Tractatus de praeuentione iudiciali, seu De contentione iurisdictionum, authore D. Petro Francisco de Tonduti ... opus olim in duas partes diuisum, nunc tertia auctum ...

발행: 1659년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

171쪽

142 De Praeventione ludiciali,

non conqueratur , nullae videntur partes Iudicis in procedendo de condemnando. Et hanc veriorem dc receptiorem elle sententiam asset it Barbos. d. ita. : in ame foro I de Dau. Cettum autem est Iudicem. qui non habet iurindictionem in delinquentem ratione originis, vel donuellii, vel ratione delicti sub eius iurisdictione conantisti, non Polse procedere aduersus delinquentem, qui in eo loco totum non sertitur; nisi agatur de vagabundo: potest enim quis accusari in loco propriae originis, vel paternae; quia in illis videturi uiri solum, ut conueniri & puniti possit pio deliciis alibi commissis: iuxta ea quae explicat Bat-bos. in I h res absens,*.yroinde, in arrisui .de Dr.delis. m. s. de tradunt Gloss. de DD. in I. i. ατbi de cri- oporteat. Cum hac tamen ditarentia, quod in loco originis propriae , vel paternae, aut in loco delicti, non potest accusati nisi ibi repetiatur: in soco autem doniicilii accusati potest, quamuis ibi

In foro autem domicili j vel originis, pro delictis in alieno tertit otio commissis, Procedi potest per

viam accusationis . non autem per viam inquisitionis: ut dictum est .num. s.c, . Quamuis Cancer. videatur ad hoc inclinate, ut etiam per viam inquisitionis procedi possJt contra subditum in aliena

de Franch. d cf. 66. ibi her Addit. Et ideo cum adsit diuersitas opinionum, dissicile erit deducere in praxini opinionem Barbos in a. F. proinde, π.is. quia Piscales inclinabunt semper in illam sententiam quae fisco savorabilis est. Si tamen ageretur de sulto commista in alieno

territorio. dubitatum suit vitum ratione contrectationis rei sulto subtractae, Iudex alieni tertitorii in quo furtum commissum non est , possit procedete contra furem, cum aduersus illum nullam habeat iurisdictionem certum quidem est quod serta in alieno tertitorio commissa, veniunt in considerationem ad aῖ- grauandum, adeo ut tria serta dicantur; ut o eorumi sequentia aggravetur poena, quamuis in diuerssterritonis fuerint perpetrata: ut docet Gomes. resultat. p. s. Clar. in , unum, num. ι o. Giurb.const. y s. m. 1

Sed an latione contrectationis rei surtiuae, procedi possit criminaliter per Iudicem conita nonsul mini suae iurisdictioni γ magni est inter D D. contentio, ut notat Fari n. de inqui it .s p. anim.7.9 8. ubi concludit, quod si non euet requisitus, Diem libere dimitteret: sed si tequisitus ellet, illum iudici remissionem petenti nunquam denegaret. Eaudis, que quaestionem fusius prosequitur in tit. 74. rum. F q. sequem Opinio Battoli quae vult, ut sui secum deserens de contrectans tem furtiuam, puniri possit ab eo, sub cuius iurisdictione secta est contrectatio, apud Nos videtur in praxi receptior; ita tamen ut Iudex contrectationis requisitus, remittere soleat ad ludicem delicti, ut it praxi saepias obseruatum vidi: quia plecumque sutes liti sunt vagabundi, & non declinant iurisdictionem Iudicis contrectationis:

Verum quia quaestio ita est admodum conti

uersa ut omnes fatentur, & inter caeteros . Fachin. lib.9 Uaurit controuae'. I o. Ceual. comm 7 q. p. 6 3. Ego censeo attendenda esse concordata, quae

saepe fiunt inter diuersas Monarchias, super concedenda delinquentium te missione ab una ad aliam, di illis deficientibus standum esse consuetudini cuiuscunque tribunalis:quod& voluit Iulius Clar. m

pro utraque Ninione, nepε quod fieri, vel non ficii debeat remissio, diuersimodε suit variis in tribunalibus obseruatum,ut videre est apud vincent. de Franch. deris. 66. de ibi Addentes Sanselic. s. Thesaur. duisso. Et in Cathaloni ut edi etiam

Per inquisitionem, non facta remissione, testatur Cancer. lib. a p. i/Mn. s. Erit ergo semper attei dendum quae sit cuiusque tribunalis obseruantia, ut . testatur etiam Bellam. confit. ii inum.6. versis. Quaselo videtQ. Vbi agit de cinitate hac Auenionensi: Tu sch. li tera comiti si s a. inno. 8. Et si casus occurretet,considetandum esset in pri- cmis utrum ageretur de delicto graui, quia in leuibus delictis Iudex otiginis vel doniicilii, non debct re- mittere reum ad Iudicem loci delicii, Couatr. di tocap. ιι sera i quast.num. . versic. O iam νι soni I ciuerit. Ranchin. in adit. ad Giad. Pap.ricis. Lo . . Sanistic. dici f. 68. n. s. sch. liuera R, cones. 11 2.

Praeterea considerandum erit,utrum Iudex origi- 7nis vel domicilii, in delicto graui , praeuenerit per capturam persenae delinquentis : nam hoc casu .dimcilius obtineri poterit remissio ad Iudicem loci delicti, Nisi tamen praeuentio fuisset affectata s& procurata ad euitandam maiorem punitionem quam rςus timebat, α sibi imminere et edebat in loco delicti, Boss. in tit. de foro comper. num ro. Iul.

Clat. in dicto in sine versic si tamen

reui, Sanselic. ditia decis 68.nnm. 3. qui idem locum habere vult, si Iudex originis, vel domicilii praeuenetit in citatione: sed de hoe nunc non agimus,cum hoc esset redite ad materiam nostiae quaestionis principalis, de cuius circunstantiis nunc tractamus. De his etiam,Guaeta. in tractis defens tor.defensi. cap. Hoc tamen certum est,quod si colae seaptae Dei int informationes per aliquem existis Iadicibus, ex hoc solo nulla oritur praeuentio, nisi etiam saltem processum fuerit ad citationem, An ton. Fab. in Od. lib. 3. cap. 1 . desinit . . t Hoc item iocet tum est,int et Iudices istos locum esse praeuenti ni, ut decisum est apud Vincent. de Franch.dec. 7. duis, deci . 88 ii . Tarinac. pl. 7.

num. 23.

Tettio cons derandum est, utrum interueniat re- 1 quistio Iudicis loci delicti, nam eo non requitente non daei ulla ratione fieri remissio delinquentis, ad eius tribunal, Fac hin. lib. s. quaest.ivraeontrouerscap. 1 o. versicul. re Iondeo si petatur remissio. Guid. PaP. dicis. 1ox. m. m. i. iu 6. requisito. Et huius m di requisitio non iussicit quod fiat ner litteras priuatas, sed debent etiam interuenire litterae patentes

debit E sigillatae: Tu sch. in ve M. Rem onctas. In quibus litteris patentibus fieri debet summaria rimentio delicti, de eorum quae ex procellu in im liuo resultant in genere, ita ut iudex requis tus de remissione. possit aliqua ratione esse instructus de

ualitate delicti, & quod illud tale sit quod iemi L

nim est. Rursus & quarib considetandum est, utrum aga- 13

172쪽

Partis II.

t ut subditis eiusdein principis, tunc enim mul id faciluas sicienda est remissio. quam si fieri peter

tui de Monarchia ad Monarchiam, Viuius opin. 2 o. o. Farinac. dicta a laesaur. deris. 9o.eum. 6. Mettin. lib. l. controuersi s. Boi I. in pro vi tit. Gfor. N. r. sq.

