Tractatus de sensu et auctoritate decretorum Constantiensis concilij sessione quarta et quinta circa potestatem ecclesiasticam editorum cum actis et gestis ad illa spectantibus ... opera et studio d. Emanuelis a Schelstrate ..

181쪽

Caput III. 33

illud de moderamine a Rege Romanorum adhibito, commentatur: se Et hoc ip-

sum est , quod Volimius. Quatuor articuli eXaminandi erant quoad hoc Decretum:

Primus, An Concilium recepisses imme-- diate a Iesu Christo potestatem, cui Pon- tifex ipse obedire tenetur in his, quae, speci an ad fidem &extirpationem schis malis. Secundus , An in Decreto poni deberet Uuod speritat ad reformationem Ecclesiae Dei in Capite sis membris. Tertius , An quando Pontifex nollet obedire, puniri posset. Quartus, Ania Comnia aeque bene intelligi deberent de omni alio Concilio niuersali , ac de Constantiensi, quod tempore schismatis

celebrabatur. Quantum ad primunti se omnes Nationes facile conuenerunt sed quantum ad alios tres , aliqui,& praeci

sue Cardinales, qui, alebant quoad hoc saltem apte gratificari , sese opposuerunt. Oderamen autem ab Imperato

re Sigismundo repertum pro Vniendis omnibus fuit, quod Decreto primo sessis sionis quari non declararentur alij,quam duo primi articuli, quoad duos alios,

de illis videretur postea , quid sequenti

cie Iesus Christiane pulsiance s la uelle te Pape mes te est

que e Pape ny

182쪽

4 sessione faciendum esset. Hoc an e- u ..u ,,stum fit ex Actis, Manuscriptis nostris : EA, vi Manuscripto ipsius D. Scheistrateri oh. A I Hucusque D. Maim bouri, quem pora, u namus octe ex Manuscripto meo deduxis- ἡ i. . se, quod moderamen Rege Romanorum πή.ό ό adhibitum in eo constiterit, ut Decreto: .sbi, ii di primo sessionis quartae statueretur, Conci-

quatrieine, o in lium Constantiens a Deo potestatem ac-

les eu pio cepisse, cui quilibet hicὸ Papalis auctori-

&quepoux es tatis, obedire teneatur quoad fidem i.

afaire dans lia duo Vltimos articulos de potestate coael,

Cela paroist ma Ua , de te auctoritate Constantiensis Con-

nos Aetis, par ill al1J etiam Vnodis Generalibus af

par. celii aucticanaa, proraestione equenti rel1di os I ii EUe fuisse. Ponamus demum, haec plane constare ex Aehis editis cineditis, Manuscriptis Gallicis Italicis : Haeccine placitis Illustrissimi Cleri Gallicani conuenient, ad confirmationem declarationis ipsus facient Dicat obsecrom. Maimbouri, si Decretum sessionis quartae solum restringatur ad Concilium Constantiense, cuius tempore tres de Papatu contendebant, quomodo saluabitur articulus secundus a

183쪽

Caput III. Is praefato Clero anno 1682. Paris; editus,& supra a nobis allatus , in quo dicitur, quod de auctoritate aliorum Concilioruin Generalium intelligetidum quoque sit Decretum sessionis quartae, neque ab Ecclesia Gallicana probetur sententia eorum, qui illud ad solum schismatis tempus referunt λSi omnia Acta Constantiensis Concilii tam

edita quam inedita tam Romae quam Parisijs alseruata , tam a quatuor Constantiensis Concili Protonotari j conscripti , quam a Basileensibus compilata innuant, Decretum quartum solummodo agere de auctoritate Constantiensis Concili tempore schismatis celebrati qua ratione , quis fundamento improbari poterit sententia

illorum, qui illud ad solum schismatis tempus retulerunt Quid hic aget D. Maim- bourg Quibus verbis articulum supradi-

istum quoad Decretum sessionis quartae saluabit λ Ego sane in Dissertatione mea sollina monstraueram, Decretum primum sessionis quartae corruptum ad manus no- seras peruenilse, unde ad summum deduci

poterat, ab Ecclesia Gallicana improbarii' on posse, qui illud, prout hucusque typis descriptum fuit, dubiae auctoritatis eise

184쪽

ue Dissertatis L

iudicant. At nunc ex omnium ManuscrLptorum editorum Codicum fide etiam constare dicitur, Concilium Constantiense primo suo Decreto sessionis quartae norta egisse de Conciliorum extra tempus schissmatis celebratorum auctoritates, unde sequitur, neque a Gallicana Ecclesia improbari potuisse eos, qui illud ad solum schissmatis tempus referunt.

