장음표시 사용
61쪽
4 ut graecarum litterarum figura ΑΙ legatur inscripta ''. ΗΟ-liochrysos florem habet auro similem, solium tenue, cauliculum quoque gracilem, Sed durum. Hoc coronare se Magi, si et unguenta sumantur V ex auro, quod apyron V vocant, ad gratiam quoque vitae gloriamque pertinere arbitrantur. Et verni quidem flores hi sunt. i XXXIX. Succedunt illis aestivi, lychnis', et Iovis flos, et alterum genus lilii '. Item liphyon', et amaracus, quem
hyaeinthus ille Veterum, peritioinribus viris pronuntiandum libenter permittimus, nisi quis ad Linnaeaisnam opinimem tandem redeundum esse censeat. Ε .r8. Inscuta. Auctore Pausan. I,
Salaminii tradunt, post Ajaeis interitum, apud ,e primum florem enatum candidum, modice rubentem, lilio, et foliis, et aliis partibus
minorem,inscriptum iisdem litteris, quibus et liyacinthum. Cosmosanis daton Athenaei esse puto. D L. 9. Heliota'sos. Theophr. Hist. IX. ar: ὀ ἐMιόχρυσος το Favἀψεοe λεπτο, non λευκὶ ), και τον καυλὸv-λε πτο, καὶ σκληροv. Nomen ei a gemina causa : et ab aureo flore, et a Paludimus, in quibus oritur. Haue amaranti nomine Galenus intellexit, nee aliter vocavit. Hujus corymbos rustici, ut qui non facile marcescant, ad hibernas reservant coronas. A Dodonaeo Pingitur i'. 26 . Dicemus de ea iterum cap. 96. H1 D. - Nobis est Gnaphalium Stoechas, ut supra diximus, cap. 24. Vulgo appellant. ED. xo. me. Thelyphr. IOC. eitat. Ευδιξιι τις του ἐλειοχρυ-
auro. Theophrast. Histor. lib. IX,
XXXIX. r. Lrefinis. Theophr. Hist. VI, 7 : Τα-θερεια μῆλλzv, Στε lancula , καὶ τὸ λοος. HARD. Σ. Aherum onus lilia. Theophraatus statim post Iovis florem hie vulgo 'aquil a dicitur in serinthum et phron, ut pro cerintho videatur alterum genus lilii vertisse. D L. 3. Item ephron. Theophr. loco cit. et ex eo Athenaeus, XV, Pag. 6 9 : Καὶ τὸ ι uox, και ὀ αμαρακος ὁ Φρυτιος. In ΜSS. Reg. et Coth. Tiphon. In Indice. Tiphron. In Thuano, Myon. Theophrast. ipse Dist. VII. II. τι μου scripsisse videtur. Et de Caugs. I. Io, τατ ρυα. Quid sit porro tiphyon, ne eit Anguillara, P. XII, Pag. a I 2.
neque nos exploratum hahemus. HARD. - Tiphon. I. Bodaeo est narcissus persicus. Clus. BROT.
62쪽
Phrygium cognominant. Sed maxime ' spectabilis pollios. Duo genera hujus : unum , cui flos hyacintlii cst: alterum candidius, qui sere nascitur' in tumulis, quoniam sortiue durati Et iris aestate' floret. Abeunt et hi, marcescuntque. Alii rursus subeunt autumno : tertium' genus lilii: et
crocum in utroque genere : unum hebes, alterum odora
tum : primis Omnia imbribus cmicantia. Coronarii' quidem et spinae flore utuntur: quippe quum spinae albae cauliculi inter oblectamenta gulae quoque condiantur. Hic
est trans maria ordo florum. In Italia violis succedit rosa :huic intervenit lilium : rosam cyanus excipit, Cyanum ama-
