De origine et progressu celebritatis anni iubilei Franc. Maria Phoebeus ... imminente anno iubilei 1675

발행: 1675년

분량: 316페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

61쪽

T. reeremaestim Ioanne

Item eap. leo reis. 13. de

O . DE ANNO IUBILE I

Frade cessor nocter suo Apostolico Decreto ad certitudinem praesentium, O memoriam futurorum confirmavit &c. Itaque Cardinalis de Turrecremata cum Ioane Theologo Canonista; De initio, ait, hujus insiturionis indulgentiae anm: Iubilei nihil certi reperire potuimus,nisi quod vulgariter dicitur, quod ab antiquo sempore incapit in annis centesimis a Nativitate Christised propter malias triabulationes ortas in Orbe, multo tempore cessavit: post verὸ tempore Bonifac, Octavi circa annum millesimum trecentesimumsit renovata. Ioannes Monachus Cardinalis, quem secutus est Navarrus, testatur,a Sumo Pontifice Bonifacio VIII. sibi efflagitanti responsum fuisse, anno centesimo seis indulgentiam ejul modi duplici motivo concessissO ;primum,quod vulgare esset,indulgentiam annis centesimis a Nativitate Christi olim concedi consuevi sese : secundo quod uti Commentator inquit,Sermo,qui fumatnr ab omnibus non est omnino falsus. Gregorius Tolosenus refert, Gregorium Magnum ad exemplum veteris Iubilei centesimo quoquo anno visitantibus Basilicam Principum Apostolorum remissionem,& plenariam indulgentia concessisse,adeoque verum Iubile iam celebrari voluisse. Angelus Picntinus exordium Constitutionis Boni- faeij VIII. perpendens asserit: Verum quia ex js consequi videtur , Iubileum non multis ante annis ab Ecclesii fuim inυenium,ut Pol dorus Virgilius lib.de rer.invent. Navigerius, ct ali, nonnulli Auctores Bonifacio illud arifcribentes apertissime docent I ne nos quoque ejussem sententia esse videamur, praemittendum est , prorsus quidem quando haberi capit, ignorari: quod tamen ante Bonifac,

tempora multis annorum curriculis,quamquam non eade,

qua postea solemnitate , in usu serat, o a pluribus sis dignis senioribui Scriptoribus id enim magna diligentia

62쪽

requiri Bonifacius ipsi accepit, ct Diplomate illo , quod de ipse Iabileo edidit, haud obscure designavit.

Pancirolus per mille annos ante Bonifacium VIII. fideles centesimo quoquo anno Romam devotionis causa pergere consuevisse asserit. Augustinus Ualerius Cardinalis Ueronensis, Virgo, ait, Deipara pacem, salutemque Italiae ferens , in Picano fuae domui sedem optavit, Bonifacio VIII. Pontifice, qui prιmus sacrum lubileum centesmo quoquo anno celebran dum cert ἱ lege, o decreto Apostolico conctituerat ; licet jam a ntea a majoribus receptum esset , ut qui ad sacra Principum Ap olorum Petri, o Pauli limina seculares peregrinationes devote obibant , indulgentias consequerentur. Boetius Noluit, inquit, Bonifacius annum centesimum jam olim Iubileis assuetum certas ob causas murare . Victorellus, alijque non obseuri nominis Auctores idipsum confirmant, inter quos Franciscus a S. Augustino Macedo, vir acutus , & doctus, ac in omnium scientiarum genere versitissimus; is ita scribit, Bonifacius VIII.anno MCCC. centesimo quoquo anno Iubilaum c

lebrandum statuiι ExtraUM. I. de poenico remis. Disse autem illo multo antiquius Iubileum , ct ille ibi significavit, o Clemens VIII .in Bullἱ de Iabileis edit; aperie dia

Cardinalis nostro aevo disertissimus, Guido Bentivolus in memorijs italica lingua exaratis Nora, ait, rese II, quod antiquitus in ne cujuslibet seculi Pontifices Eο- mani Iubileo universali indulgentiarum thesauris insignito largius frui posse chrisIianitati concedebant. Necnon Coquariis , cum loquitur de Iubileo anno MCCC. refellit mendacia Mornaei verbis ex Navarro acceptis : inquiens, Quare BonMucius VIII. videtur potius novasse, ct in scriptis eam Constitutionem omnium primus redegisse, quam invenisse. Subdit mox alia ver-

