장음표시 사용
31쪽
quibusdam ' nardum rusticum appellatum. Unguenta exca radico fieri solita apud antiquos, Aristophanes' priscae comoediae poeta testis est. Unde quidam errore salso barbaricam eam appollabant. Odor est ei cinnamomo proximus : gracili' solo nec humido provenit. Simillimum ei, combretum' appellatur, soliorum exilitate usque in fila attenuata, et procorius quam bacchar : haec sunt tantum.
. Baccliaris vocatur nardum rusti
cum, de quo dicemus inter flores. Dodonaeus, a quo delineatur, Pag. 169, et Fuchsius, Digitalem πο- eant : Galli interdum etiam, digi talo. Vidimus in horto Regio, Purpureo, luteo, rubente, candido, ferrugineoque colore coiisPicuam. HARD. -- D. baccharidem de qua Dioscorid. loco supra laudato, eamdem esse consci cum bacchare,
quod Maro cecinit Ecl. IV, . I9, et VII, v. a . et ad Digitatim eum puream L. retulit. Cons. Flore de Visgila, tomA III, P. x xlv M. nost. Sprengelius vero Virgilianam speetem a nostra baccharide distinguit. nihilque aliud esse pronuntiat, quam Valerianam cetii m. Lis adis huc sub judice. ED. 3. Amtophanes. In fabula cui titulum fecit, Θεσαοφοριάζουσαι , t sto Allienaeo. XV, pag. 69o , haec
Poetae carmina recitante. quae ad Propositum attinent: Ω Ζευ πολυτιμηet . Oiρου ἔπουιυσι ὁ μιαρὸς Φασκωλος εχυς λυόμεvc c μοι του μυρω, Καια o venerande Iuster, ut oboluit soluta confestim Pera unguentum milii, et baccha
II, P g. 177, etC. HARD. 4. Bartiaricam. Ita HSS. omnes rhoe est, exoticam ot peregrinam . nec in orbe romano natam. Medi.
menti meminit Marcellus Emp. c. III, quod barbaricum similiter
Ocat : nempe ex rebus Contatum
extra hunc orbem romani imperii natis. Error falsus Veterum in eo fuit, quod harbaricam radicem vocarent, quae foret domestica Hunc locum, ut interpolet, explicetque, Salmasius frustra desudat in Solin. p. ro 68. Meeharida
solum, inquit, affinitatem habet
combretum cum bacciuire : caetera
32쪽
Sed eorti iii quoque error QKγrrigenidus est, qui lia charrusticum nardum, appellavere. Est enim alia licrb sic Cognominata, quam GraeCi asaron' vocant, Cujus speciem
figuramque diximus in nardi generibus. Quin i inmo asaron invenio vocitari, quoniam in coronas ' non addatur. XVII. Crocum silvestre optimum ' : serere in Italia iminime expedit, ad scripula usque singula' areis deco-
absunt : intor, unguentique In radice dos. -- mee. Sic MSS. Omnes Reg. Coth. etc. Libri vero editi, Me hine sunt tantum. Salnias. in Solin. p. Io68, neaut ς quasi sententia sit, combretum nexui tantum esse, id est, ad coroIlas necti. Id vero nec aures latinae ac teretesserunt, et scriptoris metiti aptissime adversatur. Nam in medicinis Pret terea quem usum Id habeat, ipse inserἰus admonet, cap. 77, Donigitur tantum in coronas utile. H. 9. Graeci asaron. Servat nomen 2. sariam Eurvaeum. De quo jam lib. XII. cap. 28. ED.
