장음표시 사용
51쪽
. isa. dvigentia , Ecclesiastica disciplina admodum confiei
T. ... s.ci videbattat,in Concilijs Illiberritano,& Arelatensi se citum fuit, solemnes , quos adhuc pacis Martyrum D -- uas vocabant, libellos, caute executioni demandari, vel omnino reij ci ab Episcopis,in Domino expedire. Romanus autem Antistes, fidelis servus,& prudens constitutus a Deo super familiam suam, statutas quasda, quadraginta scilicet dierum in singulis celebritatibus, ac unius anni in Dedicatione tantum Ecclesi rum, indulgentias distribuendi, Vicariam potestatem Episcopis dimisit; ac ne reliquae incassum irent, vel, quod caput est, Deus summe liberalis parsimoniae redargui posse videretur, illas per se ipsum solus dividere consuevit in alimenta filiorum, qui charitate.ur etiis.Wἱ- ει gente, ut ClemenS V. &Leo X. Optime docucrunt, merribra sunt Christi, nempe qui fide recti, spe long nimes, capiti invicem connectuntur. Non enim prodesse postlint spirituales indulgentiae iis , qui a Christo, & ab Ecclesia separati,vel in mortali peccato existunt, vel ex hac vita , in eo miserabiliter reperti mi
Et sane solus Romanus Pontifex pro sua in universam gentem omnimoda iurisdictione, & illimitata potestate in universa Ecclesia, ejus Thesauri dispensator existit, exemplo Doctoris Gentium , qui absens pro ea, qua ex Apostolico munere in Gentes auctoritate pollebat, incestuosum illum priori epistola Sathanae x. c.νὶth. traditum, eumdem commiseratus, absolvit: Suffcit , inqiliens,illi,qui ejusmodi est objurgatio hac,qua fit a pluribas : itast e contrario magis donetis, is consolaminpe πεforte alundantiora triBitia absorbeatur, qui ejusmodi est, propter quod obsecro usti, ut confirmetis in illain charitatem. Paulus vero hoc egit ad imitationem usu Chri sti dulcissimi miseratoris nostri, qui deprehensae m
52쪽
lieii in adulterio, immo & Samaritanae, quae in secreto cubiculo adulterum Quebat, culpam & poenam remiserat. Quare S.Ioannes non tantum Nicolaitis scortatoribus, sed etiam idol otytis poenitentibus --niam spopondit. His exemplis ductus Romanus Pontifex ex acervo 1npem erogationum Sanctorum , infinitis Christi m ritis admixtarum, de quibus Sancti nihil peculiariter disposuerunt , quasque ob charitatis nexum reliquis membris profuturas in aerario Ecclesiae reliquerunt , aliquas fidelibus in extremo laborantibus applicuit quin etiam inssictas jam pro admissis delictis , ac pro arbitrio Sacerdotis injunctas poenitentias, vel adhuc
forte maiores lege debitas inIungendas, secundum Dei iudacium, ne prae nimia tristitia poenitens abso beatur, ex rationabili causa relaxare consuevit. Eamdem D. Pauli doctrina secuta sunt sacrosancta OEc m enica Concilia Nicenum I. & Chalcedonense micsa in ConciliabuIo Ephesino II. ad Monachos , qui sub Euthychete erant indulgentiae, & remissionis epistola, & Provincialia Anciranum , Laodicense , &Agathense. Illamque antea a priscis Patribus in pra probant Tertullianus tunc Catholicus, ct S.Cyprianus . a quibus.rem Mae apparent poenite, tiae in peccatorum satisfactionem injunctae , quibus& in ungendas involvi solere ex superioribus liquet, quatenus illae ex Apostolicae Sedis auctoritate emanarent.
