Tractatus de sensu et auctoritate decretorum Constantiensis concilij sessione quarta et quinta circa potestatem ecclesiasticam editorum cum actis et gestis ad illa spectantibus ... opera et studio d. Emanuelis a Schelstrate ..

발행: 1686년

분량: 440페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

271쪽

Caput . q3riint, omnes Magin ros in Theologia tam T Episcopos , quam Abbates, Generales is T i. Ordinum Mendicantium anno IAI 0 die 28. Mensis Mai ad requisitionem Sacri Cardinalium Collegi congregatos bisse

in Sacristia Conuentus Fratrum Minorum de Pisis, ut deliberarent de his duobus articulis Primo , An duo de Papatu contendentes essent schismatici, haeretici, putandio secundὸ dato quod sic 'trura s. titulo haeresis sint ab Uniuersali Ecclesia, Papatus regimine ei ciendio Additurque in Aetis: Ad has quaestiones habita plumes ad inuicem matura deliberatIone, Concorditer unanimiter responsum fuisse , prae die os contendentes haereticos censeri,& ut tales per sententiam Concilli declarari , ac Pontificatu eijci post Ita prout te nos fuisse ex sententii ipsius Synodi ostendimus supra. Atque hec est sententia, quam adeo veram putauit Ioannes XXIII. ut dum ali quis initio Constantiensis Concili per cedulam publicasset, eum inuitum cogi posse ad cedendu de Papatu, in alia cedula quaestionem proponi fece Labiarii: Si et erus, canonicus Papa non su

spectus de ars pol it ab aliquo compelli

272쪽

i Dissertatio III.

te arrifario Et rursus in alia responderi curauerit : Quod hoc esset manus poner . in Christum Domini δε qui contrarium publicauerat, sibi si bonus Christianus, intellexisset Scriptisas , Hlatenus tm

ba pijs auribus siue S set Haec itaque est

secunda sententia de auctoritate Concilij illis temporibus ubiq; fere recepta, quod ob solam haeresim de Romano Pontifice

iudicare liceret. Tertia sententia fuit Petri de Alliaco Cardinalis Cameracensis, qui tenuit, Pontificem tempore schismatis pro pace Ecclesiae celerius procuranda ab niuersali Ecclesia seu Concilio Generali compelli posse. Extat eius sententia in cedula quidam initio Constantiensis Concili publicata, in qua reperiuntur variae Conclusiones de facit Ioannis XXIII., quibus statuit Ioannem attenta perplexitate schis malis cedere debuisse , d nolentem p ruisse tamquam schismaticum in de fautoria chili naticae prauitatis suspectunta Iegitime condemnari illos autem , qui in casu praedicto Papam tamquam haer licum vel schismaticum condemnarent, Wdietam condemnationem iustam is

273쪽

nonicam assererent , nullatenus haereticos censeri poste. Ecqua edula lucem accipit eiusdem Cardinalis Cameracensis sententia, quam in eodem Concilio Constantiens anno qII. Xposuit . Pari Tractatus de auctoritate Ecclesiae, cap. 2.

ubi asserit, Papam subijci Concili Gene

ralis iudicio in casu, quo accusatur de cri-nain haeresis propria dictaeos quibus

dam alijs, qua posseest quodammodo adba

resim reduci.

Quarta autem sententia sui de auctoritate Concili tempore cli sinatis , quod nimirum illa sese non extenderet ad reformationem Ecclesicae, utpote quam non nisi post electionem Pontificis eodem consentiente feri posse sustinuit Franciscus Zabarella Cardinatis Florentinus omnium Canonis larum sui temporis facit Princeps Adduximus eius sententiam Disset ratione . praesentis Trachatus , in qua ex Gestis Manuscriptis Constantiensis Synodi ostendimus eum cum suis sequacibus noluisse admittere articulum de reformati ire, quia non erat verus de ore, ideoque φ

omissum fuisse in Decreto primo sesssionis quartae, in qua scissione prstermissum qu T quu

