장음표시 사용
421쪽
neium, ne in eorum haeresim delaberetur, qui summum in imitatione Ciceroniana honum neglecta caeterorum lectione opinabantur, t tamque in ea reliquis contemptis vitam Contere-
bant; sed ex probatissimis Augustaei saeculi scriptoribus eum sibi stylum eiungeret, qui tum ad scribendam historiam cum ad habendos de publicis rebus sermones magis quam Ciceronia- nus pertineret: Respiciebat autem sine dubio Cait Iulii Caesaris, Marci Bruti, Catonis, Maliorum Romanorum Procerum epistolas, quae V supersunt, in quibus praeter masculam dictionis V elegantiam, maximam prudentiam, & invictam animi constantiam agnoscas, quae forte alibi, frustra quaesiveris, quanquam si tam multae ill rum superessent, quam Ciceronis, multum is stan esset, quod in eis quoque notaretur. Br ti vero praesertim epistolas Languetus in pretio habebat cum ob illarum gravitatem, tum quia peculiarem quendam Imperatoriae prudentiae characterem prae se ferre videntur, qui Sydneio ad regendos populos destinato maxime conveni- ebat. Ioannes Leunclavius, qui suum Xenophontemi Graecolatinum Basilleae primum I 9, & denuγI s 7 ediderat, ab Henrico Stephano aliquando, habuit literas, quibus cum non responderit, a cepit alteras. His autem sic rescripsi.' Goldast. Centur. epistol. Philoilog.
422쪽
Joannes Lewenklain Henr. Stephano S. Genevam.
CVperioribus tuis propterea non respondi, quod Xenophontem V meum denuo perpolitum ad te perferendum primo nunci
dare statueram e nunc quum alteras abs te acceperim, deque
nonnullis admoneri me prudenter & amice videam, inhibito nonnihil concilii prioris quasi cursu meum exemplar apud me tamdiu retinebo, dum & Camerarianam & Venetam interpretationem multavi nanciscar; quarum illam heic apud me non habeo, alieram variis auctam lectionibus, ut scribis, nunquam adhuc vidi. Optarem utramque mihi abs te mitti, ne, dum Iomgius arcesso. quod h propinquo consequi licet, ex pectationem commodaque tua remorer. Cupio quidem certὲ Xenophonteam hanc Iucubrationem alteram mihi honestam, typographo fructuosam , lectori gratam & utilem essicere. Oeconomici nullam
arbitror editionem praestare Camerarianae, quam ego cum mea
diligenter contuli. Polybium nunc paro, quo quidem edendo nolim te properare. Nam audio quendam Polybii, Procopii, &aliorum Quorundam fragmenta propediem publicaturum. Ea primum videamus censeo. Varias lectiones Polybianas omnes abs te non desidero. Nam ἐπ-αῖς, quae maxime corruptae sunt, & emendatas Mo de libris manu scriptis & auctas habeo. In caeteris, si primae paginae duas mihi Iacunas exemplaris editi complanaveris, gratissimum feceris. Scribis abs te nunc Dion sum Halicarn. elaborari. Vide num tuis ego redia sim comsulaurus. 1 Ii stoliam Romanam scriptores Graeci plures universam pene complexi sunt: Dionysius quam Polybius. Appianus, Diones, Herodianus. Hos si tu nobis omnes Graecos &Litinos dares in certos tomos digestos, qui licet singuli prodirent, conjungi tamen omnes tandem possent; magno tibi beneficio rerum Romanarum studiosos obligares. Dionysium Latin h rad. ditum habere te dicis. De caeteris videndum. Appiani novam interpretationem nullam scio. Quid si hunc ego tibi cum Herodiano tradam Θ audi amplius. Scis in quae tempora desinat is,
423쪽
quem dixi, Herodianus Eorum temporum historiam nullὶ υε- mitti exeeperunt, quam Euna pius & rasimus. Eunapii fuere IibiI XIV. qui nusquam extant nequidem in Itali r Zosimi, sextantum. Photius in Bibliotheca narrat, easdem res ab utroque se tractatas, ut una videarui historia. Stylum &diversam facit, Euna planam ob prolixitatem rara τρο-σ fi quentiores improt an , Zosimaeam laudans , ως ἡ--ν. κώ ἐυκρινη και ἡδε του ηδευ' ἀτρνώσμνιχώ. Repetit autem Zosimus narrationes tui dixi rerum gestarum suas ab iis temporibus, in quibus Herodianus desiit; integramque pertexit historiam, usque ad Gotthicum urbis exeidium ; & rara plera. que continet, parumque nobis cognita ; qui de temporibus iis scriptorum duntaxat Ecelesiasticorum monumenta Iegimus h ctenus. Nunc ego tibi manu mea deseriptum diligenterque collatum & emendatum mitto, ut historiam Romanam annorum I 2oo ab urbis origine ad excidium usque continuatam h here possimus : suppeditatutus etiam conversionem bonam Sc Iuculentam , quae dudum parata apud me est. Rarum hoc, crede mihi, opus est; quod aliunde non facile cφnsequare.
