장음표시 사용
411쪽
De mag. Atticis qui saeculo a. Chr. n. quarto pecunias publicas curabant. 25
Haec posteriora num recte Κοehlem ex annuis tum reditibus fuisse videantur l. l. p. 279 , equidem diiudicare non ausim; illud moneo fuisse et ipsa Areopagitarum opera exacta: neque enim dubium quin Chionides et Ἐροιαδης ille cuius nomen periit ex horum numero fuerint Τ), siquidem summa pecuniarum statim subducta disertis verbis notatur συ Dcων κηφάλ- οντων χρηιιάτων ωνl ανεκόφεισαν ζάρεοπα rilται καὶ ὁ τυ ιιέας των στρατιωτικάJH κτλ v8. 42 sqq. 3. Ex opibus autem receptis quaestores secundum decreta partim populi partim senatus pecunias in sumptus publicos
erogare Videmus; quae vero pecuniae in usus destinatos ab- Sumptae non essent, eas ad ipsos renumerari oportuisse intel
et Servorum publicorum nomina singulis rationum capitibus adscripta sunt.
Ad eandem vero publici aerarii administrandi provinciam nescio an spectet etiam decretum equitum Atheniensium ΟΙΑ II 632 anno Ol. l 20, 2 299l8 laetum, quo quaestore8 Minervae laudibus efferuntur, quod εαεφιελεμησαν l/ατὰ τJων DDιόουιν
i Paulo inconsideratius Κoehlerus l. modo g. fieri etiam posse aiebat, ut inter quaestorea Minervae fuerint: hos enim magistratum ultra initium sequentis anni continuasse iquod ipsi supra probavimus . 2 Minus recta Fraenhelius: 'Εs ist also aes die Schatameistor der Gottin dio Competenet der fraheren Hellenotamien libemegangm; Russerthrem heiligen Sehatae unierstehi thnen jetat auch der profane Sinais-sehatet' Commenti. hist. et phil. E. Curtio dedicat. p. 40 .
412쪽
Nam quod altero loco positum est fieri etiam posse, ut
quaestores pecunias necessarias in praesentia ex sacro aerario
mutuas dederint, mihi quoque persuasum est Athenienses etiam IV. Saee., Si res serebat, e deae thesauro pecunias mutuas sumpsisse. Quod si minus tam planis tam quo manifestis discimus testimoniis quam de v. saec. titulis illis supra p. 6 laudatis, sunt tamen quae veterem consuetudinem etiam postea permansisse veri persimile reddant. Etenim in quattuor populiscitis quaestores Minervae sumptus pilarum incidendarum erogare iubentur ἐκ των δέκα ταλάντων scΙA II l T. 44. 84.
86ὶ ). Quae populiscita aetate haud ita multum inter se distare
videntur atque circa Ol. sere l00 et 10l decreta esse omnia cf. Fraenhel. l. s. p. 48). Eo autem tempore procul dubio iam fuit quaestor populi, quem quidem sollemni usu illas impensas εκ τ ῶν εἰς τὰ) κατὰ φ φέσματα ἀναλισκομένων τον ὁ μου sustinuisse nemo e8t qui nociat. Quor8us igitur quaestorum deae hac in re negotium 3 Cuiusnam indolis decem illa talenta γΚoehlerus aliquando pecuniam expensis rei publicae lactili la tit. UIA II 3r additamentum illud non reperitur; e contrario quodammodo in framento populi sciti quod editum est in Actis acad. Berol. l888 p. 246 V 25ὶ iuxta τα δέκα ταλαντα quaestorum mentio desideratur; legitur enim: Ιἀναγρας πιι δὲ - - roicis to I ήφισμα κὶαὶ καταI9εlῖναι ἀκροπlόληι tb Jlhl αργυρι ον δυνlcra εἰς τὴν Istrvλον rIριακJoνrαὶς ἐκ των Id la ταλάντων ' Iκalucetati di ε κτλ.; continuo designatio
eius vel eorum omissa est, qui ad epula hospitalia in Prytaneum invitantur. S tis igitur neglegenter titulum exaratum eSse adparet. Ceterum eum ad aetatem superioriim proxime accedere vel eo confirmatur, quod Callistratus is qui rogationem secundariam tulit haud dubie pro nobilissimo oratore habendus erit, quem tum summa in re publica gubernanda auctoritate suisse nemo ignorat se . de eo A. Schaeser, De Demosth. eiusque aetate I p. ll Sqq. .