63쪽

M DE ANNO IVB ILE I

ba Navarri, reprobantis opInionem Poludori Virgiliν asserentis , primum inventorem Iubilei hiisse Bonifacium VIII. Ac citat Blondum derad. a. lib. 9. S.Antoninum par. 3. tit. Io. c. 8. S. 2. Sanderum lib. 7. de visibilitari. Monarch.n. 98 3.& CranZium lιb. 8. Saxon.c. 35. .. e.... Marcu. GuaZZus in Chronica Hetrusco idiomate , se i '' exarata, cum de Iubileo, ejusque initio disserit, verbis hisce in latinum versis ait, Omnes antecessores Pontifices, qui initio cujuslibet centesimi anni a Nativitate Domini nostri Irsu Christi superstites erant,magna solemnitate ejusmodi Natiυitatis solemnia celebrabant. Itaque Papa Bonifatius VIII .Romanus Amines, anno mille o trecentesimo ab ejusmodi Natiυitate sedens in Petri Cathian; ordinavit magnum Iubileum.

Cherubinus Glii rard accius vetiistam Iubilei cel britatem centesimo quoquo anno Romae in usu fuisset 1 ειο- credit; & sententiae S. Augustini adhaerere asserens, omnes nempe solemnitates , quae in Ecclesia Dei rite servantur, quamvis de earum origine non constet, Α-postolica tamen auctoritate initium sumpsisse pro cem to haberi, propterea anni Iubilei institutionem vel ab ipsis Apostolis , vel ab eorum propinquis Successoribus de ipsorum mandato derivatam fuisse concludit. Rutilius Benetonius plures congerit probationes,

ιιι. quibus evincere 1tudet , Indulgentiam anni centesimi

μ Ο multo antiquiorem esse Bonifacio VIII. cumque nihil addidisse , nisi antiquae concessionis confirmatione mamaioremque celebritatem . Carolus Chartarius Sacri Consistorij Advocatorum . . Decanus, affinis noster cujus debitas tum probitatis, νεον seliis. & candoris animi, tum eruditionis, & doctrinae lau-M u. I des reticemus , ne ad eas exprimendas aliquo sanguinis amore ducti videamur ita de Bonifacio VIII. scribit. Anno MCCC. magni Iubilei solemnitatem seculari cen-

64쪽

rum annorum decursu celebrari consuetam, innumera populorum stequentia Vrbem catervatim ingredientium celebravit , ct Diplomate marmorea Tabula incise , perpetuis temporibus celebrandum sancivit. Accedunt denique pro coronide hujus sententiae Silvestri II. Pontificis Vindiciae a magni nominis , auctoritatis nostro hoc aevo, eruditione ecclesiastica praestantissimo Viro , Iosepho Suaresio Episcopo olim RIA .s ii Vasionensi, sic scribente . Hoc anno M.flentium Iubilei admiratur Crantet ius, ipse tamen Romam venisse

Othonem Imperatorem III.narrat o anno M. peregrinan

tem sec. Robertus quoque Rex Francorum hoc ipso anno J,z .d ω Romam adυenit in pervigilio Aposolorum, liminaque sacra ipsorum vi rans, in Bassica LPetri super Altare posuit Chirographum , seu Schedulam, in qui responsorium riu --. t. . erat squod incipit Cornelius Centurio ) musica ratione no- D c- --tatum, ct ab sese Rege compositum . Cnuto Rex Daciae, seu potius Damae, ct Angliae Romam praeterea convenit Christi causa , banctique Petri Bassicae ingentia dona religiose a tribuit. Garcia item Abarca Rex Vasconum, o Aragon m dictus Tremulus Vrbem petνt orationis ergo . Uuis igitur Iubileum annum fuisse tune dubius λῆ eum sol illu- φ fl My nos Peregrini confluxerint in Urbem votorum, o sup - plicandi,remi fionumque gratia . Iubilat enim celebritas a Bonifacio VIII. non institata fuit, sed restituta potius. 2uamvis enim convolare conservi ni quicumque Christiano censebantur nomine ad Arbem t Reliquias Tmmulos Principum Apostolorum, o Martyrum venerarenis rursepius uti de Carolo Magno,Ludoisco Pio, ct Graiado Comite Aureliacensi Eginsanus , ct Quercetanus commemorant , alibique de Iubileis tractans observavi cen-

