Vita b. matris Teresae de Iesu, Carmelitarum Excalceatorum & Excalceatarum fundatricis, in quinque libros distincta. Auctore R.P. Francisco De Ribera, è Societate Iesu, ... Ex Hispanico sermone in Latinum conuertebat Matthias Martinez

발행: 1620년

분량: 503페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

331쪽

gumentum

rem rea cacodamone impositum. Hscsant,'iis hac in scheda cotinentiir,eo prorsiis modo At Ordine, quo hic eadem attuli:omnia porro haec esse verissima patet tum ex ijs,quae dicti sunt hactenus,tum etiam is quae in posterum commemorabimus.

CAPUT VIII. WAM ORANDI RATIONEM RAM

scriberet, qua monita. TV orationis eius vi ac fructi loquar inmi loco suo,ia qua potero bre- - uitatem proponam merita,quaeadorandum ipsa unicuiqueWσcrib bauhim quippe ibi in iis velisnpiosesse,qui ramidem iecturist enim seri polin, ut non ungularem quamdam sapientissia Noratistanimatq; inprimistam Deo do . ab eodem selectae,quae totanimas e ectas edoceret,magistrae praecepta ac documenta utilitatem antilatia plum& in aliis eiu sciem virtutibus, ubicumque id utilesurii maiusnadsivatam, Miluddi odum curretrit,iacturus sum. s a I. D,

332쪽

rati via

' V1T AER ATRI x TER EsAE r. Dicebat orationem re*am esse ad caelos ferentem Ham, magniFE iis ad per eamdem incedentes labi ne iturum comparare: ac pi' inde ncc magnu Iosectiφη nec multum esse, quod plurimi pii nobis conliare ai bitramur ventu- . rum siquidem tempuS, quoad oculum patebit, quidquid demum ad rem

. - a , pretiosam comparancum impendimus, nihil esse Addubae insuper, --,- nim: In rationis praesidiocarentem, duceu corpus quoddam paralysi ae

es .ip . quc habet, sum, cui secm artus habeat; ita&animas quasdam ita aegram 'hu, cise&malhassectas, ut ad se ipsae ingredi non possint , quamuis alioquin

biorum sui tura sua opulentae sint, cum Deo coniter cara queant necillam ijs huc Mi Mui suppetere rationem vel modi . Has denique animas, si sedu'Io huc aduigilare, &suo mederi mori o nolint, velut statuas quasdam satis pertinace obduratasque manere, quod caput ad suscipsae non reflectant. Magni reseri quin imb hinc omniadependent firmitersiquem Μώ. - secum satum esuoneri in non ania petendo ouiescere, quiun sibi illa ostiis, hi vitae, quam Dominus uni potuin detur hoc namve nomine pan. sim orationem vocit supernaturalem, amnostra iobis in simia ac di luetitia compararenon possimus, ceteroquin non ignoraret, quo s-

cumquediemum orati nis genus, quod meritorium est, opus esse se pernaturale, uti capite tertio iam diximus contingat demum quodcumque velit, succedat quodcumque successurima est, labore conitet quo con stire possit,murmurer qui murmurare velit, eo etiam petens pertingat Vel non,ims in itinere moriatur,animus Iahoruin itinere occurrentium onere fatis

censdeficiat, deniquemundust betur&saeninprocellas obibae *pe ipsa imittat,4 quidem acrito acvehementer , y Etsi orati o alia vocalissit, quae voces rualia mentalis, quae intellecturivoliuntate sinem e peragitur is tamen oratio vocalis talis sit, duo modo qualis esse debet, in cadem mentalis includitur: qui enim cum Deo loqui- .inibitin tur, spectare debet,quiculoquatur, Ex quis ipse sit qui loquitur,ut norit ni--,di mirum, qua se gerere ratione coram tam potenti domino debeat, quo cum illo modo tractare. In his porro duobus punctis permultum situm est . Spectandum item, quisqualisque Christus Dominus sit, quisnam Pater eius,ecquae etiam terra, ad quam nos sustollet, qualia etiam nobis promiserit ha, cuius illaconditionisiit, quilli potissimum modo placerev leam quodeni plenio facturismus, ut nostrac ditio siue comsarmis sit. Hoc pactoscilicrementalis vocali similis fit mentalis ii quidem orationis est haecce perpendere. Atq; inde filivi qui vocalem hoc ritu or instituunt , saepenimino Deoad contemplationem nillil minus

sentientes sustollantur. io. Mentalem orationem quotlibet sectari pax est, etsi nullas posside deant Diuitia ' Corale

