장음표시 사용
11쪽
VI. Multis Uen itur . Episcopos non esse meros ferorum opifices . Ied Religionis tores ea eum jurisdisione praestos, ut iis omnes homines flarere debeant , nisi a Catholies nomine aemere Dellari ibid. VII. Disteritur se regendi tot late , quae elidiis Re Conmentibus cohrisianis Dindieatur a Grotis . . . .. Q9 AD CAPUT U. Exercitatio Critica.
. disperuli in hoc capite . . iii N. Iudicium de sacris tribuendum Principibus xon est , quod multis essectum es in prolusione. mIII. Refelluntur eaetera, quibus Gratius hoe argumentum exaraar'erat. Disputatur ADt Dinis Tabulis, quibus eam os m ese obseviritatem Uenditur, in facile intellio' non possint. MAIV. Solvuntur ea , quae ad earundem declara dum perspicuitatem promuntur. I V. Summe audacis e l. Ethnicis Potestin-bus judicium ad ribare de Chri ams δε- eris , quod Catholicis Principuus noti eonia venire satis eonsat. Attamen diuersuas Religionis causse es, non potes, cur Primcipum Imperιum detrectetur , quos Distanorum Scriptorum se veterum Patrum Intentiis profiatur . . . ibid.
VI. Rejiciuntur singula , quibus Gratius per-scera mititur , issuram judicandi is sueris Ub Prisci tu ines. . eamque ob rem ad Principes cujusvis Religionis per
tinere. Ea Om a no em argumetitis continentur, quae ordine east leantur . II
AD CAPUT VI. Exercitatio Critica. I. omnia paucis mare tur , qu.r Gratius in hoe eapite complexus es. IzoII. Refellitur primum argumen um , ex cruoilla es ei ae Principibus licere a judicio Sacerdotum inieris medere. Error Gratii , qui crassi it . Catholicos eum Listhe-δanu decertaine. de ααας σεα inlallibilitate Romani Fontimis, tanquam pr. rimo Religi is dogmate. Exponitur Catholicie Acelesiae Status. I III. Abicitur alterum alius argumentam . Quamquam Fides a DPina ab Di ita a prose ritur , ea tamen a Sacerdotibus ,
quos Chrisus huic rei praefecit , tradenti est . 1 91V. Dolo usus est Gratius , qui quum a
Deoriorum argumenra Hienaea fuscipere eorum tantum mentionem injecit, qaae
lius erunt risoris , O ea tu is , in quibus ea ιJa nitelatur. IN V. EVI eatur oraculum. quod apud Hebraeos reddebatur per Urim O nummim ibid. m. Contemnuntur reliqua omnia , quae Prin- utibus a Gratio tribuuntur. IM
49 Μo ueneni libria. Ia Coasciveruat
Mopsuesteni laudibis Condiderunt
Cerera suppleat Lectoris Human; tas.
12쪽
I. De conissio , quos Gratias I uutus es in eooerilendo libro , de imperio Sum
marum Potestatum circa sacra . Hoc per
spiri non potes, nis ex Hylaria eretamianam', quae inter mari us O Arminia- nos commisse fuere de auctoritate Magistratuum in seris. IL Uriuntur inter Gomarum O Arminiam Leidenses Doctores concertationes de doς- mate mligionis. Omnium sudiis eo intin
nantihas , ut de maimo negotio referretur
in nationali Synodo; Foederati ordines eam eo orari ptis non fuere, nisi simul de publica rate ἡβ institueretur Iu cium. III. A tum 68 aI HOllanssiae ordines, qui deere re in Magi ratuum quodam senatu Arminium O Gomarum ebis audiendos. Querelitibur martyri, quo) politici R
etores de Religione .c noscerent , tamen Senatus tabitus es, qui censuit, eas. quas Doctores agebant , eon in fias non esse de Niligionis fundamentis. IV. Dane operam Orsines. ut inter diDentia entes amicitiam componant. Colloquium Ha- insit ne . quo eos evocarunt. Diu sit e vita Arminius. HGrotius, qui initio me Arminis nee Gomaro Ituduerat, deinde in Arminianas pareos liat. Grot Tom LVI. Res iterum adordines defertur. Gom
ri obiiciunt, publicos Mahisiratus fiata
non esse dio maiores O jusces. Golloquium Hagae convocatur, quo habito Amminianis causa a s.ficitur , quibus in gram Iedulitatem Gratius praesurit. VII. Edieitur de fustis elicendis minis itin Senatu Mugbiratuum es Pasto,um . Is perferri non potuisse ab Orsuibus Gomaris e conteiaum. VIII. Gratius Notteraesumensis assessor erraritus eis. Quamque a Brittanica legatione res silet, Ordinibus Hollandiae auctor es , ut tanquam Ibmmi Neipublicae moderatores de saeia eontroDersis decretum conderent ι in quo disentientibus pacem imperarent.
