장음표시 사용
201쪽
n Elysias alii sedes, ac Tartara moesta ,, Diversi liquere duces : quid fata pararent, i, Hi fecere palam. Tristis felicibus umbrisis Vultus erat: vidi Decios, natumque , Patremque,
,, Lustrales hellis animas , flentemque Camillum, is Et Curios ; Syllam de te , Fortuna , querentem. Μ Deplorat Libycis perituram Scipio terrisis Infaustam sobolem. Major Carthaginis hostis, is Non servituri moeret Cato fata nepotis.,, Solum te , Consul, depulsis prime tyrannis,MBrute, pias inter gaudentem Vidimus umbras. - ruptis Catilina minax , fractisque catenis ,, Exsultat, Μariique truces , nudique Cethegi. HVidi ego laetantes popularia nomina Drusos; ,, Legibus immodicos, ausosque ingentia Gracchos. is aeternis Chalybum nodis , & carcere Ditis is Constrictae plausere manus , camposque piorum is Poscit turba nocens. Regni possessor inertis,, Pallentes aperit sedes , abruptaque saxa ,, Asperat, & durum Vinclis adamanta , paratque. Poenam victori. Reser haec solatia tecum, juvenis, placido manes, patremque, domumque Exspectare sinu, regnique in parte serena
ollicitet vitae : Veniet quae misceat omnes Iora duces. Properate mori, magnoque superbii uamvis e parvis animo descendite bustis,
202쪽
is Et Romanorum manes calcate Deorum.
,, Quem tumulum Nili, quem Tibridis adluat unda, is Quaeritur, & ducibus tantum de funere pugna est. ,, Tu fatum ne quaere tuum ; cognoscere Parcae, νε Μe reticente , dabunt: tihi certior omnia Vates h Ipse canet Siculis genitor Pompeius in arvis: is Ille quoque incertus , quo te Vocet, unde repellat, Θ Quas jubeat Vitare plagas , quae sidera mundi. is Europam, miseri, Libyamque, Asiamque timete. μ Distrihuit tumulos vestris fortuna triumphis. is o miseranda domus , toto nihil orbe videbis is Tutius Emathia , . Sic postquam fata peregit; Stat vultu moestus tacito, mortemque reposcit. Carminibus magicis opus est , herbisque , cadmet Ut cadat, & nequeant animam sibi- reddere fata, Consumto iam iure semel. Tum robore multo Exstruit illa rogum : venit deiunctus ad ignes: Accensa juvenem positum strue liquit Erichtho, Tandem passa mori. Sextoque ad castra parentuti comes t & coelo lucis ducente colorem, Dum ferrent tutos intra tentoria gressus, Iussa tenere diem densas nox praestitit umbras.
203쪽
POMPEII Somnaum. Excusso sopore .
milites mixto murmure frementes audit ,
signumque pratii petentes. Tullii oratio , qua Magno suadet ut in pugna discrimen veniat. Subjungit hic quae ab eo proposto deterrere debeant ; cui tamen invietis usentitur. Prodigia quae venturoseasus maia produnt. In aciem inseruum Lur ambo exercitus. Suos Gesar, suosque
Pompeius hortatur. Commissi praelii de fcriptio. Pompeiana copia funduntur , duxi e vectus equo fugit. Expugnata hujus castra diripiuntur. Per somniam sua quemque victorum premit imago terrorisia occisorum cadavera jacent inspusta. Poeta
cernens Pharsalia campos sanguine inquinatos in saxum Gyarem invehitur
204쪽
SEGNIOR Oceano, quam lex aeterna Vocabat, Luctificus Titan nunquam magis aethera contra Egit equos , currumque polo rapiente retorsit:
Defectusque pati voluit , raptaeque labores Lucis : & attraxit nubes , non pabula flammis , Sed ne Thessalico purus luceret in orbe. At nox felicis Magno pars ultima Vitae Sollicitos vana decepit imagine somnos.
Nam Pompeiani visus sibi sede theatri
Innumeram emgiem Romanae cernere plebis , Attollique suum laetis ad sidera nomen Vocibus, & plausu cuneos certare sonantes. Qualis erat populi facies , clamorque faventum , olim quum juvenis , primique aetate triumphi , Post domitas gentes , quas torrens ambit Iberus, Et quaecumque fugax Sertorius impulit arma, Vespere pacato , Pura Venerabilis aeque ,
Quam currus ornante, toga , Plaudente Senatu,
Sedit adhuc Romanus eques. Seu fine honorum Anxia venturis ad tempora laeta refugit: Sive per ambages solitas contraria visis Vaticinata quies , magni tulit omina planctus :Seu vetito patrias ultra tibi cernere sedes , Sic Romam Fortuna dedit. Ne rumpite somnos , Castrorum Vigiles , nullas tuba verberet Eures.
