Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1890년

분량: 813페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

761쪽

quae apud homines saeta sunt: Fama enim et ad manes extremos volat ) et gloriam nepotum narrat parentibus aut, qui occiduntur, nomen postea victoris sui reserunt umbris in aliaque nuntiant, quae illae nondum audivere: quae Opinio eum i II quam Rupra tetigi, non Videtur congruere. Ut, quae ipsorum magnopere refert Videre, spectent, ad superos etiam Meendunt. )Vergilianum dein exemplum secuti poetae producunt Frarias aliosque terrores, ad diem laetum emergentes, inquinantes eum, totam naturam turbantes; saepius 'sensisse' ) diem, alia Furiarum Ascensum poetae dicunt h); quod ingenue dictum videtur: pontus dies terra quamquam res sunt neque oculis praedita, Sentiunt adventum; ni sensu solo interdum formidabile quoddam adesse divinamus, quod oeulis non perspicimus: montes Vall que resultant pavore et matres ad sinus premunt insantes. δὶ

laxari Tartara poenas; ibi. VI 800 pallentes aperit sedes Pluto. abrupta saxa 'asperat et durum vinclis adamanta paratque Poenam victori'; Theb. XII 772: Argolici manes pandite Tartareum Chaos ultricesqua parate Eumenides: venit ecce Creon. Cf. Octavia 6is: ultrix Erinys impio dignum parat Letum tyranno verbera ot turpem fugam Poenasque. Poena vel d lietae cuidam paratae in medii aevi fabulis haud raro ostenduntur Ei. qui Rnimo abreptus est es. Aneona Hecursori p. 67 adn. t et p. 80 adn. 2;Dant. Parad. XXX l 33 sqq. I V. Fl. V 82.

1001 sq.: perferre prima nuntium Phrygibus meis Propero scassandra r plotum ratibus eversis mare; Sil. I 398: narrabis Hamilcaris umbris Hane dextram; II 2; IV 2ST; XI 257. V. Fl. Iv 3l4: Pollux ego . . nomen mirantibus umbris hoc referes. Iam apud Naronem tonoe iste: Aen. II 547.

eula pugnae emittit, summi nigrescunt culmina montis' i V. Fl. V 258 indesti Statius XI 420: Ogygios . . Tartareus rector porta iubet ire reclusa manes: Nontibus insidunt patriis tristique corona Infecere diem s fratrum caedem spectaturi . Ste Sthenelus Argonautas ipsius tumulum praetervehentes MIucem emersus spectat V. Fl. V 82 sqq. - A. Rh. B9l6: ῆκε Φερσεφόνη χὴν δεσσομένην τυτθονπερ ομηθεας ανδρας ἰώσθαι.

Claud. in Ruf. I 13li sensit ferale Britannia murmur sqq.; M. cf. Sen. Tro. 176: pontus suum adesse Achillen sensit . 5 Stat. I 122: ipsa suum genetrix gremio Palaemona pressit. Cl. eos locos, quos omisso Statio in auctorum Vergilii indice Woldemarus Ribbeeh

762쪽

Cum Furiis προσωποποιέαι illae, plerumque eae, qua8 RVergilio primo Romanorum in Oreum relegatas vidimus, emersae diem turbant. ) - Etiam in his umbris ascendentibus in duplex illud consilium animadvertere licet, quod supra p. 256) statuimus, sed sere hoc uno consilio isti poetae mortuorum inducunt simulacra, ut sormidabilium voluptati satisfaciant. Neque hoc tacendum videtur, ut Oreum signiscent, adamare poetas 'Chaos' nomen: quod de Oreo, quod viderim, apud priores non occurrit, nisi in Axiocho 372 A: ἄγονται προς ερεβον καὶ χαος δια Tαρταρου) et in Hesiodi recentiore loco Theog. 8l4; Romanorum poetarum primo a Vergilio ad Oreum

translatum est VI 265. Aceepere Vocem magna sonantem imitatores. γSed iam ex isto chao ad singulos poetas paucis, quoad nostri consilii est, secundum indolem adumbrandos progrediamur.