413쪽
De m . Atticis qui saeculo a. Chr. n. quarto pecunias publicas curabant. 27tandis destinatam agnoscere sibi visus est in Hermae vol. V p. 12 Τ). Contra quem disputans Hanelius ex titulo CΙΑ ΙΙ270 quo Ni eander et Polygelus inquilini laudibus cumulantur,
μέχρι RVφισοδ Jelov κτὶ, decem haec talenta potius reditum quendam apud Athenienses suisse contendit annuis metoecorum. σφορα ἐς sustentatum, Minervae Sacrum, utpote cuius quaestores eum eurasse quattuor illi tituli documento essent, atque ideireo hasee pecunias non tam publicis quam sacris sanctisque
sive qui in his habiti essent usibus destinatas suisse videri Studien liber ait. Sinarareehi und UrkundenWe8en p. 132).
Sed contendit hoc v. d., non demonstravit, neque omnino demonstrare adgressus est τα disca ταλαντα in hoce titulo Obvia necessario eadem intellegenda esse, quae quattuor illis superioribus a quaestoribus deae curata perhibentur p). Et vero, si dis placet, hoc vix unquam cuiquam certa ratione demonstrabitur. Statim ipse numerus denorum talen-lὶ 'Die . ehn Talente ' inquit 'erscheinen ala ein Disposition glanda iste die lausenden Auamben i εχ τ ὰ δέοντα .' Similiter iam Melerus ea 'in sanctiore aerario Minervae impensis quibusdam faciundis reposita' fuisse dixerat i Comment. epigraphica II, Hal. l854 p. b8 . 23 Nihilo seelus eum qui postea sententiam de decem talentis professi sunt secuntur ad unum omnes: Fellnerus sp. 4 ibi, nisi quod pecuniam ex publicis fuisse mavult sp. sq. ; Schenkelius iStud. Vindob. vol. IIp. l88 ; Schubertus i De proxenia Attica, diss. Lips. 188l p. 11 n. 2 ; Fabricius iHerm. vol. XVII p. bb8 n. 33; Wilamo linius libid. vol. XXII p. 218 n. 43, hic quidem pro peculiari sua de condicione metoecorum Atticorum opinione τα δεκα ταλαντα do contributione interpretatus, quam peregrini Athenis degentes quotannis, ni salior, conserta lege tenerentur; tamen Nicandrum et Polygelum reapse ex inquilinorum ordine suisse nune ipse, puto, perspectum habebit ex posteriore populi sciti parte nuper in Deli. arch. 1889 p. 91 sq. publici iuris facta spraeter ceteros honores eisigoteliam atque enctesin pro se ac posteris concessam comperimus .
414쪽
Paulus Paushetum ea lacile agnoscitur natura eaque condicione, ut vel de diversissimae indolis pecuniis potuerit atque oportuerit adeo frequentissimo in usu esse Τ): ut, nisi certissima praesto sint argumenta, frustra agas, cum duo quaedam δεκα ταλαντα printinus propter id ipsum pro eisdem habeas. Iam vero conlocatio verborum in titulo 270 ea est, ut mea quidem sevientia seri nequeat, quin conexus isque artissimus statuatur inter navalis armamentariique aedifieationem et τας εἰσφορας τας εἰς τα δέκα ταλαντα χ).
