Joannis Baptistae Genér ... Theologia dogmaticoscholastica perpetuis prolusionibus polemicis historicocriticis necnon sacrae antiquitatis monumentis illustrata tomus primus sextus Tomus tertius partem secundam de Deo principio et fine creaturarum quo

31쪽

CLASSIS L.

Num. I.

PARS II. TRACT. L. LIB. L. CAP. IE RE LAPIDARIA.

Romae in Maseo Capitolino. Exseri u , retulitque Masseius in

Infer s. variis p. m. acta. u. a.

Titulum aliter legit, qui eum sub an. 17 q. reperit in coemeterici Gordiani & Epimachi , Boldest. in observ. p. 8 . aliter deinde Frave. Biania inius in pro lego m. ad Anastas tom. a. p. Lx VIII. col. 2. , aliter demum LVi ur in epitaph. Severae p. 18. Cui autem ex quatuor hisce Scriptoribus Ouini exceptione majoribus adhibenda tides p sed age, ac modo Ponamus cum Mage jo legendum.

Spectat Simplicii Saxum ad diem 8. Maii, diem Sabbati, anni Chr. 364.

quo Consulatum gerebant Imp. Fl. Iovianus & Ioviani F. Varronianus , ut liquet ex castigatioribus Fastis , cum o eloueenio ad eum an . p. m. 6 TO IN Uxir , ait laudatus Masius, fortasse intelligendum minxit, hoe est lucidus moriendo evasit; aut in is , videlicet inustus est fidei nota , vel saero lavacro . Haec hariolari nititur doctissimus vir in re nimium obscura . Fortasse Saxum ex ejusdem facie prorsus ethnicum quispiam dixerit et quoniam ritu ethnico Jovianum adpellat divum, & Sabbatum nuncupat diem Saturni, quem nempe Pagani Saturno Deo suo sacrum volebant , quemadmodum: diem Dominicum Soli, feriam secundam Lunae &er

id quod quantum ad Sabbatum Saturno consecratum Conjicere licet , ut plures mittam, e Corn. Tacito l. s. hist. sub init. , consentitque Biron. adan. 3 q. n. 53. citato eodem Tacito in I. aa. Annal. Quin etiam eundem

ritum ethnicum circa Sabbatum Saturno sacrum diu retinuisse l lures gentes, e. c. Chaldaeos , Aegyptios , ac Inuo staniae populos, Author est Clariss. ABenetiis in throno l. & crit. tom. O. P. 392. u. XX. Nihilo tamen secius eliristianum esse Titulum ad oculum demonstrare viden inr adfixae Sigiae A sa, quas plane apud unum aliquem pro fanum inca sitim quae seris . Sunt quidem ex iis, qui an t A aut 12 separatim adserant, ut conspicere licet apud Corsinum ubi de notis Grae- eorum ; at ambas simul conjunetas in peculiarem aliquem adductas tensum , mihi saltem nuspiam legisse contigit. Iam vero a primordi. Ecclesiae in more postum fuit apud Christianos eas. binas si glas sepulcralibus Titulis & alibi pluries adjectas consecrare ; quibus nempe testabantur se si de certa credere , Deum esse Creatorem, seu Prine ipium & Finem rerum omnium e delum to videlicet

32쪽

NIE AMBULA DE DEO CREAT MONIMENTA ANTI O 1ν

Leet Dogmate ex verbis , quibus idem rerum Conditor Evangelistam S cetera creara adloquens, sic Apocal. I. 8. effatus est, teste eodem

Evangelista , Ego iam A cI Ω , principium eu finis, dicit Domi 1ius Deus , ni es , ει qui erat, ει qui venturus en, omuiporeus , ac deinceps cap. a. 13. Ego sum A ω Ω, primus G noti mus, principitim cumis r quasi dixerit Deus , uti ex communi Patrum & Interpretum voce loqnitur heie Metus , ego sui a caussa , origo , principium omnium creaturarum somnia a me fluunt, & ad me redeunt.

