장음표시 사용
11쪽
tollerem, humanissime mihi copiam faceres. Quae quidem animi Tui tam officiosi erga me studiaque lite'
rarum argumenta sane quam insignia Cum eXtarent, Certiorem nullam in
Venire potui depromendi obsequii, quod pro iis deberem, rationem, quam si hic ostenderem , quam Orptata mihi aςcidisset, oblaxa in prae
sentia tantae benevolpiatiae , ut Lunque possem, respondendi facultas. Quamquam Vero nec Tua bene merendi virtus, quippe se una
ςOntenta , alien Commendatione
minime indiget, nec ego is sum, qui ambitiosa oratione auribus tuis tam pulchrae dotis praeconium darς
Ielim ; tamen, cum mihi abs Tein manum datus estet Epictetus, is qui de animi excelloniis pr*stantia, agit,
12쪽
agit, non veritus sum, ne quid committerem , quod a tanti Sophi de . cretis abhorreret, si illa, quae non alius arbitrii , sed tua proprie forent, honorifica nominis tui commemoratione Tibi quoque adscribere ne dubitarem; praesertim non
minus illustria cum sint, quae publice dedisti animi, nihil vulgare , sed sublimia & excelsa quaeque sapientis indicia. Quis enim ignorat , eum Te ex liberalium artium disciplinis,
quibus probe innutritus es, percepisse fructum atque usum, ut Cuncta ad unius Civiratis, cujus personam una Cum ceteris Amplissimi ordinis Viris Tu geris, commoda referenda esse existimes. Cum enim multi,
quibus quidem, hoc collabascentium,itergrum senio, generoso honesto in
13쪽
coctum pectus est , praeclaram Musis gratiam reddere sese arbitrentur, si non indiligenti antiquitatis, cui intelligendae Juvenes se devoverant, recognoscendae studio, vetustissimarum rerum memoriam recor
dari possint; Tu non alienis per Omnem aetatem inhaerendum esse pulchre vides, sed cum veteri notitia. Conjungenda tibi esse statuisti longe
utilissima Patrice nostrae monumenta. Cujus rei documentum Cum spectabam dispositam a Te exquisitissimam raramque Belgicie historiae seriem,
tuli scilicet non obsCure , quanta Cum Voluptate, meum animi sensum, qui patriam historiam ad οναγμα stas & civilem prudentiam eXter nis illis minime imparem censerem, auctoritate tanti exempli viderem
14쪽
confirmari. Quae cum ita sint, quis tam erit imprudens rerum aestimator, qui non sentiat , pervenisse ad Te veram illam atque unice eX-
petendam studiorum gloriam; pota quam laudabile illud veterumRomanorum institutum secutus, quiGraecarum aliarumque civitatium mores,
inventa, disciplinam, ad suae reipublicae a Curatiorem notitiam trahebant, uni patriae penitius cognos Cendae Omnia tua inser vire voluistUImmo vero nec minus tam ex praeclaro studio
insignis tuus in Bataviae solum, quod
Te nascentem e Xcepit, amor elucet; quando perspiCuum evadit, non tam extraneis , quamvis eos tantarum rerum inter legendum admiratione capi necesse sit, quam genuinis Batavis, nostrae Reip. primordia
15쪽
stupenda, res domi bellique fortissi
me gestas , ancipites casus ac vicissitudines miras, cum tenerrimo sui sensu curam solicitudinemque adferre. Quem sincerum tuum in Ρatriam animum Tibi tum curia gratulatur, cui quidquid ex veteri memoria, aut exemplo dignum, aut consilio salutare Tibi suppetit, indefesso labore suppeditas; tum Vero omnes boni suspiciunt ac venerantur, qui Te nobilissimae familiae diu salvum & incolumem fore eX-
Dptant. Quorum votis ego hanC obsequii in Te mei obsidem tabellam dum astringo , illud etiam atque etiam rogo, Tibi persuadeaS, optatius nihil accidere mihi posse, quam
ut, dum Tu ista, atque etiam ampliore gloria perfrueris, ego tantum
16쪽
nominis Tui decus, omni honore ει observant ia colam
Nobilitati & Am,plitudini Tuae
17쪽
sub hoc poti um titulo compellem, libri ipsius dos facit; qui, ob Graeci her
monis Veneres , puraeque elegantiam dictionis , in eo elucent; tum ob
recti , honesti speciem, quam confide
rantium oculis animisque exhibet, ii
libis cognitione inprimis dignus videbatur , qui cum literarum studio virtutis
cerae culturam conjungere amaretis.
Etenim s ex omni antiquitate qui
18쪽
quam fuit, qui praeter orationis pressam adductamque, verum ipsa implicitate jucundissimam suavitatem, gravi mareadat ad honeste sapienterque vivendum dogmata, in his Epictetus nomen profitetur um. Cujus proinde Enchiria dion istud vere aureum , cum msis perexiguum fit, nec ob id legenti fastidium pariat, tanto majore cum fructu cognosci potest, quanto plura vitae prudenter ac decore instituendae
Fraecepta minore compage comprehen
dit. uuippe ex boc virtutis magistro quae Deo, quae aliis, quae tibi ipse δε-beas , olficia , citra molestam verborum ambagem , copiose simul ct luculenter intelligas. uuid despectus il rerum humanarum Z wιid fortunae influitantis contemptio ἶ uuid veri boni,
quod in solis animi , sibi placide ac
quiescentis, nihil vero anxie cupientis,
dotibus positum sit , pretium , quam grata ac vervosa brevitate hic lassi
19쪽
rum , quotquot unquam extiterunt,
Schola , Epicteto solidius vel iracundiae tumultus sedavit , vel libidinis aestum extinxit ἰ Unde e caciora ad continentiam, ad justitiam, ad fortitu
dinem ceterasque animi virtutes hortamenta petantur, quam ex uno Epi
cteto Θ Sed encomtumviri scribere non
est nostrum: fecere alii ; fecit eruditorum chorus omnis; ex quibus quanto
quisque sincerae virtutis studiosor fuit,
tanto graviore ac prolixiore laudis testimonio Philosophum hunc est prosecurus. Equidem ut vere dicam , quod sentio; cum in plerisque fere gentilium scriptis , quibus actiones mortalium ad recti se honesti normam componere studium fuit, non tam expressa virtutum vestigia, quam amictam severae frontis supercilio superbiam arrogantiamque deprehendere liceat; quod Fabius
ille Quinctilianus jure merito arguit Insti-
20쪽
Uittit. Orat. Prooemio ad Marce sim Victorium ; in Epictetum ut talis inpicio minime cadat, Implex ille diacendi character facit, ct animus tam ab omni stoliditate alienus , quam a fuco is aerugine vacuus ' suem utinam fervarent, qui interioribus hisce se reconditis literis operantur s profecto nec
fastosa ct inanis ista scientiae opinio, qua ridiculos quosdam sui ophitatores,
ad quorumvis cordatiorum nauseam , omnisque adeo humanitatis opprobrium,
tumere videas, in leviculis, quae ipsi in literis praestant, regnum sibi vindicare apientiae; nec sanctissimum Religionis nomen, turpissimis vitiis obtentui sumptum, aut impietati, aut ambitioni , aut denique quibusvis fla
gitiis foedi mo servitio subjicere
Huc faciunt illa Origenis contra Celsum lib.6. Spectara
itaque licet, in rerum duntaxat manibus Platonem versari, qui eloquentiae student , Epictetuin vero illum in quorumvs man
bui esse , qui ejus ex seriptis non stediocriter p ssint proscere. . .