Ac Seneca omnium horum lacile poeta quidem vilissimus typis illis inferorum a prioribus excultis, rhetorum schola tritis ita utitur, ut quadam sane arte eos componat varie, id solum spectans ut magnifica quaedam novisque coloribus grata sententia inde effulgeat, quae etiam ad movendos animos valeat. Quotiens apud illum Tantalus sitit, torquetur Ixion, volvit Sisyphusi ) Super terram evolantes apparent umbrae verberataeli Sen. II. f. 96 sqq. et Oed. 590; V. Fl. II 204; Petron. de Beli. Civ. 255; Sil. II 458. Iam apud Ovidium est isto tonoe Met. IV 484.2 Cf. p. 294 et 346. 33 Ov. Met. X 30; Sen. H. f. 86I; Hedea 74l et Hibi: V. FI. I 831; IV l23 snune chaos implet Orion cf. λ 572 πελώριον); VII 402: profundum Per chaos occurrunt caecae sine vocibus umbrae: Lucan. VI 696 ; Petron. de Beli. Civ. 74; Si I. XIII 439; Stat. Silv. III 3 210, Theb. IV 520 Elysium lehaos , VIII bet et 100 lex Ovidii l. l. , XII 770. Cf. Claud. Rapt. Pros. I 96; Anth. Lat. p. 18 v. I mes; alia. 4 Cf. praeter II. l. Thyestae init. et 152 sqq. tquode loeo similo dicere poteris, quod Lucianus πως δεῖ b7ὶ de Euphorione: ποσοις ἔπεσι τὸ υ ραχρι πρὸς του χειλους του Τανταλου ἐγαγεν , Medea 749 M. Animadvertas unam praesertim rationem ista παραδε ματα enumerandi videri Senecae prae aliis propriam: saest enim saepe aliquem illas poenas concla

763쪽

Gottholdus Litiga Furiis: velut Tantali umbra, ne nova scelera in domum ne

fastam congerat, reversura Thyest. 67sqq.) ὶ itemque Thyestae, quem idem pollutae gentis Pelopidarum Ag. 12 sqq.) horror capit. Agrippinam Stygia sace filii nuptiis praelucentem tin

oct. 593 Sqq.) respicere non oportet. Sed, ut ad eas umbras tranSeamus, quae describuntur tantum: ne omanteae in Oediponarratio in primis animadvertenda erit 530 sqq. . ) Lai umbra illic apparet pudore se ceterarum a grege Separans RP. Stat. IV 609 odio γ), geminata demum prece promissis Tiresiae ap. Stat. 6l0 sqq.) vultus tollens o tenebris. Dein totus ille parentum grex sex parte id, quo quisque insignis erat, Zethas AmphioJ gerentes - ut rhetoricum quoddam epitheton ) auras diemque nemoris latebris evitantes: quibuscum una Maronis illae erumpunt personae: Luctus, Morbus etc., ut ipsa Mantomatissimas ad se vel ad alium, omnes ex ordIno, transferentem. Cf. Phaedr. 1232 sqq.: me ludat amnis sqq. , Thy. 3: peius inventumst siti . . Sisyphi numquid lapis gestandus . . venit 3 aut membra celeri differens cureurota sqq., Berc. Oet. 942: Sisyphia cervix cesset et nostros lapis impellatumeros sqq. Cf. Octav. 619: Erinys parat letum poenasque, quis et Tantali vineat sitim sqq. inimirum Neroni . Item in Apocolocyntosi c. 14: degenere disputatur poenae: Sisyphum satis diu laturam fecisse, Tantalum siti periturum etc. Cf. Claud. in Rufin. II 507 sit quae ad Claud. diximus. Etiam hac rs confirmatur auctor Saturae Seneca. - Cf. et Hor. Epod.

XVII 65.1i Similiter Statii Laius sTheb. II 683, ne nova Rcelera in nes tam

domum congerat, refugiturus. 2i Dimellis est de Statii iThob. IV 419 sqq. i et Senecae necyom-teao deseriptionibus quaestio, quo vinculo teneantur. Cum enim Tiresiao et Mantus umbrarum vocatio apud utrumque, et eisdem sensibus inculta. extet. alterum altero vel utrumque communi exemplo usum esse efficitur Ae Braunio i Mus. Rhen. XXII 243 sqq. placuit Senecam vel, quem statuit Pseudosenecam pendero e Statio; mihi quidem, qui Oedipum Annae in fabulam censeam, veri simile videtur Statium Senecae vestigia Iegisse, liectetiam communi laute posse utrumque usum esse concedam. Quantum enim Statium novi, sensus, quibus caruisse interdum videtur, ab aliis mutu tur ita, ut eos suaviter et vel suavius ipso auctore nonnumquam variet.

