장음표시 사용
261쪽
confrmata sint Decreta sessionis quartae ἡ i ii xxiit. & quintae, quandoquidem praecipue pro dura se extirpatione schismatis lactamini. , En obieci ionem, quae huic falsae suppositioni ci. ,h u uinnititur , quod ego dixerit , nulla alliata is esu: Decreta Cons antiensis Concili confirma , ἡ Γὸ ἡ ta fuisse, quam illa contra Ioannem Hus, ' is α' ia:
bus verbis id asseruira Legati Maim- bourg, ieruoluat Dissertationem meam Antuerpite editam δε inueniet, me quidem admisisse, qu6d Martinus V sessione quadragesima quinta ex Decretis in materia fidei Constantia editis sollina illa a
choritate Apostolica confirmauit, quae conciliariter facta erant , non ero negasse, omnia alia Decreta confirmatione caruisi se Licet enim vi confirmationis explic, tae , quam Martinus V sessione s. fecit, solum confirmata sint Decreta , quae in materia fidei conciliariter saluta fuerant,
aliunde tamen constare potes de speciali approbatione, vel acceptatione alliorum Decretorum Constantiensium , sicut fp cialiter constat de tribus Decretis, de quibus ex libro primo de diuersis formis aib
262쪽
no primo Pontificatus Martini notatum,
est in Manuscripto Codice 69s I. Biblim et , rata thecae Vaticanae, Ad, eluam rei m
moriam Confirmat quadam Decreta Comcisi Constantiensis , mideliceri primum im
ca honores, loca, praerogatiuas, sexcellen
tias ab antiquo debita, consseta singulis Regibus, Principibus orthodoxis, ac e rum Ambal Satoribus Nunci s tam O praesentia Summi Pontificis , quam alibi,
sin quod cuique sium ius remaneat int grum sc Secundum, circa annullationem cassationem priuationum s poenarum a certa die per Benedicitum XIII in sua obedientia nuncupatum factarum,promu gatarum fulminatarum sc ex quacu-que causa contra quasiumque perfnas, sec. prouisionum, promotionum s translationum Ecclesiarum,sc generalium omnium concessonum, beneficiorum, dignitatum, sc gratiarum dispensitionumta, Matrimoniorum, beneficiorum, sc Trotium , circa repra tandas, habendas evoces Praelatorum. aliorum absentium
263쪽
nandos in Natione Hispanica, b c tamia Capitula Narbonae concordata oec. mtum Gebennis . Mai. Iuli Anno primo. Sunt itaque Constitutiones qui edanti Constantiensis Synodi , quas Martinus V. post illius finem specialiter confirmauit. Sunti aliae, quas durante Concilio particulari Bulli probauit, ut cuique Conc, li A sta peruoluenti constabit. Sunt demum talia, quae tres obedientia ,ri a tinus Quintus , ac tota Ecclesia ipso metfaino acceptarunt , sicut Ioannis X III de litionem , quae locum habere potuit, quamuis Decreta sessionis quartς quinis in sensu Basileensium intelle Ra robore, caruerint. Ad hoc enim ut depositio I annis XXIII. subsis at , non requiritur, quod Concilium supra unicum indubitatum Pontificem auctoritatem habeat,
sed sufficit quod tempore schismatis illam
obtineatri Ioannes enim tempore inueterat schismatis vivebat, quo tres simul de
Papatu contendebant, de quibus Vt nunc Com aiunt ter admittitur concillium sententiam ferre poterat. Quamuis autem ad deponendum Ioannem A XIII supradicta auctoritas Om
264쪽
cilio sussciat,ita ut Martini electio ex hoc
capite in dubium reuocari nequeat, D me ipsus etiam Ioannis XXIII. consem sus accessit & ut testatur Leonardus Aretinus in Commentario rerum suo tempore in Italia gestaru, bis de Pontificatu cessit, semel Cellae , antequam deponeretur,& semel Florentiae, postquam depositus erat,in in eius locum Martinus V eleehus fuerat. Quod enim D. Maim bourg ex Α- retino obijcit, Ioanne ultima vice de Pontificatu cessit e, quia cognouerat , se alias iussu Martini Mantuae perpetuo carcerta includendum, ex verbis ipsius Aretiniis sutari potest, qui expresse testatur , Ioannem eo Martini consilio cognito , antequam Mantuam Veniset, aufugisse,& i
Ligures bijsse. Et ibi cum est liber, sui iuris siue confitentia duritus,sue quod desierabat aliquid proficere posse, ponte sua Florentiam Venit is sese pedibus Mamtinisῖbjciens, eum, ut Pontificem verum, unicum recognouit. In aduentu eius
tota Ciuitas obuiam profusa multis lacrymis, incredibili commiseratione res xit hominem de tanta dignitatis fastigio in tantas calamitates prolapsum. ID
265쪽
Caput III. 37 quoque miserabili prope habitu incedebat. His omnibus commiseratio populi augebatur. Ueptus a Martino tandem intemce oone Ciuitatis primus Cardinalis efficiatur, nec annum Ditegrum superstes e vita migrauit. Haec ibi Aretinus, e quibus D. Maiia1- bourg discere potuit Ioannem non metu perpetui carceris , quando a militibus Mantuam ducebatur , sed cum manibus
militum elapsus erat , in Liguribus liber ac sui iuris existebat, nilailque sibi timere debebat, sponte sua Florentiam veniis , pedibusque Martini sese subi jcien
