Iusti LipsI manuductionis ad Stoicam philosophiam libri tres L. Annaeo Senecae, aliisque scriptoribus illustrandis

발행: 1604년

분량: 352페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

81쪽

superior ac nostra aetas fidem fecit, facietque Ergo omitte hoc de mulatione quod tam ei sine culpa etiam amplectamur . habue -- iiD habeamus ipsi hanc honestam, quae ad cognitio irem Veri ducat. At , in liris, cibainnouauit atrium. Ininouasse fateor: tantum, nego . Quidni in nouarit, in rebus quib*1 dam nouis Datur venias Apudet uis no- uitati verborum, rerim obscuritatib;ι seruienti. 1id ii rerum nouitatibus' non venia tantum, sed laus est, Froducta O Diectanea quae in exemplum adfers, necessaria fuere: nec sine iis explicari satia aut coniti tui scientia Bonorum Malorumque potuit, id est philosophiae caput . Plura talia sunt , in cloco dicenda. Atqui spinae aculei in illorum scriptis meus bone hodie haec dici de ob lici ab iis qui Aristotelem nouellos Ati .

Lib. 2. Di -stoteleos legunt lac de veteribus Stoicis, 'rt.2ζημ' non nimis scimus de Seneca Epicteto, aperto ore dixerim , roset mihi illorum scripta videri , prae Lyce dumetis.

Sed sint subtiles lacuit: in philosophis hoc culpae deleges, quod laudi debebas ADCicero etiam audiendus est, qui pungere eos terrogatiunculis dicit animos non commouere. Hane pungere agnosco vere faciunt,ac velut stimulis , ac pugiunculis quibusdam sen

tentiarum, penetrant animos ac pervadunt.

Sed non movem . quid igitur est mouere, si hoe non est ' vis mi Cicero , ut ad concio- nes veniant, affectus miserabiliter moueant, cumqres 'cit tide plausus,Mare hoc non

82쪽

te triant nec fi ictus in eo suscitant contentaisingulis de priuatis lectoribus iisque quietis

antentis. Hunc talem imihi da nianci trama .rcitione duorum, quos dixi, urget, nasi commotior, Honesti quodam ardore succensus.

Acee est eloquentia philosophis dei ora citiclia os proprie c5 uenit, quod Menelao summus

vatum adtribuit. .

Non enim est philolophia, ut noster Senecaverissime scripti , Ophlare artificiam , ecbstentatnn paratum:in rebi non in verbis est. Et Fabius , bono iudicio , de ipsis nostiis inus isdAlsierunt loquentia Stoιci veteres sed tam honesta suaserui,tum is costigendo, probari-

ue plurimum valuerunt 'evitta .rmen magis,

quam id quod sane non uoluerunt δε Hone magni ici, bona, o non retractanda iudicia monesta suaserunt , probando valuerunt , rebus magnifici fuerunt haec elo quentia est, qua tot tantur. Quam reuitas etiam decet adeoque 'non abniti reno aut excusat, ut cuidam obiicienti Breuia esse eius dicta omnines, responderit nam ct orabas philosophoris, si id posset, breue esse optem. Mens copiosa de exuberans sit, sermo tem peret& adstringat.Sed de Verbis satis: Reiri etiam accusas.Quid autemὶuniuerse duo ae-huitate,&superbiam. De temtitate haud satis capio , subtilitatem si vis accurationem in diuidendo, de addam etiam Desiniendo:

83쪽

vindicat Dusvi iactamus super omnes qui philosophiam attigerunt. An modun non serualle, hoc vis possunt este lilaedatra, aut V deri nobis taliari palum firmiter tameta iudicanda e paucis istis sparsisque reliquiis scri-

piosum . Omitte hoc igitur, ne g.andum ea fa

cilitate, qua assirmatur. De superbia maius est 4 colorem iliquem e paucis eorum scitis habet di sed colorem . Magni animi eos suis . se, ad alta ac magna duxisse, profitemur: de quis damnet, nisi qui virtutem piam, cgenerosio illud Honestum , damnec Eo, non alio vocant hoc sublime splendiduna, illustre constituunt hoc omni verborum sententiarumque honore adaugent. At D rem non malum dicunt. Ο viles animae t quid ergoi cum Epicuro Voluptatem unicumnum , ct istum e salii dicemus calcari ab homine haec humani, & pedibus subiici,s-nc stuperbia non vultis 'mihi ea contingat stare in Virtutis illa arce securum, super Dolorem, L titiam Spem, Metum turbines istos animorum , At Diuitem dc Regem dicunt Sapientem .su emergo potiust Cras Paradu sum, aut Pacorum, aut Neronenia Haec alibi explicanda sunt sapientissime dicta nec iiiii ab ignaris aut stultis ridenda . Simile,

Mod Feritas, Iniuriam, Opim nem a vero

sapiente nota, vero Parcent semihorulae hyatio approbanda tibi, imo admiranda. Sed quid esti damnare malumus, quam discere dc veteres Mias, ut ille ait displicet a Almon. reuelli In scbolis non haec dicuntur aut si

84쪽

ad Stoicam Thilssopb. Lib. I. 3

cuntur: ergo sine inquisitione resicimus, illos quoque, siqui docere conantur . Adde . bas de Contumacia grauem obiectionem, hanc ex arbore ista esse fructum. Non agnoccimus etsi obiici iam olim , hoc scimus. AQuibus autem ab imo robis aut seruilibus

alii nis: quibus displicet, quidquid probum,ute, tum, honestum est. Tales nostros esse dc conspici in sententiis, in consiliis, nitri gratiae , nihil metui dare, omnia ad Iusti Dormam dirigere, ultro fatemur .hanc

Libertatem, non contumaciam, censemus. Vtinam hodie in Regum Principumque consiliis sint v cinam in tribunalibus i non poeniteat eiusmodi Tuberonum aut Catonum. Sed Seneca audiatur , hoc ipsum diluens Errare

mihi videntur , qui exiHimant philosophia us.73 i huic stoicae fideliter deditos , contumaces os ct refradiarios, ac contemptores magistratuum ct regum, eorumne per quos publica administrantur. E conirari enim, nulli aduerses istos gratiores sunt ne immmto Nullis enim plus praestant quam auibus frui tranquillo otio licet. Nota&hoc de Oti quod plerique sane philo phorum amplectuntur. apti reipublicae, sed non omni neque aduersis ventis vela soluunt. Iterumque Seneca,de hac criminatione Scio male μdire apud im iii, cum peritos sectam Stoicorum , tamquam nimis du cap. . ram ct minime Principibus gibusque daturam bonum consilium . . 4 VAlla seἱta bongnis leniorque est, nulla' a antis hominum, coω nibus bonis attemisv v cui prod t

85쪽

si tum sit, usi esse aut auxilio, nec sibi tantum

sed uniuersis sinensisque consulere. O haec admitte tu una illud diice, lenes & mites esse communium bonorum cupidos; nec,ut Epicureos unius sei curam agentes Q modo non sint, quibus hoCilater prima dogmata, Ciuesse mun-ὰ est, ratum hunc orbem atriam Itaque: ludimbibunt, i di in sibi, sed totigenitosse credere mundo. ye satis relellant hoc de Contumacia, alat aliorum Contotu: atque vita, quod de Acerbitate in extremo dicebas sed caluniose dicebas Ciceronem hoc scribere, quod non scripsit. Neque eitim ille, acerbos exire e Zenonisschola,

definiuit sed posse exire verba vide: in quis id

neget Z non na ad s. Quae Dialecticolu schola,

Sophistas caucis consultorum, rabulas: Medi corum, cacnifices Neque illi haec docente sed deliqiua uiri praue capientium,Vtentiumque.