Vnde in quadam causa salsae monetae fabricatae in ciuitate Carpemota tensi , in qua causa praeuentio facta suerat pet capturam in ciuitate Auenionens Mitribunali viguetis, & carcerati suerant expendentes monetam illam salsam in ciuitate Auenionens, cum

Peteretur causam remitti ad ciuitatem Carpentor

eiensem ubi fabricata Getat moneta. delictum

Princinale commissiim . ad cultandam contenti O-nem luper praeuentione,& ne contiuentia causae

diuideretur, Advocatus si scalis Legationis obtinuit per rescriptum Superioris causam totalem vigueriodi iudicibus delegati.qui in ea processeriint de voto duorum Rotae Auditorum in Alsessores deputat

Ium, ut tradit D. Laurent. aecis Rota , un. ii . Et

ita faciendum est. dum agitur de ludicibus sub e

dem Dominio constitutis,ut Superior utriusque iudicis authotitate sua omnem hanc praeuentionis controite istam praescindo dc terminet., Si tamen agetetur de duobus Baronibus, seu Do - mini, iurisdictionalibus, quotum uterque iuris lictionem suam separatam haberet, quamuis ellent sub eodem Principe, res non est et adeo expedita, ut notauit San licidi laricis 63. m. i6. Immo videtur quod hoc cassi Baro qui praeuenit, non teneatur delinquentem, adueis iis quem piaeuentione & diligent: a usus est, alteri Batoni negligentiori remittere , quia quilibet iurisdictionem si iam tuetur αdesendit quantum in se est: vincent. de Franch. δε- cisione , num. s. Tusch. litera R, concl. is ys. Quinto considerandum est, ut tum reus sit vaga-y bundus:talis enim potest per quemcunque iudicem puniti adeo remissioni locus non erit, sed causa teri nebulat pet iudicem praeuenientem. Clar. qu. 39. n. . Gua zz.de defens. orides . . . T. num. 39. cum pliuibus peteum citatis. Gura. Pap. decisio2. Ibb iam. i. Quis autem dicatur vagabundus .explicat Clar. ibidem n. 8. nempe qui per orbem vagatur nullum habens certum domicilium. Copiose Farina dicta quassione septima, de numero υ iecimo, sequent. consit. 6 or umero tertiis. Baiatd. ad Clar.

numero sq.

Sexto attendendum est, ut tum agatur de delicto graui, per dolum, animo deliberato, N appensat Ecommisso, veluti de homicidio praemeditato, N praeuia deliberatione facto, tunc enim iudex domicilis, vel originis, potest reum punire, constito tibi de delicto, non tamen ad poenam ordinatiam delicti, sed dumtaxat ad poenam extraordinariam, e saurai so.num. Ultimo, versis. Q Nndo vero delictum. Quod eadem ratione procedere videtur, in assassini j crimine; quia assassinus , quolibet Iudice puniri potetti ve

ne N grassatore itinerum. Idem Verum licet quili e iudex tales delinquentes punire possit, non tamen ex eo insertiit. quod si ad publicum exemplum, Iudex loci delicti similes delinquentes sibi remitti postulet. iudex otiginis , aut domicilii

quamuis praeuenerit, non pollit remittere delinquentem ad iudicem loci delicti: cum, ut supra sue Am cap rrem 6 si turn est, grauitas delicti mouere debeat iudicem praeuenientem ad concedendam causae remissionem, tantum abest ut illi nocete possit. Septimo conside: dum est, utrum agatur demi-

noti curi remissionem petente, aduersu maiorem. Quia licet minor curia non teneatur remittere cau sani quam praeuenit ad maiorem, Bald. in t enarus, colum sn.C.de accusat. Tamen in dubio maius tribunal debet minoti praeualere , in materia piaeuentionis, si non plenὶ constet de praeuentione minoris, vel in ea sit aliquod dubium. ut ostendimus in t parte huι uoratiatus,ea'9.num. 9. Et tradit Oldrad. conss. ii . Quod intelligit Fatinaci Z la quast. T. mora. 33. Post Couat. praeticarum quaest. dicto cap. 1 I. m. i o. versic. Decimotertio illud. vi locum habeat,

quando agitur de superiore qui habet sacultatem auocandi ad se causas, vel per viam appellationis

cognoscendi. Nam alioqui non dicit ut maius tribunal : quod per nos explicatum suit parte i. dii Ioc. 9.n. 2. I . maius enim tribunal illud diximus,

quod est maius in eodem genere iurisdictionis. Octauo inspiciendi inicit, ut tum agatur de crimi- is nibus, quae ex sui natura remitti non solent , . quia propter illorum enormitatem quilibet iudex praeuenire cognoscere potest, M quilibet dicitur competens ad effectum etiam puniendi; veluti in climine haereseos, de quo abunde tractauimus hac a. r. p. oNbi ostendimus haereticum puniri posse ubicumque repertus suelit, etiamsi ibi nihil im

t Idem de climine raptus dicendum est ; quia hu- is ius criminis rei a quocunque ludice puniti possunt:

eadem hac ratio militat quae iupti num. I 6. Quod enim dicitur reum horum criminum ubique puniri posse, concludit qii idem, si remissio peteretur ex capite incompetentiae illius ludi eis; Sed si petatur eo modo quo petitur , quolibet Iudice competente, ratio illa non impediret quin seci poti et remisso; verbi gratia ad iudicem delicti: sicut fieri po. est per alios ludices, qui alioquin ei sent competentes. Excepto crimine haereseos, de quo satis diximus, die Io

Nono videndum est, utrum remissio delinquen- 1 otis petat ut fieti pet Curiam Ecclesiasticam, ad aliam Curiam similiter Ecclesiasticam: tunc enim non est deneganda factu remisito: imb ludex ad illam concedendam procliuior esse debet, quin etiam & potest aliquando cogi per superiorem, quia causae omnes Ecclesiasticae subsunt eidem supremo Principi, hoc

est summo Pontifici, Can.cuncta per Mum,9. q. s. Palat d. ad Clar. q. 3 8. .. 8 .

Decimo aduertendum est,quod Iudices qui sit, it sunt alicui Principi, non debent reos remittere ad alienam Monarchiam inconsulto Principe, seu illoqui loco Principis est,Tusch. dicta ones. sa. num. 61. od procedit etiam si talis remisso feret in casu alioquin permisi Clat. dicta quaest. 3 3.

n. 2 2. in furi

Undecimo sciendum est, quod si reus sit contumax ii

in utroque solo .nempe domicilii, leu originis, de delicti, quilibet ludex in loco sitae iurisdi ionis pro

cedere debet, nec de temtilione tali casu tractandum est. vi notat Bois. in traxi eri . tit. de foro c. et. n. 82. si tamen reus coram uno ex istis duobus Iudicibus in hac causa procedentibus comparere vellet,& purgaret suam contumaciam, quamvis talis

comparitio fiet et in tribuna illius Iudicis qui posterior fuit in procedendo & sumendo in imati nes de delicio,& post talem comparationem Puiga

ia coram secundo Iudice contumacia citate tui coram primo. causa coram secundo tractanda effet, non Obstante praeuentione primi, dummodo talis compatitio

173쪽

comparitio & contumaciae purgatio facta esset sine

Latiae. Ratio est, quia secunda comparatio potentio i est coram secundo reus comparere tenetur de causam piosequi;ergo non coram pii ino, cum duo- s in locis pro eodem delicto comparere non te neatur, accus. l. iv.f. uta, caupou. bul. Bois. in Dr. foro com et . num. y6. versic. fateor tam n. Quod intellige iuxta notata in serius, cis a. - .7. ver . . oes ramissa.

CAPUT XII.

A R GV ME NTVM. Quando, & in quibus casibus praeuentio

causae assiciat tertium in causa interuenientem, seu compareat uti e uictimarius, seu author laudatus principaliter, vela cestarie interueniens. Vtrum possit te tius proponere cxceptiones dilatoria, sibi ex proprio iure competentes, & nominatim exceptione suspicionis Iudicis qtiamuis causam praeuenissct. Quid si esset in gradu statuti cogentis amnes, vel consanguineos ad compromittendum, an ex persona propria quamuis sit tertius, possit petere causam compromitti. Et de variis modis quibus tertius potest interuenire in causa , ita quod illi obstet, vel non obstet praeuentio. Qii id statuendum sit in Clerico , seu alia persona Ecclesiastica, an teneatur comparere, dc quomodo illi pra uentio causae obstare possit. Quid in emptiyte ut a laici. vel Ecclesiae, in colono similibus. Ad quem Iudicem spectet de-osio huius articuli. Quid si tertius veniat

post' consummatas executiones, aut laxatas per Rotam Romanam cxecutoriales. Vtrum tertius qui non spoliauit, nec spoliati mandauit suspenso petitorio sit in eo audiendus. Quae sit disterentia inter nominationem de laudationem aut horis, ad effectum transserendi iudicium in nominatum , non autem in authorem laud

tum.

a Legauari in pro suo interesse potest assat e siliqtia mouetur inter adios super in ci state tι- flamenti. 3 Lissi mota furriss per inoscioso te 3amento. y notio je uario qni nouum non poterit

mοκere iudicium.

Siue legata ii scita ris si em agitari fuere querelaino eiosi te volenti , siue ut rauerit ;fententia quae in uia causa fretur, Uciet teg tAraxm. i Q udo octor Dudat in comparet in cis a tan-Ψ munm ex principia, , potest ea iam hiemyrosequi, mel nouam si Gliis innituere, nee prae uentione ligatur. 6 Causa mincipaliter separatim pereulmonarium

intentata, non impedit cursim causa contra e prorem iam prauent 7 Protentio obseat eui tisnaria, volenti i inuenire adsuam rei conuenti defensionem. 8 Euiationarius ut Himi enim, persuam interue Ptionem non Fessunt nouare indicium, invito a Dore 9 ia iudici ,- αimst, inuito eo uitu acti nis vel obligauionu competit. I O Itisnarim,ante litem contenatam, potest etiam inuito emptore, proponere omnes exceptiones decli

natorias, eidem emptori competentes.