4. Sed maxima syseetabilis Pot a. Traduntur haec quoque aTheophr.
Hist. VI, cap. r. Πρθρου nos arbI-tramur esse, quem modo florem
Constantinopolitanum vocant, Galliemia de Ierusalem, in horto Eystettensi pictum apprime, et apud Dodonaeum, Pag. 178. HA D. Lγehnis chalcedonicia ρ meand. Penta n. gen. II 46 Pers. CarraphylcI s. in colitur in hortis : variat quoad colorem norum. Alii reserunt ad Iasminum fruticans s. Dianae monog. gen. 33 Pers. Iam. Iuss. ;hahitat in Europa australi et toto oriente. ED. s. Qui fere nascisur, etc. Forte,
qui fere Deitur in tumesis; nam ita Theophr. Hist. VI, 7 ἰτους τά ους. Sic enim legit Λthen. XV, p. 6 9. Quid si ambo
Theophrastus et Athenaeus latinum hic quempiam auctorem transeri. Psere, et inmusiderate tumulos τάφους pro verterunt 3 HARD 6. Fortitis. Κροvtωτερος, Theophr. diutius riseit. ΗARD. 7. Εl iris restate. loc. cit. λυθεικαι ἡ ἔρις τού θερομ. HARD. 8. nrtium. Purpureum videlicet sive narcissum, de quo superius C.
ra; quod Theophr. Ilist. VI, 6,
9. Coronarii. Dum spinae norem audis, acanthi duplex genus intellige, de quo lib. XXII. 34; Bra
cum ursiniam vocant. Plinius in Indice hujus loci id satis perspicue
admonet, quum ea appellat ex odidine, quae nunc explanat uberius r. Pothi genera duo: orsinae genera duo : Vincapervinea, etc. . De
spina alba dicetur XXIV, 66. H.
- Spinae re utuntur. Duplex NO-stro spinae genus, unum aculeatum et crispum, alterum laeve : nempe Aeanthus mollis et spinosus Diae glom. gen. 1529 Pers. Acanthac. Ium. . Xystos hortorum acantho, topiaria videlicet et urbana herba,
63쪽
ranius. Nam vinca pervinca semper viret, in modum
lineae ' soliis geniculatim circumdata, topiaria ' herba: inopiam tamen norum aliquando supplet. Haec a Graecis
a XL. Vita ' longissima violas albae est trimatu; ab eo tempore degenerat. Rosa' et quinquennium perseri, nec recisa, nec adusta. Illo enim modo juvenescit. Diximus et terram referre plurimum. Nam et in Egypto sine odore haec omnia tantumque' myrtis odor praecipuus. Alicubi
quod et ex Plinii Iunioris Epist.
V, 6, patet. ubi Aeanthus mollis mPlano, et paene dixerim. dain tabrietis et seaeuosus 'vocatur. Hi . SpreMel. Hist. Rei Herbar. tom. I, pag. 14s. ED. Io. ineverpima. Retinet in ossicinis nomen pereencte. Delineatur a Dodonaeo. P. 4ox, ubi ab eo elematis daphnoides major appellatur. Vidimus in horto Regio. H. Vincvemisca. Κληματὶς Diosc.
IV 7, qui in AEgypto sola sponte
eam crescere dicit, quum per totam Europam australem proveniat. ea major et m-- Pensanae monog. gen. 6r a Pers. --. Ium. ). ED. II. In modo sinere. Exprimere voluit, quod ait Diosc. κλήματα δ' M μ ρα εσο τού σχει ιου παυe et '. viticulas, seu virgulas habet junei crassitie: o praetenuem virgulam
Alii, in modum lini; Dodonaeus, 1. C. in modum latiri; utrique male. Linea hoe loeo est, quam formiἀ-nem alii in venatione appellitant,
vario plumarum nexu discolorem. qua terrentur apri, cervique. Hanc, festorum congerie, Plane rePraesentat vincapervinca. HABD. - De ea
Ii a Virgilius, Gem g. III, 37 a.
Cons. tom. I, p. 4 77 edit. nost. ED. I. Tviaria herba. Topiarium OPus, quum arbuscularum virgulae duetiles faelli sexu in varias sommas hominum , turrium , aedium, cubiculorum, modo humi, modo per hortorum et viridiariorum spatia, finguntur e unde topiarii ejus operis artifices Ulpiano. Alex. ab Alex. III. c. as. DAL.-- Plania. piarium intelligitur opus. quod ex arbore, frutice, vel herba, ad decorem componebatur in testudines, aut cameras sornicatum : hine topiariae diei merentur arborea, vel herbae,quae nimirum huic operi, quod flexiles sitit, et suo lentore
equaces, accommodantur. HAED.. XL. I. Vita. Theophrast. VI, 7. HARD. - motu assin est tri tu.