Ergo quatenus Α & s. sunt primum & ultimn m ex eIementis Al-Phabeti graeci, adsumpta sunt ab ipso Numine ad lese perspicue decla-Taadum principium & finem rerum Omnium , quemadmodum OpPortune Protulit Tertullian. I. de monogam. c. s. in haec verba duas Grae-m eiae literas seminam & ultimam sibi induit Dominus , initii & finis in concurrentium in se figuras: uti quemadmodum A ad sa usque vol- ω, Vitur & rursus R. ad A replicatur, ita ut ostenderet in se esse & ini- ω, tii deeursum ad finem , & finis recursum ad initium ,,. Id ipsum M sub.eodem sensu usurpasse videntur Hebraei Alepb . 8c Gau, quae sunt in suo alphabeto elementum primum S postremum, ut Videre est in 1ib. Zohar, in Porta lueis, in Portis justitiae , ap. mg. Grotium Sc Ludov. Capellam in hune Ioeum Apocalipseos. Certum itaque sit , Christianos veteres idem Sanctissimi Numinis adtributum efferre ac profiteri intendisse, quoties eas sigias, ubi saltem aliud non fertur additamentum, aut saxis, aut aliis quibusque Μoni mentis, deinceps proponendis , adjecerunt. Quod ea demum signa spectat, quae saxum nostrum videntur ethniis cum Portendere, censeo plane cum laud. Masio , quod veteres Christi cultores interdum longi temporis eonsuetudine abrepti, usitatis promi scue per Christianos , paganosque formulis, nihil ultra cogitantes , utebantur .' Quod quidem haud paucis exemplis confirmare liceret , qua nempe Christiana quum snt, unam tamen, vel aliam Pagauismi praeferunt notam . Sie enim in christiano Lapide Aurelii Balbi dieitur io.

VΙs. OP. MA BENEFIcIo , ap. Gur. p. ioso. 3; in altero Marturi habetur, X. KAL. DECEN BRIR . D. soLis , ap Guard. Cor . differt. 3. P. Lxilii: in illo Tigridis ap. Murat. p. is p. Io. Iegimus FECIT SIBI DOM aeter NALEM .

ac similia non raro offendimus in aliis . Consule sis in hanc rem eundemGr . di T r. p. xui. 8c Lupium tu epitaph. Severae 4. x M. P. sqq. De notis chronologicis hujusce Lapidis plura Sc quidem selecta Frave. Blanesiv. in prolegona. ad , nastas parte a. Iomi a. P. LXVIII. n. I I. sqq. omnino consulendus . a B. x. - . M.

ΚON LIB. . . . . . . . . .

33쪽

18 PARS II. NA . I. LIB. I. CAR. I.

D Agro Mediolani ap. Reetvυood p. AIq. a. Idem Ree . legit Sc exponit, Bermiuerico , et Baslico coss. A. D. 46s. Gutiberii feerunt. In Fastis vero consularibus ponitur ad hunc annum

PATRICIUM DOMUS HAEC AETERNA LAUDE TUETUR AsTRA TENENT ANIMAM CETERA TELTvS HABET.REQviESCIT IN PACE SUB D. CONS. A te

Neapoli ad Clonicos V. Capacium iu biff. Neapolit. I. a. e. 6. p. 4 3 2. Titulum e Capacio exscripsit Reiues p.9ου .n. 36 3. at non omnino fideis liter. Pugnat ibidem cum Capacio super το D. CONs. Hic nimirum interpretatus est sub Divi Conrianιivo , ille vero sub Decio Imperator Coustiis , vel potius , sub Diio Caecina Mauro Basilio Decio . Mihi tamen utrumque adlertum valde ambiguum , quum Pro neutro documenta vel ex ejus dem Saxi conditionibus aut circnnstantiis , UeI aliunde peti videam. Litem dirimat, si ausit, Eruditus Lector . Quod si Constantinum hete subintelligendum deereveris, haud facile certum annum adsignabis Lapidi, quum Augustus ille etiam octavum pesserit Consulatum an. Ch. 3as; si vero Caecinam posueris , tribuendus Lapidi annus 463. quo hic cum Vibiano Consulatu potitus est,aP. Fanos Retavianos , vel potius an. 5as. a P. Almeloveevos . Reetvuod praeterea adgrestis etiam rem divina re p. qs3. r. legit, sub Caecina , vel Bb Deeio Importuno A. D. som At nec istam divinationem alicujus ratione momenti suffultam video. . Addidit demum incaute Capaeitis ibid. fymἷola , quae adsunt, σι me declarant, quibus in Labaro uteἶatur Constantinus .