Io. Quoniam in coronas, etc. Asa ron a particula negativa α, et σαιρε tu, Urnare, Verrere, mundare et σαιροριεου et Plutarcho in Catone, floribus ornatus ager 2 vδας in v l, PaΝcuu Irtit ρομαvx, sationalis, vel seminalis, arvum οῦ-, riguus, etc. DAL. --- Ouoniam, etc. Quoniam cor nas non Drnet. Aσαρος, non ornatus. Vide Lex eon Constantini, et Vos . in Ef m. II. XVII. r. Crocum sumire drimum. Non quidem spora nascens, agre
ste, inurhanum, exoti Uin Nero, aliunde invectum. Itali eum enim fructuosum et quaestuosum non est. D I. . - Cmeum. Elat Crocus saliι ua
Triami. monog. gen. 9s Pers. Irid. Ium. . Habitat in Oriente; nune in hortis Oh usum colitur. ΕD. a. Serpula usque singula , eis. Areae singulae vigesima quarta parte minus Ductus reddunt quam impensae laetum est. Scrupulum vigesima quarta unciae Pars est. Quod
,i ad drael, mam id exigas, cujus
scrupulum tertia pars Pst, fiensu est 2 tertia parte minus fructu Percipi, quam impensa constiterit. D L. - Ad scriptilia tisque singula areis decoquentibus. Hoc quid sit, palam se fatetur nescire ὁ παvu zinquinatissima ess Iantiam scire: neque ignorare quomodo explicent; legendum autem om nino, ad scriis Pula usque singula areis decoquens; aut ad scripula usque in singulos denarios deeoquens, ad Solin. p. 3 6. Haec Posterior tameta conjectura et
explicatio Dat ampli cocum re deunt , nempe tertia parte minu fructuum Percipi, quam impensa constiterit; pro tribus, quae impensa sunt, scripula tantum reddi hina. Haec multis consutare pO Rem: sed quaeramus sensum vulgatae. quam integram servant optimae membranae. Primo arere quid hahent molesti λ An non ipse restituit lib. XIX, cap. 8, et vere opinor I. Carduos apud Carthasinem magnam, Cordilhamque praecipue,
33쪽
quentibiis. Seritur radicis bulbo. Sativum latius'. majusque, et nitidius, sed multo lenius , degenerans ubique, nec secundum etiam Cyrenis , ubi semper flores laudatissimi q. Prima' nobilitas Cilicio, et ibi in Coryco monte: dein Lycio' monte Olympo : mox Centuripi no Siciliae. Aliqui ' Plilegraeo secundum locum dedere. Adultera
aestertium sena millia E par is reddere arris p . An non Columella lib. X r . eireum areolas Pt sepem
dueitur hortip . Idem lib. XI, 3 :. Circa idus januarias humus re fossa in areis dividitur: quae tamen sic, informandae sunt, ut sacile runcantium manus ad dimidiam martem latitudinis Parum per e Diaut: ne qui I er diluuntur herbas,
semina proculcare cogantur; sed Potius per semita' ingrediantur, et alterna vice dimidias areas eruncent. . Iam cur non juxta et ganter areolae, quae male respoudent , neque reddunt, quod acceperrint, decoquere dicitiaur, atque ipsum eroeum Z Multis hoe illustrare possem, si ratio Acri hendi pateretur. Decoquere autem adserjuum,cI Nam latine loquimur, non est eo usque ut scripulum consumatur, sed ut scripulum tantummodo supersit:
quemadmodum quod medici jubent
decoqui ad lenias, in eo duae tertiae
Consumuntur, una manet ; non una consumitur, et duae restant.
Super omnia. qui quodve decoquere adscripulum Scitur, in eis serpulum non consideratur pro tertia Parie
denarii squi Dalecampii error est ,
sed pro quarta et vicesima parte unciae, assis ducentesima octogesima octava. As est area, vel totum quod seritur in area. Ea area deco
quit ad singula seri uia, id est, ad
quartam si vieesimam partem unetae; scit vix ea supersit ex tota area. Ilard.) Haec latino, si mens ea Plinio suit, molius diei non Possunt, nec planius. Quod si cui nimium videtur et seri ulum Potius Pro tertia parte donarii vel drachmae accipiendum . legerem mitius tractatis verbis et sensu meliore I auaingula usque scripula denariis deco. quentibus ἰ quod esset de pondero donarii sato tantum redire scripu-him , sive partem tertiam. GRON.3. Satioum tutius. Ita NSS. sorte Letitis iit Salmasio prius visum est. ED.). Dμpietum vide in Lystettensi
horto. HARD. 4. tantias. Gronov. et Al. ante Hard. sed multo iacitis degenerans.
