Historia Jemanae, e codice manuscripto arabico, cui titulus est Bugyah almustafid fi ahbär madinah Zabid concinnata; quam praem. de libri auct. et argum., nec non de antiquitatibus Jemanensibus historicis disputatione; adj. indice geographico ... ed.

발행: 1828년

분량: 313페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

34 Nelini, inter Dios et Haschid ii Bokil. Chaulati, altera hujus nominis regio, prope

Sanaam Sita.

Roddam et Hadhramaut iacens, quae antea Imn-mo paruit, sed octoginta abhinc annis suae ditionis facta a tribus regnatur Schelchis. Haec sere de domana nostri memoriae prodiderunt; quibus expeditis, de ratione, quam in regione sua dividenda sequuntur Iemanensos ipsi, breviter disputabo, iis potissimum monitis usus, quae Hama heri Viri cl. benevolentia debeo. In codico nostro saepe vox Michias legitur, ita quidem, ut modo aliquam Iemanae partem in universum significet, cum nomen hujusi artis additum sit p. 8, 18.

P. 8, 23. P. 16, 25. p. 37, 6

ceti. J modo Vero certae cuiusdam partis Vocabulum esse videatur. ', p.

l. p. 16, 22. FiruZabadius haec habet: iutae, id est: n Almichias est vir multum 1idem sillens, tum quoque pagus; hinc Iemanae partes Mochalis sunt dictae. v Etenim quo Firugab. utitur 3 Persis idem est, ac Iemanensis Niebubrius scilicet, ut ante Iam indicavimus. Hune secuti eas regiones, quas Buschingius Arabiae s lici praeterea assignat, I adhramautum, Schariar Μa-krali, Oman, alias, huc non pertinere censemus, quippe Ias Niobubrius iure suo a Iemana distinxerit. lim vero Hadhramaut quoque Iemanae adscribebatur, quod apparet ex Nieb. p. 283. et codice nostro p. 3, l. 40. Diuitiam by Coos e

42쪽

tur, ut Iemanno Idem fere Menitiskius o lexico Arabico- Turcico inscripto, affert, dicens esse Arabiae selicis idiomate regionem Seu Pngum, in quales Arabia illa sit distributa. n Et hoc recto quidem. Michias fuit vox dialecti Jemanensis, quae Optime, me quidem iudice, comparari potest cum Francogallorum udepari menti . Falso autem, si quid judico, Herbelotius s. v. MohhlaD dixit, hoc nomine arces munitas ot castella significari, quae ad maris littora sita sint; nihil enim de hoc Κamusus et II ni ski, nequo tiam ut iam vid bimias, Lexicon Geographicum quidquam eiiusmodi habet. Adscribam onim locum satis memorabilem eX hoc L. G. , corruptum cum quidem pluribus

43쪽

Apparet igitur ex his lexici geogr. verbis Michiasum nomen fuisse civitatum et regionum Iemanensium, quod ad nomina tribuum, quae illas habitabant, vel aliorum, quo Michias pertinebant, apponi solebat. Μichiasus Djasari his memoratur, in initio et in fine, atque in priore loco appositum est, Dialarum, Unde nomen Μichiaso inditum, suisse clientem Zijadi, conditoris Zebidi, quod iisdem paene Verbis a nostro, p. 8, 17 et ab Albuseda in A. M. Commem ratur. De Ilichiaso Anah nihil praeterea notum est, et ipsi epitomatori VOX Velut nomen Μichias negotium exhibebat, quare addit: l obo i. e. si ita enim in archetypo inveni-

