장음표시 사용
61쪽
cinium placet Iouis os odor , ficu illi qui Graece phlox.
Praeterea libro xxi, cap. I. sylvestrem esse tellatur sic autem haec species phl6go vocatur, quod in arcnosis nascatur, sui ridem Graecis est arena.
Annua est radix breuis modice fibrata, solia prima profert autumno, plantaginis angustis ollae nuper erumpentis similia
glabra, carnosiora, unico neruo dirempta hiemis rigorem tolerantia, Vere peritura, quae deinde nascuntur sunt graminis simi-Daliquantulit in hirsuta bina in caulis genices is Catilis aut sangularis, aut multiplex, geniculatus, teres, tandemque rubescens ad honosam duritiem proxime accedens, pedalis ramo-1us,e singulis tamen geniculis unicus, ut plurimum, ex alterutrius follisimu ramus oritur in horum fastigio calyculi multi anuginos. graciles congessis , singulis subsunt hypocalycia quatuor foliis longis quidem sed angusti imis constantia, quae illis superemanent separata. Flos est elegantissimus, sed paruus admodum, pilosus quinque foliis conflans oblon ambitu serratis, rubro colore, uentibus, multis supina in facie punctulis distinctus, primis quidem fatu repurpi ascentibiis, resi quis candidis Complura intus stamina continentur albida inaequalis inter se magnitudinis, tenuia apicibus e purpureo violaceis, fastigiata stili duo assi xi sunt umbilico sese in a io deorsum recte Aqua etiam in parte rubelli sunt,4 lanu-gi noli semen luccedit paruum coloris ni 'ri.
Floret a Iulio ad Nouembrem usque. Nascitur in arenosis, arido solo. P E PAPlatosos haec species ορία.i. montana,Vocatur quod in mon
62쪽
Radix est longa, nigra,crassa, perennis, unde caules multi, quorum basis rubescit, triticei culmi crassitudinem aequantes, pedales, sex ut plurimum distincti geniculis, e quibus lia bina graminis prorsus similia oriuntur, quae sua basia geniculo ad semidigitalem altitudinem caulem vestiunt, At quae infimae ipsius parti adnascuntur, in hoc differunt quod basim habent rubram Ramorum fastigio insident flores, successue sese explicantes, liolis quinque constantes, oblongis ad extremum semi orbicularibus, ferratis e purpura magis rubentibus supina ex facie, quam prona venulisque ternis rubentioribus insigniuntur raraque lanugine pubescut stamina foliolis incumbunt decem, ad mediam ipsorum partem excurrunt in pum pura candicantia, sed apicibus e cinereo caeruleis capitata umbilico pro longitudine tenui duo stili assiguntur, eiusdem cum staminibus coloris,i crasseudinis, at longiores paulo, qui ubi calyce emerserunt a sese, quamplurimum distrahuntur. Calyci flos imponitur dilute phari, semidigitum longo, tenui ad mediam usque partem suo tectus hypocalycio quatuor foliis membraneis ad extremum latioribus e quorum singulis denticulis exeritur rusescens acutus quodammodo durus ta
64쪽
beat. Recentiores Armeriti nominant, Galli Arminis
Radices habet longas , nigri cantibus fibris capillatas, unde surculi multi,is caules sesquipedales, teretes, superiori parte nonnihil rubentes caui,geniculati e singulis geniculis folia bim, ex aduerso posita, subtiiridia, qua basis suae iunctis appendicibus membraneis, caulis geniculum vestiunt: reli Fum folium ab angusto in latius progreditur ad medium usque,deinde sensim desinit in acutum mucronem: latitudo est se redigitalis, lo-gitudo sesqui pollicaris unicus per medium neruus excurrit insignis, alij sunt obscuriores, supina tantum parte si diligenter intuearis conspicui, in caulium cacumine sunt fores thyrsi instar confertim dispositi, quinquefoliis per margines serratis constantes, vix quadrantem digiti aequantibus, longitudine aliquato minus latis, ab angusto statim in semicircularem figuram abeuntibus, coloris e purpura rubet, ad unguem tamen aliquando albarum macularum serie variatis stamina dece interdum pauciora, purpurea, extra florem sese exerunt superiore sui
parte exiguis suis capitulis fistigiata, inferiori candida, origineque ducunt a basi umbilici, fere teretis, cui infixi sunt duo stiliciusdem coloris, quae vix in lucem prodeunt. Calyculis fores imponuntur semidigitum logis, superiori parte phaeis, in quinque denticulos longos sed pilorum instar tenues desinentibus,
horum hypocalycium conflatur multis foliis membraneis, in longos, molles angustissimosque mucrones abeuntibUS. Ab ineunte Iulio ad autumnum usque floret. In hortis colitur, jam surculo, quam semine propagatur.
