장음표시 사용
111쪽
o consecratur lacus in hoc haud dubie olim longioris eam νι is exordio, quod ab interitu Mindi oti, et Catullo tribuendum. Olini iam existimatat Terentianus Maurus in docto libello de Litteris, Syllabis et Metris inter Gram. Mett. P. 244έ. cuius,ementiam et alii deinde amplexi sunt, ut Marius Victorinus in arte Gramm. p. 2598- 99. et Atilius Fortunatianus in Arte μ. α676. At Victiorius in Var. Lect. XII, 3. Muretus ad h. l. et Scaliger ad Calatici. Met. Poet. non hoc tantum longioris caseminis fragmentum, sed duo sequentia etiam in Privum carmina, quasi Postliminio Catullo restituere conati sunt, quibus accedit Vossius, qui haec ad calcem editionis suae reiecit. Quod quidem viri docti, partim ludicro earminis genere Itb- halico, quo duo prim carminia comρOsita sunt, ex quibus tertium constat puris iambis Catullianis, ρartim ipsa horum carminum suaMitate et orationis elegantia, Catullo dignissima, facile tibi persuaserunt. Nec incommode haec tria memiasia, s quae sise a Catullo sisee ab alio magno poeta Profecta εὐι, neminem certe legisse poenitebis J statam post carmen AD COLONIAη, cum ob metri, 'tum ob argumenti similitudinem, coniunctim ab iis, quos sequimur, posita ridemur. Legunturatium haec carmina inire Priveta in Caria. Met. Poet. Scolig. e. 85, in Priv. Seiore. c. 86. et in Anthol. Vet. Lat. Poet.
Bumanni Secundi lib. VI, 85. T. Π, pag. 567., isi praetre
ea, quae iam Μureis et Vossio in Commentariistia Catullum
Obsemata εunt, Plura tam de incerto corum auctore quam ipso
c minis genere Ith halico erudite divinantur, praec ue ocir. Audr. Duckero, cuius ineditas, quiae Me Nectant, obse Dationes subiiciendas curarit Burmannus Secund. in Authol. T. II, p. 574., qui , si ceteras huius doctissimi interpretis in Catullum notas, quas in scriniis suis a Guillelmo noessio ac- ρtas semabat, Publici iuris fecisset, magnam πω Catulli lectores gratiam initurus fuisses. - Ceterum oti dubium est, quin auctor horum carminum, quicumque demum fueriti se graeco quodam fonse hortulas suos rigaueris.
Η inc lucum tibi dedico consecroque, Priape,
112쪽
Qua domus tua Lampsaci est, FIn pie silva, Priape. Nam te praecipue in suis urbibus colit ora Hellespontia, ceteris Ostreosior Oris.
V. a. Quaa domus - quaeque si a in edit. Bipori t. nescio qua aueto ritate. Apud Terem ratiun Maurum olim tina voce mutilus Versus lege
hatur Qua domus tua Lam; saci est . quaque Priam, ut e Mureti et Λchilli. Stat. Adnotatu tutelligi potesti
V. a. Si vera est lectio, de cuius integritate milii nonduin Persuadere possum, sensus erit: tibi Propria nunc sedes et sil tibi dicata est, quemadmodum Lampsaci. Sed hoc durum et contra loquendi rationem videtur. Itaque Pro qua et guraque legendum puto quoi et quoique Ex antiquo scribendi more, de quo vid. Qim. I, T. I. in. Vari Leci. Et sic tua pro tibi positum est ut saepe . domus deorum est locus, quo maxime illi dele-Ctantur, et in eo sedem quaqi suam figunti Nin harum domus de antro apua Virgil. Aen.
urbs Hellesponti inste Cicerone in Vere. I, 2.., ubi Priapus, vesnatus, vel nutritus crede 3atur. vid. Sehol. ad Apollon. nliod. I, V. 937. Ostreosior oris, ostreis enim omnis Hellesponti ora abundabat; praecipue tamen uveteribus laudantur ostrea Abdena Virg. Georg. I, IO T. CLIV i et ad Auson. p. 6o3. edit. Toll. Priaptis autem Hellespontiacus f ut vocatur a Wrg. Georg. I, ao7. 4 lartasse Iiavi attoniis causa, cui praeesse cre-ehatur, cultus luit in Helles- potiti littori hus. Exstant enim manifesta apud Graecos vestigia, ubi Priapus navigationi, PraeSes apparet. Sic illa apud Leonidam Tarentinum in Ailat. Poet. ,raec. Brulichii Epigr. LVII, T. I, p. a35. navigati nem vel mali tempore instituendam indicens addit. v. 7. 8.
batur etiatu Priapus Atratae trης apiscatoribus. ct Maecii Epis in m. VII et VIII. in Anal. P. G. T. II, p. 238.