Hic simile. Zenonis schola, quς ota Virtutis est, severos, non molles facit, asperi aut acerbis qui prodeunt, vitio illorum .humani inge- iiij fit, facile ad confinia declinantis Clausula tua erat,de; Modestia. Di boni, quis gis amarequin si tota Sapientia nobis detur, cum adiunctii Superbia spernamus hoc contubernium,& nolimus iungi.

86쪽

Iiae laudati et quid in partibus Philsophia pras I erint: deque iis vel aduersariorum eis a. SEd sciat iam defensionis satis ego praetuli,&sinistra sum usus: lubet etiam dextra, rue tis eos laudibus exornare.Philosophiamsex

minamus, nemo abnuet, tres in ea partes esse,

Logicam, P sicam Ethicam dc qui in singulis , aut omnibus e mineant esse laudandos sed in omnibus , rarum in vere hoc ac scite Plutarchus Q gosdam philosophantium aut h hus simitis videri , qui teritate qa ad amis rim Gotabitione ingeni' elati alta petunt, Physicaβω-

ra=rιur tantum Alios canibus , qui ania re

vellicare auidi, soli logica adharescunt, ut pelli, ct in ea rixantur, mentem ad Uteris io mittunt.Prosecto mi adolescens sapiens ille scriptor talis est, etsi Stoicis parum aequus rem attigit: in hodie philosophis an non saepe obtineat, te iudicem addico. At stoici nostri omnes partes complexi an inio Sc scriptis sunt: Ziuicam ii accurate, Chrysippo praesertim praeeute,ut in modo peccasse modestis iudiciis possint videri. Repete memoria quae ' ante in ' Disserta,

Chrysippo dixi. la in TH 'caprofecto regnit: dc maxime in sublimi illa irincipeeius a te,quae Deu&diuina tangit. Quis de illo, de istis id est Fato Pro uidelia mentis subtilius, y erius,verius scripsiti Ne inuidia sit dicere.

87쪽

I. Lipu Manu ductionu

non omnis philosophorum manus, si in m num conseratur . Atque haec omnia tamen ad Ethicam , vere nostram partem , ω germanae Philosophiae finem, diriguntur: nec Alio lectorem suum ducupt, iis ad Honestumes ad Virtutem, Quanti in ista sunt quanaalliis erecti l quam omnia humana calcant aut spernunt, hominem supra hominem t*llunt Ibege paucos eos libro, qui extant, vel Senecae vel Epicteti Virtutem ipsiam scripsiste dicas in semina saluta um monato tum ubique sparsisse. Vbique . nam in eo vera istorum gloriatio est. On es quodus ,1 xj Iopeiis. aut Excerpta cominuam Ipsi nitrui, quidquid apAd alios excerFitur his' i ista reli ista, nec emptorem decipimus, nihil inuenturum cum intraueriti pra ter ista qua προηυ suffensa θηt. camque miseris Oculum , id tibi occurret quod -nςre posse nisi inter paria geretur. O quam vera haec, de ipso imprimis qui dicit , asserantur Vbique alta , acres, ferientes quaedam: sententiae sunt, Mutilissima monita aut me dicamenta animorum. Iam vero ad Civilem ςtiam doctrinam,quq Reges Principesque an sit istos maxime tuisseri r esuisse, scriptoriam illorui Indices mihi dicunt. Vide, sodes, apud Laertium vel Zenonis libros, vel Cleantnis,

de Chrysippi statim occurr ni tituli, De Rep τε Lωλιs De Consilis, & talia quae ad regimen aut tutelam faciunt generis humani.