Su folia sunt teperamento frigido sicco in fine primi
65쪽
gradus astrictionis', non parum obtinent, itaque dysenterliti vulneribus, haemorrhasiis sistendis non parum prosunt.
hanc nomino, quia nil prorsus habet quod ipsi gratia conciliet.
Radix est parua 5 annua, caules palma res, exiles, geniculati, folia in geniculis bina ex aduers posita, digitum paulo longiora, anguiliis in ut caulis e viridi vi glauco pallescentia. In caulium fastigio flosculi admodum parui, quatuor aut quinq; foliolis conflantes, non uniuersi, at successive sese explicantes impositi longo calyculo e russo, pullo sordescenti, subest hypocalycium non elegantius. Floret septenabri. Nascitur in arenos incultis. A M O . Secunda Phlogos species non solum coloris elegantia, sed, odoris suauitate, o virium magnitudine specta la fuit antiquis incognita Scaliger ille in exercitationibus contra Cardanum ado Di referenda monet. Ruellius Caryophyllaeum propter odoris similitudinem cum Caryophyllis nominat. Quidam Betonicam altilem, Vetonicam, tunicam dicunt vocis Syne planta assinitate decepti Syri enim unici herbam huic similem appes lant. Nonnulli is Theophrasti suspicantur essetat me ab ista opinione dimouent illius verba cap. xti lib. vla deplantis αυς --πι --ς λων, ἡ κ λάν, ἡ δεδεῖ - Si quidem in hac planta cauli flos succedit. Nonnulli demum ad Cantabricam Plini referunt, cuius meminit lib. xxv. cap. viri. Sed non est caulis iunceus,neque flosculi velut
67쪽
Species.sum φ species nouem innotuerunt nobis: χλH, I A PAE A AH Σ. Radices agit longas, subrufas, e quarum capite surculi quam
plurimi prodeunt,quos multa folia exaduersbposita,e geniculis nascentia vestiunt, gramini similia, densiora coloris glauci; vetustiores ex his in caules promouentur, qui quato altius progrediuntur, tanto frequentioribus distringui urgeniculis quo
rum singula binis, ut dictum est, donata sunt foliis Fastigium tandem quinquefolia profert angusta, imparis longitudinis,
Viridis malori ex parte coloris,qua iunctis apicibus latis, in ξ-braneis hypocalycium efficiunt cui imponitur Calyx longior multo, quinque aut sex denticulis in mucronem desinentibus acutum,membraneumque fastigiatus Inde fores Caryophylla ortam referentes odorem, parui, semidigiti latitudine, quinque aut ex soliolis constantes, rubris, semiorbicularem silura ad extremum affectantibus,incisurarumque frequentia ornan-:ur. hqccium ad basim tendunt, in angullum abeunt, VI uena Π
habent candidum, longum,4 inter ipsa staminutorti multitudo late candidorum in lucem vix unquam prodeuntium omnibus in mediis umbilicus est oblongus angulosusis o oris viridi palle centis, cuius fastigio adnascuntur stili duo lon icandidi, qui bii fore sese exeruerunt, recurvi fiunt. Succedit semen exiguum nigrescentis coloris odoris suauitas placuit or istudios cultusque ideo adhibitus ad tantam prouexit elegantiam, ut heri in multo maior eualent, ii amplitudine soliolorum,& numero vix rosae ce-
68쪽
E NAE A L Madat. Duobus autem modis hic multiplex conspicitur, aut enim foliolorum amplitudo de numerus augetur, aut in maxima it 'lorum frequentia calyx cum aliis foliolis alteri innascitur. POP ΥPION. Πορφυ&ο Ocatur a floris colore purpureo.
