장음표시 사용
121쪽
C. VALERII CΛTVLLIIclemque longe plurimos facit versus. Puto esse ego illi millia aut decem, aut plura Perscripta: nec sic, ut sit, in palimpsesto 5 Relata; chartae regiae, novi libri,
Mors. ut solent Pessimi quique Poctae, quemlibet cum Ci i Pilio apud Horat. Sat. I, 4. I 6. ad ceruinaeia provocantes: Mideamus uter Plus acribere ρω- au. cf. Hor. Sala I, 9. 23 Seqq. V. 5. pux ala, ut sit, tu να- limps. rel. nec appaIent eius erSus, quemadmodum astud alios poetas, in ραι ρσοιο, sed in chartis regiis etc. PHimρω-
ali ιν suit charta pergamena, ialiud, quod Sci lytum est, deleri
ridet IIc insit lectio releta svid.
ar. leci. J hoc sensu: uec deinlere ci emendare solet versus
in palimpsesto, ut alii poetae. Sapienter enim praccipit
Λit. Xlli, a S. XVI, 3. CLSchwarta. libr. I, p. 24. NOMIlibri ititellige involuc ira Et togumenta librorum. De modo compingendorum apud vetur a ibrorum fuse ad hunc locum disputat ossius. nos i umbilici, umbilicus fuit hacilius teres,
extremae voluminis orae eo consilio unpactus, ut volumen illi circumvolucretur, Cuius eruitieules utrimque Partes, Buro, amenis, ves alio metallo Praemuniri solitae vocabantur cornua. Ovid. Trist. I, t. 8.
1. 13. lora rubra corrigiae, quibus veteres in colligandis costi ingendisque voluminibus usi sunt. vid. Schwartet. l. I, P. 88 - D. membrana direct . plumbo , li. e. versus in mem-heana diligenter ad lineas Parullelas plumbo ductus illa dicti
et ex ruti sutit. vid. de huc repraetur Vossium ad h. I. Salmα- sius ad Solin. p. 917. Schwartz. l. I, p. 33. et Functas de scri- Ptiam Meterum p. I 36. Graccis vocabatur lite sidus plumbeus vel tenuis illa, ut vult Salmasius, e plumbo lamiua et 'rex evet Latinis recentioribus Priae
ductal. Paul. Silentiarius Epigr. L. tu Anal. Vet. P. Gr. T. III, . 87. edit. Bruti k ita descri-it hoc instrumentum plumbe- et Iulian. Egypt. ΕΡi- gr. X, T. ll, p. 495. hoc modo:
122쪽
14 umbilici, Iora rubra, membrana Directa plumbo, et pumice Omnia aequata. Haec cum legas, tum bellus ille et urbanus
Sumnus unus caprimulgus, aut fossor I 'Rursus videtur: tantum abhorret ne mutat.
Ποc quid putemus esse' qui modo scurra, Aut si quid hac re trilius videbatur,
Idem insicolo est insicelior rure Simul poemata attigit: nequo idem unquam i, Aeque est beatus, ac poema cum scribit: Tam gaudet in se, tam Pre Se ipse miratur. imirum idem omnes fallimur, neque est quisquam, Quem non in aliqua re videre Suffenum
relata in yatimasestunt. V. 8. detecta Humbo Stat. VSC. desecta plumbo Exempl. Mediol. et alitiqiriss. tres e lil. derritia pro direcla uon titilli. V. 1 ff. ae nutat Nuret. V. 13. si quid hae ne tristitis perpcram in antiq. quibus.
