Leipziger Studien zur classischen Philologie

발행: 1890년

분량: 813페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

771쪽

γένεσιν ruunt i): quae ultima porta 'admoto splendet ceu sidere Lunae'. ) Fluvii sollemniter pinguntur, nisi quod augentur terrore8, adicitur Lacrimarum fluvius in. - Malorum personae, ceterum ex Vergilio adumbratae, tamen in ipso Orco, non in propylaeis, videntur versari, aeque ac Cerberus. Prope vasta - non ulmus, sed ut apud Senecam taxus, sub qua bubones strigae monstra Harpyiae). Ut Seneca, hoc loco ponit solium iudicis tremendi Plutonis.

8. Iam matris advolat umbra πατρος δ' ουδεις ia roςὶ. Iove eum natum e8Se filio narrat. Ter colla matris petit, ter mater sesellit eum: ad heroum matres in Elysium recedit. )9. Τandem, quos ut conVeniret, facinus audax Subiit, pater et patruus adpropinquant. Miseratur filium pater propter pericula, ut fere Aeneam Anchises VI 692). Mortem uterque narrat - ut Anticlea. Iuvenis tristitiam dissipat eorum hostium elado nuntiata, ita ut laeti ) in Elysium revertantur. 10. Iam ceteros belli socios respicit ), quorum cum nullo praeter Paullum conloquitur; nam

corpora dobentur, definitio v. 8bi quae potant oblivia non recta est: quae desinitio et ad hos et ad Elysii incolas quadrat, quorum alteris Letham potandam se tribuisse Significaverat tantum poeta v. 559 ioblitae Bitran beatis diserte tribuerat v. bbb. Offensionem statuere satis listbeo. 13 Lunae commemoratione adludit ad opinionem, qua antiqui magnam lunae in nascentes vim esse credobant: luna nascentium dux audit Sp. Varr. Ling Lat. V 69 iπροστατις γενέσεως Porphyr. de Antr. 18 N. cf. Roscher Selene p. 55 sqq. Cohaoret cum ea re Platonicorum de luna geniorum Sede doctrina. quade cf. Exc. II. 2 Claudiani Cocytos sin Rufin. II 468i volvit lacrimas. Quod modo video iam comparatum esse, item ac Stat. Theb. VIII v. 29 sq. Ρα- Sarum opinionem, ex qua inferuum flumen mortuorum lacrimis credebant oriri, nunc nescio, ubi invenerim. 3ὶ CL Anticlea et p. 363 adn. 3. 4 Ut laetatur Palinurus Verg. VI 382 Sq.; ut γsyoσυνη φοίτα καT'ασφοδελον λειμῶνα Achillis anima λ b391.5 Item atque Ithacus ceteros socios post Agamemnonem et Achillem. Cf. Sil. 719 sq. cum a. 565 sqq.: ενθα χ ' Oμως προσέννὶ . . ataut

772쪽

Acherunti ea.

Ac Romanae historiae spectat clarissimos viros. Poenorum admittit Hamilcarem immortale odium spirantem ', Graecorum Alexandrum, non uno nomine Scipionis ipsius similem. δὶ12. Iam Homerici carminis heroas 'stupet', quos Homero in Elysio limite apparente non inepte adnexuit poeta es. 798 gratantur suarum laudum praeconi). Homerus Mareelli vergiliani ornatu praeditus et Castor memorandi sunt. 13. Sed 'tempus' erat manes semineos' cogno8 ere: inter quos Romanae tantum gentis heroinae recensentur. 14. Punitorum aspectu turbatus quaerit, qui illic crucientur et cur. δ) Tullia in Pyriphlegethonte natans q), ab Ortho cane eviseerata 7 vestalis incesta, Tarpeia proditrix areis ab aquila lacerata. ))

l Brutus ' saeva securi ' nomeu meritus adludit ad Aen. VI 819. Heroum illorum partem invenit ipse, partem ex Vergilio i8 19 sqq. Sumpsit. 2 Est et hic typus ille irascentis. sed valde oblitus et infractus. 3 Ni magna sacerdos . . admoneat 756 es. cum Verg. VI 292: ni doeta

comes . . . admoneat'; quod ni fallor expressit isemper tenendum est in Silio nos versari . 43 Sil. 831: subito aspectu turbatus . . .: quae Poenae causa etc. Verg. 559: strepitumque exterritus hausit: quae Ecelerum facies Sqq.

