Tractatus de praeuentione iudiciali, seu De contentione iurisdictionum, authore D. Petro Francisco de Tonduti ... opus olim in duas partes diuisum, nunc tertia auctum ...

발행: 1659년

분량: 411페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

261쪽

232 De Praeventione Iudiciali,

Octavus, quando Iudex creatus est inferior, qui suppositus minoti iudici ius dicit in duobus oppidis , & in uno ex duobus oppidis Iudicem speei lam coiistituit, di hic iurisdictionem habet priuae tuam, quia iurisdictio quae aufertur, non erat propria istius Iudicis, cum subiiceret ut alteri Iudici maiori. Nomis casus est dum iurisdictio competens alicui magistratui concedit ut alteri fauore per senatum, veluti si specialis visitator datus sit, censet ut datus priuatiue ad Episcopum. Sed hic casus explicandus est iuxta per nos superius tradita, numero Decimus casus est quando conceditui iurisdictio odio certarum Personarum , & haec est cumulativa. Vndecimus respicit iurisdictionem Supetiorum regulatium in Monachos, quae priuatiua est. Duodecimus, quando conceditur iurisdictio ex priuilegio personae , vel

ruando acquisita est per praescriptionem , & haeunt priuatiuae. Decima tertius quando duobus concedit ut, siti altera est , & haec est cumulativa. vltimus quando veci amni in dubio ,& tunc potius cumulariuE , quam priuatiue iurisdictio concelsa dicitur. Quae omnia susius explicantu e per Menoch.dicto sumptos. lib. a. Nonnulla etiali ad materiam adsectLi L eludio.

C AP VT XLVI.

A R G V M E N TV M. Iudex qui praeuenit ili cognitione alicuius

ti R. virum habeat iurisdictioncna priuatiuam de exclusiuam aliorum iudicum,

ratione iniuriae alicui ex litigantibus illatae tempore litis, aut in ipso actu iudiciali coram se facto si occasione litis, aut ex inimicitia particulati id procedat. Quid si offensus fuerit seruiens Curiae, aut apparitor , dum cxecutioni demandaret res sibi ab illo iudice commissas. Testis falsum deponens coram uno iudice cuius iurisdictionem non agnoscit , virum de

foro illius iudicis propter falsam deposi

tionem efficiatur. Si quis repertus intra mutuatos carceres alicuius iudicis,ibidem

deliquerit,an subsit iurisdictioni mandantis, an vero eius cuius sunt carceres. Quid dicendum de iudice requisito delinquente, aut de seruiente Curiae falsam relationem faciente, dc dicente se citas te in terra

Baronis aut lioritate principis cum tamen

non citauerit. De iniuria facta Doctori, dc quomodo punienda sit. sv MMARIUM.i DI euasest, ct i tariat etiam Civilis scribit,qmodo Vitrer de iniuWia per partes assim iacem, vel per Advocatos O alios coram ipse sit fames, in actu iuui. r. a cutida iniuria si ii dici tamquam iudici, ipse e gosit, si vero iamruam Wiuato, O non ratisve dum vim tunc adon e veriori, Iniuria farctas dote Iudice pr. Tritu nati, dicitur ifatira dignitati. potius quam intuitupersit M Idem si fuerit itura iniuria in Q uexecurionis, vel in alio actu iudiciario. 1 Si concurrant coniectu odi' particularis, iri utriam sumitur facta intuitu posse, non dignit

iis.

Iniuria fusta Dinori propterpriuatam inimicitia m.

non dicitur atrox.

Et circa hu explicatur diei Roma Anem 1 t, in quibus casibus procedat. 6 20tarim ea a Civilis, scribit etiam in Cri nau

inridenter mota.

7 Q aquis rixa causim lis dederit, tamen potest Iudex adiri, simu inimia iurisdictionis intimas

cta sit.

8 Iudex de cuius manda . si executio, cognoscit δε ensa facta nuntio in actu execurioni , etiamsi lauta fuisset in aliena territorio. 9 Sed hoc casa linu est ' enitori inter Iudicem loridelicti, ct eum cuius mandata apparitor excluse

batur.

lum examinat ex remissione alterius Magiar tus,uterque In ex hers e remittens, manu ni procedere potest. licui est praeuenim Lai Si quis, mutuarti ea ceribus, deliquerit ιntra carce o, debet puniri ab illo Iudice . qui eum carce-

rara n andauit , non autem ab eo intra cuius

arce re delatium eo Missum est. Contra nu

mero ι .

I 2 Li casu appellationis non recurritur ad superioremissius Iudicis, qui omitumfacti altera prasitit, sed istitii qui executionem feri iussit. 13 Si Dix re in tui deliquerit in executione, ade-

est triui superior,non aurem superi r Dacia

requirentis.

14 De delicta intra eam in mutuatos commisso. σmutuans st requirens, cognoscere possunt, Io est prauentioni. is Si apparitor ratulit se citasse in terra Baronis au thoritare superioris, ct tamen non citauit. ita falso relationem fecit,non gnoscent ossciatii Baeronis, sed siverior apparisoru , ct se non eriri cinyratientioni inter ipsos. ENDENTE causa Civili inter duos, dum de negotio illo extra tamen Iudicis praesentiam in inuicem colloque rentur, rixae de vulnera superuenerunt. Iudex alius instante fisco,& se libente Notatio Cimminali , praeuentionem praetendebat causae illius: . Iudex alitem, de Notatius causae Civilis,illius rixae, de inde sequutorum cognitionem ad se priuatioὶ spectare, ncc praeuenti Om locum esse, uti ote quod lixe causa dependeret a Civili coram ipso pendente. Quaesitum fuit , virum praeuentioni locus effer. In hac quaestione, te luendum in primis est, quod quoties in actu iudietatio Iudex ossenditur, aut aliqua ex partibus, coram ipso Iudice, seu etiam. quando Advocati Notatij, vel testes inter sese, aut cum partibus iniuriam auto flensani aliquam inferunt,aut se percussionibus, aut conuiciis tacessunt, talis ludex de illius causae Notarius, quamuis ossicium Criminale non obtineat, nisi ipsemet Noth rius esset unus ex delinquentibusὶ poterunt in causa procedere, quae ad iudicem illum spectat propter suae iurisdictionis iniuriam, seu os seniam: ut declarat Sanfelic. - . resciens ita fuit sedeci

262쪽

Partis II. Caput XLVI.

Misum anno is i 6. Et cum ab illa decisioue fuisset reclamatam, sententiam finite connim ' itimeri.*iod dictum ei e iniuria illata Iudici, verum est,& procedit si iniuria ipsi erit illata tanquam iudici se praetextu, bc occasione dignitatis, ta ossicii. Si enim iudici illata sit stet iniuria

tanquam priuato, tunc adeundus esset Superiorata distingunt communito D D. in ι. i. C. ne insuacati a iudicit. Roland ., valle I.

iniuria facta Iudici intuitu ossicis, quando facta tuit ipso pro itibunali sedente, ut dicit Battolan l. ρ

c est. 17. m. v. 19. t idem dicendum est si iniuria tacta suerit in actu executionis, vel in si quo 'io actu iudiciatio: Fatin c. dicta qua l. 7.nnm. I.Quiramen dicit imis. 7. superiorem debere elle iacilem in concedendo alium sudicem, si de hoc requi latur,vel dando aliquem adiunctum, qui simul procedat eum Iudice offensis. Et per praemissia ego alias defendebam quendam, qui Doctori iniuriam fecerat,non uti Doctoti, neque intuita Doctotatus; sed ob ptiuatam inimicitiam quae inter ipsos erat: de contendebam iniuriam illam non posse inter ait ces nitinerati: ut Diobat Menoch se arbitr.c . I 63. num. is. Et eo calu non esse locum decisioni Rotae Auenionen. 38. quae continet casum specialem, quia iniucia facta erat Doctori in platea publica Sancti Petri,in qua ius omnibus reddi solet, de occasione litis quae erat inter Doctorem,le Notatium; ita ut iniuria respiceret ipsam Doctotis qualitatem: ideo sitit decisum, offendentem Doctorem non esse cauto relaxandum , carcetibus in quibus detinebatur.Sed quando alia non concurrunt, de iniuria fuit illata Doctori ex ptiuato odio, & inimicitia , tunc iniuria non dicitur attox: ut explicat Menoch. dei a AD .d. c. p. 26 3 .mm. 19. t Verum si concurrant aliquae coniectutae odii palliculatis , tunc non posu-inetur iniuriam Iudiei sui se illatam intuitu ossicij, de dignitatis, ut docet Patis de Pal. in tr. de s indica- tu , in verbo, iniuria 9. an e talis ni m. t. s R. olaud. Valle, Mittit, quod quando Iudici fit iniuitia tanquam Iudici,dc contemplatione ossicii, scut ipsemet Iudex Procedit, ita dc notarius causae piincipalis, quamvis non haberet ossicium , seu tabulatum climinalem, Batonis, seu nudata iij. Hoc enim casu, iudex ille de cunis mandato satia fuit executio iudicare po- ieside excessu illo, de iniuria contra exequentem