Radice, cauliculis, foliisque tantum minoribus differt, Lamticulorum interstitiis longioribus Hypocalycium quatuor co- stat foliis exiguis, quae appendices membraneas ad mediam us Me sui partem protensia iungunt, is pallescenti colore languent: exindenticulos efformant virides, acute mucronatos, d a calyce recedentes atque ex his duo semper breuiores Flos multiplici foliolor at longas lacinias dilute purpurastit. Vnguis inferiore sui parte est candidus , superiori nonnihil viridis in mediis sunt quamplurima stamina, candida pallescenti apice capitata, ex quibus duo reliquis adultiora supereminent foliolis Vmbilico imponuntur duo stili candidi Gongi, non tamen calyce emergunt odoris fragrantia,&siuauitas huius floris cum superiori certare potest. Eodem foret tempore. PM P I . Quod minus purpurea est, quam superior οπιος υ . i. suppurpuream VocasDUS.
A superiori differt quod sos maior Lad ruborem inreis inclis oncisurae maiores, caetera omnino similis.
69쪽
Haec species appellari quod unguem so
liolorum multo longiorem quam reli uar, habeat. Duas huius species obseruauimus, nam alteram α ροί, p-pestamus. Υla in P Ω Σ. 'vi'ωή Graecis, alti cornis latin vocatur, quod stilos instar cornuum supra florem attollat Clusius Silesiacum caryophyblaeum vocat Galli mille incarnat
Flosi candido miniatus quinque, raro pluribus soliis constat, ab angusto in latum desinentibus, per margines serratis, at inaequalibus incisuris. Vnguis longitudine liolum reliquum aequat, ex viridi candicat. Decem stamina candida primum, alibi adoleverint fastigio purpurascente insigniuntur, capitulumque pallidum habent, sese adem e calyculo paululum exerentia, circundantque umbilicum pentagonum, cui infixi sunt duo stili crasti, candidi, qui supra florem corniculorum instar a sese paulatiria recedentes alte prouehuntur superiore sui parte lanuginos, 5 purpurei evadunt, deorsumque reflectuntur, nec statim pos apertum florem c tubulo exeruntur. Floret Iunio Nostris in hortis colitur e Silesia, ut aiunt allata. Cultus&hanc multiplici flore elegantiorem fecit,4 ipsa natura talem producit. AKEPAIA., Αὐρο α vocatur quod stilos extractorem non instar cornuum ut superior producat.
70쪽
Huius fio est dilutioris coloris, laminaque habet foliolis incumbentia, stilosque duos e calyce non emergentes, caetera superiori similia. ΚΟΛOBANO H. Hax ita nominanda videtur, quod pro magnitudine, foliorum, calycis, flores sint exigui.
Folia non minora quam Pancalis, calyculum parem ostentat: at flos spe frustratur, est enim admodum paruus, quinque tantuna soliolis conflatus, coloris ad lychnidem rubram accedentis stamina insunt candida superiore sui parte purpurasce-tia, apices, antequam lucem attigerint, purpureos, mox albicantes,' suppurpureis lineis alterno dispositis ordine variatos 1ustinentia.
Quatuor foliolis constat hypocalycium in denticulos abeuntibus, non omnino calyci adhaerentes, sed paruo admodum ii terstitio seiunctos: ὀ calyce soliola inlatas, profundas acinias diuisia, ina: qualibus tamen incisuris, coloris dilute purpureustamma decem continet apicibus e purpura pallescentibus, quorum capita extra calycem prominent. Vmbilico stili sunt impositi crastiores, sed breuiores.