Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1890년

분량: 813페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

791쪽

Gottholdus Et tigaeque ac multa alia a Pythagoreis. Argumentati vero sunt isti philosophi hoc modo. Proficiscebantur a Iunae quae in mundo est media quadam conlocatione et ration o physicae' Sic luna, quae meta mortalium rerum et immortalium Statuerditur, apta erat. Hinc lunae globum mediae cuiusdam virium stellam finxerunt, Platonis Phaedon. 109 A q. terrae verae 8imilem i. e. nobiliorem et puriorem nostra ) et γῆν ὀλυμπim dixero caeli et terrae nominibus coniunctis. 3 In eius modi

stella daemones i. e. animas sive ad puriora Sidera Meensdras Rive in corporis carcerem redituras conlocare pronum erati j Namque etiam το datsιονιον γενος ιι ετ αβυ εσυ θεου τε aesti

θνητου Plat. Conv. 202 Ε). Eadem de luna posteriores dincuere Pythagorici es. Iambl. locos supra laud. δ); et similia

scimus 2 Ad quem ut recedit initium c. 13 de des or. , Otiam ea quae Requuntur recedere videntur. Saturnum de sae. 26 in insula Britannica eate natum et a geniis, qui totam illam de luna narrationem hospiti nuntiasse dicuntur ic. 30, tb , custoditum et Parcas ibd. 30. la H ex Xenocrate petita Schmertoschius suspicatur l. l. p. 14 et 32 scf. eum de fac. 29, 4 Xenocratem adlatumi.lὶ Cf. Plui. de fac. 10, 3: roso pro TV γρ προσκεχώρηκεν, -Πεἰ τοἱς τοποις τας ουσἰας διαιρεtίον ἡ γῆς μοῖρα καὶ coa προσης

λεῖται σελήνην . . καὶ Ουδεν ουιαι πλημμελοι μεν ori . . ἀπολείπομεν ,

23 Cf. do fac. 21, 12. Huc eodem ni fallor elim Antonii Diogeat γῆ καλιρωτάτο spectat i. e. terrena labe quam maxims vacua; q mvocem aliter intellexit Rohdius labb. Rom. p. 268 adn. 2.3 Cf. Lobeck. Αgl. b00 s Macrobii locus legitur p. 5οῦ - c. XI et l8 Jan. et de facie 2l, I b. 4, Similem in modum Aristophanes Platonicus trium illorum homi

num generum το αμφοτέρων iαροενος καὶ ωγλεος μετέχον in luna γο loeat, or ι καὶ aveth άμ νοτέρων μετέχει. - Favebat huic toti d0e' trinae etiam quae credebatur lunae in nascentes vis et Hecatae cum Los confusio, cf. Roscher l. l. p. 55 sqq. et Itb.

792쪽

Acheruntica.

Lcrepa νειαν ad Seqq. cs. Ρlut. de fac. 27, 5 et de Gen. Socr. p. 74b, 50 Dueb.) et Eunap. Vii. Soph. p. 3T BoisS., quem locum Rohdio debeo l. l. : σοὶ Eustathio coniugi futuro ait mira illa Sosipatra) στερι σεληνην h χορεια κτλ. i) Ad Platonicorum plastita redit etiam Iulianus Conv. 307 C: ὁπ' αἰτην τὴν σελ νην

νορα τῆς σελήνης. )Nescio an ad Platoni eos et Servii hi loci pertineant: Αen. V 735: Elysium secundum theologos circa lunarem circulum ubi iam aer purior; VI 40 Myth. Vat. III 6, 12): prudentiores dicunt animas recentes a corporibus sordidiores e88e donec purgentur; inde est quod aliae animae lunarem circulum, aliae solstitialem Myth. Solarem) retinere dicuntur; ' VI 887. Etiam Stoicos similia docuisse de orbe lunari videbis ex eis quae adtuli p. 375 adn. l.