Summa verδ Romani Pontifieis munIficentia ilia huius coelestis th c saetari pretiosissimis gemmis largiator, & salubriter dispensandis obicescit Anno Iubilei, tempore san acceptabili, dieque salutis, cima Deus
potissime audit clamorem populi, qui per tubaruiet clangorem in Iubilei anni indictione, ac celebratione expria
53쪽
exprimebatur. Tune enim aperit venas illius fon is
'' a ad viva salientis invitam Hrenam; identidem cla-δ 7 mans fidelibus: Si quis Arit, veniat ad me, o bibat Οὐ-61gri qui seu accipiat aquam Uita gratis . Uundam enim aquamsuperstientem , o fluenta super aridam : & rum. I .lt' in sum omnes sientes venite ad aquas . Tunc enim omnibus patere aditum ad pellucidos , & vivos indulgentiarum fontes deprehenditur , maxima & capaci patefacta Porta, quae olim Aurea nunc Sancta appelae, latur, juxta Sophoniae vaticinium : Et eris in die illa ,
dicit Dominus, Vox a Pori; psium, se contritio magna a collibus. Piscium , hoc est Christi fidelium sub Piscatore Petro degentium secundum Matthaei para' bolam: Sagenae misse in mare, O ex omni generepsscium congreganti. A collibus , nempe a Romana Urbe,quae septem collium Civitas dicta est . Quamobrem non incongrue a Romano Antistite institutum fuit , ut in. Iubilei Anni celebritatis initio Porta aurea Basilicae . , S.Petri penitus Panderetur , & sub ejusdem finem prorsus iterum clauderetur . Quam in rem apte Isaias : Spiritus Domini super me, eo quod unxerit Dominus me ad annunciandum mansuetis misit me , ut mederer contritis corde, o praedicarem captiuis indulgentiam , se clausis apertionem , ct annum placabilem Domino .
54쪽
ubrui Anni celebritas a quo sempore in Ecclesiam Catholicam inducta fuit
E Anno Iubilei qua voce primhm usi
fuerunt Cardinalis S. Georgli Stepha- ρ . . nesius , & Franciseus Petrarcha car- ιν L. z. mine ad Clementem VI atq; ex Summis Pontificibus idem Clemens in Di- φε. cor . Plomate indictionis ineipiente i Visi renitas deque Portae Aureae apertionis, & clausurae solem mjs , ac gestis Romanorum Pontificum inter uniuscujusque Iubilei anni momenta disserturi, prae mittendum duximus , unde ejusmodi celebritas oriaginem hauserit ξ videlicet a Iobelo ne Mosaycae legis quinquagesimo, an a seculari Ethnicorum anno , ludis in honorem Apollinis, & Dianae sacro ξ Et sane qui verius ad anni quinquagesimi Iudaeorum ipsius anni institutionem referunt, temporariam remissionem Iobeli antiqui Testamenti , remissionem spiria tualem sub lege gratiar concedendam significare conis
tendunt : ut prae caeteris Clemens in praefata decret Q-αχlli Unigenitus innuere videturr Idque colligunt ex L e vitico, ubi haec habentur: Locutus est Dominus ad mollinsen in Monte Synai r numerabis quoque tibi septem heb- a. o 'domadas annorum, ides septi septem , qua si mulsarium annos quadragis a novem ,-clanges buccina mense septimo , decima die mensis, propitiationis tempore in univeris s.; terra veryra . Sancti cabi ue Annum quinquage MO vocalis remisionem cunctis habitatoribus terra tuar 1m He est enim Iubilos . Revertetur homo ad possisionem
suam, o unu utrique redira ad familiampristinam, quia Iasu ι eis quinquam M annus. Adeoque apte
55쪽
per buccisas Iobeleas populum Iudaicum repraesentari advertit Pancirolus , quod illis Iudaei in ea solemnitate uterentur. Idque confirmant duae illar buccinae , quae in Arcu triumphali Uespasiani , vel Titi ejus filij in ipso lapide caelatae uisuntur , quibus He-bὶ aeus populus significabatur. Rursus uero ex libro Numeri ibi: Atque ita fiet, ut cum Iubileus , idest quinquagesimus A nnus remissonis aduenerit,confundatur fortium Uribuito, ct aliorum posseolo ad alios transeat; ubi Ioseph Hebraeus rem fuse explicati, quae ad Iubilei novae legis institutionem , & effectus maxime con fert. Vt enim ille buccina , ita Iubileus noster bu cina , & Apostolica voco praenunciatur . In illo labor colendi terram desinebat , in hoc labor proprius per laborem, & merita Christi, &Sanctorum cessare vi detur. in illo debita temporalia, in hoc spiritualia
condonantur. In illo libertas corporis Hebratis, in hoc animae Christianis restituitur . In illo post essiones terrenae abalienatae recuperabantur , in hoc virtutes , & merita per peccatum perdita restaurantur .
