장음표시 사용
281쪽
Nersa, maduersa veritate non sym sn
res di cultates Iuris iaciti, quam ante Concilium Pisinum erat de Iustitia duo
Secundo , si nemo dubitare potuit αIoanne XXIII. quin certus, indubitatus Papa existeret, cur igitur Ioannes Cardinalis Ragusinus arma Gregorij XII. cuius Nuntius existebat, in valuis Monasterii Augustinianorum Constantia publice appendillet & Ioannis XXIII sequacibus ea de nocte auferentibus , magna illa animorum contentio exorta fuisset inter Patres Concili , de qua testatur Regestum Adhorum Constantiensium in duobus Co
dicibus Manuscriptis Cumque super o ri
xiones appensione dictorum armorum, α ι 'ες o deletione , siue amotione eorumdem inter congregatos in Concilio oriretur dis platio mandatum est Praelatos, ct alios, qua ad Concilium venerunt, congregari s per hoc. Die Martis et O. Mensis Novembris congregatis euerendit mi in Chrso Patribus Dominis Sanctae Romanae Ecclesia Cardinalibus numero decem, octo Praelatis , Procuratoribus Domin rum ,
Magistris, s alijs in Sacro Constantiens
282쪽
is Dissertatis III. Concilio existentibus in Aula inferiori Pilati Apostolici pro causa μ' adicta, his
synper ea per num ex Dominis Cardinilibus propositio fieret, varia inter eos fuere sententia alijs asserentibus arma prad,
cta appendi siue sigi potuisse s per consequens , ex quo deleta fuerant, reponis bere is huius sententia fuerunt Dominus Festrensis, Concordiensis Episcopi,s plures alij alijs ero asserentibus supradicta arma in locis praedictis in obedientias omini nostri Ioannis Papa XXIII. constitutis appendi siue affigi non potuisse, sperconsequens , ex quo deleta fuerant, reponi non debere is huius sententia fuit D. Patriarcha Gradensis, s alis, qui plures quam alteri sententia adhaeserunt, dicentes , nisi Angelus Corrario personaliter veniat, p-s ius arma ibidem non debere depingi Verum quidem est, nihil tunc a Concilio desuper statutum fuisse notanda tamen sunt verba Regessi Constantiens Concili , ex quibus habemus, nullatenus dubitatum fuisse, quin regorius XII arma Poniticia assigere potuisset in valliis Monasterij, si personali ter Constantiam venisset , quaestionem solummodo fuisse de Ioannα
283쪽
Caput II. Is seius Nuntio. Quinimo plures Patres arma Gregori recte a Nuntio appendi potuisse sustinuerunt. Vnde inanisesto constat, Ioannem XXIII. pro certo&indubitato Pontifice ab omnibus agnosci non debui use, cum Gregoris arma Pontificia in Dice-cesivi praesentia Ioannis XXIII a Gregorio vel eius Nuntio iuxta communem
sententiam appendi potuerint. Tertio, si numquam Constantiae dubitatum sui de Pontificatu Ioannis XXIII. cur igitur Ioanni Dominici Nuntio Gregori supradicto publicu ingrestirian cum pileo rubeo facere cupienti in plena Congregatione anno qIF. die . Ianuari coram Ioanne XXIII. aliqui licentiam illam concedendam esse asseruerunt λ iij
quidem asseruerunt, inquit Regestu Constantiense, licentiam Fratri Ioanni Dominici concedendam , cum capello rubeo ingrediendi , huius sintentiae fuit Rexerendis mus D. D. Petrus titub S. Chrysogoni Presbyter Cardinalis Cameracensis s quidam alij. Et cur igitur sententia ista Petri de Alliaco praeualuit, iuxta eam lino Ioanni permissu fuit tamquam Cardinali cum pileo rubro Constantiam , et in-
284쪽
ingredi Die namque Martis et et Men sis Ianuarik, teste Regesto M. Frater δε- annes Dominici tituli S. MarciPresbγter Cardinalis Ragusinus et Cardinalis ,
cum capello rubeo medius inter Dominos Ducem Bauaria, s Ducem Ela , ac D. Ioannes electus Consantinopolitanus in
habitu Pralati cum capello nigro sic is obedientia Gregori nominati, sequentibus eos Dominis Mormaciensi Spirens , merdensElpisim in obedientia diciti;
gori per entes , qui omnes praedictis L gatis dicti Gregori extra Constantiam obuiauerunt, Ciuitatem Constantia sent gressi, in Conventuque Eremitarum S.