274쪽

146 Dissertatio III.

que sui Decretum secundum de auctoritate Concili coae tua supra Pontificem,

ut abunde supra monstrauimus. Quinta sententia fuit plurium Patrum Constantiensium , quod nimirum Concilium Generalem Ecclesiam repraesentans habeat auctoritatem tempore schismatis, non solum ad procurandam unionem deponendo illos, qui de Papatu contendunt, Gad iudicandum de materia fidei damnando eos, qui contra illam hqreses seminant, sed etiam ad reformandam Ecclesiam ci ca ea , in quibus tam membra quam C put ipsum reformatione indigent: hoc modo Decretum primum sessionis quintae interpretatur Cardinalis de Turrecremata lib. a. de Ecclesia, cap. 99 asserens de sola Constantiensi Synodo actum fuisse Fa - . I sem inquit Turrecremata , quod Comae Gesia, cap 99 santia declaratum sit siue decretum H

Vniuersa Synodo in Spiritu Sancito legitime congregata ; plane numquam in Comstantia se hac forma legitur Decretum factum declaratio autem a saper Patres illossub obedientia Ioannis XXIII. com gregata emanauit sub hac forma: Hacsam Synodus Constantiensis Generale Cou

275쪽

eilium faciens pro extirpatione praesentis Fhismatis, Arione ac reformatione Gclesiae Dei in Capit , in membris flenda declarat, quod ipsa in Spiritu Sancto legit, me congregatac c. Quibus verbis indicat, de solo Constantiensi Concilio temporta schismatis celebrato intelligendum essα

primum Decretum, de quo omnino tempore etiam plures intelligunt Decreturrita secundum, quod cuicumque, cui cumque dignitatis, etiamsi Papalis, qui mandatis

aut praeceptis huius Sacra Synodi, sum iusiumque alterius Concili Generalis legitime congregati s per praemissis si ad eo ecfantibus facitis , velfaciendis obedire contumaciter contempserit, nisi respuerit, condigna poenitentia sub ciatur , debite puniatur , c. Ad nihil enim aliud huic Decreto adiuneta putant haec verba : Super praemissis , si ad ea spectantibus factisque faciendis, nisi ut secundum Decretum reserretur ad primum de solo schismatis tempore statutum , quo Patres Constantienses contra opinionem Cardinatis Zaba- rella, sequacium declarabant, Concilium Generale non solum dei schismatis causas decideres, sed acclesiam hia a Ca-

276쪽

a 8 Dissertatio III.

Capite, membris resormare posse

cunctos etiam de Papatu contendentes Decretis desuper faciendis obedire debere,, ita ut obedire nolentes deponi possint ac legitimae poenitentiae subijci Sexta demum sententia fuit Ioannis Gersonii, qui tenuit Concilium Generale esita supra Pontificem, adeoq; Pontificem Coimcili Generalis iudicio subiici , quo sensu

interpretatus est Decreta Constantiensis Concili , quae non de solis Synodis tempore schismatis , sed de Oecumenicis Conciliis quocumque tandem tempore celebratis intelligenda esse putauit Patet id ex duobus sermonibus eiusdem Gersonij, quorum num Dominica secunda post Epiphaniam, alterutro laggio Regis Romanorum coram Patribus ipsius Constantiensis Concili habuit, in quibus Decreta sessionis quintar interpretatus est de sup rioritate Concilii, quae interpretatio adeo firmiter menti eius inhaeserat, ut a Romano Pontifice ad Concilium Cenerale, appellari posse, nullatenus dubitaret vim de Martino V. Decreta sessionis quinta ibi sensu minime recipienti, lappellationem a Pontisce ad Concilium Vniuersale

277쪽

Caput II. Isis reprobanti, verumq; indubitatium Pol tificem pro supremo in causis fidei Iudice habendum esse statuenti, opposuit Gersonius Tractatum sub hoc inula An s quo h et modo appellare liceat , in quo ostende Ie 'hys φconatur , declarationem Martini pugnare cum determinatione sessionis quinte, qua,

inquit, multipliciter facta es se pracficata.

