordi fuisse Gentis suae honorem ;idque variis temporibus Legatis primum in Anglia, postea in Italia, dein in Germania, demum in Helvetia satis innotuisse. Constat enim eum apud Helvetios peregrinatum fuisse, quo tempore suam villam a militibus direptam accepit. Stephano peregrinanti is honor contigit, ut ei ad Monarchas freqnens fuerit aditus ; ' Caulares enim Ferdinandum & Maximilianum, & Reges multo plures compellavit; inter quos fuit Edvardus ultimus hoc nomine rex Britanniae. Inter Galliae autem,quos alloqui huic datum est,Reges,nullus est, de quo justius dicere illud potuit se libera verba ei esse locutum & quidem non semel quum aditus ad eum huic frequentissime pateret quam Henricus tertius. Illi certe Regi quantum placuerit. satis patet ex libro de IImprimerie par Ia caille, unde Oa, quae sequuntur, excerpsi.
393쪽
' Anno 1s 8 r. se recens ex Regis Aula, ubi toto a s mensium spatio degerat eversum scribit. a Ast. no 1s8s Parisii is agens per literas a Paulo fit.
inissas comperit tuam Villam terrae motu quati tam ; & neque hoc neque superiore infortunio statum suae mentis labefactatum affirmavit. ' Ella
aliquando a Rege arcanis admissum fuisse, & stiis foras eliminatis suspectum se tandem purgiti ex monitrice ipsius musa scies. Anno 1s8 a. i
394쪽
Perronio Episcopo Ebroicensi accepi: : epistolam
DU PERRON. Anno Is 88 refert se multos annos domo abfui Re : Ω an tunc in Aula versatus fuerit, nescio. Scribit canno is9a longa peregrinatione suum nimum a Xiphilini historia avocatum fuisse ; ac queritur, quod ipse Rex eum ab ossicina avoca- isset. Non enim erat ultimus inter literatos, quos aliquot ante obitum annis Rex ille libera litate prosequebatur ; Ω si mandatis ejus obsequi ministri voluissent, praeclare Cum Stephano actum fuisset; sed res erat in Gallia incerta pendere ab iis, qui Thesaurarii vocantur. Ne-
395쪽
que tamen nulla beneficentia ejus scripta qua libuit illos cessantes urgere prosecutus est, Stephanum diu titillavit L lusit mollis L umbrati
lis Aulicae vitae gloria; ibi enim umbra captatur sola & postquam non modo montes auri promissi egeat, aurea ista, quae spe tantum devorantur, prossit bin auram evanescunt: nihilque post se praeter ii ram sui recordationem relinquunt, tristemque u perientiam illius documenti , in Principibus M a confidere. Henricum itaque spem, quae ' hast:aei vitam Credula foverat, fallacem sequendo se Galiquando vitae Aulicae taedium ita cepit, ut tot Sanimum ad Typographiam unice appellere , tuerit, & quod aliarum rerum satagendo ne era fuerat, resarcire i uti liquet ex Pauli Melissi 'Ιj ilola; ex qua etiam eum secundas nuptias ab 'tum discimus. Paulus Melissus Henr. Stephano S. Geneyazi
TE in eo esse, ut Typographiam tuam instaures, naei i
modo , verum alii mecum, utriusque nostrum ata
ex animo gaudemus. Utinam autem te inani Aulae Gallica I licitatione deceptum prius mens & Fors bona in Allobroru i traxisiet,quam & spei auia nonnulla refulgeatis, et rei priVR p ram fecisset. Frustra mehercule obnitimur fatis homunculi massi deo aliter visum est. Quaerimus commoditates, investi calamitates. Sorte quemque su 1 contentum esse decet. 0 pStephane, te nunc diligenter & serio haec considerate vilia' Lege prius pag. 223. ' Goldast. Centur. Epist. phta Resi citi
396쪽
Iesarcies igitur, quod neglectum suit. Habes, quae rem δε- niliarem curet; ut ita te in libros totum abdere possis, litigio-um fugitans, atque istiusmodi apinarum tricarumve, unde niis iii emolumenti, nihil lucri. Loquor tecum aperte & sinh fuco ἔstque hine amici homonis animum cognoscas licet. Litterae uae quidem mihi redditae, nondum autem libri. Francosurdisim non veni. Catalogum quorundam Graecorum Manuscript. i me petivit Τh. Beza; cum misero, & tu perlegere poteris.