Quibus do εἰσφοραῖς nihil constat nisi quod titulus ipso
innuit congestas eas esse rei modo memoratae cau8a inde a
Themistocle archonte sol. l08, 2 - 347 6) usque ad Cephisodorum sol. 114, 2 - 323 2). Et optime ad illum annum )
testimonium Demosthenis quadrat quo ipso Themistoclis anno comitia in Piraeo habita esse reseruntur quibus deliberaretur περ ι τ ον ἐν τοὶς νεωρέοις Xα 60); apteque ad posteriorem in comparationem voeantur quae de Lycurgo in decreto Stra
ἐξηργασατο viti. X orat. p. 852 A cs. CΙΑ ΙΙ 240 vs. 18): nempe ad finem haec aedificia perduxisse perhibetur; supre-1ὶ Decem talenta, si fides habenda Diyllo iapud Plui. de Herod. malign. 862 B - Moral. tom. IV p. 462 Wyu. , Herodoto dono data sunt, cum Atheniensibus libros suos legisset cf. Euseb. chron. ad Ol. 83, 3l4vol. II p. 106 7 ed. Schoen. ; alia deua a Pericle unoquoque anno Spartam migrasse serebantur cf. Pluti vit. Per. 23 . - Neque articulus praefixus amplius valet nisi ut unoquoque Ioco definita quaedam δέκα ταλαντα agi significet sinconsiderato Meierus I. a. de εἰσφορα&ς illis εἰς τα δέκα ταλαντα articulum τα probare 'de re nota agi' dixerat . 2 Eadem in sententia Thumserus est, haesitans etiam tum in dius. quam Scripsit 'De civium Atheniensium muneribus' sVindob. 1880 p. 1 n. 3; distinctius loquitur in Actis dium. Omn. AustriRc. R. 1883 p. 25. 3ὶ In universum de tempore praeelare etiam concinit notus locus Aeschineus III 2b, qui propter gratiam Eubulo habitam theoricorum praefectis praeter cetera navalis quoque armamentariique exstruendorum curam commissam esse nos certiores reddit. Singula testimonia adtulit omninoque non sine laude in enarrando argumento versatus est Foucari. in
Buli. de corr. Heli. 1882 p. 5b2 sqq. Cl. Fabricius I. S. s. p. b57 sq.
415쪽
De mag. Atticis qui saeeulo R. Chr. n. quarto pecunias publicas curabant. 29
mum autem diem anno 324 exeunte Ol. li 3) obiit , Iam
vero po8teriorum annorum pensiones procul dubio eo consilio saetae sunt, ut redderentur peeuniae antea operibus exstruendis aliunde mutuae Rumptae ).
Itaque titulum reapse annos, intra quos tributa exacta sint, reserre gen8eo neque vero per quos forsitan illi viri Athenis degentes tributi partem sustinuerint δ), cum praesertim disertis Verbis εκαστον τον Dιαυτον Osficio stetisse praedicentur, quae quidem vix singularis laus esset, si de tributo agereturrite legitimeque unoquoque anno pensitando ). Sed ut iam ad τα δέκα ταλαντα progrediar, in quae continua illa tributa ex censu congesta sunt δ), hoc ipsum ni salior satis comprobat, si non in militaribus, at certe in eis ipsa pe-I Fuit etiamtum, quo tempore de divinis honoribus agebatur Alexandro tribuendis iΡs.-ΡIut. p. 842 Di; insignem tamen litem IIarpalicam non iam vidit sib. p. 848 F .
2 Foucari. I. c. p. 55b; Dittenb. Syll. 352 . - Αlteram sexplieandi rationem a Fouearto propositam, quam Fabricius sequi maluit, Per errorsem Cephisodori nomen scriptum esse pro eo quod debuit Cephisophontis, archontis anni Ol. 112 4 s 329 8 , non probo; etsi facile concedo iam anno antecedente et tectum armamentarii et navalia perlaeta suisse fef. do hisCIA II 807 eol. h vs. 67 sqq. de illo ibid. vS. 88 sqq. . 3 id quod ex sententia Harieliana necessario statuendum laret: quamquam dubito an refragetur pars altera decreti s vide p. 27 n. 2 extr. . in qua etsi plana indubitataque temporum Indicia desiderantur ivs. 30 Archippi archontis nomen nimis incerta ratione suppletum est , in universum tamen res ibi memoratas ad posteriorem aetatem referendas resonemo non intelleget. 43 Scito hoc Thumserus observavit Stud. Vindob. l. statim excitando. b Non constat per se, quod tacito fere supponunt prae ceteris Boeckh. Oec. pubi. I Ρ. 557, Schaeser. De Demosth. II p. 307 tributa ipsa dena quotannis talenta explevisse; constaret hoc, modo in censum euirent εἰσφοραὶ τα δέκα ταλαντα. Immo per illum titulum id unum adsequimur fuisse per illud tempus in praefinita nescio quas decem talenta unoquoquo anno tributa ex censu exacta: pecunias autem a solis inquilinis congestas esse interim adnotasse satis habeo. Ceterum nescio an de exactione hae quoque tributorum sollemnium quadrienniorum ratio habita siti comitia illa Themistocle archonte habita extremo anno fiebant, mensis Scirophorionia τοῦ τετραδι ινωνοντος sDem. l. c. .
