장음표시 사용
31쪽
A quo tempore Indulgentiarum usus in Ecclesiam catholicam inductas fueris e
Nouatores aduersus Apostolicam Sedem latrant, inuentum non esse, vel ex earum impia , ab ipsis vagientis Ecclesiae incunabulis, impugnatione
aperte euincitur. Etenim Montanus,
a quo Montanistae haeretici prodiere , morem applicandi satis&ctiones Martyrum, qui tunc in usu erat, primus omnium post Christum natum secundo seculo improbare est ausus. Montanistis sub tertij seculi initium Tertullianus accessit , qui in eamdem haeresim prolapsus sibi mentitus est, cum in libro de pudicitia, Iussciat, inquit, martyri propria delicta purgase ringrati, uel uperbi eia in alios quoque spargere, quod pro magno fuerit consecutus. Tertulliani errorem , adulta jam tertij seculi aetate, instaurarunt Nouatianus Pre L hyter Romanus , & Nouatus Presbyter Carthaginensis , nullam esse in Ecclesia potestatem remittendi peccata post baptismum patrata et adeoque nec relaxandi poenam indulgentijs potestatem adesse , asserentes . Inducias subinde tulit huic haeretico bello ejusmodi impictas plerisque seculis , donec Waldenses, a Waldesio dicti, anno circiter MCLxx. Indulgentias nihil valere, & Purgatorium non extare, impio dogmate praedicare non erubuerunt . Nec seculum exljt, quin Conradus Abbas Urspergensis anno MCCXLvI. ut suis , quaS in vulgus veluti a Deo immediate acceptas spargebat , indulgentiis auctoritatem conciliaret, antiquum earundem Ecclesiae thesaurum defe-
32쪽
desecisse effutiret. Prodiere mox anno MCCCLXII. fra tres Flagellantes, seu Crucis appellati, qui extinctam paulo ante a Bonifacio VIII. haeresim excitantes , Sacerdotium in novo Testamento, ut in antiquo ob malitiam Praesulum desijsse, blaterarunt ; quasi a tempore Siluestri propter adiunctum temporale dominium, quod pugnare cum Sacerdotio affirmabant, ordo Ecclesiasticus , ac insuper legitima Romanorum Pontificum series, a tempore Urbani VI. in Ecclesia defecissct. Quod porro imp ijssimum, post fer8 millenos annos a Siluestro , paradoxum excogitatum est a perditissimis haereticis, cum per longissima spatia tot Sanctissimi Pontifices, ac innumerabiles quoque praestantissimi Patres, qui veluti clarissima Ecclesiae sidera micuerunt, dominium illud temporale Romanae Ecclesiae a Constantino liberaliter donatum, & retinuerint, & celebrarint, illudque universalia etiam Concilia approbarint. Hisque deinceps non absimilis farinae nebulones vici eius , Ioannes de Hus, Lutherus , Calvinus , Kemnitius, alij que eorum Secta rij, adhaerentes,indulgentiarum acerrimi impugnato res extiterunt. Verum ab inductione praedicta, ad exempla applicationis hujusnodi, quibus earumdem indulgentiarum usus non minus solide comprobetur,
Ioannes Diaconus in vita S.Gregorii Magni tradit, Sanctum Silvestrum in dedicatione, & per octauam Dedicationis Basilicae Principis Apostolorum concessisse omnibus ad eam convenientibus, ut magna fieret remiso peccatorum, Romanis uidelicet, & circumadiacentibus mille annorum , Tuscis, o Longobardis duorum millium, ct lys qui maria transmeare noscuntur, trium rurum annorum . indulsime quoque eumdem Silvestrum Lateranensi Ecclesiae, testimonio Gregorij II., B a com
33쪽
eonfirmat Eminentissimus D. meus, olim eiusdem Ecclesiae Canonicus, exquisitae doctrinae, & summae uirtutis uir, Cardinalis Caesar Ra spontis in suo, quem edidit,eruditissimo de eadem Basilica libro, ubi habet, quod Consantinus Augosus, ut es humanum ingenium praeclaris consiliorum suorum operibus maxime deditum , ne exteriori , ct uisibili Basilica a se constructa cultui, pia ritualis , ac inuis bilis cultus non respondereis magnopere laborasse traditur. Et quia Ecclesarum praecipuus usus in propitianda in eis divina gratia, eluendi que peccatorumfνdibus es, diligenter cum S. Silvesro egisse, ne quid illi caelestium thesaurorum, quod ad eam rem idoneum pura etnr decsse uellet dec. Ac ita pro ea, quae habenda est fidos uetustissimo Archivi Lateranensis Codici ac I abulae, quam magnam appellant, pari antiquitate uenerabili obtinuit, ut accedentibus sine peccato mortali ad eamdem Basilicam, remissio fieret omnium p ccarorum 2, quam plenariam indulgentiam a Gregorio II. iterata Basilicae restauratae consecratione confirmatam fuisse, Eminentissimus ipsc subijcit ex Summario Indulgentiarum ejusdem Basilicae.