Delevit est Brot. ex NS. Beg. aet edit. Principe. ED.
5. Tantum. Theophr. l. Eit. Cur porro myrtus in AEgyimo odoratissima sit, reliquae in oratae gi-
64쪽
LIBER XXI. 55otiam binis mensibus antecedit gerininatio Oiuniunt. BO-saria a Favonio fossa. oportet osse, iteruna lue solstitio.
Et id agendum, ut intra id tempus perpurgata' ac pura
sint. XLI. xii.) Verum hortis coronamentisque maxime al- ivearia' et apes conveniunt, res praecipui quaestus compendiique , quum savit. Harum' ergo causa oportet serere
gnmatur, causam idem investigat, de Causa. VI, 27. HARD. 6. metata sic tib ' ante Hard. it. et Brot. ex Reta. ED. l. Lege ex VOM. optimo : - perpurgata ac pura sint. . Lib. XXXIV, c. t 3 :
α siccare et excrescentia consumere,
Perpurgare. . Utuntur et Plautus, et Varro de Re Rusti II, II. GRON. XLI. I. Aloearia, etc. Hoc in v cabulo et ei vicino aluei, perpetuus error non vulgatos modo, sed et ineundi generis membranaceos Obsidet. Nam qui nobis hoc negotium fecit, in eo legitur albaria, quod est Moaria. Sic infra c. I 2 sin . .. Impo. nunt navibus alveos. . Cod. noster, at s. Mox: . donec pondere ipso Pressis navibus pleni alvei intelligantur. . Scriptus, Ptimae aloi. Sic et c. 24 : . Alvearia orientem aequinoctialem spectare convenit. . V s. aloaria. Deinde : . Alvearia optimae cortice, secunda serula. tertia vimine: multi ea et speeulari Iapide secere a Pintiani codex, alotis ut iamin. Vo s. aluos utime cortice; tum nescit το ea ut et Pintiani. Scribe: α Alvos optimas e cortice. secundasserula, tertias vimine; multi et speculari lapide fecere. . I :. Circumlini alveos fimo bubulo
utilissimum. a optimis, citius. Sta tim, . hi magnus su alveus . . Quem sequimur et Chimeti si magna aualoias. Ibidem et . Alvearia hiemestramento operiri. a Idem et Pit1-tiani, a M. Rur iis , . Et araneorum quidem exitium facilius est, papilionum major Pestis. Tollitur... BC censis lucernis ante alveos. . Seripti Omnes, ante avos. Ibidem : ωAlveorum, quum mel eximitur,' illini oportet exitus melissophyllo aut genista tritis, aut medios alba vite praecingere. ut apes diffugiant. ω optinu. arborum, signiscat amorum, nam idem mox : u aut inedias alba vite praecingi. Nempe alvos. Sie et cap. dio huius libri : . Melisso. phyllo sive nielitiaena si Perungantur alvearia, non fugient a Pes. . Opi. si Peruviantur alia. Lib. XXII, 24 : . Prima propolis alveorum aculeos, ete. . Idem aDorum. Lib. XXX, 24 ' .Si arsas apes in alvearia reverti. . Rursus idem : in alis;
lege. in alom, ut et Plutianus. Lib. XXVIII , : . apes tactis alveariis sugere. . Is ipse et M uri, quod praetermisit Salmasius ad Solinum, pag. 26, ubi locum istum tractat. Columella quoque IX, x 4 r - Alvi
aperiendae sunt et sumigandae. .
Apud Phaedrum quoque sab. 5 a :. Alucis accipite et ceris opus infundite, is in scriptis Codd. esse testatur Salmasius ad Histor. Aug.