commissa. licet excessus in recia Batonis, aut alterius. sinus suetit:idque propter mutuam dependentiam causae ciuilis, dc executionis cum causa climinali latione intutiae pet text. iv l . nul Λ, Cod. de Boet dicis V. per totam. Pet quem textum, iudi M.t . sitim, derogari cuicumque Ptiuilegio dixit Malitii l. deci si m. 16. Vincent.de Franch. δε-

eis. Li. ' Sed tamen, idem de Franch.decisione 1 ε . dinum. . fuisse decisum, praeventioni locum esse inter ludicem loci, in quo delictum iniuriae execut ii illatae fuit commissum, de illum Iudicem de cuius mandato fiebat executio. Quia quamvis ex dispositione , dicta lig. natam, Coi de teHib. ille qui deliquit aduersus executionem suu seruientem Otiae in actu executionis, essiciatur de solo Iudicis mandantis fieri executionem, Ioannes Fab.in s. Item aduersui, columu.fn. Instituri n. de actismb. Non tamen propterea tollitat alteri Iulici loci delicti. qui habet iurisdictionem sundatam de iure comm ni in delinquenta,tatione tertitorii. facultas cognoscendi de delicto; etiam quod plus est in praesentia alterius Iudicis commissio et multo ergo itiushoe procedet in offensa executori in actu executionis illata. Dicens hanc est e singularem decisionem Bald. in termissumo, Mn.6. Od. de testib.si ergo ut e que Iudex habet iurisdictionem,tam mandans, quamis in cuius temtorio fit executio , sequitat inteleos locum elle praeuentioni : xt concludit vincent. de Franch. dicta decijsi vum. s. Et sic dicit, non obstate dictam lolutam, quae Procedit cumulat me, non priuatio , ii Quod magis distincte Bald. in loco mox citato, decidit hoc modo, siquidem ponit casum quod ludex Perusinus,coram quo causa tractabat iit, denecessitate lotis, vel de consensu partium te misit examinationem unius testis ad Iudicem Florentinum. qui testis receptus Florentiae colam illo iudice deposuri salsam. Quae tebat ut quis iudex hunc falsum testem ponite debet et , an iudex Florentinus, an Perusinus, an uterque. Et videbat ut quod ludex Floletinus solus iudicare debebat, quia ibi delictum commissum erat, sicut iudicate debet et si ibi homo vulneratus suisset, de quod Iudex perusianus iudicare on possit, cum delinquentem sibi subditum non

non haberet oriatiim , seu tabulatum climinalem, non possit, quia hoc fit incidenter auec in sequelam causς clxiilis; si eat nec ratione

' c. o. . . l. ἐ- intili inelia Aelictum commissum fuit. In contrarium videbat ut

ilao casu Graisarius ciuilis in causa et iminali incidenter deducta sit ibete potest: ut diximus, parte i.

Et propterea cum casus iste mihi fuisset plor situs,ve illum decidetem, dixi Iudicem alit Notatiucausae ciuilis , non eisse Lindatos ad excludendum iudicem , de Notitium causae criminalis occasione iniuriarum inter collitigantes illata res quia rixae, de iniuriae non in te tuenerant colam ludice,nec in contemptum Iudicis, unde licet soti an lis harum iniuriarum causa fuisset , haec tamen quetela pro iniuilis erat noua causa , dc independens a prima , seui causa ciuili, quae fuit tantum causa remota, de quidquid sit, iniuria non erat sacra Iudici, nec tribunalii secundum supradictain distinctionem quam bene firmat sinistic. dicta decision. numer. 7. Rotandum dicta consilio . 8. nAm. 1 i. O m. volu

mine 2.

Alina dicendum esset, si iniucla salii et sacta nuncio , seo apparitori aut seruienti Curiae, exequenti mandata iudicis alicuius Superioris, habentis facultatem, de auctolitatem exequendi in telia

delictum commissum fuit. In contrarium videbat ut quod spectaret ad iudicem Perii sinum, coram quo de illius testis depositione Iudicandum est , & at tendi colam eo debet plobationis virtus, de esticacia. Sed concludit Bald. quod uterque Iudex procedere potest. Nam quoad Petus mim, testis iste illius aures offendit, nec Iudex Florentinus procedit nisi ex commissione Iudicis Perusini , de sie perinde est ac si Iudex delegatus testes reciperet ex comissione Iudicis ordinatii: quo casu certum est, quod punitio,ec cognitio spectat ad Iudicem ordinariun , S.Ii Aut his non solum Iudex Pelusi lius qui commisit, seu remisit examen, ec coram quo causa principalis ventilat ut , sed etiam alius ludex potest cognoscere veluti Potestas

Perusii nus , quamvis coram eo non ventiletur quaestio principalis, S hoc operatur fictio, videlicet quod delicium fingat ut commissum in territ otio Perusino. Et sic patet quod inter duos istos Magi tus locus est praeutentioni:quod de idem Bald. ast

iit, in L neganda,in 3. Dabitur quoque prauentio, inter duos Iudices,

263쪽

234 De Praeventione Iudiciali .

nempe remittentem,& eum ad quem remissio pro minacidis testibus facta est, ut ibidem mi .7. Bald. concludit in ubi quae tit utrum Punitus a Iudice Perusino, possit iterum puniti a iudice Florentino , dc virum sententia vivus impediat processum alterius, quod tamen hic non est discutiendani, cum te solii tum suetit superius, dum de p. aeuentione iudicis loci delicti cuia aliis iudi

cibus tractauimus.

ii Praedictis non est abstini le , quod si de mandato alicui iis ludicis Ciuiae superiotis habentis aut ho- Iitatem exequendi in terra Batonis, seu data-xii , quidam Gisset per minios carceres deten

tus in vinculis, S intra in carceres Batonis, alte

riusve Iudicis careetes mirmaritis, delictum aliquod commisisset. Iudex competens illius delicti erit magistratus ille de cuius madato iste erat careetatus: qua acu in iudex ille cuius carceres mutuati scint solam auxilium facti praestiterit executioni, sequitur illius tutis dictionem , non fuisse Itorogatam pet delictum illud intra carceres commissum, ut probatur ex notatis per Barti in I.a diva Pio i s . S. μι--tiam Roma. fArre iudie. ubi dicit quod unus iudex auxilium alteri duobus modis praestate potest. Pri

m praestando illi auxilium lim , veluti cxcommunicando uci interdicendo, aut iurisdictionem de

negando. Secu , do per auxilium facti, puta conce- . dendo familiam . milites s birruarios, & similia, dctune u quis resistat sanit Lee, aut aliam iniuriam inerat , non dicitur si ha Offensa secundo iudici ali-xitium facti praestanti, sed primo, qui auxilium Pe- t in casa in appellationis, non recurritur ad sit pectorem p aestantis auxilium, sed ad superiorem primi ludic s , seu requitentis. Atque ita prorem . solle cause ad itibunal illius Iudicis qui executionem fieri mandauerat, decisum suis se te itatur,

