장음표시 사용
21쪽
si praesens ipse suillet omniaque oculis et auribus percepisset, describit. Primum Adami admirabundi reliquaque animalia conuocantis sonum facit s1; minime, quod cum Persecta loquela creatus is fuerit statimque Cunctis animalibus nomina imposuerit, animaduertens. Euam porro, ex sosta sua forma' tam, odore primum percepisse Adamum, et
las olfaciente υ υ exclamasse, ridicule fingit. Quae foret, quaeso, haec si vcra citet ERICI narratio, accusanda diui ixtosis negligentia, omnia ista nos celantis mysteria pAt vero maiori, imo optimo, iure ERICVM negligentiae arguimus turpissimae, qui Adami, Euam primum conspicientiS, Verba a Mose consignata tradere obliuioni non erubuit; ex quibus facile, non naso, sed oculis primum Euam percepisse Adamum, cognoscere potuisset. De vestitu primi hominis haud saniora prostri , et germanicum Vestiet a latino vestis deducit, eodem
sensu, quo Graeci ιμα α πολεως vocant mu- .ros et moenia, unde H cimat apud Germanos
adhue hodie cuiusuis a rigatur natale sol I. Nulla in his vocibus significationis reperitur analogia. An non melius longe est, ex pri-
. mitiuo adiectivo fest sed ves deducere Rib- stantivum Feste et Festuet, et ab adiectivo heim substantivum Helmath 8 At pergit E Ricus et duplicem Adami prolem in medium
22쪽
dium affert plorantem, quarum altera Cum illo apud AESCHYLVM prae dolore excla- inauerit a se, altera iunior ι ι ι, id quod protomota ansam dederit, primam personam . ω, secundam υ, tertiam e vel ι tunc temporis
pronominaliter appeliandi. Vocat quidem haec Esti Cus postulata sua prima, quae ad Dio Doni Siculi de origine linguarum commenta illustranda faciant; iis autem, qui exsecris literis didicerunt, quod ne ipse quidem ER1 Cus diffitetur statim ab initio creationis sermones miscuisse Adamum atque Euam, mera videbuntur esse somnia. Quare merito narrans illa N I C. Κ Ο Ε Ρ Ρ E N in dister
latione de confusione linguarum, Gryphisualdiae anno MDCCVII. ventilata, in ' verba haec erumpit pag. 3. Has has he sde tum admust risum teneatis amici. Am- 'plectatur haec, cui dissiciles placent nugae. Ego sane non crediderim, Adamum et Euam per integrum fere annum nihil aliud, quam iliud au et o ingeminasse; deinceps vrro plor tu cum infantibus certasse, ibisque a s e acrebro usurpasse, hoc minus crediderim, quam cum iis equitasse in arundine. lovga. Cum longo tempore protoplastos nullam aliud vembum protulisse putat, homines sociales magis mutos facit, quam pisces. Et in quam An.
gum tempus Adamum animalium nomenclati
nem di ι se putat Id vero plane tolerari nequit, quod disserentiam infantilis soni του
23쪽
E E et του ι ι tanti facit, ut ad eam Psaltem 1 sexisse putet verbis I ex ore paruulorum et
Iactantium fundasti, Dem, fortitudinem pro- .pter inimicos tuos. Psalm. VIII. 9. Uuos quaesio inimicos infantes misero ploratu iijudo ε et ι ι concinentes terruerunt aut propulsarunt' uuae e diuerso isio sono eximia ad Deum O. m. gloria redundat ' Vana omnia et profana fPiget reliqua persequi, cum praesertim eius Circa nomen Caini adhibita occasionem mihi obiter tangendi ceteras commemoratas si1ppeditaverit. Unicum tamen subiungam adhuc ex cap. XVI. spe- Cimen, ex quo, quam infelix etymologus Est 1 cvs sit dicendus, colligere aperte licet. Renatus, Inc it, scilicet GAustianus ob Italis conrupte ut sit in no irnibus huiusmodi diructus es RINALDo, ab Hissanis RENANDO,
a Gadis RE MAR Do, unde Germanorum RE IN HOLD et RE IN HARD , imo corruptim adhuc ARNOLD, ORLANDO et RoLAND.
