장음표시 사용
401쪽
ω, Mixtus ; nec tan o' lacuisset vita superstes , Imperio, i Ductor summo Romanus honore
o M Stygias venissem sundas aut ante tulisset. is Hanc male servatam potius Pharsalia vitam. M Quam Thapso infelix duxissem bella Senatus .is Ultaque Scipiadem v disses Africa victum.
s, Vos clarae maiorum animae , quos Africa sensit. M Saepe triumphantes , ut icum Carthaginis altae
Excidio , captu que sypbax. claraque fugatusis Annibal ex acie testantur, fata Nepotis sis Ne pudeat vestri , miserandaque bella videre. 1, Nam neque me Libye vicit: sed viribus ipsa ,, Scipiatam , seseque suis thic Roma subegit,
,, Cum. Patria a patria i vincor moriorque cadentel ,, Ufextate libens. 'Μ sare hunc Numina ventumis Adversum ut morerer I ne spe delusus inaniis optarem forsan rarito' superesse dolori. ,, Hispanas iterum Rotnaha ad praelia gentes ',, Pompeii cogant j enes , legeSque requirant, Et libertates ': mea tunc fortuna peracta/est. ' ν Et quanquam haec armata manus testabitur octi Μe terrae potuisse. mori r placet aequore mergit, Ignotumque illic funus per saecla manere. I ',,, oh nunquam veniat fluitans ad litora truncus , ,, Ne Libyca' condatur humo ἔ vinique futuris . ,, Scipiadaei ostentEnt monumenta nepotibus Afri , t Tunc latus: eust fodit , nee ea contentus in aequor
402쪽
Prosilit ue emissis spargit mrsi transtra carinae tSanguinis A aequoreos tingiti pars altera Getas , Migrantique animi latum inpn sussicit unum. De inim monstris iacet, eheu l praeda marinis Nobile Scipiadae corpus, nec colliget urna re Flebilis hos cineres nec tanto nomine dignas,EXequias tibi Roma dabit at passisve capillis Scipiadem , eXtremum generis , Iugebit ademptum. Agmina de campis passim fugientia cunctas Implessent magnis Libyae terroribus or . Ib. Praesidiis tum sorte Uticam Cato nobilis urbem
Ausoniis tenuit ; qui nota clade Senatus . Scipiadaeque sugat victorema prcere. Parabat, i '. Hortaturque tuos alacer defendere muros. Ir MSed frustra I heu nimium trepidantia pectora se et
Et victiam iam non visi i Caesariss agmen. tTum Cato militibus vultu immutatus eodem rei
Ignovit pavidis. Ultro fugieretibus ipse
Prospexit, uigcis fortui icontraxit ab:Omni D, ε Victo 2 remosque dedit properanti Ibaptos. t Cunclarumque , suam quamvisiproiecerat ipse , Non dedignatur, Ductoricurare calutem ri Solatus cives Uticae, & trepidantia verbis Pectora confirmans placidis . quam ceria superstSpes illis veniae ι victis clementia quanta Caesaris. ψiedocuta Taliscio im pse viderisii l. at Cirihus , irat qui non donatam a Caesare vitam ,
403쪽
Sperneret. Illum etiam , cui non durissima virtus Affectus celare suos permiserat unquRm, Quem nullus simulare timor docuisset, aperto Vel deflexisset rigidi de tramite veri. Tandem mortis amor cogit simulare Catonem. orbarant homines iam luce silentia noctis , Inque vicem fessis donarant regna quietem ἔ 1 Cum gratos cuncti, quos cura dolorque sinebant . Carpebant somnos et sed non tranquilla Catonem QExemit virtusicuris mortalibus, alto i , DU' I.
Ut iaceat somno oppressus : sed libera mentis HErigat ut se vis, contemplaturque futura Saecula, & aeternos vitae immortalis honores. c. Ante tamen contemplatrix quam dogmata verae ,
Scrutari possit Sophiae , moralibus apte i i γPraeceptis purganda anima est ;/prius eiiciendi Affectus pravi cunctaeque e pectore, sordes , Τ Ira nocens, & luxuries , & foeda libido. Hos igitur motus animi purgantia sicut Corporis humores pravos medicamina tollunt γΜoralis pleno educat.Μedicina, priusquam l ' iri Divinum , summumque honum scrutarier ausa - Sit contemplando , ne densis pressa tenebris ' Μens erret 'eaeca ἐο& vitiis decepta fatiscat. Sic longa virtute fuit mens sancta Catonis Purgata ἔ atque i illi vitae immortalis honorem Iam contemplanti divini ista Platonis
404쪽
Phaedonem tradunt; cum laetus talia saturi:,, SALVE sancte liber Superis demisse Catoni;
D Dirige tu cursum , vitaeque eXtrema meantis D Instrue ', non alium moriturus quaero magistrum; M Nec restare alias voluerunt Numina curiaS.