333쪽

liant virtutes: ipsi quippe Onesiui virtutum prociunmdariam principiu hiza est; clavi in omnium nostriis agitur, nisi ipsam colere me iuniis: V ς' rum, nisi virtutibus coii paralidisquisiuicis t. iis inesim mola re 'am sectari poteritos Orationi solitudo imprimis est necessaria qualem sectatum Re Ex cap. 4. demptorem nostrum constar, nobis ut hic exemplo praeiret neque enim I par est cum Deo simul&cuin mundo colloqui quemadmodum iaciunt .e Caria

illi,qui interitardum orant,aliorum sermonibus intendunt, vel durrem in oblatis pronus E cogitant, nulla est,sibi facti violentia. His rithconstis turis, ante omnia conscientia examinrita est, genera is praemittenda de μ' in Ictorum consessio,&crucis efformandum signaculum. iamprimum e go ubi se tum iam quis esse videt,s tum sibi quaerat nulla porto his Ilii .hEriri melior fiscietas pote sit, quam Domini nostri Icsu Claristi eum ci pomo satiendium bis vicinum&aditantem repraesentemus Hunc si nobis pici lentenaci est e re assuescamus,& id ipse nos ex amore facere. nosque ibi incere r.atifica

ri velle viderit; semper illum nobis praesentem habebimus. I triane per ': ac magia resere, talemsemper adlatur, anticu liabere.Multo Vero magi S ua ν 2 ntia.

laban ipsini ut aereremusi in intimi nitriae penetralibus nobis prae - - infingerentii hoc quippemaioris est emolumest.. Hinc dicebat neces se minime esse cimiideratione in coelum se , vel extra nos hses longius excedes alio namqueexu tenderealiud non esse, quis spiritum desiti-gam mentem distrahere; non tantum inde ad animam commodum d

6 Qui vero inter orandum cortatione di currunt, passionem vitam Redemptoris nostri Iesu curristi recolentes, vel de morte, aut iudicio extremo meditantes, alijsque rebus huiusmodi, per viam

adeo facilem,qualis haec est, incedentes; eos haud dubie Dominus ad portum livninis deducet, neque enim potest tam laeta initia non nis bonus, in Misexcipere Quotquotautem periter hoc incedere poterum, miramist: visis curitatem , nullam prorsus destitutionem experientur. Huicverbiailaim . passionis mysteriorum contactationem esse dicinat orandi modum,

a quo omnes omnino deberent incipere, in quo etiam pergere, cin quo finire quin iter hoc tutum admodum esse&ineclarum, donec ad alia lupernaturalia eos Dominus deducat. Addebat quoque, non semper nobis esse intellectu discurrendum, sed interdum nos praetentes Christo tu aginari debere,& sine ulla intellactus defatigatione cum ipso loqui, deliciari, in rationibus esimandis anxiὶ nos non discruciando; sed solum necessitates illi nos is, derationem, ob quam nos hic ferre des eat. praesentando hoc quidem uno praeticantes tempore illudatio variata vicis itudine, ne nauseam amat, αν uessa animae, num eundem

334쪽

I. is, vero in horare modo nequeunt, qu5d uni alligare res eoin

' -- tationem non possint, sed haec instar equi effraenis, qui lupatis retin quomodo ri nequit, huc illucque feratur Dominum nostrum apud testatuant,&quxin Wi' cum humilitate effagitent, se uti non deserat, sed ibi diuulsus co-

eontinere me adna Teat. IVer Vel anni spatio hoc nancisci nequeant, ongior

in re te temporis mora illi impendatur neu doleant tantum se impendisse te i. . . 42 Dor smissi, in quam ipsum tam bene impenditur: huic igitis rei, visit uti bi facta, assuescere elaborent, omnem dent c,meram, ut hunc silenti Wrientem habeant, acanentescontemplentur si enim animae conuere

tere oculos possimus ad scribsima quaeque intuenda, inuare ad rem omnium pulcherrimam , in qua nulla fingi pulchrioris

test, conspiciendam eosdem non conuertamus' Quandoque eum aspici mus a morte re diuinum, alias cruci confixum, interdum etiam columnae adigatUim, c. vel prout magis necessarium futurum eth Hanc vitieestali reni non inuti Ie fuerit piam aliquam penes se habere Redemptoris N

