장음표시 사용
251쪽
Capti III. 23 sonis decima quartae ipsim et in dubiuia tareuocarint, seseque illis non teneri , publice coram singulis Nationibus exposuerint Clarius autem infirmitatem Decretorum illorum videre poterit ex alia protestatione Cardinalium postea contra Regem Romanorum , Nationem Germanicam edita , in qua non solum fatentur, quod Ierus populus nonnullorum 'π gnorum. Prouinciarum nondum solide des vit
clare Concilio adhaeserant sed .evi com mi protesta
muniter fatebantur, expectarentiendae et
risionis Summi Pontificis euentum, Ut si M-- lectus ore canonice IID Ue Irent, IIas HrasNon δε-
non . Nec non etiam , quod quorumdam qui eidem Concilio adhaeserant propter rumores discordiaru s quasi impressionum, quas in eodem Concilio fieri audiebant , si dem iam de eodem Concilio vacillare
ideoque friptum belatum tunc fuisse a pluribus Magnatibus alijs 2 etitoribus
pacis nionis Ecclesia, in Italia pluriamum dubitari , ne in Urbe Romana praetextu rumorum s dilationis praedicIorum
aliquis pro Summo Pontifice assumeretur, cui forsan ramis attentis tota Italia ob diret. Haec sere in terminis Cardinales
252쪽
ante sessionem trigesimam nonam, e quibus patet, quaenam tunc esset plurium idelium de Concilio Constantiens opinio, quaenam de admittendis eius Decretis non Cardinalium dumtaxat, sed totius ferme Italiae sententia , pro qua Nationem quoque Hispanicam adducere possumus,quod illa publice cum Cardinalibus admiserit, ad electionem Pontificis procedi posse nou obstantibus quibusdam huius Concita D cretis, quibus, inquit, Nos sanicatis , etiamsi alias valida exserent, novi figamur. Quo nihil clarius dici a Nati ne Hispanica potuit, nihil manifestius de auctoritate Constantiensis Concili an
trium obedientiarum unionem in edendis de eleehione Pontificis Decretis post rorum memoriae consecrari valuit. Statuerat Concilium Constantiens a te unionem Hispanorum, a Cardinalibus
procedi non posse ad electionem Romani Pontificis, nisi de consensu Concilii, quod
Decretum non solum tamquam inualidum Cardinales impugnarunt sed a tota Natione Hispanica reiectum hac ratione
fuit, quod etiamsi alias validum exseret, se illo minime ligari existimaret. Haesi Post
253쪽
Caput III. Iaspost sessionem trigesimam octauam Natio Hispanica in publico Instrumento , quod nomine Sacri Cardinalium Collegi , cduarum aliarum Nationum in Ecclesia Constantiensi Regi Romanorum , Nationi Germanicie praelectum fuit,& ab ipsa Natione Gallicana negari non poterit, Vtpote quae una ex duabus illis Nationibus fuit , .non solum hanc Hispanorum sententiam protestationi suae inseri,
sedi per Archiepiscopum suum Bituri- censem publice legi permisit. t e omnia hic annotare placuit , ut videat D. Maim bouri, quana longe a Ver abe
ret , dum Decreta sessionis quint: e tamquam Concili Generalis statuta ab omnibus accipienda esse voluit. Si enim fatentibus inconstantiensi Concilio Gallic nae Ecclesiae Episcopis , Natio Hispana
non tenebatur Decreto sessionis q. quia eidem non adsuerat, multo minus tenebitur Decretis sessionis quinta Sedes Ap stolica , quae non solum ei non interfuit, sed per tres sese pro Pontificibus Romanis gerentes, ac per plures de Sacroca dinalium Collegio Romanam Ecclesianti repra sentante manifeste contradixit.