5ὶ Et in hoc quod Romanos inter punitos recenset, praeierat Vergilius, qui in scuto Aeneae Catilinam 'minaci pendentem seopulo furiarumque ora trementem' finxerat VIII 668 sq. Ut Verg. Catilinam in damnatis cf. Lucan. VI 779 Eqq., Luc. Pseudom. 2b, supra Neronem p. 327, 2 , in beatis Catonem ii. l. v. 670, cs. p. 363, 3J describit, sic poetae Christiani iam ante Dantium recentioribus popularium suorum eaolum vel infernum ex arbitrio tribuere cf. Ancona l. l. 70 sqq. 6ὶ Reete contulit Liedloflius Phaedon. l 14 πατραλοίας κατα τὸν Πυρι φυγέθοντα. Cf. et Αr. Ran. l49 in caeno mersi, qui πατρος γναθον μα- ταων. Dantius Inf. XII 47 sq.: La riviera dei samyue, in lia quat bolle Pual che per violeneta in altrui noccia etc.; 104 cf. Ancona l. l. p. 64: yli omicis in iιn lago di sangue bouente i in visione fratris Alberici ; vide supra p. 306,5. τὶ CL Cerberum Τget g. ad Ar. Ban. 142 scoli. eodem all. Odyss.

p. 288 Matr. et Plut. Thes. c. 3l, IJ; Luc. Menipp. l4; Κέρβερος nomena βρωσκειν deductum Gruppe Italie I l 13, 7; cf. supra p. 279, 2. Si Vel Tityi vel sui Ernestius, Promethei squi et ipse in inseris p nitur Hor. Carm. II 13, 37 Rd exemplar.

773쪽

Gottholdus Etligib. Vergilio debet recensum animarum ad lucem mox iturarum satis brevem. 3)16. Vaticinatione Sibyllae 863 sqq.) tristis iuvenis erigitur

Hannibalis miserrima sorte praedicta, ut laetus ad suos redeat. Hanc Descensus vere saturam Farce dixit H. Blass Mn. Flech. CIX 473ὶ ut conmisceret, exemplaria magna Hinmerus ae Vergilius Silium incitarunt. Fortasse etiam Ciceronis exemplum, qui minorem Scipionem Secreta mundi spectantem fecerat, aliquid movit sy). Singula, ut qui mugivum opus componit ex Homero Vergilio Seneca vel eius auctore γ) conlegit. Ac quibus illi rem certam quandam exornaVere, colores interdum aliena in re adhibet, ut nisi aeriter inspiciendo imitationem non videas. Sed quando quidem eorum, quae auctormipsius excoluerant, nil in suo carmine desiderari vellet, rudem molem congessit, quam Musa eius satis tenuis disponere non valebat. Non ille cogitabat, quae Aeneas inferos permeans optime videret, ea non omnia optime Scipionem, ad serobem positum, videre, non reputabat Orci longa descriptione et matre antea inserta infeliciter differri parentis aspectum, quem unum petierat iuvenis, non apte Maronem suum cum Homero On- flavit, quorum de inseris iudicia discrepare non perspexit. Quasdam imagines satis sau8ta Minerva invenit, velut decem portas istas, dummodo melius invento scivisset uti. Dividendi enim et disponendi q. d. principio quo usus sit Silius, nemo assequitur: nam insantes agricolas naufragos ad prorsus diversas dividendi rationes pertinere in aprico esti Deinde, quo ductus inferos omnino intexuit, consilium ex imitandi studio nimio et ex formidinis cupiditate depingendae primum repetendum videtur. Verum etiam cum toto carmine artius rem conexuisse poetam constendum erit. Scipio enim, Punicorum caput et cardo, pietate nobilior apparet - id quod sane ipse paene delevit poeta. Vaticinio et divina origine