I. uarum ergo causa, etc. Tra.
65쪽
thymum, apiastrum'. rosam, violas, lilium, cytisum ,
sabam, erviliam, cunilam'. papaver conyZam , casiam, melilotum, melissophyllum cerinthen. Est autem cerintho' solio candido, incurvo, cubitalis, capite concaVO, mellis succum habente. Horum noris avidissimae sunt, atque etiam sinapis'. quod miremur, quum olive '' florem ab his non attingi constet; ideoque hanc arborem procul esse melius sit: quum aliquas ' quam proxime seri conduntur haec etiam a Varrone, de Re Rust. III, 9. II A D. 3. Apiastrum. HOC est, agTeste apium, Mρtoonis , non melisso-Ρbyllon, de quo mox. Colum. IX. 8 : . Sunt qui per initia veris apiastrum. atque ut ille vates ait). . Trita melisphylla et cerinthae ignobile gramen, . aliasque colligant similes herbas, quibus id genus animalium delectatur, et ita alvos pedifricent, ut odor et succus vasis inhae reat. . H. - Thymum, etc. Nempe Satureiam cultatam , aut Thmum
Serpyllum, de quibus jam egimus: et tum pareodem Penuia. Di n. gen. 723 Pers. Ilis. Ium.), de quo etiam Virgilius, Ecl. VI, 68;
Georg. IV, III. ED. 4. Rosam, violas , lilium , cytisum. De rosa, violis et lilio jam supra egimus. Cytisus vero est Mediea arbor Diad. doeand. gen. I 756Pers. Legumin. Iuss.), de qua abunde dietum tom. V, Pag. 26 I. ED. S. Fabam. emisiam , euntiam. Sunt
Meanae gen. IIII Pers. LV mis. Iuss.); cunila vero, de qua Noster XIX, so, est Satureia hortensis, 1.
Pers. Labivit. Iu .). Ε . 6. Pamore. eou iam, creatam , melilotiam. Est Pastarer somniferum . an et Rhinas 8 Polyand. mons. g n. ias 5 Pers. Pamoerae. Iuss. ). De nyra et de casia, seu Duphne Georo; et meliloto quod Trifolium luaticiam seu ereticum, jam in suis locis egimus. ED.
strum Hyginus vocavit Cap. 29. I ann. - Melissa Gylainatis Did. ςrmn Uerm. Mn. 14o8 Pera. Libiat. Ium. I CLVirg. Georg. IV, 63. ED. 8. Est autem Grinthe. Est ea quae cerinthe quorumdam major versicolore flore appellatur a Clusio. delineaturque Hist. Bar. Plant. V. Pag. 167. Visa a nobis in horto Regio. II D. - Cerintho major
Pentand. mons. gen. 357 Pers. Borragis. Iuss. , de qua et Virgilius, Georg. IV, 63. ED. s. Sinvis. Videlicet Sin. nigrae Unimae sitis. Mn. 17S6 Pers. Craseefer. Ium. . ED. Io. Quum oliore larem. Vide quae diximus XI, 8. Η BD. 3 I. Quum aliquas. Ut palmam et oleastrum. Virgil. Georg. IV,
so su Palmaque vestibulum, aut ingens oleaster obumbret: Ut quum prima novi ducent examina reges, Vere suo, ludetque saris emissa
juventus, Vicina invitet decedere
66쪽
veniat, quae et evolantium examina invitent, nec longius abire patiantur. XLII. Cornum quoque arborem ' caveri oportet: nore idus degustato, alvo cita moriuntur'. Remedium, sorba contusa e melle praebere his, vel urinam hominum', vel boum, aut grana' punici mali, ammineo vino con Spersa. At genistas circumseri alveariis gratissimum. XLIII. Mirum est dignumque memoratu, de alimentis iquod comperi. Hostilia' vicus alluitur Pado. Hujus inquilini pabulo circa deficiente imponunt navibus alvos', noctibusque quina millia passuum contrario amne naves subvehunt. Egressae luce apes pastaeque, ad naves quotidie remeant, mutantes locum, donec pondere ipso pressis navibus plenae alvi intelligantur, revectisque eximantur
mella. xiii. Et in Hispania mulis provehunt, simili de
XLIV. Tantumque pabulum reseri, ut mella' quoque tvenenata fiant. Heracleae' in Ponto, quibusdam annis per-
ripa calori, Obviaque hospitiis te
neat frondentibus arbos. . HARD. XLII. r. Comum cy. arborem, et C.
oportere scribit Varro. D LEC. Cornum. Est Comus maseiva Tetr. no n. gen. x96 Pers. Curi L Iuss. j. ED. l ADO cisa moriuntur. Et floribus tithymalli, ulmi De samera deingustatis, alvi profluvio. apes interire Columella prodidit IX, I 3. HAED. 3. Ubinam homniam, etc. Sic etiam Hyginus apud Colum. I. C. HARD.