HORTORVΜ DEUS. Priapvs Decunditatis in agris auctor, fidum se ymstetur cust dem Pauvenis villulae, a cuius dominis, Patre et filio, summa Pietate colebatur. Enarratis igitur, quilus quotannis ab illisCATUL. Carm. G
113쪽
augeiatur, muneribus, muci subsine Pueros, ne quid Iurtio manu ex eo tigro austrant, a d ad Micinαm Potius ditioris domini agrum Pergant, ubi Privus eiusmodi furiariculos nom
Hunc ogo iuvenes locum, villulamque palustrem, Tectam vimine iunceo caricisque maniplis, Quercus arida, rustica consormata securi utrivi, magis et magis ut beata quotannis. Nuius nam Domini colunt me, Deumque salutant, SPauperis tugurii Pater filiusque 'Alter, assidua colens diligentia, ut herba
V. 3. eo omata vult Salinas. ad Solin. p. 38 t. repugnante Vos Mo, Cuius lectu . Orvitata, ex auti tin Drmidatis conscia, non minua displicet. V. nunc tuDr magis Scaliger. nutrio Pro nutriMi Lucito recepit Vulpius. V. S. Fliusque' Sie in plerisque editionibus, deficie ule ultima voce , hie versus exhibetur. Quam quidem Iacunum eΣ ingeuio supPlere studuerunt Scaligi vel Vossitis, quorum ille tentabatIiliusque cotimi hie silitisque tenellus. Mil νsuceurrebat Patronum, quod non inponi inode rclerii potest ad pati eris tugurii. Sie de Priapo apiid Virgil. Eclog. VII, 3.. custos es pati ter is horta. Sed rectius sortasse tutactas plane eiusmodi in poetis rei iuguimus lacanas. V. a. Tectam Mim. timc. Cet.
Cn cis otii in vel tuguria varii gelici is Doudibus cimteg Te solebat rudis antiquitas. Tibuli II, i. V. 39. 4o. Iur ruri Dei)comρositis primum docuere tiagillis E riguam uiridi frondo
De iunci genus v klctur; acula vocatur apud , tigit. Georg. III, 23 i. cum genista iiiiigitur apud Pallad. do ne Riist. I, Pa. P. 876. edit. Gesneri.
. 3. Quercusar id. St. con. sec. suaviter et eleganter: Ego, qui ex qucrcu arida ita emctus et configuratus sum securi rustica.
V. 4. nutri, i auxi et beavisi ocim ditate. Eodem plan ' sensit nutrirct de Cerere dicitur api I Hor. Od. I S. I 8. Nutrit rura Ceros, ubi, cum elegautem huius verbi significati
nem non Coucoquere posmi A nticius, more suo turbas d
idit, ad quem resulandum hieipsa Nostri locus a Clariss. Iani laudari debetat - ut beata quotannis scit . esset h. c. quolibet anno meliori conditione gauderet.
V. 6. Par . tiagurs, inde colorem duxiisse videtur Virg. Eelog. I, 6 I. Pauperis et tuguri
congratum cemite culm n. V. 7. Sensus est: alter me
veneratur, dum assidua dilige tia ita colit curatque meusti sacellum , ut illud ab omni dumosa asperaque herba remotum et Purgatum sit. suspecta milii .Duiligos by Cooste
114쪽
mmosa asperaque a meo Sit remota sacello: Λlier, parva serens manu semper munera larga.
Flori lo milii ponitur picia vere corolla I Primitu', et tenera virens spica mollis arista: Luleae violae milii luteumque papaver, Pallelitesque cucurbitae et suave olentia mala; Uva pampinea rubens educata sub umbra.