Respicit his verbis ad ea , quae Constantiae faeta erant in causi Ioannis XXIII. quem iuXta Decreta Constantiensi de superioritate Concili intelle fla iudicatum,&depositum fuisse existimabat δε illam Io, annis Gersoni sententiani pluribus propugnarunt Edmundus Richerius Ioannes Launotus, D. Maim bourg, quorum opinionem sequenti Capite examinabimus. A II. De sns , quo Patres Consantienses ante es post trium obedientiarum unionem

Decreta bionis quinta si ce

perint λVAMVIS plures fuerint de auel orit te Concili opiniones, ob quas ses

278쪽

cherussa

rso Di tatio III.

sione quarta quinta motae sunt dissicubtates illae , quas hucusque ex Actis di Ge- si Constantiens Concili indicauimus, solam tamen opinionem sextam Concilio placuisse , multipliciter factam a practicatam fuisse, voluit Ioannes Gersonius cuius sententiam his verbis probandam , suscepit Edmundus Richerius lib. a. Historiae Conciliorum Generalium, capite . De causa Ioannis XXIII. ijsdem sessio-

senibus quarta dc quinta Patres cauent, ne Joannes XXIII., quem pro vero .indubitato Pontifice agnoscebant, totum

Concilium, vel partem Concilij, hoc est, personas eidem Concilio adhaerentes interturbet, vel alio traducat ipso inuito Concilio, hocque es primum exemplum praxeos Decretorum de Concilli aucto ritate supra Papam . . die a Mai in . a stione formulae citationis contra Ioan nem Papam Concilio parere detrectan- tem, contra Hieronymum Pragensem instruuntur. Hocque est secundum exem plum praxeos Decretorti quartς quin- ,,t sessionis contra Pontificem . . decima aettone,die Iss Mai pronutiatur sententia

ri suspensionis ab officio Papali contra I.

279쪽

Caput II. Isris annem XXIII. hocq est tertium exem plum praxeos auctoritatis Concili supra, Papam . . . duodecima sessione, die p. se Mai Patres sententiam dissinitivam ad-

uersus Ioannem pronuntiant, illumque, velut notorium Simoniacum, bonorum ι,, Ecclesiae dilapidatorem, totorie scalm da ligantem Ecclesiam suis detestabilibus, atque inhonestis vita, moribus c. coim demnant, ta Papatu atque omni eius

administratione spirituali, temporali

priuant atque deponunt . . . Et hic Oc- Currit quartum monimentum praXeos

,, auehoritatis Concili supra Papam, ,, Hucusque Richerius clare supponens, Ioannem X X III . a Patribus Constantiensis Concili pro certo, indubitato Pontifice habitum fuisse,& consequenter quidquid Constantiense Concilium Contra eum statuit, pro superioritate Concili facerC, Idem omnino supponit Ioannes Latinoius

tr. varijs litteris de Cons antiensi Concilio scriptis , cuius vestigia lates, ut ubique trita Tractatu suo historico solet, insecutus est D. Maim bouri, qui sinit caput 3 non semel, sed epius affirmans, quod Concilium Constantiens numquam dubitarit,

280쪽

quin Ioannes XXIII esset verus Papa .. Verum quamus Concilium Constantiense initio Ioannem pro Pontisce habuerit,non tamen pro certo, indubitato ab alijs bedientij laaberi debuisse, iudicauit enim Concilium Constantiens Ioannemis XXIII pro certoin indubitato Pontifice ab omnibus habendu esse duxisset, cur igitur quibusdam eum pro tali initio eiusdem Concili habentibus, ta nemine iudicari posse amentibus , Petrus de Alliaco Camdinati s Cameracensis in cedula per Philhγpum abbeum ex Manuscripto Codiceta Capranicens in Appendice Constantiensis

Concisi publicata opposuit hanc primam conchisionem P Licet Conciliam si Antim' fuerit Emme a canonice Onu catum , ri tris canonice celebratum, o duo olim contendentes de Papatu iust e, canonrceolii 'dua condemnati, electio Domini Alexandri

Viuerit canonices rite fari ,ου dicta et aio ab illis qui fuerunt in dicito Concilio, fuerit legitime,s canonice accena, prout tu omnia tenet obedientia Domini nostri Papa Ioannis XXIII. tamen duae obed, wntia duorum contendentitim probabiliter tenent contrarium , in qua 'nionum L

SEARCH

MENU NAVIGATION