IX. Traduxere Gomarisae Hollanteos oris dines quasi in eam potestatem in dentes, quae ad Pasorum Synodos pertinebat. Id ipsum Rex Angliae sense. Ordines deo duntur pluribus Arunmanonum Icripti , quae a Gomaristis refelluntur. UX. Prineeps Maurisius ad Gomarissas ani mum at erit, O Gratiam in uincula comierit . Loacta es Synodus Dorisaeena , in qua Arminiani eae iam amittunt.
13쪽
fuere pro auctoritate miseratuum in Sm XIII. In mem temporibus .fle Oeeamnem cris . . meus est constribendi libri, de Imperio XII. Hujusmodi plures Gratius evulgauit. Summarum Potestatum circa sacra. I. Ene ae sapienter docti viri egerunt, ut si quos contra scribere instituerent, o ri D. exponenda eorum to a ratione agendi initium caperent, quod omnes illi, D s quibuscum nobis non convenit si horum tententia incurate explicata sit, lacilius convinci solent. Qui mos in quem potius, quam in Grotium φ Aut
' quando gis ussirpandus eIt, quam cum vidustriae nolisae nervos contendere
adversus illius librum , de Imperio Summeum Potestatum circa sacra, aggredimur amplasimorum virarum Imperio & amicorum auctoritatet Plenaque enim in me libro vel do. etos prudentesque lallunt , nisi ii explorate cognoscant oc percipiant , quorsum Crotii in eo conscribendo consilium evaserit . Atque illud ipsum expromi a nobis non potest , nisi, susceptis inter Gomet illas Sc Arminianos inimicitiis , iisque de magistr tuum iure decertantibus , Planum faciamus , quorum partibus Gro ius studuerit . Eam ob rem ordine quidem , sed paucis exponimus Arminianorum 9 Gomarissiarum certamina , quae Hollandiae ordines, Magistratus, meros Administros, doctores, plebem , totum Belgium, Angliam M Germaniam commoverunt. II. Iacobus riminius anno cro Iacra. petentibus curatoribus subrogatus est in locum Francisci Junii, qui docendae Theologiae publieo munere functus fuerat in Gymnalio Leidens . Ei collega suit Franciscus Gomarus. Inter eos orta est perdissicilis sane &perobscura quaestio de re praelestinaria & de Divinis auxiliis . Arminius enim cum Pelagianis aut certe Semipelagianis sensit , contra Gomarus e Calvini partibus stetit.
Itaque in certamen venerunt, de quo rumor ad omnes scederati Belgii provincias I er-
latus est i latis quidem mustans , nec sine metore'. Statim ad Arminium milli sunt inputati Synodorum Hollandiae australis & borealis, qui ab eo secessionis suae ab E clesia Calviniana rationem murent. Is respondit, is in animum induxi me, ne ad ea, quae rogabatur, aliquid diceret. nisi ipsi Deputatorum personas deponerent ; quo iacto se libere prolaturum quidquid de Religionis negotiis cogitaret, modo iidem fidem darent lare, ut id ipsum, quod in colloquio audirent , nuiquam . nisi in Synodo nati nati resement : si contra contenderent , durius secum agi . quam ster leges liceret . Quibus reinetis conditionibus i Ili distes uni se . Arminius autem animadverterat, a ver os in id coniurasse, ut ipse ad agendas turbas quasi princeps auctor palam Pr diisse videretur . Hinc colloquium , quod Syaedrium Midisse deposcebae , honesta usus causa remavit. Jussi sunt undique Curatores Academiae cavere, ne patria Relissio Ec Res ablis ab inimicitiis & dissensionibus Doctorum aliquid detrimenti caperent. Dondrechiam Clastu profitetur, se maxime vereri, ne ea res in schisma addueeretur , aut certe Ecclesiae esset oisendiculo : & Synodus. quae Rotterodami congregata est, novem quaestiones ad Curatores milit, quas a Doctoribus explicari juberent eum in finem, ut tententiam qui1que suam exi omeret. At illi non commiserunt, ut in hoc discrimen mestres iussu eoniicerentur suo: cumque omnium midia eo inclinarent, ut mtionalis Synodus haberetur, ad eam sese retulerint. Namque sciderati O
diues decreverant , licere quidem per ipsos mtionalem Synodum conscribi , si de publica cateches , quae ia Belgium diu recepta fuerat , in ea iudicium ferretur : ita ut iis consulerent , qui libere dicere percuperent , quidquid de Religionis quaestionibus
sentirent .. Namque eo consilio imperaverant , ad Senatum Magistratuum eas res referri , quas quisque in publica catechesi animadvertisset . Quod G aristis non placuit. Etenim primum pugnarunt, publicam catechesim hujusmodi esse loco, ut de illa judicium institui non posset: Cum autem id consilium non . processisset, deinde contenderunt . certe ad Ecclesiasticos Conventus ea omnia esse deserenda , quae in cateche- sem
14쪽