ex Labeone vel Nigidio ea hausit . De geniorum etiam apud priores Pythstgoreorum novorum sede vide Zeller. III 2. 139 adn. 1.li Cl. Wyttenb. ad i.; vide Macr. Somn. I ll. 6 et I i lunares populi et nostrae diss. p. 387 adn. 2: etiam Zeller. III 2 p. 570 et 669.2i Iuliani Oreus item ac Plutarcheus in aere fingi videtur Iunae propinquior, nam 3l0 D ἀποστεινα νωθεντα τον Νερωνα ὁ Κωκυτὸς ευθέως; ρπασεν coli. 3I0 B. I e luna cf. praeterea Iul. l49 D et 434 C. 33 Mira doctrina est ap. schol. Bern. Lucani II 2: 'ad lucem animae post resolutionem corporis perveniunt purgatae primum lunae aquis, post solis igni.' Desperat Usener in adn. erit. de indagando auctore. Suspicor Μanichaeorum vestigia nos tenere. Duo enim primum regna, quae schol illestio memorantur, congruunt cum duplici noctis Et luminis Manichaeorum regno. Item congruit, quod confugione quadam mundus dicitur generatus, cf. Hergog Reaωneyriopaeie IX p. 23b. Quod mundum inter duo regna contentione quadam vagari in scholio obscuro dicitur, ad illud fortasse spectat, quod Manichaei mundum suspensum rasse volebant Heraog. l. l. 23b scontentio - Anspannuus 7 . Praesertim vero prorsus de purga-

793쪽

Hanc de luna animarum sede opinionem quisquis primus philosophorum induxit, videtur sumpsisse ex populi 8uperatitionibus, suis deinde firmasse argumentis. Nam et aliis ea gentibus nota est: velut Indi moriuos ad Punam primum docebant ascendere; unde qui illic versando acquie8cerent, ad novam γένεσιν cogi redire, Neber Ind. Stud. I 398 adn. f. Idem mireris apud gentes Americae terrae septemtrionales credi: Die Osusen flauben, si s die Melen der Toten sich ausdem Monde a halteo, Theod. Watig Anthropolosis dor Natur-vo Ire ΙΙΙi 197. Alia composuit Dior l. l. II 69 sq. Iudevideutur omnes finxiSSe, quod defunctorum animas in eam stellam quae nobis proxima est traducere a Simplici animo non ita alienum eSt. in

uone animarum utraque con Iurat doctrina. Pur Columnam enim Gloriae mortuorum animae primum in Lunam ascendere dicebautur Manichaeis,

ubi quindecim per dies lavatitur lacu bona aqua, deinceps in Solum, ubi purgantur igni; denique ad veram admittuntur lucem cf. Walchtiistorie der Letetereio I 764 et Hergog Realenc. l. l. 236. Cf. Plutarchum ex luna ad solem 3 animas ducentem de fac. 28 coli. 30, i l. ii Recentiorum Jean Paul Richter ses. p. 331 adn. 33 lunam varadisum quendam describit in narratiunculis Dis Monu sternus voL III 31 sqq. H. et Der Ionii l. l. p. 48 sqq.

794쪽

Aconitum 11s et adn. 1 et 3. Aeschyli 'Pυχαγωγol 29 l. - Σωντοι Tu Sq. Aothalides 3 17. 2. Alexandri Magni ad beatos ex poditio

Alexandrinorum q. d. mythi Acheruntici 12b sqq. Alexandrina in vergilii VI' 350. 1 Amphiaraus 285: 384. 'Aναπνει qui corpore est solutus 329. LAnima quomodo in ecstagi a corpore Secernatur 32s . LAnimae cum tonitru et terrae motu vel tempestate εἰς γέωσιν mentes

ali. 13 328, 2

- tu certas turbas discriptae 35S, L- ferri instar fractae et confictae 326. LAnimarum cum stellis ratio ali. D382. 2 Animalia apud inferos 274. 4 Animalium in corpora migratio 3l0, 2:327: 337. D 386, 3. Antiqui quibus in libris Descensus videantur tetigisse 259. 1 scs. Add. .

Antonius Diogenes 400. 2 - eius necyia 34l. 3. Apio 339. 4 Apuleianus Psychae Descensus 384 sq. Arbores innestae in necyomanteae locis 367. 3.

- vento canentes M, et adn. 4.

Aristophanis Rauae astu sqq. - Gerylades 393 sq. Aristophontis Pythagorista 290. 3;299. 2. Ausonii Cupido Crue. 3S8. Axiochus 113 sq.; 339 d. Bivium apud inferos d53 et adn. LBrevissimae ad Orcum viae 298: dis;

384. g. Bulla animam circumdans 322. LCerberus mortuos dilanians 3 Si, L- quibus rationibus fingatur sopiri 3bi. 4 Certamina mortuorum 302 Sq.; 302.2. Chaos vox pro Orco usurpata 37l. 3 Cicatrices Animarum 306 et 324. 4; 387. Claudianus in Rufinum Z85 sqq. - Senecam sequitur 365. D 387. - recentiorum Platonicorum in eo vestigia 386. 3; MI et adn. 1 et TClearehus Peripateticus 315. LCleonymi ecstasis 3l2. d. Comoediarum quae ad Orcum Spectant duplex genus 280 sqq. Consuetudo celeberrimorum manium

tribuitur defunctis 363. 3 IJ Qui post virgulam positus est numerus, indicat adnotationem. Diuitiaco by Corale

795쪽

Index.