. resimo nihilominus anno frequentiri,ac densus eo comme bant, si e ad avertendos hominum animos a supersitione

65쪽

44 DE ANNO IVBILEI

typus erat Christiani, pietatem exsuperandam. Insinuat id Boni fucius ipse in Diplomate, quo Iubileum indicit, ct maiorem concursum fuisse Peregrino m anno a Christo nato MCc. sub Innocintio III. ad Vrbem adeuntium , ct Basilicas sacras circumeuntium e temmonys quorumdam , qui

superintes adhuc Vivebant, compertum est. neque siub Paschale II. ad annum MC. frequentiam illam defuisse ambigendum . Colligitur, quod pariter sub Divesro II. anno supradicto M. titi e illam, cum Is erator Otho, Reges

Franιorum, Anglorum, atque Danorum , fragonumque so Abbates, Virique Principes , ct sanctitate clari Romam. Petierint, immo ct anica sedente Benedicto IZ ad annum' CM. se Leone III. ad annum DCCC. quin o sub Sergio I. ad annum DCC. tritum illud iter , sed confertioribus cum . . turbis, cise pervolventibus Annales Ecclesiasticos innotescet. Iure igitur ob Silvestro II. Iubilei festiυiralem Roma celtaratam a Dy jam afrmarunt. Hucusque Suare-

Ne tamen contrarias haud ignobilium Auctorum sentcntias nos non percurrisse, vel omnino neglexisse redarguamur, eas minime reticendas putavimus,nem: pe S.Antoninu,& Ioannem Friburgensem ingenue fa- eis. o.ς 3. teri sese alterius principiJ,quam Bonifacij VIII. prorsus expertes: clim neminem ex Historicis, qui de celebritatibus Ecclesiae Romanae, deque cogitatis,ni dicamus gestis Romanorum Pontificum scripserunt, ne verbum quidem, quod Christianorum in Urbem ejuL. modi centesimo Iubilei anno ad Petri limina veneranda spectet concursum, ante Bonifacij tempora protulisse legerint. Nec facile quidem liceret tot tantosque praestantes viros vel quicquam de retroactis Iubilei annis ignorasse, vel minus diligenter tantae rei . originem investigasse, sine magnis tum rationis, tum auctoritatis, tum historior iundamentis asserere. Quae sane

66쪽

sanhad negativam sententiam adstruendam apte concurrunt. In primis enim de anteacti Iubilei celebrandi ritu nullum verbu legitur in antiquis Cqremonialibus,quorum antiquissimum est ordo Romanus sub Stephano II.& Pipino compilatus. Immo quod in moderno Ceteremoniali, quod Marcellus Archiepis copus Corcyrensis Core moniarum Magister suum asseruit, nihil de ritibus aperiendi, & claudendi Portas aureas appareat, evincit negativam praestare sententiam. At que obiter animadvertimus illud, quod sibi Marcellus attribuit, alieni laboris partum extitisse, adeoque Marcellum ex versiculis ab alio editis sibi honorem tulisse fatendum esse . Vidimus enim in Bibliotheca Vaticana vetustissimum Codicem mss. signatum numero 47 7. quem penes Nos asservandum exscribere placuit; qui ad verbum concordat cum pi aedicto Ceremoniali Marcelli. Propterea si is illum edidisset, proculdubio, cum floruerit post Alexandri VI. Iubis eum, quem ex Diarijs Bruccardi constat rite aperuis sic, & clausisse Portam aurcam Vaticanam, in eo indubie ritum ab Alexandro adhibitum exarasset.Preterea mira res esset, Innocentium III. sacris ritibus exercendis, celebrandisque versatis intim, qui & innumeros tractatus edidit cruditione Ecclesiastica resertos, ac scderat in Petri Cathedra, seculari anno MCC. de anni tamen Iubilei celebritate, deque ritu per ipsum in

ejus nodi celebratione adhibito , nihil omnino prodidisse. Scriptores pariter, qui ad unguem praeclarissima tanti Pontificis gesta aeternitati consignarunt, ac inter illos Abbatem Urspergensem , ea ipsa aetate florentemin Ludovicum a S.Carolo, ac Franciscum Bos. que itum in notis ad ejusdem Innocentis Epistolas ni

hil omnino, quod ad annum Iubilei ab eo celebratum pertineret, vel levi brachio tetigisse . Immo Innocen-