Sed noe tibique fecunae ED. s. Etiam C, Unis. etc. Haec pariter Theophrast. VI, 6, cujus oratio ex Athenaeo corrigenda est, XV, p. 682. HARD. 6. l. latidiatissimi. Reliqui flores, praeterquam croci. Athen. l. c. H. 7. Prima nobilitas, etc. Dioscor. I, 25. Transcripsit haec Solin. cap.
8. Dein Lucio monte oly Ο. Brot. ex MS. Reg. I, dein Luciae monte Οθmpo. Milicet In M s. Reg. x et edit. Principe.Lreiae ost O. Fuit enim et Olympus mons inlaeta. ΕD. s. .dsiqui Phlegro secundum im
34쪽
tur nihil aeque. Probatio sinceri, si imposita manu crepat, veluti fragile . Humidum enim, quod evenit adulteratione, cedit. Altera probatio: si manu prolata ad ora leniter faciem oculosque mordeat. Est per se genus sativi blandissimum vulgo, quum sit mediocre V, dialeucon Vocant. Contra Cyrenaico vitium, quod omni croco nigrius est, et celerrime marcescit. Optimum ubicumque quod pinguissimum, et brevis capilli '' : pessimum vero, quod
situm redolet. Muriatius auctor est, in Lycia anno Septimo aut octavo transferri in locum subactum atque ita degenerans renovari. Usus ejus in coronis nusquam. Herba '.
scit in Plinio Hermolaus jn Corollario Dioscoridis. In archetypo
tamen nostro non Pugneo legitur, sed Herino. Legendum puto is ino. ab aegis,. Et lite urbe: ex Diosco inride, libro primo, qui primam bonitatem tribuit croco Corycio rsecundam Lycior tertiam ei quod est ex aegis, urtis di tolim. Quare in Plinio malim legere, tertιiam locumdedere, quam secundum. Hermolaum autem profiteor me demirari, qui in Dioseoridis tralatione, ab AE'Πιω-M PEtoliae scribat, cum y in secunda , et tertia inflexione, non ab Dis, ut rectius convertit Marcellus et praesertim quum confitet ex Stephano et aliis AEgas primi ordini , aetoliae esse urbem; autem tertii, non aetoliae, sed Laconiae. PINT. - Aliqui Phlegrino.
Phlegra, oppidum Macedoniae maritimum. Phlegraeus ager Campanus, sive Laboriensis, Putoolia vicinus, sertilissimus panici, sarris, Togarum. Ex iis duobus locis vola terutro fortassis, crocus nobilis et excellens fuit. D L. - Aliqui. Cave hie Plinium ex Dioscoride corrigas, quod Turnebus tentavit Ad. XVI. 16. I ARD. Io. Adulteratur. Vide Galen. de Antid. I, I 4. Η BD. II. Velutis agile. Quum inaruit: sic Dioscorid. Ex optima ed. Aldi, ευθρατος laud itur : improba
Omnes Begg. I, I, Thuani, et alii: non, ut editi hactenus t quam sit medio eandidum. Quin etiam in R. reod. dileneon, et in Colb. 3 dialeae legitur, sorte pro Delia n. HARD. x3. meois eo illi. Sic ex MSS. emend. Hard. cons. Chii n. brestibuse Wiliis Gram. et Al. ED. I 4. Transferri in locum subactam.