V. 9. tuni bellus. Iepido et graphice depingit bellum hominem Mart. ill, 63. in Cotilum: Cotile, licitus homo es: dictvit hoc, Cotile, multi. Auino: sed quid sit, die mihi hellus homo. Itellus homo est. 7 'o et qui dia
gerit ordine crinos: Balsama sui sen re, cinnama Sem Er
ditana susurrat, i mo et ire Marios brachia Motia modos. Cetera, si tu ,et, apud ipsum vide. ille cum emphasi qu dam notat aliquem tum per se antis notum. vid. Brouchus. ad Tihial. I, I9. . IO. unus Caprimulgus, h. e. et quantus quantus est. Primulgus proprie, qui ca- Pras niligeti abhorret scit. ab illo, quam prae se serebat,
urbanitate. mutat, h. e. mutatur: Saepiuscule enim hoc ve ham usurpatur. Fie
ter ulpium ad h. l. vid. re ad Sallust. Beli. Iugurth. X XVIII, io, et quos laudat Drat eis. ad I. iv. Ill, io. T. I,
P. Ti. - qui modo scurra sa cetus et dicax, aut si quia hac ro tritius eleganter: aut siquis magis adhuc scurra ur-buno utitus et subac lux quissi estia loquacitate; scia/ra autem bonestiore illo sem ii, quem primum habebat interpretandus videtur. V. 35. simul, simulae, ut se centies. V. 17. Tam gaudet in se. commode laudant IIor. Epist. II, 2, io saetas ut scribeutes, et Se Menem mur et ultro. Si taceas, laudant; quidquila ser*serct berus. U. t 8. idem fallimur, h. e. eadem vel simi Ii re. V. m. suus quoique attribu tus error. Similiter Properti
123쪽
. a t. Sed non Mid. mant. qu. in tergo est. respicitur notissima illa fabula Aesopi de du
bias peris, quam tractiavit etiam Pilae . IV, 9. CL Pers. IV, I 3. Hor. Sati II, 3. 299. Et,
quem laudat Vulpius, Seneca cle Ira II, a8.
Possis. Suus quoique attributus est error: Sed non videmus manticae quod in tergo est.
dam editt. V. ar. mainlisine quia in nonnullis.
Furius, cum summis remum angustiis laborans, et durissima qua que pavertatis incommoda perpetiens, contum sestertio melioris uitia ructum sibi optasses, enumeratis variis PauPer talis commodis, Salse, ut luderet homin m famelicum Eoota, ab hoc temerario Moto reo catur. Comparandua omnino cum nostro est Martiat. XI, 3a.
Furi, quoi neque servus est, neque arca, Nec CimeX, neque amnem, neque ignis; Vorum est et pater et noverCa, quorum Dontes vel silicem comesse possunt:
Est pulchre tibi cum tuo parente, SEt cum coniuge lignea parentis.
V. I. arca ubi pecunia se Vatur. es. Rami rex de Prado ad
Martiat. I, 77, 5. nee cimex delectulo, quia plenius dixit Martiat. L c. v. t. nec tritus cimice tectus. neque ignis de soco Ma tiat. l. c. I lac toga nec lacus era.