, , t . maginm, ramque saepius inspicere, cum eadem colloqui. Per hanc a-ιλεῖ. iebat viam cuilis aliquem ad contemplationem peruenire sellare, sini is ἶς' ς coepto perseueret sed hanc ipsim laboriosim molestam .sse si

unia enundutat, in quo te exerceat voluntas, nec aliquem amor praerentem habeat in quem amando feratur anima quodammodo sine ullo manet sultentaculo S exercitio, grauisque illi omnis redditur solitudo Zcariditas cogitationum denique illam varietas lancinat, oppugnat. Quamobrem ex hoc orandi modo animam aiebat vel magnum elicere mol mentum, vel magnum vice versa dispendium,"quot hoc iter insis sterent, maiori illis opus esse puritate.

Muies, Atque ut eos, qui per modum discutius in oratione se mem. 2 non poterant, violenter cogere nolebat, v ancorandi rationem se

se dedere, rentur: Ita nec etiam Volebaxeos orationi reis dedere, ae in eadem mori

' :α ri, nil ante attente secum perpendissent, quanam ea esset de re institue . ζή... V da . hanc ob causam singulis noctibus matutinarum perlecto ossis faetenda cio, in choro aliquid legi iussit eorum de quibus postridie man institu enda erit meditatio. Ipsa vero, cum primis orationi vacare coepit, primis illis annis adeo non mente& cogitatione discurrebat,ut aliquo inli-buno , qui de Dominica passione , alijs id genus rebus tractabat, a liquid legeret cuius lectione de animus recolligi, paulatim vin eo is hinta moueri assectibus concitari inciperet Libri vero immia mi ctionem his idcirco concedit, ut mentem cogitationemque sensim ' fli. . . di animam paulatim per blanditias kaiora sese, dui tineat , assuefaciant ne forthillam intimident; sibi persuadeant, Vibio. quod iam abhinc multis illa annis a sponso suo recesserit, necesse videri, an equam suauin domu reuerit velit, ne eum tractarenosis,ut inopia

335쪽

abitare dignetur. quod, nivi hoc pacto fiat,&quidem paulatim, nihil umquam fiet sed, si seduloacaccuratὶ huic se rei assuescant, tantum inde situsium percipient, ut, quantus ille sit , si quidem verbis exprimere Vel Hibi, casta, let,id neutiquam posset. Addit insuper,magis ipsisse Euangelii verbis, quem τηις- suo Redemptor noster IesusChristus ore protulit,ut quiciem ea pis pro ': 'Α. . nuntiauit, quam libris vel doctissimis& optime compositis moueria libris eti- mentem recolligere selere. III s. Nolibat adli caniniam, etiam perstetissimam, c vel subli----- missimum orandi modimi nactam, sulipsius con siderationem intermit mansiona,Mtere, ε sui vituli obliuisci. quin potius in suijpsius cognitione suadebat, sese ut exerceret. Aiebat proinde, hanc suijpsius , propriorum com 'i'

missorum cognitionem, elle ceu panem, qui in hac orationis via ad omnia obscura etiam delicatissima addi debeat, sine panis huius praesidio omnino sustentari neminem posse. Nolebat tamen hac una semper illam via incedere, Midcirco considerationem Dei sui intermitteres quin potius hominem aiebat ipsius conside atione ad suijpsius melius cogniti

inem perirent si Vbi enim diuinas perfectiones considerauerimus, mul GMeto nostr ipsi peccamin imperfectiones ita perspiciemus sicut albedo so---

migredini apposita longEapparet albior secundo, quia intestinus noster diu:

ac voluntas nobilitantur, &ad omne bonum redduntur,modo cumino, o Alfio modo secum tractando paratiores Dei est numquam miseriarum n strarum rdibus emergamus, semper vanorum timorum, pusillanimitatis,inertiaeque coeno flumen turb:dum erili atque inde ingens animae da-

mnum accedet.