t../ἰω re. Hi S ac Edit Valentiae auctoritas,& quidem idonea,
sacello Samir Crucis in Hierusalem , ad petitionem S. Helenae Augustie por Silvestrum consecrato, cum multiplici, ut ait, peccatorum uenia ijs , qui illud uisitassent indulta, ut comprobat antiquissimus lapis,characteribus illius aevi incisus. N cc desunt alij gravis simi Auctores, ac in primis Romani Pontifices , quorum lcstimonijs, ac diplomatibus haec ipsa antiquit iis indulgentiarum ueritas stabilitur. Nicolaus IV. indulgentias unius anni,& quadraginta dierum anniversaria consecrationis die, Basilicae Sanctae Mariae Majoris a Sixto Tertio concessas anno
34쪽
Divus Thomas assierit , Gregorium Magnum circa finem quinti seculi, Stationum Urbis indulgentias de- z. ''
Leo III. ut Surius affert in uita S. Suviberti) plu- gii. rimas indulgentias impartivit uisitantibus Ecclesias, Capellas, & Altaria per ipsum constructa , uel conse- ώ.rei a. Mais.crata, ac praecipue illam, in qna S. Suviborti corpus 3 erdae quiescit . Idque probat Surius testimonio S.Ludgeri Episcopi Monasteriensis elus aevi Scripto tia πινώris his verbis r Leo Papasub Carolo Magno ctc. Aquis grani dedicaviι Ecclesiam perpetua Virginis Maria, δε- 'nans eamdem Ecclesiam multis indulgentνι : deinde consecratit Ecclesias gloriosa ejusdem Virginis Maria, tam in Tungris, quam in Vlleio, o Coloniae Agrippina, tam ad Sanctum Martinam, quam in Capitolio aliaria consere vit, ct multa alia monaseria, ct altaria, o Capellas per Alemanniam, se Galliam, ubique multas indulgemtias conferendo. merdae vero catalogo Sanctorum adscripto Sancto Suviberto Episcopo Monasteriensi, ob-ititit eidem Ecclesia Wredensi speciales indulgentias cunctis
Melibas celebrantibus festum Sancti Suviberii Di vi, o
ad divina eo confluens buώ. Sergium II. trium annorum, & totidem quadragem g r.
