장음표시 사용
341쪽
atque hoc , Omnis phantasia vera est, si suas autem est posita in opinione, quae phan
Iasiae conjungitur . At quae Sequuntur, omnino non sunt ab omni mendo pura. Nam, επι ααρτυρηλσεσΘαι η μη αν τιμαρτυρηλ- σεσθαι' ει rhin επιμαρτυρουμιενου, certe μοβολιμιαια videntur . Qua quidem de re haec mihi opinio est . Quum scilicet indoctus quispiam haec legeret, To δε ειευδος εν τω προσδοξαζο αενον αει εςιν ; putans Epicurum, quid falsitas sit, definire velle, quasi ista ipsa desiderarentur , fortasse apposuithun εκυμιαρτυρηθησεσθαι η αντιμαρτυρηθr σεσθαι sic enim primum scripsisse cre. diderim ) hac sententia, Falsitas in opinione adjuncta est , si testimonio non con metur , aut testimonio oppugnetur . Addidit vero ex iis . quae infra habentur ; εαν μηεπιμαρτυροθη n αντιμαρτυρηθp, νευ pos γωται. Sed ea profecto , si diligenter attendimus , sententiarum ordinem seriem que non pati intelligemus : quae hujusmodi est omnem phantasiam esse veram , falsitatem autem tantum habere locum εν
342쪽
T ars οσδοξαζομιενω , in opinione , quae adjicitur , κατοι την vi Kσιν εν λιν αυτοι sτla φανται κp επιβολp . Pergit porro, Η τε γαρ ομοιοτηs των φαντα λων etc. ac planum facit , qui Visa quaevis . etiam somniantium , numquam sint falsa . Deinde subjicit , G δε διημιαρτηιλενον - αν υπηρχεν, ει λη 1λαμβανομεν και αλλην τινα κινησιν συνημι λενυ etc. hoc est, falsum ergo numquam esset, nisi ponamus alium quemdam motum animi, phantasiae conjuncintum . In quo denique quando falsitas insit, aut veritas, docet his verbis, Κατα δε παυ- πην την συνημμενην τy φανταστικp επιβολp,
επιβολp etc. Nam illa quoque, ειτ' ουκ επι--Ηmiρουμ ενου , adjecta videntur ab imperi tisa
343쪽
tis, sorsan ob id , quod continuo sequitur ,
τp φαντας μ' επ/βολp. . καθ' si To λυδος γινεται . Eadem porro, nempe, To δε ψευ. pos usque ad καθ ' ηυ το ιευδος γινεται , quam prave acceperint , tum Joachimus Κulinius, tum caeteri Laertii interpretes, dici vix potest ; maxime Ambrosius ac Mei. homus, quorum verbis nulla fere sententia
subest. Quid enim haec sibi volunt Porro eo , quod vivamur , mendaciam semper aestium asseri, sive non resui potest . Sis Pero minus asseratur per immobilem nobis ipsis convexum imaginalem intuitum , per- ceptione praeditum , per quam mendacium β'. vel ista Sin vero minus arseratur per immobilere nobis ipsis connexum imaginalem intuitum, qui intercapedinem tamen habet sper quam mendacium fit. In Frobe nianis ac Stephanianis libris verba , de quibus agimus , ita se habent. To δε ψευδος και Yσ
344쪽
τοις etc. Sed πην ωυνmων corruptum: quare κατα την κιHio ιν juxta Aldobrandinianos codices scripsi : postea , itiquamvis in vulgatis sit, διαληψιν δε-; tum quia id oratio postulat, tum quod etiam inferius bis legitur, κινη-
σιν. . νημιλε νην μεν , διαληψιν δε ε χουσαν. Jam eundem locum, ut a me Sanatus, laistinum habe . Rhisas pero et error semper in eo , quod insuper opinamur, situs est. per motum quemdam, qui in nobis ipsis viasus notioni conjunctus illa quidem incit, opsenionem tamen habet, ex qua salsitas exsistit . Φαντας ικην εmλλην verti cum Ald brandino visus notionem . nam et apud Tullium prima notio est . quae πρωτn επιRλn apud Galenum, uti Budaeus docet. Suidae επιβολη est εννοια . Sic autem dicitur, vel quasi applicatio mentis ad rem, quae cognoscitur, vel quasi incursus aut impressio in animum visi aut notionis . Porro ego opinionem, Gassendus iudicium , Aldobrandinus ac Meibomus male interca pedinem . Clemens stromat. 6. pag. 3 Issedit.