Deest patum in fine primi libri, parum in princ; plo secundi, parum in medio quinti, parum denique in fine sexti. Quae omnia expecto ex Italia, cujusdam amici opera, qui admodum stereth eustoditi quoddam isthic exemplar mihi nunciavit, euius ipse eopiam sit habiturus. Audio te Photii Ribliothecam habete,
cle qua vellem exscriptum de Zotimo titulum verteres. Nam mea. quae in fronte Zosimi posita vides, alicubi corrupta sunt. Facies item me certiorem, an Herodiani videtis. editionem alianquIm Balileensem. Dionysii mei τεχνησ- cum Amtimachianis illis ad me mittito. Nullum enim exemplar habeo. Vel ipse in eo tibi gratificabor, vel alium inveniam, qui reddat. Platonis editio tua valde ab omnibus exspectatur. Naoge olgus an versionem Orationum Chrysostomi suam recognoverit, nescio. Mortuus est haud procul Heidelberga r nec commodisitis haee aliunde quam ex Ursino vel Melisso resciveris. Haee 34 tuas tesselibera prolixius volui. Tu velim ossicio tuo subleveh
424쪽
subleveri simulque veteris illius verbi memineris. quo χώσNam duplo me tibi putabo devinctiorem, si ultra natalitia proxima rem non distuleris. Vale. a. d. VII. Eid. Decemb. Basilea.
Ex ipsa epistoli certum est eam scriptam fuisse
post ultimam Xenophontis Basil. Graeco-Lat. &ante Platonis Η. Steph. editionem, scilicet Is 77. . Id. Dec. In ea fit mentio, inter alia , Tosmi, cujus duos tantum primos libros, mutilos quidem excudit Stephanus ; inter quem n Leunclavium orta est simultas, uti ex Xenophonte is 8I edito patebit. Quoniam autem Munclavius in praecedente epistola meminit Thomae Nareeorgi ejusque Chrysostomi. orati versionis. non praetermittam , quid Federicus Morellus Dionis Chrysostomi ann. I 6o . editor, in sul ad Lectorem praefatione, de Hemico nostro scripserit i sed & ecce clarissimus ra eruditiss. senator, Paulus Petavius ultro symbo- lam ad is Dionaeum attulit ; dum Η. Steph. ς mini ιθες-u librum Graecum Venetum notulis & interpunctis quibusdam raptim distinctum luben- ter & liberaliter commodavit. no rue 78 Henricus emisit Platonis opera cum Iohannis Serrani perpetuis notis & nova interpretatione suis annotationibus Ω Latino Gnecoque Indicibus. Serranus tomum primum dedicavit Re
425쪽
rum Regi adhuc puero, res administrante Dufa- fio ; tertium Reipublicae Bernatum , Is 7. Cal. Oct. Illam laudat ob multa Gallorum millia, quae e belli faucibus erepta in ejus regnum confugerant: hunc ob magnum virtutis & eruditionis exemplum, cujus praeconia ex Theodoro BeZa c Georgio Keilli Gulielmi Keilli Marescalli frequem ter audierat. Bernatum agnoscit tum in Gallos suos populares tunc temporis afflictos tum in se beneficia, in quorum ditionem, 'bi puer cum Johanne Gulielmo Stucchio sub Hieronymo Manuele Lausandae operam literis dederat, nunc se Cum tota familia receperat. Huic Platonis Philosophorum Regis editioni Regiam Stephanus adhibuit magnificentiam, quampsi sua promisit ampla, varia L preciosa supellex Ty pographica;
