Dionysii Sandelli Patavini De Danielis Concinae vita et scriptis Commentarius ..

발행: 1767년

분량: 423페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

P. DAN IEL. CONCIN. II triareba Dominico eonstitutam, intemperantiore critice

scriptis prodiderunt continuatores Bollandi ; altera eandem disciplinam a laxioribus P. Raphaelis de Por. nasio interpretamentis vindicat. Accedit disseriario historiea de origine disciplime regularis, primum in Ordinem Praedicatorum per B. Ra mundum de Vi . ne is, xx III. Magistrum Generalem eiusdem ordinis , instauratae, re quaestiuncula moralis de regularibus personatis. 4. Venetiis MDccxxxv I. apud. Steph. Montiis Quo firmius Pornasium refutaret differrationem I. adversus Bollandisus praemisit, uti titulus admonet Iam dudum vel in ipsius vulgi fabulam venerat quorumdem ordinis Minorum historicorum adse rio ; Divum scilicet Dominicum numeroso illi sto. rearum capit uso, a T. Patriarcha Francisco coacto, interfuisse; ibique cum alia, tum praecipue paupertatis. disciplinam , fundis, ac reditibus vacuam, stabilire, atque formare didicisse. Lepidam hanc hi.ssoriolam, quam prodigiis, neniisque exornatam, initio FF.. Minores tyrunculis, quos in ordinem cooptabant, praecinere solebant, praeter alios jam egregie refutaverant PP. Queris & Ecbata a , celebe rimi Biographi ordinis Praedicatorum. At Agiographi Antuerpienses , quos rebus suis parum aequos jure meritoque Dominicani saepe dixerunt, minori licae fabulae patrocinio suscepto, duos illos emunctarnarix homines importuna critice castigarae adnisi sunt. Id muneris obivit Po Cuperus, qui insuper illustriora Divi Dominici facinora , etsi firmis solidisque superstructa monumentis, in controversiam ν

42쪽

ia COMMENT. DE VIT. ET SCRIPT.

ae disputationem conjecit o . Atqui tamen hune virum , divum Dominicum peculiari cultu suisse

prosecutum, praedicant ejus laudatores. Mortui ho minis pietatem vel carpere Vel imminuere mihῖ non est animus; exoraVerim tamen superos, ne talem mihi tribuant religionem . Concina ergo in prima dissertatione Minoritarum fabulam , a Boia tundisi, quodammodo etiam propagua tam , omni argumentorum genere convellit. In secunda Poma sum exagitat, qui saeculi sui disciplinam circa monasticam paupertatem, illam eandem esse crediderat quae ordinis initio servata suit, demonstratque re. rum communitatem apud F F. Praedicatores ab linsis D. Patriarchae Dominici temporibus viguisse, In historica dissertatione Raymundi de muris pias curas atque molimina refert. Quaestiunculam denique moralem instituit contra nonnullos Theologos, qui, definiverant: Regulares, theatra & spectacula personatos frequentantes, nec e Scomunicationem incuris rere, nec lethaliter peccare. Commentarium hunc, ne cito nimis nonnullorum animos exasperaret ,

absque sui nomine opportunis tamen consuetisque pro illius impressione obtentis iacultatibus in vulgus emisit. Qua etiam ratione explorare voluit illorum .voluntatem, quos sibi ad Vertarios sututo; in majoris momenti libro verebatur. Non ita multo post hujus Commentarii evulga. tionem P. Gundis alvus C6 inus Ligur Ord. Praed. in Gymnasio Veronon si S. Anali asiae ea tempestate sacrae Theologiae proslassos non ineruditus, ad Danielem

43쪽

J P. DAMI EI. CONCIN. I 3lem Concinam , dissimo latoi nomine , dedit epist tam , in qua, se urrilitatibus & ironiis male consarcinatis , Commentarium duplicem & ejus auctorem carpit, atque insolentissime reprehendit. Epistolam

hanc edere ab initio constitueram , ut Carratrini fautores suroris ejus , atque in Concinam inclementiae novum haberent argumentum e sed, re me lius postmodum consulerata , non satis esse caussae putavi pios vexare hominis manes , quem certo

ejus certaminis jam poenituit quod cum eo inse-liciter gessit. Monuisse solum sat suerit: heic ea

