장음표시 사용
111쪽
uum baptizatu fidelius etia seruiretiero suo, ij anflea fecerat, re isti grauantrarere principibus eode ilauacro tinctis, eande professis religione et Dicutur iexigere a suis rem omniu comunitate. At ista quis idem fuit aliquadiu temporibus Apostolom in pri/: mordi js ecclesiae nascentis , ne tum quide inter omines Christianos. Nam latius propagato Euagello no potuit seruari commitas, cxitura uidelicet in se/, ditionem. Hoc ad concordia est accomodatiuS,ut, rerum proprietas ac dispensandi ius sit penes legi/, timos Jominosaliaritas uero faciat usum comune. Nunc audimus apud Bohemos exoririno auIudpiorum genus, Sabbatarios appellat,qui tata super/istitione seruant Sabbatu,ut si quid eo die inciderit in oculum,nolint cximere, quasi no sufficiat eis pro Sabbato dies Dominicus, qui Apostolis etia erat sacer, aut quasi Christus no satis expresserit quam. tum tribuendu sit Sabbato.Beatus Paulus anathe ma minatur Angelo,qui uel coelitus adferret aliua Euangeliu in ipsc tradiderat.Nuc multoria animos adeo cospicimus uacillantes,ut si uel obscurissimu homuncio proserat nouu dogma,licet absurda, i ueniat discipulos. Vnde tanta uacillatio in animis Cermanorit,qui semper caeteris nationibus sonitu
dinis 5c costantiae laude praecelluerule' Quid nobis selicius,si positis dissid is cocordes uersemur in ο
112쪽
domi. git hoc summo studio Carolus Cpser, agit idem Romanoru,Hungariae,Bohemiarin rex Ferdibandus,princeps singulari pietate praedi/tus. Nec Christianissimus Galloria rex in hoc negotio suo cognomini no est responsurus.Nec Anglos rum rex Ooliuiscetur,se no ita pride,desenseris fidcicatholicae speciosum meruisse titulu. Qui Clemcruris pontificis ingentu propius norut,pollicentur illuad aequissimas coditiones descensuru modo sarcia tur ecclesiae pax. Nec delatura est cruditorum Caradinaltu aequitas. Res auspice Christo feliciter cessit/ra est,si csteri quom principes ac ciuitates huc intendant animu.Iam nimiu diu rixis indultu est, uel dolassati quaeramus cocordiam.Si domini lenitas nos prouocat ad licentiam,qus ad poenitentia dcbebat inuitare, uerendu est ne furor nat laesa tapius patientia, aequod de Iudaeis scripsti Paulus,pueniat in nos ira dei in finem. Ne regu quide mansuetudine abuti cosultu est.Non ignorat illi uires suas,scd pro sua clemetia, molliorib. si fieri possit remedi js hvie
malo medeti malui cautems aut sectioibus. υtasse nos credimus dormitarc Caesarem.at is plane uigilat in hoc negotio.lcntior est,sicut oportet prinopem summa potentia praeditu no esse praxipitem in rebus geredis, sed tamen ille tande pcrficit,quictquid animo destinauit semel.Regis Ferdinandi bou M P nitas
113쪽
nitas de animus plane philosophicus, quale in pso
cipe requirit Plato,no meretur cotemptu,sed abun dantiorem reuerentia,ac religiosiore obedientiam-.
Nuncit habuere selicem exitu ausus Cyclopici, de incosulta temetitas:Sed ut uerissime dixit ille uates acutissimus, Vis consilii expers mole ruit sua, Vim temperatam di j quoq; prouehut In maius, Ergo si moderatis consili js, affectibusin sedatis incubue imus ad sarcienda ecclesiae c5cordia, fiet quod uatiscinatur Esaias: Et sedcbit popu lus meus in pulcbrsetudine pacis, oc in tabernaculis fiduciae,ec in requie opulenta: iam cp simul omnes uno ore nobis inciricem gratulantes dicemus, ain amabilia taberna eula tua domine uirtutum.