Sanguine hanc etiam mihi sed tacebitis) aram 15
V. s. Alter Parea manu ferens usque munera larga, ex emon datione Dor. villii, qti m lavcl.it Burmannus Securidus in Antimi. ad h. I. , sed magis arridet Sehracleri τό semper metri causa in saeρε mutautis correctio itiobserv. Lih. H, c. I. P. 32. - . I . ιactetim ue PVaMer apud Vict. et Aldum. Sed Leteum papaseer et infra dieitur L.XI, v. 195. Eadem harum vocum permutatio apud Martini. III, 58. 2a, libi alii pro laetet Mernae ma-Iunt lutei. V. IS. pro hanc aram, quod eleganter coniecerat Muretus,
olim vi Jobatur lectio coloris ob ingratam repetitionem ei iusdem verbi ex versu 5, ct hinc pro colens legondum esse platalaam ca ens, sed nunc vix opus esse videtur hac mutatione. V. 9. nobilissima huius versus sentetitia: munera parva, quae quis pio animo offert, suo se m liens mo luto, sunt magna et diis gratissima. Hinc Tilnili. I, I. II. Tunc Pittilia innumeros lustrabat ca a moencos: Nunc agna exigui est hostia magna soli. V. Io. picta corolla. variis floribus distincta ut Pictae --
. it. Primitu ut primumsiorum in pia sit. vid. de hac antiqua hoce Nonium Marcel. P. I b.. V. 34. v et Pa . sub umbr.
ganter enim lici bac xcl si v gcseducari dicuntur, quae iis in aeris tempori ventur COm-mUda, Dum cu a, cultu et celeris, quibus ad maturitatem Perveniant, alimentis et subsia
diis fruuntur. Sic infra LXII 41. et So. in Lusibus L H, I S. Tibull. I, 1. r3. Uvae autem vel maxime ad maturitatem opus habent umbra pni linea. Dino Virgil. Eclog. 11, v. 58. de vitibus nimio aestu exsiccatis: Liber pampincias inuidit
Horatio. ubi iis lem Priapo osserendis muneribiis sermo est, dicitur certans pur Purae EPOd. II , v. IoaV. I S. sed tacebitis, favebitis linguis. Silentium igitur P i pus imponit pueris de sacris suis, tamquaiu de magni cuiusdam Dei mysteriis. 1 ulpius trahit ad impura flagitia, quocin sacris Priapeiis committi s Ichant, nee evulgari debebant. Sed de his nihil iam videratit pueri. Murcius refert ad leges XII, secundum quas sacra iacuit peregrinis deis, nisi iiiii Publice adsciti essetit, uou Ii-
115쪽
Barbatus linit hirculus, compesque capella, Pro Iueis omnia honoribus haec necesse Priapo Praestare, et domini hortulum vineamque tueri. Jitare hinc, o pueri, malas abstinete rapinas. Vicinus prope dives est, negligensque Priapus. Eo Inde sumite; semita haec deinde vos seret ipsa.
corruptam lectionem haee arma revocavit Vossius. liaud dubie obloquendi studio abreptus; nostram lecti item defendit Bumannus See. in Ailiti ol. ad li. l. iacebitis pro tacebitis vitiose in Seiopp. edit. et Riponi. legi υν. V. 16. Biarbarus hιr lus male in aliis edit. V. II. hoe ne aesse Perperum in quihusdam. V. I9. mantis abstinete rvtvis elim necessitatem correxerat fi melingius teste Burmanno See. in Auth. ad h. l. V. 2o. negisensque
Priaμι eoniicit N. Heius. in uot. ad Catuv. p. 638. Quidni negligensqus Privum petierit. Sed fortasse hoc silentium ad iiDilaolatas hostias, tantummodo spectat, quod eum honorem soli maiores Dii sibi vindicat,ant - linit san uine aram imbuit Τlieocrit. Epigr.
ost Carmen Petron. tu Pri Pum cap. 133. V. Io. negligens Pria us, ii diligens, minus severus erga fures. Inde sumito, Vulpius commode laudat Tibull. I. i. 34. ψsa haec semita e inrisias . in ii. e. dehinc, abinde, ut apud Sallust. Iugurth. XIII, ubi vid. GraisS.
Argumentum huius carminis a siveriore non nisi carminis generti iambico dissert, adeo ut Catullus , si auctor horum carminiam sit, ingenium suum in simili re dioerso modo exercuisse υμ devit r. Purissimum castigatissimumque iure hoc carmen Mocrae Brouchusius viad Burmanu. Seeund. T. II, ρ. 67, nec indignum illud habuit, quoia multo studio, qtiato tumfruebat inter Viros doctos, totidem lambis Puris graece redderet Iosephus Maliger ad h. carm. in Catal. Vet. Poet.