67쪽

s Isa

eius ipse in Canonicos Basilicae Vaticanae admodum ἰ

liberalis , cum inter caetera in eos collata beneficia i , proximo tunc imminente seculari anno MCo reditum signorum stanneorum sacras Sanctorum Petri,& Pauli imagines praescferentium attribuisset signa haec intestimonium consummatae visitationis sacrorum liminum Peregrini pileolo vel exomio reduces affigebat nullam ejusmodi muneris metionem fecisse comperitur . Et siquidem eam non omisisset, dum proxime tunc secuturo anno Iubileo assiuentium Peregrinorum ad eamdem Basilicam concursu, collatis undiqui symbolis, ac stipibus reditus ille summopere augeri contigisset. Extat etiam in Archivo dictae Basilicae Vaticanae Bulla Nicolai IU.qua recensentur quaecumque indulgentiae quibuslibet, singulorum annorum temporibus , eamdem Basilicam visitantibus concessae, caeque specialiter confirmantur . Verum de anni Iubilei indulgentijs ab Innocentio III. vela reliquis

Praedecessoribus , licet tunc immineret secularis annus MCC. ne verbum quidem legitur. Baronius autem antiquitatis Ecclesiasticae indagator, omnium quidem celeberrimus, quem ideo caeteris haud immerito praeserimus,in duo dcnis annalium Codicibus nullam ante Bonifacij VIII. tempora doIubilco a Christianis celebrato mentionem habuit, sed de Iobelo tantum Legis Mosaycae quinquagesimo cujus usus extitit in Ecclesia Catholica ab anno MCCCL. ex reductione Clementis VI.de qua infra in exordio narrationis anni a Nativitate Domini cDL. . diserte protulit. Auinquagesanus post quadringente

me. so, mum Domini illuxis annus, Iubilei numero cosecratus faustus, O flix, quo depulsi tandem tenebris , cstitas missa

lux obtectas caligine Orientales illvifraUu oras, ct Ore dentales maerore uallentes exbilaravit: etenim moritura

68쪽

Theodosias Imperator, cujus favore impietas mirum in mo

dum invaluerat , ac neci traditur malorum omnium au

ctor Chusaphius, ct inventor haeresis Eut ches exulat: atque ad damnationem Dioscori jam judicium praeparatur, vi plane Propheticum illud licuerit occinere canticum Isaia Iae . quomodo cessavit exactor, quievit tributun contrivit Dominus baculum impiorum , virgam dominantiam. Tot igitur donis, tantisique muneribus diυinitus imperiitis, circumagitur praesens annus , dicendus plane prabonorum faecunditate annus benignitatis, cui ct aptari po-ieni illud μυidicum psalmi 67. Benedices coronat anni benignitatis tuae, o campi tui replebuntur ubertate. Haec ad verbum referre placuit, ut clim semel a Baronio in suis annalibus vox Iubilei usurpetur,nec alibi praeterquam hoc in loco reperiatur, argumento sit, eum in corum decursu annorum nullum Iubilei annum inve

nisse, qui ad Iubilei Christianorum celebritatem referri possit; quare tunc ijs tantum vcrbis est usus,quae non utique ad libertatem spiritualem ex lucro indulgentiarum , sed ad libertatem Ecclesiae temporalem cxtincta impietate ac tyrannide omnino pertinent, Verum ut ante annum ΜCCC. Baroniu3 de anni Iubilei celebritate in Ecclesiam Catholicam inducta siluit; ita deinceps nec ipse, nec Raynaldus ullum ejus- Far. 1 dcm celebritatis annum praetermiserunt, immo sin- gulos, eorumque gesta, eventus, & pia Peregrinorum

vota, & suffragia singillatim enarrarunt. Quid plura Iacobus S. Georgij ad velum aureum Diaconus Cardinalis Cajetanus de Stephanesiis, Bonifacij nepos, qui carminibus, & soluta oratione historiam texuit de