Carrattinum arcto, pretaque calamo comprehendi Gse, quae longa & exaggerata oratione protulit in Vita Clauserali, cujus suo loco erit mentio. Bollandissae, secundum morem caeterorum Societatis hominum, P. Cuperum a Concina exagitatum suisse aegre admo dum pertulerunt: at cum nihil haberent, unde convulsa in causam sustentarent, Commentarii duplicis inscriptionem criminati sunt, & Cuperi consilium excusare quodammodo sategerunt. Posuit hanc operam Joannes Limpenius, eruditus Cuperi laudator a . Nolim ego certare de titulo. Caetera, quae Limpenius adfert in Cuperi excusationem, levissima sunt. nec merentur ut in iis expungendis ipse laborem, & a majoris momenti rebus percentendis sa persedeam. Atqui, clamat Limpenius, iniquo prorsus animo Concina Cuperum exagitavit, qui , libratis utriusque partis momentis, controversiam sub judice reliquit, atque ad Dominicanos demum per-rinere affirmavit, Speculi illius, cujus auctoritate Mi

44쪽

I4 COMMENT. DE VIT. ET SCRIPT. noritae Divi Dominici praesentiam in stomarum capitulo stabiliunt, elevare fidem, ac demonstrare im. merito adscribi auctori S. Francisco aequali. At vero injustum omnino, o Limpeni, Praedicatoribus onus imposuit Cuperus. Hanc enim spartam jam optime ornaverat 'Echaia, cujus ille argumenta adeo

morosa critice sugillat, vellicat, & torquet, ut nindum in scirpo quaerere voluisse videatur: meritissime proinde a Concinae castigatus est, atque de animo in PP. Praedicatores parum aequo expostulatus. Quod si Cupero , insigni in D. Dominicum religione, ut narrant, affecto , licuit illam versare fabulam , iniquus naConcina habendus. erit,dum Parentis sui acta a Mi. noritarum neniis, eorumque patronis vindicavit Z

CAP. V. Dictionarium Io: Pontasti emendat o illuserat ..E Diium Parisiis Dictionariumr caseum eonfiten.

riae ab Io: Pontas , pregbytero S. Facultatis Parisiensis, summis fuerat laudibus exceptum. Post varias galli eas editiones latio donatum prodiit Lu-xem burgi A. MDccxxxi. Ex hac editione, multis ad Gallorum placita opinionibus reserta, occasionem est nactus P. Eusebiux Amori Canonicus Regularis Pol lingae , novam faciendi versionem , quae probaretur etiam Theologis aliarum gentium . Quare ex ea non

solum plura Ponta si placita dispunxit , sed ita multa rescidit ac mutavit, ut non tam Vertisse , quam opus contraxisse visus sit. Prodiit haec versio Augustar Windelicorum A. MDC cxxx III. , variaque de ea sue

45쪽

P. DANIEL. CONCIN. IIve iudicia Theologorum, quae dum excutiuntur, Antonius Borioli, Venetus Typographus, tertiam parare editionem voluit , Augustanae, & Lux emburgensis naevis expertem, ac quidquid bonae frugis utraque praesert continentem. Ad id operis Concinam delegit, cujus studio ac labore celeberrimum Dictionarium Venetiis editum est Anno MDCCXXx VIII. accessitque ipsi : Fri Danielis Concina orae Praed.

praefatio ad lectorem ρο animadversones eritico . mo rates in menda Fontasiana , eum actuario duorum

ea um, qui in hoc Dictionario desiderabantur. P. Amori , ut abs se factam Pontasi editionem tutaretur Concinae respondit, edito Augustae Anno

MDCC xxx Ix. opusculo ita inscripto: Controυersiae

novae moratis recenter mota in nova editione Ponta.

sit Veneta . Amortio satisfacere Concina decreverat: sed incaepto absti nuit, cum alterum Theologum navare hanc operam audivisset a . Emendavit tamen

nonnulla ejusdem placita b , nec minimum obstan

te amicitia, quam cum eodem inierat.

C A P.

adisinu meas obse ariones P. Amori edidit aptistiIum inferiptam Controversiae novae morales, ubi doctrmam suam meis eo titationi. 3 asserere , noυis confirmara doeiamentis studet. At, uias fi meqtie manente amicitia faedere , diseνe mihi liceas , nihil in hoe Fuscula deprehendi, quia An imadversiones meas veι tantilum dui. ιι tet . Imo viris doctis Uuscati praefati doctriua magnovere dis leuit, eamqtie oe ratione . scriptura sacra avictoritaιa refellarunt. Solis priam adhue ineritiam es temporum calamitate: at Leem aspirier opis pistiano rem ore. 2Mare libenter ego absimo a restuendo opuscula P. Amori amici mei , quem magni facio ab eius merita , Mesrinaeque integritatem , delumque instauranda dis plinae tum monastica , piam

46쪽

16 COMMENT. DE VIT. ET SCRIPT. C A P. VI.

Disciplinam Apostotileo-monasticam in vulgus emittit.