Et vero in Labaro Constantini post devictum Maxentium apud Historicos & Numismatum Collectores conspicio passim Monogramma anusquam Symbola ΑΩ, quibus Patricii Titulus exornatur . PARENTES. DION isto. FlLlo . DUL

34쪽

pRAEAMBULA DE DEO CREAT MONUMENTA ANTI

Spectat Titulus an . Ch. 36O. quo gerebant Consulatum Imp. FI. Conis stantius deeimum , & Fl. Claudius Iulianus Caesar tertium . Vides heie sacris interjectum sigiis venerandum Monogrammast amore utique apud primaevos Christi cultores frequentissimo. Porro de hoc speciatim argumento pluribus disseremus cum recentibus Critieis in Par. IV. Tr. I. L. II. ubi de monumentis pro Divinitate Christi Domini quocirca haee paucis hoc loco praenotare S adserere juvat. Principio saepenumero prisci fideles sacris hisce symbolis interponebant Christi Crueem aut Monogramma ; & istud quidem variis modis eonfictum , uti demonstrat Cl. Huo in dissi de tumulo T. Fl. Clem. q. r. Iub sin. p. al. Huncque morem jam ab usque aetate Ioannis Evangelistae in Ecclesia orthodoxa obtinuisse, cum Bouarroιio conjectabat Doriminis. Georgitis in dissi de Μonogr. Christi c. a. P. 4. Deinde fere apud omnes convenit , fideles ea conjunctione sglarum & Crueis, aut Monogrammatis intendisse. exprimere ac prosteri Christi Divinitatem , aut praecipua Christi, qua Deus est, adtributa. Haec autem ex effato, quo Christus idem hoc. aa. ra. symbola A & Ω exposuit, in eo sita sunt , quod ipse qua Deus fuerit principium Se fuisCreatorum omnium . Rem quidem , reique sensum apud priscos fideles disertissimis verbis explicuit Prudent. in cathemerinon hymno pro omni

hora P. m. 53. sic concinens, is Corde natus ex parentis, ante mundi exordium, M AIpsa & sa cognominatur , ipse fons & clausula is omnium, quae sunt, fuerunt, quaeque Post futura sunt. ,, Ipse jussit, & creatae dixit ipse, Se facta sunt. ri Terra, coelum, fossa ponti, trina rerum machiva , ,, Quaeque in his vigent sub alto solis & Iunae globo. Probant itaque prisca quaelibet ejusmodi monimenta dogma de Deo principio & fine creaturarum, ac de Christo Deo. Id quod mihi pariter innuisse videtur Cl. Mamacb. Orig. & antiq. Christ. l. 3. l. 3. C. I. g. aq. p. 75. & 76. & apertius Vir ur proxime Iaud. Quamobrem ea omnia, quae Pene innumera dixeris, hisce tribus illustrandis dogmatis adsumere possumus jure quam optimo. Ceterum vitandae confusionis gratia, aliis praesens dogma illustrabimus , & aliis duo reliqua. Quin etiam ipsa , quae pro tribus hisce dogmatis profe- Tenda restant , documenta , quum vim omnem & omne decus, quod Tem nostram spectat, praeferant in laudatis symbolis A & Ω , ubi quid-Guam ulterius nota dignum non Occurrerit, 1estino calamo expedienda decrevimus.

ut supra in ram. II. Clus. I. u. 3 a. p. as.

35쪽

me es. Requiescit in pace ancilla Dei Iuliana quae vixit die.