416쪽
Paulus Panshecuniis putata suisse quae ab illis quam proximae abessenti Nimirum paululum, ut ita dicam, amplius patuisse horum tributorum rationem ipsius loci illius auctoritate nos discere puto, etsi nimium arbitror, quod Thumserus inde quagi alterum quoddam εἰσφορ υν genus suisse ηtatuit, quod interdum tranquillis quoque pacatisque temporibus, Sicubi e re Videretur esse, imperatum esset De civium Athen. mun. p. 17 Sq., cs. Stud. Vindob. vol. VII p. 56)Potius, ut dixi, de largiore quadam et notione et condicione tributorum ex censu cogitandum erit: quae tamen unquam in Sacros quoque usus imperata esse mihi quidem non tam facili negotio persuadebitur ). At enim τα δέ κα ταλανeta in quattuor illis superioribus titulis obvia ita unoquoque loco posita sunt, ut simul accedat mentio quaestorum Minervae, neque vice quodammodo versa hos unquam sumptus in columnas incidendas erogasse comperimus nisi ex ipsis illis decem talentis. Hinc prona profecto saeilisque suspicio est adtinuisse ipsa ad sacras pecunias ab his quaestoribus administratas. Iam vero significavimus ne aetate quidem titulos longe inter se videri abesse: nimirum ad annum Nausini ei archontis et tempora proxime subsecuta referendi videntur esse omnes. Eo autem ipso tempore opeScivitatis non nimias suisse indicio plane certo cognoscitur: est notus Androtioneae locus i Dem. XXII 44), ubi de damno agitur παρα τας εἰσφορας τας ano ΝαυσινHOυ: quo de interpretando utut iudicabitur - est enim locus dissicillimus ) - ad εἰσ-lὶ Additamentum, quo εἰσφοραὶ in titulo dictae sunt αὶ εἰς τα δεκα ταλαντα, V. d. supra modum premit; scilicet solis illis tributis adcuratius significandis destinatum est; eorum de specie nihil eo mutatur. s tione haud ita absimili l. statim adferendo εἰσφορας offendimus τας αno Ναυ-
23 Plane hae de re mihi convenit cum Fraenhelio sComm. Curi. p. 48 . Reliquam eius sententiam qua has ipsas continuas εἰσφορας exactas putat, quo aerario militari recens condito certus reditus procuraretur, perversam iudico nee rerum condicioni ullo modo adcommodatam. 3 Summum ut obiter stringam, εἰσφοραὶ σὲ and Παυσι νωου mihi non
417쪽
De mM. Atticis qui saeculo a. Chr. n. quarto pecunias publicas curabant. 31
φορας satis omnes scimus Athenienses sere non descendisse, nisi imperiosa urgeret neceSSitaS. Quid vero tu putas civibus tum magis probatum suisse quam ut patrum avorumque exempla secuti pecuniarum publicarum angustiis miti deae benescio opitularentur 3 Huius ex aerario, nisi coniectura sallit, decem illa talenta ad sustinendas impensas cotidianas mutua gumpta Sunt ea ratione, non ut uno eodemque temporis momento pecunia erogaretur omnis, verum prout gingulae deinceps pensiones suborturaeessent, donec univer8a summa exhausta foret i). Totuη igitur hic locus eximendus erit, ubi de publicis pecuniis a quaestoribus deae curatis verba fiunt. Quo exoptatius accidit, quod hoc damnum aliquatenus certe resarcire in promptu est. Traditioni enim curatorum navalium qui suere anno Ol.