V. 5. Est pulchre tiri cum tuo par. Felicem et beatam vi
tam in hac rerum tuarum Cori-ditione vivis cum par. Ete. Con-itii lignea, h. e. arida, ExsuCCR. f. Lucret. IV, v. IIS S. eodem sensu senem illum apud Terent
aridum dici puto IIearioni. III,
124쪽
Nec mirum: bene nam valetis Omnes, Pulchre concoquitis, nihil timetis: Non incendia, non graves ruinaS, Non iacta impia, non dolos veneni, ia Non casus alios periculorum. Atqui corpora sicciora cornu,
Aut, si quid majs aridum est, habetis,
Sole et isigore et esuritione. . eQuare non tibi sit bene ac beate ' i SA te sudor abest, abest saliva Μucusque et ritata pituita nasi. Hanc ad munditiem adde mundiorem,
Quod culus tibi purior salillo est;
V. xx Ave qui Stati in suo et duobus libris Mallei repererat, unde ipse legendum putabat Ut qui, reclamatite Vossio. V. 7. bene n. Mai. Omn. Lau
dant Hor. Sat. II, a. V. 7O. V. io. Non facta δερ. Parta vel caedes hominum improbo
debebat esse aliorum stericulorum , sed haec epithetorum permutatio, hypallagen vocant ,rammatici poetis latinis est frequentissima. casus subitorum poriculorum dicit Cicero in Epist. ad Famil. VI, 4. ubi v de, quae ad hoc carmen observat Victorius. V II. Aicui. reserenda haec particula videtur inprimis ad v. s. ut sit: non ine dia tim iis, cum tamen corpora cornu sicciora hahcatis, quae facillime flammam concipere posse videntur. Aliter vix nexus ora tionis apparet. Vossius usquiexplicat et certe; sed neque hoc quadrare videtur, nisi mavis atqui explicare: porro, huc accedit quod, sed in hac significatione nuspiam hanc Pa ticulam me legere memini. Corpora sicca plerumque ga dent salubritate, quia siccitas oritur e continentia, laboribus et exercitationibus. cf. Cicero Tuscul. V, 34. et Xenoph. C)
mucus et pituita ita inter se differunt, ut ille de crassiori, haee de liquidiori nasi excremento dicatur. V. i9. purior salillo. mira quadam puritate salem tractare solebant veteres, et prae celeris vasis praecipue salinis nitorem et splendorem conciliare. Vide, quae in hanc rem colle it Ieursius ad Lycophr. v. 135. , ubi
125쪽
6 a C. VALERII CATVLLI Nec toto decies cacas in anno: a At ille id durius est faba et lapillis: Quod tu si manibus teras laic que, Non unquam digitum inquinare postis. Haec tu commoda tam beata, Furi, Noli spernere, nec putare parvi: ab Et sestertia, quae soles, precari Centum desine; nam sat es beatus.
V. ao. Nec toto derasea. ImI- GH. λα- ρroeari voto tibitatus est Martiat. lib. XII, 56. I. Expoacere, Opini a. V. a6. quae soles scit. P - i
Cum LMentio, egregio gentis suae ornamento, e Ostulae, q-ἀhomini misero et in i haves disie Furio rem aetatis suas attrectandum dederis, cuius m fati, retia tuam excusare tentes, consulere Potius debebat stim et pecunia. Cum susteriore hoc carmen coniungendi- esse parum probabissiar statvie mimius in notis ad Cainu. ρ. 639.
O qui floseulus es Iuventiorim ,
Non horum modo, sed quot aut luerunt, Aut posthac aliis erunt in annis,
V. i. o qui osculus es. egregie in gente tua exsplendescis et Praeni ines. Flosculum eis r m guere de euiuslibet rei Praestantia, Praecipue de iii vel illi aetate dici, in vulgus u tum. Exempla vide apud Murei. ad h. l. et nos ia Carm. XVII, i. de nobilitate autem gentis Iuventiae consule Vulp. V. a. Non horum modo, cet. es. Canu. XLIX, a. Disiit Cooste
126쪽
Isti, quoi neque Iervus ast, neque arca; 5 Quam sic te sineres ab illo amari. Qui ' non est homo bellus ' inquies. Est: Sed bello huic neque ser us eSt, neque arca. Haec tu, quam lubet, abiice elevaque :Nec servum tamen ille habet, neque zu am. I DV. Matiem delitavi mihi dedisses, Quam isti Maret. et in quibusdamve . mi dedisses iuvetiisse se ait Vossius in omnibus Ith. seripi. , undet est Midae dedisses. Heiusius in Dot. Dd Catullum totum loeum ita constituendum arbitratur. Mallem delicias mihi dedi es. Quam sic te sineres ab isto amari, Isto, mi neque semus est nequa arca. Quid ' non est homo sellus' inquies. V. 7. QM est. Μuret. μι non est Stat. Πm' non Mahomo bellas. inquies' est. Plateas.