205쪽
Crastina dira quies, & imagine moesta diurna
Und1que funestas acies feret, undique hellum. Unde pares somnos populi , noctemque beatam Eo felix , si te vel sic tua Roma Videret. Donassent utinam Superi, patriaeque , tibique Unum , Μ ne, diem, quo fati certus uterque Extremum tanti fructum caperetis amoris. Tu velut Ausonia vadis moriturus in urbe: Illa rati semper de te sibi conscia voti Hoc scelus haud unquam fatis haerere putavit, Sic se dilecti tumulum quoque perdere Μagni. Te mixto flesset luctu , iuvenisque , senexque , Injussusque puer e lacerasset crine soluto Pectora femineum , ceu Bruti funere, Vulgus. Nunc quoque tela licet paveant victoris iniqui, Nuntiet ipse licet Caesar tua funera , flebunt: Sed dum tura ferunt, dum laurea serta Tonanti. O miseri , quorum gemitus edere dolorem, Qui te non pleno pariter planxere theatro. Vicerat astra jubar , quum mixto murmure tuis Castrorum fremuit, satisque trahentibus orbem, Signa petit pugnae. Miseri pars maxima vulgi
Non totum visura diem, tentoria circum Ipsa ducis queritur, magnoque accensa tumultu Mortis Vicinae properantes admovet horas.
Dira subit rabies : sua quisque , ac publica fata Praecipitare cupit et segnis , pavidusque Vocatur,
206쪽
Ac nimium patiens soceri Pompeius, & orbis Indulgens regno , qui tot simul undique gentes
Iuris habere sui vellet , pacemque timeret. Nec non & reges, populique queruntur Eoi Bella trahi , patriaque procul tellure teneri. Hoc placet, O Superi, quum VOhis.vertere cuneta Propositum , nostris erroribus.addere crimen. Cladibus irruimus , nocituraque Poscimus arma: Iam Pompeianis votum est Pharsalia castris. Cunctorum voces Romani maximus auctor
Tullius eloquii , cuius sub jure , togaque
Pacificas saevus tremuit Catilina secures, Pertulit , irarus bellis, quum rostra forumque Optaret, passus tam longa silentia miles. Addidit invalidae robur facundia causae. A HOC pro tot meritis solum te, Μagne, precatur, in Uti se , Fortuna , velis, proceresque tuorum,. Castrorum , regesque tui cum supplice mundo,, Affusi, vinci socerum patiare rogamus.s, Humani generis tam longo tempore hellum ,, Caesar erit λ Merito , Pompeium vincere Iente, is Gentibus, indignum est, a transcurrente subactis. M Quo tibi servor abit aut quo fiducia fati s, De Superis, ingrate , times 3 causamque Senatusis Credere Dis dubitas 3 Ipsae sua , signa revellent, in Prosilientque acies, Pudeat vicisse coam1m.
. Si duce te jusso si nobis bella geruntur,
207쪽
is Sit tu is quocumque Velint concurrere campo. - Quid mundi gladios a sanguine Caesaris arces pis Vibrant tela manus: Vix signa morantia quisquamis Exspectat e propera, ne te tua classica linquam. is Scire Senatus avet, miles te , ΜΞgne , sequatur, is An comes ,ν. Ingemuit Rector, sensitque Deorum Esse dolos , & fata suae contraria menti. H SI PLACET, hoc, inquit, cunctis, si milite Μagno. n Non duce tempus eget, nil citra fata morabor. H Involvat populos una Fortuna ruina , ,, Sitque hominum magnae lux ista novissima parti. is Testor, Roma, tamen. Μagnum, quo cuncta Perirent, is Accepisse diem. Potuit tibi vulnere nullon Stare Iahor helli : potuit sine caede subactum , is Captivumque ducem violatae tradore Paci. ,, Quis furor , o caeci, scelerum Civilia hellam Gesturi, metuunt, ne non cum sanguine vincant. is Abstulimus terras , exclusimus aequore toto , Ad praematuras segetum jejuna rapinas F, Agmina compulimus, votumque effecimus hosti, Ut mallet sterni gladiis , mortemque suorum is Permiscere meis. Belli pars.magna peracta est ,, His, quibus effectum est, ne pugnam tiro paveretrA Si modo virtutis stimulis , iraeque caloreis Signa petunt. Μultos in summa pericula misit Venturi timor ipse mali. Fortissimus ille est. n Qui promtus metuenda pati, si cominus instent,