Augustiis , qui pro habitatione Gregorjs suorum a Fignatus fuerat, collocati sunt.
Ita egestum de Ioanne Dominico quem Gregorius XII primo Archiepiscopa Ragusinum, pos ea an Isio 8. a. Iunij Cardinalem creaverat, in quo gradu numquam receptus fuit a Pisano Concilio, vel ab electo ibidem Alexandro . eiusque u cessore Ioanne XXIII qui ultimus omni conatu impedire tentabat, ne Consta tiam ramquam Cardinalis ingrederetur;
quod dum Synodus Constantiensis perlub
285쪽
Caput II. I 37st , indicauit se Ioannem XXIII. pro
unico, certo desindubitato Pontifice non habuis e Ne autem, quae de pileo rubro hucusque dicta sunt, D. Maimbourg in dubium reuocet, consulere potest Codices suos Manuscriptos Bibliothecie Vi stor,nae, quos huic veritati testimonium perlibbere reperiet. Plura adiungi possent de mente Patrum Constantiensium , nisi de ea ex Actis sessionis decima quartae clarius conssaret, quam V in dubium reuocari posset. Cum enim Gregorius XII sese pro Pontifice
gereret, antequam de Pontificatu cederet, remota a Concilio Ioannis praesidentia nouam conuocationem Concili si ri debere contenderet, non dixit Concilium Gregorium pro Pseudopontifice habendum he, sed quomodo si dubius Pontifex esset,&c oncili j conuocatio ad ipsum spectare potuisset, Patres in publica es-
sione die iam conuocationem , auctoria a s C ita V tionem,
sconsi mationem in quantum ad ---δες i' Gregorium pertinet, s attinet eis admi- ferunt , desces onem Pontificatus communi omnium consensu acceptarunt Vimanis tum sic eos Ioannem pro unico m
286쪽
dub1tato Pontifice non habuisse , sed potius pro dubio , quem licὸ iuxta sententiam nunc communiter receptam Concilium Generale iudicare potuerit, tunc tamen Patres Constantienses illo solo titulo iudicare ausi non sunt, quὁd plures tendirent sententiam , quae Pontificem etianti dubium a Concilio Generali ob solam liprelis causam iudicari posse sustinebat. Neq; id negare potest D. Maim bourg, cum ipsemet admiserit ad finem cap. 23. n. Ma;-ι,, , Tractatus historici, pag. 26q. pluresne-α, -ἡ gare , quod Concilium Vniuersale po-ζὰ es si . ,, testatem habeat iudicandi de Pontifice , he es , sep . , qualiscumque ille sit, nisi in causa hae qu. qui ,ressi. , Hoc enim loco cum Auctor iste loquatur de dubio Pontifice, eum fateri necesse est , sustinuisse plures Theologos vel Scriptores Ecclesiasticos, quod Concilium Generale nequidem dubium Pontificem iudicare possit. Illam sententian
ego Dissertatione a Patribus Concilii P, sani placuisse ostendici probaui namque ex Actis illius Concili , non suffecisse, Patribus, quod ob dubia a sti Guxi ignoraretur , quis ex duobus contendentibus pro vero Papa habendus esset
287쪽
jed insuper discuti secisse , an schismatis
nutritores verique haeretici Censeri deberent , ut eos illo titulo Papatu excidisse sententia Synodica declararent. Vestigia autem Patrum Pisanorum insequi voluerunt Patres Constantiensis Concili j de quibus reserunt Gesta hucusque ineditata, quod inter alios articulos accusationis Io annis XXIII. inseruerint& illum, qubdsouisset, Queretque schisma haeresim , ut sic manifestum feret, etiam plures
istius sententiae fuisse in Constantiensi Concilio, quὁd nequidem tempore schissimatis de Papa dubio iudicari posset , nisi
Additur quidem in Gestis Constantiensis Concili , quod post te stionem supradicti articuli in publico Patrum congresssu surrexerit Cardinalis an sti Marci, ceXpresse monuerit luod attenderet Coucilium , quod Procurator Concili propo-serat, ut in citatione propone ettur , cri