Ii Interige, dummodo exceptiones iras proponat intra easdem dilatianti,intra quin, principatu id poj set ii Tmim. post Lim cum principali contenatam,nmox ouere ex persona sua exceptionci declinatoria sibi competento, ne ex eius interuentio riterior fat eo uio alioru.i3 Expenditur opinio Romani singui. 33o. x Tertim ad causam a usio, potest Iudicem,quamuis nauenientem 2 approbarum eculara ex proprio capita ex eo a se Iicionis, etiam post luem

conte ratam.

11 Si contentio sit inter yr prietarium stet sese octuarium, super 'oemione cosa per alterum eorum facta, quid obsereari debeat. I 6 Tertium, etiam ex persona propria, mes declinatoriin exceptionci proponere Usse, post litem co-

te ratam, nonnulli existimant. ir Eulmonarim , an posit opponere ex Persena sua, eontra adtorem,exceptionem compromissi statur ri', propter Unitatem, seu consanguinitatem cum

I 8 Limitatur, ut non procedat, qiuando non compares vii atii hor laudaim sed defensorio nomine. 1 9 Tertiim veniunt ad exclurinuum tam actorem quam reum, potest actori reponere exceptionem, Tua non interest, Osimiles peremptora M. ao Quid intresit, inter exceptionim sussicionis, alias dilatori. s. ratione oppositionu i arhm facienda per tertium. 21 7Drtim potest in causa , tribm medis evny

rere.

22 Tertim veniens ad defendendum, causam assinit inflatu in quo reperitur. λs Quando tertim comparet in causa ad exeta δε dum rerem solum, vel actoremstum, potest nouum iudicium intιntare, nec ligatur prom

1 Tertim volens tam actorem quam reum exesurire, potest nouum iudicium inchoare, si tamen velit interuenire in lite coryta . O pro nenta, deni venire in statu in quo causa reperi

is Tertim interueniens ad repellando tam actorem quam reuminon retardat cursum causa inter primcipales praeuentae.16 Tertim interueniens dumtaxat ad virandam inter partes litigantes collusionem, ligatur praeuentisne nee mutas iuri 1 naturam, im . eadem persona reputatur cum 'tisci ali cui asi tit. 17 Ampliatur ut procedat, sue isse tertim os rei sciuerit luem agitari, sue igno Merit.

Eim, test in totum remisera aure, requirente eo

174쪽

Partis II.

ligenter in Iiciendio est , ct indi

3o Trimur voltus exesudere ae Ioram simul O reum. 'us' pet re si e rei de re re tituendo per vi- florem, caseu qua sibi ditiatio si Prote Litio sola teri huc usa iis, ne sementia inter alior tata ipsum a lat. 3 4 Sed ultra protestationem, potest petere sibi cauirimi supra.

mensententara contra Clericum non potost extiria nisi authoritat. Iudicis Ecclesiastici. Inte i te id procedere tu Iuuio mere taleo, secus est in Ecclesias rio, habente iurisdictionem pro υν irilem. 36 Contiuentia m ea a diuidi, non est inconueniens, Maudo Nuur de personis quaesum diuersifori. Cle cui potest prorogare iurisiuictionem coram alio Iurire Ecelesiastico, non omnino incompetenti. 3 6 Disse uni emisio O in lemnitas, qua e st causa --mno parata a lite principali, nec sub praue rioni iurius. 37 Tertius citatur no indimnit. te,tanquam possessor vel misi actiose by threaria, vel initia cto Salmano impetatur,e reus, ct coram Iudice sua eo ueniendus, etia tin consequeutiam actionu comtra alium intentata cauueniatur.Sed hoc casu periorpro Mime eausarum adeundus est.

38 Tertius comparens ad silia, prauentione causa prior cipalis ligatur.39 da Tertim possidens nomine a terim, veluti calon , tu ius vocatur, Dominiti principale habent intoresse, potest peiere se remitti ad suum im

o Prowntia facta contra cotinum , non ascit Domi sem, nusi Dominus legiri, citatuι fueriton pe fona coloni. i Emybtenta, velfrudatarim citemur super dominio directo udicium transfertur in Domimum, qui ' potest peteres remitti ad suum Iudicem non ob flante proe mone. Intellige ut num. praecedenti. agna ot differemia inter nominationem princi piauro citationem authoris laudati,in primo enim casu prauentio non asscit nominatum , qui potest petere se remitti ad suum Iudicem; in secundo vero casu tenetur litem d findere coram iri tuaere qui praeuenit.

Opera 3 laborantes de mandata Domitat , si istum

Idem dicendum est de ρluribus se Domines directos eiusdem rei contendoubm quia per plures casmibidem explicatur. 1 suando itur de Emp trusi Ecclesian ea , δε-d x Gicui de ista cognoscere non potest,fecundum mentem Rotae Romana, qua muti e bucula esset

4 3 C Egidiana constitntioni locum non esse Rota cem fuit, quando inter corpora controue a adsunt Hi qua existentia de uomiuia directo Ecclesia. Α Controuersia mota super quae talefundante iurisdictionem , terminanda est summarie per eu dem Iudicem causa: quod quomodo procedat explicatur. 1 Controuersia praeuenionis inter duos Iudiere, non est per alterum ipsorum,sed yer Superiorem, ot per

Arbitro tum terminanda. 6 Timus post consummata, execuriones,noum debet nisuere iudicium.

Saul egeri, de Praevent. Iudici Pata II.

7 Consummata executionei qUndo dicantur secun- m nlum Rota Romanae. S P uentia πουροι sto poni Tertia, post executionu

consummata, titem mouenti.

9 Rota non foret relaxa' mandat in executiuum, sed solum concedit executoriis , O quasii elui pro

1 o Laocatu exe mori bus, ct abes a declaratoria, dicitur facta realis executio sicundum stylum Rot/.s i Patronus venient in promptu. docens de iure suo indubitata, impedit executionem laxatam i o non citato,in tite inter alios exinente, qua u de tribui sententiis conformibus agerGuns 1 Iimsid ora statim Ais resuo, perprobatioκα in Curia lucontinenti ac trudas.

ius connexum, num. 6.

s s Tertiui qui causam suam tanquam principatis commiti curauit, veniens in vim sua comm. Omi, non tenetur venire in statu in qua cauo Gyeria

tur.

3 7 Tertiui appetans quos faciau actas . Et ν missae de matersa. I xi M v s in prima parte huius tractatus, cap. a Q. num, is . C seqq. ea ctionatisim non posse ex su i petionὶ S. pciuilegio, impedire quin causa coram uno Iudice praeuenta aduersus emptorem uullo suffultum priuilegio,coram eodem iudice praeueniente terminetur. Exccpto ficeo, cuius hac in te speciale est pituilegium , ve ibidem demonstrauimus. Nunc autem quaeritur Econuelso, quid statuendum sit, qualuio emptot priuilegratus, veluti pupintus,vidua, miles, scholicis aut Doctor, aut alius quilibet cui competit exceptio soli declinatoria , non vult illius ludicis coram quo citat ut lucis dicti nem declinare, utrum venditor, seu alius euiction riu possit; non obstante praeuentione causae nota coram illo Iudice; ex reis otia ipsius emptotis vel possessoris citati, uti illi exceptione soti declinatori , petendo caiisam remitti ad Iudicem rei convcnti. Hanc quaestionem nuper ego habui in facto. Quia quidam oriundus ciuitatis Carpentoraehcnsis citatus in prima instantia coram Auditote in ciuitate hac Auenionensi, nolebat petere se remitti ad suum Iudicem ordinarium, quod tamen de iure sacere poterat : cum autem vocallet evicta narium , hic volebat petere remissionem eiusdem causae etiam inuito de tenuente illo, qui uti possessor devii principalis vocatus in ius fuerat. Ideo fuit dubitatum quid hac in te statuendum esset.