Quid dissaaulandum est Laiuina Provide in is, usquam lucem sapientia plenain,

88쪽

ad Stoic. Philoseph. Lib. I. smissa ipsa Sapientia s id est, Filio)nobis

spargeret: hos tales praemisisse videtur,ut scintillas eius luceren errorum vitioruinque Cimmerias quasdam tenebras arcerent. Vnum est in ovo caute legendos audiendosque fateor: altitudo sensuum aut decretorum, interdum nimia, dc qna imbecillitatem hanc Dostri generis videtur superare. seneca&obii . cit sibi, reiicit: licet audiannus Nimis auius ti promittitis , inquiunt, nimis ura praecipitis. Vos homuncione ιmus , omnia negare nobisnon possumus. Respondet deinde Vitia stra, quia 'mamus, esendimus ct malumus excus re ista quam exotere A Ule in caussa a non pris praetenditur. Vide ne in multis hoc verum sit, dc nimia videantur , quia nos in deliciis aut

vitiis nimi sumus Sed est , sint praealta: i

quid vocari ad ea nocet, non peruenturumὶ

Vt is qui exemplar sibi proponit, emendatis simum cupit, etsi infra illud consulat inlebic est, audiamus optima, aueamus optima, etsi imbecillitate hau insita retrahemur Iedde isto alibi : nunc , quod diis, adfirmo Lib. magnanimam A altiloquani hanc totam Philosophiam eminenter esse Noster alibi digreste Taηυιm interesse inter Stoicos ct ceteros sa- tientiamprofessus, quantum inter viros es aminas Sane robur ubique habent , virtuteminVirum praeserunt, ac formant. Ideoque idem

Seneca pulcherrimo elogio dixit, sertissimam s. smamsectam. Quid autem abso e Di 'tiam qui dissentiunt , nec dissentiunt. Audi

Plutarchum ex professu Acadamiae addj, an

89쪽

ea doctrina, si in magnam ct acrem naturam i cidit, aliqaid labricum anceps sin autem cum graui in miti ingenio temperatur, magno impetus dat adverumbonum virtutem. Oraculi hoc ego vice habeo in alta stiperba nat tara Stoamio fore usui, in alia modestiore, s luti. At Ciceroni expressam Vocem quam paene omiseram Ille saepe eorum insectator,

alibi e pectore loquitur : Licet insectemur tos Stoicos metuonesinfluosephisint. Quid ais mi Auditorὶ ecce gloriosa nobis testimonia ab aduersariis , qui illinc stantis hinc

dicunt.

DIS MERT. XVII. Exempla magnorum virorum , quit hae har si , etiam Christianorum.

T vero quot magnos viros habeam licere. qui sensu aut professione Stoici suerut Sensu quidem nomen enim§a nondum in uent hille princeps ingeniorum Homerus: ita palam, ut ego mirer Senecam dissentire vel ambigere, in hac mihi re iudicij non rectum. verba eius sunt Homerum philosophum fit se persi adent,cum hi sis, quibus colligunt,negent. a i t. o. am mado Stoicil illumfaciunt, Uirtutemsola probantem, ab Hos Me mortalitatis qui

90쪽

ad Stoicam Philoseph. Lib. I 6

depretis medente. Addit deinde ab aliis in Epipicuri, aliis Academiae castra deduci. Sed deduci, o Seneca: ille huc,&ad nos ibat Potestne aliquid magis Stoicum, quam quae de Fato sic palam saepe scribito quae feci: hoc ita habuit, praeter iitana3lam de Affectibus reprimedis aut tollendis. vis in sapiente lysse exen plu3 Ecce ad uxorem venit , ab annis viginti risi vii na,&semper suspiratam quid facit in lacrimas soluitur,sinum&collum invadit3Imo ille gaudium&indomitum ipsum amoremdo

mat. aspicit tacitns. . '

intque oculistabant si cornu, vel quasi serrum. Numquam eum versum legi quin Stoici iulius Veri, immoti,& κααθους imago mihi subueniret. Iam reliqua lysi eis tota , quid nisi Virtutis Constatiae Fidei schola est Vbi externa ulla approbata aut quaesita 3 quis non labor bro Honesto fortiter susceptus,&toleratust Alia in eo multa ad hac secta alibi dabimus' sed eruenda sunt, sub cute ilia, ut sic dicam,Ve borum latent auri haec metalla Iam Socratem quis ion sontem caput Sapientuni pro tetur Latqui ille totus est noster. Audi vel haec

SEARCH

MENU NAVIGATION