Ita fit et in Gallia passim. Nullibi
Vegetius est, quam in Agennensi agro et Narbonensi provincia Ηι D. - Νostratibus de timemens δε ζAude, et Lot et Garonne. ED. x s. Usus. Nigi in convivii ad arcendam ebrietatem, ut dicetur cap. 8 I. HARD. . I 6. Herba. Haec totidem verbi
35쪽
3 enim est solio angusto paene in capilla identi modum. Sed vino J mire congruit, praecipue dulci; tritum ad theatra. replenda' . Floret '' Vergiliarum occasu paucis diebus, s lioque V florem expellit. Viret V bruma, et colligitur: siccatur V umbra, melius etiam hiberna. Carnosa et illi radix, Vivaciorque quam caeteris. Gri isto. Hoe illud ost sortasse, quod idem paulo explanatius, CaP. 8r : . Qui crocum prius hiberint
crapulam non sentiunt : ehrietati ἀEo resistitiat. . Vel potius, dilui croco trito commode vinum innuit, ad theatra replenda. I 1 D. x8. Tristim ad theatra rvianda. Seneca epist. xci : . Hodie utrum tandom sapientiorem putas, qui iuvenit quemadmodum iti tinnienissam altitudinem crocum lateutibus astulis exprimat, etc.. Spartianus tu Hadriano : . In honorem Tra
iani balsama et crocum per gradus theatri fluere jussit. a Brod. lib. V, cap. 6. Theophr. lib. de odori
Ouaest. natur. lib. II, cap. 9, id
theatra. Subintellige, congruit. Lucretius, II, mr . Et quum scena croco Citiei perfusa receus est. . Et aqua crocata, qua Veteres uti
Pro rosacea soliti, et vinum cr Catum, et crocus Per se spargebatur
in theatris. II. . Martiat. de Spectaculis , epigr. 3, 1. 8 :. Ei Cilices nimbis qui maduere suis; . nem PeCilicio croco. ED. 39. Floret. Haec apud Theophr. Hist. VI, 6. HAM .ao. Folioque. Cum solio florem
udet calcari et alteri '', per
ipsum Diophanem Plinius in hujus libri indice laudat auctorem. H.
2 3. Carnosa. Theophr. loc. cit. Piζα πολλη, καὶ σαρκωδης, καὶ τοελοv HARI . 24. Gaudet caleari et atteri. Nam soliis attritu et caleatu corruptis, et necatis, totum alimentum in radicem absumitur, qliae anno sequenti
Plenior, fores plures et melioresedit : adde et quod radix alimento turgida, quod in sui Ia exi, austum
non est, diutius vivit, et tarditas saccescit. Dux C. - Gaudet. In MSS. Reg. l, etc. eι niteri Pedeque metius. Forte, et alteri Pede, quo melius prooenit. Sic Theophr. Hist. VI, fi : .ii . 'a καὶ πατεῖσθαι, καὶ
': ρίζης. At in R. a tamen, Peretis inque, hoc est, dum perire videtur. Quare nihil moveo. Ut ut est, quod Veteres illi de croci natura cultuque tradunt, magnostero discrepat a consuetudine nostri temporis, cu-r.que quam nunc in eo tuendo
rustici homines adhibent. Illiuam.
36쪽
eundoque melius provenit. Ideo' 'iuxta semitas ac sontes laetissimum. I rojanis temporibus jam erat honos ei. Hos certe flores Homerus tres laudat, loton, crocon , hyacinthum. XVIII. vii. omnium autem odoramentorum, atque adeo herbarum disserentia est in colore, et odore, et Succo . odorato sapor raro ulli non amarus: e contrario ' dulcia raro Odorata. Itaque ' et vina mustis odoratiora, et sit vestria' magis omnia sativis. Quorumdam odor suavior elonginquo, propius admotus hebetatur, ut violae. Bosa' recens a longinquo Olet, sicca propius. Omnis autem Verno
tempore' acrior, et matutinis: cluidquid ad meridianas horas diei vergit', hebetatur. Novella quoque votustis minus OdO
rata. Acerrimus tamen odor omnium aestate media. Rosaque loca, ubi sererent, eligebant pressa vestigiis hominum r arbitrabanturque, quanto. magis solum tereretur, danto meliua Provenire.