13 Quae de Pompeio et Caesare dicuntur, Vergilium et in Singulis monstrant: Sil. 864: Quantas moles cum sedo reclusa Hae tandem erumpent terraque marique movebunt; Verg. 828: heu quantum inter se bellum, si limina vitae attigerint, quantas acies stragemque movebuut.

774쪽

383 comperta - quamquam re8 ipsa subridicula est - animum viresque in bellum suturum reficit, ad quod gerendum velut sacratur mythi illius Prodicet demum imitatione sXV 18). Iam vero laetiorem ad poetam Statium cursus tendit. Qui poetico est spiritu teneroque sensu vividaque res animo perspicuo proponendi vi, sed ut trita fugiat, altissima quaeque petit culmina, dum solis nimium propinquo velut alteri Icaro poeseos pinnae defluant humumque ipse ex sublimi decidat. Talis etiam in inferorum usu apparet. Tenelira enim in Silvis deiunctorum imagines ad Elysium devenientium adumbrat mitis solator acerbis auditus tumulis et descendentibus umbris'

Quarum consolationum Summa sere haec est. Nec a cane nec a Charonte, qui comiter eam transducit, anima vexata Τ)in Elysia nemora intrat laetaque pompa beatorum salutatur: heroinae lacibus geriis floribus Elysiis insignes obviam fiunt coniugi bonae, poetae vatum Graecorum nobilis turba. Invenit puerulus et illic, qui ipsum amet mut quo Elysii volucres et pallidos flores dono det. Anto Plutonis solium recentes illae umbrae positae superstitibus additos annos a Fatis petunt. )In Thebaide deinde ' horror silentum' prae Elysii deliciis

praevalet. Sed quamquam et Furiarum et umbrarum in usu paulo nimius est, nonnullae res egregie Sunt inventae velut

XΙ 443, XI 587, XI 14 al. ) Nobis Amphiarai cata basis

3ὶ Qui in necyomanteae luco in e r i d i e flucis adhuc medio Theb. IV 439 apparere dicuntur manes, me movent, ut eis, quae Beruhardus Schmidi de deis daemonibusque meridie visis congessit rassisteben der Mustr. p. 95 sqq. , addenda proferam nonnulla. Ipse Statii locus fortasse ex Lucano adumbratus est III 4M: medio cum Phoebus in axe est Aut coelum nox atra tenet pavet ipse sacerdos Aecessus luci imonstris infamis . Empedotimoicf. p. 347 adn. 2ὶ ἐν μεσημβρία σταθερα Plutonis et Proserpinae contingit ἐπιφανεια i Procl. in Plat. remp. p. 19 v. 37 Piu. . Anthol. IX 64 Asclep. in Hesiodo meridie apparent Musae. Long. Pastor. II 4 sqq. Philetae se Amor ostendit αμτὶ μέσο την ἡμέoαν. Et in medio aevo mansit superstitio: Gervasius enim Tilburiensis de daemonum genere narrat 'in ipsius diei servore et circa solis occiduum' apparente p. 30 Liebr.