narum indulgentiam statu in uistantibus Ecclesiam S. Martini in Montibus de Urbe, liquet ex antiquissi- .mo lapide ibi ad confessionem S.Martini exposito, de s 'quo Baronius in suis Annalibus mentionem facit. Alexander II. teste eodem Baronio, Lucam petiit , in L .. ibique egregia Basilica ab eo excitatil, & in honorem S. Martini Episcopi, & Confessoris Deo dicata pridie nonas Octobris, per octiduum dedicationis ejusdem anniversarium ad ipsam deuote confluentibus indulgentiam poenitentiae largitus est . . Vrbgnus II. consecrata Ecclesia Sanctissimae Trini- u. - ι ὸ
35쪽
talis ad Cavam Matellianam, concessit, ut quIcunque
in statu poenitentiae,Domino opitulante, positus esset,&ad eamdem Ecclesiam accederet, ibique uno die ante ipsius Basilicae consecrationem , &per totum diem sequentem, nec-non die Iovis sancta, atque per totam diem Veneris sanctam foret, de omnibus peccatis, de quibus uere consessus esset, & contritus,tantum indulgentiar, & ueniar a Domino consequeretur, uantum eundo ad S.Iacobum Compostellanum, ineque redeundo lucraretur et singulis verb diebus de- votionis causa ad illam accedenteS,quatuor annorum,& totidem quadragenarum indulgentiam suorum peccatorum obtinerent. Qui autem ad Capellam sitam in Monasterio , eadem die consecratam, diebus, &festivitatibus praedictis convenirent, septem annos, &totidem quadragenas de simili Indulgentia post peceatorum expiationem lucrifacerent. Accedentes pariter ad Ecclesiam constructam in Casale cidem Monasterio adjacente, diebus , & festis praefatis, necnon in festivitatibus Beatissimae Virginis, totidem annos , & quadragenas acquirerent. Ex ptaefatis itaque constat ante annum MLxx. ad
Sanctum Iacobum Compostellanum iter agentibus indulgentias fuisse indultas. Urbanus II. in Concilio Claramontano profici-ra stentibus in expeditionem Hierosolymitanam, pro stipendio laboris, omnium peccatorum indulgentiam proposuit. .
mi Paschalis II. ijs, qui pro Concilij progressu limina
Apostolorum cum precibus uisitarent, ad remedium animarum de capitalibus, poenitentibus, & confes.ss quadraginta dierum poenam reImavit. a Dy. Callixtus II. in Concilio Lateranensi Π. Oecume,nico nono, anno MCxIx. celebrato, omnibus Imperio
36쪽
Is Romaniae opem ferentibus Omnium peccatorum v c niam indulsit. Alexander III. Anno MCLX. Archiepiscopo Cantuariensi scripsit, indulgentias,& remistiones per Prs- latos non subditis concestas minime suffragari. Praeterea Friderici Imperatoris audacia compressi,Vene-tijs Ecclesiam Canonicorum Regularium indulgenti l s perpetuo ditavit: patet testimonio Angcli Rocchae ex antiqua inscriptione incisa in marmore ad coronam januae majoris Tcmpli. Innocentius III. anno MCCXIiti indulgentias olim concessias proficiscentibus in subsidium Terrae Sanctae extendit ad Crucesignatos contra haereticam prauitatem: Et in Concilio Lateranensi declaravit, indulgentiarum concessionem privative quoad Abbates, aliosque Episcopo inferiores Praesules, spectare ad Episcopalem dignitatem . Dcmum cum preces recitandas ad Sudarium Domini edidisset, illas recitantibus indulgentias conccsiit , ut cx Matthaeo Parisio
Honorius III consecrata Ecclesia Casemarii Monasterij literis datis Laterani I. non. Februari; quaS
Baronius ad uerbum inscripsit ad ann. MCC xxx. universis ad celcbritat consecrationis ejustium, ac in fra novem dies convenientibus, de injunctis poenite iijs annum unum misericorditer relaxavit. Anno vero MCCLXIII. ut S. Antoninus tradit Cale
dis Augusti idem Honorius Tomplo S. Mariae Angelorum Assiri a septem Episcopis rite expiato, appr
bavit plenariam indulgentiam, quam Sanctus Franciscus ex intercessione, & meritis Beatissimae Virginis a Deo obtinuisse testabatur, uti perpetuo a primis ue speris Kal. Aug. ad secundas sequentis dici duratura.
Innocentius IV. in Concilio generali Lugdunens
37쪽
specialem indulgentiam ijs concessit, qui in ulιλὼ koluntatibus aliquid in Terra Sanctae , uel Imperi, Romaniassubsidium pro suorum peccamioum remisione relinquerent: admonuitque Episcopos, ne in dedicatione Ecclesiae annum,& in anniversario ejusdem quadraginta
dicrum remissionem excederent.
