장음표시 사용
161쪽
sed de justa α legitima historii multo aliter statui debet:
ut cui grandis character maxime conveniat, quemadmodum supra diximus. QDd tamen non ita accipi debet, quasi stylum mediorem vix admittat, tenuem vel 5 plan efiigiat. Scio hoc putare Sebastianum Maccium, cujus verba ista lib. iige historia cap. xv: Syis imilio ri sertim rei gesta, visestat: non enim doctri uir ostenditur, sed verbis, iisque aliquas e , ct auctoritate dignis, quὸ νior , ct augustior mentibus bominum appareat. St,lo etiam medio-i cri, aut infimo , nemo unquam scripsi hi riam. Qine vellem
erudito viro nunquam excidissent. Poteram eum meis resel- . .
lare verbis: sed malo pugnare autoritate Marcellini, historsci . r. ac rhetoris antiqui , ex cujus histbfia Glaeca nunc sola superest Thucydidae vita. In ea cum dixisset, Thucydidem grandi uti eharactere, haec stibiicit: liae a 3 mi δὲ του - ἀγνοης and uirgia mi aiai nn iaὲν Me No-- ος - δειν, ἔπι qum quoque) ἰχν0 5 ὁ Γινοφων. Ac confirmantur haec iis, qine de imi formas eorundem stylo scribit Hermogenes in secundo de formis orationis. Alios quoquehistoricorum adferre possum, qiri grandi stylo iisi non sint: sed nihil attinet fusius de eo agere hoc loco, eum sati, id sit manifestum ex libro nostro de Historicis anti' FQuis, is quis. Quare cum multi veterum historiam grandi stylo scri- qvi nim*babere jubent, id non ita capere oportet, quasi aliter componi timuess,nes non possit: sed quia, quae talis sit, ea imprimis, non voluptati Nu ut Misemodo esse sileat, sed etiam admirationi. ρbonum πὸ
Corolgarium eorum, quae hactenus dictasunt: qua ex L Hano imprim9, onorior, quam multis et v ssit, qHhictortii boni nomen RV ere velit. Item qui apud Babylonios, Persis, Graecos, ac Romanos, dis item adea
historiasicribendae provincia oleantsuscipere.
Ouae hactenus diximus de praeceptis historicis, satis ostem
dum, rem arduam esse historiam scribere , & ad quam multa magnaque requirantur. Nam primiim quidem opus est,
162쪽
rues GERAR Di IDAN Nis Vos s Ia Natura . ut quis sit et um συνετος φ, ut est apud Lucianum. Pram ea, tructas. ut idem monet, debet esse αει ἡ προς λόγνα-Quaei, D diceris idem postea conjungit, cum talem discipulum exigit
sit σμῖναί τε, rata εἰπεῖν, οἰκ α-νής e. Nec satis est, ut naturae
e Mjub M sit xii , &eloquentia instructius: sed necelle etiam ita ΙΔ.M. ut iidni, vi Milicarum, Omniumque rerum mainarum,m,m 42 L- scientiam sibi pararit, Unde Lucianus postulat γνώμω d
ειν,λim iam gesserit. Quod haec Luciani verba os adunt: Καὶ ra ΔΩ kri
ct milites ipsos,seu cum ad pratia exercentur , seu clim in aciem ed cuntur, viderit, ct arma, o machinas aliquas ηἰrit, O quidst di- ductis cornibus, quid exporrecta fonte aciem instruere : quomodo cohortes, ct turma ordinentur,ctunde, ct quid equum emittere, quid obequitare. Neque enim dubium est,quin tales rerum maxim rum, quas historia prodit, liuelligentiores sint iis, qui de sit gulis alios rogare coguntur. Unde continuo stibdit Lucianus
finiis; qui ἀπαγγέλλουM. Iccirco Sidonius Apollinaris frogatus ab Leone, Gmidebsident, Euarigis Gothorum regis consiliario , ut epistolarum loco h ntque trum, storiam scribere vellet, Leonem ipsum huic muneri dicit magisti crerat, q*i id ineum fore, quia eorum esct intelligentissimus, de quibus liis oriae tractarent: quotidie, inquit, per potenti mi consua regis totius sollicitus orbis, pariter eius negotia, ct iura, faedera, ct bella, ioca, statia, merita, cognoscis. Vnde quis is itasse e ad idusuccinae νit, quam ire, quem constat gentium Motus, legationum parietates, facta ducum, pacta regna itium , tota denique publicarum rerum
Interea ne alios quidem ab hoc munere excludimus, dum ingenio, & facundia, valeant, ac civilium, de bellicarum, de maximarum quarumque rerum sesentiam, eorum consuetudineu OHOS Ptious, quinus ce pace, bello, maximis, disseritur, interfuerit, atque
