De quaestionibus oratoriis libri duo in quorum vno de quaestionum statibus; in altero de caussarum generibus, ex antiquorum rhetorum doctrina copiose disputatur; ... Auctore Ludouico Carbone , a Costaciaro, ... Cum duplici indice

321쪽

De quaest. Oratoriis .a A similium comparatione consideratio,qua mihi confolationem in dolore meo attulit, dent o tibi afferre . Quod res. Propositio. Ex Asia. Assumptio. Coepi e-sg0 Propositionis confirmatio a minori. Vis ne tu. 6 logismi complexio, in qu primo es apostrophe adfera,' quae attentioniseruit: postea repetitio assumptionis: addiatur complexio, quae ampli

catrer comparatione maiorum , qua trium mombrorudistributione amplificaturi.

si ex adiuncto Tullismo

mo erat.

i 3 A temporis quo obist cir-l eunsantia; eo scilicet, quo mors est optanda. Etiam tu. Illam quam . Apumptio quam inductione trium mem, broru confirmat fatis vixit ex Maxima vidit: cum Rep. occidit. Quid est. Compi xio amplificata interrogatione σ exclamatione .

4 A fictis ciceronis;qus alijs

322쪽

Epilogus, cuius duae sunt

Liber I.

mrrentibur pracepit, ipsi praestare debet. Denique. Bllogismi assumptio . . Neque imitari,Propositio declarata similitudine, Nullus . Complexio amplificata

confirmata tribus argu mentis. Ab adiuncta turpitudine, per diuersa: A voto

Tulliae ct amicoris: Quodsi. A circuinantia oe consideratione temporum. Deniaque. In prima. Plura me. praescindendo episoLim coronidis loco aliud argumentum asser a contrari s parium collatione, quia pulchre fortuna secundam tulit: igitur ad- . uersam. Quare h. clausula, qua attentioni docilitati inseruit. Vidimus. . umptiosyllogismi,tenimonio cofirmata. Fac. complexio. In fecunda pollicetur se fornpturum, νι animum Cicer vis a cogitatione mortis Tulliη auocet. Quod ad. S Analy-

323쪽

De quaeae Oratorijs. Analysis Epist. 6. lib. q.

ου . . Genus, dei nonstratiuino. Fqrma, 'Narratio , siue po- . t s confutatio.

Muius Episto- Status , si confutationem, Olae. ; defensionem continere dicas, An Ciceroni dolendum sit. Partes tres, exordium, narratio, siue confutatis , O Uiugii s. . et Continet votum depresent tia Serusi, cum propositione. l. Cui subiicitur ratio ab essectu comparatione minorum. Quantum'. .additur confirmatio antecedently petita a materia O formata. Nam . et Cotinet narrationem de of

chi Seruis fili et quorum os sciorum caussam escientemo finem explicat per specie distributionis. Servius.

Exordium babet tara par

324쪽

, i. l. l fumpta a turpi, cur sibi non J dolentium etiam ipse putet,

, Docet non totam aegris iactnem abnulisse, per di si illucomparationem. Sed opprimor . ureontamici quorum exempla proponis i in illi' fortuna haiseruηt solatio.

Propositione confirmat exe-

nis explicatio. Mihi autem' cui additur probatio ex inductione. solatiorum Ciceronis,quae periere. Non amicorum. Amovet obiectionem, dicendo se non minus dolere ob isorum amisoner

oe probat ex dismilibus, du

plisiter. Sed cum . Nunc autem. Antapodosiis. Cui subiicitur ratio a dissimilitudinis explicatione . Non j enim. Attenditur concli L so. Itaque,

325쪽

De quaest. Oratoriis., concludit petitione, qua con- tendit , γt Seruius adse ν niat, σ duplici utitur ratio

Prima ab essem per comparatione partu. Quo magis.l Secunda a fine, per compara- tionem minorum. Ego. Analysis Epist. a. lib. 2.

Genus , es demonstratiuuinis. Huius vino-J Forma, Narratio. M. Et sit narratio, non ha-ς expressum statum. Tartes sunt tres , Exordium, Narratio, vi-logus . Primo ex abrupto proponit conclusionem,de literis ad se scripti ed interceptis. Quod habuerit materia copiosam, i adscribendum. Praesertim. Exordium, Restionis assismptio

Repetit conclusionem, o ase. sumptionem exponit: one ditq; Ie crebras litero e pectare: Iudium; suum co

mendat.