In illo demum exules in Patriam redibant, per hunce Coelo expulsi , quod Patria nostra est , secundiim Apostolum, in Patriam coelestem revocantur . Non tamen desunt Auctores , qui Iubilci ritum ad veterum Levitatum privilegia deducant: juxta quae, impleto quinquagesimo aetatis anno ijdem a ministerio Tabernaculi eximebantur; haec enim in libro Numeri habentur: locutusque es Dominus ad Mosen , dicens . Hae es lex Levitarum.)A viginti quinque annis, Ospra ingredientur, ut ministent in Tabernaculo famderis : cumque quinquagesimum aratis annum impleverint fratre cessabunt . Nec secus illa eadem aetate apud quasdam nationes manu-missionem a militia decretam fuisse, testatur Macrobius.
56쪽
Ejusmodi vero Hebraeorum Iobelum initiu suiDpssse , colligit Serarius , anno ab orietine mundi his, millesimo quingentesimo , seu secundum Pontacu in , anno ab Abraham quinquagesimo primo ; itaque asserit conuenire Iubileum Chronicum cum legati,non sine summo mysterio, & incredibili Dei providentia.
Tentat vero Pontacus prius revocare ad annum qu dragesimum quintum Abrahae , locando Iubileum quadragesimum primum, ut octogesimus primus re
spondeat anno Christi trigesimo , seu trigesimo primo, qui fuit post annos bis millenos a quadragesimo quinto Abrahae . Et quia quinquagesimi primi Iub, lei initium ad annum Moysis ultimum ab Abraham quingentesimum quintum deducit , sep magesimum
primum Iubileum ad annum Abrahae millesimum quingentesimum quadragesimum quintum reducit; at neminem ex veteribus Scriptoribus , qui de ejus modi Iubileo disseruerit, praeter Eusebium, dummodo ita sit, produci possc amrmat.
Principium porro quinquagesimi primi Iubilei ad
annum sextum Iosue secundum Hebraeos, ac initium
octogesimi primi ad annum Abrahae bis millesimum quadragesimum quintum, Tiberii Caesaris decimum quintum protrahit, quo quater milleni anni ab orbe condito , seu octogies quinquaginta , octogesimus Iubileus perficiuntur , anno Christi trigesimo , quo caelestis ipsa divinaque Tuba caepit praedicare remis.sionem peccatorum: tam-etsi secundum Eusebianam supputationem annus Christi trigesimus ab Abraham, siue a bis millesimo conditi orbis sit tantum annus
millesimus centesimus nonagesimus quartus. Var namque numerantur diuersorum Regum anni,ac ideo credimus Idalium auspicari suos Iubileos ex eo tempore,quo Dominus ascendit ad Ccelos,hoe est, tribus Ea uel
57쪽
vel quatuor fere annis post trigesimum Christi. Statuit autem septimum in lege nova Iubileum expletu ad annum tertium Theodosij trecentesimum Octogesimum tertium Christi , seu post aeram quatercentesimam vigesimam primam, a qua si demas annos Christi triginta tres, at aeras triginta octo, supersunt anni trecenti quinquaginta, & octavus inchoatur Iubileus. Rabinorum vulgus ad Christum numerant annos ter- mille septingentos sexaginta , itaque Iubileum statuunt ad annum Christi ducentesimum quadrage M., ... mum. Ac sane Christus praecepit nobis , ut septua- ..: λ ' gies septies condonaremus contumelias nobis illatas& injurias dimitteremus. Ipse enim natus in septuagesima septima generatione ab Adam, remissionem peccatorum nostrorum a Deo obtinuit affxus Cruci ,
sanguinem fundens, & seipsum hostiam in satisfactionem peccatorum offerens post septuagesimum quintum Iubileum,nempe in septuagesimo sexto, ut Aleazar exponit.