775쪽

ceteris potior est VIII l sqq. . Quae cum unum certi Καταβάσειον generis, nimirum Raτααοσε υν, extet exemplum, quia uberius descriptum sit, iam hae in parte eam enarremus. Manibus territis vates decidit ante ipsum 'ducis Erebi' tribunali): quem iuxta Furiae Mortesque Pareae Cocytos et Phlegethon' conlocati sunt. Fratris superi adrogationem increpitans ) Pluto ultionem statim parat Tisiphona ad monstra laedissima sta trum caedem etc.) perpetranda sursum missa. Quod non inepte Statius invenit, cum etiam magis cum toto carminis stamine Descensus nectatur ita. Sensim Amphiaraus fit umbra, dum se defendit coram Plutono affirmans, nec canem nec dominam inferorum ut raperet, Se veniS8e. )Huius modi calabasis num ' in ' Antimacho lecta fuerit', nescimus; qui αντον τε νιν καὶ φαιδδειας πους solo rupto ad Oreum rapi simpliciter fingere poterat. Me si audis, haed Statiana est. Quod sane demonstrare non potero. Sed ni salior totum carmen VIII l sqq. indolem aevi imperatorum insigniter prodit. Inventum si Statii est Ponticum sortasse Liedlossus evocabit), non parva laude dignus est. Etenim Amphiarai illa catap08is egregium locum praebebat inseros describendi neque quaesitum: et satis modeste rem gessit. )Est alterius saeculi Apnloi fabula Met. VI 17, ut v

amoenus herbis venenosis, inserta metamorphosibus. Rem breviter adumbrare opus erit. Psyche enim a turri sese praecipitaturaq) - sic enim ad iussos inferos rebatur recte Se posse descendere - arcetur ab ipsa turri: quae viam

ii De Plutono iudice cf. p. 374 Ritu. 3. 2 Fluviorum inferorum personas et alibi habes Κωκυrον δ' α90ιιστονυπ' οφρυσι με δμανrα εἶδε s Orpheus) Hermesianaei Leontii D. 2 v. s. 3 Iam Jeopius adtulit Claudianum sui Plutonis iram i Rapt. I 32 sqq)ad Statii hunc locum expreSsisSe. 4i Cf. Aen. VI 392 et p. 3bi adn. 2.bi CL p. 373 Mn. l. 63 Idem Aristophanes in Ranis 130-133: αναβας ἐπὶ τδν ni ργον

776쪽

Acheruntica.

ipsi indicat. Per eonterminam ergo Lacedaemonii Taenarum,

ubi spiraculum Ditis Verg. VII 568ὶ erat, per portas hiantes,

iter invium incedit ossas polentae mulso concretas manibus duas, duas ore stipes gerens. Incidit in asinum ' lignorum gerulum' cum agasone: cui, delapsa ligna tollat, roganti Psyche iussa non obsequitur. k In flumine mortuorum est Charo, cui stipem ex ore sumendam porrigit. λ) Transvehentem senex egurgite precatur, ut in navigium Se trahat, qui item non auditur δ); nec, in quas post flumen incidit, 'telam struentes anus textrices'. ) Canis ante ipsa ' atra atria ' Proserpinae excubans offula offrenatur. βὶ A dea ipsa, cuius opipare prandium ' recusat M), pyxidem illam aufert. Recalcans priora vestigia ossa et stipe alteris datis ad lucem redit lucemque adorat. - Praeterea, quae in adnotatis dicta sunt, Friedlaenderianis quod adiciam, nil habeo. Τ)Restant tractandi Claudianus et Ausonius. Ac quos alter in Rufinum composuit mortuum libellos ut in deiunctumi An isto in agasone et asino Ocni eiusque asini paene oblitteratum vestigium extat 3 Quode cf. Paus. X 22, 2 et Cratin. D. inc. 348; etiam imagines. 2 Nimirum ut plane emortua videatur, ne dat quidem ipsa. 33 Ex memoria eorum, qui in fluviis poenas pati dicebantur infernis cf. p. 306 n. bin, Senem natum puto. 4i Pareas istarum anuum exemplar fuisse mihi veri simillimum est. Ae qui sententiam repellit, Hildebrand ad i. argumentis non validis utitur. Quod enim nent Parcae, anus istae textrices dicuntur, neminem sabularum vulgarium etiam mediocriter peritum offendet. Quariam ex indolo est res personasque liberrime variare et inmutare. - Comparari poterit, quod Fatorum deae, 'sivo ex Germanorum Parcis iNomisi sive ex Romanis ortae sunt' i Grimm . Myth.' 344 1, in fabella Germanorum turpes anus' finguntur isab. de III mulieribus, quae nent stamina, Grim m. sabeli. pueri l. 44 . b) Cf. p. 3bi adn. 4. 6, Communis est superstitio ab inferis non licere cibum accipere cf.