men arsis, s fautoriis bis malis, s alia
quaedam, de quibus non consabat Qtio sque ex ea Cardinalis admonitione articulus haereseos omissus fuerit in sententia contra Ioaninem XXIII a Concilio Con
288쪽
santiens latari hoc tamen nihil secit adprobandam superioritatem Concilii si
pra certum indubitatum Pontificem . Cum enim Concilium Ioannem pro indubitato certo Pontifice non haberet, ipsi que de Papatu cum duobus aliis, ut supra
monstrauimus, contenderet, eum tamen
inultum reluctantem deponere ausum non fuit Constantiens Concilium , sed postquam a Cardinale . Marci notatum fuerat , non constare de haereseos crimi-I. ne, statim MA Romanorum C i es, sti/Cρ io μή s Deputat , pluresque ali tractauerunt
materiam , quod Papa consentire sententia sua depositionis , s ex abundanti, nuntiaret. Ita Gesta Constantiensis Concili hucusque inedita , in quibus adiungitur ordinatum fuisse, quod Cardinales de Ursinis , Cameracensis , de Thalanco, Saluciarum. Florentinus irent adimpam, ad persuadendum supradicta, eosque tuisse , Papam consensisse in sermula cedulae sibi oblatae, qua sese determinati ni Concili subijciebat, eiusq; sententiam sese ratificaturum, comprobaturum, a ceptaturum promittebat. Neque satis suit Concilio , quod ante sententiam Ioannes XXIII.
289쪽
Caput I. 161 XXIII praediet promiserat,seque de Papatu es iurum obtulerat, sed, post sententiam Concilium misit ad Papam H-quiunt Gesta supra laudata in Papa sententiae acquieuit, s ex abundanti renum
tiauit in forma praedicta e tisprascGEt ex his videre potest D. Λ1aim bourg, quid Patres Constantienses pos sestsonem quintam senserint de potestate coaetitia Concilis supra Pontificem. Si enim Papam dubium tempore schismatis deponere ausi non fuerint, nisi ipso consentientiente, approbante dc de iure suo cedente, dicendine sunt unicum , verum .indubitatum Pontificem coaetitiae Synodorum potestati sub ijcere,& hoc sensu secundum sessionis quintae Decretum firmare voluis
se offirmat quidem D. Maimbo uri, qui
capite et s. id probare conatur argumentis Basileensium, quae hic resutarem , nisi mentem Patrum Constantiensium ex soli siis , quae in Synodo ipsorum ficta sunt, inuestigandam suscepissem. Relietis itaq; argumentis Basileensium, quibus Eugenius I V. , pluresque illorum temporum Viri grauissimi responderunt, ad Concili timo
290쪽
Constantiens redeo,quod post trium obedientiarum unionem numquam ausum sui Decretum secundum sessionis quintae de unico , vero , indubitato Pontifice
Vnum ex praecipuis fundamentis, quo hanc veritatem comprobaui desumptum erat ex Gestis Constantiensis Concili hucusque ineditis , in quibus refertur , quod post trium obedientiarum unionem magna animorum contentio exorta fuerit de reformatione Ecclesis in Capiteri in membris, Natione Germanica, Rege Romanorum volentibus eam fieri ante electionem nius, veri,& indubitati Pontii reliquis vero Nationibus cum Sacro
Cardinatium Collegi volentibus fieri post electionem eiusdem Additur in iisdem ,
estis, Nationem Germanicam tandem
consensum prςbuisse de eligendo ante resormationem Pontifice, dummodo a Concilio expediretur assecuratio, cautio per Decretum irritans , quod post electioneA Papae fleret reformatio ante coronationem Papa administrationem aliquanta. Cumque ad hanc Nationis Germanicie petitionem fuissent factae diuersae formae