Ad Thucydidem & Herodotum quod attinet, quin manuscriptisam olim Fuggeranis usus sueris, non dubito. Quid igitur est. n quo tibi prodesse possimus 3 ' Da nobis. Posthius te resal at amanter. Bene va'e. Datum Heidelbergae, II. Cal. April. inno ' CId. ID. VII. Cum literas ad te scriberem, ad manum erat Virgilius ex tua:ditione. In ea, mihi non placet, quod super syllabam bre-
em acutus tonus reclinatus sit. =-- desuet4q; eorda. Ineptum,c contra Omnes libros manuscriptorum. Debebat potius hocaodo, desuetaq; corda. si Nam omnino ita pronuncian-lum. Solent eodem modo corrupth scribi; Armis, Dr q; Meldone id genus alia, cum armaq; Fataq; Μctaq, sit scribendum. et em imprimendi nugas & stultitias in Typographia omitti.
Uxor scilicet secunda, nam primam antea obiisse observ am est pag. 292. ' Id fructus ex conjugio percipit vir literatus. t rei familiaris cura ad uxorem rejecta ipse totus literariae invi-ilet. Goldasti editio mendoth omisit anni denarium, sed Injici ci annum fuisse i 38 . nam id monet Virgilianae editionis ientio. quae anno 3383 prodiit, & Thucydideae, cui recudenae a Melisso auxilium petebat, quaeq; anno 88 recusa est. erratum hic esse opinor, nisi da idem velit at die. = AEneid. i. . 726. ' Acutus ille, qui encliticam praecedit, nequaquam in-icat syllabam esse Iongam, sed encliticam adhaerescentem non Te vocis, cui adhaeret, partem Primitivam. Praeterea nil obat, quin in hujusmodi vocibus antepenultima in pronunciando 1l Iatur, ut longa ; etiamque penultima encliticae praevia distin ius esseratur, licet brevis.
397쪽
' Adverbia in -e Iongum, circumflexo noto, longa, ut , - . Reliqua nullo indigent accentu. similiter ablativos prima ia. flexionis in Dictiones, quae s liter a finiuntur, quibus iὸ aret in fine enclitica , non scribo longiusculo L, sed minusculuitur, den usq; non aemsuis. Itidem hortiasve, amoribitive yc. An biguitas hoc modo excluditur: Immundasse pro imminiam, lettit aliquis potest, immunda sue. Discrimen obser Wo inter i.
consonantes, ' & i. e. u. vocales. Prodest hoc in multis. Ni
tividas : non uua, vuIdus. vivus, vividus. volvi a volve, volui a v l
vνisisse, voluisse de e. iuva, lac si injicio non indeio. In fine tanta vocabulorum rectius ita pingitur serviiij, quam fervitii vel sin lviiji. Praeter rationem solent praepositionibus is, e addere Τροvena accentum, cum syllabae sint longissimae , in quibus it.: circumflexus. Discaries vulgo scribunt. Ego Diserariti, di parvulum terminet syllabam primam. Contra Diselari s ludpuscuIo, ut indicet syllabam ab eo incipere. Itaq; scribo non abstulit. Quod supra dixi deque, me, etiam de interioγγ pallicula ne intelligendum. istane, illane, b Saane 3 noni intillatu, bomine 3 Cum autem longum est a, ut in sexto o, lcircum ste ' ens scribo i Iane 3 Malo sane ego omnia in Iogu1 Latina legere absq; accentibus additis, quam dictioni, i
' miseriter depravari. Pag. 342. l. io. -- ari Uaa; pse scampis. Si diruta scribas, ut acutus sit in medio, idem esset, v lcum scripsisti, arbus,3 i. Ex his pauculis mentem meam cestiI:& iterum vale.
ρ Hemici III. mortem epitaphiis deplorari: Stephanus; quem monachus quidam nomine Jacd
bus Clemens venenato cultello anno Is 89. Calfiei
Accentus ille, qui particularum ultimis syllabis imprimi r distinctivus est ; nec potest esse circumflexus, cum interdum i 'terdum brevem assiciar, E. G. male, ut distinguatur a recati Vadjectivi malus. ' Pepone i & υ, ι & u. ' Scilicet ut a litui'rum n, e nominibus distinguantur. ' Nusquam hoc advel bium legi. IEneid. ic. v. 363. ubi non legitur eampis sed ripq Dialog. Mus Mon. P. 33 I. perc l.
398쪽
percussit. ' Ii autem, qui ejus mortem praecesserunt ac secuti sunt, motus Stephanum ab ossicina moverunt: , Bella civilia omnes ejus turbaverunt lationes: externa vero, in quae Gallica fugiens incidit, etiam fecerunt, ut tandem ei diceretur,
Nunc mea sunt haec rura , vetus migrato colone.