Contiones infernae 33si et adnata et adn. LCratetis Σίλλοι ais Cratinus 298; Mid sqq. Culicis necna 159 sq.

Democritus 259. 13 290. a

Descensuum per singula litterarum genera conspectus 188sqq. Dicaearchus HI sq. Discrimen vivorum et mortuorum quibus rationibus exprimatur 324, 3;35i. LDux repente abreptus animae 326. 4. Duces sunt descendentibus Add. ad p. 335 V. L

- Homerum mire ei somnio apparere 344. 2ά- eius Epicharmus Ma sqq. Er Pamphylius 307 Errore ad Inferos ducti 341, 4. Eupolidis Λῆμοι 305 Eurynomus daemon 279. 2 Evocati manes 295. I sub II. Ferrea Orci claustra 347. I ies. Tim rionis fontem Luc. περὶ πένθους 41 Filius patrem apud inferos videt cruciatum ata et adn. LIu fluviis, plerumque caenosiS, Εω-

Fluviorum inconstans descriptio 37Α, ΣGraeeorum recentiorum fabulae 396. r. in Timarione et Magari opiniones 342. LGreges iboum in Orco 298. α Chr. Guentherum Claudiano usum esse 386. LHeraclides Ponticus 259. 1s 290. a Ia47. 2 Herculis iter infernum 391 Sqq. Ileroinartim consuetudo feminis ediiunctis tribuitur 363, 3 et Add. Hesiodi do Theseo et Pirithoo carmen

Homeri λ . . tau Sqq. - necyia postea inserta 262 sq. - Sed vix peculiare carmen 263. L- Sacrificiis necyiam recentior Homero non probari 2 ;4 Rqq. - de mythi quae fortasso erat pristina forma 265. 2- Elpenor antiquus videtur UL- do Tiresiae oraculo HS sqq. - mulierum catalogus nec ex Cypriis nec ex Nostis conlectus. sed Boeotica interpolatio cum Thraemem statuenda tau sqq.; 281 adn. Σ- ΚRmmer resutatur 263.1; 2Msqq.; 252 Sq. - Belli sociorum cum Ulixe Remo

- Orphica inde a v. 567 . . GA Homeri altera necyia 276 sq. De Homeri origine et similibus nuntii ex inferis 339, 1. Homerici versus detorti 318 et adn. a. Hominis privati vita optima 3l0. 4.

Horatii Uarm. II Id . . ana. - Sem. II 5 . . 364 Inseri ad castigandos sive mores si e litterarum genera sive homines

796쪽

Initia Descensus 2 δ sqq. Usepultorum manes 267 sq.; 294:295. 1 sub I, 2b, 3 et c, α; 346;35l et adn. 1; 369; ala et adn. l. Insulae mortuorum 338: 340 et adn. 3. Ioannes Paulus Richter 33l. 3: 333 402, LIratos ipsi apud inferos invenit , qui degressus est 262: ab2. 4; 381. 2. Utar 25b. 2; 2M sqq. Ixion 317. 2. Janitor Orci apud Lucanum VI 70iquis sit . . . Add. ad p. 279. 2. Ταποσεις 285. D 38 Laberii Lacus Avernus et NecyomRntea 348. Lacteus orbis beatorum sedes 348, 2.

Lethe planities 3 10. h. Livii Odusta 348.

Lucanus 3I5 sqq. - Orpheus 376.

- hute carmini iniuria vindicatum videri Serv. Aen. VI 392 376. 1 cf. Corrigenda. - Scholii Bern. Phara. Π 2 sons 401, δὲ Lucianus 133 sqq. - Necyomantea 334 sqq. - Philopseudis c. 25 338.

- ver. Hi St. II c. 5sqq. . . 338 sqq. - eius mortuorum imagines 336. 3.