Quamuis autem vix dubitem, quin his c perpensis D. Maim bourg facile agnoscet, quὁd ista a me allata causae suae minime faueant, non tamen sibi persuaderci, 'Ch debet, quod ab omni difficultate sese e 'LI tricauerit, dicendo is Quod etiamsi ve T. , b illa, Et ad reformationem Ecclesia in C tes in membris non fuissent posita Decreto sessionis quartae, id tamen ni-

Decret do hil faceret ad punctum difficultatis, quam lephe elid, hi a d quidem re ipsa sint in Decreto sessio

ibi ' h. . , ni quintae, cum nihil referat ad validi uaei ' o, talem Decreti, in quanam sessione stat uti di xum sit , Huic enim obiectioni facilei 'e i itfieri potest, cum plurimum faciat pro ii sibi . Confirmatione Decreti Constantiensis, quod 'ζGOR quinta potius, quam quarta di- se fasti tum sit licet enim du illa sessiones ab

185쪽

una tantum ex tribus obedientiis faetae sint,& in eo conueniant , quod plenum robur habere non possint in eo tamen sessio quinta differt a quarta, quod quinta contradicentibus grauioribus de obedientia Ioannis XXIII. Patribus celebrata sit, ubi quarta consentientibus omnibus habit. fuit, ut Dissertatione sequenti fusius osten

demus.

Nec quemquam posthac reperiendum puto , quin Lirimum interesse iudicet,

quod Decretum cum clauseside reformatione solum sessione quinta publica tun ta fuerit. Cum enim non agatur de Decreto Concillis Generalis , ad quod omnes fideles tenentur , sed de Decreto Concilii non Generalis, quod ob varias rationes in dubium reuocatur, quo plures rationes militant contra illud , eo magis infirmari necesse est. Ultra rationes autem, Ob quas Decretum sessionis quartae in dubium reuocatur, reperitur contra Decretum sessionis quintae illa de plurium Patrum contradictione: sicque Decretum, quia solum sessione quinta cum clausula de reformatione publicatum fuit, minus firmum

dici potest,& dici debebit. Itaq; non parum

186쪽

Dissertatio L Caput III.

interest, qua semotae Decretum cum clavi sula supradicta editum fuerit. Et ex his omnibus, quae hac Dissertatione di sta sunt de Decreto primo sessionis quartae, patet, quam male concluserit D. Maim bourg, is quod ipse non debeat co Aj. 1. , rigere Concilium Constantiens iuxta ea, si h 'his . , quae in Manuscriptis a me allatis repetitiai Ahi: π ,riuntur, sed econtra me textum debereis, h,.a' corrigere iuxta anuscripta sua , ita ut ilu, prima ratio , ob quam volui, auctorit

lues, 'lix tatem horum Decretorum in dubiunt

que notis ravos reuocari posse , sit nulla. , Haec enina

huἡii 'i' ἡ qu in longe a Vero absunt, tam procul ab qu'o dout de otio aliena sunt. Ostendi enim ex Ma-

1 auctorit de . . . . . ra o

ces Decreta, est nuscr1Dtiscindubitatae ide Codicibus , C aequalium Scriptorum testimoniis, non Olum dubium esse Decretum primum sessionis quartae, sed etiam corruptum ad manus nos ras peruenisse , adeo ut emendatione omnino indigeat; quod quando iam emendatum erit , nihil plane ad auctoritatem Conciliorum Generalium, sed

187쪽

DISSERTATIO II.