Io Deliderabat adhaec, ut sacram omnes Iesu Christi hii manitatem is di non raro meditarentur,4 eius consideratio numquatit, etiam sublimis oorandi modo luibito, intermitteretur. Vnde etiam ipsammet non No est omle.

parum enitebat, quod aliquantulo spatio temporis huius consideratim in Christi nemini a meditatura neglexisset. Dicebat enim , vitam esse longam diuturnam, Qvarios in eadem subeundos labores, ac propterea esse nobis ad exemplar nosti unis prototypo , Christum Iesum

inquam, quo eos perfecte feramus , identidem respiciendum . Adeo vero hoc sis ipsa firmiter infixerat, eaque ipsum i nculcabat vi, cita serio, ut diceret interdum, nemini, etiam in rebus spiritualibus versatis sim, pares esse ac sore vires aut facultatem ad aliud sibi persuaden

ac , Consilibuturi s)magna quadam cum energia, ne quis vesper inanem humilitatis *eciem et peccatorum commissesumo ait 'et ,iu.is. vero aliam causam quamlibet ab orationis exercitio rectam et Hoc ----nim pacto sore, ut sine controuersia extrema sibi accerseretperii emo

damnationis periculiun flvuoad inandumst appum

336쪽

3r VITAE B MATRI sTER Es A lucretur uti illud tum in se ipsa experta erat, cum hanc neglexit , hocictim rursus eamdem exercere coepit. Unde omnium ait tentationuni, quas umquam habuit fuisse maximam,quod eamdem intermiserit. res I2. a lina ctiam persuadere contentione nitebatur,ne,qui se ad ora-- ad per tionem adiungunt, umquam minus nexercitio desitigarentur, neuobfinian m. vllas mentis ariditatesin eadem torpidi resiliunt, nec ad tam istainin ii.,ia Tarandi genus se aliquando posse pertim desperent. Dicebatenim, Do

oratio α- minum interdumiero admodum venire, & non minus bene tum soluere. xv xxx o di longiorem moram coaceruata mercede sero compensare, quam si mul tisannis aliquid dedisset: se namque qitatuordecim di amplius annis nons ... aliter meditari,quam e libro ante aliquid prilegendo,potuisse. Comiserarieti, adper se dicebat eos,qui lianc in orando perscuerantiam non praeserrent Mos n&fctionem pessimile aiebat i)s,qui velaena erita cruciati siti aquam quidem eminus co

spicantur,sed cum ex eadem bibitum abeunt, incidunt in inimicos, qui S initio viae eos, in medio, circa finem progredi vetantiisse etiam cori ingit, ut, cum primos laborando hostes debellarintAsecundis sesiperari patiantur,4 siti emori malint, quesn ex aqua, quae adeo caro stare debet, hibere. Fit etiam interdum tetiam secundistrofligatis, a tertiis deinde se expi gnari sinant, quod vires eos deliciant, cum fortasse vi, duobus ab ais, illiu , absint aquae tuae sonte passibus, de qua&Redemptor Samaritanae ait,qui bibiturus esset,non sitiret amplius. Contingere etiam poterit,ut, cum eo etiam peruenerint,vi non nisi inclinandum corpus videatur,quod fonte bibant,vel ad hoc etia sibi vires deesse.&huic se rei ineptos esse rati, omnia,quae bene coeperant,mometo similintermittant. Αicbat,omnes in Deu invi minoin tales aDomino obiban inuitari divocari di: nnibus iuvin. Visibi; quamdare veste; hinc indubitose secredere, amam hanc vitiam minimnon deerit defuturamus, qui in Hadeficientes non haeserint. Adhaec diuersimod I: ἰ zzz ab illo potari ex eademem, . sevi illum volunt, me quis sitibundus

hinc I non recreatus recedat, neu prae siti moriatur. Idcirco e capaci hoc fonte varij profluunt rivi; hi quidem magni,alij vero minores,&interdum etiam nonnisi quidam in paruulorum sum elices haec siquidem aquuta illis senacit; qui si multum alite se aquarum viderent,magis eisdem percellorentur coiilternati Ctim vero hoc in itinere numquam consolationis desit aqua, sibi bene consulentimortales credere, neminemq; in eodem Hai

suentem deficere vult ita ut gen ossis quosdam pugiles generosedecer sam, nec tandem in ipsari rutione vitam ponant. Eib.vita is Vt malum id habebat principium , unde honmagna sequeretur ' ' proarcssio;ac veli noxium quid, unde exiguus sperandus esset in orati