Quot verba hic, tot serme Vitia occurrunt. Renati nomen est latilium, quod Galli Rene
efferunt. RE IN HOLD nomen Germanicum,
ex reis et hold compositum, idque Itali Rinrido, Hispani Renando emerunt. Nec R in-hari minus germanicum est, ex reis et bari, vallis Renard. Ab his omnibus disserunt reliqua tria, Arnold, Orland et Rolan f, quae germanicam pariter originem sapiunt. Vidi
24쪽
deantur de posteriori hoc commemorato Ericiano opere acta eruditorum latina, annis DCXCVIII. pag. 3 o. seqq. Nonnulla
etiam contra priUS monent GEORGIUS PA-sci Ius in inuentis nou- antiquis, cap. II. g. XXXI. et AUGUSTINUS GRIsCHow in
introductione in philologiam generalem, cap. III. g. XXXV. sag 62. seq. Qui vero pro eo, ac debebant, hebraeam linguam matrem et antiquistimam linguarum omnium esse pronuntiarunt, indicantur a summe vener Diti Saxonum theologo UALENI INO ER- NESTO L O E S C Η E R O tib. I. de causis linguae hebraeae, cap. II. g. VII. pag. I 3. qui et ipse tum hoc, tum 1equentibus capitibus de isto argumento pro more suo, id est, erudite agit, et pseudo- criticorum quorundam, aliis linguis antiquitatis huius laudem vindi-Care Conantium, somnia refellit, inprimis vero cap. XV. vestigia prouidae diuinae cir- .ca hebra iam linguam curae vestigia tam pie
I. REG. XIV. 24. Varie interpretantur priora huius Comma tiS Uerba interpretes. Vulgata hunc in modum vertit: erant etiam Hoenimati in terra i quem eundem sensum Tigurini qu
25쪽
que illis tribuunt, vertenteS: erant etiam c tamiti in terra. PAGNINVS: erant scorta
mascula in terra, qualis nempe et diuus Paulus indigitat Rom. I. 27. Nec abludunt IUNIUS et L UT HERVS, quorum posterior Vertites tauren auch flurer im finde. Respexisse quoque ad scorta IONATHAN Videtur reddens : N 2 DpDa. Expendit hunc locum iam dudum beatus wOLFGANGUSF R A N Z I U S in tradiatu de interpretatione scripturarum sac=urum, oras. L. et col latis aliis scripturae estatis, in quibus scortorum masculorum secundum plerorumque tranStationem mentio fit, illa inter recensita complura alia idola , a ludaeis tunc temporis culta, collocari ostendit, ideoque certi generis idola, at turpissima, ubi mentula suspei se honorata suerit, intelligenda cile putat. Qualia quidem impura sacra gentilibus fuisse
recepta, abunde satis auctorum vetenim te-ssimonia probant. Originem AegyptiiS eruditi tribuunt, et confirmari illud etiam ex DIODORo Siculo potest, qui Isidem Aegyptiorum reginam auctorem tam horrendi cultus nominat. Postquam enim lib. I. binhliothecae hVforicae, cap. XXI. XXV. XXIV. prolixius de Osiride, Aegyptiorum olim rege, egerat, eundem cap. XXL narrat iuste regnantem in Aegrato a Typhone fratre, homine violento atque impio', trucidatum
est e, qui, in XXVI. frusta dilaniato intersecti
26쪽
corpore, singulis facinoris sociis unum triubuerit, quo omnes ita piaculo necteret sibique in regni defensione et custodia firmos haberet adiurores, i fidem vero, sororem et coniurem Osiridis, auxiliante filio Horo, vindictam caedis persecutam, supplicium de Typhone ipsiusque complicibus sumsille et Aegypti regnum obtin lisse. Hoc seliciter
consecuto, Porro DIODORUS refert, qUΟ-
modo mariti sui frusta collegerit singulaque diuersis sacerdotibus tumulanda ac diuino honore assicienda Isis tradiderit, cap. XXV. his verbis, ex versione R II o D Ο Μ A N N I :m bra igitur Osiridis reperta hunc in modum sepultura cohonestata dicunt , virilia autem a Dphone in fluuium abiecta esse, quia sociorum nemo haec recipere velget, quae immen ab I e nihilominus diuino honore funi se . Nam in templis effigiem horum aiornatam coli praecepit, et initiatam ceremo
niis sacri elisque deo idolo si peragendis,
ut honoratissima esset plurimaque veneratione digna, esserit. Idcirco et Graeci, postquam secrorum Bacchico= ritus et solemnitates ab Aeoptiis accepere, membrum id in myst riis, initiationibus et sacrisiciis Dei hisius Pholli
vEs ad M. II. A v G v s Τ IN I de riuitate Dei, cap. XIV. idque initium cultus Priapi, quem . Phallum et Ithyphallum Graeci vocaverint,
27쪽
suisse dicit. Cons Io. BAΡ 1 ISTA CASA-LIus de profanis et sacris veteribus ritibu pari. II. cap. XII. seq. Hicce autem CultuS, Priapo destinatus, num inter ludaeos obtinuerit, viduo alios dubitare. Assicinatiuam Cum FRAN ZIo sententiam tuetur GEORG. M Y LIV S in explicatione augusanae confesso- 'iis, pag. 2Ι3. b. eundemque cultum a Parat. XU. I 6. pariter indicari putat, in quo cum ipso consentiunt Io. CONR. DIE TERICUS in antiquitatibus biblicis, ad h. l. I o A N N E SSELDENus in Butagmate de diis Syris, lib. I. cap. IV. et PETRUS IURIEυ dans Phiso re critique des dom. et des cult. bon. et moU. pari. IV. chap. II. D. p. ss I. q. Id 1 E R Ο Ν YMVΜ sequentes. Contradicunt vero alii, inter quos et Io. CHRISTIANUS BRUDERin dissertatione de Maacha a regia amota, Lipsiae sub reu. Io. CHRISTIANI HEBENS T R EITII praesidio anno M D C C X XIV. habita, β. XVII. licet ipse celeber. praeses in epistola isti dissertationi adiecta contra-
.riam sequi videatur sententiam. Reiffius ergo contra FRAN ZIVM, nostro in loco non idola talia turpissima intelligenda esse, docuisse videtur b. AUGUSTUS PFΕIFFE-n us in dubiis vexatis, centur. II. Dc. XCIX. vii et ad mentem supra iam com- memorati S A N T I s Ρ A G N I N I scorta muscu-Is hic CAMPEGI vs vi I RINGA lib. I. obseruationum sacrarum, cap. V. pag. 67. Per
28쪽
intelligit. Vid. io. SΡEN CERVS de . legihus flebraeorum ritualibus, lib. II. cap. XXIII. Apud Romanos autem pariter ac Graecos illa erant frequentissima; uti docemur a IAC. GODO FREDO in notis ad tom. III codicis Theodosiiani, pag. S9. I O S v A A R N- Dio iri miscelganeis, pag. 96. CLAVDIO SA MLs 1 o in libro de foenore Trapezitico, pag. Iqo. w IL - Μ O Μ M A in commentario in epis. ad Romanos, pag. 33s. Io. ΜICH. DILHER-pto tom. I. di utat. acad. pag. PETRO A c st o Di o in pandectas lib. VIII. tit. II. pag. IO69. CORNEL. ADAΜI 1n obseruationibus theol. philolog. pag. 7Iq. CONRADO RIT-
ΥEst silvs Io ad fabula; Phaedri lib. III. fab.