254쪽
Neque responsum meretur, quod D. Maimbouride Concilijs Generalibus, signanter Tridentino obijcit, ac si eorum
auel oritas in discrimen vocaretur vacillante auctoritate Constantiensis Synodi. Non
sufficit enim ad Concilium Vniuersalta, quod omnes Episcopi conuocati sint, prout falso supponit Auctor istes; sed requir,
tur, quod legitima auctoritate conuocentur. De illa namque si dubium exurgat, S variae Catholicarum Regionum sentemtiae reperiantur, quibusdam volentibus ab illegitima auehoritate Concilium Onu catum esse , ideoque sese non teneri, nec velle ad illud accederes, sicut magna Italliae Germania pars cum Gregorio XII.& quatuor integra Scottae Hispaniarum Regna, multaeque aliae Regiones cum B nediisto XIII sentiebant de Constantiens Conciliori tunc auctoritas Concili ex plurimorum Catholicorii absentia, contradictione infirmatur . Et hoc est , quod
in Constantiensi Synodo a duabus obedientiis non semel, ed saepius dictum fuit,& ab ipsa obedientia Ioannis X XIII. negari non potuit, utpote quae nouam Concili conuocationem admisit,&in litteris,
255쪽
Cnput III. 27 quibus obedientiam Benedi sti XIII Con
stantiam euocauit, a Generalis Concilij titulo de communi quatuor Nationunta suarum consensu abstinuit. Quod si Patres Constantienses, ipsaque Natio Gallicana morem gesserint Hispanis Conciliuante trium obedientiarunt unionem pro particulari,in non Generali tenentibus: quid quaeso nunc D. Maim bourg aequiparat hoc Concilium Vniuersalibus, de quorum legitima conuocatione nemo Catholicorum umquam dubitauit At, inquit D. Maim bourg, si non sussiciat conuocari omnes ad Concilium , ut conuocati fuerunt Episcopi aliarum duarum obedientiarum per Ioannem XXIII. H. eretici obi jcere possent praecipue con- tra ridentinum Concilium , quod ibi neque adfuerint Episcopi Ecclesia An-
glicanae , neque Danices, neque Norue-giae, neque Sueciae, neque ex ea Germaniae parte, quae sequebatur Confessionem Augustanam dicere possent' non ad-- fui e Graeciae Antistites, non Orientis, neque AEgypti, qui omnes tempore Tri-
dentini Concili non magis dici pol serant de obedientii Pontificis Concilium
cane, ni ceux de Dannemarc de No vege , de
256쪽
Ti se, conuocantis, quam erant tempbre Coms ityri: stantiensis Synodi illi, qui Petrum de Lu- h VJ h ἡ vel Angelum orarium sequeban-
ἡI .. posuit, quod Scriptore Catholico indigna
o pom Aog ad eam uno verbo responderi possit Concilio scilicet necessariam est non posse praesentiam eorum , qui foris sunt. Angliae, Graeciae, Orientis,4 AEgypti Regiones in schisma haeresim prolapsae erant, ut illarum Episcopi aeque a Germani Lutheranam haeresim sequentes Mira Ecclesiam constituti essent. Potuit itaque sine illis tota Ecclesia per Concilium Tridentinum repraesentari , prout re ipsa repraesentata fuit. Sed aliud erat de Conmsantiens Concilio, a quo Catholici ipsi ex rationibus supra citatis aberant, quibus Concilio contradicentibus & repugnantibus, tota Ecclesia Constantia repraesentari non poterat. Accedit, Caput defuisse Ecclesiae, sine cuius consensu Decreta similia, qualia sessione quinta publicata seruntur , robore suo carere dicenda sunt: cui Concili secundi canon pro Primatus honore Constantinopolitante Ecclesiae tri
257쪽
buendo nullius roboris suit, quia Sedes Apostolica, neque per Legatos Concilio adfuit, neque per se Canonem probare voluit.