4. Aut pana. Colum. Ioc. cit. et
Pall. lib. IV, in Martio, tit. IS.
XLIII. r. Hostiau. Hostilia vicus Veronensium inquit Tacitus Hist. III, 63. Nune est Ferrariensis agri,
et nomen servat : Ostinia. Η1RD. a. Alo . Gron v. Mo Os ς et mox pisi aDei, non plenis alia; et sic ubique. ED. XLIV. i. O metu quoque --- nata fiant. In Heptacometarum strinhoribus venenati genus mellis nascitur, quod haustum stupefacit. et mentem consteruit. Eo tres Pompeii cohortes in tu, tum dato ab ea gente interemptas fuisse memoriae traditum est. Rhod. XVIII, 3o. Populos eos in Potito Stephanus collocat, et Myllii cum montem incolere scribit. Apud Trapezuntem in Ponto mel e buxo defluit gravis odoris quo et amentes sunt. idem, XXIII, 35. D L. 2. Heracleae. Sic Dioscorid. II, Io3, et Gre. II, a 38. Hau .
67쪽
niciosissima exsistunt, ab iisdem apibus facta. Nec dixere auctores, e quibus floribus ea fierent. Nos trademus. quae comperimus. Herba est ab exitio et jumentorum quidem , Sed praecipue caprarum, appellata aegolethron
Hujus flores concipiunt noxium virus, aquOSO Vere marcescentes: ita fit, ut non omnibus annis sentiatur hoc malum. Venenati signa sunt, quod omnino non densatur, quod color magis rutilus est, odor alienus , Sternumenta'
a protinus movens, quod ponderosius innoxio. Qui odere. abjiciunt se humi, refrigerationem quaerentes et nam et sudore dissiliunt. Remedia sunt multa, quae suis locis dicemus' Sed quoniam statim repraesentari aliqua in tantis insidiis oportet, mulsum' vetus e melle optimo et ruta;
salsamenta etiam, si rejiciantur sumpta crebro: certumque est id malum per excrementa' ad canes etiam pervenire, similiterque torqueri eos. Mulsum tamen ex eo in Veternis tum , innocuum esse Constat: et seminarum cutem nullo melius emendari cum costo, sugillata cum aloe'.
Caprarum pernicies. HA D. XXIX. 3I, ete. HARD . - ' thron. Iuxta Tourneso 7. Mutium. De mulso et salsa
tium est Chamaerhododendros ponis mentis, concinit Plinio Diosc. l. c. si , maxima, mespili solio, fiore sed ita ut salsamenta vomitione luteo. Corollar. pag. 4α. De hae rejiciantur, quae Plinii quoque mens Planta, noxioque melle, si apes ea est. ΗAnD. Pascantur, curiose scripsit idem 3. Exerementa. Sic libri vulgati, Cl. Toua NEPORT, Hemoires dis A., cum Reg. I cod. At Beg. a, et
P. 345 sqq. Aliter tamen de No- tiones intelligunt, quas lambere Iethro scripsit Cl. Gledit eh, quem canes solent 3 De excremento seu vide. mmoir. de ΓAead. rorati de stercore, Dioscorid. Ευπ. II, I 38.