Moremiae non ita pridem repertum es Ioe Tituli fragmentnm in subterraneis 'Basilieae Laurentiauae, ει olim adservabatur in Muso Bonaris rotiano Q. Gorium in antiqvis Etruriae Iuscripsit. I. p. aa . n. aa. ω r. 3. P: 3q9. Quod si haee Iuliana sit illa sanctissima femina, quam laudavit ut sanctam Baron. in notis ad Martyrol. Rom. ad diem 7. Febr. nota g. 8c in Annal. t. 6. an. s II. n. I 4. & alias, spectat hoe Saxum tempora Iustini senioris Imp. Λt de iis, dante Deo, fusius alibi.

36쪽

pRAE AMBUZA DE DEO CREAT MONUMENTA ANTI Q aa

e eoemeteνio praetextaes erutas en δεῖ Benedicto XLV. P. M. anoa 4 inose Decembri ; eumque fio descriptum adferant Masi . in Inferocr. 359. u. a. Ludo vis. Sibbatinius de Anfra in Epi'. ad Cardin. Besoreitim , metri Maraebitis in epiri pon. ad D minie. Georgium , ω alii . Profecto ii sere omneς, cni addensere licet Baru Idum in peeuliaridisserr. Bononiae edita , Uarie Τitu Ium marmoreum legunt, ac interpreis tantur; sed nullus tamen ex ipsis , sacris symbolis Monogrammati Christi adjectis litem intentat. Idcirco variantes eorum lectiones nihil hela moramur , eas post naodum , si Deus dederit, discussuri in Par. I V. Tr. III. L. IIIo ubi Μonuviem a pro Sanctis Sacramentis Proferentur.

37쪽

I, Heο Membrillae Agri inrariensis apud Hispanos, referextemmo in Inser ἔ. OUD xx. n. Iq. ex Roderico Caro . Tabula haec marmorea, inversum eia praeferens, sepulcrum olim tegebat, & ab quodam aratore effossa est. Et quidem Optarem, ut Cl. Goritis, qui Domanas inseri Pliones notis illustravit, hujiisee nostrae aenigmata tanti IPer aperuisset, aut taltem quod aetatem spectat. Quod si σο Z valeat pro DC , haec aera hispana congruit anno Ch. 566., uti docte compurat Murat. P. 195O. 8. ubi tamen paullo aliter legit Marmor.

Romae e feris o pris V. Boiarat. p. 8o. n. msuspieor , literam T sacris symbolis tuteriectam 1 uisse Dominicae Cru, eis Ioco.

38쪽

pRIE AMBULA DE DEO CREAT MONUMENTA ANNag as

Lapides , qui praeserunt σο n. videntur mihi recentiores , quam qui ponunt et O in ; video enim, illius usum in saxis, ceterisque moniis' mentis recentius obtinuisse. Romae e coemeterio Laetnae, ubi Primur reconditus latebat , Q. AriUL cit. r. I. p. 595.14 UvlA MARlA A. Ita 2 mPA D. v. A XLVI

Romae i. saeris erutis ap. cit. Fabreti. p. 269 u. I 29. ex Romae fuge. Ceterum in Roma sub r. ap. Arintb. t. a. P. I AO. diversa aliquantummoda lega obscurissimum Saxum , videlicet ἀNARlA Agis IN PASTA IN BISOS Et qnidem Fabrettiani typi Titulos. ab alii exseriptos haud raro minus fideliter solent reddere ia

39쪽

missipati in Saneti Beruardi ap. Morales .in Chron. Ibisan. t. a. I. I I. c. 56. fol. 64. ει 6 Ita quidem Morales, qui testatur id eruisse ex epitaphio, si glis, aut adbreviationibus confertissimo, quod ipse vidit. Heinc corrigenda quam- Plurimi , qui ipsum longe secus reostarunt : e. e. Boueri. p. 63 . Murat. &c. plura Saxa , saeris itidem symbolis insignita protulit Morales , nempe de Culfino ibidem, ae de Gregorio & Litorio in fol. versis I., i frius a nobis recitanda . Addit idem Author fol. 48. saepenumero in saxis, aliisque pervetustis Hispaniae movumentis reperiri sacra symbola, interposito Monogram Inate 37 E RENEA VI

Romae in Mineo creberiano . Exscripsi. His lieeret complura subnectere ejusdem generis documenta, quactrecensent Antiquarii Scriptores: e. e. Reeι-od Pag. 485. q. & P. 5O5- 3- AriUb. t. a. S. 523. & 59 I. Marat- p. 187l. 5. Sc.