-Πz' 'etientia tenuis ic t , animam, Pi hancinationis munivis Senerose&

337쪽

parum&lcat,&nec consolationem in animo sentiat, nec desolationem, si hae sua ilitates festeneritudines sibi adsint vel desint; iam magnam sui iti neris partem consecisse nec metuendum illi esse, ut retrocedat, etsi interdum cespitet quod dum aedificii huius positum sit fundamentum. Grave propterea Aacerbum illi erat, si quos mi istos, d boni ingenij ros exsic stulantes audiret, sensualent mi a C eodeuotionem negari, amque hoc insignem ipsa imperstruonem, di exiguamanentis libertatem egeaiebat cuius hanc potitumam causam credebat esse, quod illud in ini-

tio propositit mri generositatem non praetulissent.1 Dicebat eum, qui orationi sedare inciperet, cogitare debere, se H ,..ceu hortum in sterili quodam solo nonnisi lolium,is urticas proferen Qui omio. te inchoares quare illum hisce euulsis, cillarum loco bonis herbis inlitis, instar seduli Mimpigri hortulant, operam debere dare, vim et , τοῦ uae illae plantillaec cant, oceasdem illi, ne e resoni, identidςm i iani ,- rigandas, quo stores odoriseros emittant, ut, qistrassem plantauitDomi in mis, ex iisdem voluptatem hauriat, inunc saepEhortum adiens in eodem animum oblectet Quamobrem non alium orationis esse finem, quacis iam obsequium mi em Dei 'esupinum se-

anti Tradebat praeterea , eum qui in oratione ariditatem mentis. - . l. . .. periebatur, persimilem esse illi, qui aquam e puteo quodam, horto huic tionis finio, irrigando . hausturus eumdem exaruisse comperit . qui Proptet a

.&animo frangi . langueremo is , sed a inpigrum aior inum α', α imitatus .aunnariis tum quidquid potest neruis es scere . hoc enim intis secerit, haud in sine ulla has Dominus plantulas de flores fovebit

aqua,&virtutum germina sine aqua, sine lacrymis, sine teneritudinea que omni deuotionis sensu faciet excrescere. Atque ubi derit, sepius se situlam inputeum frustra, nullam educendo aquam, inijcere, imo ne vel brachia se posse ad eamdem iniiciendam attollere, id est, ne unam quidem habere bonam cogitationem posse gaudeat & laetetur magnae etiam&singularis cuiusdam gratiae loco ducens, in tanti se tolle Imperatin is horto

operari in evectissperieueret, ut qui probe ,erspectumnabeat, hoc im sesemmam illi voluptatem afferre. Nec vero tam νω--vilmbi ipsi oblectationem pariat, quam ut illi dumtaxat quin imo in illius

laudes gener Eprorumpat, quod tantam in illum conceperit fiduciam; cum se vel sine mercede ulla ac compensatione tam blicitEcurare videat, quae sibi ipse iniunxerit: in cruce eius ferenda auxilio sit illi ac subsi dio; cum nimirum ad oculum videat, totam ipsius vitam in eadem tranGactam esse nec hoc in mundo regnum habere vllum velit quin etiam se cum statua , quamuis tota vita hanc mentis esset ariditatem experturui,

338쪽

cis Viri Aa MI L TE Enon sinere Christi1m Dominum cum cruce sua prolabi Uenturum siquidem tempus , quo limul omnem mercedem Omnipotens pii persolut Μoiatilio Vereatur proinde, quasi Omnis labor incassum futurus sit, cumvoris Fin bono liberalique seruiat Domino, a quo continenter obseritatur. Vnde iis,..t' ' etiam Mimas&prauas cogitationes parum moretur oportet, sim& Hieronymo easdem cacodaemon in deserto obiecerit Merebatautem, hunc, etiam in hac vita , laborem luculenta, Deo mercedealiquando compensandum , se vel unius horulae recreatione ac teneriore gustua, Domino communicato omnes, quas diuturno temporis spatio , quo se in orationis exercitio contineret, passa erat angustias, affatim sibime solutas credere Quin imo magna hic opus esse diligentia ad malarum herbularum, quae in anima remanserant, etiam minimarum, radices euel