II an. - Gron. et M. ut semper Di C. I. C. cum sale . νιετα-αλος, alias, sternutamenta. ED. πελιωματα. HAED. Aloe. Vet. in s. . ore. Dioscorid. l. C. HARD. margine Variore. sale. An Nost ex
68쪽
XLV. Aliud ' genus in eodem ' Ponti situ, gente San- inorum, mellis, quod ab insania, quam gignit, maenOmenon vocant. Id existimatur contraliiviore rhododendri,
quo scatent Silvae. Gensque ea, quum ceram in tributa Romanis praestet', meI, quoniam exitiale est, non vendit. Et in Perside, et in Mauretaniae Caesariensis Gartulia, contermina Massaesylis, venenati savi gignuntur; quidamque
hie agit de ἀλοτ, cujus meminit Dioscorid. III, sS: nempe ..iaespersollatiae Linti. Herand. mOLως. gen. 835 Pers. Liliae. Iuss. 8 ED. XLV. r. eo melle iu- sano, vide Dioscor. Sic. XIV, pag. x fio; AElian. Hist. Anim. V, 42 , et Auetor libri de mirah. Ruse. ehuxo legi mel istud aiunt. MARD.
a. In eodem Ponto genre Sanno rum. Sie Gelenius, quum legeretur, . in eodem Ponti situ viget ex annona mellis. ω Pintialii codex, a in sodem Ponti situ gente Sannorum . . Lege, o in eodem Ponti situ, gente Suanorum. . Poteras suspicari, in
eodem Ponti sim, et Iustini lib. II. . frustraque et Ponti sinum , et Asiam edomitam esse dicit . . Sed Plinius ista voce sie uti gaudet. Lib. IV, cap. 16 : α Ex adverso huius situs Britannia insula. . Lib. XI, 1 : a Italiae quoque partibus iuxta et hieme, et aestate fulgurat , quod non in alio situ. . Liu. XII, Is :. in quo situ Liber Pater educatus esset. . Lib. XXVII, x : o necati, que gustatu earum pantheras, nisi hoc seret, repleturas illos silus. . Lib. XXXI, 4 . . cessasse fontes amnesque, qui in eo situ multi, erant. Et sic multis aliis locis. Marios habes et lib. VII, I x et a APortis Caucasiis per montes G-dyaeos Valli, Suani, indomitae gentes : auri tamen metalla fodiunt. . Etsi edatur Suarni. Strabo lib. XI:
καὶ μαλλωταi: λ: μι- μυθουσθαι καὶ το δερος. Suanos et apud Ptolemaeum visere potes, et in tabula Peutingeri. Item in excerptis legationum e Prisco rhetore, et Menandro protectore
ubi longa disputatio de Manis et Manis inter Iustini imν. legatum et Persas a D. IIoraclielio vulgatis.
4. Genaque ea, quum ceram in tri. buta Romanis praestet. Praecipuus, struaestent. Pro eo, quod equitur, non venalit, legendum, quanquan scriptis non secundis, non Pendit, nempe in vectigali sive tributo. Lib. XII, .a5: . Servit nunc haec,
et tributa. Pendit. . GRO . - Non vend t. Forte rectius legas, non κι dit. HAED.
69쪽
a parte, quo nihil esse sallacius potest, nisi quod livore deprehenduntur. Quid sibi voluisse naturam iis arbitremur insidiis, ut ab iisdem apibus, nec omnibus annis fierent, aut non totis savis p Hrum erat genuisse rem, in qua venenum facillime daretur : etiamne hoc ipsa in melle tot, animalibus dedit λ Quid sibi voluit, nisi ut cautiorem minusque avidum saceret hominem p Non enim' et ipsis jam apibus cuspides dederat, et quidem venenatas 3 remedio
3 adversus has utique non disserendo. Ergo malvasty succo, aut soliorum ederae perungi salutare est, Vel percuSsos eas hibere. Mirum' tamen est, venena portantes Ore, fingentesque ipsas non mori: nisi quod illa domina rerum omnium hanc dedit repugnantiam apibus, Sicut Contra Ser
pentes Psyllis ' Marsisque inter homines. i XLVI. xiv.) Aliud in Creta miraculum mellis. Mons
est Carina ' ix Μ. passuum ambitu : intra quod spatium muscae non reperiuntur, natilinque ibi inet nusquam attingunt. Hoc experimento singulare medicamentis eligitur.
S. Parum enim erat sic olim ).
Particula enim optimus non utitur.