18 Aeterne Fili , qui in sempiternum subisi is, consubstantialis Patri , ruique throno G creatione aequa- Iis : qui sola bonitate eae nihilo fecisi hominem GYoLDea si eum in paradiso QOIupratis ....

E Ll TURGIA C. I TICA S. GREGORiI IN ORAT. OsCULI PACIS a P. Mistraad. in collect. liturg. oriental. t. I. P. a6. Haec Oratio eadem est, quae in graeco Codice Alexandrino . Ipsam nonnulli Codices ΜSS. Sancto Gregorio adiudicant, alii S. Severo Patriarchae, Antiocheno scilicet, nequaquam Alexandrino , uti contrR Guidonem Fabricium Boderianum 1cite observatum est a laud. Renaud. in not. ad eam Liturg. P. 3O3.

40쪽

PRAE AMBULA DE DEO CREAT MONUMENTA ANTI as

s voluptati . . . .

ao Suscipe Creator omnipotens Deus, quae jejunantes de itiae munificentiae largitate deferimus ...

Deus mundi conditor, author Iuminis, Merum fabricator: Deus qui jacentem mundum in tenebris Ilico perspicua retexisi: Deus per quem inest abili potentia omnium claritas sumsit eaordium : Te in ruis operibus invocantes, in hac scraruAma nodiis Vigi-tia de donis itiis Cereum itiae suppliciter offerimus

missati . . . .

EX EODEM LIBRI IN BENEDIC T. CEREI cap. cit. Nomas P. G. eol. I. Egregium plane dociamentum pro sancto Dogmate i cui nempe confirmando ipsum a primis usque seculis hac sollemnitate exaratum Uidetur sub sacro Cerei consecrati symbolo ; eo squidem nihil expressus mihi videntur Majores nostri des gnasse , quam Deum authorem Primige nil Iuminis in procreatione universa a id quod ex reliquo adlatae Oraistionis contextu manifestius liquet. Uides heic ex antiquiore disciplina, cujus meminerunt Nertulliau. I. I. ad uxor. c. q. N Hieron. in cap. 25. Matth. , morem celebrandi officium Paschale, una cum benedictione Ceret, pluribusque peculiaribus xitibus, in vigilia noctis Sabbati sancti; hoe enim die , sicut & in Parasceve nullum offerebatur Sacrificium , ex Innocentio P. I. epist. I. ca P. A. Sed a multis tamen usque seculis sollemne hujus Sabbati officium ante meridiem terminatur . Lege Nugov. de S. Vict. de special. Misiae observat. I. 3. c. II. Duravd. in rationali l.s. c. 76. BMIDI tim de festis, in hist. Sabbati sancti q. a. Nomassin. de celebrat. festor. I. a. c. I q. n. IO. sqq. Beve .didi. P. XIV. de fest. l. I. c. 8. n. I. & a. Sane praefata Ceret Paschalis benedictio celeberrima fuit & latissi. me obtinuit usquo modo, sub hac vel illa verborum formula, apud Ecclesias, saltem Iatinas. Quando vero hic ritus incaeperit , mihi prorissus inexploratum . Anne institutus primum est sub Ennodio Tieinensi Episcopo, vita functo sub an. s3a ; quippe qui primus omnium ejus brusias formulas produxit in opusc. s. a P. Sirm Oud. t. I. Oper. col. 17 a '. sqqZ Ita plane censent Mevarae. in nota soci. in Sacrament. Gregor. &τm. III. D Gi auo