grana Proserpinae et Tylor. l. l. II 50 setiam Rohd. Ps. 221 adn. 13.7ὶ Mor. IIist. I 468 sqq. Nisi libellis ab illo adlatis addita voles Progr. Wohlauense anni 18Sb de Apulei labellae per Ludovici XIV. saeculum apud Gallos forma et Bern hardi Sehmidi I ustriech. Marchen praefationis adnotationem quae est in p. l4 Zacynthi fabulam eandem ferri).

777쪽

Claudium Seneca), iam compluriens tetigimus. Ipsi Claudiano adseribenda videtur Furiarum illa inferna contio i, cuius et ira suribunda et locus exprimuntur optime. In sine alterius libri

argumentum Senecae est cl. p. 365 adn. 2. Locus, quo Rufinus

degreditur, ex Vergilii opibus instructus est quod apud Jee pium in indice auctorum II p. XCII non adnotatum est). Vergilii est Tartarus: ut eum, Phlegethon adluit etiam Claudiant 'locum'. Turris 469ὶ porrecta ad auras Vergili item est VI 554 ,

solido rigens adamante - ut Tartareae portae solido adamante

sunt columnae apud Vergilium 552). 'Quaesitorem Minoem', licet munus eius, ut iam apud Senecam Η. l. 733), magis amplum sit, ex Vergilianis memineris. Voco 'nolle lateri'

478ὶ poeta lepide adludit ad Vergilianum 'subigitque fateri'

b67). Conferas locosi Platonicorum, praeSertim recentium, doctrinam in eis tenes, quae de poenarum ratione eXyonuuturinde a v. 480. δ) Iam iterum in Platoniea incidimus v. 49l:

I, Claudiani contionem imitationo expressit Guenther nostras in Saturarum alterius libri prima se . p. I65 adn. 43: ubi Barbariem cum Vitiis de hominibus a litterarum vero cultu seducendis contionantem describit. Qui deinceps eligitur stultitiae sospitator, Crispinum respondere Rufino facile

est videre.

2 Ad locum, quo ascendisse dicitur Furia, pridem descendisse Ulixesi I 123 sqq.: extremum, qua pandit Gallia litus cf. Strabonem l 49 sqq. C- qui Ulixem in Iberia putat descendisse lex Asclepiade Myri. 33 coli. Muellenhoss. Alteriums unde Ι 1 18 sq. s Erebea palus et eis, quae de mortuiso Gallia in Brittiam insulam traiectis perhibebantur secundum TZet mad Hes. Tor. 169 et Procopium de bell. Got. IV 20 icf. Plutarchum de fac. 26; de def. or. 18 , vide Urimm . MIth. Germ. p. 692 et praes. 694 sqq. et Eche anni Lehi buch do Religionsyrachichte vol. III 30 sqq. , qui locos et antiquorum et posterioris famae optime composuit; vide et Mau- voisium Repue de thistoire des religions VII 27 3 sqq. et VII l 673 sqq., qui tamen in antiquis testimoniis mira simplicitate rem gessit: velut credit Ulixem a Celtis ad Graecos Elysii septemtrionalis famam pertulisse vel Plutarchi in dialogo de sae. orb. Lun. esse Sullam, qui loquitur, te dictateur Romain; sed de Celtarum superstitionibus uberrime disputavit et videtur, eruditius. 3, Cf. Plato Phaedone Si sqq. i lubidini obnoxii asini, rapaces lupi etc. et Plo . IV 3, 12 fin. ω αν Oμοιωθεῖσα ν, φέρετο xi μὲν iv χη

778쪽

Acheruntica.