Sanseliora M. tamen duo circa hoc notanda esse existimo. P. imum lupradicta Proedere quidem , quando agi eut 4e duobus iudicibus sub eodem Principe, vel Superiore existentibus. prout erat casus illisis deos. 6 sed si essent sub diuersis Pi incipibus, illud non haberet locum, quia quilibet suam tueretur iurisdictionem , de illeqni prae manibus haberet delinquentem, ipsum puniret, nec ad alium remitteret,

ideo doctrina illa Baldi de Iudice peiusnode Fl rentino vera quidem est, sed difficile esset illam ad praxim reducere,quia cum sint sub diuersi Ptii

cipibus, viatis alteri tali iam testem nollet remittere; sed qui praei lenisset in captura procederet, vetobique reus esset contumax , utrobique contractam ratione contumaciae procederetur, ut diximus i. dum egimus de praeuentione Iudicis loci delicti p. ii. supradictis non est dissimile, quod dicit ut de id e requisito, qui si excedat limites suae com

mi uionis, aut aliter peccet circa exectitionem, non recurritur ad superiorem Iudicis requirentis, nec

ad ipsum iudicem requirentem, sed ad superiorem Iudicis requisti: Molinus de brachio Iaculari cap. Secundum est, quod quamuis delictum factum

titerit Pa carceres mutuatos, & is de cuius mandato fuit calceratus, cognoscere possit de delicto antra carceres illos commisso , hoc tinen non Obstat Iudici ordinario illius loci in quo delictum commissum est, quominus possit de delicto illo

cumulat ne cognoscere cum Iudice mandante fieri executionem. S per conseques iocus erat pia ueti . ni, tuque maximEsi agatur de carceribus baronis, seu

nudatarii, cum omnimoda iurisdictione inuestiti. Quia delinquens etiamsi non sit subditus, tamen censetur se submittere solo de iurisdictioni illius in cuius loco vel territorio delinquit, i. Imperas res bi,Tu re huic poena filodidisti, iii ι i. Gl. in i .i bestias, in oreb. onerari, j.aepostia. Molin.

de brach. Mul b. 3 p. o.num.s. Cum igitur ut et que audex habeat iurisdictionem, poterit vietque de tali delicto cognoscere. Etit itaque praeuenti ni locus ex notatis per vincent. de Franch. dicta

decisi r. Et faciunt a simili quae s. tius dicta sunt de delicto intra Ecclesiam commis b, quod esse mixti soti de in eo locum esse praeuentioni de

monstrauimus.

sed quaeritur quid si apparitor secerit relati

nem se citas te in territorio Batonis authocitate supremae Curiae, de tamen non citauit. Vtrum ossiciales Batonis de hoc delictis cognoscere possint. Quaestio ista non potest in Comitatu venatuino imcum habete, cum ex statuto illius Comitatus, Ositaciales in ossicio delinquentes per sbiam supremam

Curiain pulliantur, de priuatiuε iudicentur, ut dixi mri. Parte t. p. .num. 26.versic. Quinto.

Semota autem statuti dispositione, verius est solum Iudicem cominittentem, de hoc delicto de falsitate cognoscere de iudicare posse, absque coquod Iudex vasi alli se possit de hoe intromittere. Et ratio est, quia cum in effecta citatio saeta nonsuerit , illa non est ens. & Po consequens non circumsci ibitur loco texi territorio. solabutem relatio

est eos. Igitur attendi debet locus in quo talis relatio facta fuit. Eigo Iudex colam quo nuncius vel appatitor, salsain illam relationem fecit, solo, ecpriuauia, non autem praeuentiuε cognoscit: vald. dinultam, is . Que

R GUM ENTVM. Vtrum praeuentioni locus sit inter Iudi cem Ecclesiasticum de saecularem, si Cleriacus coram Iudice laico, vel E contra laicus coram Iudice Ecclesiastico falsum testimonium dixerit. Et virum pendente accusatione salsi coram uno existis ivdc bus, alius ad expeditionem causae Civilis possit procedere, de Ecclesiasticus laico iudici ne ad ulteriora in illa causa procedat in hibere. Et post punitum laicum a Iudice Ecclesiastico , ludex laicus iterum punire queat. Et an sententia hoc super Ecclesiasticum lata producat ex - .ptiqnem rei iudicatae in foro laicali. Quid si subditus Vassalli omnimodam tumidictionem habentis falsum deposuerit in suprema Curia, virum huius delicti cognitio spectet ad Barcinem sea Vassallum pribuatiuὸ, vel praeuenti ue. Et mulcta seu confiscatio virum .d Vassallum vel ad supremam Curiam pertinere debeat. Iudex de legatus utrum cognoscere possit de salsitate coram ipso commisi a.

264쪽

Partis n. Caput XLVII. ars

3 Curiciti fusum a poseni cream Iudice Gico. πιπp.resso eo puniris dea a mi iuriise rene πρυ--ntine 'ectat ad Ddicem Ecelasiasticum. abit visci olei raram et 'ilico pendente. Iudex talam interim sedi pro Lyetur de ista sit ite cognoscere non ad . tum punien/i, sed ad expeditionem siua causa Guilu.3 L. nullum i z. C. de testibus , procedis fum sitis termini, has, ii tata capacitate itidicis, c ram quo falsii in commissa fuit. Α Ecclesialitem n , potest inhibere Daici Mico expeditionem causa Ciuilis, sis praetextu quod coram e pendeat iudicium fui re falsa deposimne Clerio xeram Dira Iudice facta. s G MPm Iud e Ges.snimo falsum de- p. r. crimen est mixti fori, O laclia est curη-

6 Iud seMaris potest morario adpunitionem uia ei, qui Gram Eccle meo falsum d posuit , non ob Iante pureisiane extraordinaria , ct sinientia dicis Eceloia mei. THiis falsi talem, Aponens coram Itidire Ecclesiastis. , puniri mi est per Iudicem facularem, qua-uti talem fuerit d nitiis; absoluim in iribunali Ecclesiatico.r Vagam habent omnimodam iurisdimonem gno-

ma Curia.

' Mului creansi eationcisumfructis iurisdictionu. Pectant ad vagatam, excepto crimine tis Asa eLyatis. x o Mut sta quamuis ex edicto Principis prouemaut, o ctans ad vasarum eiusdem Principis defendoctim iurisdictione inue friti . Sed ex sententia aliquorum nem est praeuentioni. Et quasit hae in re Rota Roma sententia. ar Iudex Deseratin, quibus concurrentii in possit e

g*ο sidere risus a d positione coram imo Dicta. ii Dalain te Delvitus, de falsitate coram isto fa- Lia conscii, se ex ipia impediretur eius iuri a Ilio. Ac εχ nos quidam, seu Cuticus, ex licentia sui Episcopi, coram Iabice laico testimonium perhibuit, quod sausum esse praetenditur, eaque de causa Criminali iudicio impetit unquaeritur virum coram Iudice Ecclesiastico. an veto coram laico coram quo falsitatem commisit, debeat causa illa tractati , de virum hoc casu locus sit inter duos istos Iudices Praeventioni .similitet si laicus coram Iudice Eeci

ii astico falsum deposuecit ut tum praeuentioni inter duos istos Iudices locus sit. Prima conclusio. Si Clericus coram Iudice laico salsum deponat, non potest super hiriusmodi falsitate procedi coram iudice laico, sed causa ad Iudicem Ecclesiasticum omnino remitti, M coram eo tractari & terminati debet. Haec conclusio communi Doctotum calculo , tecepta est , ut testantur Pe- suci. deris. 9 1.s . Roland . in m. I 8.vol. 2. uar. Proic.quast. p. 8. n. 8.vers. οἱ 1atio. Post in Praxi eritinuit. far n. i io. Clar. 9 . q. s. v. t 4. Facinac. de arcti atione, quast. s. num. 16. Afflict. δε-

Non tamen impeditur Iudex laicus, procedere ad vite ora in causa principali, non obstante lite sapet salsitate illa coram Ecclesiastico Iudice pendente, non quidem ad effemin puniendi Cleticum Eanseger, δε Prauot. Iudie. Pari II. deponentem; sed tantum ad expediendam negoti j principalis colam ipso moti decisionem, Iul Clat. in i Ela quast. 3 8. num. l . vers Bene potes Iudex laicus.

Neque obstat dicta linutam, i a. C. de turib. Quia , intelligenda est. suppositis terminis habilibus, nem-pE quando agitur de Iudice, qui canax est exercendi iurisdictionem contra personam falsum deponentem , qualis non est ludo laicus contra pei sonam Clerici falsarii. Ita dictam tu exponunt DD. mox allegati.t Quod adeo vetu est, ut ii Iudex Ecclesiast. inhibeat Iudici laico, de expediendo causam principalem sub praetextu salsitatis praedictae, mav Ω-ciat.& hoc casu illius inhibitio sustineii de iure non possit: Lancellot. de attent. Post inhibit. e. an. iupra tione, quast. s. num. 88. 39. quia licet causa salsi testis. criminaliter mota, sit piae iudicialis Ciuili, non tamen hoc casu suspensionem eiusdein causa: Civilis operatur, propter diuei statem utriuiaque iurisdictionis cuilibet existis iudicibus competentis aeque principaliter : Couatria dictaeas. is.