Et quia quaestio ista satis amplam& apud D D. iintricatam continet materiam,ideo ut distincte pio- cedamus, supponendum in ptinus est pro illius resolutione, non solum euictionarium , seu authorem laudatum, sed etiam quemlibet alium Tertium duobus modis in causa posse comparere, seu interuenire. Primo quidem accessistie ad defendendum i eum citatum, seu et lain quando comparet dumtaxat ad assistendum lui, ne coitu daturint et duos colliti santes. t Huius casus exemplum habet ut tu icta. p. de inscitestam. Vbi dicitur Legatarium, iiii quae inici duos haeredes scriptos sit pet inossicioso T testa

175쪽

i46 De Praeventione I udiciali,

testamen to vettitur, assiste: e posse ad impediendum ne inter ipso'. aliqua fiat conuito in sui praeiudi-3 cium .i Habet 'r etiam, in . Gh. vi. Qitares C.de Iiri . . Si enim Legatarius velit post motam .dc coram aliquo iudice praeuentam litem nouam in praeiudicium huiusmodi pia mentionis litem mouere,de nouum inchoate processum, non audietur, immo i iudicii limine repellet ni, cique obstabit exceptio

praeuentionis,cum agens illo modo teneatur comparere de causam prosequi coram ludice , qui praeuenit S coram illo rationes & tuta sua deducere, in statu de tei minis in quibus causa tepetit ut . t Ratio est, quia sententia in huiusmodi in osset oti testamenti contiouersia Proserenda contra haeredem, vel pro hae ede, ipsuin quoque Legat alium assiciet, &ius faciet quoad ipuim siue causam agitati sciuerit, siue ignoraverit, per iura de rationes allegatas , C uar. Et probatur per totam dicta s. rh.ntinc si haeres, C. de liti Poss Secundo author laudatus, seu alius quilibet tetrius comparere potest in iudicio, principaliter pro suo inte te ise dc non accelsoti E. Et hoe caui si agat ut de iure quod non habet dependentiam a tutibus partium collitigantium, datur illi electio comparendi in eodem iudicio si velit, & tunc faciet sententiam. de acta sua. Et post talem comparationem de admissionem ad cansam, tenebit ut eandem subire

sententiam, idemque iudicium continuare. Si vero

malit ex proprio iure nouam litem inchoate cum supponamus ius ipsius nullam habere cum iure colu litigantium dependentiam poterit hoc sacere; neque illi obstabit praeuentio de liti spendentia in tetpartes principales, cum hoc ius sit diti etiam de se Paratum a iuribus pallium. Ita declarauit Rota in una Toletana Decimarum coram Eminentiissi Pamphilio 39. Februarii is 13. inserta apud Marchesan. de commisis arae 1.s .i 13. & habetur apud Ludouis deci .pos. m. s. 6 Causa tamen hoc modo intentata per Tettium istum aequὶ principaliter, & ex iure independenti agentem eo modo quo dictum est, non impediet cui sum exuita inter principales ipsos praeuentae , sed utraque causa cutiet ni arte suo. Ludovis. dicta decis sos. t Nee obstabit hoc casu huic Tettio, sepatatim de nouo iudicio agenti, quamuis illi opponatur causam inter iri incipales esse praeuentam, nasi quatenus vellet interuenite accelsoriE , de ad solam defensi nem rei conrient , iuxta primam partem huius dis stinctio itis. Idem Ludovis. Cum non possit per suam adhaesionem mutate naturam, statum ac terminos iudici j praeuenti,idem dee. 176,

Notandum tamen est, quod euictionarius cui lis suit per posset rem denunciata, non potest cogere actorem vi nnitet peti nam, de ipsum agnoscat in partem, de in se iudicium a possessore transferri permittat. Semper enim protestabitur actor, provis letit protestari Practici nostriὶ se nolle mutare personam nec iudicium nouare, de ipse in sua protesta, tione findatus crit. t Quia nouatio iudicij, vel obligationis, non potest fieri sine consensu illius cui

i o Pi missis deueniendo nunc ad resoluti nos qu*stionis nostrae principalis iiii Prima conclusio. quod si author laudatus, cui lis tanquam de euictione obligato denunciata suit, compareat in iudicio,ad assiliendum liti,dc defendendum en Pt tem citatum; ante litem contestatam, potest non o stante praeuentione causae , squam ex sola citatione

induci saepius ostendimus) omnes exceptiones sori declinatorias opponete ex persona emptoris illi

compete lites,etiam illo inuito, vel tenuente. Quia, Venditor, aut quilibet alius tertius compatens ad defendendum reum in ius vocatum. tanquamant cr-

esse habens in hae defensione, potest allegare ec pi bare omnia per i eum omissa, & opponere omnia Quae ipse reus opponete posset: Glost. i. in d. L u- Uecta, C. dei nos e re tam . Glolis item i. in e tria. De Procurat an 6. t Dummodo tamen talia proponat,dc ii excipiat intra easdem dilationes, inua quas reus, ecposse sibi admittet et ut ad illarum oppositioncm, Probationem de deductionem. cum vi mox dici una est, teneatur defensionem assumere in eodem statu, dctetminis in quibus causa reperitur, cap. r. M lito eviant. de ita concludit Balbos. indicia r.et enitor,

Secunda concluso. Euictionatius, aut alius ter- a rius veniens ad iudicium, ad defendendum dumtaxat reum, non potest oppone te exceptiones declinatorias sibi ex persona sua competentes, si lis suetit cum possessore contestata, de propterea illis c comarenti de exceptiones huiusmodi proponenti, Obabit hoc casii exceptio praeuentionis iudicialis, quod explicatum est per nos p. i. huiusce trisctatus,

Surd. deci fi 7 1.1. insue. Giurb. deci Sicit '. i aedi i 1. Quia ex defensoris interuentione non debet fieri deterius scholis ius, ut mox di

Et propterea non admittetem intei minis huius- isce casus doctrinam Romani singus. 63 o. existimantis, ven Aitotem aut alium tertium comparentem,etiam

post litem contestatam posse ex persona propria opponere exceptiones soli declinatorias: quod dicitie ita in magna causa iudicasse. Quia haec opinio, sic simpliciter accepta, contrariatur communi scia . tentiae de qua supra , nempὸ quod tertius hoc casiveniens ad defendendum reum , tenet ut causam assumete in statu, de terminis in quibus repetitur. Ergo impossibile est,ut causam in uno tribunali prς, uentam, ad alitid ii ibunal post eontestatam litem trahete posse. Speciale tamen est, in proponenda aduersus I Adicem suspicionis exceptione ad ipsum a cata sit c

gnitione remouendum,quod tertius aut author laudatus , si ad causam pro suo interesse admissus seerit, potest ex pet sona propriὶ exceptionem illam suspicionis de recusationis opponere. Ratio est, quia cum semel ad causam suetit admissos, etiam post litem contestatam, non debet cogi ad litigandum coram Iudice sibi suspecto:& quemadmodum post approbationem iudicis factam expressὶ , vel tacit Ecoram ipso comparendo, pars principalis potest nihilominus illum tecusare proptet causas suspici

nis de nouo aduenientes, cap. insintiante. ec ibi DD. maximε Felin. nurn. i s. Deo Iud oele g. ita de iste tetrius cum de nouo ad causam admissus suerit simpliciter, post litem contestatam, nec dictum fueritruod admittebatur in tetminis de statu in quo caria repetitur, potetit suspectum allegare ludicem; quia cum de nouo admi illis fuerit. perinde est, ac si causae suspicionis de nouo superatenis lent licet enim Misan hae causae antiquiorem habeant originem, tanten nondum proponi poterant,cum iste ter

eius non eues inlite,ad quam de nouo fuit aduuisus.

176쪽

is probatur tarte M. tui. 7tarii eryssilibre.. - s. ubi dicit ut quod si semus supet libertate litiget,& in lite concurrant proprietatius & usu fructu rius eiusdem serui, unus sine alio liti assistere potest. Si tamen alter eorunt, eum stillet absens, deinde iudicio super liberali causa nondum sinuo superues exit, cogendus erit coram eodem ludice qui causam Pr*uenit, litigate. Sed tamen si iustam causam affe-x x propter quam ad eum temitti non debeat, veluti

si eundem ludicem proptet inimicitias sibi suspectum esse allegauerit, audiendus erit.t Atq; ita. Tettium post litem cotestatam ad causam admissum, ludicem ex propria persona suspectum allegate,& remouere posse tradunt plurimi D. D. veluti Abb. in cap sve ossis osse die.dele g. de ibidem Fel.