EVulgato duplici Commentario gravis Concinam

cura coquebat alterius eadem de re operis vulgandi Disciplina ae solico . monastica inscripti, cujus fuerat signifer Commentarius duplex. A. MDCcxxx VIII. Romae in Basilica S. Laurentii ad Damasum verbi Dei praeco delectus viros doctissimos consuluit de inito a se , susceptoque molimine; a quibus excitatus ardentius in opus incubuit. QAi interim politico supercilio sacrorum curas mini strorum intuentur, Apostolicam praedicationem non satis bene Cancinae cessuram praenuntiaverant propter editum Commen. rarium duplicem, quo exulcerati credebantur animi multorum . At Concina , tota plaudente urbe , iis diebhς & auditus, & humanissime ab Romanae Aulae primoribus, ac praecipue a Card. Ottobono exceptus est. Quare quieverunt, qui ciere turbas sortasse cogitaverant. Venetias redux opus ab se confectum, atque Annibali Albano, Episcopo Sabinensi, & S. R. E. Card. Camerario dedicatum, praelo subjecit cum hae epigraphe: Disciplina Apostolico- monastiea dissertationibus theologicis illustrata, re in

duas partes tributa, in quarum una de voto pauper- ratis vitae communi circumscripto, in altera de caeteris eiusdem disciplinae capitibus praecipuis disseritur.

Accedunt flecta quaedam interum Theologorum monu menta. Venetiis ex Typogr. Balleon. A. MDccx XXIX.

Universi hujusce operis, quo illustrius , ac persectius

47쪽

R DANIEL. CONCIN. II hac in materia nullum hactenus prodiit, systema hujus modi est. Claustrales omnes, vi saltem praecepti, exa ctae bonorum communitati, cujusque privati peculii vacua devincti sunt; quemadmodum cum Canonis artum Theologi docent. Prosessio autem monastica mutuum includit contractum, quo claustrales cuncta, tum praesentia, tum futura bona, dominio Religionis subjiciunt, & lemni voto consecrant. Religio viscissim victum divestitum , seu omnia necessaria alumnis suis,& bene valentibus & infirmis, de communi latrimonio se collaturam spondet eodem ritu & Q. emnitate. Si autem Religio suo desit muneri; videlicet si negligat aut omittat necessaria alumnis sup- sed itare, continuo in his ius natum consurgit, quem-ibet praecedens contractum , vi cuius religiosus industria propria victum, vestitumque sibi compar re possit. Axioma illud '. Quidquid aequirit monachus

aequirit monasterio lapponit exactam communitatem; alioquin si monasterium nollet nec induere nec ale. re monachum , tum ipse usum saltem rerum necessariarum ad vitam alendam vestiendamve, natum lege sibi comparare, seu retinere posset, cum animi promtitudine omnia in communem usum conferendi , quoties monasterii praeses de communi necessa ria subministret. Religiosi, qui hanc promtitudinem animi non habent, sunt in statu gravis culpae, sicut& praelati, qui pro virili negligunt exactae communi. tatis observantiam , rejectis peculiis , dum id absque scandalo, & re ipsa praestare valent. Quot laudibus eximium opus pii quique doctique viri prosecuti sint, dici vix possit. Extant ad Concinam non Italo. rum modo, sed Germanorum , Hispanorum, Gallorum, C alia-

48쪽

18 COMMENT. DE UIT. ET SCRIPT. aliarumque gentium illustrium virorum epistolae, uberrimum ex ejus opere collectum , colligendumque fructum reserentes. Non desuere tamen, qui non modo mussitarint. sed & palam reprehendere Conei. nam sint ausi, quasi monachis cunctis jugulum prae- huisset. At hi quidem, licet clamitarent, & magna se habere momenta iactarent, operis tamen soliditate deterriti nihil evulgarunt, si P P. Gundisalvum Camratiinum & Pium Thomam Gllanr ex ord. Praed. excipias, quorum scripta, atque molimina opportuno

loco narrabimus.