Secunda conclusio. Quando testis laicus coram studice Ecclesiastico salsam depositionem fecit, puniti potest,&condemnati tam a Iudice Ecclesiastico,quam laico, seu saeculari;&int et ipsos locus est praeuentioni: si quidem Ecclesiasticus de hoe et imine cog scens, suam sandat iurisdictionem in eo, quod laicus cotam ipso deponendo, iurisdictione ni

ipsius tacite protogauit. Saecularis autem, in eo

quod delinquens est ex se suppositiis iurisdictioni

Imo quamvis hoc casu Iudex Ecclesiasticus prae- suenem, & poenain extraordinariam,& delicti panitioni minus suilicientem imposuerit, poterit non obstante praeuentione,& ssententia Iudicis Ecclesi stici, procedi pet Iudicem laicum ad poenam competentem Iulius delicti contra istum suae iurisdictioni suppositum, salsitatem committentem coram ludice Ecclesiastico: Peguet. d. decimn. 7 9.num. 6. Farina

Et quod plus est, sententia per Iudicem Ecclasi

Ilicum lata, non patit exceptionem rei iudicatae erga iudicem saecularem, nec impedit quominus ipse delinquentem ad poenas condignas condemnare possit,non obstante quod ludex Ecclesiasticus sententiam absolutoriam in savorem huius deponentis protulisset, si sibi delicto constiterit per probati nes solliores coram se factas, Assiict. a.decisti .ad se, Fatinac.de testib.d 7.67. r. a. Tertia conclusio. Si agat ut de vati allo inuestito scum omnimoda tutis lictione, cognitici huius delicti, o emolumentum pinnatum ad eum spectat, quavis delictum salsae depositionis per eius subditum coram supremo ludice, vel alia talsitas facta suetit per laicum , veluti per productionem scripturae salsae,aut alio modo. Hanc conclusionem variis modis comprobat Thesaut . deos. 166. Per totam, cuius dicta hie tepetere superfluuii esset.

Quoad emolumenta, mulctas, de conssi attones, di non videtur dubitandum , quia isti sunt fiuctus iurisdictionum, de i eo spectant ad Dominos ius diis ctionales, exceptis criminibus laese maiestati diuinae, de humanae : Rosentat. de suis cap. 3 axoncl. s.

265쪽

De Praeventione Iudiciali,

7s. n. is . Guid. Pap.q M'. 76. Addentes.

io Quod extenditur ad poenas ex edicto Principis descendentes: ut per Thesaur. dicta decim. 266. mero 6.qui subdit, Principem non debere sacere gratiam alleui subdito Domini iuri uictionalis in praeiudicium ipsius, & poenarum eidem domino debistarum,ut per eundem, m 1 o. Amed .a Pone. tu quas . Landi l. 24. 3. Quanquam nonnulli DD. existimauerint locum esse hoc casu praeuentioni, ut ibidem tenti Thesaur. n. r num. vlii . sc. Se impasim .hin, ubi dicit in casu suo causam coram Senatu tractatam suisse ex eo quod Senatus praeuenerat, mulctam tamen pro medietate Baroni, seu vainlio,&pto alia medietate fisco Principis suisse adiudicatam. Sed Rota Romana indistincte tenet, in casu confiscationis prouenientis ex contiauentione aduersus edicta Principis, bona sta in tertitorio Balopis applicanda esse fisco Principis, cuius edicto conta auentum suit, non autem iis coBatonis; ut copio e probatur tu Romana Confiseationis. . Iurer 1614. quae est decusis iis . apud

Mellin. 6c iure micri parte quinta,

ii Quitta conc' i sio. Si agatur de Iudice delegato, non datur illi sacultas cognoscendi de salsitate coram ipto commi sta non solii in priuatiue, sed nequidem praeuenti ue, seu cumulat me , nasi duobus concurrentibus. Pramo quod sit delegatus Principis. de non alterius in seriotis. Secundo quod idem delegatus sit delegatus cum potestate de causa criminali

cognoscendi, secus si esset dumtaxat deleg xtus in causa ciuili, tunc enim nullam haberet facultat cognoscendi de salii late commissa coram ipso , proptet desectum tutis dictionis. Ista conclusio quoad omnes eius partes bene comprobat ut petratinae. de testibus didia quastion. 67.numero 46. ii multis fretuentibus usque ad 1 t Indistincte tamen iudex delegatus procedete posset in causa salii tatis coram ipso commissae, si per talem salsitatem eius iuri iactio irripeatietur, secus si eius iurisdictio non impediretur, hoc enim casu cognitiota punitio falsitatis coram delegito commissae spectaret ad Iudicem ordinatiam: Abb. in eap. y terea, dr Uic. ct pare p. iudie. deleg. numero A. Et ibi- dem Bald. dc Decras. Qua a etiam voluit Baitol. in tota IV. nullum . in notabili . Cod. de testibus. AngeL iis le . si lis, C d. de Dis Impeditetur autem os iurisdictio si ageretur de casu, in q, o committens salsum amittit causam, aut si eius iurisdictio proptet istam fallitatem sperneretur, aut si talis se falsitas, ut Iudex delegatus, sine illius decisone noti, posci procedete ad suae delegationis executionem, talisque ut utriusque caiisae conglutina- io. ut cognitio causae principalis a cognitionet, iure salsitatis separati non possit, D .cum auum, . A ilis Bait Ol. de Castrens. Diges I. de negot. gest. O it. translato. ubi Baldus de Dec. de con tittit. atque ita det et minae pet multas rationes oc authoritates Camill. Dorcii. consili. 7S.numero II. per

totum.

CAPUT XLVIII.

A RGUMENTI M. Episcopus a sua Dioecesi per vim expulsus,sicut potest in alieni Dioecesi iudicare, pe

tita,quamvis non obtenta licentia, utrum

pollit etiam causas praeuenire in praeiudi-dicium illius Episcopi in cuius Dice si commoratur. Quid sit Episcopus non

expulsi is iurisdictionem exerceat in aliena Di oecesi contentiosam, utrum praeuenire postit causas in praeiudicium illius qui talem licentiam concessit. Et virum possit

lianc iurisdictio irem contbntiosam extra Dicaecesim exercere ctiam consentiente

Episcopo illius Dioecesis, ii subditi con patere nolint. Quid si expulsus pollit petvicarium in sua Ducce si exercere. Et quid si Episcopus non fuerit expulsi is, sed veniens ad suam Dioecesim non fiterit admissus. sv MMARIVM.

i Episcopis, a Dior cui sua expulsim, ct aa alienam

risdictionem contentiosam exercere, petita prius, licet non obtenta luentia.

i Episcopum, cui Mitnm est in aliena Diaecisi iuris

dictionem cententiosam excurre, non mile uti retientione in praeiudicium a terius Episcopi,

quidam existimant. Contrari in num. 3.

Episcipui potest ad libitum intra Dioecesima imis Episcopi exercere actin vo untaria iurisdimomi, veluti conferre beneficia, similia. s Consentiente Episcopo acterius Diorcesis, potest exi et i Episeopa iuris ictio contentiosa, intrair.

Hi Direces . 6 Subdui tam n Episcopi non possunt inuisi trahi eriira Diaece sui Episcopi, et Mimsi id misi Al centia Episcopi issilis loci, nisi in casum expi nii Episcopi. Consensui per Episcopum pramim in fauorer

exerciti iuri di bionualterius, insua Diaces. extenditi re ad casum quo se Episcopus exti uvestet vii praventione contra imum.