326쪽

mendat. Atque sic. Sed. Ironiam quam Uu pauerat corrigit, en ait se bai bum non et t. I continet narrationispropo

l si iρη : in qua repeti quae

Rufus epist. s.lib. 8.Dri Narratio, re rat. Vt optasti. duo habet partes

a Dilucidam explanationem

l reigesa: qua tria habet ca- pita a

I Apparatum bellicum per circumstantiam temporis Dei, O caussarum iuuatium , ut sunt auxilia socioru, Ocia Praelium, quod describitura eaussis escietibus, qua sutfacta Casii Bibuli, ct Cicero nis. Cum venissem. 3 Euentum pratis, victoriam

scilicet, quam ex tribus d scribit. Ab adiuncto victoriae iuRa: a circumstantia loci: afictis Ciceri quaeponvictorias quuta sint. Munitissimum.

327쪽

Mare. Beum.

a 76 . De quaest. oratoriis Cotines finem narrationis

.. . l a Brevem repetitione et claud stilum narriaionis. Sed vi. Epilogus eu r Tetitionem. ius hae sunt Horationem adscribendu , partes. . isti grata comaratione mi-

Atque hac uisolarum exonpla, ad id quod .volebamus demonstramom atthlisse sufficiat.

Quorum aliqua potius ex asiorum sententia , quam ex nostra attulimus, cum per tempus maiorem curam in illis agerendis ponere no licueris r sed aliis viam indicasse satis videri pol rit. SQ unc, ut eandem e ponendi formam diutinae legis expositoribus qd Dei floriam, ostendamus, unam vel alterum ex regio Vate subj-ciam analysis exemplum. Accipio itaque priamo artificiosissimum almum , qui est loco priamus, in quo sapimia me illa omnium primis , et omnibus cognitu necessaria explanatur quae- Ilio, De bonorum est malorum finibua: cuiussi opus est, docere, An idem sit bonorum malori AE sinis . .

Huius

328쪽

Huius psalmi. Status definitivus, An solust mir liustus debeat appellari

e n il λ. Prima, qua continet breue Dy I. V 2 .l MV, DPropasionἀλ Beatus vir. Partes sunt Secunda confirmatione, seu tres. l l . probationem . Qui non. ' Tertia, condiumnem,siu γ elausula. Quoniam nouit.

TOtius nil sententia bac ratiocinatione comtinetur, Quorum non est eadem vivendi ratio, neque idem vitae terminus, eorum n9na

est idem finis, Mque isdem Podem notianni , appellandis tr at ita se babent tuti Pet ima pis,igitur eorum sinis oe appellatio diuersa

r. ' . . f Prima pars, babet propositio' i nem,quae bis verbis contin

329쪽

r 3 De quaest. Oratorias.

nem, qua in tres d uidipο- testi Prima habet probationem prioris partis sumptionis,qua ex diriplici definitione sumitur. Prima datur pernegatione alle est beatus,qui non male agit. Huiusmodi est vir ianus: igitur. Qia i non abijt , Oc. Secunda per as. Armationem: qua c3tinetur . : Πῆ . t his verbis. Sed in lege,etc.

l mirabilem O artificuit pis

buitur.

amplificatione,ab adiunctis,l cosequentibussumptam . neuda in trei Et erit tanquam lignum, partes distri' i id es tan ua, arbor fiuctife

Secundapars confirmationis, probatur , altera su mptionispars. Primo ponitur propositis, Non sic impius. . exornata repetitione. Cui

suasubueitur ratio a simili. Dmpta. Sed tanquam puluis . potest alia probatia

330쪽

Liber I. 279 probatio prioris partis a contrari s sumpta, cum alia sitiust, ct impii ratio. Tertia continet lcoclusionem , repetitione explicata, qua ostenditur diuersus iustorum ct impioru finis. Ideo non resurgunt , hoc es non stat, separabuntur itaque impii a a iustis, O noodem erit e

c Continet conclusionem,et clan

t fi m gnomica, Quoniam

nouit.

In qua per distributionem, triusque personae fumma, O prima viri que partis fumptionis redditur ratio. Ideo iusti sunt beati, oe in iudicia confistunt, et surgunt, quia

Deus eorum uiuendi rationes nouit, i. approbat. Ides

impis non con lunt, eorum mores De peribit, ides,nocpprobabit. Alia