V. 4. mihi, ut sibi, tibi, nobis, Pol is saepe non Solum iu gracca et latina, scd omnibus paene linguis. vid. Bitteratius. ad Oppian. Cuneg. I, V. 89. DPackenborch. ad Sil. Ital. I, 6. Bumuinta. ad Phaedr. l, a v. 3. et quos laudat Cl. nech. ad Aristoph. Αves v. I 6. v. b. Lit cum contemtu Pr. V. s. H in tu quin dam. ipso nomine. V. 6. Sic, Lam Iulionesto modo. V. 7. Homo bellus. cf. ad Carvi. XXII. V. 9. V. 9. abiice, parvi pende eleManue M. Qi, verbis emolli et extenua. Nec semum tamen: est, et manet tamen homo pa urnianus. Disitir oste
127쪽
AD THALLVM. Thallum , hominem mollissimum , eumdemque rapacisSimum , qui pallium et quaedam alia furaci manu Catullo surre tretamquam sua Palam habere non erub cebat, graὐiter mom i, ut mox illa sibi remittat, nisi poenas contumeliosas in mollieor ore flagellis exigendas dare Melit. cf. 3υρω Carm. XII. χrsus sunt septenarii.
Cinaede Thalle, mollior cuniculi capillo,
Vel anseris medullula, vel imula oricilla, Vel pene languido senis, situque araneoSO: Idemque Thalle, turbida rapacior procella,
Cum de via mulier aves ostendit oscitantes: ε
V. a. inula moriatua vel moriatim vel motieella eonrupta in lib. ΜSS. unde suxit satis lepida coni tura Statii istiua amarisiva. Iu edit. prima Muretiet aliis vetiistioribus legitur hinnula tenella. Alia lectionis monstra piget addere. V. S. mirum in modum turbant tu hoc versu lib. vetti in plurimis est: Ciam di mulier aM pro quo tu quihusdam ala oes vel alios Ostendia
V. i. Thalle est sortasse nomen fictum adolescentiae indicandae causa a graeca v ede germine oleae et qua sfronde uiridi dictus. moll. Cunia.
capillo, ad omne genus pilorum transferri capillum exemplis probavit Drachen rch. ad Liv. Tom. IV, p. 597.
V. a. anseris medullula. Eadem comparatione ad Sutrumain
hominis cuiusdam impudici mollitiem describendum usus est auctor in Lus. L v, I. ὐel imula oricilla. imitatus est Cicero ad Quint. fratrem II, IS. ubi est auricula in ima
mollior. V. 3. situque araneoso: inte,
Iiὐi lux susPensa in locis desertis
mollissima, quae etiam in Lus. L LXIII, v. a9. sitis araneo-sus dicitur, ubi vid. Burmarinus Secuud.
V. 4 - S. Locus valde impeditus et vario modo tentatus vid. Var. Leci. cuius integritatem ne sic quidem, ut nun ex emendatione Scaligeri omnibus sero probata legitur, P e- stare velim. Quantum fieri poterit, rem interpretatione emollire studeamus. Con paratur Tlialli rapacitas turbidae et omnia secum abripienti μroce Me, qualis fere instat, cum de Mia mulier quaevis saga ἡοκ ostendit se observasse ait Diuiliaco by C ac le
128쪽
Remitte pallium mihi meum, quod involasti,
Sudariumque Saetabum, catagraptiosque Titynos, Inepte, quae palam soles habere, tamquam avita.