setis ci ctrina milibet displicerent. Ex quo nationalis Synodus dilata est. III. Interea Jacobus Arminius , cum receptum ad amicitiam Sc gratiam Magistra tuum se habere cognosset , Ordines Hollandiae libello adivit, eosque rogavit , ut de dogmaticis opinionibus quae in quaestionem venerant , ipsi Iudicarent i aut Conventum instituerent, in quo ab ea invidia liberari posset. in quam salio crimine adlvetiis esse videbatur. Ordines decreverunt , ut inter Gomarum Sc Arminium in supremo iuridi eo Senatu colloquium haberetur. Gomarisiae cum Magistratibus expostularunt, quod ii in Pontificum munia invaderent , S de Religione sibi judicium vindicarent . Sed nihil secius eorum Princeps Gomarus vadimonium obivit z cumque Primum Magistratuum non eue partes excepisset ut de sacris judicarent , tandem de pluribus Religionis eo troversiis sententiam protulit suam . Arminius , qui Senatui primus se stiterat, statim promere non dubitavit quidquid de iisdem controversiis sentiret. Senatus in fidem suam recepit , propediem te operam daturiam , ut in Synodo de iis quaestionibus judietum
ferretur : sed quamdiu ea Synodus GPediaretur , prudenter vetuit , ne uterque doce
rei quod Sacrae Scriptu dc patriae Religioni disientiret, si secus faxint bt certamina consererent, id ae iuros, quod ordinibus diis liceret se . Itaque ad Ordines Hollandime Senatu milii sunt, qui in eorum conventu dicerent , ea omnia quae inter Leidenses Dodiores agerentur , non versari in Religiδnis iundamentis . Cujusmodi audicii Melae fuit Oiden bar vel dius, quem contra Gomarus audacter professus est , ipium sibi maiale consultum coram Deo existimare , si in Collegae sui sententiam concederet , bc cum eo sentiens e vita discederet. IV. Post id temporis, cum haec testa sunt, ordines non cessarunt Ecclesiae Religionisque negotiis prospicere. bc de iis arbitratu suo judicare. In eorum conventum Arminius introducitus est: Ille, cum plura de religione disputasset, ea scripto complexus est, quod publice asservatur . Per eosdem dies Gomarus Ordines adivit, Sin eius dicendi facultatem adeo Arminio & viten gardo succensuit, ut alterum cum Ario, alterem cum Eusebio, homine ex sui sententia Arianotia auli eo conferret. In peroratione ordines rogavit, ut Iovincialem Synodum convocarent, cu us fidei bepotestati Religionis negotia committerent. Attamen ordines de sedandis animis, iisque amicitia conjungendis cogitarunt. Cumque hoc ipsum studerent, res enim, quae dii putabantur , medias esse, nec ad Religionis summam pertinere reputabant Armi nium 9 Gomarum Hagam compulerunt ad colloquium. Parent illi dc eis utare instituunt: sed ab incepto delitiunt, quod Arminius Per eos dies adversa valetudine usus est, ex
V. Grocius ei funebria iusta solvit, conserieto carmine. Hactenus tamen nee in Ar minii, nee in Gomari partibus suerat, quoniam se ad divinas disciplinas. nullusdum applicuerat. Namque cum Epistolam anno io . ad Rutgertium scripsisset, in ea quidquid inter Gomarum , Arminium ageretur, te plane non intelligere consessus est ,
Harum conremersiarum, inquit, tartem me non intelliore in me profiteor. neque enim
faciunt ad edicium Praetoris: nobis modiea Theologia Iusicis M. In carmine Arminium elogiis affecit, cavit tamen, ne Gomam obtrectaret, quam rem ita dexter egit, uL , cui lis addicenda e siet, quati ei non liqueret. Sic eaim cecinit, D sese multum debuis tibi iterum,
Seu parte in aliqua more gentis ianianae, Et nescientis multa sne narurae,
Te eepit error, judicent, quibus seri Iuris potestas, in ue tanta noscendi . Post eos dies cimtius operam industriamque suam in divinis disciplinis impendit, quas juris consultissimum virum ignorare nefas erat, iis potissimum Iemporibus, cum Syno-a a di, E M. Gratii M. pag. 3. L
15쪽
di, Synedria, Gymnasia, Senatus la ordines Religionis noscendis controversis mea tant in isderato Belgio. Dum autem in eo studia intus esiet in animum facile induxit , cum bonitate Sc providentia Dei omnia consentire quae Arminius docuerat, bt smeus se habere, quidquid Gomaristae contendebant. Itaque in Arminianas partes discellit. VI. Jamvero Doetores, qui Arminii avetoritatem sequebantur, iniquis Gomari sinum