Ego haec, ego arte sabricata rustica,
V. r. Ego eum couiectat Heinsius in uot. ad Catuli.
116쪽
Mo arida, O viator, ecce populus. Agellulum hunc sinistra, tute quem Vides, Herique villulam hortulumque pauperis
Tuor, malasque suris arceo manus. 5
Mihi corolla picta Vere ponitur: Mihi rubens arista sole servido :Μihi virente dulcis uva pampino. Milii lite glauca duro oliva frigore. Meis capella delicata pascuis I OV. 3. Ut nune legitur Ioeus, aιmstra ob motri rationem Milo modo potest esse easus sextus. Sed sive cum Mureto sinistra ad ργMhιs reseras, sive cum Livineio aceusativ. pluralem pro adverbio positum esse statuas, duxissima semper manet haec leetio: Scaligor ad Attin Catulli v. t L pro sinistralute volebat sinisωra ante. Certe vix ulla paulo laniori ratione sauari Posse videtur hic versiculus, quem tamquam tu re desperata audacter ita dissingere et in ordinem redigere tentaham, Agellulum, ad sinistram Minda quem Mides. V. b. tueor Aldus et Vietorius. V. s. in aliis: Mihi Havea dura inrita oti frigore. In Alditiis: Mihi glauea duro ooeta oti frigore. tu quibusdam veteribus: Maia Ha ea diam Misa frigore. Fortasse ooctu fuit glossa σου glauca ex sie tu textum irrepsit. Q quam enim oti
V. 3. sinistra, e regione agelli ad sinistram sita, exponit Mu- retus. uilod quam durum sit, cum ob alterum opitheton ar da, quod iam appositum est τω Poρutus, tum Ob vere sinistram
huius epiuieti locationem post Agellum hunc quilibet, opinor,
sentiet. vid. Var. Leet. V. S. tuor pro tueor verbum Lucretianiim. mal que nMmu' b. e. Docivas, pertia Ci Sas. es.
epitheton, quod adumbrat colorem, quem reserunt aristae solis radiis percusMe. Ule fer- Mido, aestato. V. 8. Mirentia pia ino, au'
V. 9. Euro his ore, hyeme. OEMα glauca, color glaucus est colori viridi assinis et alboro duodam permixtus. Idem epi-ieton et alii poetae addere solant olivis ut Claud. in Eutrop. II, 27 i., et Stati Tliebuid. l, 99. Ceterum confor Carmeu LXXXIV. in Lus. apud Bum. Secund. in Anthol. p. 567. , ubii ari modo Priapus recenset munuscula singulis anni tempestatibus sibi oblata. V. Io- II. Versus ornatissimi pro vulgari: capella lasciva i: irascuis, quibus praesum, adulta inde in ui bom ducitur. adulta Iacte Gera disielita, tumida et Pleua lacte.
117쪽
C. VALERII CATULLI In urbem adulta Iacte portat ubera: Meisque pinguis agnus ex ovilibus Gravem domum remittit aere dexteram: Tenerque, matre mudente, Vaccula Delim profundit ante templa sanguinem. x SPro ' viator hunc Deum vereberis, Manumque sorsum habebis. Hoc tibi expedit
Parata namque Crux, sine arte mentula.
Velim pol, inquis: at pol ecce, villic
Venit: valente cui revulsa brachio cio Fit ista mentula, apta clava dexterae.