Os tumes. In Muret. editi I. Cum di- mater alites ostendit oecinentes. pro Decinentes offert Stata oscinentes. notatu digua et nemini observata est Ieetio, quam rePeri in edit. Grypti. ab anno i S 37. Cum dira maris hyems Moes ostendit Oscurantes; quae quidem lectio, modo metrum constet, seu sum admodum eommodum sundit hune : Quaudo mare saevieus tu eouspeetum venire sinit aves oscitantes, h. e. didueto ore clamitantes. Ititelligi in primis debent halcyones vel sulieae. Vossius ex optimo exemplari, quod olim suit Palatinae Bihliothecae, profert: Cum disia Malia naMes ostendit oscitantes. unde essingit Qtium clisias Matia ανυ ostend.t oscitantes. Hein sitis eampum hie nactus, ubi exsultaret ingenium suum. Iegetidum esse prouuvetat in Not. ad CatuL Cum Giμias Malea asees ostendit arce nantes , vel : Cum Minas mare alites ostenuit Obnatantes. Nostra lectio Cum de Diamtilier debetur ingevio Maligeri. V. 7. catas Ahonque liniam Muret. cata vhomiue linon in edit. Brix. et Veuet. cyrographo.que Thurnos invenerat Maliger in suo MS. unde ipse coniicit intrographosque, quod et Salmasio primum arrisit, postea vero mutuit vir rufiosque, i. e. - Ἀ phosque et explicat de annulis signatoriis sculpturae Bithynicae. eariagramonque Thoenon exhibet Vossius et exponit de pugillaribus membranaeeis alites oscitantes, magno clamore hianti ore tempestatem Praesagientcs, Vel: cuin monet de alitibus oscitantilius. osten re est verbum augurale. ud ao oscitantes fortasse reserri possunt sulices, de quibus Cicerode Dio. I, c. 8. I 4. ex veteri
poeta: Cana fulix itidem fugiens e gur te ponti, Nunci ut
horribiles clamans instare P cellas, Hatia modicos irentulo fundens e gutture cantus. Prooscitantes mihi in mentem veniebat ominantes, scit. lurbidalia
procellam. Sed nescio quid ituri et frigidi in toto hoc versum mutiet, qui fortasse pannus assutus scioli cuiusdam est.
V. 6. Remitte Pallium, quod soria in ita haltieus Catullo clam si duxectit Thallus. Utebantur am Itomani pallio ita eoenis. CATUL. Carrat. vid. Fulv. Ursin. in Appendice ad Petrum C iacconium de Triclinio p. 238. quod inuolasti.
inuolari eleganter dicuntur res, quibus summo cum impetu et celeritate manus iniicimus. V. 7. Sidariumque Metabum . vid. sit pr. ad curii . XII, 14. catagraehosque Thynos. vix
certe allirmari potest, quid per casu vhos Thy nos intelligetidum sit. Aehilles Statius noli inepte explicat de Loininibus Thynis seu Bithynis, in vestibus
aut aulaeis εἰ vinus acu pictis.
Aliorum explicationes vid. in ar. Leci. Quidquid autem fuerit, variis certe coloribus et imaginibus distinctum et e Bithynia, cui finitima est regio
Tli nia, reportatum videtur. V. 8. tamquam auitia, haereditatis iure accepta.
129쪽
C. VALERA CATULLI Quae nunc tuis ub unguibus reglutina et remitte, Ne laneum latusculum natisque mollicellas, Io Inasta turpiter tibi flagella conscribillent,
Et insolenter aestues, velut minuta magno Deprensa navis in mari, vesaniente Vento.
et Buxeis. quorum quatuor P gellae diversis coloribus, Purpureo, croeeo, viridi et eoetineo pietae et extirnatae fuerint: Bithyniam aulem omnibus iis . quibus eiusmodi pugillares conficerentiir, ve maxime instruetam fuisse confirmat. V. to. manusque molioellas Muret. et aliae antiquiores. V. I i. etiam liuic versui varias et ridiculas formas induit criticorum sedulitas. nlitas maςult inlusa flagella, alius intreta, alius inMisa, alius instita, aliti saeile agno ces Corradivum de Alli Vere iustiise institia. pro conscribillent in aliis est vel eoneribitient, vel ecus trigiuent, vel consigillant, vel eouserarent, veI cohel iam satis est i eontraιllent.