ribus obseruando,Iulius Pssug S. D. A cir charitas in qua infixus sum, eo desia ut Quis ipse illi praesidiu affcrre haud possim,de omni tame statu eius. a cogitare no desinam:ex quo certe ipso ubere capio fructu, siue in mente uenit mihi quoiuia letur,sive quod terreat.In quoria ego cogitatio. ne ita uersor,ut altero animus meus recreee, alter . uero
114쪽
ueto muniatus contra catis impendentcs. Malum enim cum aducnit diu ante prouisum, leuius esse so'lit. Accedit eode singulare quodda officii uincula. Nam cum publicu in ecclesia munus sustincam,d si ad eam constituenda facultas mihi no suppetit, uoluntate tamen mihi eo cst incumbendu . Itaq; quuraliam offficii tribuendi ratione inirc nequeam,facile udducor,ut tuam tui in similium, qui ae doctrina a lautoritate florent maxime, fidem implorem. Hucis ad te scripsi,ut ad causam, quae mihi cum omni/sus bonis comunis est, intelligas priuatu etia offi/xium accedere, ut si nimius lacrim in urgendo des ueniam mihi, quu me illo assectio haud iniusta raγpuerit.De statu aute religionis cst omnino ut scrip . sisti,id enim re ipsa experior.Ncc mihi hoc rempω te facile occurrit quod animu lcuet egritudinc:cum
prauertim sceleru eorum,ob quo plagas illas,dc e squide iustas deus nobis insistit, nullsi faciamus finem. Quod aute cogitas rvdcm sumere, istud tibi profecto per eum,qui tribuit ut posses hominu goneri praxiara opera nauare,nunq; licebit:& eo qui dem minus,quod ut extrema cygnom uox consueuit esse suauissima,ita sanctissimae esse solent uoces extremae optimi cuiust, qui eas aedit una prope cu spiritu extremo.Et si igitur habes,quo repudies ti lographorum postulata,no tamen reperies,quem
115쪽
admodu ei,cles iure quoda suo imperare poterit, sitis facias, nisi pareas Sed quid agor Ita tecum quo
dammodo loquor,quasi senectus tua no di operose se sit,dc plane talis,ut eam nobis diuturna sere sp rem. Quin animu ad ea, quae tu nobis praeclara pa/rere no definis,c5serens, intellige haud obscure i j quae a te optimus quisl desiderat,no modo no ου bari senectute tua,sed etia augeri. Vigent enim iute omnia ea,quibus rei Christians prodesse possis,N haud scio an magis etia,s; in aetate florete. Quae quidem res spem ostendit fore, ut in qua ecclesiam multa tua osticia extant,de ea diu bene mereri possis.Atq; haec quide amantissimis literis tuis prouoratus scribenda putaui,no ut te ista aetate atq; aut ritate uiru ipse homo iuuenis atq; rudis monerem, sed ut in que me duceres sermone sequerer. In quo ipso dum breuitate ulto, uerbosior ec ineptior noeticio quo pacto fui,cb deceret. Venio nuc ad Iulium Camillii de Augustinu Eugubinum quoru alterum cum Veneti js essem de facie noui tantu, cum altero uero cogressus dc locutus sum Ue,qui me ea re do vinclinat sibi,quod mihi quotiescuns uellem faceret potestate introeundi bibliotheca Antonina Amphitheatrii Camilli si eam nobis utilitate asser re posset,qua pollicetur, libenter me facerem unu espectatoribus in eo. Ac si apud te disceptante calva sanx
116쪽
lan dicit eloquentia, iam uicit.Nam si te bene no/ui cotra eam nuncb tu statues, cuius beneficio tam tus es,ut uiuas in oculis omniti sere gentiu.Itacp nishil attinuit Camillu eaad pedes tuos abisscere. Sed illi potius placandi fueriit, qui negat cum eloquen tia cognitione rerum coniungi posse,quass uero in/quinate loqui fit saperedam uero tua ad Eugubinuepistola,iamdudu legi.in qua tu illu amanter sane; es singulari cum grauitate mones: Qui utina obtemperastet tibi.Nam sic fere fit,ut qua quisl uoluptatem maledicedo capit, eam male audiedo amittat. Qua in re euentus cu ipsa iustitiae aequabilitate bebvsiime cogruit. Quo magis miror quid homini ue
nerit in mente cuncta natione nostra tanta columelia afficere. od si te optima monente audire no/luisset ,sua tame ipsius ratione si adhibuisset in consilium,uirus illud in nos tam turpiter non euomuisset.Sunt certe in singulis nationibus qui sub figura hominu immanitate gerut belluaru. Sunt item,qui cum ingenio,tum uero etiam uirtute excellui. Hoc qui negat,nae is aut rudis est in ςognitione rem hu/manarum,aut plane impudens. Qui igitur uniuerasis alicui nationi in opprobriis ob acit,quae sunt cer/torum ciuiu labes,qua id tandem fronte sacitc Cutno potius laudat ob certoru ciuiu uirtutes id quod
cum ossicio boni uiri multo est colunctius. Nonne
117쪽
diui ita reprehendit i idem sentit se patria quoq; so
am,cum in eode uel simili sit crimine, premere & tacita quasi sententia sua damnare Sed quid si non tam uitia exprobrat,ei, uirtutes in finitima uitia de torquet Vt cum animi altitudo hominu nostroruatin uirtus,quae in periculis cotemnendis lucere lo/let,seritati tribuitur.Quod si quis Germanoru,quubus ingenia Eugubinus adimit, uellet in hoc genere ingeniosus esse, nonne quae multo uel praestantiis sunt,ea ad specie turpem facile orationis ut coucriore possct Nulla enim uirtus cst,cui no uinu aliquocist finitimu . Quo facilius id quod honestucst atq;
bonu dicendo eo potest traduci,ut malu esse uideatur. Recte igitur tu,qui prudentia Eugubim requiλris,cum pra sertim multi sint nostroru hominum': tomoucat sese, sentiat ille Germanis net ingenia, neq; facultate orationis,neq; maximaru rerusiclen
tiam deesse. Quam res ipsa pro hominibus no/stris loquier etiamsi nullu faciat uerbu:Quod multa iam extant signa,eaq; illustria, no solu ingenii illorum,sed etia eximiae doctrinae. Adde quod ipsum Eugubini institutu, ei acerbitate istam exprobrare uidetur.Quid enim ab ossicio hominis Christiani, sacerdotis,N Theologi alienius esse potest ' in eo quo se profitetur religione dcscndcre,tantu acerbi taris effundere,& couasi lex mutui amoris sancit,
118쪽
mulios bonos uiros de se nihil tale meretes tam im signi iniuria assicere Sed de his Eugubinus ipse ui derit, ego quod ad me attinet, mallem illu isto ma ledicendi genere supersedisse. Fauco enim hominis. honori. Quod si iccisset maiore proculdubio semictum industriae suae cepisset, nec eam,ad qua se era, citauit bcne audiedi ratione, ipse in dubiu uocasset.
