장음표시 사용
191쪽
Incolit, & tumulos expulsis obtinet umbris , Grata Deis Erebi. Coetus audire silentum , Nosse domos Stygias , arcanaque Ditis operti Non Superi, non vita vetat. Tenet ora Proianae Foeda situ macies , eoeloque ignota sereno , Terribilis Stygio lacies pallore graVatur, Impexis onerata comis. Si nimbus , & atrae Sidera subducunt nubes, tunc Τhessala nudis Egreditur huctis , noctiarnaque fulgura captat. Semina fecundae segetis calcata perussit , Et non Iethiferas spirando perdidit auras. Nec superos orat , nec cantu supplice numen Auxiliare vocat , nec fibras illa litantes Novit e funereas aris imponere flammas Gaudet, & accenso rapuit quae tura sepulcro. omne nefas Superi prima iam Voce precantis concedunt. carmenque timent audire secundum. Viventes animas , & adhuc sua membra regentes, Infodit hino e fatis debentibus annos Μors invita subira, perversa funera pompa Rettulit a tumulis r fugere eadavera Iectum. Fumantes iuvenum cineres, ardentiaque ossa E mediis rapit ipsa rogis , ipsamque, Parentes Quam tenuere . facem r nigroque volantis fumo
Feralis fragmenta tori, vestesque fluentri colligit in cineres, & olentes membra favillas. Ast Gi servantur taxis . quibus intimus humor
192쪽
Ducitur , & tracta durescunt tabe medulla Corpora ', tunc omnes avide desaevit in artus. Immergitque manus oculis : gaudetque gelatoSEEodisse orbes t & siccae pallida rodit
EXcrementa manus : laqueum , nodosque nocenteS
Ore suo rumpit : pendentia corpora carpsit, rasitque cruces et percussaque viscera nimbis Vulsit, & incoctas admisso sole medullas. Insertum manibus chalybem , nigramque Per artus Stillantis tabi saniem , virusque coactum Sustulit , &, nervo morsus retinente , pePendit. Et quacumque jacet nudum tellure cadaver, Ante seras, Volucresque sedet: nec carpere membra Vult serro , manibusque suis , mors que luporum Exspectat, siccis raptura e faucibus artuS. Nec cessant a caede manus , si sanguine vivo Est opus , erumpat jugulo qui primus aperto. Nec refugit caedes , vivum si cicra cruorem , Extaque sunereae poscunt trepidantia mensae: Vulnere sic ventris , non , qua Natura Vocabat, Extrahitur partus , calidis ponendus in aris. Et quoties saevis opus est, ac sortibus umbris, Ipsa facit manes : hominum mors omnis in usu est. Illa genae florem primaevo corpore Vulsit , Illa comam laeva morienti abscidit epheho. Saepe etiam caris , cognato in funere, dira TLesialis incubuit membris et atque Oscala figens,
193쪽
Truncavitque caput, compressaque dentibus Ora: Laxavit e siccoque haerentem gutture Iinguam Praemordens , gelidis infudit murmura labris , Arcanumque nefas Stygias mandavit ad umbras. Hanc ut fama loci Pompeio prodidit, alta Nocte poli, Titan medium quo tempore ducit Sub nostra tellure diem , deserta per amaCarpit iter. Fidi scelerum suetique ministri Effractos circum tumulos , ac busta Vagati, Conspexere procul praerupta in caute sedentem, Qua iuga devexus Pharsalia porrigit Haemus. Lia Μagis, magicisque Deis incognita verha Tentabat , carmenque novos fingebat in usus. Namque timens , alium ne Mars vagus iret in orbem , Emathis & tellus tam multa caede careret, Pollutos cantu dirisque venefica succis Conspersos , Vetuit transmittere bella Philippos , Tot mortes habitura suas , usuraque mundi
Sanguine : caesorum truncare cadavera Regum Sperat, & Hesperiae cineres AEVertere gentis , Ossaque nobilium, tantosque acquirere manes.
Hic ardor , solusque labor , quid corpore Magni Projecto rapiat, quos Caesaris involet artus. Quam prior affatur Pompeii ignava Propago. M, O DECUS Haemonidum , populis quae pandere sata , is Quaeque suo Ventura potes devertere cursu,n Te precor, ut certum liceat milii noscere finem.