8 Privilegitim Episcopi evulsi tinali eritis Di me si iuris icti nem ιxercere pust,non habet loci , quoties, se iurisdicili nem intra propriison Di

cesim exercere hetest.

scopatus .f. γε a viri ni non fuerit is i iis, i abre idem priuilegium excreendi iurisdii lonem in aliet a Dioecesi sicut Episcopui expulsus. Piscopus per vim sua Diix ice si expulius dc coactus ad albietius Episcopi iurisdictionem confugere, potest ex dispositi

ne Clament. leae, de foro compsei M. iurisdictionem exercere in

aliena Dioeceii , petita, quamvis non obtenta Episcopi illius loci ad quem consi sit lieentia et maritur itaque, hoc

266쪽

Partis II. Caput XLV ΙΙΙ. Σ3

boccasi, unum scut potest exercete iurisdictionem& iudieandi habet potestatem. ita & habeat s uuax in Piae ueniendi causas aduersus Episcopum a quo licentiam vel petiit, vel obtinuit. Veluti ii concucraei Pic Episcopas requirens tanquam O .dinarita, rati De loci ori in is, cum requisito & licentiam concedente, qui illo: dinatius debi quentis ratione domici: l. vel delicti, in casibus in qui biis inter eos locum ita piae ierit: oni supra ostendimus suo loco , vel si gaziar de delictis mixti soli , aut aliis in casibus in qaibus Pixilentioni locus est inter plures Iudices. In hac qitellione Dino: es sunt varii. Nam aliqui exili mant Episcopum in casu illo speciali, posse quidcin lim laictionem in subditos exercere, scar meta uti non posse p:aeuentione in praeiudicium ulterius Epi copi de licenti i concedenda rogati, V luti si cibatius Episeopi expulsi ratione Originis vel doni cilii, commitisset delictum in loco subdito Episcopo toguo de licentia ad q iam confugit ex-Pulsus. Hoc autem casu euidens ei set praeiudicium pii copi togati de licentia, quia si expulsus suisset intia suam Di incesim, non tam cito ictuisset deli-0iunsmile commili una,& sic alium Episcopum praeuenti non potuit let. t His non os tantibus alii D D. commimitor tenent conicarium, scilicet posse hune Episcopum A: enigenam praeuenire. Quia quod citius laic Episcopus sciuerit, aut nesciuerit, delictum illi e commi ilum, non debet attendi, cum hoc sit iiddain aduentilium de accidentale. Ideo sicut Episcopus cognoscere potest & iurisdictionem in alie a D Q ceu cetricere, saltem petita licenti licet

non Oli i . a. ita de potest praeuenire causas quae prae- rct t. lia , cx cacum n. ituta si pPonuntur. Ita docet Ioan . de Imol. in . Ia Clement. ic.de fom. compet.

A videtur hane sententiam sequi Ancharanus p ,si loatilicio de Lignano in ZIZa Clement. ιc. num. sectin , de alii quos citae & sequitur Socin. tu cap. proposuisti, ii Iecundo membr. I st. 7 in princip. Sartadicta omnia intelligenda sunt de actibus c uitenti aikiuiisdictionis, nam quoad actus iurisdictionis voliti tariae, certum est, Episcopum etiam non expulsum posse illos in aliena Dioecesi exercere: Gratian. vi cepi forens. cap. Ir .num. . Ideo Episco-i is quamuis intra alterius Dioecesim existens, be- , si in consecte potest, cum ille sit actus voluntariae tua isdictionis, ut dixi in meis Vira tionibus ben fici ira te 2. cap. I. g. 7. num. 7. t Immo & in aliena iurii dictione seu Dioeceu, consentiente Episcopo illisis potest alius Episcopus etiam contenti Osam exercete iurisdictionem : Abb. in cap. venit aestu . I. in sola autemsi extra. Deo .legati. t ita tamen ut ex eo non fiat praeiudicium subditis issius Episcopi licentiam petentis, qui non poterunt inutii iudicati in aliena Dioeces. Et per consequens si ad talem Ei urcesim extra tamen casum expulsionis, de quo in diata Clemeni. vie .de foro compet. et intuitari, non erit illis renuentibus causa praeuenta ab eorum Episcopo, quia talis citatio non aristat illos ad comparendum ti compatere recusent. Et hoc procedit quamvis incitarione ex pii inciet ut quod Episcopus illius loci concessit illi licentiain procedendi adactus contentiosae tutis dictionis inuamus

Di rutam, ut post socio. ii a I. de citatione, art. S. quam . i. per totam, oste odit Gratian. cap. 127.

sed nec ipsi Episcopo consentienti fiet praeiudicium quoiatinus hunc Epis opum rogantem praeuenire pollit. Quia concedendo illi sacultatem cognoscendi de cauus in sua propria Diorces, non centaurcQusensum conita seipsum, dein sui Praeiudiciunt praestitisse, praesertim cum in dubio cunnis concessio iurisdictionis censeatur facta cumulatiuε,δε non pri

Quae autem de Episcopo expulso dicta sunt, in- itellisenda sunt, ut locum haheant, quando ipse

Episcopus intra suam Diinee sim iurisdilitonent nec Perse , nec pet alios execcere potest, si enim intra propriam Dux ces in saltem per alium iurisdictionem exercete, & iustitiam sacere posset, non esset illi licitum inuito alienae Duxees eos Episcopo in ea iudicare dc causas cognoscere: Texi .est in Hcta Cle.. ment.vnica. in illis verbis, Perse ιιι per alium iuri di Γο em imbi exercere. Et ibissim Gloss. in verbo,

per alium.

Idem dicendum est, si cum Episcopus esset in pos- ysessione suae iurisdictionis Episcopalis, postea veniens, non fuit ad Episcopatum admissus, tunc enim in aliena Di incesti uti dictionem contentiosam exercere posset, eodem inodo, quo de Episcopo expulso mox dictum est: vgolin. de Et is v. f. 4. m. 4. Orsie. Secundo. Post Cardin. Zabaret. ind. Clement. unica de foro compet.

RGUMENTVM. De Praeventione facta per Iudicem incoin

petente in , veluti laicium in causa Clericirci, aut per ludicem prorogatum habentem iurisdictionem prorogabilem ,

quando prorogatio fieri possit. Praeventionem per Iudicem prorogatum non fieri per citationem solatii, sed praeterea requi

ri, ut is qui citatus est, suerit etiam exclusus a propositione exceptionum declinatoriarii m. Et ex quibus reus tacite ab istis exceptionibus censeatur exclusus,

qtia inuis nullis sibi assignatis dilationibus, 'ad cinctum causae praeuention L. De submistione facta alienis Curiis in praeiudicium iurisdictionis ordinariatas V M M A λ I v M.

ι τ tuentio nunquam oritur,quanda negotium nen est iurisdi tione cognitionali Iudicis, qui pro re prasendit. a Intellige ut hocprocedat,quando notor um est, Iudi

cem qui vult praeuenire,nustam in ista causa tabere iurisdictio m , veluti si Iudex Di cm Me tyrauenire quanda rem es Clariam. 3 Prorogari non potest iurisdictis iniuriuinustuo habet funditu. , etiamsi partes in litam cons

P .n dieitis findit in carere iuri ictione, qui ilia iam habet super cretis persinis , vel in cera -- Φ.s Iurisdictio separati territe', proruabilis est. 6 Limita, ut hoc non procedat, quando a tur δε se do: quia in pn iudicium Domini, non styror

Iasio. Et remebantur DD.contrarium tenentes.

Subditi possΜnt se fώbmittere omni ἱ- curisi etiam extraneis in prati,dicium Curia Domini iurisdi

267쪽

238 De Praeventione I udiciali,

monas. Et quid circa huiusmodifulmi iuncio bis Curi s feraretur in Ga .

ci M.

3 In Iussice proruato, ut indiuatur Hatientio, necesse o=firmatam esse illim M. Actionem, Fer exclusionem rei a propositione exceptionum declinat ν Posimplicem comparationem ad deliberandum non sii proruam iuri , ItonM.1 o Prorogasio iurisdictionis fieri etiam potest tacite,

veluti opponendo exceptisno mcrata causa Gm

cernentes.

v i v s capitis resolutiones versantur circa iurisdictionem prorogatam, dum quae tur, utrum eodem modo Iudex, qui erat ali O- quin incompetens , tamen ex partium Protogatione competens effectus est , possit uti praeuentione aduersus ordinarium Iudicem v:gote suae iurisdictionis ex Protogatione quaesitae. Pcima igitur in hac quaestione conclusio est, prorogationem , & put consequens Praeuenti nem, nunquam suffragari Iudici , nisi agat ut de robus quae iant in cognitionali eius iurisdictione , I. i .ct λ. Cs a non comper. iudfuerit appeti. ubi ratio

haec assignatur quia quaecunque a iudice prorsus incompetente fiunt, nulla sunt, & inualida, de ideo sine appellatione subiacent reicissiotii. Si igitur nulla sint, nullum inducunt effectuin praeuentionis cap. ea qua 16.de r cinae .in 6. Ea quae fiunt a ludice, si ad eius non spectant ossicium, viribus non subsistunt. Nec valet citatio facta , Iudice incompetenti, nullumque producit encctum , quamuis executioni suetit demandata: Butata deris. 16 .nu

meros.