345쪽
a 4 ax Os Rci x edit. Venet. an. 17s7. την περι-διαὐ- ψιν vocavit cognitionem vel opinionem de Deo. Alibi , hoc est stromat. lib. s. sub init. utramque vocem conjunxit, κυ διαλη νις αλη γειας . Infra Sect. 69. no ter Epicurus , και επιβολας εχον- ιδιας παντα ταυτα ες ι κώ διαληψαι s . Quod vero ad sententiam spectat ejus loci, in quo versamur, quamvis non Sit obscura, eam tamen amplius Sexti verbis lib. a. adv. I gic. secl. 6s. declarare, non erit inutile: Ο δε Eπικουρει ελεγε παντα τα αισθη
346쪽
cpησιν ύπαρχειν . Id ipsum deinceps pluri-ribus edisserit . Vide et Laenium supra
etc. facilem explicationem habent . Sed φαντασμων alibi non legi: credo φαντα - λατων scribendum suisse . Nam quum sertasse hoc nomen notatum aliquando sterit hoc sere modo, φαντασμων, quod ii facere solent, qui brevitatem in scribendo se. quuntur; inde , ni fallor , hujus mendi orbgo petenda est. Ista igitur ratione illa mi, hi interpretanda videntur: I Jam et visorumex. c. quae eπ simulacris sumuntur , aut dommientibus osseruntur , vel alia quadam sive mentis notione sive reliquorum judicandi imstrumentorum objiciun ur , similitan eum iis visis quae οντα ae vera nominantur , n inquam foret , nisi ilia etiam, quo intemdimus talibus pulsi visis quaedam essent: videlicet , nisi revera esset aliquid , quo haec visa , quae dormientes ex. c. accipimus , pertinerent . Sed ista certe nemini
347쪽
sunt eorum , qui hos Laertii libros exposuere , perspecta et cognita . Gassendus praeterea, quod et in aliis, quae non intelligebat, semper facere Consuevit, graeca non parum vitiavit immutatione verborum . Nam posuit primo φανσασιων pro
φαντασμιων; quum tamen hoc nomen cum ore ουσι και αληθεσι προσαγορευο μενοιs genere convenire Oporteat . Deinde pro ενεικονι λαμβανομενων , quod valde obscurum esse inquit , substituit εν μιανια. Porro ενεικονι λωαλνομενα φαντασματα sunt visa ,
quae ex imaginibus seu pictis seu fictis a cipiuntur . Sed ejus est illud sane 'gravius peccatum, quod postea legit εν τοις ουσι, addito si , tum sic latine convertit λ μ fecto enim apparentiae , quae consimiles eaeteris aut per furorem M. e. percipiuntur aut inter somniandum . . non essest omuiso in rerum natura , quomodo rare dicimin ea, quae entia ei pera voeantur, nisi etc. quo sere modo Ambrosius quoque ac Meibomus explicarunt . Alio enim Epicuri verba prosecro pertinent. Quippe eos reprehendit,
348쪽
qui dicerent , τινας των ς αντασιων αλno εις , πινας δε q/ευδει s , ut apud Sextum loco superius prolato . Namque omnia visa, etiam ea, quae falsa Vocantur, ex. gr. τα εν εικονι λαμβανομενα , n καδ' υπνους γινομιενα , esse Vera contendit: quod simi
litudine probat visorum ejusmodi cum iis, quae τα οντα και αληθη φαντα ματα perhibentur: eam siquidem numquam fore ait, nisi omnino, quo haec visa spectent, quaedam sint ; sicut ea , quae vera nominamus , sane habent, quo reserantur. Quare προς o βαλλομεν est , quod per ea visa petimus , sive attingimus ; quemadmodum βαλλειν επι σκοπον , hoc est, quem Vocant, petere, vel aItingere , dixit X nophon . Eadem est sententia in his, quae
ex Epicuro Sextus lib. I. adv. logic. seci. aos. Πασα φαντασια απο δεαρχοντος του
οῦ quae supra attuli. Idem Sextus ex
349쪽
eodem Epicuro, qui sensus ac visa errare nequeant , melius declarat itidem lib. r.
o εις ' αλλ' αι δοξαι ειχον τινα διαφοραν. τουτων γαρ αι μεν ησαν αληθεις , αἱ ita 4 ευδεις . Petrus Gassendus , quem toties appellamus , etiam haec postrema , ει rv τινα και ταυτα , Vos O βαλλ λεν , temere immutavit 1 Sto modo , και τοιαυταπροs α επιβαλλωμε γα. Sed βαλλοναεν, quod is non probat, Sane rectius est, quam επιβαλλωμεο α; tum etiam πρos O, quam προς α , quam Vis ταυτα proXime antecesserit,
quod ita latine ei seras , nisi et haec , quo spectamus , eu quo collineamus , vel ad quem veluti scopum mentis aciem dirigimus, cum haec visa objiciuntur. . De illis η των λειπων κριτηριων nullum verbum feci; quoniam , quid ea sint,
350쪽
ex Laertio id facile intelligis feci. 33. ubi
λαs etris διανοια : quae postea sustus e plicantur . In sui sequentibus mendose legitur δυαλειψιν δε pro quo scripsi cum G assendo διαλη ιιν , quemadmodum in superioribus est editum.
τυ eανειν : verum haec omnia, ac quid επιμαρτυρησιs et αντιμαρriri mirus sit juxta Epicurum, Sexti verbis l. I. adv. log. seci. 2 II. et deinceps , sane demonstremus . Ουκουν των δουξων, κατα τον Eπικουρον, αἱ