194쪽
,, Quem belli fortuna parat. Non ultima min. M Pars ego Romanae , Μagni clarissima proles δν, Vel dominus rerum , vel tanti funeris heres. γ, Μens dubiis percussa pavet. vir si1sque parata eslas. Certos serre metus. Hoc casibus eripe iuris ἔν, Ne subiti , caecique ruant e vel inmina torque, is Vel tu parce Deis , & Μanibus exprime Verum. M Elysias resera sedes , ipsamque Vocatam, γ Quos petat e nobis , Μortem tibi coge lateri. ν, Non humilis Iahor est: dignum quod qu-rere cures ,, Vel tibi , quo tanti praeponderet alea fati νν. Impia laetatur vulgatae nomine famae Thessalis , & contra i ,, SI FATA minora moveres , νε Pronumerat, o iuvenis, quos velles, inquit, in actus M Invitos praebere Deos. Conceditur arti , is Unam quiun radiis presserunt siderct mortem ,1 Inseruisse moras r re, quamvis kcerit omnis ,, StelIa seciem, medios herbis abrumpimus annos. is At simul a prima descendit origine mundi 1ν Causarum series, atque omnia fata laborant ,, Si quidquam mutare velis, unoque fissi ictum Stat genus humanum: tune Thessala turba fatemur ,, Plus Fortuna poeest. Sed si praenoscere easus s Contentus , lacilesque aditus , multique patebunt di, M. Verum e tellus nobis , aetherque , Chaosque, is AEquoraque, & eampi, Rhodopeaque sma loquenturi in Sed pronum, quum tanta novae fit copia mortis,
195쪽
M Emathiis unum campis attoIlere corpus , ,, Ut modo defuncti, tepidique eadaveris oram Plena voce sonent : ne membris sole perinis , is Auribus incertum feralis strideat umbra H. Dixerat : & noctis geminatis arte tenebris, Moestum tecta caput, squalenti nube pererrat Corpora caesorum , tumulis projecta negatis.
Continuo fugere lupi, iugore revulsis Unguibus impastae volucres , dum Thessala valent Eligit, & gelidas letho scrutata medullas
Pulmonis rigidi stantes sine vulnere fibras Invenit, & vocem defuncto in corpore quaerit. Fata peremtorum pendent jam multa virorum , Quem superis revocasse velit. Si tollere tatas Tentasset campis acies , & reddere hello iCessissent Ieges Erebi, monstroque potenti Extractiis Stygio populus pugnasset Averno. Electum tandem trajecto gutture corpus Ducit, α inserto laqueis seralibus unco Per scopulos miserum trahitur , par saxa cadaver victurum : montisque cavi, quem tristis Erichthoe Damnarat sacris, vita sub rupe locatur. Haud procul a Ditis eaecis depressa cavernis In praeceps subsedit humus : quam pallida pronis uegee silva comis , & nullo vertice coelum Suspiciens, Phoebo non pervia taxus opacat. Marcontes intus tenebrae, palle que sub antiis Η vri
196쪽
Longa nocte situs , nunquam , nisi carmine factum, Lumen habet. Non Taenareis sic faucibus aer Sedit iners , moestum mundi confine latentis , Ac nostri : quo non metuant emittere manes Tartarei reges. Nam quamvis Thessala vates
Vim faciat fatis , dubium est , quod traxerit VIue Aspiciat Stygias , an quod descenderit , umbria Discolor, di vario furialis cultus amictu
Induitur, Vultusque aperitur crine remoto,
Et coma vipereis substringitur horrida sertis. Ut pavidos juvenis comites , ipsumque trementem Conspicit , exanimi defixum lumina vultu:,, PONITE , ait, trepida conceptos mente timores. Iam nova , jam vera reddetur vita figura: M Ut quamvis pavidi possint audire loquentem ,, Si vero Stygiosque lacus , ripamque sonantem, Ignibus ostendam , si me praesente Viderii, Eumenides possunt, villosaque colla colubris F, Cerberus excutiens , & vincti terga Gigantes :,, Quis timor, ignavi, metuentes cernere manes is 3 Pectora tunc primum serventi sanguine supplet Vulneribus laxata novis : taboque medullas luit : & virus large lunare ministrat. Huc quidquid foetu genuit Natura sinistro Miscetur. Non spuma canum, quibus unda timori est. Viscera non lyncis , non durae nodus hyaenae
Defuit , & cervi pasti serpente medulla a
197쪽
Non puppim retinens , Euro tendente rudenteu, In mediis echeneis aquis , oculique draconum, Quaeque sonant foeta tepefacta sub alite saxa :Non Arabum Volucer serpens , innataque rubris AEquoribus custos pretiosae vipera conchae 2 Aut viventis adhuc Libyci membrana cerastae , Aut cinis Eoa positi Phoenicis in ara. Quo postquam viles , & hahentes nomina pestes Contulit et infando saturatas carmine frondes . , Et, quibus os dirum nascentibus inspuit, herbas
Addidit , & quidquid mundo dedit ipsa veneni:
Tunc vox , Lethaeos cunctis pollentior herbis Excantare Deos , confundit murmura primum Dissona , & humanae multum discordia linguae. Latratus habet illa canum , gemitusque luporum. Quod trepidus bubo, quod striX nocturna queruntur,.