44쪽

37mus. n Abin prope Adentim sitam suisse, echarta Arabiae in libro Turcico inscriptotai apparci. Lahadj ut nomen urbis ex commentariis Niobulirii satis innotuit. Bathan habitata a tribu Morad scf. Ρocoh. speC. P. 42. Schebwah, a Schobaeis habitata. Μ o a si P tribus fuit Iemanensis, de qua vi de Boordae vitam Ach-medis Tutonidis p. 71. De voce mihi non liquet. - Αud ab Adamitis culta, os Pocohii p. 44. Ruain, vid. Pocohii spec. hist. 106. Hab-schan ab iacte eiusdem nominis nunCUPata. Bodda, ex Niebulirio satis nota, a Wamaris habitata. Mareb dives palmis, quamquam Sanaa vel ditior est, hic salina exstat, unde sal effoditur, distat Sanaa trium parvorum itinerum Spatio a Marebo. vid. indic. geogr. - Diabat an Recima, sortasse cum Niebul rii Reima coniungenda est. Demar satis nota. Lithis- Allian-Wasi'-Μukra-Ηarag et Hudsan-IIosuP-Μadon-Ι nub, in quo est vicus Schibam; ita omnino legendum est loco collata Niebulirii p. 257. - De voce ciata mox insequenti statuere non RUSim.

Quod do Michiaso Μekdali additur, hunc

in modum explicaverim. Μekdali est urbs Hai

Inari, quae tempore ante-muhammedani CO a C

xiis concinnandis vocalli est Beled Aldibag, in modio enim regionis foliis Aa, abundantis, quae ad coria concinnanda adhibent, sita est.

Fadjad nomen fluvii videtur esse. De Djanalovido Pocokium l. l. p. 44, ubi quoque

explicatur. Nelid iam supra ex Nieb. eXCitavi. Ceterum non videtur opus esse, ut singula Verba intcrpretemuP.

Cum haec de Michltas iam scripsissem,

45쪽

Casu quodam in notam celeb. Reiskii incidi, rui docte hac de re disputavit, et eandem sereo voce Michias statuit opinionem, quam: modo, protuli. Vide notam ad Abiat d. Annal. Μ. t. II. p. 125, ibid. p. 664. Comparat ille Iemanensium Michiasos cum vocabulis vernaculis A iter, Probsteteri, Κ rei se, Dros teten, VO 'telen, cum Syriacorum Persarum di , , . Ipse Abuliada l. I. vocem Michias ita explicat: ου,- n Michias est vox significans tractum amplum. n Herbelotium Rotskius etiam improbat ). In tales igitur Michiasos provincia Iemane sis antiquius erat distributa, atque singulis hisce aut pagis aut urbibus Imamus singulos praeficere solebat. Quodsi autem praeter tractum demanensem aliae quoque terrae in Imami potestate erant, universam ille Iemanam uni administrandam tradebat. Imperium Imamicum a Patre ad filium, vel a fratre ad fratrem traDsire solebat, sed ita, ut modo ei, qui potentia aliaveratione regnum sibi vindicarit, filius succederet ), modo a principibus regni quinam filius patrem

exciperet, Constitueretur ), interdum quoque Pater nondum mortuus silio regnum truderet.

Quum hoc, quod postremum posuimus, fiebat, pater filium populo monstrabat, Oratione et ad populum et ad filium habita, qua utroS Ille, ut osticia invicem praestanda bene observar ni, Bdhortabatur ' ). Quando igitur Ιmamus primum') Plures iam ut ita dicam, Michias. Iemanno miss , eaque variis temp. varia hahuisse nomina, vix opus est adnotare. Cf. Voyage de l'Αrabie lieureuse p. 215, 216. - ) Vid. codicem p. 24. l. 13 et saepius.' θ Descripsit noster copiose reprassentationem liuiusCe-

modi, dictam, p. 21, l. 20 seqq.

46쪽

imperium receperat et Cholham, i. e. orationem Sacram, Suo nomine Peragendam, et monetam cu-dondam Curaverat, lioc regiorum insignium instar erat; praeterea autem inaugurationem ac ipiebat, ubi vexilla in honorem eius pandebantur ); nam vexilla quoque ad insignia regia pertinebant ' . Ceterum videntur Imami Iemanenses, quamquam nulli parentes principi nec tamen Plane pro arbitrio gessisse imperium: veri enim est Simile, coactos eos fuisse, ut obedirent iudicum et ducum consilio ' ' , nec non moribus atque Consuetudinibus, quae antiquitus exstiterant et in Iegis formam abierant in. S. 7.

