장음표시 사용
311쪽
si Aecipe Niliaci jus gurgitis : accipe quidquidis Pro Magni cervice dares ; dignumque clientem ,, Castris crede tuis , cui tantum fata licere In generum Voluere tuum. Nec vile putaris,, Hoc meritum, facili nobis quod caede perachium est. M Hospes avitus erat : depulso sceptra parenti,, Reddiderat. Quid plura feram λ Τu nomina tanto,, Invenies operi, vel famam consule mundi. ν, Si scelus est , plus te nobis debere fateris, is Quod scelus hoc non ipse facis M. Sic fatus, opertum Detexit, tenuitque caput. Iam languida morte Essigies habitum noti mutaverat oris. Non primo Caesar damnavit munera Visu, Avertitque oculos : Vultus , dum crederet, haesit rUtque fidem vidit sceleris, tutumque putaVit Iam bonus esse socer; lacrimas non sponte cadentes Effudit. Gemitusque expressit pectore laeto , Non aliter manifesta potens abscondere mentis Gaudia, quam lacrimis. Meritumque immane tyranni Destruit, & generi mavult lugere revulsum , i Quam debere caput. Qui duro membra Senatus Calcarat vultu , qui sicco Iumine campos iesViderat Emathios, uni tibi, Magne, negare
Non audet gemitus. O sors durissima fatilHunccine tu , Caesar , seelerato Μarte petisti, Qui tibi flendus erat λ Non mixti foedera tangunt
312쪽
Te generis p Nec nata iuhet moerere , neposque Credis apud populos , Pompeii nomen amantes , Hoc castris prodesse tuis ὸ Fortasse tyranni
Tangeris invidia, captique in viscera Magni Hoc alii licuisse doles , quererisque perisse Vindictam helli , raptumque e iure superbi Victoris genorum. Quisquis te flere coegit
Impetus, a Vera longe pietate recessit. Scilicet hoc animo terras, atque aequora lustras,
Necuhi suppressiis pereat gener. O hene rapta Arbitrio mors ista tuo i Quam magna remisit Crimina Romano tristis Fortuna pudori, Quod te non passa est misereri, perfide , Μagni Viventis i Nec non his sallere vocihus audet, Acquiritque fidem simulati fronte doloris: M AUFER ab aspectu nostro funesta , satelles , is Regis dona tui : pejus de Caesare vestrum , is Quam de Pompeio meruit scelus. Unica belli ,, Praemia civilis , victis donare salutem , o Perdidimus. Quod si Phario germana tyranno se Non invisa sciret , potuissbm reddere regi, ,, Quod meruit fratriquo tuum pro munere tali ,, Misissem , Cleopatra , caput. Secreta quid arma ,. Movit, & inseruit nostro sua tela labori ,, Ergo in Τhessalicis Pellaeo fecimus arvisi, Ius gladioὶ Vestris quaesita licentia regnis
313쪽
,, Non tuleram Μagnum mecum Romana regentem: s, Te , Ptolemare , laram Frustra civilibus armis ,, Miscuimus gentes, si qua est hoc orbe potestas γε Altera , quam Caesar : si tellus ulla duorum est. is Vertissem Latias a vestro litore proras :ν, Famae cura Vetat, ne non damnasse cruentam ,
,, Sed videar timuisse Pharon. Nec fallere vos me,, Credite victorem et nohis quoque tale paratu ,, Litoris hospitium et ne sic mea colla gerantur, ,, Τhessaliae fortuna facit. Majore prosecto , ,, Quam metui poterat, discrimine gessimus arma ris Exilium, generique minas, Romamque timebam: is Poena fugae Ptolemaeus erat. Sed parcimus annis , ,, Donamusque nefas. Scut hac pro caede tyrannus,, Nil venia plus posse dari. vos condite busto is Tanti colla ducis : sed non , ut crimina tantum ,, Vestra tegat tellus , iusto date tura sepulcro , M Et placate caput , cineresque in litore fusosis Colligite, atque unam sparsis date manibus urnam. Sentiat adventum soceri , vocesque querentis ,, Audiat umbra pias. Dum nobis omnia praeseri, ,, Dum vitam Phario mavult debere clienti, ,, Laeta dies rapta est populis : concordia mundo,, Nostra perit: caruere Deis mea vota secundis: ,, Ut te complexus , positis felicibus armis , se Affectus a te veteres, Vitamque rogarem,
314쪽
is Μagne , tuam : dignaque satis mercede laborum νε Contentus par esse tibi. Tunc pace fideli,, Fecissem , ut Victus posses ignoscere Divis, . a, Fecisses , ut Roma mihi is. Nec talia fatus Invenit fletus comitem , nec turba querenti. Credidit : abscondunt gemitus , & pectora laeta Fronte tegunt , hilaresque nefas spectare cruentum O bona libertas quum Caesar lugeat , audent.
315쪽
CAESAR Alexandri tumulum adit. In
hunc invehit poeta. Hospitans in regias Caesar, obsedem habet Ptolemaeum. CDO- patra ex Pharo turri ubi eam frater in- clusam tenebat , evadit , O ad Casuram penetrat , quem placat precibus vultuque . Hic eam cum fratre in patiam redueit. Splendidas Caesari epulas dae Cleo
patra s iis finitis , Isidis Sacerdos Acho
reus a Caesare rogatus Nili Ortum cum t sumque aperit. Interea de Occidendo Caesare conspirat una cum Achilla Pothinus. Achilla milites re iam circumdant.