3ὶ Comparasse Statii et Senecae locum etiam Liediomum video I. I. 4ὶ Similiter Ausonius in Cupidine cf. p. 388. Dissiliros by Corale

764쪽

Aeheruntica

373 stupeat. t) Sed et praeterea inserorum partes sunt. Achillis umbram omni terrorum apparatu ascendentis Troad. t Sl supra p. 346 adn. 3) strinximus. Sanguineum gerens insigne regni Laius filii 'petit vultus' iniustus ) Phoeniss. 403. Per Pelopeae arcis lucum dei inseri catenisque manes gravati, nocte gementes, volitant Thy. 668), quod Statiani loei IV 427)monet. Ac quam pronus est chorus ad regna in sera celebrandalCL Here. s. 558; Oed. 169; Troad. l57 et 397; Herc. Oet. 1060 sqq. 1550 sqq. 19l6 sqq. - sed si Senecae Stygios illos

locos percenseremus, serum finem inveniremus. Quare iam ad unam quae eius est cata basin animum vertere praestat.

Hereulis enim facinus illud conclamatum, quod sapientior eo δ)Euripides leviter tantum strinxit Η. f. 23 - 25, 607 - 62 l), Seneca utique pleno ut ita dicam penicillo coloribusque sat pinguibus depingendum censebat, quamquam Amphitruo modo morte liberatus parum aptus videtur, qui Theseum roget, ut longum ad manes iter enarret H. s. 662 sqq.). Summa Sequar

fastigia rerum.1. Advocatis inferorum numinibus Αen. VI 264 sqq.) incipit Theseus. 2. Specum per altum ), lucis tenui nitore inlustratum δ), iter ingredientem sponte deducit. β)1ὶ Apud Statium multo aptiorem personam gerit Manis: non stupet, sed optime eius sui purae vatis aequus et tranquillus animus formidini regis scelesti opponitur 4S8-493. Hunc autem regem haud scio an Sexti Pompei qui est apud Lucanum memor depinxerit, qui ' Magno proles indigna parento' in necyomantea 'tremit', 'exanimi defixus lumina vultu' ivI 658 . Et aptissimam Statius causam manes describendi invenit: necesse enim erat caecum patrem a filia de singulis, quae apparent, edoceri et ipse iubet eam monere 'suam per Ringula noctem' b48.2ὶ Expressit Octaviae scriptor v. 614, ubi Agrippinam coniunx dieitur infestus agitare flammisque vultus eius petere. 3ὶ Cf. et R. Wrener de L. Annaei Senecae Hercule etc. p. li et l2.4 Ad Taenarum silvis densum es. p. 367 adn. 2.5 Cf. p. 350 Mn. l. 63 Viam, quas ipsa deducit, unde Seneca sumpserit, invenire non contigit. Exeolitur, sed novo et singulari modo Vergilianum 'laesis de-

765쪽

3. Intra Letheni) portentorum turbae cum taxo. )4. Circa regiam Ditis campus, in quo ipse animarum recentium iudicium exercet ): complures ei adsunt iudi res, Minos et Rhadamanthus etiam Vergiliani) et Aeacus. Breviter poenarum ratio ) adumbratur.

Stob. Floril. 120, 9. Cf. etiam Apoeoloe. XIII: omnia proclivia sunt, sacile

descenditur.

13 Quod Lethen posuit pro Acheronte, nil est, cur mireris. In stuminibus enim inferorum describendis poetas illos inconstantissimos esse constat. Velut sulpureae undae modo Coeyto tribuuntur iStat. I 90 , modo Pyriphlegethonti, modo Acheronti sSil. XI 476 'flammis Acheronta sonantem'. quem idem Silius postea dicit sanis et veneno aestuantem XIII bΤl , es. Cocyti atrum sanguinem Sil. XIII 566. Sic Hercules Lethen navigare dicitur Sen. H. s. 777 et brevi post hydra Stygiae paludis ultimos quaerii sinus s780 , quos sinus item ad Lethen referendos esse censeo. Sic Charoap. Stat. Theb. XII 559 vocatur Lethaei portitor amnis, ibid. IV 479 plena redit Styga portitor alno ses. Iv 622 , flagrantis undae portitor est apud Lue. VI 704. Ut aptum videtur euiquo loco, vstriant fluviorum et

colores et nomina mirum in modum.