ro frigore meta de maturitate, quam hyeme eontraIiunt olivae, n ni nepte explieari possit. tamen, cum haec ipM lectio puros iambos, e quibus hoc earmeu constat, turbet, non admittenda videtur: nihilomini ut legi iubet V sius: Mihi glauca duro oti meta Irigore. V. xέ. Iu aliis lenamque . quod servavit Vos ius. Sed Muretiis, ut metri rationibus constiteret. dedit et pispumavit nostram Iectionem lenerque foemiuiua signisi- ratione, quod admodum dnrum, nec confirmari posse videtur exemplis in hane rein ab illo allatis; earent enim illa terminatione foeminina. De yaver autem, quod addit. non multum eum iuvat Iocus Terentii IV, 6. 3, ubi Iectio pavera in disceptationem adhue vocatur. Magis igitur arridet elegans coniectura Dorvillii, quam profert Buma1in. Sec. in Anthol. Tenelta ,
xl. aperta est imitatio Virgilii Eclog. I, 36. Non umquam si Dis astra domum mihi dextra redibat. Ex eodem sonis hausitan tor Moreti vers. 8 i. Plura exempla vid. apud Burm. in Anthol. ad h. I. V. 1 έ. tenerque vid.Var. Leci. V. i5. Profundit sanguinem, cadit, mactatur hostia, ea lcmelegantia dictum, qua in gam.
SuP. V. IS. aram linis. V. I 7. Manumque sorsum
habebis, h. e. continebis, non ad furtum extendes. IXam in promtu est mentula sine arte, non affabre, sed temere ex ligno excisa, crux tamquam instrumentum supplicii, a furibus sumendi. Nam servi suraces apud dominos severiores Poenam in cruce luebant, qua poma iam respicitur. cf. GP, ius de Cru . V. I9 seq. Sensus: Prosceto non ingrata haec mihi poena erit, inquis: at erit hercle; nam secus, ac putaveris, illa in ici exercebitur - ecce iam vovit villicus, qui mentula ista, va lente brachio evulsa, commmd utetur clavae loco, qua laen te mulctatum det.
118쪽
AD AURELIUM. Venerem non semper sine Cerere frigere, eo to suo Pro uir Aurelius. Quamquiam enim ille cum summa rerum invia es uritione confictatus dicitur, tantum tamen absit, ut fame Mictus alia omnia quam libidinis explendae nutrimenta quare rei, ut potius quovis modo Catulli puerum ad amorem pellicere machinaretur. Salso igitur poeta Perfricat hominem famelicum, a quo praec ue ne puer esurire et sitire discat, Meretur, eumque riua quam puerum, cui fruum nectat inSidias, attrecet emit, a se Φso tactum iri inrumtitione, monet. - Comparetur inprimis cum no4tro imitatio Martialis ad Mamurianum I, D. 93.
Aureli, pater esuritionum, Non harum modo, sed quot aut suerunt, Aut sunt, aut aliis erunt in annis,
medicare cupis meos amores Nec clam: nam simul es, iocaris una, 5 Haeres ad latus, omni R experiris. Frustra: nam insidias mihi instruentem
V. S. Nam simul exio tris una Haerens ad latus in limr. ΜM. Nam simul, et Meiaris Muret. et Stat. V. s. omnia emeriris Frustra; male interpungi: Muretus. experibis in antiquis eodicibus testante et probanta
V. I. Pater esuritionum: pr prie convivii, vel coenae donii mits venerianti nomine patris
insigniri solebat, ut apud II rati Satyr. II, 8. 7. Sed vidia
Cule voeatur Aurelius Pater esuritionum, ubi, quod Terentius ait, ex hesterno iure panis ater
. a. Non harum modo, similiter infra XXIV, v. a. 3. V. 5. nam simul es, consuescis et conversaris cum illo. V. 6. meres ad latus, nota Iocutio in amoribus. vid. Broucklius. ad Tihuli. I, 6. 26. V. 7. Frustra: irrito plane studio; nam dum puerum meum libidine polluere cogitas, Prior ego ipse te polluam libidine. tangere est verbum n
Lynceu, tune meam potuisti tangere curiam. CL HOr. Sat. I, a. 45. Mart. I, 93. v. a. hinc
puella intacta casta ut iudelibata. Diuitigod by Cooste
119쪽
Tangam te prior inruinatione. Atqui, si id saceres satur, taCerem. Nunc ipsum id doleo, quod esurire I OAhi meus puer, et sitire discet. Quare desine, dum licet pudico: Ne finem facias, sed inrumat .