Mari terraque Obsessus Caesar , secum deducens Ptolemaeum , fortiter pugnat. Ob entium navibus injicit ignem , c-
ba aufugit , Pharum subit, Pothinoque
316쪽
caput jubet amputari. Achillam βά manu trucidat foror Ptolemai minima Arsinoi. Novus AE ptiorum dux Ganimedes Oe
317쪽
UT primum terras Pompeii colla secutuRAttigit , & diras calcavit Caesar arenas :Pugnavit fortuna ducis, fatumque nocentis AEgypti, regnum Lagi Romana sub arma Iret an eriperet mundo Memphiticus ensis Victoris , victique caput. Tua profuit umbra, Magne , tui socerum rapuere a sanguine manes, Ne populus post te Nilum Romanus haberet Inde Paraetoniam fertur securus in urbem Pignore tam saevi sceleris , sua signa secutus. Sed fremitu vulgi fasces , & jura querentis Inferri Romana suis , discordia sensit Pectora . & ancipites animos, Μagnumque peri Non sibi. Tum vultu semper celante Pavores, Intrepidus Superum sedes , & templa vetusti Numinis , antiquas Macedum testantia Vires .
Circuit : & nulla captus dulaedine rerum , Non auro , cultuque Deum, non moenibus urbis , Effossum tumulis cupide descendit in antrum.
Illic Pellaei proles vesana Philippi
Felix praedo iacet, terrarum vindice fato Raptus : sacratis totum spargenda per orbem Μembra viri posuere adytis : Fortuna pepercit blanibus , & regni duravit ad ultima fatum. Nam sibi libertas unquam si redderet orbem ,
318쪽
Ludibrio servatus erat , non utile mundo Editus eXemplum , terras tot posse sub uno Esse viro. Μaeedum fines , latebrasque suorum. Deseruit, victasque patri despexit Athenas: Perque Asiae populos fatis urgentibus actus Humana eum strage ruit , gladiumque per omnes Exegit gentes : ignotos miscuit amnes , Persarum Euphraten , Indorum sanguine Gangen: - Terrarum fatale malum , fulmenque , quod omnes Pereuteret pariter populos , & sidus iniquum Gentibus. Oceano classes inserre parabat Exteriore mari. Non illi flamma , nec undae, Nec sterilis Libye , nec Syrticus obstitit Ammon. Isiet in occasum , mundi devexa secutus , - Ambissetque polos , Nilumque a fonte hibisset: occurrit suprema dies , naturaque solum Hunc potuit finem Vesano ponere regi :Qui secum invidia , qua totum ceperat orbem, Abstulit imperium ', nulloque herede relicto ς Totius fati , lacerandas praebuit urbeS.
Sed cecidit Babylone sua , Parthoque Verendus. Proh pudor i Eoi propius timuere sarissas , Quam nunc pila timent populi ; licet usque sub Arcto Regnemus, Zephyrique domos , terrasque premamus Flagrantis post terga Noti : cedemus in ortus Arsacidum domino. Non felix Parthia Crassis , Exiguae secura fuit provincia Pellae.
319쪽
Iam Pelusiaco veniens a gurgite Nili Rex puer, imbellis populi sedaverat iras , obside quo pacis Pellaea tutus in aula. Caesar erat : quum se parva Cleopatra biremi, Corrupto custode Phari laxare catenas , t. Intulit Emathiis , ignaro Caesare , tectis
Dedecus AEgypti , Latii seralis Erinnys ,
Romano non casta malo. Quantum impulit Argos , Iliacasque domos facie Spartana nocenti , Hesperios auxit tantum Cleopatra furores.
Terruit illa suo , si fas , Capitolia sistio , Et Romana petit imbelli signa Canopo, Caesare captivo Pharios ductura triumphos et Leucadioque suit dubius sub gurgite casus,
An mundum ne nostra quidem matrona teneret.' Hoe animi nox illa dedit . quae prima cubili Μiscuit incestam ducibus Ptolemaida nostris. Quis tibi vesani veniam non donet amoris , Antoni Durum quum Caesaris hauserit ignes Pectus , & in media rabie , medioque furore , Et Pompeianis habitata manthus aula, Sanguine Thessalicae cladis persusus adulter Admisit Venerem curis , & miscuit armis ' Πlicitosque toros , & non ex conjuge partus FProh pudor i oblitus Μagni, tibi Iulia fratres, obscoena de matre dedit e partesque fugataRPassus in extremis Libyae coalescere regius ,
320쪽
Tempora Niliaco turpis dependit amori, Dum donare Pharon, dum non sibi vincere mavult. Quem formae confisa suae Cleopatra sine ullis Tristis adit lacrimis , simulatum comta dolorem, Qua decuit, veluti laceros dispersa capillos , Et sic orsa loqui: isSI QUA EST , o maxime Caesar.
is Νobilitas , Pharii proles clarissima Lagi,
F, Exul , in aeternum sceptris depulsa paternis , ,, Si tua restituat veteri me dextera fato , ,, Complector regina pedes. Tu gentibus aequum is Sidus ades nostris. Non urbes prima tenebo,, Femina Niliacas : nullo discrimine sexusis Reginam scit ferre Pharos. Lege summa peremti Verba patris , qui jura mihi communia regni , is Et thalami cum fratre dedit. Puer ipse sororem , is Sit modo liber . amat : sed habet sub jure Pothiniis Αὐξtiis , ensesque suos. Nil ipsa paterniis Iuris hahere peto : culpa , tantoque Pudoreis Solve domum : remove sunesta satellitis arma, ,, Et regem regnare iube. Quantosne tumores,, Mente gerit famulus , Magni cervice revulsa lis Iam tibi sed procul hoc avertant fata in minantur. ,, Sat fuit indignum , Caesar , mundoque tibique , ,, Pompeium facinus meritumque fuisse Pothini se. Nequidquam duras tentasset Caesaris aures et Vultus adest precibus , faciesque incesta perorat. Exigit infandam, corrupto judice, noctem.