do, eum ut verum & unicum Pontificem agnouisset, Quod idem retinus Martino V. de Ciuitate Florentina conquerenti his verbis sese dixisse testatur: Ioannes Pontifex , de cuius depossitione propter vim adhibitam multi dubitabant, s firmpulus quidam relinquebatur In mentibus, securitate atque fiducia huius loci Florentiam venit, tibique phonte suasi biecit, ac Dominum, Pontificem verissimum recognouit, quo facio omnis es penitus
frupulus, ambiguit assues/blata , nequo enim de i ilia adhibita sellicitus esse
266쪽
13 D DFrtatio II Caput III. qui quam iotes , cum ipsius voluntari in loco sibi tutissimo sit conssecta subiectio
Qur retini verba adeo Martino placu re, ut Florentinae Ciuitati pro hac etiam Ioannis cessione ibidem facta , se plurimum obstringi consessus sit. Unde manifestum fit, si quis scrupulus de legitima electione Martini superesset in nonnullorum animis , hunc sublatum suisse per
spontanea Ioannis renuntiationem, quamuis reuera hac renuntiatione Martini et
O io minime indiguerit, utpote quae egitime a tribus obedientij fael a ,4 consensu totius Orbis Catholici confirmata sitit. Quae omnia de Decretis sessionis quintae dici non posse, lac Dissertatione ostendimus, Tequenti adhuc pluribus demonstra
267쪽
EGERA M secundo Capite Dissertati
nis Antueri iensis de Sensu, quo Patres Constantiensis Synodi pos trium obedientiarum unionem duo priora Decreta sessionis quintae susceperant, inquisiueram Capite tertio , an Martinus V a tribus obedientiis in Pontificem electus ea Sedis Apostolicae auctoritate confirmauerit quamuis autem D. Maimbourg hunc ordinem in uerterit,& quod priori loco a me traetatum erat, in posteriorem reiecerit, placuit tamen Dissertationis meae ordinem retinere,&prim ipsorum Patrum Constantiensiu mentem , tum Martini V.
iudicium inuestigare , quod quatuor sequentibus Capitibus faciemus. In primo itaque agemus de varijs opinionibus, quae circa superioritatem Concilii illis tempo-
268쪽
ribus propugnatae fuerunt , Vt inde comstet, quo sensu Decreta sessionis quintae ab una obedientia constitui potuerint S cundo de Patrum Constantiensium memte post trium obedientiarum unionem, Ut pateat,an communi omnium suffragio Decreta illa suscepta, & de absoluta avehor,tate Concilii supra Pontificem intellectata fuerint. Tertio demum & Quarto de iudicio Martini V a tribus obedienth in , Pontificem electi, ut manifestum fiat, an, Decreta illa de superioritate Concili imtellecta Sedis Apodolicae auctoritate com firmata sint I. De ari' 'nionibus circa supremam Comcili Generalis au foritatem tempore
Constantiensis Synodi. INTER varias opiniones, quae temporibus Constantiensis Concili de auctoritate Synodorum Generalium circumferebantur , Una erat a pluribus Doetoribus propugnata, quam Benedi nus XIII si
stinuit, Romanum scilicet Pontificem in
269쪽
Caput . IAI nullo casu subijci Concili iudicio. Cum enim a Cardinalibus anno 14 8. ad Concilium Pisanum pro sopiendo schismatta
cuocaretur , eorum operam crist, inquit Omo . Chronio.
D. Antoninus Tomo . Chronicorum ti ''' tulo et a paragrapho 3 diXitque Controuersiam fore de iure Papatus inter se Gregorium , s nihil ad eos spectare de re
ipsa. Idem sustinuit etiam os senten is, Ytu.
tiam Pisis contra se latam , alserens Car dinales potestatem N auctoritatem conuo candi Generale Concibum a tempore Apo- solorum solis Romanis Pontificibus reseruatam temere usurpasse,& non considerantes , quod inferior superiorem non potes fluere, et e ligare , iurisdictionem s potestatem iudicandi Sedem ipsam sebi temeritate sacrilega vendicasse. Ita Benedi nus
in Conuentu Barcinonensi, cuius sententiam propugnasse plures Viros doctos, notat Odoricus Raynaldus ad annum Isso 9. ubi ex Manu scriptis Codicibus adfert, hanc eorum conclusionem pluribus rationibus, wanriquorum auectoritatibus comprobatam Ouὰd propic nullum crimen is , viti,
Papa potes deponi a Papatu per aliquem In . Z
purum hominem, vel per aliquos alios ho-
270쪽
i et Disrtatis III. mines mundi, sue sim Cardinales, siue Archie sto' siue Primates,sive Patriam
cha , nec etiam a Conciti Generali , imo nec a tota Ecclesia Vniuersali. De qua sententia intelligendus videtur Ioannes Gersonius libro de potestate Ecclesiastica, T Consideratione et dum scripsit Fallor,s G si ς non ante celebrationem huius Sacrosam
cta Consantiensis Synodis occupauerat
mentes plurimorum litteralium magis, quam litteratorum isa traditio, ut oppo
storum dogmati lator fuisset de haeretica
prauitate vel notatus vel damnatus. Secunda sententia fuit,Pontificem etiam tempore schismatis viventem non posse
deponi, nisi ob crimen haeresis, quam ipsum Pisanum Concilium sequi voluit in, deponendis Benedicto XIII. Gregorio XII hos enim nequidem ut dubios Pontifices deposuisset, nisi haereseos crimini obnoxios, contra Articulum Fidei de unitate Ecclesis ambos pugnasse existimassset, ut late probauimus ex Actis editis ipsius Concilij, quibus in huius veritatis coibfirmationem allia addi possunt hucusquα inedita. Aeta enim a Notarijs ipsius SP nodi conscripta, de hactenus in edita res