Has vero inter ambiguitates Serarij supputationem ac sententiam lubentius amplectimur, utpote ad rem nostram magis idoneas; nempe Iubilcum Hebraeorum, iit animaduertimus, initium sumpsita ab anno mundi originis bis millesimo quingentesimo , quo anno Terra a Iosue Hebraeis diuisa est per sortem; cum populus in possessionem illius immissius, carpit agros c lere , anno scilicet ab exitu ex Agypto quadragesimo septimo. Desijssie vero ejus Iubilei celebritatem,quo tempore Iudaeorum excisio secuta est; tunc siquidem . aria discriminationem possessionum,& Tribuum inter Hebraeos ipsos fuisse sublatam , differte colligit Coine ... lius a Lapide. . . 'De secularibus autem Ethnicorum Iudis erebra elimentio apud omnes , & priscos di recentes Romanin
58쪽
rum rerum Scriptores. Hi pariter referunt, Ethnicos falsis eorum Dijs non simulacra tantum , aras, & D-na : sed dies quoque, menses, & annos olim dicare consuevisse. Ouidius enim Calendarium cecinit de sacris diebus. Alexander ab Alexandro vetusta lege cautum reperiri asseruit, ut singuli menses aliquibus D ijs dicarentur. Ex annis demum tum Iunaribus Regyptiorum secundum Herodotum triginta dierum: tum trium , quatuor, & sex mensium apud Areades , Arcana nos, & Chaldaeos ex Zenophonte: nec-nonis decem, aut tandem duodecim ex Macrobio ; secum dos quosque Lunares Veneri quondam, & Mercurio, Solares Marti, duodecimos Iovi, trigesimos Saturno consecratos fuisse liquet, testimonio Plutarchi. Censorinus praeterea tertios quoslibet Clericis Bacchi addictos; & quintos in Graecia celebres ob spectacula Iovi Olympico sacra, ac Romae ob ludos agonales,&sacrificia lustralia; unde & lustri nomen , ut Festus
& Plinius avunculus tradunt quinque annorum revolutio accepit. Demum recensent Strabo nonos apud
Delphos Apollini Pythio nuncupatos, & Natalis CO-mes qui de alijs quoque copiose agit vigesimos p rimos apud Athenienses rapud Pithagoricos quinquagesimos nonos: & apud Romanos centesimos , ora
culo librorum Sybillinorum Iudis publicis, ideo secularibus appellatis,omnium celeberrimos Apollini,& Dianae dicatos . Hos seculares ludos Valesio si vo Valerio auctore primu celebratos fuisse anno CCCCII. ab V.C. comprobant praefati libri Sybillini , quibus secundi seculares ludi peracti perhibentur anno DII. P. Claudio Pulchro, & L. Bruto Cossi undecimo sciliacet anno primi belli Punici. De quibus Li vius, H ratius , Valerius Maximus, Plinius, Lucius Florus, Festus, ZOrimus, Herodianus, Capitolinus, Cens
59쪽
rinus, Eusebius , Cassiodorus, Iulius Caesar scaliger,
. M Ludovicus Vives , & alii , octies indictos ferunt: ul- . tox timos fuisse factos a Philippo Imperatore anno post conditam Vrbem M. nonnulli tradunt ScriptorcS. . mi Onuphrius tamen Panu inius secus sentit, quippe quin, existimet supremos fuisse peractos xii. seculo ab Ho-- ρ - norio, quem propterea reprehendit Baronius, quod pari. praecedenti seculo a Constantino Magno hujusmodi ludos religiose praetermissos graui licet cum Romanorum dolore , quod ludi antiquissimi, & in summo pretio habiti negligi viderentur , Honorius cum dedecore Christiani nominis Christianus ipsc restitue-M . rit. Verum neque ZoZimus agnouit secularcs ludos h φ' post Severum, neque ludi, a Philippo Imperatore facti,seculares dicendi sunt; quare octavi novissimi extiterunt.