Alexander IV. Anno MCCLx. die Dedicationis Sacrosanctae Basilicae Lateranensis , quascumque indulgentias a Praedecessoribus concessas renovavit, & illas praesertim , quas Beatus Silvester ad preces Constantini Augusti indulseratiquas etiam usque ad diem Dedicationis Basilicae Apostolorum Petri, & Pauli pro roravit. Ita quidem Benedictus Canonicus a Ioanne Diacono in uita D.Gregorij accepisse tradit. Vrbanus IV. instituta universali solemnitato
S 1nctissimi Corporis Christi seria quinta post Domi
nicam Sanctissimae Trinitatis, in diplomate Transituras ad Patrem, relato a Clemente V. pro cxcitandis fidelibus populis ad cultu augustissimo Sacra meto debituos pedito,ut scribit S. Antoninus, ijs, qui divinis offi-c ijs ejusde solemnitatis, & per octava interessent, plerasque indulgentias contuli inferitis exprimendas. Liceat uero interim a proposito sermone paulullim digredi, ut aliquem scribendi usum dulci nostrae Patriae amori tribuamus, tum tantae solemnitatis ab Urbano IV. cum indulgentijs universim decretae causam& finem commemoramus : quemadmodum a Sancto Antonino refertur, ac ex ueteribus insignis pene admiraculum surgentis structurae Urbeucta nar Cathedralis monimentis apparet. Gerebat olim Urbanus , cum in minoribus esset,
Archidiaconatum in Leodiensi Ecclesia ; cum quaedam Virgo , nomine Iuliana diuino lumine illustrata, tum Urbano ipsi , tum alijs pietate, & doctrina con-
38쪽
spicuis viris, diuinam de solemnitate Sanctissimi Eucharistiae a Christo instituti Sacramenti decernenda,
voluntatem aperuit: quam ei divinitus obiectam speciem Ioannes Chapeavillus Canonicus Leodiensis hi- r astoriae suae fide confirmaui nempe quod Iulianae Virgini concivi , tempore sua jusentuιιs , quotiesioratistat ON ίς e . incumbebat , magnum signum admirabile sese exhibabar, apparebat inquam ei Luna in splendore cum aliquaututilamen sui spharies ereporis fractione , quam cum multoties aspexiset, mirabatur admodum, ignorans gaid ei vi
flo illa portendere utor verbis ipsius-met Scriptoris, Itaque poct grauiores pi, ardoris astus , fus que ad Deum preces , diuini coninj particeps e sectas. Reuelauit siquidem ei Christus Dominus in Luna praesentem Ecclesiam uti D. Gregorius interpretatur vaticiniuma Habacuc . Luna fletis in ordine suo. Quid Luna n miae , inquit idem Chapeauillus, nisi Ecclesia designa- ti . e .H-tur ξ in Luna autem fractione, defectus inius solemnita ris in Ecclesiἱfigura i , quam volebat in terris a suis Melibas Dominus celebrari cte. Cumque Iuliana demisse de se sentiens arduam prouinciam suscipere expauesceret, rem totam inter caeteros Roberto Episcopo Leodiensi detexit, qui adhibito Theologorum consilio , & synodo coalia , solemnem celebritatis ejus dem anniuersariam diem instituit in sua Dia cesi, do qua Hoesemius, & Ioannes Chapeavilliis . Itaquυ
ut idem Hoesemius inquit ) subinde in plerisquo Germaniae , & Franciae Ecclesijs a Ciero , 8e populo IZ
festum Sanctissimi Sacramenti celebrari carptum est: quousque tandem de ipsa in uniuersum orbem cele- s m. britate propaganda decretum edidit Vrbanus Pontifex renunciatus, & miraculo sanctissimae Eucharistiae
eXcitatus anno MCCLxII. quo tempore residebat cum
39쪽
Ciuitate: a qua in loco non multum dissito, idest Uulsinii, in quadam Ecclesia in memoriam S. Christinae,