σ3 Iamque mori certo liceat mihi discere, quid sit 3, Mors,quid vita fuit, quid erit ', num nulla futura est ἔγε An vivant animae post funera : praemia justis ν, Quae restent: quae sacrilegos vindicta manebit 13.
Dum contemplatur, mentis se libera tollit Nec turbata acies , abstractaque corpore Vires EXerceret suas contendit pura facultas. Tunc volitans excelsa petit, nimiumque remotae Αi terris, quo non oculi , non organa sensus Corporei penetrare valent, fulgentia coeli Corpora. scrutatur, , nec eis contenta, requiritSplendoris sontem cuncti, lucisque beatum Principium, aeternique Dei vestigia adorat. Haec magis atque magis coelestia discere tentat Contemplans anima : at caecis ohducta tenebris, Et depressa gravi connexu corporis ι ipsa 'i Se *on posse videre Videtini Solatia sista haec, Quod meliore frui post mortem lumine , sperat. Immortalem animam spes haec probat: aut tibi frustra Spem dedit omnipotens : frustra te jussit amaxo Quae nunquam poteris cognoscere , cur sapientes Dum terris vivunt sperniunt terrena , nec aurumi,i; ri
405쪽
Regna, Voluptates quaerunt , quae sola videntur Splendida : sed quae non cernunt coelestia tantum Depereunt, si non coelestia gaudia tandem Exciperent ; sed non illuc ascendere possunt Corpora , quae gravia, & terrenis mixta creantur Principiis , in quae tandem resoluta redibunt, In terramque cadent. Animae est coelestis origo , Igneus atque Vigor, substantia pura , suiquela toto similis variis nec partibus illa Composita est ; ideo nullo dissolvitur aevo ἔSed sibi corporeo laxata a carcere ViVit. Felices posthac animae , quas corpora nullis Foedarunt vitiis nullaque libidine morsas Detinuere olim , quae, dum sub carne latehant, Contemplatrices abstractae a carne volarant Saepius ad coelos , coelis post fata quibuscum Foedera sanXerunt viventes sacra , locantur, AEternaque illic laetantes luce fruuntur: At tenebrosae animae , nimium quae carnibus olim Demersae iacuere suis , queis tetra libido Atque Voluptates , solum quas sensus alebat, In terris notae , posthac de carne solutae Aspectum coeli , cum quo commercia nullae Viventes habuere , timent , nec luce fruuntur: Sed tenebris dilecta nimis prope corpora semper Ferales errant umbrae , moestaeque sepulcra Bustaque foeda colunt. Hinc noctu spectra Videntur.
406쪽
Quae terrent homines , animae sunt ista maIorum, Quae, quoniam crassae sunt, corporeaeque, Videntur.
M QUAΜ DIVERsAE inquit restant post funera sortesis Credo equidem , divine Plato , te dogmata verais Haec ipsum docuisse Deum. Deus ipse sequendam, Aut Natura homines ratioque innata fefellit is Proposuit virtutem, & praemia debita iustis D Haec, quoniam justos injusta potentia fraudatis Saepius in terris, & gens humana rebellat, is Solvere post mortem justissimus ipse tenetur is
Funera non metuit sapiens suprema e, nec illi. Qui contemplando toties super astra levavit Carnoso abstractam penitus de carcere mentem , Corporis atque animae faciens divortia tanta Quanta homini licuit, mors formidanda Venire Aut ignota potest. Nam mors divortia tantum Plena haec , quae sapiens toties optasse videtur Et toties tentasse, facit, Superosque petenti Libertatem animae claustris concedit apertis.
Si saepe impatiens Vitam proiecit amator Atque manu pectus propria perfodit, ut umbra Defunctam Stygias sponsam sequeretur ad umbras. Qua tamen haud illo conceditur orbe potiri Num sapientum animae summi quae gaudia coeli
Depereunt, Verique boni capiuntur amore , Quo nequeunt in carne frui , de carcere tandem
Corporeo solvi, claustrisque eXire recusent Κ
407쪽
Cum Deus: ipsου foras aperit,i lichanique meanti Dat Natura viam. At donec Deus illa creator, Qui terrena animam primo statione locavit, Evocat , haust illa statione excbdere las est. Hic dubitans haesit paulum Cato. M NON DATUR ergo,, Sponte mori victis inquit nec obire Catoniis Dum dabit injustus victor mandata , licebit is Caesaris expectem gladios , atque in caput istudis Ius illi agnoscam, Superi P Dominumque fatebor
,, Esse meum, quem Roma suum decreverat hostem,
m Quemque ego damnaram.Num iustam injusta dederunt ,, Bella potestatem p non sic , oh Numina certem Humanas placuit vobis confundere leges, is Et dare jus sceleri. Sed fi non sponte Catoniis Projicere hanc lucem fas est, at crimine vitamis Grandius est retinere nefas. Quam grande putaremis Esse nefas nobis, turpem producere Vitam is Caesaris imperiis , & regna injusta probare lis Quam Romae damnosa forent exempla Catonis lis Pompeii juvenes , qui nunc ad praelia gentesis Hispanas armant, patriaeque impendere Vitasse Non dubitant, iustae posthac non credere cause . A Sed pulchris fortasse volunt desistere coeptis, se Nec libertatem per tanta pericula, Per totis aerumnaS quaerent, cum nobis regna probentur ,
si Et non displiceat duro servire Catoni. - M potius fragilem hanc sit fas abrumpere vitam.