Lux Orei initio maligna 3b0. LLucis mare seu flumen 330 1 et Add. Luna animarum sedes 195 sqq. Sub luna heroes 375. LLuna mugiens 33l. 4 et Add. Lyricorum poetarum Descensus vide ad Horat , Prop. Tibuli. Magicae voces 335. 1. Magicarum religionum in Lucano

vestigia 279, 2 sci. Add. : 369. I

cf. Add. . Manos ascendentes 295. I iconspec

- ad Spectacula 370. d. - super tumulo visi 293. 5 cf. Add. iet 346. - meridie apparentes 383. d. - somnio vigi 344: 346; M9 et adn. LManium cum vivis ratio qualis apud I P. Chr. Saec. poeing exculta sit 309 Sqq. - ad castigandum apud nostrates

eductio 304. 2 et Add. Magaris 341 sq. Menippi Necyia 320: 337. Minyadis necyia 282 sqq. et Add.

Monstrorum umbras non a vergilio

primo in Orcum relegatas esse 350.2 et Add. Morti vis vel tu mortuos lepide tribuitur 33b. LMythographi Vat. II 15st finis unde sumptus 398. LNaevii Sibylla Cumana tali sqq.

De natura et origine rerum carminibus poetarum Romanorum saepe inserta quaedam 359. I scs. naturales sive de ritibus quaestiones apud I p. Chr. Saec. Poetas 379. D.

Necessitas dea 308, D 324. b. Necyomanteae apud Romanos poetas imago HI sqq.

Nostorum necyia 228 sqq. Νους - δαίμων 332. Loccisorum manes ei, qui occidit eos.

apud inferos obvii 365 et adn L

797쪽

OdsehibWae 25b. 2;'26b. 2. Oρτεως εἰς Αιδου καταβασις 286 sqq. - vix idem ac Minyadem carmen HI sq. - non Herculis, sed Orphei videri continuisse Descensum Hsi sq. Orphei iter apud Aloxandrinos Vergilium Ovidium Senecam 316 Rq. et 316. s. Orphicorum doctrinae 285; 296, 3I

Ovidii Iunonis Descensus M M. - psittaci Elysium 362 Paratae cuidam apud beatos sive apud damnatos sedes 369. L

Quem pavent inferi, deus, qualis videatur esse 369. 1 et Add.

Pherecratis Κραπάrαλοι 29S Sq. - Mεταώ.ῆς 299. Phlyacographorum ne ias agi Pindarus 29 l. Plato Mid sqq. - eius do Orco loci 305-307. - Εris Descensus 3116 sqq. Plutarchus ut sqq. - Thespesti ecstasis 122 sqq. Timarchi ecstasis J29 sqq. Pluto confusus cum Platone 297. L- ipse mortuorum iudex 374. 3 Poenarum genera varia 279. 2; 288.1

Popularium recentiorum suorum quosdam poeta in punitis conlocat 288 et adn. 2; 381 et adn. 1 Populi albae origo 316. 4 Proportii Ι I9 et V I . . 363 sq.

Pythagorae restasis HS sqq. - eam mature ortam videri 289, 3 Rhampsi niti Descengus 258. 3. Satyricae quae ad Descensua AP tant fabulas 296. I ses. Add. ; 396. Senecae Apocolocyntosis 165 sq.

- inferorum usus 171 sqq. - quae ei Poenra conclamatas illas enumerandi ratio propria sit 37I. Sentiunt dies terra mare, quiue vel formidanda vel grandia apparent 370 et adn.

Serpentibus ligati mortui 288. 1 Silii necna 328 sqq. - huius necyiae vitia 1M sqq. Sirenes tati et Rdn. 2. Silva in eis locis, ubi inferorum aditus 367. 2. Somniorum sedes 277: 32b et 341. 2;350: 362. 2: 374. 2 f

- portae 354. l. Syracusanae mulieris somnium 312. Per spinas trahuntur scelesti 34 l. L Statii necyomantea 372. 2; 3I3. L- inferorum usus 383. - Amphiarai Descensus 383 sq.

Stellae . . vide Ruimae.

Tabulae fictae 313. 2 et Add. Tantalum Verg. Aen. VI 600 sqq. intellegendum videri 3b3. 4.

Tinus 374. 2. Terra superne spectata 375. 2.

798쪽

Index. - Corrigenda et Addenda.

Ulixes apud inferos a quibus Rit descriptus 364. 2.

Ulmus somniorum 350. 2. Umbris carentes mortui, non Carentes ex corpore abrepti 324. a.

Valerii Flacci inseri 3IT Varronis περὶ ἐξαγωγῆς 3Α6 sq. - Ηιosr ς Τριπυλιος 347. Henriei do Voldehin Eneit cum Vergilii sexto comparata 355. LVento anima rapta 328. 2 et Add. Vorgilii necyia 149 sqq.