lendas, utile inprimis se e nostrum missi agnoscere,, quamparum. nobis ipsi, tam hac in rc quam in reliquis omnium potanus, si coram v praepotenti Deo humiliare. 2 16. Dicediit item , ariditates tempestates has Geoelissi initium G

seeitate, ius temporis, quo animale primum orationis exercitio applicat . aliasten risum circa finem cum multis tentationibus immitti, quod per illas probare Deus velit eos qui se diligunt, scire, num hibere suum poterunt cali 'ba-- cem, sibi in cruce ferenda auxilio es e antequam maiores in ip sth

sauros effundat simul etiam ut ipsi agnoscant, quam parum ex se sint: quae impostmel Ut donati gratias, tantae dignitatis sunt, ut ver experientiam suam ant eos ipse velit cognoscere miseriam, quam huiusmodi in illos iniuidat charismata. Necnon permagni interesse, ut nemo se ob ariditates laisbactiones cogitationiim cogat&affligat, si

modo spiritus nancisci libertatem velit,in non perpetua in tribulatione versari. Simul etiam ut crucem non timere incipiat. Tum videbit etiam, omodo sibi in illa ferenda auxilio Christus futurus sit, quo etiam gaudio&animi voluptate fruiturus, denique quodnam ex omn.bus emol

mentum percepturus.

Alia; . ., T. Experiuntia &vsu se nosse aiebat, ariditates&distractiones haso eoi saepe a corporis indispositione, temporiimmutatione, humo u .ai ... . immissione ortum ha re citavero huiuscemodi Erebus oriuntur,vinx,uiritu, tui multo deteritis esse dicebat animam violenter in oratione continere ase Dori que illigare velle. Id quippe nihil esse aliud, qui eo ipsam cogere

24ribdis . Velle, quo nequit pertingere,, suffocare Tum vero esse consultum, ininis quis in aliud orationem tempus reiicere, Iectioni , aut aliis exterior,bus charitatis operibus insistere. Vbi vero ne hoc quidem fieri potest,

corpori esse ad Dei gloriam seruiendum, ut id antinae postea seruiat,&sanctamquamdam conuersationis cuiusdam sanctae aut alterius cuius . . iam similis recreationem capiendam. a. or Diuitia ' Gorale

339쪽

nostra pertingere non possumus , de contemplationis discrimen hac imipsa similitudine declarabat. Orationem quae intellectus fit discursu, etsi saepius quis instituat, aquam via ut bibit coeno iam per terram proserpe, ' IN tem,de eam non in fonte suo. Primum hac in via num uam coenum deest , si is uisu, cui orans adhaerescat is in quo detineatur, ipsa dein aqua adeo pura qu lis di lympida non est cum enim cogitatione efferimur, paulatim cogitam

do incidimus him minianas, erga quas asscimur quas tametsi suge se imus, siquod saltem nobis inipedimentrum acuerunt, dum cogi tunus, quomodo factum sit, quomodo futurum sit, quid egerimus, d anquequid uri senus saepEetiam periculum est, ne iis asse Au quadam

tenus adhaerescamus. rat in oratione supernaturali ilico animam Deus apud se statuit, montento unico plures ei reuelat veritates, clariorem

ei infundit eius, quod toturn est, cognitionem, quam ne multis quidem annis hic habere posset quin etiam vivam suo in fonte hic bibit aquam κω ea , . Alio vero loco sic scribit: Magnitudo illius ei loquitur, intellectum it m ei M.

liussu pendens, cogitationem ceu vinculo retinens,& ut vulgo dicitur verba eexcipiens nam quamuis loqui velit, minimepotest, nisi summa T arcum disicultate. Et intelligit, sine ulloprorsus verborum strepitu diub z: Iozanum hunc magistrum sibi loqui, dirui potentias ac facultates sies en im

dit,easdem fruitione quadam gaudere, non intelligendo tame quomodo fruantur: animam vero amore inardescere, &nescire quomodo amare, ει rursus nescire,' omodo; frui etsi bene intelligat, non talem eam esse fruitionem, ad quam ardentibus desideri spertingere intellectus queat; Voluntatem denique iesum amplecti, non intelligendo tamen , qu