1 oriricinum consilia adhibitus sit, bello sint
163쪽
ARs H i s et o R r C A . ursint consecuti, qui publica tractarint, atque ista gesserint, quae Lucianus enm erat. Vide omnino, quae prol hac sentcntia scribit Ubertus Polieta lib. de ratione scribendae historiae ad Octavianum Pasquam. Puti ista vero opus , ut libero sit animo, neque vel spe, vel medi , t ansversum se rapi patiatur. Atque huc pertinent ista Luciani : ο καὶ προ--ντων ἐςω - γνωριων,
Iniprimis per , ct ante Omo, liberost animo, ac neque quemquam metuat, neque quicquamstiset: quoniam similis esset malis iudicibis. qui rei ad gratiam, vel ad odium, accepta mercede, sententiam ferunt. Et post pauca: εις, καὶ μέτρον οἰ- Ως, cλίπει
ο in μι-Mν. Vna denique ulna, certai mensura eIt, ut non praesentes auditores adsticias ,sed eos, qui in possierum in legendis scriptis hiscere, sabuntur. Qio de re sustus silpra ex eodem. diximus. Sed difficile omninoest, ut quis nonrespiciat praesentes, nisi in tanto honoris fastigio fuerit constitutus, ut longissime emineat supra eos, quos offendere posset. Talis erax ille Leo, de quo ante diximus: unde hoc quoque argumento persuadere ei oconatur Sidonius a, valde ad historiam scribendam idoneum a Lib. ... fore. Prastanti, in quit, postus in cumine non necesse habet, vel viii. a supprimere verum, vel concinnare mendacium. Sed quos gloria non extulit ad tantum decus, hi saepe potentiorum metu sta premere coguntur , quamdiu superstites sunt. Ammianus Marcellinus initio lib. xxv I : Haec quidam veterum sormidantes, cognitiones actuum rariorum stylis uberibus explicatas non edidere superstites; ut in quadam ad Cornelium Nepotem vii Iola Tussim quoque, testis reverendus, ad mat. Nec sus Scit, ut praesentium amore vel odio ne peccemus: ised neque virtus, vel improbitas corrum , qui prodesse , vel ' iobEsse amplius non possunt, ita amori nobis, vel odio esse debent , ut non semper nobis obversetur, quod idem Lucianus . .
siquis narret , ut Philippum Aster Anuhipolitanus altero oculo orbarit: vel ut Alexander Clitum in convivio interemem sed omissatit: vel ut Cleon in concionibus dominetur , dc quae hujus prii menda. generis
164쪽
starum , ηυῖ mestica sint, nusio
potuit, eo quod, qui rebus gerendis singulis alis fuerant, non
prout quis. aut in alterutrum pro nosi rerat , aut reminisceba iurae Lib. a. de Orat.
GER ARDI IOANNis Vos s Igeneris innumera sunt: non iccirco gaudebit, excruciabit terrebitur ; sed suis coloribus depinget unumquodque, uti gestum est, ita ut coram cernere videaris. Denique opus etiam, ut quis cura, & negotio vacet: unde& Tullius ipse primo de Legibus ait, eo se alia potius tractare, quam historiam scribere, quia Historia nec instituipotest insurata. parato otio, nec ex o tempore absolvi. Hi us vero rei causIa inter alia est , ouia in multis adeo, etiam iis, qui judicio plurimum valent, dissicile est vera a talis discernere. Nam si antiqua
Thucydides b. Sin ea quoque consideremus , quae nostris temporibus contigerunt: diverse adeo ea narrari solent, ut planὸ arduum sit videre, quibus potissinium habete fidem debeamus. Q d idem Thucydides c testatur. Nam cum dixisset, se non alia velle narrare, quam quibus intersiisset, aut quae ex aliis, sedulo in omnia singulaque inquirens, cognovisset, addit haec verba, cd 5 οὐρimao , δατι οἰ-τοις