Nullam prosecto vitam minus egit Stephanus quam statariam, nec immerito ' quietam magis optavit.
Ubique aut potius nusquam habitavit, cui liquet ex scriptis epistolis in librorum initio modo Ge- nevae 'Is s. Is 78. Is 88. modo Parisitis cyi s '. Is 8 i. ' Is 8s'. in modo Viriaci '' Is 7s. Is 8), . modo in villa squam urbi Geneven si proximam habuitὰ '' Grieriana '3 1s 6. V Is 9. modo Aureliis, cepist. ad P. S. ante Gell. p. I 8. modo Lugduni, ubi Apologiam adversus Aul. Gellium scriptam Iacobo Dalecham pio ostendit ante ann.is 86. modo peregrinus apud exteros, modo Aulicus apud suos i 'ε quae Aula ei multa ad locupleia tandam, quam antea scripserat, Herodoti Apologiam Latinam, non Gallicam suppeditavit. Mi retur quis nostrum Stephanum huc D illuc jactatum aliquid omnino praestitisse, ' cum saepe in
Epist. p i. Geli. Paris. Nocti p. I . De Latinitate.
399쪽
medio opere rumor belli rationes Typographii perturbaret. In epistola sua ad Paulum filia Gellio praefixa cp. ai. scribit se Gellii x Macto.
bii editiones ad Francsordienses nundinas mittell- di desiderio teneri, quod a pleri sique literatis sies maniae viris tanquam lumine cassus lugeretes; quod a longo jam tempore id scribebat anno Is 8 i. nil, quod ex ejus ossicina prodiret, viderint. Fate tur enim se, si de Germanis bene mereri non ce peret, ingratum fore, quum multorum non solda humanitatem sed liberalitatem quoque sit expertili,& quum etiam qnod in aliis regionibus esse isaeditum putavit in unius eorum haeredibus velet haereditario quodam iure illud liberalitatis egi eum studium manserit.Ubi enim Thomae Re d- geri haeredes illum in Stephanum ob dicatos sibi ii bros liberalem fuisse,suturum etiam si mors eum Ita praevenisset , intellexerunt; pulcherrimum muta ad eum vix de nomine sibi notum, ab ipsa Urafflavia usque , ultro miserunt, tanquam Redingeri manibus gratificantes.' Henric. Stephanus Thomam Redingerum anno 13 4ὶ ela Apollonii exemplari donavit , & per Gerard Fallienburgi salute participavit. I Lege epistol. Praefix. Apollon. J Eidem φ γque sua Gloilaria & de Attica Dialecto commentarium ans a 373 dedicavit, ac ptimam sui' Uirgilii editionem, secundi etiam squae r 83 prodiit in si Thomas squi. obiit ante i di superstes fuisset, dedicaturus. s Lege i'raefat. ad Lector. J Nics; Redin gero filio Nicolai Redingeti praesecti ordinis senatotu iaeeleberr. Siletiorum urbe Wratistavia inscripsit Dionysii Perlegi
400쪽
Stephano post atrocissimam Henrici III. sui patroni caedem, licet rationes turbatae fuerint, mens tamen mansit imperturbata; quod testa-
tur ipsius Musa Principum Monitrix, poema ab illo peregrinante, & quidem, maxima ex Parte equitante compositum. Multo enim facilius inter equitandum versus componi, & composui memoriae mandari, quam prosa vel prorsa, ut alii vocant oratio possunt. Ea erat Stephano viae taedium levandi ratio. Simulatque viginti versus meditatus erat , interdum etiam pauci- ores, eos vel in tabellis stylo vel in charta ca- lamo & atramento equitans scribebat, deinde tradebat aliorum compositioni. Nec solum
quod mireris in scribebat equitans, sed nec fi huic amrmanti fidem adhibueris ad scribendum
V resistebat nisi rarissime; & si tum voluisset, vix potuisset, quoniam vehebatur equo Turcico, plane generoso, ac morae praesertim quum suos Comites videbat praecedere 2 impatiente. Eo autem magis se illius ingenio cogebatur accom- modare, quod alioqui refractarius erat & ali- quantum duri oris. Ille equus in magnum dis- crimen ex oris duritate Stephanum semel ad- duxit. Quum enim egressus Franclardio ubi με eum emerat in non procul a porta, quam bonus cursor esset, experiri vellet, contigit, ut ab eo: Dialog. Mus Mon P. 323. 32 . retineri