Adumbratur historia Iemanensium a prima gentis origIneusque ad Mulianunedis aetatem.

Jomanam ad antiquissima terrae regna Pe linere haud scio an nemini dubium videri possit. Quamquam de prima gentis origine nihil certi Constitui potest, tamen, cum Arabum historici in hoc consentiant omnes, posteros doctani per') Vide codicem p. 25, 2 a. s.' ) Ita saepissime in vita Timuri. cf. etiam Hamasae carmina ed. Freytag, p. 16, 5 ubi legitur Nilut insigne regium, item p. 16 ultim. Φ' ) Hi iudices et duces in cod. nostro Vocibus p. 16, 1. p. 24, i3 et aliis locis designantur.' CL Busching l. l. p. 662.

47쪽

longum temporis spatium ibi regnasse, cumque vel Gonesoos libri auctor incolas Arathiae austr tralis et a Chischo, silio Chami, et a Joctatio, Scini postero ortos esse reserat '), hoc regnum velutissimis iam temporibus uiuetur exstitisse. Arabes autem de primo regni ortu nil certi cognitum habuisse , eaque quae narraVerint, ex

Iudaicis potissimum sontibus hausisse, inde com licere licet, quod nomina, in Genesi Obvia, palmulum tantum mutata afferunt, genealogias vero maxime confundunt '' . Ita noster quoque D

tanum s quem Arabes Kahthanum appellant, non ut in Genesi X, 25 eius origo explicatur, sed ab Ismaelo ortum, et Ismaeli silium Tsabit hiisso dicit, qui in Geneseos c. XXV, 12 seqq. , ubi

Ismaelis posteri recensentur, non invenitur .

Itaque haec quoque opinio, Κahthanum temrao Jemanensi nomen tiadidisse Vid. p. 20.), o Iudaicis scriptoribus hausta esse Videtur. Locus ost Genes. C. XX, ubi origines earum gentium, quae in australem Arabiae partem migravexant , traduntur, quod ex ipsis nominibus satis superque constat ' . Quod autem Abuufeda scriptorem Ιbn Sald Almegrebi di comtem inducit, primum Iemanae regem suisse:

-'', cum hoc Genescos

in Cons. Genes. X v. 6 et 25. - Doctissime hae de re disputavit Sacyus in is Μdmoires

de Literature , tom. 48. p. 485. Vid. codic. p. 2, t. 7 a. f. Cum nostro alii Arabum historici in hac Κabiliani origine exponeuda Consentiunt, vid. Pocoh. spee. p. 40. 'θ CL Manneri Geographie der Griechen in Romertom. 6. P. 5.flf Schullens imper. vetustiss. Joci. P. 2. Disiligoo by Corale

48쪽

41 IOco praeclare consentit, cum ibi Iocianus a patre Eber avoque Schelacti oriundus dicatur.

Quamquam nihil amplius inde colligi potest, quam hoc, Arabum historicos, cognitione originis atque antiquitatis populi sui destitutos, ut aliquid

saltem proferrent, ad Iudaeocum narrationes Cons gisse neque quaesivisse, Verae essent, necne. Ipsi

enim disertis verbis confitentur, nullam historiam magis esse dubiam atque obscuram, quam illam de imperio Himiaritarum, seu primorum Iemanae regum. Quae cum ita sint, fieri non potest, ut certam antiquitatis Iemanensis cognitionem unquam adipiscamur. Neque Vero Coniecturam, a Cl. Mannerto prolatam, nullam omnino probabilitatem habere contendam, gentes Arabiae australes, quibus ab antiquissimis inde temporibus cum Indis mercaturae Commercia intercesserint, ab ipsis Indis manasse, praesertim Cum auctor Peripli maris erythraei ostenderit, inter Arabes ipsos diversas, etsi non linguas, at dialectos corte obtinuisse, id quod alii iure suo ac merito confirmarunt. Nimirum probat hoc, singularum gentium diversam esse Originem. Verum haec mera est conjectura, neque ex iis, qui noti nobis sunt, historicis, argumenta adsdem ei saciendam afferri possunt; quare ad ea, quae Arabes de Origine sua tradunt, exponenda

redeamus.