iudiciis apud omnes usi sunt. In Conventum Hollandorum ordinum anno I 6 ita iterum venerunt eorumque iidem dc tutelam flagitarunt. Conscripserant libellum quem ordini bus dederunt: Nemonstrantia appellata est, ex qua Arminiani Haemonstrantes audierunt. In ea totam primum Gomaristarum rationem exposuerunt. deinde sententiam suam explicarunt, eamque quinque pronunciatis complexi sunt, quae Philippus Limborchius d scripsit se . Postulatum autem est ab Ordinibus, ut Synodum convocarent, quae publiam auetoritate de iis omnibus censeret, quae disputabantur : sin illud ita non placeret, natim edicerent, ut omnes Doctores. quamquam in mediis Relisionis negotiis dissiduerent. pace conjungerentur , dc sese amice tolerarent. neve alii ab aliis ossiciorum societate
segregarentur . quasit in Religionis fundamentis aliquid ostenderent: Additum est, ii has conditiones ordines rejicerent, te iis dieio audientes fore. dc cum ita collubitum sit aegre id non passi tros, ut munus, quod uerebant, e vestigio deponerent . Sibi enim eam eiie mentem , ut alia ratione 9 via Ecclesiis suis consularent M . Sie Hollandiae ordines summo Imperio praeiesios allati sunt Arminiani . duectu Viten m 'i de C ii, quos intime amicitia consociaverat. In Arminianos eum ob libellum plurima coniecta sunt maledicta a Gomaristis: Maximo illis crimini datum est, quod Relisio. nis ne otia non ad Synodos . sed ad Principes detulissent. Attamen ordines qui in Summis Potestatibus jus inessie arbitrabantur constituendae in Civitate Religionis, s
cundum Arminianos decreverunt qui Toleraratiam 'optabant. Namque edixerunt ut inter omnes Ministros ossiciorum societas in Ecclesiis intercederet . nec alter alteri mn luetudinem nemret, quamdiu iidem secus non sudicarent. Goinarisiae contra obstrepunt,
Ecclesiam Caluinianam sospitem non suturam, nisi Arminiani ab ea depellantur: lis in animo esse, ut patriae Religionis summam perdant; per Divinas Leges non licere cum iis amicitiam & pacem habere. Haec tam vehementer expostulant. quivis ut facile i telligat, eos in posterum haud scire pacatiores. Quocirca ordines Hollandi alterum Colloquium Hagae Comitis instituendum curarant, quo praecipuos Doetores e caverunt: Ex laetione Comaristarum mn aenerunt Ruardus Acronius, Petrus Planeius , loannes cius, Libertus Fraxinus, Ioannes Bonardus . Festus Hommius, ex laetione autem Arminianorum Joannes Viten gardus, Adrianus Horrius, Edvardus Poppius , Nic laus Grevin khovius, Ioannes Arnoldus Corvinus, Simon Episcopius. Sex scilicet ex unaquaque saetione. Antequam autem disputare inciperent, Gomaristae libellum O
dinibus praebuerunt, in quo Calvinianae Ecclesiae doctriin explicata est H. Eum libel-
Q In Relatio, h florica de orione o progresu eontroversiarum in fortirato
Abio de Praei inatione . Sunt Dero I. Deus ante iacta mundi tundamenta decrevit credentes in Christuin & in fi/e perseverantes servam, incredulas vero ac Contuma es
damnare. Il. Jesus Chri lius pro omnibus 9 singulis hominibus mortuns est, di remissionem Peccatorum impetravit , ita tamen ut nemo reipsa illius remissionis partieeps fiat praeter credentes. III. Homo salvificam fidem non habet a se, neque ex liberi sui arbitrii viribus: sed necesse est, ut a Deo in Christo per Spiritum Sanctum regeneretur. IV. Haec Dei gratia est principium . progressius dr complementum omnis boni: Caeterum quod ad modum agendi attinet, ille non est ii resistibilis. V. Fideles auxilio
gratiae Spiritus Sancti abunde instructi sunt viribas, quibus in fide possint perseverare. b Viri Clerieum His . Hollandia tom. I. lib. 20. o Calvinianae doctrinae , quam in libello Gmarisae complexi sunt . summam fedescriAI Limborchius lae. est. I. Deus ex humano genere corrupto in nemo liberat ce
16쪽
lam. eum Remon'anti, o mussient, eontrarernon' intiam dixerunt , unde conerar m mstrantium nomine appellati fuerunt . Tum veniunt in colloquium & disputantur omnia . quae utriusque iactionis doctores coram ordinibus molassi luerant , cuiusmodi disputationis aeta evulgata sunt nomine Collationis nagienses . Ita sermone confecto , Romonstrantes tolerantiam, Contraremonstrantes Synodum flagitant. Sed nihilo secius ordines manent in sententia, nullas esse causias, quam ob rem dissentientes doctores
sese mutuo non tolerent, nec ossiciorum consuetudine conlocientur : Itaque hos commoneiaciunt , ut de iis, in quibus non convenit, modeste disputent. quin inter ipsos inimicitiae de bella intercedant. Quod cum Hollandiae ordines summi rerum Rectores lanxissent, huic decreto consentientes leges Trajectini ordines rogarunt, quas Vitet
bostardus Grotio audis e conscripserat . . i.