Intellige, ut hoc procedat, quando nototi constat, ludicem citantem, aut in causa procede C volentem , nullam sunditus habere lucis dictionem, veluti s Iudex laicus vellet piaeuenire caulam, quae mouet ut contra Cleticum reum & possessorem,tunc enim cum notoria sit illius Iudicis incompetentia , tota illius processura nulla est , α cnectum praeuentionis non habet. Et habetur in Clement. in. vilite pend. ubi inter caetera, ad hoc ut litis pendentia inducat ut , necesse est ut citatio emanauerit, Iudice competenta , Clericus enim sine propiij Episcopi licentia, non solum Iudicis laici, sed necaltei ius cuiuscumque iurisdictionem pio: ogare potest. ideo quamvis citatio sacta suisset per alium Iudicein contra Cleticum, non oriretur ex ea prae inuentio in ptae iudicium cutiae Episcopalis, Glolion Li iud. textus est inc ignificam i foro compet. ubi multum laborant DD.& maxime Balbos num. i. O s. in assignanda latione disse: entiae inter Cleticum, re lacium, ut hie sine pio ptii Iudicis consensu alienam possit prorogate iurisdictionem , Cleticus autem alietius . Iudicis quantumuis E

elesiastici tutisdictioni, sine Episcopi sui conse

sit se stipponere non possit. Tandemque vera in rationem ex speciali Saciorum Canonum constitutione petendam esse censet : quod de verum est. Quomodo autem Cleticus alterius Iudicis Ec- .clesiasti ei iurisdictionem possit tacit E prorogate delinquendo , vel contrahendo, explicat de Grasside esse libin Clyrie. ctu i. numero sexagesimo

sexto.

Secunda concluso. Iurisdictio illius Iudicis squi nullam sunditus habet , prorogabilis non est, etiamsi expressus accedat partium consei,sus. Cum enim iurisdictio publici iuris se , non potest ex partium consensu dependete, ut illi iurisdictionem tirbuant, qui nullam habet omnino : t. prium ror . C.de iuri Ammiudici Castrens. in I. i . d. b. de crim. agi oporte M. Barbos. ad ιὸ g. i. numero a C. f.

i iudici et Qui enim iurisdicionem genetaliter

habet, licet eam non habeat respectu certarum Personat uin, vel in certis casibus , ille ianditus inrisdictionem habete dicitur. Sed qui nullam omnino iurisdictionem habet, caret fundamento Pror g tionis, quia quod non est, prorogari non potest.

Et tulis diuio prorogata , eadem est cum primὶ , iulamque non alterat , sed extendit Salgad. δε Rrgia

note i. parte 3. capite secunda, mero ι8. per i cxt. in

ι.m minis j de . . Proconssct L gati. t unde mi- rum non est , si iurisdictio etiam diuersi & separati tertitoris prorogari possit, vant. de nulιι. ex die ira

praeiudicium Domini iuris fictio lis , dummodo non agatur de seudo, quia si de eo ageretur,non posset prorogatio fieri in praeiudicium ipsius Domini:

Sub distinctionibus Ze limitationibus relatis Per Marant. Socin. Galli. & alios mox allegatos. Et ita conciliantur diuetis Doctotum sententiae, M soluit ut nodus ille , quem se non posse extricare dixit

& posthum Capi blanc. de iure Raron. yr maris. s. parte s. num. 111. quod procedit ut diuum est quando mouet ut controuersia si pet seudo,vel illius iuribus: nam si super alia causa non respiciente se dum lis moueretur, admittenda esset prorogatio: ut norati bidem Balbos. num. 17. Sed tamen hic subsistendum esita monet Calleuat. in ιOct. de Iudic. t . . di sui. a. p . s. m. ioys. quia si vaffalli subiecti flaudatarii, secundum nudum usum iurisdictionis , qui nihil habent a Paronibus quibus subduntur, ted dumtaxat subiacent nudae illorum iurisdictioni, possent pto- rogate iurisdrinionem aliorum Iudicum sine consensu Dominorum; sequetetur,Batones, .seu Dominos iurisdictionales non posse petere remissionem causatum ad suas Cutias; cum tamen quotidie viis deamus ipses Batones instare ad remissionem causarum ad sua tribunalia ordinaria, in qua petitione Dominos tutis dictionales Lindatos esse testantur infiniti DD. quos citat ad longum Calleuat. loco

His tamen non obstantibus , ego persisto in mea sententia,cum passim videamus causas,tatione ill tum , qui se submiserunt & obligauerunt omnibus Curiis, tractati colam quibuscumque Iudicibus; veluti in praesenti ciuitate colam Vicegetente qui est locumtenens Auditoris Camerae. vel coram Auditore Legationis ratione cuius sibini solos de obligationis ad omnes Curias, Domini Ludat ij non possiant neque solent pete te remissionem causarum ad sua ti ibunalia: iubmissio autem, seu obligatio ad certas Cutias, prorogatio iuris limonis

a pati procedunt: ut dicit Guid. PK . decis, o. ita

tamen

268쪽

Partis II.

tamen ut generalis obligatio ad omnes Cutias, ini diligi debeat de Curiis iudicum competentium; ex traditis pec Gratian. discept. 87 1rmnere. Ror. Genucii. 4 eis. 6. 1'. 4. de propterea si subditus Sum-im Pontificis simplicit ei se obligauerit & submis erit omnibus Curiis, non comprehenduntur Cu- Iix inconi petentes , quia inlinis obligatio strictam. Iecipit interpretationem, & nihil comprehendi erati quod expicitum suit: Rota coss t. nam g. . e m. DOmmatim in terminis submitsionis, tradiel ota Genue n. doci et .m m. s. ubi dicitur, quod

cum si ibini illo de sui natura sit odiosa, strictam debet recipere interpretationem, & restri mi ad casus pioli,s: Sic quando debitor se submisi Curiis Regiis, non potest peti executio in Cutiis Pontificiis , maxime stante statuto Auenionensi . quod concedit oecutionem instrumentis dumtaxat se- Oitidum viro dc tenores illotum: In Galba veloia sunt speciales constitutiones, quibus cauet i,

non obitantibus obligationibus etiam sub sigillo Regi Osactis, causas in prinis instantia remittendascite ad sucis iudice, O dinarios; vi optim E explicati equut ara droiu δε Iustice, cap. .num'. s. 6. 7. Praesei tam cum agitur de praeiudicio seudataria iurisdictionem habebiis:vt notat Bacquello cit.ne ii Ga Ferreta tu ad it. ad Guid. Pap.ricis . Et de hoc adest expressa Regis Oidinatio inter recori Pettanto n. Pontanon tom. . sints 6. art. o.ct i . sebale i s. Iun3 cum velificatione in Pallatilento Parati si o. Lil' i 16o. Cum itaque talis sit commvnrs obseruantia, ut debito. es possint se submittere omnibus Curiis, etiam in p. aeiudicium iurisdictionis ordinatiae . dici ite iuba, stio vim habeat Protogationis&cOn- senius in alienam iutisse: ctionem, ut mox dictuini ait Acq ii Hur, i abditos in causis, in quibus non agitur de imetellis seudi, seu domini, dilecti, posse pi rogate tui isdictioiiein alieni iudicis. Sed hoc casu negati non potest, quin Dominus ii iis dictionalis petere possitioni ssionem causae ordinariae in qua non agitur de submitso ad suum ti ibi inal ordinarium, a quo tegularitet nemo debet uocati in prima instantia; tum ex dispositione iuris, tum ex ptiuilegiis Ciuitatis Auenionensis,ne nou Coiuitatus venai sint, quibus conceditur, v pnemo in prima instantia coram aliis, quam coram hiis Iudicibus ordinariis conueniri possit, cui priuilegio in saliorem publicum introducto renunc inii non potest et ut inter caeteros ni obat Gail. o. sequeat. dc faciunt notata per

C serat. de renum iat. ntur. 2. cap. rq . m. 1 vers. Si a ratione.