Sunt qui duplicem Arabum originem Ponant: Provenisse enim alios a Cachthano, G Adnano,

49쪽

42 Ismaelis progenie, alios. Horum priores indigenas esse Arabes alteros iiisi titios sive advenas, Sunt pori'o, qui neutros genuinos Arabes suisse contendant, sed hoc nomine nullos praeter Amaleci, Amtemi si Haschemi posteros, aliosque nonnullos, appellari, qui ad unum omnes interierunt. Hinc Ioctauum regem esse suCtum, atque Omnium primum regi O-nis Iemanensis imperium exercuisse. Sed prior illa sententia longe usitatior est eumque plurimi Arabum scriptores amplexi sunt. Duplicem illam Arabum originem cum Sacyo ) ita explicarim, ut Ioctanidas in Arabia selice, Isma litas seu Adnanitas in Hediaeto collocem, propterea quod in hoc Arabiun narrationes consentiunt omnes, tribum Korat schitarum, in Horiago regnantium, unde ipse propheta descendit, ut, Ismacie eiusque postero Adnano Oriundam esse '' . Atque genealogia haec Ismaelitarum, quamquam

ne ipsa quidem ad liquidum perducta, multo

tamen certius constitui potest, quam illa doctanidarum. Nam de regibus Iemanensibus magna

inter auctores dissensio est, cum et diverSul quo alter alterum sit secutus, Ordinem alii statu ant et alios roges alii omittant. Sed etiamsi omnes scriptores eosdem reges atque eodem ordine recensuerint, dubitationi tamen locus relinqueretur, quia ante Hediram communis Arabum acra exstitit nulla; et teli oris spatia non nisi a regum

imperiis aut ab illis diebus, quibus magna Proe

in Pocoh. l. l. p. 39 sqq. ' in Mem. de Literat. l. l. p. 598. Seqq. 'ὶ Vide tahulam maiorum Muhammedis in Mom. d. Llt. p. 533.

50쪽

lia erant pugnata, numerabantur. Inde fluxit magnus ille numerus dierum proeliis insignium, qui in annalibus Hamgae Issaliensis, capite decimo, ne urate recensentur. . Probabile igitur est, Io tanum sive Κahilianum primum rei demanensis Parentem fuisse, unde omnes eius provinciae imColae atque roges orti sint. Hoc enim Abuliada disertis verbis ait: iustae I ' . Mortuum Κahthanum excepit filius Ialaebus, quem porro Jasch habus filius, deinde Saha nepos est secutus. Ja,ebuS primus omnium Arabice locutus esse traditur no- am Pae formulam, qua rex Salutaretur, adhibuis-s ). De Jaschliabo praeter nomen nihil est notum. Ad Sabam autem quod attinet, monem dum est, Geneseos auctorem hunc silium Ioctani dicere X, 28. De ipso nomin auctores Arabici in diversas abiere sententias. HOC inter Omnes convenit, vocem nil nisi cognomen fuisse viri, cui alii nomen Am r. dederunt, alii Abdoschschems ' ). Nomen Lais ei inditum esse propterea quod ille primus Aditas in

terra demanensi persequens et Propulsans multos porum in captivitatem redegerit Oe- Ηamga Issabsensis narrat, hoc historino Jemanensis initium ab ipsis Iemanensibus constitui, alios

I De ' his aeris vide Basmussen histor. praecipuorum Arat . regnorum ante. Istamismum, ubi hoc caput Hametae typis expressum et versum est, p. 125-128.

et 63 124' ) Histor. Ioctanid. P. 2. ) ibidem p. 50. Da formulis salutandi reges vide Po--ke l. l. p. 56 8.'-ὶ Monumenta antiq. hist. Arab. edid. Eichhorn p. 135. . Hist. Ioctauid. 2, 18, 48.

SEARCH

MENU NAVIGATION