. et GVI L. SALDE No in otiis theologicis, Bb L exerc. VII. pag. I 36. Primum aucto- , rem flagitii huius detestandi, masculae Ue- ineris, Dium quendam suisse scriptores statuunt; vid. AELIANVS lib. XIII. var. hi cap. V. et SCHEFFER I pariter ac RVHNII ad hunc locum notas; Orpheum alii. vid. b. Io. ALB. FABRICII bibliotheca graeca lib. I. ' pag. I 3s. Nec ipsos sapientes, v. g. Plato' nem atque Socratem, immunes ab hoc cri- mine fuisse , constat. Vid. LvDOvICUS
CAESOLLIUS in theatro veterum rhetorum, . o ratorum et declamatorum, bib. V cap. VIII. pag. 49O. G E R Η.: 1 o. v o S S IV S de origine et progressu idololatriae, lib. I. pag. Omni tamen conatu Socratem defendit Io.
29쪽
x λει νιν dicitur, et subaudiri debet nomen substantivum νεα , vel contracte non simpliciter et uniuersa, sed quatenuS ab hominibus incolitur ac habitatur. Primam hanc et propriam esse illius significationem, ipsa ciusdem origo declarat. Est namque participium memininum passuum verbi οι- κεω, habito vel in domo habito , unde forma
tur οικεομενος, οικεομενη, Contra iste οικουμενος,
οικουμενη, habitatus, habitata. Solet nonnumquam, quando posterius, foemininum nempe, occurrit, CXPresse addi γη, e. g. apud sTRABONEM lib. I. geogr. pag. I. τηνοικουριενην γην. Opponitur autem terrae aes apud AR RIA N v M lib. VL. de rebus Alexandri magni , pag. 378. et D I O D o It v M Siculum lib. XIX. pag. 689. Vbi οικουμενη, ερομος
et ανυδρος qualia aqua prorsus destituta deserta in Arabia dantur pleraque ak inuicem
30쪽
cem distinguuntur. Notandum vero, quod, quoniam scriptores, voce hac utentes, diuersis temporibus vixerunt, quibus vel plus vel minus cognita aC habitata terra aliqua 1uit, ex istius seculi, quod vivendo attigerunt, i quendi more eam usurpaverint, ideoque ex conditione ista aestimanda quoque vox haec
seu interpretanda sit. Sic enim e. g. S T R MBOIoc. cit. pag. 6O. per οιαουμιενην quid intel
ligat, explicans, dicit illam esse, quam habi
turum et noui . Similiter Ast Isaeo TELES Iib. II. meteor. cap. VII. pag. 78o. scribit, vocamus, quantum nos scimin. S. spicabantur nimirum veteres, multa adhuc este eademque maxima regna, a magna qui dem homifim copia habitata, ipsis vero imcognita, nec adire licita. Quare POLYBIus lib. VIII. historiarum της οικουμενης Cuin memorat παντα τα γνωριζομενα, et lib. xHκα των αλλων, scribit, ρικeυμενης γνωριζομενης. 3 ARISTOTELES pariter lib. VII. politiacorum, cap. VII. sibi inuicem opponit esuitates Atheniensium atque οικουριενην, addens quae scilicet οικουμενη) habitata est. Ρ L v BIv s lib. III. pag. 29. ολην γην, totam
terram, et οικουμενην κατ ημας, quae his
lata, fecundum nos, es, siue, quantum nos sciamin, eadem sibi ratione opponit; uti et SI RABO I. c. pag. 7. Primo loco ολ γην, uniuersam terram, nominat, et deinde se ficit: μερος σμου κενη, cuiuι pars es habitata