putant, quam Pedibus terram eam calcari, sturamoque studio inde et belluas, et homines arcent. HARD . - Alteri. Pereundoque. Brot. ex R. I, et edit. Princ. , quoa 5. Miso fuata --, etc- Theophrast. loc. cit. ΗΚ D. 26. Homerm. Iliad. E. v. 348 Λωτο, θ' ἐρσηευτα, ἰδε κροκου, M'beia 6 . HARD.
ἰσου ει γλυκυτερα, Rationemri eo rei diligenter investigat. H. a. Itaque. Theophr. IOC. cit. H.
4. Ouorumdam odor suavior, etc. Theophr. VI, 23. HAED. 5. Itosa. Theopbr. loco proxime citato. II ARD.
etc. Haec quoque Theophrast. de Causs. VI, 25. HARD. Quidquid ad meriinanias homo diei vergis. Vossianus optimus cum Andeg. dios. Ita tuto lege: Et notavit olim e suo codice Gelenius :sed spreverunt. Qiadquid dies mergit, est dactum , ut apud I .ivium nota'
imus . . Quidquid progrediebantur, quidquid longius proferrent arma. . Plinius ipse l. XVIII, 37, de medica et u Quidquid in caule adsurgit, folia contrahuntur. . Quod etiam in superioribus editionibus vexarunt. GRON.8. Nostem. Theophrast. I. c. H.
37쪽
et crocum odoratiora, quum serenis diebus leguntur : et omnia' in calidis, quam in frigidis. In AEgypto V tamen minime odorati flores, quia nehulosus et roscidus V aerest a Nilo flumine. Quorumdam suavitati gravitas inest. Quaedam , dum virent, non olent, propter humorem nimium : ut buceros, quod est sonum graecum. Acutus odor
3 non omnium sine succo est, ut violae, rosae, croco. Quae Vero ex acutis succo carent, eorum Omnium odor gravis,
ut in lilio utriusque generis. Abrotonum '' et amaracus acres habent odores. Quorumdam flos tantum jucundus, reliquae partes ignavae, ut violae ac rosae. Hortensiorum odoratissima'' quoe sicca : ut ruta , menta, apium, et quae in siccis nascantur. Quaedam Vetustate odoratiora, Ut
Coronamentaque deterrima fere omnium generantur : quia caelum caliginosum ac roscidum est . . At ππω γὰρ ροα τὰ πτ επιο μαθ', ως virτειv ἴτε ὁ ἀχρκαι--ΗARD. II. Quia nebulosus et roscidus, etc. Non consentit haec ratio cum
eo qucid scripsit lib. V, cap. 9 zNilum , unum omnium nullas auras exupirare, quod et Lipsius animis advertit lih. II Variarum. Plinium
excusare conatus, sed aequiore animo. quam justa causa. D L.
Sprengelio iudice, est Santolina
I 6. Hortensiorum odoratissima.
38쪽
cotonea ; eadeinque '' decerpta, quam in suis radicibus. Quaedaimnon nisi defracta, aut ex attritu olent: alia non nisi detracto cortice : quaedam Vero non nisi usta, sicut thura myrrhaeque. Flores triti omnes amariores, quam intacti. Aliqua '' arida diutius odorem continent, ut melilotos. Quaedam V locum ipsum Odoratiorem faciunt, ut iris : quin et arborcin totam '', cujuscumque radices attingit. Hesperis '' noctu magis olet, inde nomine invento. Animalium' nullum odoratum, nisi si de pantheris, quod dictum est' , credimus.
dio. Aliqua arida diuitiis, etC.