7 Non videt ut dissimile quod dicunt DD. quod

scilicet quando author laudatus, seu euictionarius veniens in clusa,volt suscipere iudicium, debet audiri si petat fieri compromissum, ex eo quod est assinis , vel consanguineus sui aduersarii litigantis, quamui 1 non sit assinitate,vel consanguinitate iunctus cia in eo eu ns it ilicium suscipit, existente statuto Pe i quod amnes ad comproinittendum adstrinia sui init . ut declarat & suse propositis in utramque Parteria rationibus determinat Balta f. acuo. quae incipit, Pisanaei uitatis neu-m quae esse ida Dr- ter quastiones ipsi is, ad cuius doctrinam seniper i

eurrendum est, prout ipse se remittit in L praea rar

Quod tamen limitatur ut non procedat quanao euictionarius, aut alius tertius , comparet accessori denomine desensitio ac sponte, tollandit Carpan.ad statui. Medias parteit Immo, quod plus est, Galli. lib. ι.obseruar. 7 1.π.7. Atticis existimauit, Tertium ad causam admissum , non solum exceptionem suspicionis, sed 3e omnes alias dilatorias exceptiones opponere posse, etiam post litem contestatam: quod& antea voluit Angel.

in I. venditor '. st de Iiudicio . I. post Innocent. ines. Capitulum Sancta GAm,num. .de rescripti Ias in ι. ita de murena m. s. in i s. limitatione C. de pro rat. Quod procedete ass et it lacob. Laurent. i ractat.de Guic uine tav. i s .num. 13. Etiamsi tales excepti nes huic Tettio ex persona propria competerent: limitando tamen, ut locum habeat quando iste tertius

ignorauit litem agitari , secus si sciuetit, ut ibi pet

is Sed haec sententia non obtinet in terminis in

quibus nos versam iit, sed tantum quando agitur de Tertio qui comparet ad excludendum utrumque, nempε tam actorem,quam reum,ex eo quod itius

iste neutri ius competere praetendit, sed sibi soli, de tem seu ius controuersivin ad se solum spectare, ad

hoe vre1 ratione ambo collitigantes excludantur: tunc enim proponendo exceptionςm exclusuam

utriusque, veluti non imos. dc quid simile, tunc enim audiendus est. sed hoc omni uo disseit icasu nostro, in quo loquimur de exceptionibus dilatoriis; at vero exceptiones quae proponuntur ad exclusionem vixi usque, sint peremptoriae, ut dici evat s in l. Titia sue i. . σ3d lotur. mairim. sed quod iste Tettius veniens post litem contestatam.

Possit generaliter omnes exceptiones dilatorias pro-rone le, non videtur vetum , nisi nouum iudicium instituat contra utrumque; tunc enim cum sit noua causa, omnia opponete posset quae de tute ante vclpost litem contestatam opponi possi int. Sani ery δε Praevent. Iudic. Pari II. Aliquis tamen adhue remanet scrupulus; quia lodici potest nullam diuersitatis rationem allegati posse inter exceptionem suspicionis, & alias dilatorias.Ratio enim allegata quod exceptio suspicionis, remo ad causam admista suis agatur, consistit in eo quod illa superuenit de nouo propter nouam Tertii

admissionem, eodemque modo militare videtur in aliis exceptionibus dilatoriis, quae de nouo etiam obueniunt illi, qui de nouo admittitur ad causam, Castrens. consil. i. m. suib. I. re consu. 1 47. .um. 3. eodem lib. 2.

Pio totali de solida harum dissicultatum, totius- tque quaestionis solutione,repetendum est, quod supra diximus, Ieruenturus, nemPE quod tertiu&potest interuenire in causa pluribus modis. Primo quando venit accessorie ad defensionem actoris aut rei. Secundo quando venit ad reum solum excludendum, vel actorem solum, veluti quando actori dicit. tibi sed mihi competit aestaproposita. Vel reo obiicit, Tu non potes defendere, quia e o Inm 'erui possessor prata, contentios aut alterius rei in titem deducta. Tettio quando iste nouus in causa interueniens, comparet ad excludendum utrumque, nemperam actorem quam reum, dicens; Non tibi eo erat

amo, nec alteri collitiganti defensio, sed plenum linia

me spectat.

In primo casu cessat dissicultas. Quia ut ostendi-axinus superius, num s.ctIequentibus, itias veniens .

ad solam defensionem rei, tenet ut assumere causam in statu in quo tepetitur: non potest igitur ex ccytiones declinatorias proponere, nisi intra easdem diutione . intra quas principalis illas proponet cposset, ut supra , n. i o dictum s. t. In secun Ao casu,quando tertius vultunum dum- 13 taxat ex collitigantibus excludete , tale iudicium intentatum , tertio, est nouum & omnino separata

de aequὶ principale, immo de magis principale, quia hoc casu ille Tettius subit vices actoris, de eius causa praeiudicialis est eausae principali, siue de

actione, siue de de sensionei lactetur:vt notatutini. Titia 3 s. st .seluta trim. Couar. pract. Iuc'. cap. 1 ar. 3. Unde cum sit nouum iudicium, sequitur omnes exceptiones Atram declinatorias, in eo opponi posisse. Non enim tenetur causam alsa mete in statu determinis in quibus illa repetitur, sed nouum omnino iudicium mouere potest. In tectio casu, quando reus tam actorem quam a reum excludete intendit, potest quidem vel nouum inchoate iudicium, vel si malit litem coeptam prosequi. Sed nouum in tetando iudicium,non pi Opterea retardatur Marsus litis cceptae, immo utraquc causa currit marte suo, ut dicit Couar. Heio cap. i . num versis. Nos vero contra tim. At vero si litem coeptam prosequi malit, tenetur illam assumere in statu de terminis in quibus reperitur. de per consequens iuxta distinctionem superius in prima conclusione propositam,non potest exceptiones declivatorias post litem contestatam proponere. Et ita

intelligenda est doctrina Galli. & aliorum superius

allegatorum num. it. Quibus allentitur Maseardan traii. de probationibus conelus. 6sto. Exceptio dilatoria num. dc saniat. Ac soarum. 16. Vnde ex praemissis resultat Tertia conclusio,quae iam satis explicata est,quod is

tertius comparens in causa, volens excludere simultam actorem quam reum,non retardat cursum causae inter ipsos vertemis: Canc Iib. i. variar.resolutinap.

36. num. 37. versic. secus. Et quamuis hoc in capite duae sint opiniones contratiae, quas refert Menoch. consilia Aia. - . . Gimb. Geson. M. V. 32.

T , Tamen

177쪽

i48 - De Praeventione Iudiciali,

Tamen verius esse censent, processum hoc casa inter partes principales inuicem litigantes, minimEretardari, & San L deeisso. xii m. is. Et hanc sententa ana consorinum esse sensui Rotae Romanae, G-priisque secundum illam fuisse iudicatum, testat ut Addit.ad Balat decis. 83 3.nnmioittera I. is Quarta concluso. Quando tertius interii enit. dumtaxat , propter timorem collusionis, timens ne actot &reus aliquid in eius perniciem moliantur, tune iudicis praeuentione ligatur, nec potest sorum

declinare aut nouam litem instituere,cum hoc casu interueniat dumtaxat accei sotie dc non uti principalis, & per consequens, iudicii naturam mutare non possit, cap.vltims.ut ut ependen.in 6. Innocent.

rel.& alis, in c. ip.cum De o . de g. Menoch. disio Uil. Reputatur si quidem eadem persona cum principali, ideo exceptiones dilatoriaso propita persona opponere non potest, Meil .lib. 27 ι .contro uri forens . p. so. num. s.ct ct idque procedit siue lettius iste litem agitari sciuerit. Meri. ibid.num. 8. ubi allegat, Couarta pratii. 7 I3.eap. 13. Galli. lib. Ioseph. Ludou.δε- cis 2 cri .i 6. m. 1 Quamuis in alio casu quando tertius venit, quasi eius principalitet intellit, si sciuerit litem agitati, gesta in illa lite ipsum assiciant, secus si ignorauerit. Et haec est una ex notabilibus disterentiis, inter casum tertii interue mentis

principaliter pro suo interesse,& secundario. timore collusionis : ad notata in I. saepe 6 I. de re iudie. ut aduertit Meil. loco citato,num. . post Giurb.decis

alios plutes ab ipsis citatos.,8 Immo si talis sit timor collusionis, ut de ea verisimilitei iudex obitate posset , liceret huic tertio cuius principale interesse venit in controuersiam, Omnino repellere a prosequutione luis suspectum

istum litigatorem, ut notatur in ca . 2.de 'st Marat in perluserio,st de appellat. Vant. in tractate nullit.

nima si principatu. adi Unde colligitur benὸ inspiciendum esse in praxi

te notem decreti, peς quod tertius ille ad causam admittitur. Si enim simplicitet admittat ut ad assistendum liti,vel cum clausula, quod non audiatur nisi ad os tendum, tune cotum est, illum non posse ex persona sua exceptiones aliquas dilatorias opponete in praeiudiciam partium collitigantium , aut etiam in detrimentum illius tribunalis coram quo causa fuit praeuenta, San fel di i aderis. yo.num. ii. Giuib. I I. r. 3s. Et de hae admissione ad effectum simplicis audientiae, egit Rota Romana, deos 93.parte F.

recent. to . . .

36 Quinta concluso. Quando tertius comparet ad excludendum actorem solum, vel teum solum, debet omnia acta causae repetere ex integio: secus tamen est ii virumque velit repellere, & excludere. Tunc enim non potest impedire cursum causae inter ipsos vectentis, ut si perius dictum est. Hoc tamen addendum est,quod hoc casu, ille eecollitigantibus qui

vicerit, tenetur dare calitionem de testimendo huic rettio tem Petitam, casu quo postea tertius iste sententiam obtinuerit fauorabilem: iuxta textum iis Iu aquasi rei Oendieat. Hon ded. consil. x Lbro t.

num. .ct s. N iuxta tradita per Bait. in l. 7 per Uorio, appellat.