sacerdote tunc celebrante, ciusque incuria post confectionem Sacramenti gutta sanguinis in corporale defluente, sive ut traditione constat, de transubstantiatione sacerdote ambigente, & Sanguine e Calice in Corporale exuberante; Sacerdos ipse ad tegendam malae credulitatis,uel ad negligentiae notam effugiendam, corporale complicuit, plerisque , ut moris erat,plicis involutum ; per illas singulas , compertum est, sacratissimum sanguinem excurrime,& in ungulis partibus complicatis, Hostiae effigiem, Saluatoris nostri prope ad diuinae formae speciem efformasse, quemadmodlim commemorat S. Antoninus . Subdunt uero Ecclesiae Cathedralis antiquae tabulae historiam eX-δ n. - plentes. Tunc Urbanus certior factus de miraculo, eius facti veritatem quam diligenter perouisiuit, &D Z & plurimorum testimonio confrmatus , feria quinta post Dominicam Sanctissimae Trinitatis , instituta solemni utriusque Cleri supplicatione , ad Urbem-ueterem afferri iussit sanctissim si corporale Christi sanguine conspersum . Illud ad Portam Civitatis aduectum , obvius Pontifex reuerenter excepit, & ad Ecclesiam S.Constantij , cuius titulo olim Cathedralis Ecclesia fruebatur, solemni pompa proprijs manibus gestauit , ubi per octi tuum , conuenientium Vndequaque fidelium oculis intuendum , ac super Altari adorandum exposuit . Degebant tunc Urbe-uetcriduo clarissima Ecclesiae sidera Sanctus Bona uentura de Balneo regio, & Sactus Thomas Aquinas sacrς ibidem Theologiae Lectores, alter in S.Francisci, alterin S. Dominici Coenobio , quod una-cum contigua
Ecclesia in ipsis pene illius Ordinis primordiis insigni
nobilium tum sanguine, tum pietate, ac munificen
40쪽
tia Clitium , praesertim Monaldensium , Italiae praeclarissimae stirpis, summo studio, & non vulgari sumptu exaedificatum perhibetur. Hos igitur memorabiles sanctitate, ae doctrina uiros Bonaventuram , & Τhomam consuluit Vrbanus de statuenda, ea ipsa quinta feria post festum Sanctissimae Trinitatis , in uniuerso orbe eiusmodi celebristate , ut integro solemnitatis ritu tanti Sacramenti institutionem, ac miraculi memoriam uniuersa plebs fidelium recoleret. Ijs proinde prouinciam commisit condendi Missam, & ossicium in singulis quibusique Ecclesijs celebranda , ac recitanda. Imperatis uterque paruit , ac inter se communicatis, de collatis scriptis, S.Bonaventura non minus humilitate, & modestia, quam domina praestans, inspectis, & perpensis Missa, & ossicio a D. Thoma compositis, ea, quae ipse exarauerat, statim in frusta conscidit, quod sibi prae alijs a D.Τhoma compositis displicuissent : ita- αι- λει-
que Missa , & ossicium, quibus in ejusmodi solemni Iza z
tate Ecclesia utitur , a Sancto Thoma ut Gauantus habet accepta sint. Edidit tunc praefatus Urbanus IV. eius solemnitatis decretales literas Transituras , quibuS praetere adiecit loco lucri distributionum quotidianarum,quae in Cathedralibus,& Collegiatis acquiri solent a Praebendatis chm horis canonicis, alijsque diuinis ossiciis intersunt stipendium spirituale indulgentiarum, quas deinde Clemens V., Martinus V. & Eugenius IV.
munificentius auxerunt . Ioannes uero XXII. Constitutionem Urbani , quam ex antiquo mss. Codice Gauantus se Iegisse asseri ne non Clementis V. cujus Clementinas obseruari praeceperat in Synodo I ' . Uiennensi, ratas habuit.