Praecedentes contulit editiones, Aldinam, Basileensem ex Joannis Valderi ossicina cum Simonis Grynaei praelatione9, Lovant ensem clibrorum duntaxat De lςgibus9 ; ' Notat multis in locis Basileensem, dum Aldinos ςrrores vellet emendare, substituisse periculosiores; ' reprehendit passim versionem Marsilii Ficini, ' quam tamen Leo Al- latius scribit plerisque doctis probari tanquam fideliorem, Serrani tanquam elegantiorem. 'Illamstiam aliquando damnati Serranus ,3 7 cni neque
426쪽
nonnunquam satisfacit interpretatio Stephani, cujus tamen in bonis autoribus studium &industriam velut haereditarium pensum commendat, Thesaurumque vocat ver8 Aureum. Serrani nomine promisit Stephanus Commentarium de doctrina Platonis cum accurata Aristot*leae comparatione. ' Gloriatur quidem se in paucorum locorum emendatione suum concussime pectus, non
omnino, quorundam judicio, intacundum. Nec poterat vir magnus aliquando non gestire, quod a laudatis viris laudaretur. Illi autem laus etiam in ore Proprio vix sordet, cui adeo universa fuit eruditio & Iaboriosa industria, ut, utra major fuerit, dicere sit dissicile. Utramque certὰ testantur succisivarum inter tot curas Τypographicas horarumpensa, Schediasmatum scilicet variorum sex libri,qnorum tres hoc anno, reliqui decennio post, prodierunt, quibus mensium singulorum praefixit nomina, annum integrum sorsan, si vacasset, impleturus. De his Andreae Schotti testiinouium in ipsius ad Lectorem epistola Lysiae Hanov. 161ς. praefixa afferam. Ηοnr. Steph/no Typographu- rum-salva sua esse volumus, qui saepe sum-
ma accuratione ψ Graecis praesertim. autoribns, cum notis additis, tum in Schedias-
matum libris nodos quosque scriptorum perdiff
427쪽
ficiles expedire erat solitus. Haec Schotti verba addere eo lubentius volat, ut lector e pendat, quam diversam de Stephano hic & Vavassor de quo prius) poregerit censuram, uterque tamen eodem Jesultarum ordine oriunduia
Stephanus in his Schediasmatum libris quam plurimis lucem affert linguae utriusque scriptoribus; Ciceroni, , Senecae, ' Ovidio, ' Martiali, Livio, ' Gellio, ' Tibullo , ' Propertio, ' Dionysio
Italicarnasseri '' Platoni, V Athenaeo , '' Polybio, ' Pindaro , Xenophoni quem tertium vocat i. e. Arrian, Cynegδ 'Τ Luciano, ' Philoni, ly Dicaearcho, Hesychio, ν Suidae; alios simul comparat, Virgilium & Livium, '' Livium & Caes rem, '' Livium & Ciceronem, '' Livium & Me-Iam, '' Senecam Phil. Ovidium Claudianum & Silium, ' Ovidium & Ciceronem, 'ε Platonem & Homerum, 7 Platonem & Elianum , Platonem &Isocratem, '' Xenophontem Πtrumque, Dionysium Hal. & Plutarchum, Alcaeum & quendam ex Anthologia . Platonem Isocratem & Dionysiiunt Hal. yy Platonem & Horatium,
428쪽
Homerum Ciceronem x Horatium, ' Homerum I Platonem, ' Platonem Xenophontem & Iuvenalem , ' Platonem Xenophontem & Ovidium, Platonem & Ovidium, Platonem Ouidium & CD ceronem, Platonem & Senecam , ' Platonem MPersium, ' Polybium Diodorum & Livium, Homerum & Martialem, Euripidem Ovidium &Martialem, Ovidium n Nilum, Lucianum AHoratium ; Novi Testamenti Textum elucidat ex locis variorum Authorum, Platonis & Xenophontis, Herodiani Platonis Homeri Horatii & PIauti, ' Lysiae '' Philonis: '' Monet Ficini interpretationem Lugdun. Edit. Plat. I s s . suisse depravatam a duobus illis, qui editioni praefuerunt, Castigatoribus; ' Paul. Manutium & Lambinum de