2ὶ Quod intra Lethen taxus illa contineri videtur, a vergilio discrepat: ex eius enim ulmo taxum adumbratam esse vides. 'Ulara taxus' iTheb. XI 33 magis inseris convenire videbatur. cuius Rrboris frequens est usus apud istos poetas: Tiresias taxo cinctus Sen. Oed. 55b; taurus manibus sacertino coronatur Val. Fl. I III seoll. Theb. Iv 449 ; taxo eonlaetae Furiarum taedae Theb. IV 48b. VIII 10, XI 93; taxum in necyomante elocis vide p. 367 adn. 3. Valde ceterum Infracta et debilitata Vergilulepidissima videtur imago. Sopor enim sub taxo sedens fingitur pro som niorum sub ulmi foliis haerentium turba.

33 Quod Pluto ipse iudicans fingitur, a Vergilio recedit; sed vulgat tum temporis est opinio es. Stat. Thob. VIII 2l Amphiaraus ante ipsi MPlutonis solium ' crimina vitae poseentis' decidit sel. IV bra ; ap. Sil. XIII 6sii

Dis suggestu residens cognoscit crimina regum i CL et Aeseh. Eum. 269 et Suppl. 220 Κ. . Quod Hunius in Exe. ad Aen. VI a principe Rom ostsumptum strbitratur: non enim potuisse imperatorem cogitari ait, nisi ex crimina cognoscentem. Probo. Compares etiam Lue. Philops. 24: ὁ moirta ῶσπερ βασιλευς τις καMiστο ἐπιλεγομενος των τεθνάομένων τα ονο ματα, in ipso δικαστηρlsa una cum Aeaco Pareis Furiis.

4 V. 3b: quod quisque fecit patitur sqq. t 735 . Ex Stoieorum

doctrinis ista originem vix ducunt, in diligentissimae eompensationis lux' posita. Vulgaris potius videtur opinio. Poteris comparare Plotini loesim, qui - si animae migrationem demes - simillimus est, certo prorsus eodem

766쪽

Adnectit 'paradigmatum' copiosum et sollemni more ex .eultum catalogum.

Charo impexus, squalidus, luminibus ardens Vergili est. Quae iam sequuntur, ad herois mJthum peculiarem spectant, qui non est huius operae: Excursum I adeas. Ac quoniam, quid de Senecae Descensu iudicemus, supra dictum e8t, ad eius amnem Annaeum Lucanum transeamus. Qui licet Stoicus suerit etiam in carmine, inferos tamen in carmen admisit. Huius in foedissima obsecratione singularis generis es. Liedio s. l. l. p. 18 , quae terrores accumulavit, qui sus-ficiant ad animum percutiendum et fastidio implendum, rhetorica tamen egregia ars et nobilis sane vis et impetus ingenii compluriens es uiget: quam non meum duco susius persequi. Laetiorem vitae post mortem imaginem in Pompei sui maiorem gloriam adumbravit: quem, ex mago iterum Stoicus t), post sata 'convexa Tonantis' fingit petentem: namque 'innocuos vitae patientes aetheris imi Ignea virtus' sacit. Pulcherrimorem claudit versu: mortalium enim iam prorsus securus 'risit

sui ludibria trunci'. ) Etiam alii Pompeium ad caelum relegavere. Quod docet epigramma Anth. Lat. 406 Ries.), ubi frustra impius manes evocat Magni: 8ed 'Stulte, poeta inquit, quid infernis Pompeium quaeris in umbris γ Non potuit terris