408쪽
D Quam te , Libertas , violς m. Sed Numina si tori Nunc tandem jussere mori, tua lanera saltem iis Prosequar, & Sty s lihex comitabor ad umbras. ,, Non ultra dubitare licet. δε- Tunc pectora dextra Nuda serit, moriensque cadit; morientis ad ictum Undique concurrunt famuli ; labentia tollunt Memhra Viri , vulnus refovent ; mortique quietem Eripiunt tantum , dum , quam Projecerat iPisi . . Tanto animo, heu frustra , contendunt reddere Vitam. Impatiens lucis propria Cato vulnera dextra Dilacerat e mortemque docet non. posse negarii Caesar Τhapsiaca Victor de elade reversus Tendit Adrumetum , cum jam victoria passim Seeurum praestabat iter. Non arma , nec ullae Insidiae clausere vias. Ignoscit ubiquΘ . Supplicihus : cum nulla videt restare pericla , Tutaque sortuna facta est clementia ranta. Into Uticam advenit Caesar , fatoque Catonis
Audito ingemuit ; questusque, M ΟΗ INVIDE, dixit, se Cur odio moreris nostri vitamque relinquis Ne non Caesareae honitati injuria fiat Heu tibi crudelis nimium moriendo suisti,
,, Ut moriendo mihi posses crudelior esse. M Durior interitu , quam vita armisque suisti . ,, Hostis es; atque odium nostri,quod sanguine nostro M Non potuisti unquam , voluisti sanguine saltem H Nunc satiare tuo, teque ipsum impendere damno
409쪽
M Caesaris. Evitas nostrum , crudelis , amorem , ,, Ut luctum facias. Μihi quid clementia prodest. ,, Cui non Romani dubitant praeponere mortem ,, Infelix Μagnus sese committere fraudi ,, Barbaricae potius quam nostro elegit amori. ,, Sed tamen ille suas sperans reparare ruinas . ,, Auxilium infido , non mortem , a Rege PetiVit, γε Quam tamen invitus subiit. Tu sponte peristi,, Invidiam facture mihi. Sed detrahet illamis Invidiam , & spes injustas clementia vincet. Μ Defleho funus , natumque amplectar honore vis Nec me crudelem victo fore sentiet orbis D. Dans veniam Caesar timidis Uticensibus , agmen Desessum reficit, paulumque moratus in urbe Munimenta videns , circumspicit undique latam
Planitiem. Prope silva stetit tregionibus illis
Rara nimis non ampla tamen , quam lentus alebat Bagrada , qui siccas illic connectit arenas. Horrida silva fuit , conjunctis aera ramix
obscurum & tristes exclusis Solibus umbras Complectens: nemus hoc ingressus Caesar Opacum Antrum immane videt nigro squalore repletum , Et marcente situ, quem nox ihi longa creasset. Insecit gravidas erumpens halitus auras. Attonito terrore loci, tandemque roganti Rem notam populis astans Libys incola narrat.
410쪽
,, HAEC , Caesar, multos jam non habitata Per annox,, Antra immensa olim monstrum exitiale tenebat, B Pestis , & ira Deum , serpens cui saecula nullais Produxere parem terris; non tanta paludeis Lernaea tumuit reparatis anguibus hydrari Nec qui poma draco custodiit aurea ; nec , quemis Servantem vigili Phryxaeum lumine Vellus M Somniferis tandem domuit Μedea venenis.,, Nec tu Phoebeis Python confixe sagittis is Tantus eras , populis species incognita primis. M Serpente in tanto potuisset Gorgonis omne,, Absumi virus ; Libycis nec majus arenis F, Hoc monstro, semen si defluxisset in unum .is Pestiferae tabes generasset tota Medusae.
is Tam longum sese centum porrectus in ulnas , ,, Quippe fuit volvit serpens per fluminis undas ,
33 Ut quoties gyris distendit terga solutisis Adversa praedam potuit deprendere ripa.,, Saepe illic tigris spumantes oblita rimis ,
is Atque cruentati taurorum caede leones
Flumina dum libant, monstri conduntur in alvo.is Atque utinam his tantum praedis contenta fuissetis Ingluvies; periere homines, quicumque per aestumis Umbrosae sessi petierunt tegmina silvae , M Aut quicumque istos , adverso numine dacti , i Advenere viti gelidos haurire liquores.