DECRETA sessionis quintae Constantiensis Concilii, de quibus agimus,

sunt duo priora de auctoritate Conciliorum Generalium , ij verbis in Manus criptis Codicibus extantia, quibus reperiuntur edita a nobis initio huius Tracta tu excus, Primum agit de sola Constantiens Synodo, quam potestatem a Christo immediate habere declarat, cui quilibet, cuiuscumque status , licet Papallis existat, obedire tenetur in his , quae pertinent adsidem, extirpationem schismatis tunc vigentis, ac reformationem Ecclesia Dei

in Capite in membris. Secundum

ro declarat , quod quicumque cuiuscumque status, licet Papalis sit , qui mandatis aut praeceptis Constantiens Synodi, imius cumque alterius Concili Generalis I gitime congregati superii missis seu ad ea spectantibus, factis vel faciendis obedire contumaciter contempserit, nisi resi-

188쪽

iso Dissertatio II.

S debite puniatur, etiam ad alia Iuris subsidia, si opus fuerit, recurrendo. Duo autem sunt, quae de his Decretis a temporibus ipsius Constantiensis Concilii controuerti coeperunt, quorum primum spectat ad sensum, secundum ad auctoritatem eorum. Quoad sensum, an in ijs agatur de solis Concilijs, tempore schismatis pro eiusdem extirpatione conuocatis, an vero de unoquoque Concilio Generali etiam extra tempus schismatis celebrato λQuoad auctoritatem vero , an supposito, quod de quocumque Concilio Generali intelligantur, indubitatae auictoritatis censenda sint,& cum sufficienti examine consentientibus omnibus , quorum intererat, a Concilio vere Generali edita fuerint Ex his autem duabus controuersijs, reli sta prima pro Dissertatione sequenti, secundam dumtaxat in pr senti examinabimus, de qua iam dudum tradiderunt Viri ex omni Natione grauissimi,Decreta tanti facienda n5 esse, quanti olim ea fecit Ioannes Gersonius, qui diuersis locis indicauit, Decreta sessionis quintae illius auctoritatis essse, cui contradici non possit. Fuerunt namque plures Doctores, qui sententiam ipsius

189쪽

caput . ie tribus rationibus in dubium reuoca

runt: primo, quod Decreta illa cum matura deliberatione, kdebito tantae rei examine statuta non sint secundo, quod suffragio omnium , quorum intererat, conclusa non fuerinici tertio demum , quod Concilium non esset niuersales, quando ea edidit. Et ne quisquam putet, haec gratis sine fundamento asteri, has tres dubitandi rationes tribus sequentibus huius Dissertationis Capitibus fusius eXponemus. I. An Decreta si fionis quinta de superioritate Concili intellecta, G m matura deu-beratione . debito tantae rei examine saluta fuerint CVM in DissertationeAntuerp. offendissem, Decreta de auctoritate Conciliorum Generalium praecipitanter conclusa insufficienter examinata in contradicentibus pluribus publicata se iis , opposuit sese D. Maim bour pagina et q. sui

Tra status His forici bustinen contrae cap. et r. pag. 2ς .

me , quod numquam qua illo melius e Schemiat citi'

190쪽

Papes, elle ut si

bien examine , que totales es quatre Nationscia conuinient pagina 236. Lesdeu Deci eisdecette semion pasescrent 'ut co

se Concilio agebatur. 'tempore enim, quo in Concilio Pisano, ubi prima vice agitata fuit, pro Concilio decisa est, non alia fere de re a num erat in disputatio-

,,nibus, collationibus, Concilio ipso Con- stantiensi ante post sermonem Ioannisse Gersolaij. Quinimo post conuentum, trita quo tam grauiter refutatum fuit id, quod ,, in contrarium dixerant Cardinales se Pontifice missi, tam bene examinata fuit,

Vt omnes quatuor Nationes de ea con- tenerint . . . Duo Decreta huius sectionis communi consensu statuta fuerunt,

prout dicunt Acta quibus D. Scheistrate nihil omnino habet, quod e Manu, scriptis suis opponat En quomodo Aecta illa loquuntur: Vmbus Articulis sue Constit titionibus eritis Concilies eos eas informiter approbauit, concim

sit.

Haec Auctor iste , cui eodem modo respondere possem, me sustinere contra ipsum primo, quod numquam quaestio inbnus examinata fuerit in aliquo Concilio, quam illa de superioritate Synodorum G neralium, si decisa supponatur in Constantiensi secundis, qubd a vero alienum sit,