Cicerone optime meritos, hunc vero multo Pr
dentius quam illum in locorum quorundum explicatione se gessisse; '' Antonium Muretum M Eras mum in Graeci versus proverbialis interpretatione lapsos; '' Lambinum & Cruquium in Horatio nonnunquam hallucinatos i Paternam Halicarnasset Dionys. editionem mendis quibusdam ei cum ΑΙ-dina communibus repurgat; Homeri locum ex scholiis ineditis illustrat,& Batrachomyomachiam, in qua Homero vix quidquam satis dignum, non
429쪽
pauca indigna reperit, Tigreti cuidam vel pigit ii ex cujusdam exemplaris fide adjudicat di I egit errorem in Paterni Thesauri editi0ne Lipdunensi cann. TDa. in qua editor imitari scipturam, quam salsam credebat, nolens vere 2 tes Piter erravit. Is loeus occurrit in nomine Bini
dium : ex Horat. Epist. Iib. i. epist. a. Dimidiea facti, qui coepit, habet. -- Sic Horatii Textas Thesaurus Robertit At Lugdunensis Thesauri eii tio vocula bene inserta , quae ab Horatio n02 3ς noscitur, reponit, Dimidium facti, qui bene ce Pit, habet. Id nolui silentio praeterire, ni Robi ti oditioni suus stet honor, nec ea prae Lugellata j, quam plurimi falso praeferunt, evilescat. ΗΣn
Cus optime animadvertit scripturae Compendia ictin numero Originum unde librorum menda Iazirunt. ' Sic in scholiis Sophocleis c Turneb.isi; pro sp. 8 . l. r. 6. II. 13. ao.J &in sco' liis Callimachi, Froben. Iria. ἐὸν pro ηρο λ67. l. i In Aldina Dionys. Hal. tim: ἰγρμα-ν p. I 8. & p. s ai. bis. & p. sar. lacu in occurrit, quod significatio notae compendiariat sysquam exemplar ibi habebat, ignoraretur, i in eadem p. s i o pro noti illa compendiaria lynorata Vocula ἔν substituitur. Janssonius ab Alci love en anno is 8' dat opusculum Gallicum DP:a Dialogues du nouueau Lasgage Francois Itὶ ii
430쪽
iriZe &cJ; Id, quod penes me est, nullum habet
anni characterem ; In eo mentio fit Parodiarum Moralium uno abhinc aut duobus annis editas; quas anno prodiisse constat. Ibi etiam meminit
sui Graeci Thesauri,: Ω promittit librum l'excellence du Langage FransoisJ : qui ex ossicin. Patissonii prodiit anno a s 9.In his Dialogis Stephanus illos insectatu quiLinguamGallicam Italicis vocibus
nidiotismis contaminabant: ac 'notat Franciscum primum hujus nominis Regem Henrici nunc resenantis avum, qui Hebraicae, Graecae Latinaeque linguarum studio tantopere patrocinabatur, suae tamen vernaculae adeo suisse studiosum, ut hujus modi hominum audaciam inultam non passus esset. Eandem plerique inter nos Angli injuriam faciunt suae vernaculae; quam quasi inopem & egenam vocibus emendicatis adeo reserciunt; ut, nisi huic malo occurratur, metuendum sit, ne vetus illa &nobilissima lingua neutiquam vicinis inferior avitis deturbetur sedibus ; serique hac hybrida dialecto imbuti nepotes avos Anglos habuisse vix agnoscantur. Nil sapit, quod non Gallico illo condiatur sale. Ipsi nunc insantes aliena lingua priusquam sua uti discunt. Pueri Ludi-magistris traduntur erudiendi, qui ante istius fundamenta ponant quam Latinae L Graecae, quum tamen nil certius sit, quam ex harum peritia citius ad illius cog-