- ars 358 sqq. Vipera matrem comedens 32 T.

Virota apud beatos 354. LVita comparata cum fabula 337. 1ot Add. Wodam ad Walam Descensus 255, 2;266. I. Zenonis republica Vergilium in sexto

non usum videri abs

Ad p. 259 adn. I: Cum Uytten bachii locum quem adtuli non accuratius syraeter adnot. pὶ inspexissem, ex retractato h Rec cognovi: L Democriti sin. illud falso me 'nuper repertum' dixisse, ut quod iam Morus descripserit, L Wyttenbachium etiam de redivivis antiquorum libros illic composuisse L L p. 4l4-418. p. 264 v. 14 a. s. lege putes pro putares. p. 212 v. 2 scribe siti stat hium pro Eusthatium. p. 2ra v. 3 R. f. lege hoc pro hac. Ad p. 279 adn. 2s Quod Spiro de Euripidis Phoenissis adn. M ianitorem Orci quendam sibi indagasse visus est. vereor na Cerberus ille sit M. Hor. Carm. III li, ita cum Verg. Aen. VIII 29s et Silii ΙΙ 552, III 36. At in Lucani, quem in adnotatione laudavi, loco iVI 701 sq. sane extat ianitor singularis. Quem Cerberum cui viscera spargere dicitur non esse apparet. Fortasse, si audacius coniectare licet, Anubis vel Herm nubis, animstrum apud Aegyptios dux Icf. Roscheri lex. 386l. intellegendus erit, qui etiam Romae et Lucani quidem aetate colebatur Icf. Drexter ap. Roscherum L L 2308J. Quem Statius Silv. III 2, Lia Lethaeum ianitorem vocat. Atque in necyomanteis magorum. quos Lucanus in Erichthus obsecratione compluriens sequi nobis videbatur scf. p. 359 adn. 1li eum adhibitum docet Drexter L L 23 12. Ut thois vel canis caput tribuitur deo, ita cum cane ad pedes eius locato saepius. velut in alterius saeculi nummis fDrexter 23lli, in-

799쪽

408 Corrigenda et Addenda.

venitur repraesentatus - id quod cum Lucani Ioeo bene convenire vides. Ad p. 283. Nullam mysti formam extare, qua Thesei vindicatio a cediberi raptu secreta sit, celerius sortasso dixi. Secus enim sentit raua Bassirilisvi II p. 58 sqq. in vase et scriptoris quodam loco nixus. Atque in vase villae Albani sZoeg. tab. LXII inter Herculis labores haec est Orcini facinoris descriptio: Theseus ab heroe liberatus ita repraesentatur, ut Cerberus solius loci indicandi causa adpositus sit rapta nulla re significato. Unde nil concludere possum nisi eius qui rem ill venit isortasse homo Atticus erati maxime intersuisso Thesei redueti opera exprimere: duplex Herculis ad inferos iter ei notum fuisso tum demiraveri simile ducerem, si alia accederent argumenta. Atque argument , accedere videbatur Zoegae Plutarchi Thes. c. 30 fiu.: ου αμικαλλον αν τις προσχοι τοῖς πολλάκις ἐντυχεῖν ui τους s Theseum et Herculem ἀυ.ηλοις ἱστορουσιν καὶ την μυ σιν γενέσθαι θ 'σέως σπουδα σ αν et Oς καὶ τον πρὸ τῆς μνησεως καθαρμιον. Θρ niam autem μυησις illa sere ante ipsum Descensum facta fertur. ιοro

ρουντας illos altero quodam ad Orcum itinere Theseum ab Hercule reductum statuisse videtur patere. Sed quaeritur, qui fuerint illi, quo Plutarchus dicit. ιστορουντες. Nisi salior, Philochorus erat. Queia quidem dissentientem ab Herodoro dixisse saepius Theseum cum Her cule congresgum, non demum cum πεπαυμένεν τῆς πλανης ζMi iτων α θλ- docet Thes. c. 16,1 et Philochori fr. 46 Huel l . . quod est ΘΤhesei liberatione: quam Herodorus omnino non agnovisse iudicavis est Icf. etiam D. Herodori 2b M ueli.). Deinde atthidographus csto Theseum non ex inferis, sed ex Aidonei Molossorum regis potesttit ereptum faceret. apparet non duos Herculis Descensus eum statui id quid 2 ne unum quidem potest statuisse, qui Cerberum ex fabulowmonstro in cauem regis mutaverit. Secernere igitur debuit initiatio nem ab itinere Orcino. Quare facillime Theseo partos in ea prim rias tribuero potuit, quem celebrandi ut Atheniensis quamlibet arripvi: OccaSionem. Ac Plutarchus, ut saepe in Theseo, etiam in liberati regis narratione sequitur Philochorum cf. diss. nostrae p. 39 ta Quae cum ita sint, Philochorum Moooυντας illos intellegendos PN babile puto, Plutarchum quidem vero μυ σιν eum itinere Orcinu popcredidisse coniunctam apparere videtur. Sed ut recte disputaverit Zoeo antiquis temporibus ingens ad Orcum ullius itineris faelaus ad 0le centi Herculi tributum esse, ut visum est Welchero, nemo Dpmox erit, quin mecum neget. Igitur disputationis nostrae summa uuq. stare poterit. p. 289 v. si lege la. 14 Vahl. p. 293 adn. b. Ad Lucan. III it cf. Jeverit ad nn. , quem temere neglexer ς' P. 296 adn. 1. Superrime iterum Fusichthonem argumentum Aelbρβη