ar. Quaedam. De iride verba qui haec proderet, nemo Veterum adhue oceurrit: de iride, seu arcu caelesti, Theophr. ad verbum demum. VI, α 5: Καὶ ταρ το περὶ 'v
iσως καθ' ab v ἀδελ τροπου eivάκατα συριςεἴηκὶς , ἐρύει γαρ οπου δου. Nam et quod de arcu carinlesti reserunt, arbores et loca redindere odorata, ubicumque constiterit, tale est. Reddit enim non omisnibus modis odorata e sed si qua materia recenter hit adusta : nec id forsitan per se agit. sed quodammodo per accidens r impluit enim iis locis, in quibus constiterit. ete. . Hoc ipsum Plinius antea delibavit, XII, 53. HA D. a u. Quin et arborem totam . etc. Contra Theophrasti judicium, a quo haec omnia fiumpta sunt. haec minius scribit. Locus est lib. VI, cap. I 8, de Causa. . odores autem , inquit, ab inv cem nullus fruetus, neque Pars ulla arboris excipit. ita ut manifestum id sit. Interdum tamen juxta odoratas plantas aeria eruntur, ut caepa et allium iuxta
24. Animalium. Ad verbum haec Theophr. de Gum. VI, 26. Arist. pantheras jucunde olere plane an firmat secl. x iri, Probi. 4, P. 748.
25. Quod distum est. Plinio noti
non erant cercopitheci odorari. qui muscum olent. Idem Alexandri non meminerat, cujus cmiapus odorem suavem exspiruhat. DALEC.
- Qtiod. Lib. VIII, cap. a 3. Vide quae diximus in noti. ad eii dem
39쪽
, XIX. Illa quoque non omittenda differentia est, odo- tamentorum multa nihil pertinere ad coronamenta, ut irin, atque saliuncam, quanquam nobilissimi odoris utramque. Sed ' iris radice tantum commendatur, unguentis et
medicinae nascens. Laudatissima' in Illyrico, et ibi quoque non in maritimis, sed in silvestribus Drilonis, et Naronae. Proxima R in Macedonia, longissima haec et candicans, et, exilis. Τertium' locum habet Africana, amplissima inter omnes, gustuque amarissima. Illyrica quoque duorum generum est: raphanitis a similitudine , et quae melior,
XIX. r. Sed iris. Ex qua unguentum irinum, de quo nus Obiter,XIII, 2; plura Prolixe Diosc. I, 66. H. s. Laudiatissima. Theophr. Ηist.
εv τη προς θου.ατταου τ' ἀουακε θωρLκυια, la. γλου προς ἀρκτοv. a Iris optima, quae apud Illyrios exit, non tamen Pr Pemaritima , sed mediterranea magis et deserta regione, etc. . Nicander
Λρι ωv καὶ Ναρουος Οχθη. Naronam coloniam Plinius maluit, quam Proximum amnem, signare. Porro in osticinis retinuit iris appellatio. Dem . rura nostra partim flambe, i,artim glaieia vocant, a similitudine norum cum gladiolo, lilioque, ut L holius animadvertit in suis Advv. Pag. 13. Incolis Drilonis et Naronae Miaemaei appellari ait Λnguillara lib. de Simpl. pari. I, Pag.
17. H. - Iris sermanica Trhanu. non ς. gen. Io7 Porsia Irid. Iuss. . Duas praeterea species ireos memorat Theophrast. I florentinam scili- t, cujus meminit etiam HipΡocr.