Mureto. V. 8. ρritis L. MS. eadem ieetionis varietas exere uit V. V. D. D. ad Tihull. I. 4. vid. Illustrissimus my- in Olmeo. p. 33. edit. IIov. V. s. atque id si estinxit Stat. ex corrupta lectioue Ia MSS. at Itu lysi se eeres. V. ai. Mira et putida in hoe verati est lectionis discrerantia. nae meus puer Muret. me me mer in MM. Stati, unde legendum putat Ma me ma me μuer Mahger, quam lectionem re- aepit etiam Biponti meus me μuer Commel. ruumhr. quod assensu suo comprobavit Vossius. Sed sic eontra omnem loquεudi consuetudinem discet Pro docebit positum est. meus mi Meleagee. - - meus Passeratius ad Armam ne - funera i disra LXIV, 83. Meus iaran puer Cantabrig. Ah metis Puer Vulpius, quam quidem lectionem, dum melior deerat, in textum Meepimus, licet et illa metro laboret, et trochaeum pro siM,ndaeo ab initio habeat. Meti et puer Gotting. haud dubie ex editi Corradini de vilio. Una meus yuer inepte contra Omnes metri leges tentat Helusius in not. ad Catulli. Quantum equidem sensu meo assequi Possum, istine sere omnes, quas recensui, lectiones, Vel sensum turbare, vel metri rationibus adversari videntur. Si Iegere mecum ex coniectura liceat: A le mox pueV. Vel Mox tecum puer. Omnis dissicultas remota, et tam sensui quam metrixationibus eo ullum videtur. Sed non ausi in ita corrigere poetas. V. IS. Statius legi iubet: Quare desine, dum Lecte pudieras, apis snem Iamas, sed inru natus, vel : Quare desine, dum ιχει Pudico, Ne snem facias, sat in. matus. Heius. ita uou ad Catullum vult: et in malus', malal
faceres satur, stimulat euim Κυ- . . is,il inis . XXXII, io. Nam pransus iaceo, et Batavinias Pertundo tunicamque palliumque. Marti l. C. V. I . Denique paedica, Miamurian
V. it. Ah s mero puer, vid. Vari Lecti V. ia. Ne snem facisa sc. non amplius pudicus Qt castus sed irrumatus corruptus.. Diuiliroes by Corale
120쪽
AD VARRUM. Aenum, hominem Manum et inmitim ridet, qui, cum bellus et
urbanus Oideri Dellet, non solum in Derbosa quadam garrulitate et aliis fioolis ae oentosis artibus elegantiae gloriolam aucuPahatur, sed, ut esse soles eiusmodi hominum furor, ex faciis quoque Musarum campis calamistratae et tinguentis dissuenti fronti olivam decemstre quaerebat. Hoc igiturfurore abreytus facili negotio et, tit Venusinus habet, stans Pede in uno, Dum- meros fundebat uersus, et hos tepidos ingenii Partus, sicuti boni parentes tenellos filiolos, tanto amore deosculabatur, et tam sollicite Paterna quasi cura hortat, ut nulli sumtui parcens, quouis Ornamento externum splendorem illis conciliare studeret. - Sed in iisdem egregie stultiosimi auctoris imago e reosa fuit, adeo rus et agrestes mores redolebant Mersus M omni Menustate et urbanitale alienissimi. - Dum igitur Catullus in huc ridicula Stissent εὐαυρο α describenda Occupatur, repente in Mersuis . ab aliorum vitiorum contemplatione ad se redit, et, Si ipsitis animo diligentius excusso, neminem Mitiorum e retem, immo quemlibet, in quocumque demum γ rc Sit, ymo qtαγ vim modo similem esse pronunciol. Qua quiuem nobilissima et honestissima conoersione qu tum dignitatis ac- Ccdat huic carmini, suus Vtiemque sensus docebit.
Sullanus iste, Varre, quem Probe noSti,
Nomo est venustus et dicax et i banus,
v. t. Et enus mavult Mureliis . pari modo apud Livium I. 23. Mettua russetitis non Stissetius legendiam esse eouteudit macheriboria.. qilem videat quos illi de hac seri heudi ratione laudat T. I. P. s8. Hure in plurimis edit. V. a. Homo Denustus Ie
stadro, garhato - Galant os. ad larm. III, a. Dicare, qui adsessa dicta facilis ac promtus est, acute mordax in dicen
qui comitate, suavitate, sale et
dicteriis aurum populi captat, CATUL. Carm.
et cultioris vitae concinnitatem Ρrae se serie studet. Passim autem apud veteres urbanus Cum scurra consociari solet, quia ambitiosa urbanitatis as sectatio plerumque cum scurrili quadam dicacitate coniunctuost. Plaut. Mosteli. I, I, I .