800쪽

Corrigenda et Addenda.

sabulae copiose defendit IOSchmidtius Comm. in hon. Ribbeckii li 2 sqq. sed nec post illum de argumento dubitare desii, praesertim D. 1l N. explicans mihi non satisfacit. D. 302 adn. 2. Adde Wielandit Gespraeche im Elysium ies. eiusdem Goeller-gevmeche, praef. V. .

p. 303 v. 12 Parii scribendum pro Parii. I, . 304 adn. 2. Quam adlegavi historiolam ex Masii libro Deutfehes Lese-buch II ' itari Meissu er Mireten, quem inspicere non licuit , ea repetita videtur px lepidissima comoedia Nicodemi Fris chlin, ultimi illius

humanistarum q. d. , cui inscripsit Julius redivivus, ubi Caesar et Cieero ex inferis dimissi discunt Germanorum gloriam linventorum factorum litterarum et in peius mutatum sui populi statum, quem sano aliquid solatur Eobanus. p. 313 adn. 2. Cf. Dictyis Cretensis prologum scoli. Darete . Eadem ratione novas suas doctrinas Studebat firmare Smith, sectae Mormonum princeps. p. 314 v. 14 virgulae post continuerit, non post κατάβασις locus est. p. 325 adn. 8 v. T legas praetervolante. p. 328 adn. 2 v. 14 a. f. scribe σουραου. Ibd. v. 6 a. f. deleas uncum. Ad rem cf. Roscher Hermes der Windyou p. 54 sqq. p. 330 adn. i v. 2 a. f. lege semper pro cotidie; ibd. v. 1 a. f. scribas XII

p. 330 adn. 5 v. 4 a. s. dele verba cum corpore iungitur. p. 331 notationes 1 3 non eis quibus debebant locis adpietae sunt: adn. l pertinet ad Ooς v. 4 . adn. 2 ad rupi iv. 4 a. f.), adn. 3 ad ἐνέπεσεν v. 3 a. f. . Adde ad adn. 4: Roscher de D. Orph. 253 non accurate refert l. l. adn. 84: dicendum erat ita: Orpheus vocabat secundum Epigenem lunam ipsam Γοργονιον. p. 332 adn. 2 V. 6 a. f. lege GlDa. p. 334 v. 14 deleas punctum post στιγματων et scribas deinceps cf. pere litteram minusculam. p. 335 v. 2. Ad Mithrobarzanem ducem cf. Sibyllam Aeneae comitem coli. Silii Autonoa . Fere via descripta tantum dicitur cf. nostra pdiss. p. 257. 5; 298, 4; 384 sq. Baccho matrem reducturo τον ταDry ἐν πειὶ κάθοδον δεῖξαι ferebatur Pol Imnus quidam, Paus. II 37. 5coll. TEeta. ad Lyeophr. 2l2. Cereris ὁδ ny μῆρ audit Λυσαυλου πGῖς Hymn. Orph. XLI v. 6 Ab . . cf. etiam Foerster Raub der Pers. p. 45. l. p. 337 adn. 3. Cf. etiam Duemmier Mademika p. 3 sqq. scoli. Henseo l. l. p. LXIII1. Suppeditavit hunc locum vir ili. Otto Immisch, qui omnino, ut in plagulis corrigendis me comiter iuvit, compluriens sua doctrina et emendavit mea et auxit. Quod grato animo hoe loco profiteri liceat. p. 338 v. 3 legas c. 2b, non 26.

SEARCH

MENU NAVIGATION