ll 3, 4 325l4 insertum est populi scitum de colonia ad laudes maris Adriatici deducenda CIA II 809 col. a vs. l65 sqq. , in quo quaestores deae iudicibus de disceptationibus trierarchorum
ηuffragia laturis mercedem numerare iubentur κατα τὰν vos o ν
l) Cuius sententiae auctor laudandus est Fraenkelius I. s. p. 47l8.2 decernitur videlicet extremo populiscito: ταυτα δ' εἶναι απαντα εἰς φυλιακην τῆς χωρας scol. b vs. 38 Sq. .
418쪽
Wie im Peloponnesis chen Kriege gu abnlichem Zwech dori 1000 Talente abgesonderi lagen ' Docum. rei naV. P. 2l0 Sq., cf. p. 467). Summa igitur sententiae Boe khianae in eo cernitur, ut singularem quandam huic loco indolem vindicet de decreto quippe εἰς φυλακην τῆς χωρας facto. Et vero in custodiam patriae exquisitiora nescio quae adornata suisse nemo facile infitiabituri . Quamquam ipsa lege Diphili, quae est opinio Boech hii ), id factum esse stare iam nequit, postquam locus, unde opinio petita est, Secundum ea quae Κoehi erus in lapido residua dispexit speciem induit eam quae Omnem proreuS men 'tionem defensionis terrae tollat ). Nihilo secius seri potest, ut patriae defendendae rationibus legum normis prospectum sit. Quibus tamen una de mercede iudicum nescio quid cautum suisse equidem cur existimemus
necessitatem video nullam. Per illud κατα τον νομον Secure
de lege qualicunque cogites, quae de quaestoribus Minervae suerit iudicibus mercedem persolventibus ε). Neque adeo quod1 In memoriam revocare iuvabit negotia huc pertinentia una cum cotoris gravissimis 'rebus rei publieae internis et ad maiestatem populi maxime pertinentibus' rite in contionibus ordinariis deliberanda fuisse; rom omnem ordine edisserit Α. Reusch, De diebus contionum ordinariarum apud Athenienses, in Disserit. philol. Argentorat. vol. III p. Tl Bq. 2, Eandem in sententiam Droysenus disputat in n. mus. Rhen. vol. IIp. 525 6. 33 Nimirum Boechhius proposuerat i p. 549 : τουτων δὲ παρεωJμεν
ταυχη τω εἰς τlὰ νεώρbα ἐνανJτίον τῆς pyloυλῆς καὶ - τον νό ιιιονὶ τον θι pD.ου -. Praeter hunc autem locum legis Diphili in uno tit. 812 mentio fit hoc quidem tenore sententiae: τετρήρεις καὶ Τριορεις
καὶ σκευο τοῖσδε παρελαβομεν δεδομένας κατα τον Λιπίλου νομον col. avs. 16 sqq. . Adparet igitur legem utcunque ad res navales pertinuisse. 4) Peculiarem legem Schoellius sola auctoritate Boeckhil dixit, quam modo reppillimus. i Vide Acta acad. Nonac. cl. philos. -philol. et hist. 1886 p. 103 cum n. 3.