387dieo illud iter ter millo annorum, quod animis conficiendum est, priusquam in hominem revocentur. 3ὶ Quamquam non prorsus cum Platonis mente conspirat Claudianus.ὶ Item inustae pectori maeulae 504 sq.) Platonis e disciplina adumbratae sunt: cs Gorg. 524 Ε Ουλας 1 αραβις Leάστου ἐζωμορξατο εἰς την ψπην et quae ad Platonem dicta sunt. χὶ Sed ut etiam Senecae saturam, quam Sublimiore poe8eOS veste induit Claudianus, in eo indagemus: ut Claudium adtribunal Aeaci ducunt, 'quos praemiserat' c. 13. 14, Rufinooecurrentes animae eorum, 'quos peremit', ipsum 'ad iudieis urnam' trahunt; ut apud Senecam deliberatur, quo lamosorum suppliciorum Claudius assciendus sit, omnibus deinde reiectis

c. l4), sic Rhadamanthus Verg. VI 566) singulas illas poenas

enumerat quasi Rufinum eis cruciaturus, deinde reicit et infra Tartarum et Chaos eum relegat 506 sqq.). Concedo duos poetas in simili re idem facile invenire posse, sed nisi fallor, imitatio statuenda erit vel si malis, eodem uterque fonte usus videatur. - Sed etiam laetiora de inseris lusit sera illa Romanae Mu8ae proles, quem non ultimum amavit. Velut omnes

quasi Cupidines ludunt per Orci illas nuptias de Rapt. Η )

prases. adn. l. vide ad Lucianum p. 337 adn. l. De gnosticis et recentissimis similium doctrinarum defensoribus Tytorum adeas l. l. II p. IT.

I, Comparata iam sunt χιλιετῆς noρεἰα do rep. 6lb A; vergilii mille anni sVI 7483: Silii mille lustra iXIII bbS .

23 Etiam alibi Claudianus novas Plato uicorum doctrinae vestigia praebet velut de Raptu 1Ι 29I: cuncta tuis . . cedent animalia regnissProserpina , Lunari subiecta globo, qui septimus auras Ambit et aeternis mortalia separat astris cf. Exc. II. - Non satis valeo ad dirimendam quaestionem de Claudiani patria non Simplicem, Sed si Alexau-drinus fuerit, illo novorum Platonicorum color optime explicetur. Alexandria enim Platonicorum tum arx erat: memineris tantum Hypatiae, quae non multum post Claudiani mortem ab aeterni amoris apostolis insania bacchantibus dilacerata est. et eius cultoris Synesii.

33 Imitationem Statii in Claudiani Raptu assero hanc a Ioepio omissam: Ceres nimirum filiae sortem tristem divinans III 66 sqq. ad Atalantam Theb. IX 575 sqq. expressa est. Cf. Claud. 74: Stabat praeterea luco dileetior omni Laurus - Stat. 585: Nota per Arcadias felici robore silvas Quercus erat; Claud. 76: Hane imo stipite caesam vidit - Stat. 593: Hane

779쪽

ui in suavissimis rebus suavissime depingendis exempla antiqlla omnino aequiperat Claudianus cs praes. illa Veneris sedis et itineris descriptio tenerrima et omni decore insignis in nilptiis Honorii et uariae). His Plutonis nuptiis ut omnis tristitia Acherontis laetitiae cesserit, plane egregie describit II 322. Illa arbor 'fulgens viridi metallo' Elysia videtur Vergilii nimi, Senecae, aliorum taxi contrarium quoddam ΙΙ 290). Aehem lacte tumens, Lyaeo Cocytus aureae aetatis monent: cuius rei duo minus trita exempla assero Luc. τα πρὸς Κρονον T et 20.3ὶ Ausonii denique tangamus lepidum de Cupidine crueiato epyllium: quo laetus deus forte ad inferos somnio quideae)delatus a heroinis, quas sagittiη fixerat, amore peremptis eril ciatur in myrto famosa V. 57 sq.): ea, qua quaeque mortessipassa e8t, re urgent puerum, roseo serto ipsa Venus castigat. Singularum heroinarum imagines satis miro artificio adumbravit. Similes sunt epigrammatum corpusculo, quorum Sin gulis singularum mors comprehenditur brevissime. Os Senetae Zethum p. 372. Vergilii 'murteis campis ' se excitatum istud lusisse ipse et in epistula et initio carminis profitetur; de argumenti auctore