UII. Nee tamen res quietiores. se habuerunt . Responsam enim fuerat secundum mimanos . ex quo Gomaristae magis incenduntur ad eos perdendos . Nituntur Ε elesiasti eorum contensii, qui plurimim apud Plebem sibi adjunxerant auctoritatem. N verat quidem Olchnbarnevelatus univeris Hollandis magnus Assessor , consilium comnituendae inter dissentientes Doctores amicitiae seIiciter non processurum . nisi EecIesiastici Dominis ordinibus conspirarent. Statim auctor suit, ut edictum de renunciandis Ministris iterum rogaretur, quod anno IMI. perlatum fuerat . n eo ordines decreverant . ut ab Ecclesiasticorum synedrio , Magistratuum Senatu quatuor renunci rentur Delexati, duo en unoquoque coetu , a quibo Sacrorum Minister deligendus esset, ita ut deIecnus munus in Ecclesia suscipere non posset , nisi Magistratuum Senatus in
eum consenserit . Res omnis eo evadebat , ut ii in Ecclesiis sacrum munus obirent, quos Magistratuum Senatus sibi contentientea tenebat . Si enim Gomam Rarum partes
debilitari videbantur . Hinc alia certamina de Magistratuum auctoritate in sacris. Arminiani sentiunt. in iis ius inesse ut non modo de regimine Ecclesiae leges iubeant, sed etiam de Religionis nepotiis iudicium pubIlce ferant. At Gomaristae , quamquam singulos cives domi pietatis suae Iudices milliment, tamen negant , publicam rcligione
administrari posse, nisi in Ecclesiasticis Synodis. Itaque nihil pacati gerunt: Namqne dis iantur ab Arminianis . suos ab Eccaesis vi de punt . Sc maledicta aspere in
eos coniiciunt . quo de Religionis bello plures Hollandiae scriptores commemorarunt. VIII. Grotius anno cIo cxli I. Urbis Rotterodamentis Asses r creatus est summa Proeerum Hollandiae M universi Belgii consensione . Quo in honore cum essec, non sellam in Conventum Hollandorum ordinum intromissus , sed inter Curatores Reipublicae allectus est qui Sacra Rectorum Isollandiae vice languntur, dc in sce8eratorum couiessum admittuntur . In id tempus erupit inter Batavos , Anglos de jure Indiatum quendam hominum numerum, quem in aetereo luo dc immutabili consilio ex mera misericordia secundum voluntatia suae beneplacitum elegit, quos per Christum laboret, reliquis iusto suo consilio praeter , ic in laeccatis suis relicti x. II. Pro electis Dei etiam nabendi sunt Filii sederis, quantisper reipsa contrarium non declarant. HL Deus in hac sua electione non resperit ad sum aut conversionem immum electarum, tanquam ad caussas electionis, sed statuit, iis, quos ex beneplacito voluntatis suae elest, dare fidem dc perseverantiam in pietate, atque hoc modo eos salvare . IV. Deus ilium suum Jesum Christum in mortem tradidit ad salvandos suos electos, adeo ut lieet mors Christi lassiciens sit ad lati ctionem Pro peccatis omnium hominum , in. s
lis inmen electis vim sitam habeat ad reconciliat,onem. V. Deus non tantum ext me per medicationem Evangelii, sed & interne tam incaciter operatur in cordibus su rum electorum, ut non tantum possim sese convertere & eredere, sed etiam, ut in ipsa ac sponte sua convertantur 9 credant, VI. Vere fideles Sc regeniti, licet. per imbecillitatem carnis in gravia peccata incidant, tamen eadem Spiritus Sancti virtute qua e- generati sunt, ita stalantantur ae conservantur, ut iidem nec totaliter nec finaliter amittere possim.
17쪽
Indicanae navigationis contentio; Gro ius renuntiatus est, qui in Brittaniam pergeret, Reipublicae causiam apud Jacobum Regem perageret . Ferunt mandata Eb clam eata fuisse se ut cum Rege bc Brittannicis Praesulibus secreto colloqueretur de Belgieis Religionis negotiis oc de ordinum in iis administrandis ratione. Hoc enim Hoblandiae ordines studebant, ut Arminianis, quibus favebant, Angis voluntate de sententia coniunctos haberent. Hac legatione Mita Grotius rediit Hollandiam Glisectant autem in dies sedit lames , dc plurima in invidia vei sabatur Arminianorum laetio. Gr tius vero St Oidenbarneoldius ea apud ordines dignitate valent , ut illorum insilio omnia curentur. Igitur illi anno I 6I4. edictum de coalii tuendis Religionis rebus inter Remonstrantes & Contraremonstrantes condunt, quod summi Rei publicae dominatores Ordines auctoritate comprobatum sua pertulerunt . Hoc edictum ac expressum est.