μενος γυνη καὶ βιασάμενος γυναῖκα ἔσται ἶνα βιασθῆ sqq. cf. capitis exordium: ἐκ δεσποτων et υν προσθεν μυλους ποιῶν so λογος), εἰ ἐγένοντο κακοἰ eum v. 737 sqq. Senecae l. l. : vidi . . impotentis terga plebeia manu Scindi tyranni. Cf. sqq. ap. Plot. et Zeller. III 23 591 sq. Phara. IX 1 sqq. Stoica est doctrina. Versu T 8q. illud: 'Quodquo patet terras inter lunaeque meatus, Semidei manes habitavi', Tertulliani loco illustratur, quem Zellero debeo III I 202 adn., de anima b4: apud Stoicos sub lunam' ssublimantur animae sapienteS , cf. c. bb. 2ὶ Conferas . si tanti est, ad Pompeium terram alta nocte mersam superne spectantem Ciceronis Scipionem, qui astra item miratur, cui item prae eis 'terra . . parva visa est' irep. VI 163; Icaromenippum; Dantium Parad. XXII 123 sqq. vidi questo globo Tal, ch 'io sorrisi dei suo vii sem-biante: denique, si per te lieet, Iulii Mosen nostratis carmen egregium Riiter Walin M. Abenteucr.

767쪽

spiritus ille premi'. Largiorem inferos describendi materiam

praebui8se possunt ea, quae aetatem non tulere poemata:

nimirum Catachthonia et Orpheus es vitam Lucani p. 7S Reiff. et Stat. Silv. II 7, 57). De priore nil accepimus, de altero perpauca. Alexandrinum poetam atque vergilii et Ovidii deseriptiones ses p. 316 adn. 6ὶ secutum credibile est Lucanum suum Orpheum contexnisse splendidissimisque rhetorum coloribus exornavisse: ex paucissimis fragmentis Serv. ad

paene nil lucramur. 1) Quod Hauptius opp. II 2l9 Servii illud scholium iam p. 286 sq.

laudatum Aeti. VI 392 ad Lucani Orpheum refert, iniuria refert, si quid sapio. Primum enim, quantum ego Servium novi, in libris adserendis in praepositionem cum ablativo iungit non libri, sed scriptoris, nisi aut diserte scriptoris nomen additur lG. Iv 492 Lucanus in Orphoo M. iaut notissimi sunt libri, velut Aeneis et Ilias: cf. e. c. Aen. m ST: in

Petronio lectum est; VH i: in philologis lectum est; IX Ib9: in Sereno legi; VIII 461: in Homero lectum est sci. 479ὶ; Georg. II 389: in Orpheo

lectum est. Etiam hunc postremum locum, qui Hauptii opuscula Edidit Lucano vindicare voluit s l. l. . Frustra. Nam primum subsordida historiola illa ad Orphicos bene quadrat. quibus talia non ignota erant es. D. 21b Abeli; in Lucani carmen quo modo inseri potuerit, certe non patet. Deiude dubitare fortasse poteris, an alio loco istam vocem et - lectum est' conlocare praestet. Possis post 'cillentur' sp. 254. v. 5 Thil. inserere, ut ad Erigonae fabulam spectent ista, quae in Orphicis tractata erat cf. fr. i 2 et 166 Abes. Equidem proposuerim. ni conlocentur post 'pertinere' iv. 11 Thil . . Illud enim 'pertinere std purgationem animae Liberi patria saera' de Orphicis iure dici videtur. Sed triplex ista purgatio, quam Servius dicit coli. Aen. VI 741, num in Orphica doctrina fuerit, nescio. Dein vero nonne mirum esset, Si Servius, qui Orpheum satis frequenter laudat ses Abeli stra.), tRm ambigue nam 'in Orpheo lectum est' ex Serviano usii signifieare potest et 'apud Orpheum poetam', quae usitata significatio esset. et ' in Orpheo carmine'. quod singulare esset - Lucani carmen attulisset Certe non fecit in loco, qui unus certo ad Lucanum refertur Georg. IV 492. Igitur Lucano illum locum tribuendum esse minime demonstratum est. Cf. Lobeck. Agl. 58l sqq. Etiam in frustulo carminis ap. Serv. Ge. IV 492 Lucaniim elegantem rhetorem magis quam poetam agnoscis: 'fragor' enim 'Averni' scf. Vergilii locus inde ortus ab eo fingebatur, quod 'gaudent a luce relictam Eurydiceniterum sperantes Orphea manes' - exquisita profecto sententia. Fragmenta a Bauptio I. I. indagata nihil ad nos pertinent.

768쪽

Acherunti ea.