Apud Christianos tandem Iubilei annum, quenta,
usquc ad mundi hujus consummationem minime desiturum credimus, a sacro veteris Testamenti Iobelo
initium sumpsisse arbitramur . Verum quod Romanae, Sed is peculiare studium abolendae secularium ludorum superstitionis , ac vanae celebritatis illum qii inquagesimo ad centesimi anni metam non sine divino instinctii olim protraxerit,idque Bonifacius VIII Pontificio diplomate confirmaverit, probaveritque assentimur. In primis enim huic saniori , ac veriori sententiae consentiunt Preces, quae olim in apertione portae Sanctae a summo Pontilice persoluebantur , I. . Maia nempe. Deus qui per mo sen famulum tuum Papulo Israe-
-- - . litico quinquagesimum annum remissionis, o Iubilei instituisti , concede propitiuι uobis famulis tuis Iabilomeentsmum tua auctoritate in Iutum M. Eamdem senistentiam confirmant Auctores non ignobiles . Bonis
uti literar interpretantes , qui multo ante ejusdem
60쪽
Pontificis artatem, Itibi lcum centesimum in usi evtitisse , Sabaudorum, & Belluaccnsium quorumdam senum testimonio ducti, assevcrant. Ab illis, ut Car- - .dinalis Stephanesius commemorat, Bonifacio relatu πε ι d. ω
fuerat, se a majoribus, qui proximo anno seculari ad 'Vrbcm concesserant,serio admonitos non semel fuisse, ut venturo anno centesimo Romae adesse ad lucri- faciendos indulgentiaru thesauros properarent. Alijsdcmum publicis monimentis, ac validis, lidisquo argumentis, ea ipsa vcritas comprobatur. Siquidem recensent Iubilea anni Quadragesimi noni post Chri na: stum natum, & passum, & in Coelos ascensum, IsidΟ- εαθ. - pari rus,& Eusebius,Quinquagesimi vero Ioseph Scalige .is ,. ἐμοι.& Pctavius; de annis autem Iubilei, quos perperam auspicatur ab eκcessu Moysis deque annis SabbaticiS, cura. ι Cappellus mentionem facit. Coserunt etiam ad antiquitatem ipsam Iubilei ante Bonifacium statuendam Diplomata Pontificia, ac praecipue Decretales literae ejusdem Pontificis r Ant
quorum habet fida relatio, quod accedentibus ad honoram stilia,. D Mdam Principis Apostolorum de Urbe Basilica concessa sunt magna remisiones , ct indulgentiae peceatorum . Quibus fere ijsdem verbis usi fuerunt in literis indictionis, ac hiareductionis anni Iubilei Paulus II. Iulius III. & Cle- imens VIII. qui Quemadmodum, inquit, veteri tradi- ρρ'
rione, o majorum monimenti levatum est, antiquissimo Romana Acisa instituto, per decurrentes secutorum aerates, hoc effingulis centenis annis a Christi Domini , ct Misatoris nosti natali,amplissimaepeccatorum indulge tia, o remisiones proposita erant ijs, qui sacra Beatorum A MIMorum limina piὸ, ac devote vis arent. Quam sπὸ