Iam portus adest. Ingens aravimus aequor. Qua re sicubi non recto cursu tetendimus, ne nimis indigno seratis. Iam enim Plato: εστι δε, inquit, ἡ πορεlti οἰχ ως ὁ Αἰσχιὶ Ti κενος iuγει Lκεiνος μεν γαρ ωτλῆν olsio ν φησιν εἰς Αιδον

In hoc denique sine Descensus quoscumque tractavimd brevi conspectu iterum perlustrare non alienum erit, per Sin gula quidem litterarum genera eοS enumerantes.

multo proscissam vulnere cernit deposuisse comam; Cl. 78: quaerentique nefas Dryades dixero gementes Tartarea furias debellavisso bipenni bi. 597: quaerenti nympha cruentas Maenadas atque hostem dixit saevisse Lyaeum.1 Sic etiam Bacchis furore captis videbatur melle et lacte et vino Solum tumere cf. Eur. Bacch. I 42 N. , Plato Ion. b34 A, Phil. Apoll.

780쪽

Acheruntica.

Ac primum De8census vestigium extabat apud Homerum. Quo non multo recentior est qui primam in 1 neeFiam con- . texuit. Hoc necyiarum egi exemplar et origo. Artissimo cum λvineulo congentaneum egi contineri epi eorum A) carmina.

Quorum primum incidimus in Nostos Minyadem Τhebaidem Hesiodi de Theseo et Pirithoo epyllium. Nee Heracleae Pisanari Panyassidis Rhiani al. tacendae sunt. Inter Romanorum epicos Livius in Odusia primum exhibuit Descensum. Sequitur Vergilius in Aen. VI. Ex quo primus pendet Ovid. Met. IV 431. Idem in decimo imitatus est epyllium, quod de Orphei itinere Georgicis Vergilius inseruit, ut fortasse Alexandrinum huius exemplar item di dactico carmini insertum erat. Senecae epicam in H. f. narrationem 658 sqq. ex Sophoclis Phaedra 23 epicis licebit adseribere. Κx primi p. Chr. saeculi poetis epicis Lucano in Orpheo et in Catachthoniis ), Silio in XIII, Statio in Theb. VIII Descensum adornare placuit. Tenello stilo Ausonius in Cupidine Cruciato Cupidinis anxia de Orco somnia descripsit. Huic quod simile lepido argumento suisse videtur,

Culicis exemplar num Descen8um continuerit, non constat; quem nunc legimus, is rhetorum aperte olet ampullas. Agmen

elandit Claudianus libri in Rufinum alterius sine. Tragoediarum B) quae. prima ad nos saeit Aeschylissi arturos, ex Homero uecyiarum sonte Vel argumentum petit. Praeter quam unum certum tragici Descensus exemplum est Critiae Perillius. Satyricas fabulas duas licet adferre, quibus ad inseros iter potest celebratum esse: Achaei Aethonem et Sophoclis 'Hoti .ia Dei Tatuae β.Εlegorum apud scriptores C) et lyricos omnino poetas parca messis e8L Namque tenerum hoc genus grande argumentum sugiebat Orphei tantum iter scimus tractatum esse ab Hermesianacte Leontio. Nisi hoc additum voles, quod sum ipsorum, quas sibi fingunt, ad inferos degressorum sortes saepius

Frequentissimus vero calabasis formae usus est in comici

satiricique D) generis scriptis. Primum sa) respiciatur cο-

SEARCH

MENU NAVIGATION