Tettia conclusio est. Quod licet alias saepὶ dicium per nos fuciit, de sit venissimum; quod per sola incitationem executioni demandatam & cifectum sortitam, oritur praeuentio iunidictionis de cognitionis cautae, ut dictum est nominatim , parte t. si hemini, idque in actibus con-xei. tiosae iurisdictionis, cum ex sola interpellatiore in actibus voluntariae tutisdictionis nascat ut praeuetitio, Ias. au l. ipluribus, num. 26G.del . l. dc

s T incn quando agitur de Iudice, qui non esset

ex se competens. nisi mediante iurisdictionis ploro Satione, causa coram illo praeuenta non dicitur, niti postquam reus coram huiusmodi Iudice citatus, fuit exclusus , suarum exceptionum declin toriarum propositione. Haec conclusio colligitur ex notatis per Bart. in t iacceptam .ntim. 3. . e i

die. Qui hoc probat pei text. on videtur,

I. itf. et ubi per simplicem compatitio in rei co- 'tam ludice citante, ad fines petendi, ut sibi genus actionis, vel copia libelli edatur, seu ad fines deliberandi, non videtur quis in iurisdictionem illius Iudicis consensisse. unde potest colligi, quod non potest praetendi quod causi stetit praeuenta per

Iudicem incompetentem, habentem iurisdicti nem prorogabilem. donec pars cui competit oc etio declinatoria sori, tacite vel expresse consei ierit in iurisdictionem illius; tu Autis coram Iu- ιν dice incompetenti die cuius mandato sit citatio, Opi onat aliquam ex cevtionem contra personam actoris , vel contra libellum ipsius, aut aliam con- cernentem merita causae , hoc enim casu indu eius esset tacitus consensas in iurisdict onem: unde non ut merito dixit Batti in Q t. non via tur, hoc in praxi obseritandum esse, quod antequam demeritis causae aliquid dicatur, prima exceptio ii declinatoria opponatur, Menoch. lib. i. pro

RGUMENTVM. Praeventio utrum producatur ex processul udicis, motu proprio εc sine partis requisitione iacto, saltem in casibus in quibus de iure vel consuetudine motu proprio Mex officio procedere potest. ln casibus in quibus Iudex non potest procedere ex os sicio, sic procedendo, nullam adesse cx eo praeuentionem. Si Iudex procedat per Inquisitionem, utrum pars querelans superueniens ligetur praeuentione Coram ipso

ficta. Citationem ad inducendam praeuentionem requiri etiam in casibus, in quibus iudex potest procedere ex ossicio. Citatio realis utrum praeualeat verbali, da quo modo;ac quibus concurrentibus.

r Vi praesentio Diatur excitatione, necesse est ei ari

rim illam Dils factam adpetitionem partu, ct

non ex o is iudicis.1 Prasumendum est in diano, citation facta fiasse ad instantiam pariti, si apud acta constet de

illito relatione.

tam rei coram alio iud ce comparationem.

6 In ea sibin in quibus Iudex non potest procedere exe iis, nonpotest impedire prorogationem iuri 1 Hictionis coram alio Iudice facta n. da rem assectans p au titionem, non fuit,ut decebat punitio, Diae ordinarim condigno po-t sp ain imponer .s Formata

269쪽

etho De Praeventione Iuchciali,

Io erea requirantur adhae, vis pyra enient querela,ces ref in inquisitionem preoent m. 13 Inquisitio sola non faciis auentio em, nisi prater

interueniat cuπιι α

12 Gratio realis praeualet verba i , Onet non solet istum ad alteram Monarchiam re

mittere.

13 Prauentio ocurat astu affecta .ad avitandam νη--iorem poenam, non fusti gaitur pro ementis G, Voax proprio motu&n una patiis requisitione interueniente inandauerat aliquem citati, coram se Comparit rum: Dubitatum fuit, utrum ex tali citatione, causa suetit per hunc Iu8icem Ptaeuenta, ita ut colam alio competenti Iudice inteatari nimpossit.

Conclude naum est, ad hoe ut causa pei' citatio'nem praeuenta fuerit, necessatium esse quod cit tio satia suetit ad partis tequisitionem, cap Npο- futui, inuria. Ad te titionem, A foro compete .u. Aliis citatio nemine requirente sam non valet. N petconsequens non Operatur praeuentionem: V ant. de nugit. ex defest. citation. m. 4 4. Cum Iudex . ad priuatam utilitatem, os licium non petitum t egui ritet impertiri non debeat: Bart. in L . Oiec . tutem,

1 1. de dammi ea. t Quanquam in dubio, si de citationis relatione apud acta constet, praefiniendum sit citationem ad instantiam partis iactam de Elecres tam ii :Vant .did.num. s. t Quod tamen dictum est, limitationem ad inicie, ut scilicet non pio dat in illis casibus, in quibus Iudex procedere poteti ex ossicio, quia tunc Iudex ipse locum partis obtinet, D D. in cap. quesiter Ur quando. 1 Aea usuion. quos casus ad longum tecensit Marant. ιπή intit . de sequisitiant,per totum istud caput. t unde in criminalibus causis, citatio sam de mandato Iudicis ex ossicio procedentis, inducit praeuentionem, stante generali consuetudine, iuxta quam Iudices

in quibuscumque delictis publicis de priuatis exoticio procedete pol sunt: ut notat Iul. Clat. in axi in *. H. 3 inum. 6. Farinac. de Inquisit. quae t. t . nMn. lo. Adeo ut in omnibus illis casibus, in quibus Iudex potest ex ossicio procedere. pro vi h late sunt omnia se te delicta, Iudex non teneatur ratum habete iudicium prorogatum, nee eius iurisdictio impediri possit per pactum delinquentis , alienae i risdictioni se submittentis rurgument. c. p. ex partoS. GDiuitis . Quia scilicet, quae partes affectant in praeiudiciu Ordinariorum, nullum dant impedimentum illorum iurisdictioni. Et praeuentio ista esset asse ta de procurata per reum, ut alium haberet Iudicem sibi savor adi leni,de ideo non potest illum

iuuate, ut dicemus insit, num. 11. de dictum etiam fuit per nos, . 1 .c. Io. 43. e. 23. n. s. Et ita in specie concludit S .in dict. .pro' fuisti, de foro compet. n 6. articui. quotion. 3. versic. Sed tandem , Fatinac. de Ix qui sit . quaestiore. .num. . iu r. Jublimitati ove.c Vctum quia aliqua sunt crimi ua, in quibus Iudex non potest procedere ex officio, veluti in hac. ciuitate in crimine adulteri j. vi habetur, lib. 3.

tui.tit meu rubrica i artic. i. item dum agitur de verbi, .el factis iniuriosis, nisi vulnus illatum suetit suste, veHapide, vel quocumque armorum genore, niti ossis Dactio interuenerit. vel ictus manifestum

buorem telisq ien . ideo in liis eatibus, de aliis similibus, in quibas ludex ex osciu pio deis non potest, si accusator ec accusatus litigant coram alio Iudice habente iurisdictionem prologabilem, non potest Iudex ordinatius hoc impendite, cum ex

ossicio procedere Inon possit nisi tamen ut dictum est in prorogatio si ha suisset in fraudem, ad hoc videlinquens Iudicem haberet sibi magis sauorabilem, de mitius punitetur. Ex notatis pet Soc. luscitat. Bartol de inosint feninus f. δε ac usatiar. rQuo casu etiamsi telis sitisset absolutus. posset nihilominus Iudex ordinatius de nouo procedere ex ossicio, de debitam delinquenti poenam iuxta deliqualitatem imponere: ut dicit Soci ibid. de bene.

Et ego vidi alias, eum quidam delinquens sitisset

leuiter tractatus ab uno Iudice , suisse coram alio processum ad glauiorem , de exemplarem PG: nam, non obstante alterius Iudicis affectata absolutione , quod euenit in quadam causa anno icis. ac mense

Augusti, ni salior. Supra dicta confirmant ut ex eo, quod quamuis sIudex aliquis per inquisitionem praeuenerit, si tamen post Inquisitionem sorinatam supermenerit

pars querelans, accusatio ista superueniens cessa facit praeuentionem Iudicis procedentis ex ossicio, dc procedi debet in querelae Iudicio: Decian .intrari.

mero ν a. Siquidem Inquisitio, remedium est extra ordinatium: igitur cessare debet quando supersenit remedium accusationis,quod est ordinarium, L 1. F. si publico. f.ad ιιν. Iul. dea se . deibilat E Bariol. Idemque docet B d. consit. 11. Quod procedi non possit, lib. . dc iuisum Batt. in leg. si maritus , s.

autem extranem,eodait. de ad dier. Balboc in I. si quo posteaquam .F. de iudie. num. 83o 8 . qui tamen iosne, se remittit ad notata per Bald. in I. .,. in initio,

colu .vltim.=.de os e. d ini. Quo in loco va: ios casus proponit,ex quibus decisio huius quaestionis pendete omnino videtur. 1. Quando accusatio Minquisitio coram eodem Iudice proponuntur, ecta iacit superueniat accusatio, cessavit inquisitio. deplocedetur ad querelam partis. i. Si coram alio Iudice proponatur querela postquam primus ex inquisitione praeuenerat, de hoc casu si inquisitio su rit liquidata, te negotium comprobatum, non silet inquistio pet superuenientem accusationem. 3. Si causa non suetit liqui data de nulla possit accusatori mora notabilis imputari, de tunc causa inquisiti nis suspendii ut dc silet per accusationem quae saperuenit. 4. Si retentis ills terminis notatilis mora potest accusatori imputati,tunc accusatio superueniens non impedit cursum Inquisitionis praeuentae.