DECRETV ΜILLUSTRIUM AC POTENTUM
QUanti mustum di ι si ac contentionis per harum regionum vetesias Iubortum es iis dioersis interpretationibus iocorum scrae Scripturae , in quibus de aeterna Despraed0tinationa o quae huic Λ rent, vitur , provecto eooque eatore certaminis,ue sile qui male audiant , Nelut direm aut per obliquum docentes , alii quidem . Homines aliquos a Deo immortali ad damnationem creatos : Quibus,m hominibus a Deo nectandi nectistatem imponi: Tum 'ero, a Deo quoiviam ad flutem inuitari, quibus omnino fallatem non dan decr*erio . alii Mem , Naturales hominum Dires aut fucia salutem iν Arum p se operari, quAE IUGnt utrim π ad Dei ignominiam , ad infamandam inrissa nam reformationem , O nosrae pis sementiae aruersantur: quibus obviam iri. Disum es nobis ad Dirini timoris O gloria propagationam, ad incolumitatem Mimblieae o Ea rieorum , ad tranquillitatem , concordiam. bor que frusem eisium perquam necessarium: Atareo rebus diu multumque perpensis, religios que o cιreuisem examinatis singulis, eolis io duodecim P0Hrum Amo CIPIO RI mistra in Comenis ore dirimum ρε- racta mox etiam cum it frum ς Uiliis perscripta, nobi sua realita fuere: us ct rieuta , aae nobis , ut Summis uotimis Potesatius junia sinum Dei Derbum , eorumqua Naegum, Principum , ac Cliniatum, quae Reformationem Nasigionis amplexae sum exempla eo etit, imperarim sitque fitiamnum imperamas , ut in memoratis modo latem relationibus diligenter quiuque ariendat ad Sancti Pauli Apinvii monitum doeentis, na uis supra modum satiat ultra qua' oporter samo ,sed i at ad fibrietatem , protit euia
18쪽
idem amfrem ex D 'flo es, at nos nobis issis perniciem aere eis : Ae prolati inax irandis feris litteris . quoties ita β ι oream . Pasores instant Populo, singulorumque Aub nostro Imperio habitan iam animis, prine tum, progrestum ae mem tam nae I alueis, at se ipsam adeo fidem non nativis hominum Diribus aut factis , fies Iosi rae Homeritae Deι in Iesu Chriso Sematore nostro gratiae aerepta ferri Alere: nullas a Deo
omnipotenti homines ad damnationem erratos, nullis a Deo pereandi necessatem imponi, neque a Deo ad stitem imitari quemquam, cui salutem omnino non dare decret erit. Quamquam Dero in Academtis, eruditorumque hominum o Verbi divini in erpretum cor
Dantibus solent uti nos qu ue permittimus de sensi renum Gerae Seripturae locorum, in quibus L pressi rationa o quae cohaerent, agitur, eo o uti infimi, unde areidere potes ut dires dioersa filiam, quod O olim O no fro De Saeesse Aris doctis pii que mente; nolumus tamen . eas duputationes profundiores quae eontra lantiam jeminemque no tram extrema ilia atque assurda, quae imputari Dibvsam ante dirimur , mis se trahunt . ρώ-blice aut e suggesu aut alias a s Populum proponi. Qui vero in Leorum an e dictorum ex irationa supra nec docent nec sentiunt, suam a Deo omnisistente ab aeremo ad fatu emperpetuam electos, pro bene is adfectu istumaris ipsus fundiso in Iesiu Chri a Nerim more ac Sematore nosero , eos γι per tammeritam eratiam O Spiritus Sancti operationem in Iosum Chrisum Dominum nostrum erenne. O in fide per Mitem impromeritam
gratiam as finem vique persu rant , contra Nero H damnationem rejectas eos fui in Iesum ci tam non eredunt O in incredulitata ad Inam pre ei erant , hos nola I eo n mine milesiam pati aut urgeri, ue supra doceant ais sentiane . quum eam inam do usi formam judicemus as salutem sincere O ad Christanam insininionem es idoneam. Im-Feramus praeterea omnibus Pastoribus. ut in raeteris e rimani doctrinae capitibus ea Meum tar explicatione, quae consentiae cum Verbo Diuino , eumque iis φuae Wr Ecclesias refo meus pasim recema. O quae his conmenienter in Reformatis harum regionum Ecclesus , quas nos iacimus fissent imus . defendimus , educauimus . nune etiam sufentamus , δε- , fimus O Hucamus, tradita De . Utque μου poreo ad ehristianam clarita em , conco diam . ae bona oempti componant juxta priora decreta , quo ulteriora sosa et tentur. Quoniam ira oriundum ex re publiea O messae , O ex usu ae tranquillitara populi M. Men Ianuario L H cIoIIo ν.