creta Constantiens Concili auctoritate, sua destituantur, quia absuerunt duae obedientiae, Iontifex non interfuit se Seque rentur ex inde terribilia quaedam : ac primo quidem , quod condemnatio e serorunt Niclem Mus foret inualidae , quia condemnati fuerunt sessione deci
mi quinta ante unionem reliquarum se duarum obedientiarum, S cum nondum
Pontist x Concilio adesset. Secund6,quis ldetestabilis illa propositio Ioannis Petit, qu e cuilibet vasallo permittit, impo-
nit occidere tyrannum,quocumque mo
do possit, non esset legitime condemnata haereseos. Et demum, quis i sententia condemnationis, depositionis Ioannis XXIII. , quae dudum lata fuit ante se senionem duarum illarum Obedientiarum, sine ulla auctoritate facta fuisset: , IuX-
ta illud Cardinalis Iuliani ad Eugenivi IV. Nam si quis dixerit, Decreta illius
mille, parce quet iles furent co-danuaces enua sellio I . avarat runio dii reste des eu au tres obediences quan il ' avolt poliat en-core de Pape ait Concite. Ne condenaent, queccite detestabie proposition de Iean Petit, quechaque particumculier petit merito irement, doli uer uia tymran ei quelque nranter que ce
258쪽
pas legitime. nriuationem olim Ioannis factam vir
nee 'heresi illorum Decretorum non valui se os lia
damnation, tenuit elictio facta illo superstite. Diva
, ii tinus non fuit Papa, ne d anuitas V Frale fui long ςps P . his per Cardinatis ab ipso factos eta
lagitime. rum primum , ut ordine processam
spondeo , illud non maioris momenti esse, quam praecedentia , cum facillima sit illius solutio. Licet enim propositiones Niclessi, Hus a Concilio nondum Vniuersali condemnatae fuerint, a quatuor tamen Nationibus cum deliberatione d bita,vi de communi omnium Nationum, ac Cardinaltu consensu condemnatissent, quorum sententiam Martinus V auctor,tate Apostolica confirmauit, prout speci ii constitutione AH perpetuam rei memoriam quae incipit et u eminentis Ap Alica dignitatis speculo , omnibus mansesessum fecit, ut infra latius videbimus. Quoad secundum de detestabili illa Propositione Ioannis Petit, quς cuilibet, fallo permittiti imponit occidere tyran num, nescio qua ratione Auctor iste nubdiam
259쪽
diam mihi creare volueries habet enlinta de Propositione illa Concillium Constantiense sessione Is . Prahabita demerati sit ne matura declarat, decernis, s desinit bi,
huiusnodi doctrinam erroneam esse in fide G in moribus, ipsemque tamquam haereticam sandalosim . c. reprobat, comdemnate declarat insiper, decernis, s diffinit, quod pertinaciter oebinam hanc perniciosi mam asserentes sint haretici, Stamquam tales iuxta canonicas sanctiones puniendi. Clim enim ex his constet, Concilium Constantiens praehabita matura deliberatione de communi omnium Patrum consensu Propositionem illam tamquam erroneam in fide damnasse, ipseque D. Maim bourifateatur, haereticam iudicatam fuisse , nonne videt Mecretum de illa tamquam in materia fidei conciliariter factum a Martino V. probatum suisse, adeoque auctoritate Pontificia confirmatu iuxta principia a me posita plenum robur obtineres Quod si dubitet hac dαre , legat sessionem quadragesimam quintam, in qua Martinus V professus est, se omnia syngula determinati, concitis, μηλ/ q decreta in materi' fidei per Concilium a Con-
260쪽
Constantiensi conciliariter tenere velle ,
ipsaque sit conciliariter facta se approbare,
ratificare,s non aliter nec alio modo. Vanae itaque sunt terribiles sequelae dc somniorum instar habendo Vtpote quae
nec menti meae conueniunt, nec ex Prim
cipijs a me positis deduci possunt, sicut nec deduci potest, qubd Ioannis XXIII. depositio , aut Martini V electio in dubium reuocandisint, prout D. Maimbourg pro tertia terribili sequela sententiae meae opponit. Supponit namque vehor iste, me voluisse in Dissertatione Antuerptae dita , quod solum confirmata fuerint SP nodi Constantiens Decreta contra Ioamnem iclest , mus in materia fidei conciliariter saluta , unde cap. q. mihi
U. f matis,4 reformatione Ecclesiae . . . . schisine,&iour Dicat mihi, An haec Decreta approbata
Iris sint, necne Si approbata non sunt,d es, bet iuxta sua principia admittere, quod . . TI Q depositio condemnatio Ioannis XXIII iri hi: Ii sit nulla, quidquid eam subsecutum in AE est , subsistere nequeat. . . . Si appro tido cito, I , bata sunt dubitari non putes, quin etiam