Ita dicit notabilitet Bald. in diris , in initio, num versie .sed numiuid unus. U.de osse. praescctructi. Et ex hie distinctione Baldi, quae iuridica vide stiar, cessant omnes dissicultates quas mouent DD. alis asseientes in genere, non silete inquisitionem

per superuenientem accusationem:ea ratione mori, quia remedium Inquisitionis effectum est ordinariam , cum Iudices ex ossicio procedere solent abs que accusatore, ut declarat lo. Bapt. Cost. in ira tu de tua num. i so. post tui. Clar. in j. alqu. 3. mero A. Boii'. in praxi,tit.de inquisit. m. c. ot Qui tamen duas proponit regulas geniales in hac iomateria. Prima est quod dum accusatio post inqui-λjonem superuenit ludex, procedete debet provisisco tilius videbitur. Secundo, quod observet ut

distinctio allata per Silicet. D l . ea cui dem, n. s 4. C. de accusat. ubi duos diaeis os casus constituit, Primus est quando accusator superuenit ante receptas probationes. de testes Oxaminatos, de hoc casu admittit ut accusatio flente in qu sitione , iii K decet

270쪽

Partis II.

desset suspicio collusionis, ta dummodo versemur in casu, in quo accusatot suam vel Lotum iniuriam Prosequitur. Secundus casus est, quando post sormat in inquisitionem , dc testes receptos ac exami n tos, rei uenit accusatio; de tunc non auditur accusatotali vero delictum non sit Probatum, nec per secta Inquisiuio, adnarimur.

Ego autem aduecto , quod sola Inquistio, ii nihil aliud interueniat, non secit praeuentionem: scd si ultra simplicem in sotinationem super delicto, interueniat etiam citatio delinquentis, tunc erit indu praeuentio, non in vim inquisitionis; sed in vim citationis contra reum executioni demandatae. Quia P aeuentio robiit sui citatione , adeo ut si illa non interuenerit , Inquisitio sit nulla,& de sacto reuocanda,etiain altera patre non citatri Bald. mpadio ci paruam, numer. i. d. de Pact. Roman. cose sit. to. numera Et dato quod Inquisitio valeret absq; e citatione rei, non tamen esset sandatus I dex inquirens in praeuentione nisi interueniente citatione rei: Romanaonsilio 12. et Iimur. . lason consilio 3 l .numero .libro i .lat E Fel. in eapAbiat, uumeroii. de Wiscopi. Balbos in is quis pomaquam, a n. s 3.1. de iudic. Fatinac. de Inquisii. quasti . . numero s . Eigo quaestio praeuentionis per iudicem ex Inquisitione procedentem , tunc demum locum habet, quando non adest sola informatio, sed pi cessim tim ad citationem rei. Si enim iudex ad quo et ira partis procedens prior eis et in citatione, ille iudiei ii ne citatione inquirenti praeserendus esset, ex supradictis.1 2 Si autem unus ex duobus iudicibus citauit realiter,alter veto verbaliter, si sunt sub diuelsis Plincipibus, sine dubio ille qui realiter citavit, nempὶ ric capturam personae delinquentis seu de delicto

accusatae. praefertur, neque reum temitte e tenetur

ad iii dicem alterius Principis, α ideo iudex iste qui rei personam detinet, cognoscet de delicto, de puniet delinquentem:Boisin praxi titul.de foro compet. nume o 9'. Sed ii iunt sub eodem Principe, nonnulli DD. censuetunt illum praeferendum esse, qui praeuenit per citationem vel balem, quamuis alius habetet reum in carceribus;& praeuenisse quoad cit tionem tealem, seu capturam, quia citatio vel balis tempore prior, sortior est secundum eorum sententiam cit tione reali posteriori, ut per Balbossim dictat . i qui Ipse quam 7.1 de Didie. numer. 3. Sed veritas est in contrarium, videlicet quod ille qui prior est incitatione reali, seu captura, praeseratur alteii, qui tantum praeuenit per citationem verbalem, ex notatis supti, parte i .hmus t ZZ. cap. 9. . 2 4. Is Nisi tamen aget et ut de praeuentione piocarata& assectata, veluti si leus sponte coram iudice praeuento se constituisset, animo grauiorem condemnationem e nugiendi, vel reus carceratus petet et se remitti ad iudicem, qui piae uenit percitationem vel balem sine fraude de iusta de causὶ, his enim duobus casib praeuentio percitationem verbalem esset praeserenda ei talion iesu Farinacae inquisitaer λοπ.7. numrro i. ct s.sublimitatιοne.

A R. GV M E NTVM. De praeitentione quoad Religiosos, inter Victatorem Generalem dc Superiorem Co-

uetariis, utroque duo praecepta contraria, Eanteire, de Prauot. Iudie. Pars II.

Caput LI. 24 Ivel incompatibilia faciente. Quid ii Reli

giosus fuerit a suo Generali totiue ordinis per litteras iussus venire. sit lictetae prccuratae aut assectatς fuerint aut non. Si via sitator sit ad certum Conuentum d put tus. Religiosus autem per Gencialem Or dinis ab illo conuentu absolutus. Quid

dicendum sit de vastallo plurium Domi

norum , qui eodem tempore ab utroque vocatur ad seruitium personale, vel Ca- ualcatas. Vtrum debeat obedire praeuenienti in praecepto.

a Resis Uus extorquens litteras a sua Geretrali pofraudem st i i praeitidicium Visitatorii, non exi

mitur ab eius praeuentione. a I sitator ad c trium Coniuntum deputatus, non rest procidere contra Riligios m,qui per sua Ge neralem fuit ab iri conuenia absolutus. 3 si quis fuerit absolutus re non integra, ab aliquo certo conuentu. videtur quod I sitator qui 'ausenit contra eum procedere possit .sed vide infra. 4 di II ingunt utrum praeceptum favum fuerit Religioso tanquam Priori Contientiu , an vii priuato. Sed diItinitio tua νei citur. s eoi gere visitationem, nec tione ossici .nee ratiane persona. O Voca in solum a Generali. sed non absolutim Retiagiosus, tenetur potius obedire V ssatori quam Generali. Sed ontrarium ostenditur, nurn. 7.

8 Obedientia δε tur patias maiori, quam mireret, si simul duo biti pro piis sat eri non pust. Si vero ambo sint aquater inani horitate ui potius ob di dom sit declaratur. controuersia iudicum super praventionι neminandi sunt arbitri. y Visitatoria stimmo Pontifici depurato,polim apuam alteri. Religio su obedire tenetur.

dii incompatibilia simul precipiantur ab utroque Domino cui prius obediendumsit. Et virum tria isti qui praeuenit ruando agitur de indiuiduis. I t Vocati ad cauale aras es .m tempore a a uersis Dominis, cui portu obedire teneatu F, ct an detur praκentio hoc eo . ii In materia tibertatu , ct altu indiuiduis, utrum protratur qui prior egit, praue mi. Domino mediat. regni, polim parendum est inberu

ti, quam immeriaso.

I s i τ Ar o R quidam certi Conuentus, praeceperat Priora seu Guardiano , aut superion eiusdem Conuentus, ut para rei se ad visitationem: quia volebat eum vilitare incontineti,ideo monuit ipsum

ne ab illo loco iecederet. Postea velo Super ot ille eiusdem Conuentus, tecepit litteras i suo Genetrali, quibus illi praecipiebatur,ut ad eundem Generalem quantocius accederet, & se personaliter coram eo praesentaret .Qua de causa, superior praedictus illius Conuentus, dubitauit, quid tibi esset agendum, de virum mandatum praecedens visitatotis effecerit vepraeuetita suetit eius iurisdictio,itavi non possit discedere ii praefato Conuentu, prout sibi praeceptum fuerat per visitatorem. Hanc quaestionem ttactu Abb.in e propas isti .n. io .de fora campet. post Fedeiici de senis canis i s .ves. Sed pone, ubi facit sequentes conclusiones, seu resolatione .

SEARCH

MENU NAVIGATION