Modum Vergilii qui unus illorum poetarum servare calluit, Valerius, etiamsi non peculiare de Orci infandis terroribus carmen Argonauticis suis ingeruerit, tamen et vividissimas et poetico sane spiritu perfusas consecit imagines: velut Phlegyam cum Theseo Furiarum dapes ieiunos patientes II 192 cf. p. 353 adn. 4); velut Herculem et Thesea ex Acheronte salvos, pallentia oscula iungentes IV 700; denique Coeum Tityo Saturnoque voeato Tartara effugiturum, iam remensis fluviis repulsum a cane ΙΙΙ 224. Quae magnae profecto artis sunt exempla. Pulchrae indolis etiam Mopsi lustratio est

III 377; libera sere saeculi vitiis ne omantea libri I et Medeae

sacra magica sunt VII 323 sqq. Sed ne nimium aliena curemus: ad Silium conVertamu8.

Qui in Punicis suis ut deorum machina abutitur ), et inferis ubique aditum permisit, sed decore et Mu8arum ope saepius destitutus, quod vel uno exemplo satis confirmatur. Non enim iurias solas, ut ceteri poetae, in pugnas cogit, sed Tisiphonam ad Saguntum fidissimam ) urbem diruendam educiti In lustratione squacum es. Orph. Arg. 530-b 6 nonnulla animadvertas. Celaeneus ille - nam sic videtur utique scribendum - , apud Cimmerios sedens ensiser, nescio an ex memoria Massylae illius sacerdotis

Aen. IV 48l originem ducat. quae in 'ultimo Aethiopum loco Oceani finem iuxta' sedem habebat 480 sq.; cf Val. 399 Cimmeriti: ut Celaeneus ille carmina volvens ingontes errore luit s407 . illa 'carminibus promittit sol vero mentes' i487 . - Αd serpentes umbrarum famulos dapes rapientes V. Fl. l. l. 458 cf. verg. V 9l: serpens libavit dapes . . famulus parentiss9b . Hune locum Valerio obversatum etiam hoc ostendit, quod vocem libavit dapes' iVerg. 92 de sorpente usurpatam ad Mopsum transtulit: libavitque dapes i4bTi. De serpentium ad manes ratione cf. Rohd. Psych. I praessertim 223. b et 232, 2; Roscheri Lex. 2466 sqq.; Prelleri Myth. Rom. cap. X 2; Bernhardi Schmidi Volisleben a. Mustr. 184 adn. 1; Lipperti Die Religion ει. europ. IVultu oeger p. 41 sqq. et 300 sq. - De Valeri inferis extat libellus satis diligens: Nip Tonder Die Untempest nata Val. Fl. Progr. d. Oberyymn. Boehm. Leipa l880.21 In memoriam vocat poetam reeentem. qui item inferos et Superos historicis suis poematis immiscere non dubitavit, modo plane carens: Ioannem Pyrker es. Tuniaiadem et Rodolphum Habsburgensem. 33 Quod ibidem narratur Fidei cum Furia certamen arto vinculo cohaeret cum Statiano Pietatis et Furiae Theb. XI 482.

769쪽

non modo eum personis sollemnibns p. 37 l) illis remitibus sed cum Cerbero i) etiam II 552. Iam vero ad necyomanteam eius transeamus diligentius describendam, quae Descensuum omni ornatu praedita est, ut etiam in illa 'dubium' videatur - id quod Lucanus de obsecrationis suae loco dieit vI 653- Scipio 'quod traxerit illuc, Aspiciat Stygias an, quod descenderit, umbras' Scipionem enim suum incit manes in XIII 'consulentem ita quidem, ut ad Homeri magis ac Vergilius se adplicans formam argumentum ex Marone potissimum suo sumpserit, ipsius doctrina adiecta. Argumentum age disponamus - quod si Silius secisset, melius opinor rem gessissetit. Percepta parentis patruique morte Scipio Puteolis sorte

moratus luctu paene Superatur.

2. Petit ergo non ut apud Vergilium iussus) Autonoen Cymaeam Phoebi sacerdotem, ut carissimos ipsi manes evocet. Circa necyomanteum loca terribilia ex apparatu Vergiliano

adumbrantur.3. Intempesta nocte ) piacula fiunt, quae ad eundem auctorem describit': in serobem mactantur, cui Scipio gladio stricto adsidit, ut umbras arceat. 4. Iam ascendunt umbrae, quarum regna simul dehiscunt.