modo: clari vero aliquid nocimiprehenderepotest, videt non talei bonum esse, piod vis laboribus queat comparari, etsi velomnes omniano quotcumque in terrareperiuntur, ad ipsum lucrifaciendum iunctis retic Donum ne eest Dei, coeli terneque mini, qui ipsimia dem concedit, in quantum talis est. Haec, filia meae, persecta contempla , tio est. Iam intelligetis , puto , quod sit inter hanc, orationem oratio νε- mentalem discrimen ; quae isti diximus , est cogitare intelligere

quae loquamur,&cum quo linluamur, quales etiam ipsi simus, quibus ea nempe iit audacia, Ut cum tam potenti colloquamur Domino. Haec aliaq;

id genus de exiguo quod illi praestitimus obsequio, δ maxima quam ad ei senilandum hinemus obligatione cogitare, oratio mentalis potest. Horii in Nolite putare id ceu linguam quamdam exotica esse, nec ipsum vos me is Pi.φ' .i percescit in hac quidem aliquid ipsae a nobis , Dei succurrente gratia, des a.

possumus; sed in ea, quam dixi, contemplatione nihil planE. illius siqui- mu', λη 'dem maiestas praestat omnia cum illius istius opus, ipsiunpune super

340쪽

. f. ι hanc rationem supernaturalem neminem non inuitat,&ania via id φεν Mum Vniuersas addisi Vt insigni quadam generositate illi comparandae in-s -- sistant, etsi ips, in eiusdem comparatione vel emori contingat. sponder, si modo non defatigentur, aut segnescat, eam hauddubie, ut iam anthalamitii ν vidimus, ab illis impetrarum iri. Sed ut quisnoltrum eam obtineat,eum

hestir , o serio vestinsignium anse mira tioni viamin imprimis humilitatis niempla suade hec nim in laboriosis vini obsequij operibus sese exercere,&in--modamar re ac seruore illi seinerre quod inon secerit, toto

vitaetemporem,mnisi in oratione mentali haerebit nonnumquam tamen ait contingere,vicos etiam Dominus,qui in virtutibus impersecti sunt, Di risectos movi eos, qui in malosint statu, ad contemplationem Quollat, quo eos hoc pacto ad sepelliciat verum id non nisi rarissime fieri neque id etiam

orio temola Iuturnum ellU,n Ili nanc Dei gratiam In suam utilitatem conuertentes hoc

inhς si statu egrediantur, Deoque se totos consecrent, uti iam ante Ostendimur, . ac deuoueant

Evivat D 3calia duo iacumenta.erisiecertissim o, qui hanc orationem supernaturalem desiderant . Primum illudes ne nostra ipsi sponte cultro ad hoc orandi genus ascenderemideamun hocmim V facerer ncassumsidaret,sequeipseper etc.. Dei enim solius est huc nos sustollere.quin potius Redemptoris consilium secuti, infimum sestemur locum,nos etiam eo,quod habemus,indignos arbitrati, nec postulantes, in saltilis euehat; sed potius totos nos in manus ipsius con-

. υν. nemus Novit siquidem ipse quid nobis conueniat&expediat. Veriam se vim mortificationi & humilitati, veraeque rerum omnium abdicationi impe sit, vacare studeamuso Nam per chersi ingrediamui; adlianc ipse nos hauddubiEorationemsistestet quin potius eo semper contenti mus, ευμ u. . mod de nobis visum Deo fuerit statuereatque hoeliumilitatis est. Proinde suadebar, ut bonitathmi confideremus, qui numquam sitis deestam

cis, Mesausis oculis non cogitaremus, cur huic tam pauco tempore deuotionem concedat, nobis vero eamdem per tot annos deneget omnia enim ad nostrum bonum&salutem contingunt. Cum vero non amplius nostri simus 1 d toti plius,quocumque nos demum illo conducere voluerit,haud inuiti sequamur.

υ Alterum ord est,ri,qui ad hanemationem stipematuralem non-xi iiii dum peruenerunt,uel pertingere eodem nequeuncnon indignEidferant, steri ingere neve animum desponaranti neminenim ea momnes Deus via conducin o --c sextasse,qui stomnium crediderit infimum; anteDei ocul, mnum omnium occupabit locum quinetiam supernaturale hoc ines genus No est hae minime est ad salutem necessarium , neue hoc a nobis Deus requirit; nec ... ni propterea hi minus periecti erunt; si modo virtutibus sedulo incumbant. quia uti inferi ροterit, ut a Mora prometrituri tinx, Sua larem molestiam

SEARCH

MENU NAVIGATION