C A P. VII. Origo re progressus eontroversiae de ieiunio

cum esu earnium conjungendo.

o interim tempore Concina modo memora.

tum opus typis commiserat, concertatio de is Iunio cum esu earniam coniungendo in AE milia exorta fervescebat. Hujus exordium &causas ab initio proponere necessarium est, tum quod cognitis causis cat.

tera etiam facilius intelliguntur, tum quod huius narratione lumen affulgebit iis, quae sumus dictu. H. Igitur A. MDCCXxx VI. Fidentinus Episcopus , vulgo di Borgo S. Donnino ,edicto lato, caverat: eos, qui ob ciborum quadragesimalium saltidium carni-hus vescebantur, ad jejunii leges, atque custodiam nihilosecius obstringi. Dura ac non ferenda visa est nonnullis optimi antistitis praeceptio. Initio in plurimorum aures mussitatum inde jus tam mandatum palam irrideri caeptum , improbari, ac contemni .

Has Disit iam by Cooale

49쪽

R DANIEL. CONCIN. Is

Has voces fovebant, iisque addebant robur conses.sarii non pauci, qui fideles ad se accedentes, liberalitate summa & damnanda indulgentia a jejunio eximebant. Alexander Manugarius, presbyter Placentinus, elegantissima dissertatione sa) Fidentiniantistitis edicti satis opportune sequitatem demonstra vit, ac vindicias scripsit. Mantegarii differtationi, latino idiomate exaratae, Diatriben italicam opposuit Petrus Copeuortus, presbyter pariter Placentinus b), eamque suffragio suo muniit Archipresbyter

Bartholomaeus falius. Mantegarius, comparata sibi ex scripto Lud. Antonii Muratorii sententia, adversus Copellotium quam citissime responsum adorna

vit se una cum suffragio muratorii, quod viro mitissimi ingenii per incommodum accidit id. Aliis deinde

se se controversiue immiscentibus multae scriptiones vulgatae sunt, praecipue ab Antonio Ab. Carbonara, MP. Benedicto Maria Brignole, quorum ille Mant galli , Uc vero Copellotti opinionem tuebatur :quas omnes elucubrationes, cum editas tum manu, C et exa-

dὶ Jo: Franciscus Soli in Vita Patres sui Lad. Anti Muratorii. Cap. IX. g. VIII.

50쪽

2o COMMENT. DE VIM ET SCRIPT. exaratas percensere ut longum sit, sic minime necessarium. Copellotius interea, in consortium vocato Bartholomaeo C alio , post duos annos adversus

Mantegatium, edi ta Dissertatione Theologimmorali, de certavit a); quamvis nonnulli putaverint hanc nota abique Theseo fuisse elaboratam; sed hoste presby

teros nomen ; Herculem vero Montium Jesultam

operam locasse b . Quisquis tamen hujus dissem

tationis auctor habendus sit , parum profuerit ult rius inquirere. Id certo constat, An. MDccxxx Ix. Venetias , ut typis cuderetur in Recurtii officina , transmissam suisse. In hujus autographum, quum incidisset Concina, & curiose caepisset evolvere , typographum dehortatus est , ne illum e praelo suo exire sineret librum, in quo opinio sacris jejunii legibus, ut sui quidem ferebat sententia, adversa tr debatur. Sed frustra. Quoniam igitur typographum

ab eo consilio avocare non poterat, ab eodem est consecutus graviorum theologorum testimonia, quorum ingentem numerum ii presbyteri consarcinaverant, exscribendi facultatem. Hoc paucarum spatio horarum in officina consecto, operi adlaborando illico manus adjecit, quo egregie Ecclesiastici jejunii vim tutatus est. CAR

H Didenaetiona Teologiso Morale retriea latomo ale ineompatibilitis det D inno μι mangraν deue earni . Opera dele ab. P etro Cope Atti Teologo de ι' Eminentis. Card.Troiiana de aeqω mima ; e di Bar Mom meo Cafati in rupina ati' apologia desia differtae suo δει notιον AE an m mantegazeti. S. In Veneetia per Gio: Battista Recurti MDCC xxxviII. Quamvis hune annum praeserat isthaee dissertatio, certum tamen est, atque exploratum nonnisi A. MDCCxxxix. Venetias suisse transmissam . ibique editam. 8 Io: Franciscus sesi Μώratoriin loco cit. . .

SEARCH

MENU NAVIGATION