Iubilei anno MCCC. nullum in Archivo Vrbis monimentum ejusce anteactae celebritatis adinvenire po- :tuisse testatur. Itaque Alexander VI.Constitiiη- mul

riplices, & altera quae incipit Consueverunt: Sane, im quila

69쪽

g DE ANNO IUBILE I

quit, cum annus Iubilai remisionis, ergaudii, qui ques bet anno centesimo ab illius primaυἱ ordinatione per fel. record.Bonifatium VIII. institutus &c. Et Rubcus in vita Bonifacij in hanc arenam descendens , ancipitem apud ipsum Pontificem , ac pene citra fidem opinionis ruinmorem anteactae anni Iubilei solemnitalis agnoυit, ejusque

notitiam revolutis librorum monumentis ninquam roeriri corsrmavit. Ex eo inquiens , quod forsan non tantum veritatis, quantum opinionis ejusmodi celebritatis assertioni sub et : quin imo ipsis in tectimonidis quorum msienam adductris, multiplex fama vacillaret, itaque --- festum evacerra, Bani Lucium condidi e non in urasse secularem annum : subdens, nam s Bonifacio jubente revolutis vetusorum librorum monimotis , ejus anni cognitio, Stephanem asserente, in lucem non venit, nec δε-

cente Silet estro appar e palmi manifesta &c. Confovetur eiusmodi assertio cςlesti visione cujusdam Clerici S.Georgij, dc qua Raynaldus ita scribit consentis obiecrum calene Clerico Eccle a B.Geota' , coipraerat Iacobus Cardinalis , qui illud historiae mandaυia iis lib.de Iubil.c. I o. ostensium. Cum enim Virginem sitium gestantem si plex, ut sibi videbatur, adoraret, haec verba excepit. Omnibuν miserans indu t Deus. Ad quam ille ,κtim mihi Θ obticuit Mater ; dura que pos morulam, inquit, omnibus miserans indulsi Deus vivis , ct moγiuis ita nimirum, Ut par eis ad didinam gratiam comparatis substratus iterum 3 num mihi P cui nec jam responso dato ne forsan aliquί peccati labe foedaretur trepidanti subjunxit: induim omnibus mortuis , ct vivis miserans

Deus , tibique. Quare P. Laurentius Brancatus de Laurara,acri vir

ingenio, doctrina multiplici, cruditione eximia, nostri amantissimus,lta scribit. Anui Sancta Iubileupra quot bescentesmo Dit institutu a Bonifacio VIII.Extra, de miri

70쪽

Ioannes Trithemius de multis Peregrinis Romam

profectis anno MCCC. agens ; Res , inquit , non audita prius, ct noDa, ut tanta multitudo ex omni Germania Romam proficisceretur: ita-ut in ita, ct innumerabilis υideretur e eo enim tempore iubilei usus in Ecclesii Romanaes capit .

Iacobus Melerus in Annalibus Flandriae ita asserit;

Isto anno MCCC. Iubilaum suum a se primo institatum Roma Bonifacius cum grandi mortaliu concursu celebravit Polydorus Virgilius ait, Bonifacius VIII. ad haec sacra loca visenaa piorum maxime incitabit studium, qui primus omnium Iubileum retulit anno , qui fuit trecent Amos super mille um salutis humana. Iacobus Philippus Bergomas italo tamen sermone ; ita . Roma Iabitium initium habuit hoc anno a Bon fucio Pontisce . Anonymus in vita Bonifacii VIII. impressa in s. Decreta l. Iubileum quoque, inquit, Bonifacius retulit anno millesimo trecentesmo, ct centesmo quoquo anno ob servari mandavit. Gratiosus Ubertus clim de anno Sancto loquitur, ait , Bonifacius VIII. Annum Sanctum plenissima indulgentiae celebrandum quolibet anno centesmosecuturo , ut ad Basilicas loriolorum accedentes erc. Onuphrius Panvinius, & Abrahamus Bucholcerus primum Christianorum Iubileum in annum MCCC. re jiciunt . Hieronymus Ghilinus Italico sermone quem nos latine reddimus, sic ait. In praesenti anno millesimo tre- cemesimo Summus Pontifex Bonifacius VIIIGanctissimtim Iubileum in bene fiam animarum Delium decreυit,quod

fuit primum in Ecelesii Catholic; institutum . Nicolaus Caussinus haec asserit, Annus primus ubi-leus a Bonifacio VIII civili utus ara Chrsi MCCC.& rur-

SEARCH

MENU NAVIGATION