Quod strident ululantque serae, quod sibilat anguis primit, & planctus illisae cautibus undae ,
Silvarumque sonum , fractaeque tonitrua nubisia Tot rerum VOX una fuit. ΜΟΣ cetera cantu Explicat Haemonio , penetratque in Tartara lingua. is Eumenides, Stygiumque nefaS, Poenaeque nocentum, ,, Et Chaos innumeros aVidum confundere mundos;
is Et Rector terrae , quem longa in secula torquetis Μors dilata deum et Sto , & , quos nulla mereturis Thetalis, Elysios , coelum , matremque perosais Persephone: nostraeque Hecates Pars ultima, per quam
198쪽
is innibus & mihi saeu tacitae commercia lingua
is Ianitor & sedis laxae qui viscera . evom Spargis nostra cani t repetitaque fila sorores,, Fracturae : tuque o flagrantis portiton undae..is Iam lassate senex . ad me redeuntibus umbris
- Exaudite preces : si vos satis ore nefando,. Pollutoque voco , si nunquam haec carmina taliam Humanis jejuna cano , si pectora plenaeis Saepe dedi , & lavi calido profectae cerebro :m Si quis , qui Vestris caput, extaque lancibus infansis Imposuit, Victurus erat , parete Precanti. ,. Non in Tartareo latitantem poscimus antro .n Assuetamque diu tenebris , modo rum fugatam Descendentem animam e primo pallentis hiatum Haeret adhuc Orci. Licet has exaudiat herbasis Ad manes ventura semel. Ducis omina nato in Pompeiana canat nostri modo militis umhra, is Si bene de vobis civilia hella merentur ιν.
Haec ubi fata , caput, spumantiaque Ora levavit . Aspicit adstantem projecti corporis umbram, Exanimes artus , invisaque claustra timentem Carceris antiqui. Pavet ire in pectus apertum, Visceraque , di ruptas lethali vulnere fibras.. Ah miser , extremum cui mortis munus iniquae Eripitur non posse mori. Μiratue Erichtho Has fatis licuisse moras , irataque Morti Verberat .mmotum viso sex perue eadaver
199쪽
Perque cavas terrae , quas egit carmine , rimas. Manibus illatrat regnique silentia rumPit.. α γε TISIPHONE . vocisque meae secura Megaeras is Non agitis saevis Erebi per inane flagellis est τε Infelicem animam Iam vos ego nomine vero B Eliciam, Stygiasque canes in luce supema i ., Destituam : per busta sequar , Per funera custas..m Expellam tumulis , abigam vos omnibus urnis a is que Deis . ad quos alio procedere vultu ., is is Ficta soles , Hecate , pallenti tabida sorma. ει ostendam , faciemque Erebi mutare uetabo. α re Eloquar immenso terrae sub pondere , quae te M H Contineant, Ennaea , dapes, quo foedere moestum s m Regem noctis ames , quae te contagia passam ' M NoIuerit revocare Ceres. Tibi, pessime mundis B Arbiter , immittam ruptis Titana cavernis, is Et subito seriere die. Paretis aα ille
νν Compellandus erit, quo nunquam terra vocato, is Non eoneussa tremit, qui Gorgona cernit apertam. .
is Verberibusque suis trepidam castigat Erinno, i M Indespecta tenet vobis qui Tartara; cujus, is Vos estis superi, Stygias qui peierat undas is Protinus adstrictus caluit cruor , atraque fovit, Vulnera, & in venas extremaque memhra cucurrit. Percussae gelido trepidanu sis pectore fibrae et Et nova desuetis 1 repens vita medullis , Miscetur morti. Tunc omnis Palpitat artus et
200쪽
Tenduntur nervi r nec se tellure cadaVer Paulatim per membra levat, terraque repulsum est, Erectumque simul. Distemo lumina rictu Nudantur. Nondum facies viventis in illo , Iam morientis erat. Remanet pallorque rigorque Et stupet illatus mundo. Sed murmure nullo Ora adstricta sonant. Vox illi, linguaque tantum Responsura datur, , DIC , inquit Thessala, magna , F, Quod jubeo , mercede mihi : nam vera locutum D Immunem toto mundi praestabimus aevo , H Artibus Haemoniis r tali tua membra sepulcro, ,, Talibus exuram , Stygio cum carmine , QVis,M, Ut nullos cantata magos exaudiat umbra.
se, Sit tanti vixisse iterum : nec verba , nec herbae,, Audebunt longae somnum tibi solvere Lethes, is A me morte data. Tripodas , vatesque Deorumis Sors obscura decet. Certus discedat , ab umbris M Quisquis vera petit, duraeque oracula Mortis
,, Fortis adit. Ne parce , precor. Da nomina rebus , is Da loca , da Vocem , qua mecum fata loquRntur M.
Addidit & carmen, quo, quidquid consulit umbram,
Scire dedit. Μoestum fletu manante cadaver, ,, TRISTI A non equidem Parcarum stamina , dixit, ,, Aspexi, tacitae reVocatus ab aggere ripae :,, Quod tamen e cunctis mihi noscere contigit umbris, ,, Effera Romanos agitat discordia manes, is Impiaque insemam ruperunt arma quietem.