de Morb. mul. II, 673; et aliam flore minimo, Ilist. II, Ia, quae Spivngelio videtur esse I. graminea vel iuncea. I. germanicam habet quoque Dioscor. I, I. ED. 3. Pr ima. Theophr. de Causs. VI, 28, P. 386. HARI, 4. Tertium. Diose. I, I, et Galen. de Antid. I, II. HARD. 5. Raphanitis a similit-Ine. Eas lassis est, quam Aetius in em Pla tro venenatorum astragali timnuncupat, et cujus sub eodem nomine Galenus meminit lib. I, κατὰ τυπους, in remediis, quae saeiunt ad calvescentes praeter aetateIn. Astragalitim vero uuncupant, quod astragali radix velut raphanus grandis sit, et teres. DALEC. -- Varias irros species a Plinio memoratas
sic Brot. distinguit: Illyri ea , iris
est ejusdem nominis C. Baubino. Macedonica, iris alba , forentina . C. B. Africana, iris asiatica, Caeria lea, Polyarathos, C. B. vel iris asiatica, caerulea, omnium amplissima, dalmatteae amnis, I. B. Baphanitis, Iris histora, flore minore, Odore lilii convallium, C. B. Bhizotomos, iris angustis alia, prunum redolens, minor, C. H. ED. 6. Et quoe. Plin. infra, cap. 38 : . Iris rusa melior quam candida . nouam sententiam Diosc. probat l.
40쪽
rhigotomos subrusa. Optima', quae sternumenta tactu' movet. Caulem habet cubitalem, erectum. Floret' diversicoloris Specie, sicut arcus caelestis, undo et nomen. Non improbatus et Pisidica. Et sessuri tribus ante mensibus mulsa aqua circumfusa, hoc veluti placamento terrae blandiuntur, circumscripta mucrone gladii orbe triplici: et quum legerint eam, protinus in caelum attollunt. Natura 3 est servens V, tractataque pustulas ambusti modo iacit. Praecipitur ante omnia, ut casti legant. Teredines non sicca modo, verum et in terra celerrime sentit. Optimum ' an
tea irinum Leucade et Elide serebatur : jami, ridem enim et seritur : nunc e Pamphylia' ': sed Cilicium maxime laudatur, atque e septemtrionalibuS.
c. et Anguillara : qui hon foris,
sed intus rutam esse radicem recte admonet, P. 18. HA D.
7. Optima. Auctor libri de simpl. Med. ad Pal. tom. XIII opp. Galeni, p. 992 : - optima. inquit, estiris Illyrica et Macedonica : est
enim spississima. . . et dum tunditur sternuture facit. M HARM.
tractu; neg. 2, tractatu. Ego tritu malim, tum ex auctore Proxime appellato. tum ex Diosc. I, i, ubi de iride t τι iv τω κοπτεσθαι xiv ουσα. Mox tamen ipse Plinius tractatu videtur agnoscere, dum ait, . tractata pustulas ambusti modo facit. . HARI . 9- Floret dioersi coloria vecte. Vossianiis , ut Pintiani eodex : I res versicoloris. Lege : floret versicODri vecte. GRON. - Floret. Sic Diosc. l. c. HA D.
ro. Et fossuri. Hetec quoque Theophr. ad vorbum, Hist. IX, 9,
de silvestri iride, qliae Et No. atur. I ABD. --Dioscor. IV, 2a . est nobis I. faetidissima. ED. I. Natura est serpens. Theophr.
I a. optimum Fide quae diximus XIII, a. HARG
cium maXime Ludatur. Rectius IIS. Primicerius: n. et Pamphylia. taxerat. Utimum antea istatim Leucado
et Elide ferrebatur. Significat ni ricite inde quidem desiisse, sed etiam e Pamphylia apportari. OmisIt autem Praepositionem , ut et ad Elide. Deinde idem liber e . sed Cilicum
quum maxime laudatur. . Praeclare Pintianus telitabat : . Iamprident enim et nunc sertur e Pamphylia, .mmmutatis verbis. Nimirum mirabatur ad illud, e Pam hrlia, subaudiri fertur, quum intercessisscti, seritur. Sed quod est de satione, accipiendum i er parentheςin interpositum , hoc modo : a optimum antea irinum Leueade et Elide se-