Q re iam tam multa, tam magna, tam varia, in hiltoriae scriptore exigantur : nihil sane mirandum,si olim scribendae munus committi soleat, non quibusvis, sed viris, cum gravibus, de sapientibus, tum qui studio isti vacare possent. les apud Babylonios erant Chaldaei, antiquismum e doctu genus : ut Cicero appellat lib. 1 de Divinat. Apud Persas vero idem magi secere: apud AEgyptios similiter gentis ejus facerdotes. Apud Graecos non filii hoc negotium certi ordinis e sed, ut Cicero e ait, eloquenti mi homines, cum ad cateras res itastres, tum scribendam hi riam, maxim. se applicaverunt. Apud Romanos autem primitus quidem pontificum maximorum cura fuit annales scriberet, Tullio f, & Macrobio I testibus : postea 'ero alij quoque, cum annales, tum historias scribere sunt aggress sed si Sallustium, Livi un , Curtium, & Tacitum exceperis, ex iis quidem, quos habemus, quem Gnecis aequiperare post , invenias neminem. . Nam Vellei j', elegantissimi scriptoris, pauca admodum siupersunt: atque eorum honorem Beda ad satione, in sui aevi rebus non leviter offuscavit. Caesar vero
165쪽
AR s His TORICA. Is commentarios; Nepos, de Tranquillus, vitas ; non legitimam historum scripsere. Q in de re plenius agimus in eo, cujus& alite meminimus , opere , quod De historicis antiquis
AT e Faec praecipue sunt, quae de historica arte ob- , servabam. Nec operam mihi videor lusule, qui primus eam institerim viam, ut non modo ordine justo nobilissimae
artis G se a consignarem: sed singula etiam adstruere veterum a con pete .
autoritate. Nempe dives ille antiquitatis penus, quod imperiti vitio mihi venent, ego autem gloriae duco, non mediocriter ditavit liunc libellum meum. Geterum cum aliqui b putarint, b M-2. nullam historiae scribendae artem veteribus suille notam : ex commentatione hac satis liquebit, tam multa, quae ad eam artem pertineant, apud hos inveniri , ut judicio mihi non exiguo in desectu opus fuerit. Praesertim quia primis, non dς singulis aliquid carpere , neque omnem relinere seriam ; sed duntaxat praebere artis gustiam animus erat. Sed dum oculum non incuriosim per Saliares illas antiquorum epulas circum fero; & nunc hinc, nunc inde, aliquid delibo: tam multa ecce salivam movere protenus coeperunt, ut cessandum non pu m rim , priusquam tantum depromsissem , quantum videretur sisicere , non modo ad sportulam dandam , sed etiam ad coenam rectam. Nec propterea Iaureolam ullam ex hoc mustaceo quaero: abunde erit, si, dum istaec palato hominum paro elegantiorum, Momi ipse dentem effugero. -d
ipsim quidem si consequi licebit, conselabor me hujusce aevi moribus, quo fortasse duobus, vel nemini, quod dici selet, praeterquam, quod ipse asit, recta aliquid factum videtur.
166쪽
histoccesinaturabi aliis Ni - σάπλα , cap. r. tan ut ea, iii. quid sit, tibi de materia &sum, cap. Iri
I finales, cap. v. uua extςr emei intra, sive pilasi hist a scriptores, capita
distributiochistorices, cap. viri.
ne nid salsi incere audeamus, Cip. infundamentum curuat ara Via non audeamus, cap. x artis
ponimatione totius, cap. o pes gestaei personant, eap. xit i unius. I secuda actionem. cap. xi I .stomista I Haec con p xWm Iocu, α tempus. cap.xa v. isex
l conciones, cap. xx, dc D dugressionea, cap. xxi I. st procemliam.cap. xxit r. iuvistum disposido i ubi Octatur ordo in narrando. cap. xxiv. ς disistata libros, cadi xxν. an doctrina rius Meessalia sit. eap. xxvi.
expolitio: ubi J quae virtutes elus t puritas.&persilicuitas.op. Hor. in considera-s comunes: uti sanec ornatus . oc decorum. P. xxm ..tionε venit, li ut historio elo. t ab oratoria: cap. xxi cutio dissetu tipoetica. cap. xx comitatium. de virtutibus in historico requisitis. cap. xxxt.
167쪽
pag. 9. vers. 13. scribe, Tacum, sive sol in αραὶ λει, .Apollonius Dyscolus. Et pag. 38. vers. 2 .scribe, ille Traiani demum temporibus floruerit: hic non illis modo temporibus vixerit proximus nam Polybii natalis in primum Astieani incidit consillatum sed etiam Scipioni AEmiliano, qui stipeti ris Africani adoptione erat nepos , diu a consiliis fuerit. Et ibidem vers 3 3. achrum esset, quod propter Scipioncm promere minus fumet ausus, nihil aperto dec.