Livius lib. XXI, in orat. Hannibalis ad exercitum apud Ticinum: . Parum est, quod veterrimas provi eias meas Siciliam et Sardiniam
adimis p . Plinius lib. IX. 3S :. Parum scilicet erat, in gulas condi maria, nisi manibus, auribus, etc. gestarentur. . Ibidem e u Parum est, nisi qui vescimur periculis,
6. Non enim imi melli, sed vibus jam sie lib. ante Imrd. editi . Iteis
rem brevius et . non enim et ipsis jam apibus crispides dederat. . Hoc est, quasi non apex ipsae haberent, quo laedere Possent, et hominem C aut im Se minusquo mellis ap- Petentem cogerent. Et vulgatae Prosecto sensus nullus, neque hic melli locus est. GRON.-Hactenus Gronov. et totidem sero verhia. Hard. ED. 7. Ergo mal P. Diosc. Ευστ. II. I 2I, P. II 6. I ARD. 8. Mirum. Mirari subit, cur apes ipsae non moriantur, quae Venena portant ore, et venena singunt. H. s. Pollis. De quibus dictum est VII, a. Η D. XLVI. r. Mons est Carina. Sic MSS. Bere. Coth. a, etc. Quidam Carma. Coth. r, Namna. Forte Carnia: erius nominis montem in Ariacadia esse auctor est Callimachus, hymn. in Dian. v. Ios. Montem Cretae, melle nobilem, ut Atticae Hymettum auctor GeOP. XV, P, Aκραμαμμωρicv vocat. H. - Brol.
70쪽
XLVII. Alvearia orientem aequinoctialein spectare convenit. Aquilonem evitent; nec' Favonium minus. Alvos optimas e cortice', secundas seruta , tertias vimine. Multi eas et o speculari lapide fecere, ut operantes intus specta.
retit. Circumlini alvos fimo bubulo utilissimum, operculum a tergo esse ambulatorium', ut proferatur intus, si magna sit alvus', aut sterilis operatio, ne desperatione curam abjiciant: id paulatim' reduci, sallente operis incremento. Alvos ' hieme stramento operiri, crebro suffri, maxime fimo bubulo ''. Cognatum hoc iis' innascentes
XLVII. r. Aloearia. Defleeti in orientem brumalem praecipit C lum. IX ; Pall. quoque I. 38. H.
a. Aloos Utimas e eortice, etc.
Columel. IX, 6 r . Igitur ordinatis sedibus , alvearia fabricanda sunt pro conditione regionis r xive illa serax est sti heris . haud dubitanter
utilissimas alvos iaciemus ex Corticibus, quia nec hieme rigent, nec candent aestate : sive ferulis exu- herat . iis quoque, quum sint naturae corticis similes, e quibus Commode vasa texuntur. Si neutrum aderit, Opere textorio salicitius Connectuntur, etc. . Sic etiam Palladius loe. cit. Denique Varro de Re Riist. III, 36. H. - Alo
'timas... secundas. . . tertias. Lib. ante Hard. editi, aloearia optima. . secunda ... tertia; praeiverat emendationi Gronov. Cons. cap. not. I. ED.
3. Seeundas ferula. Addit Colum. e ligno cavatae arboris, et in tabulas dissectae. e simo, e latere. DALEG. 4. Multi. Et e vitro, et e Comulaternae condita alvearia vidimus, XI. x6. HARD . s. cireumlini aDOs , etc. Varrol. e. . Vitiles simo bubulo oblinunt intus et extra, ne asperitate abster
6. Ambulatorium. Mobile, ut proferatur intus, quum opus, et sic coangustetur alveare, si majus aequo sit, ne in vasto loco et inani despondeant animum. Varro loco ciis talo. Η RD. 7. Si magnus sit aloeus. Major quam pro numero apum. DA C.
8. Id. Suhintellige, utilissimum. Quod autem sequitur, v fallente operis incremento, o simili forma loquendi Seneca usus, Nat. Quaest. III, 27 : . Natura parce utitur viribus , dispensatque se incrementis fallentibus. . HARP. s. Aloos. Sic MSs. omnes ubique : sic Varro, et alii, alvos semineo genere Pro alveari dixere.
io. Fimo bubulo. ColumelI. IX.i4. p. 336. HARD. II. Cognatum hoc sis. Ex juvene