3 i Posset Misan esse utilius huic tertio squatenus

Iudicem,& notatium sibi confidentem eligere velit, nec causae Praeventione ligari sacere protestationem

qualiter non intendit per illam litem sibi praeiudicium inserti , inimo quod in antino habet coram alio iudice pro iure sibi competenti aliud n una.& separatum intentare iudicium , Barbos: Hila I. Titias ue fotat .matrim. t Et hoc casu videtur 3 a sui siceie, quod isti tertio, per eum qui vicerit praest

tui cautio de re restitit enda in calum suturae vici riae contra ipsum obtinendae, ut supra dixi inus,vum.1 o. iuxta notata per Meti. ZI . tu . i. controiurs. p.

sexta conclus Quamuis alias dixerimus, dc veru s ssit, quod Clericus assistens liti contra possessorem

seu teum intentatae, dum ineuictionc in vocatur,no potest soli declinatoriam allegare, immo in eodem iudicio comparere tenetur; nam sententiae executio non debet fieri contra ipsum authoritate iudicis laici, cum iste sit Iudex omnino incompetens, ocianditus careat iurisdictione aduersus cleticum. pro plei legis expresiam prohibitionem de resistentiam. Quod de iudice laico intelligo, nam si a relut de ludice Ecclesiastico , qui licet non esset Iudex ordinatius illius clerici, i is dictionem tamen haberet prorogabilem, poli et iste Iudex contra clericum authorem laudatum sententiam pio serie, beexecutioni demandare: secus est s non habet et iuris dictionem plorogabilem, vel si procurator sine spe .ciali mandato fecisset prorogationem, vel si cleticus haberet ludi s cum priuatiua iurisdictione deputatos , tunc enim cum iurisdictio illius iudicis qui de causa principali cognoscere vult,non sit prorogata , vel prorogabilis , non nocebit cletico euictionario praeuentio primi illius Iudicis, quia ubi quis non potest esse Iudex, non est locus alicui praeuentioni : quae omnia benἡ comprobat Cy

Quando autem dc in quibus casibus possit Geticus prorogate tutis dictionem Iudicis alterius Ecclesi stici, tradunt DD. in cap. lanificasti i8. defora comperi Carol de Grast . de esse M. cleris. ectu r. m. H.ct

multis sequentio. Velitas est quod non potest prorogate iurisdictionem alterius Ecclesiastici sine consensu proprii Episcopi, expressε, nec tacitemisi improprie , videlicet propter delictum, cum haee sit potius amisso priuilegii, quam prorogatio iutindictionis, ut dicit Gratian. deos. g.num. s i. si igitur versemul in casibus in quibus Cleticus potest alterius ludicis Ecclesiastici iurisdictionem prorogare, tune Iudex iste Ecclesiasticus protogatus, poterit sententiam contra Clericum authorem laudatum pronunciare de executioni damantate:secus si effet Iudex laicus, cuius iurisdictio nullo modo prorogabilis est per clericos. Fontanei l. disputans in utramque partem, ricis 3o9.2 3io. videndus Balbos. in

Neque obstat, si opponatus quod si per unum Iu- s

dicem fiet et processus, de executio per alium, continentia caulae druidetetutacontra ι. nulli, C.deIAdic.

Quia axioma illud non procedit, quando agitur 3 sde pet sonis quae sunt diu ei si soti, quo casu non est . in conueniens si causa diuidatur, de quilibet i

mittatur ad suum iudicem competentem, Vinc .de Franc. deris. 16. Graue l. deris. Dolan. 3 l .num. 1 4. nisi tamen ageretur de negotio indiuiduo, tunc

enim' causa Ecesesiasticae iurisdictionis tanquam dignior totam litem ad se traheret ratione praetO-gas tuae ec praeeminentiae. Rota apud Anton. de

Marin. cap. 2G7. num. I .s 1 . cum supponamus

causam diuidi non posse. Quando igitur clericus compatruit coram iudice so

nori

178쪽

Partis II.

non omnino incompeteisti in casibus in quibus iurisdictionem illius prorogate potest, aut etiana laicus qui soli privilegium habet, alterius prorogauitiati idictionentisi talis sit cui ius variandi non com- Petit non potest post litem contestatai 5,imb & poli reprobatam iurisdictionem per consensum expressum, aut tacitum recedete ab illius tribunali sub praetextu suae declinatoriae,quia post luem conteii tam exceptiones soli declinatoliae opponi non possunt, Cancer. lis. l. r. sola. i8. 7.

Septima conclusio. Si non agat ut de euictione, sed de indemnitate consequenda, praeuentio non obstabit, quominus Tertius protei litigantis indemi state vocat iis .exceptionem sori declinatoriam

ex persona sua opponere possit. Exemplum a Tetti potest , si quis tanquam bonorum possessor citatus

fuerit,&actione hypothecaria vel Salviano interdicto impetitus,& dicat adesse alios pollelzotes posteriorem hypothecam & ius habentes. petendo eos in

eidem causa citati, dein casum condein nationis,ca

dem sententia condemnari, ad seipsum possessorem releuandum de indemnem seruandam , ex eo quod antet tot possessor habet ius agendi pro sua indemnitate aduecsus posteriorem, tunc u iste totius proindemnitate consequenda citatus habeat fori declinatoriam, poterit illam in hoc iudicio indemnitatis

opponete, ut coram suo iudice conueniatur. Quia

causa ista indemnitatis, est omnino diueis a de sep rata a causa Salii iani interdicti, vel actionis hypothecalix inter alios intentatae. Ideo ex persona sua, l)oterit fotum declinate , nec praeuentio primae ilius causae, ipsi nocere poterat. ut per Cyriac. dicta 37 controu. 38 .num. t a.' cita tunc tertius iste citatus tanquam possessor,quamuis suill et dumtaxat citatus cum clausula, Quatenus sua putauerit , si compareat, & sateatur se possessiorem rei, contra quam petit ut indemnitas , cum sit reus,& actotes pilus tei solum sequi debeant, sequitiat illum coram: suo iudice conueniendum esse: quia hoc casu itidicium substantiatur in eius persona. dc ideo ex pio-ptio capite,vel virtute sui prauilegis potest petere se

remitti ad suum iudicem competentem, Cyri M. G-38 i i. t ii compale. et in causa accessorie N adhaetiuὶ pio sola defensione

rei conuenti, quia hoc casu iudicium non substantiat tu in eius pet sona, sed sandatur in persona rei, causam principalit et defendentis , nec tam considerat ut uti persona de pcr se,quam tanquam adminiculum quoddam, Baldari Auth. hodie, C.de appetitit. 9. Vbi propterea dicit huic tertio sile accelsonὶ comparenti, nihil adiudicari posse, quia nihil petit,

Pen intend. decis Ronou. s.v. . iusine, Et hanc conclusionem sequitur Honded. cans. 1 f. n. 16. volu=. t. Riminat. Iun.cons 11. n. 6. st is . seraph. decis vos. n. .Lud .dec. 119.v. . Jc ibi Addentes, Giuib. δε- c. f. t.num. 21. Plutescitaui, se l. parte huim tradeso. cap. 1 .m et ni 8. O sequenti bio. Octaua conclu sto. Si ille qui rem alterius nomine possidet. conueniatur actione icali, veluti rei ven dicatione, aut simili tunc, cum ille non proprio nomine possisseat, sed tantum nomine sui principalis, seu Domini, causa debet remitti ad Iudicem Domini competentem , qui de eius causis de iure vel ex pciuilegio speciali cognoscere debet. Ratio est, quia colonus aut similes non suo propcio, sed Domini nomine possident: cap. eumvemssent, re At. meo. f. e acquir. poseis. Ergo non cum colono, sed cum Domino lis tractanda est: pio-batur in I. r. C. ubi in rem actio. c.quoniam

empl. st vendit. Ganrim iecit tu re unde, licet priuilegatus teneatur pol sellorem Mesendete coram iudice ipsius possessoris, nec post lex suae peisonae pitui legio sorum declinate, uti aes Ediximus, per text. in I. venditor i. d ais te. Tamen hoc

casu poterit Dominus , cuius principaliter interest, declinate sotum N petete causam ten, illi ad suum iudicem, non obstante citatione & praeuentione secta contra colonum , aut limitem per innam alieno nomine possidentem, Angel .de imol. in I. non forum.

n. I . Quod tamen intelligendum est iuxta distinctionem per nos alliata , p. II vim trai t. c. s. n. 64.

verpe fassit, notis cario. NempE ut procedat si citatio iacta suisset conita colonum uti pol sessorem.

secus est si Dominus ipse post facias debitas diligentias fuerit citatus in pelli,na sui coloni, qud Acilius citatio ad notitiam Domini deuenite Posset: ex

Nona conclusio. Si agatur de emphytexita, vel inudatario, vocante Dominum direct im in euictionalium, pro iutis sui tuitione, iudicium in Dominum dilectum est trans tendum, si de ipso Dominio directo cotendatur,veluti si alius tanquam Dominus directus citati faciat ipsum emphyleutam vel vastallum ad tecognitionem vel pro piae statione aliquo ii set uitio tum, vel aliorum tutatim Dominicalium cum de eius inretulse pruicipaliter agatur. Et eadem hoc casu militat ratio quae in mox facta concla s. g. Et Pet consequens potest Dominus directus petere se remitti ad suum iudicium si illi op-Ponatur causam eii e praeuentam , respondcbit sibi

non nocere praeuentionem factam contra ea Phyleuram cuius noni mei est hunc vel alium ii, bere Dominum directum, ut bene explicat Bait's. ια d.