V. 9. reotuina, h. e. resolve. eleganter de suribus, quorum manus glutine quasi, et visco illitae omnibus rebus adhaerent easquct tenaciter retinent. Sic infra Carm. XXXIII, 3 de cim inquinarior dicitur. Laneum
latusculum, li. e. molle. V. tr. Inusta lagella. uruntur enim seres homines flagellis inclementius caesi. Sic loris uriopud IIor. Epist. I, 16. loris
non ureris, aio. conscribillent h. e. dilacerent, dilanient. Plaut Pseudol. I, 5. 3 i. 33a. Quasi in libro cum scribuntur calamo Ates .ie, Nilis me totum usque ulmeis conscribito. Sic ια μασι χροα apud Hom. Iliad. IV, 139- Et ia γμά iis ταρσὸ, κο ι XI , Mn. V. II. insolenter aestues, Praeter modum subcigiteris et iacteris. Meluet deprema na is, tempestate abrepta. deprendere est verbum proprium in re inutica. vid. Bentleium ad Hor. Dd. I, i . Io. Ι:urmann. ad Phaedr. Fab. V, L Io. minuta respondet τω ma ro, quo Per petuo sere epitheto mare a Poemtis insigniri solet. Sic Graeci sane δεα , ἱtοῶ. adi Burinannum ad Val. Flacc. I, so. et fidos ibi laudat.
Argumentum huius carminis pendet a dubia lectione Mersus primi, tibi Pro D tra in nonnullis exstat vestra. Si vestra, era sit lectio, ut sebis Didetur, omnis lusus ad Furii inopiam
deridendam pertinebit, cuius Millula horribili Mento Opposita, Duiliaco by Cooste
130쪽
h. e. croditoribus oppignorata dicitur. Respondei. qt iidem potest, et a Vulpio iam remonsum est, Furium ne cimicem quidem et araneum cui noster de illo canit Carm. XXIII. nedum Millulam possedisse; sed primum quias nescit Merba Poetae non ad otoum resecanda esse, deinde oerissime letiam hoc dici poterat de homine, cuius rem Iamiliarem aes alienum superaret. Quod si uero cui altera lectio nostra uerior Mideatur, is anim sibi singat, Furium a Catullo pecuniam, et fortasse centum illa sestertia de quibus Mid. Carmen XXIII, a3 ρ tiisse, Catulltim, autem , iocOSe indicato, quo se prematur, aeria alieni Pondere, has preces a se remo isse. Sed mihi Persuadere non Possum, tam ingenue Carullum an*ιstae rei suae statum patefecisse Furis, in cuius egestate carpenda ingenium
Furi, villula nostra non ad Austri
Flatus opposita est, nec ad Favoni, Nec saevi Boreae, aut Apeliotae, Verum ad millia quindecim et ducentos.
O ventum horribilem atque pestilentem l 5
V. I. oestra in L. ΜM. et tribus edit. antiquissimis, teste editore Cantabrigiensi. tamdem lectionem in quihusdam libris scriptum invenit Vossiti'. V. 4. ducenina in quihusdam. vid. Gronov. de Dec. Vet. in uotis laudatus.
r. a. oreosita est. ludit poeta in ambigua huius vecti significatione, qua villula primum
ventis, deinde pignori, millia
quindecim et ducentos seste tiam tamquam hypotheca, ut ICti loquuntur, opposita dici tur. OPPonere pro πρψnerare est apiid Senec. de uenes. VII,3έ. Bebus meis ad securitatem erectitoris πρositis. alia exempla collegit ulpius. Apeliotae, de hoe vento vid. Plin. II, 47.
et Gell. Noct. Attic. I l,aa. - ad milita quind. et ducentos M. sestertios vel sestertium. F ciunt autem sestertium quin i eim milita et ducenti ex ratione Gmnovit de Pecuri. Vet. III, 7. p. 549. denarium tria millia septingentos quinquaginta, e ronatos CCCLXXV. V. S. Mentum horribilem