IX. Hoc perlato decreto Gomaristae ferocius aduersus Hollandos ordines loquuntur. Et quo quitque asperius eosdem maledictis incit, maior ei apud suos est eΚiitimatio. Iliaci iis aegre est quod in decreto litorum es Dina exposita luerat, non . qualis ab ii ipii . qui eam probant, accurate explicari solet, sed qualis ad eorundem invidiam con fruenuor 'isa est. Irascuntur Uem potissimum, quod Domini ordines audietum i bi Vindicaverint de rerum divinatum quaestionibus contra Sacram Scribturam, Cont Ecclesiae leges Si mores, sine christianorum Prineipum exemplis Sc nullo apud sacram Antiquitatera auctore. Atque id ipsum . quod ordines sibi sumpserunt, in potestate Mimperio Principum non illes e palam dixerunt Rex Angliae Iacobus Urinceps clarisit mus, & omnes Brittannici Praesules interque eos Archiepiscopus Cantauriensis. De Rege id testatum facit Isaaeus Casaubonus. Vide is etiam . inquit. hae formula signi ficatur decretum ordinum ) jus deremendi de ea tibus Fidei CBisi in Fratri tribui, quos neque prisci I eratores. neque Reae Serent imus Brittania i unquam vindicarunt. QReνertamur ad Contrarer nstrantes. Initur iidem propositum urgent, pacem cum Re monstrantibus esse non posse, qui Calvinianae Eeelesiae sarta testa non servant. NO nemo libellum evulgat, in quo contra Hollandorum ordinum Decretum cum Remo strantibus omnem esse di Mungendam consuetudinem pluribus evincit. Viten gaesus decretum defendit, edito libro . Huie Triglandius opusculum obiicit . quod inscriptum est, Defensio honoris O Actrinae Reformatarum Ecclesiarum. Idem ipse ad eam reiel landam opinionem, quae decreti auctoribus erat de mutua dissidentium tolerantia, liaia brum
19쪽
brum e scribit cum titulo , Recte moderatus chrisianus. Sed pro Dominis ordinibus ad consociandos dissentientium animos complura elaborat Pastor.Ulirajeetinus Jacobus Taurinus. Omnia tamen non modo secessionem, sed bellum portendunt. Namque a no cio I cxv M. Amitelodamum conveniunt plures Ministri Contraremonstrantes cum iunioribus qui praeside Plancio Ministro Amuelodamenti de saetenda seeessione eo j rant. Etenim profitentur, se Remonstrantes agnoscere pro iis , eum quibus siritum subi minime se convenera ullos habere, O quos pro membris emaum suorum non habent , Peram se tandem ab sis separare donee a doctrina sua dybtine. Quod ipsum Contrar monstrantes decernunt Hagae Comitis aliisque in Urbidus . Plura enim eorum deer in ad serellionem pertinentia descriptit Simon Epit copias in Antidoto Synodi Dor-
' X. Per idem tempus Oiden barneuel dius auctor fuit ut summi Hollandiae Rectores O dines suberent, Militum deleetum a Magiitratibus haberi , qui praesidiis, euuodiis &vigiliis oppida munirent contra i editiones. loque Magistratibus mandatum datum est sine Principis Mauritii Militum Magistri es universi Belgii Gubernatoris contentione. Quod is i ae i lius derogare aue oritati putavit . Itaque , Hollandiae ne consuliis quiadem Proceribus, praecepta militibus dedit, ne arma caperent ad comprimendas tediti nes' quae ex Religionis controversiis orirentur. Ad hoc Urbes re oppida cum exemcitu peragravit, bc sublatis aut perditis novorum Militum excubiis , Oiden tarneve ldium capitis condemnavit, & Hugonem Grotrum in custodiam dedit, in qua mortem quiudem oppetiuillet, nisi eum uxor seleelissima & immortalis 1aemina optimo consilio Iuberasset: Etenim Princeps Mauritius succensebat iis ceteratque Armiluanis, quod rum auctoritate Domini Hollandiae ordines omnia gessisient, quae imperio officere suo
emissimabat. Quapropter omnia decreta quae perlata fuerant pro concilianda inter dita sentientes pace . abrogavit, animumque ad defendendas Contraremonstrantium partes adiecit. Atque eo usque res rediit, ut nomine foederatorum ordinum nationalis Syn dus, quae omnium Gomaristarum voto diu emptata fuerat, in Urbe Dordracena convocaretur . Remonstrantes suspicati . id quod accidit, ne opes suae perderentur, statim professi fuerunt, s Synodum non habere pro legitimo murroversarum Iudire; ideoque Iudicium ejus nullum apud se O Ecclesias has habiturum maris . Sed nihiloseeius Synodus habetur , in qua Remonstrantes a publicis in Eccleliis muneribus depelluntur . Arcessiti enim fuerunt trium criminum, quod Patriam religionem Iabefaecinent, quod lectilionem fecissent, M quod Magistratuum decretis in Synodo perlatis non obtem perarint . Sancitum tamen est. , iis licere ut domi privisque in aedibus eam habeant religionem, quam arbitratu suo delegerint: Conscientiis enim, quibus vis inferri non poste dicebatur, ratione consulere studuerunt. XI: Hae tenus de Religionis controversiis in sorderato Belgio, quas pluribus perseo
quantur Philippus Limborchius sue , Joannes Vassor se, , Boisuetus d). Grotius se ,
Caiάubonus bd vessius in Epistolis. Nunc illud agendum est, ad quod exIrnandum n stra respexit oratio. Saepenumer6 certatum est de Principum imperio in laci is, cum inter Remon intes & Contraremonstrantes inimicisiae inter sterunt, eoque de uis rimo loco id vindicandam Dominorum indinum potestatem , quam sibi lumebant in Ecclesia , plures edisseruerunt. Viten pardus in Ordinum Conventu cum longam mseipso de Iacobo Arminio . habui siet orationem, di issetque coin plura, quibus eorum temporum quaestionibus finis pos et imponi, tandem ostendere institait, 'vincias sa derati Belgii a Religionis controνersiis nunquam otiose se habituras , quinctu Ecclesii , Ric
ej In Vularia Bestica, in soluetim alii sue in libris.