Intelligendo ut num. y ce Anti, nisi factis debitisddi sentiis ipse Dominus dilectas citatus suerit inperiona emphyleutae. Et iuxta praemissa explicanda sunt quae tradit Mangit. in t a. de emition. q. 6. n. 17. Nati. cons. 2 . dum volunt Domino dilecto comparente causam esse remittendam ad Iudicem Ecclesiasticum, si illius sit iudex competens, 5 idem dicit Natta,qiiod conductore citato, si Dominus velit audiri pro suo intere se adeundus est Iudex ipsius. Hoc enim verum est, quando agit ut de interesse ipsus Domini principaliter, quia ipse citandus erat, non autem colonus vel emphyleuta: ideo si actor velit ut processurae ipsum asticiant,requiritur nouacitatio & nouus libellus, nisi citatio facta suerit adversus Dominum in pei sona collant,vel euapEyteutae, ut mox dictum est.

Conclusionem hic Actam locum habere diximus

c. s s. ns I ac Od. . i. iii ando dominus diicctusc patet uti tertius principaliter & pro suo interes te; tuc enim illi non obstat piruentio quae facta fuit contra emphrteutam: sed ista non omnino satisfaciunt,

nec mat etiam bene explicant.

Ideo pro clatiori intelligentia supponendum est

primὸ . magnam esse differentiam inter nominationem alterius sactam in iudicio, Ae denunci. itionem tuis; seu laudationem Aut botis, ad ciscctun, obtinendae euictionis, Iovi utrumque casum separatim exponit Marant. in oecMIO,parte si in s.ct 6.membro, de optime Cancer. lib. 3. r. res. . c. 6. n. i i . Isqq.

Nominatio non tendit pio pii E ad consecuendam euictionem, sed tantum impiopti E, ad hoc scilicet ut

T s reus

179쪽

iso De Praeventione Iudiciali,

reus in ius vocatua eximatur Mite, & iudicium tiansetati it in eum qui nominatus est: Denunciatio ve-

tb ad cilectum consequendae euictionis fit, ad hoc

ut citatus compareat ad defensionem rei,& in casum condemnationis , eadem sententia condemnetur ad illum teleuandi in ,& indemnem set uandum. Exemplum nominationis dati potest in operat iis, qui indebit E in alieno laborarunt de mandato Domini, hicnim non Quidem vocant mandantem tanquam verum euictionaliam,scd improprium, siquidem probando quod fecerint de mandato illius, i lite libet a-di sunt,& lis in mandantem transferenda;de sic non est laudatio authoris, sed nominatio; ut dicit Vrsili. ad Aulicti de fit 3.uum. s. De qua materia copiose

Aliud exemplum qii aestioni propositς conueniens dedit hum suit in j a dialoe.s s. de emphyleuta,qui si inter duos de dominio dilecto sit contentio , quia videlicet quilibet ex duobus contendentibus dicat dominium direct m praedii ad se pertinere, non debet emphyleuta litigite. sed nominando alium qui dicat se este Dominum dilectum, debet liberari aὶite,& contentio debet elle inter duos praetensis dominos directos. Ideo si Titium tecognoui in dominum directu mei praedii. Sempronius vero agat con- et a me, petens, ut illum ratione eiusdem praedii recognoscam in dominum dilectum, nominando Titium vi se defendat,eximor i lite,&contentio tracti, ri debet in tet illos duos,cum mea non intersit vitum

ex duobus agnoscam in dominum dilectum: ut su-sius piobauimus dicto cap. 1 F. His ita suppostis concludendum est, quod cum

agitur de laudatione aiuliotres, praeuentio tam contra possessorem assicit euictionarium :&haec est materia l.venditer iudici Sed si agat ut de nominatione praeuentio iacta contra postes Ibrem, vel detentorem non assicit eum qui nominatus est; immo contra ipsum nouus libellus dari debet:visil. ad Anfiich. Dec. cons. 61In causa: n. . versis. Pro ista interpretatione. quia tota lis trans sertur in ipsam:Barb. ad a.I. Vendit .n. 33 i .f.de iudic.Rebussi Dico . Reg. tirride dilatio iri .issius. i tarit in

In hoe igitur attaculo haec adhibenda erit diuersorum casuum consideratio. Primus est, quando posiseitat couenitur ratione iuris quod in aliqua re praetendit,sed actot non controuertit ius domini di resti; veluti si dicat, Ego contendo quod tu non es em l hyleura,vel seudatarius, aut quid simile; sed ego i is sum, de fateor,quod Titius,quem tu recognouisti in dominum directum, est verus dominus dilectus, de volo illum recognoscere in dominum dilectum: de hoc casu non est locus nominationi domini dit cti,d praeuentio causae locum non habet, quia comtrouersia est intet solos emphyleutas. Secundus casias quando aliquis conuenit possessio. rem pro toto iure, quia contendit dominium directum ad se spectate, non ad Titium, quem emphyleuta tecognouit : de tune tota lis transfert ut in Tiarium, qui propterea potest opponere exceptiones s ri declinat otias, non obstante praeuentione facta ataueisus emphrteutam. Haec est communis D D. res

De hac materia nominationis videndus est Abb. in captarium frequenuris .in artu,ut lue nou contest. Marant. in Perado dicta parie 6.memb.6. de relati per Alphanum coirect. 68.

x Demphrteusi tamen Ecclesiastica sepe iudicatum fuit per Rox. Romanam, iudicem laicum nutulam super illa habere iurisdictionem, etiamsi contiouersia sit inter duos laicos,de per conseques, praeuentionem smilis causae factam colam Iudice laico, nullo modo impedire quominus causae huius remissio petatur ad iudicem Ecclesiasticum, licet causa super solo dominio utili inter ipsos emphyleutas tractetur. Ea ratione,quia cum Dominium dilectum Ecclesiae sit omnino complicatum cum utili, illi quς praedominetur, sitque Dominium utile, vete dc propriὸ eadem res cum dominio directo est eius naturae, ut directum semper sequatur, scuti increme tum alluvionis de insulae. Et cum subiectum bon

rum sit semper de perpetud ac materialiter.Ecclesiasticum, non poteti etiam indirecte subit ei iurisdiactioni de iudicio laicorum, ut sus E per Rotam duis.

fe q. Art. 6. recentior. ubi plures aliae de cisiones eiusdem Rotae allegantur, Gratian. discept.

neli. deos. 3 I. n. x . Donat. Anton. de Maram de Oa 7. per totam. Quamuis Fontanella velit etiam a

gnari posse hoe casu iudices laicos, quod est contra

decisionem Rotae Romanae. Immo eadem Rota censuit, non esse locum .Eῖi- , dianae constitutioni quoad executionem sententiae non retardandam post appellationem, quando con-eessii fuit immissio in potitationem diuersorum bonorum, inter sus admixta reperiuntur quaedam corpora quae subiunt Dominio dilecto Ecclesiae, quia ratione connexionis de maioris dignitatis , fit, ve Egidiana locum non habeat nedum in illis corpotibus existentibus de Dominio directo Ecclesae, sed nee in aliis metia laicalibus. quamuis alioquin eo stitutio illa quae est mei E laicalis,de per consequens non assicit Eccles asticos, debuisset tamen int et Ia cos obseruati, ut in Hiierbie si Fidricommis,seu --