208쪽
,, Et differre potest. Placet haec tam prospera rerumis Tradere Fortunae Gladio permittere mundi ,, Discrimen Pugnare ducem, quam Vincere, malunt. M Res mihi Romanas dederas , Fortuna , regendas :,, Accipe majores , & caeco in Μarte tuere.,, Pompeii nec erimen erit, nec gloria bellum. ,, Vincis apud Superos votis me Caesar iniquis: is Pugnetur. Quantum scelerum, quantumque malorumis In populos lux ista fereti quot regna iacehunt is, Sanguine Romano quam turbidus ibit Enipeus l,, Prima velim caput hoc funesti lancea belli, ,, Si sine momento rerum, partisque ruinais Casurum est , feriat : neque enim victoria Magno ,, Latior. Aut populis invisum , hac clade peracta, F, Aut hodae , Pompeius erit miserabile nomen. M omne malum Victi, quod sors feret ultima rerum; s, Omne nefas victoris erit , . Sic fatur , & arma Permittit populis , frenosque larentibus ira Laxat : & ut victus violento navita Coro, Dat regimen ventis , ignavumque arte relicta Puppis onus trahitur. Trepido confusa tumultu Castra fremunt, animique truces sua pectora pulsant
Ictibus incertis. Multorum pallor in ore Sortis venturae est , faciesque simillima Ietho. Advenisse diem , qui fatum rebus in aevum Conderet humanis, & quaeri Roma quid esset,
Illo Marte palam est. Sua quisque pericula nescit,
209쪽
Attonitus majore metu. Quis litora ponto obruta , quis summis cernens in montibus aequor, AEtheraque in terras , dejecto sole , cadentem , Tot rerum finem , timeat sibi Non vacat ullos Pro se serre metus : Urbi , Μagnoque timetur. Nec gladiis habuere fidem , nisi cotibus asper Exarsit mucro. Tunc omnis Iancea saxo Erigitur e tendunt nervis melioribus arcus et Cura fuit lectis pharetras implere sagittis. Auget eques stimulos, frenorumque aptat habenas. Si liceat Superis hominum conferre labores, Non aliter , Phlegra rabidos tollente Gigantas. inrtius incaluit Siculis incudibus ensis: Et rubuit flammis iterum Neptunia cuspis . Spiculaque extenso Paean Pythone recoxit. Pallas Gorgoneos diffudit in AEgida crines, Pallenaea Iovi mutavit fulmina Cyclops. Non tamen abstinuit venturos prodere casus Per varias Fortuna notas. Nam Thessala rura Quum peterent , totus venientibus obstitit aetheri Inque oculis hominum fregerunt fulmina nubes: Adversasque faces , immensoque igne columnas, Et trabibus mixtis avidos siphonas aquarum Detulit, atque oculos ingesto fulgure clausit.
Excussit cristas galeis, capulosque solutis Perfudit gladiis , ereptaque pila liquavit: AEtherioque nocens sumavit sessure serrum.
210쪽
Nec non innumero cooperta examine signa
Vixque revulsa solo I majori pondere pressum Signiferi mersere caput , rorantia fletu, Usque ad Thessaliam Romana , & publica signa. Admotus Superis discussa fugit ab ara Taurus , & Emathios praeceps se iecit in agros; Nullaque funestis inventa est victima sacris. At tu , quos scelerum Superos quas rite vocasti Eumenidas Caesar λ Stygii quae numina regni λInfernumque nefas & mersos nocte furores Impia tam steve gesturus hella litasti Iam dubium monstrisne Deum, nimione pavori Crediderint : multis concurrere Visus Olympo Pindus , & abruptis mergi convallibus Haemus, Edere nocturnas belli Pharsalia Voces , Ire per Ossaeam rapidus Boebeida sanguis:
Inque vicem vultus tenebris mirantur opertos ,
Et pallere diem , galeisque incumbere noctem, Defunctosque patres , & cunctas sanguinis umbras Ante oculos volitare suos. Sed mentibus unum Hoc solamen erat, quod Voti turba nefandi Conscia, quae patrum jugulos, quae pectora fratrum Sperabat, gaudet monstris , mentisque tumultu . Atque omen scelerum subitos putat esse furores. Quid mirum , populos , quos luX eXtrema vocabat, Lymphato trepidasse metu , praesaga malorum