5. In sepulti umbra Appii Claudi, cui vox ad id tempus mansit Elpenor, Palinurus). Stupenti Scipioni sata sua enarrat, Sepulturam poscit. ) Promittens iuvenis miram illam

l) Noctu sano Cerberum abiecta sera errare etiam Propertius refert IV I, 90 Bhr. 2ὶ Solis sub ortus Aen. VI 2bb. 33 Plutoni taurus ater mactatur, Proserpinae vacca sollemnis Verg. 251 sq.: Eumenidibus oves: ut apud Stal. Theb. IV 456 isatis Acheronto nefasto , ut apud Vergilium Eumenidum matri i250 i. e. Nocti, et Terrae agna. Mella vina Iac ad λ exemplum: hinc indidem scrobem et Scipionem, ut umbras Rrceat, ei stricto gladio adsedentem repetendum esseta et addere. 4 Item Vergilii Palinurus, Elpenor Homeri alteri cuidam stupenti mortem narrant et ut sepeliantur, obsecrant. Sunt autem in Appio etiym, quae ex Patroclo Homerico originem ducant: ut ille, obseerat ut sepeliatur, quamquRm sepulturi sunt propinqui sed lenti nimis . Quod non Diuiligod by Corale

770쪽

Aeheruntica.

de variis gentium sepeliendi rationibus degressionem a d. nectit. )

6. Iam Sibyllae Vergilianae procedit imago. ) Comites

interea cum Autonoa recedentes viscera flammis imponunt pecudum. )) Fata pandit, ultionem victoriamque vaticinatur. Recessuram precatur 3ὶ Scipio, sistat et Stygis secreta reseret ipsi. T. Orci descriptio: decem portas β) eonstituit: per quas

intrant belligeri a)β), legum latores b), agricolae so), poetae d), naufragi e Τ), scelesti, quibus imperat Rhadamanthus Ο ), seminae g) ad Proserpinae lucos, insantium h) vagiens turba ', Κlysii νη grex i M), denique eae animae, quae εἰς

temere statui probat v. 465: da . . vago .. portas quam primum Acherontis adire, qui versus ex FTi expressus est: λάπrε με orτι ταχιστα πυλας 'A ἱδ α Ο περησω inam 'portas Orci adire' non vulgaris poetarum est sermoni S).li Ex Chrysippo videtur cf. Cic. Tusc. I c. 45. Tales quaestiones sive ad naturam sivo ad gentium mores Rive ritus pertinentes aetati placuere scf. etiam p. 3b9 adn. 1 : es. Lucan. V 86 ido oraculi Delphici natura , X 194 ido siderum potestato ac Nili sontibus lex Senecae Nat. Quaest.J Caesari Aegyptius quidam narrat a versu I94 usque ad 33l , etiam VI 492 sqq.: deinde Stat. Theb. I 717 ide Apollinis apud gentes vario nomine , III 474 lde variis divinationis generibus . Cf. Sil. III 46 de aestu

et recessu maris.

2, Tiresiae respondet. 3ὶ Et hoc accuratam ad amussim Homeri imitationem ostendit: sic Ulixis comites pecudes imponunt flammis, dum ipse loquitur cum mortuisa 44 sqq. 4ὶ Iterum minutiarum Homericarum imitationem habes in bir sqq. Ut enim breviter respondet Tiresiae Ulixes ita μὲν ἄρ που ἐπέκλ σαν θεοὶ αυτοί λ l39 - Sil. 517 sq. statim adnexa quaestione, item Scipio. Ad tales quisquilias usque exemplar exprimit Silius, diligens sane poeta. bὶ Quarum mille luserat Ovidius iMet. IV 439 . Cf. 'Aιδου 'ruiati. M Bello clari Verg. VI 478. 7ὶ Et illud 'naufraga porta rapit: sic illam nomine dicunt' 441Vergilio debet Silius cf. Aen. VI 44i: Iugontes campos: sic illos nomine dicunt. Videlicet et ipse, ut Vergilius, nomen novum voluit inducere. 8ὶ Verg. blib. 9ὶ Fleutes verg. 427. 10 Quod Vergilium non secutus extra Stygium regnum ultra Oc anum ponit ad Homericum exemplar relapsus id 563 sqq. cf. Pind. Ol. II 138 .il v. bbb diu me vexavit Quem si probas, animarum, quibus Ritera 25.

SEARCH

MENU NAVIGATION