419쪽
De mag. Atticis qui saeculo a. chr. n. quarto pecunias publicas eurabant. 33
extremo populiscito disertis verbis constituitur: ταυτα δ' εἶναιαπαντα εἰς φυλακιθν τῆς χωρας kὶ impedimento esse crediderim; namque etiam sic plane sufficere censeo, si haec verba ad omne tituli argumentum praecipuaque eius tamquam capita reserantur, non referantur ad singula quaeque transeundo dumtaxat
Nee diffido Boeehhium sua explicandi ratione destiturum suisse, modo re8civi88et magistratus colacretarum, cui Superiore quidem tempore mercedis illius dispensationem competiisse bene perceptum haberet, per totum I v. saec. nullibi aut volam ex-
Enimvero ipse ille de quo agimus locus unus quod sciam memoriam refert mercedis iudicialis ita, ut simul accedat magistratus pendentis mentio. Iam pro unius loci ambiguitate importunum sane est neque ullo modo fieri potest, ut quaestoribus deae in commune eam tribuamus provinciam: etsi hoe non mediocriter adiuvaret superiorem no8tram sententiam, qua aetate ab Euclide proxima consociatis rerum sacrarum quae8tOribus per aliquot annos omnino omnem pecuniae publicae curam commissam fuisse 8uspicati sumus 8upra p. t, 8qq.). Nimirum sic, quo tempore reliquae administrationis pecuniariae partes ad novos magistratus delatae sunt, hoc penes ipsos ossicium permansisse putandum e88et, idemque redintegrata non ita multo post vetere utriusque quaesturae condicione ad nobiliorem, ut par erat, magi Stratum transii Me. Quamquam, ut monui, certum iudicium omnino serri nequit: hoc dico, si non in universum, at certis tamen de causi8 quaestores Minervae IV. Raec. negotio mercedis iudicibus numerandae occupatos suime hunc titulum testari j. Ulut singula sese habent, satis ampla horum quaestorum per IV. quoque saec. munera fuisse abunde adgecuti sumus.1ὶ es. p. 3l n. 2; formula his vel consimilibus verbis concepta decretis populi potiorem dignitatis locum conciliari notum est: cf. Reusch. l. s. 2ὶ cf. quae supra p. 7 sq. disputata sunt. 33 De laterculis debitorum aerarii, qui intra tempus lege praestitutum non solvissent, ad ipsos delatis vide supra P. II.
420쪽
Contra quaestores reliquorum deorum, inde a quo tempore suis denuo peculiaribus viribus functi sunt, perraro iam in titulis commemorantur. Tenemus titulum ad traditionem eorum pertinentem CIA II 672. Iam vero Lehnerus talem etiam agnovit
inscriptionem in Aetis acad. Berol. 3888 p. 250 editam V 35), huiusque ope illis titi. quoque CIA II 6S2, 682 b, 683 vindicavit
l. s. p. 73 sqq.); res saeras autem ceterorum deorum in opistho domo adservatas esse suspicatur p. 77l8). Porro horum deorum quaestores in tit. CIA II 682 magnam rerum copiam, quam RLeptine H Κοi Dro aeceperant, praefectis Eleusinii tradidisse perhibentur vide Letinerum p. 80-84). Denique etiam titti 697.
702 traditiones eorum continent Leliner. p. 84 sq.): posteriorem quidem Κοehlerus extra ordinem vult sactam esse. Praeterea nulla eorum memoria servata est; nec certa
ratione, usque ad quod tempus creati sint, definiri potest. Futtile Fellneri est argumentum, quo inde, quod in tit. CIA II l63 ad administrationem Lycurgeam pertinente iuxta quaestores deae quaestorum reliquorum deorum mentio non sit sacta, hos tum non iam fuisse existimat l. s. p. 4l2). At meritone horum mentio desideratur in titulo qui de Panathenaeis est sollemniter quotannis lauteque celebrandis 2 Credibilius Κoeli Ierus, cum in traditione quaestorum Minervae anni Ol. li4, 4 - 32llo CIA II 7l9ὶ hi simpliciter ταμέαι dicti essent, quaestores reliquorum deorum eo tempore non iam creatos esse suspicatus est, etsi sane nimis facile seri potest, ut illud 'neglegentia magis quam consulto ' delictum sit. Prorsus autem intolerabilem neque ullo modo adcommodatam ad persuadendum Fraenhelii
rationem censeo, qua in unum denuo ambo collegia consociata esse opinatur ita quidem, ut propter commune aedis magnae Poliadis aerarium ταμε υν τῆς γεου iam Sollemnis coniuncti collegii notio evaserit adn. ad Oec. pubi. 2633. Eodem vero Lebneri opinio redit p. ll 9 sq. in medium prolata. Quaestores Minervae ultimi quantum scio οἱ ἐαι 'Hγε- χου αρχlοντος Ol. l 20, 1 - 300.299) in decreto illo equitum Atheniensium CIA II 612 supra laudato commemorantur.