Ariminensi Salviani interdicti i9. Iuni' ιῖς. Maj 16 6. coram Dano Bichio. Et hoc piopter indiuiduitatem sententiae, quae non desumitur, nequc consideratur ratione materiae, sed ratione formae, quae de sui natura est indiuidua Decima concluso. Quando oritur controuersa circa qualitatem suo dantem iurisdictionem, veluti si disputet ut virum Tettius veniens ad causam gaudere possit exceptione fori declinatoria, sue ex eo quod agatur de vidua aut alia miserabili persona, vel de Cletico, Doctore, Milite, vel Scholari, petentibus se temitti ad stos iudices , talis controuersiaret eundum Iudicem causae te minanda ec decide da est, ita tamen ut probationes in hoc iudiciosactae,fidem non faciant in negotio principali, cum fiant per viam summariae cognitionis ad fundandam dumtaxat iurisdictionem, Menoch .co Id. io s.

in sis. Et quod ad eundem causae iudicem spetie

huius atticuli decisio, renet Mansit. in tract- Ηώ- mon. quaest. sinum. 19. Rem tamen dubiam existimat Cyriac controuers. 31. Plutabusque per diuersos casus rem explicat Menoch. dicto con Io spretorum, qui verius esse existimat quod quando exceptio qualitatis sundantis iurisdictionem,opponitur ab initio causae, scque per modum declinatoriae, s qualitas huiusnodi neget ut, iudex ipsis

ritus de ea cognostere debet, de si qualitatem veram est e comperiat, procedet in causa plincipali: sin minus causam ad suum iudicem remittet. Quam sententiam plui ibus rataonibus, de aut holitatibus comprobat m diu Reliqua apud eundem bene explicata videri poterunt, de ad ilium dum casus adueniet recur: ndum erita vetum

180쪽

Partis II. Caput XII. IS I

1 Verum est tamen .quod si non sit controuersia in-xet Partes sed inter iudices qui contendunt inuicem de causae praeuentione. vel de iurisdictione, in illac usa neuter ipsorum debet de hoc articulo iudicare, sed adeundus et it Superior vlmisque, aut nona

nandi et unt Albitri .ut ostendimus, . i . P. I 2.n. 9. Hic non repetemus.

6 Undecima conclusio. Quamuis regulat iter , tertius veniens in caus, post consummatas executiones, non sit audiendus, nisi nouum iudicium inii ruat, de executiones non dicantur consummatae nisi

post pei sectam missionem in possessionens, Ze tunctantum quando in executione nihil superest agen- 7 dum, ut diximus, parte sinap. u. . t Tamen ex stylo Rotae Romanae quando Lieiunt laxatae executoriales , & concessa per Rotam declaratoria, de agitur de danda aggravatoria, ista censetur realis ecconsummata executio, neque rettius admitti debet ad illam impediendam quando venit oppositi-uε, quia cum ex stylo Rotae . executio sit periecta de

contis minata, res non dicitur integra, iuxta totum

Pio. i s. .psu erre M. Et ibi DD. maximό Alexandi. Adeo ut non su hoc ea tu admittenda distinctio scientiae , vel ignorantiae, quam assert Cost. in trali M. de re s. 8 m. m. i Quia haec distinctio locum non habet,nisi

tertius compateat ante finitam & consummatam executionem. Si enim persecta sit executio , tertius illam reuocate non potest, nisi intentato nouo iud cio diueis O, dc separato 1 primo executi uo,coram iudice tibi bene ullo, dummodo iit competens in causa quippe illa omnino diuelsa, non est ullas praeuentioni locus, ut pcobatur ex deci iis per Rotam,

9 Ratio conclusionis de styli supradicti petenda

est ex eo,quod Rota non solet praeiertim ultra montes , di ex ita statum Ecclesiasticum relaxare in and tum executivum; lud tantum relaxat exectitoriales, quibus si pars non obediat, ploceditat ad declar rionem censuratum. Et post intimatas executoriales, lapso termino ad parendum dato, incurrit ut o communicatio, nec est opus alia noua intimatione, ut deueniat ut ad dictam declarat Otiam riuxta ea quae copiosὶ explic ntur per Postium , Det tra T. de manus catent. eruat. io ster idcirco. laxatis execut Ortalibus, te conces, ideclarat otia, dicitur facta rea lis executio secundum si 'lum Rotae Romanae, ad ei sectum excludendi ab illo iudicio tertium c inparentem dc volentem impedire ulteriores executiones, ut decidit eadem Rota decis 3 13. mim. 3.versis. Prauere. .ctnuimrus ruentitas, eadem parte 6. recent.& maximE num s. ubi dicitur di istinguenda esset tia

tempora rue i Ptimum est, ante condemnationem. secundum, post condemnationem .sed ante actualem executionem consummatam. Tertium, post executionem saeiam de omnino consummatam. In duobus primis temporibus,tertius non cuatus veniens ad causam,

constituit processum triangularem, & potest admitti, non solam in prima instat, tia, sed etiam in cau- . sa appellationis : sed te pectu tertii temporis, non admittitur Tettius , nein PE post persectam, de consummatam executionem, quia tunc res non dicit ut integra, DD. mlia diuo Pio. s. si super robur, dei xime Alexand. num. 9. Costa, de re iure g. dict. ys. n. s. Vtrum autem ad inritat ut distinctio scientiae , de ignorantiae, de qua ibi dim Costa, num. 3. determinatis idem Rota 3 is. n. ii. t Voluit tamen eadei' Rota, ibidem . quod ii tertius iste venitet incontinenti probaturus tuam intentionem ex ilia

dein actis, vel per probationes faciendas in Curia,

esset audiendus ad telaidandam executioncm i ad

quod allegatur deciso Mohedani, is . se tit de rest. spatiat. Qxiae tamen non loquitur de executionibus

consummatis,sed tantum de itio comparente asimpediendam cxecutionem ttium sentcntiarum conformium, latitum in fauorem cultis dam Montali , petentis se reintegrati ad dignitatem Abbatis. sae. Sed hoc melius explicatur apud Put. dicis. si . lib. a. in corriti. Quae decisio est in eadem causa de qua in illi Mohedani decisione. Ibi dicitur quod cxPotto galliae,uti tertius, e pro intei esse quod habebat uti patronus, quod Abbatiae piae sceletur PG-sona, bonis motibus ornata, sin admissus ad causam post laxatas dc intimatas executoriales,dum agebat ut de censuratum declaratione , ideo; quia palatu ecat docere incontinenti de iure suo, vel pei probationes in Curia faciendas. Et ita ad concordiam reducuntur istae decisiones , rei Rotam, in dicta decis.

Duodecima conclusio. Quando causa inter par- 13tes principales collitigantes fuit praeuenta de inchoata,etiamsi subsequuta esset suspensio petitoris, tamen si tertius qui non spoliauit,nce spoliari mandauit, compareat, de petat se adivitia in eadem causa pro suo interesse debet auditi, eriani in Petitorio, non obstante illius suspensione, Felin. in cap. rac oper,num. 17. de sent. Erre indie. Cum priuilegium suspensionis petitorii, iit introductu in in odium ipsius spoliantis, vel spoliata mandantis,de non illius tertii qui cum spolio iubil habet comi ne. t Vnde si iste te itius habet et ius connexum cum iure spoliantis, vel spoliata mandantis, non esset audiendus in petitorio post illius sui pensionem, Innocent. in cap. veniensae istans. Guid. Pap. si Iul. 176. Incip. spoliatio posel se, cum alio allegam per Rotam, iu

Et licet tectius veniens in cauta, regulariter de- s uebeat venire in statu de terminis in quibus ipsa reperitur, ut supra explicatum est; tamen hoc non procedit, quando tu e tertius causam Pi incipaliter quoque,supei tholio committi obtinuit .de venit vigore suae comm uaonis, de non clau sulae genetalis , quia hoc casu non aietati it statu causae cum suis tetminis de qualitatibus. Callador.de eis. i. e except. Rotarie.

Et quae de tertio in causa spolii admittendo, is

quando habet ius independens a tute spoliantis, di- sunt. confirmant ut i simili: nam quando causa commissa fuit cum clausula, Parito brevi , tertius non assi itur per istam clausulani quoad structuum vestitutionem, si illos non perceperit, nec , percipientibus causam habuerit; quia est hoc casu me-tE Tettius, de pto suo intelei se dumtaxat ad causam admittitur. Ratio est; quia haec clausula, in solius occupantis odium est apposita, ideo ad alios non est extendenda, ut post Marches. de commiss. Larte i.

pae. 397. num. i. ostendit Barbos. de clas . cap. 93.

Decima tertia conclusio. Tertius com eatens in s causa appellationis, aut in prima instantia facit te- .gulam et acta sua, nisi tamen compateat in modo quo supradictum est,n.is. nempe ad excludendum

tam actorem quam rcum, tunc enim acta ante eius . interuentionem secta, ipsum non asticio ni,sicut nec

post illius admissionem facta, nis sociit citatus, vehenὶ explicat Belitam. in addit. ad Ludou. dccii s y.MAdd.

SEARCH

MENU NAVIGATION