20쪽
sti eorum eaetus de siis decidendis sibi attribuerent audioritatem ab Imperit, liberam Hoe iplum malorum omnium principium diκit , quod publicae Reli ioni Matillae,
praeessent, Se de illa leges conderent: idque vocavit collateralitatem Potestatum, ei υili, bc ecclesiasticae, quapa abrogatam ab Ordinibus voluit. Gornarus evulgais apolog lieo ei subiratus est, quod suos exiitimaret statum in siatu constituisse, id quidem Ponti fieto, eliseisie, eisque crimini idem iesum esse dandum, Calviniancis autem omnem ia-erorum curationem Religionisque doctrinam sibi vindicare, quin aut de summo Imperio derogent, aut eidem alterum Imperium DPPOnant. Comam librum anno cia iocκ. Uiten gardus objecit cum titulo, De auctoritate chri aut Magi ratus in rebus GA.-ifieis, qui liber Arminianis omnibus placuit. Adrianus Sara via olim Doctor Theo logiae in Aeademia Lugduno Batava , tunc in Anglia vitam degens ite ad Uiten cardum scripsit, Tuus ad meas manus de Summi Imperii in rebus metem eis audibriatate tractatu .. peri erit; unde tantam percepi Otitiam , quantum tri itiae de alereoauonibus Gidanis. Deo patias ago. Di tibi hanc montem O animum des, quod pus eo seripla a tum pernielous errore in Os homines deterrere ausus es se . Uiten gardum tamen multis reiellere aggressias est Antonius Walarus edito ad eam rem volumine annocini xv. contra quem Simon Episcopius differtationem , De jure Magisratus eirea
sacra , evulgavit anno CI II Um.
XIL At nemo hoc argumentum pluribus percurrit quam Grotius . Ad Archiepiseopum Cantauriensem missa epistola Sibrandus Lubbertus conquestus esit , quod Ordines Hollandiae Domini non sinerent , sacros Ministros eo potestatis munere iungi quam a Christo acceperant , bc sibi omnia vi perent , quae Boutilicum erant munia 'Gomarista enim respexit ordinum decretam , quo renuneiandorum in Ecclesiis Mi inrorum Μagistratibus credita suerat auctoritas, item illud quo lancitum erat, non licere Synodum conscribi nationalem , nisi de publicae catecheseos do trina in ea judicaretur. Et quo maior ordinibus esset invidia, eos Socinianismi arcessivit . quod nimirum angium virum Conradum situm ex sui lententia Socinianum in locum demoria tui Arminii subrogassent in Academia Lugdun Batava. Statim ordines Grotio mandarunt , ut Sibrandum refelleret, bc suo ipsorum nomini apud Anglos consuleret. A ceptis mandatis Gmtius librum prompsit , qui inscriptus est , Ordinum Holiandis aeeum Hollandos ordines ab ejus criminis quod oriectum erat , suspicione liberasset cvestigio multis de Imperio Summarum Potestatum in sacris disputavit, idque eo eoniastio , ut auetoritatem vindicaret , quam iidem ordines sita attribuerant in publicae Religionis decidendis controversiis . Cujusmodi Grotii labore admodum deleei iti sunt Ilaacus Casau bonus ' , Vositus ιζ , omnesque Arminiani. Amplillimus ordinum Consessus hi gratias publice habuit anno cI lam m. μὴ , quo ipso satis testatuin secit. sese optime consultum existimationi suae a praestantillimo Cive putasse. At nil ulosecius Contraremonstrantes palam Grotuinum librum despexerunt, & Sibrandus eum releliere aggrelius est . Itaque Gmtius ei respondit , eundemque locum de Imperio Principum in sacris pertractavit , edito opusculo cum titulo , Bona sitis Sibrandi Liaberii
demostrata ea iuro, quem inscripsis , Rιsponso ad pietatem Hugonis Gotii γ)