De Guilhelmo Budso quae scripsisti,ea me singulari affecerut uoluptate.Ille enim ita se gerit,& ea no/his affert,ut mihi uideatur natus esse ad luce rectis studiis inferenda. Litor igitur uiru inu in eo etiamnunc cursu esse, que iamdudu magna sua cu gloria
tenet. Hic si tantu apud suos autoritate ualet,qua ιhim excellens eius doctrina de uirtu quae uno om
nium ore celebratur postulat,& gaudendu est certet omnibus bonis de prςclare cum Galliis ipsis agitur. Usc sere ad epistola tua dam uero ne te fugiat quo. loci sint res nostrae, sic habeto, religione aliquanto, perturbatiore esse, cst fuit antehac, dc ortus cstnmper nescio quis terrae filius, qui conatur nouu maluinuehere.Negat enim necessaria esse ad Eucharistbam uerba Christi, quibus ea consecretur: quin nec speciem panis aut uini necessaria esse, sed satis esse, si motu interiori cordis Eucharistia capiatur. Ita a hic ad spiritalem manducatione reserat omnia, id
agit ut positi sacramentum ipsum landitus tollere,.
119쪽
&d deus tamen pro sua misericordia nos respexit, euius diuino beneficio effectu est,ut authore in uincula coiecto hμ hsests oppressa sit antea,* in uulgus proferretur.Noui praeterea quod scribam nihil lane est,& arbitror satis multa esse haec, praesertim ad te uim nuncii satis uacuu.Sed malui tamen mul/ tus esse,* no declarare me iis quae scripsisti, ualde delectari,de quibus certe tecu quasi loquens quata uoluptate perfusus sim inde perspicias facile,quod fine dicendi aegre fecerim.Non igitur mihi uisus es garrire qua tu uoce uteris sed aptissime grauisii me* loqui,& tanto me uehementius amare,quam in logiores fuerut hae literae tuae. Quare tam me ibbi benescio obstrictu sentio,il quemaxime .cum Umihi nihil esse positi antiquius,* uigratitudinem mea erga te quibuscul possim rebus testificer,ma gnum mihi beneficiu dederis, si ostenderis in quare officium meum tibi praestari uelis. Vale
I T E R A E tuae uir ornatissime,quibus de pro tua prudelia sagaciter diuinas immi/l nentes Germaniae calamitates, de eas pie deprecaris,permoverutanimu meu,ut ad omnipo I tentem
120쪽
tentem illum pacificatore, oc ut Paulus uocat μεσιτηρ,precatione coscriberem, qua simul omnes do/minum, iratu quide ut uidetur,sed exorabile appel/lemus.De non moueda Camarina,amanter tu quidem ac fideliter,sed sero mones, Et merebatur hoc quorundam scurrilis improbitas,nec dcerant amici qui per literas huc hortarentur. Bene uale amicoru
candidissime.Friburgi v die Marth, Anno a Chri/
oni ME Iesu Christe, qui pro tua
omnipotentia codidisti cicaturam omne uisibilem paritcr oc inuisibi/lem, pro tua diuina sapientia ordi ne pulcherrimo gubernas ac digoris uniuersa, pro tua ineffabili bonitate seruas,tu ris,ac ueῖetas omnia,pro tua immesa misericordia, restituis uxata,reformas collapsa, mortua reuiuifi
cas, dignare quaesumus tande ad unice dilecta tibi sponsam ecclcsia flectere uultu tuum, sed illu placi/dum ac propitiu quo serenas omnia quae in coelis, quae in terris, quae supra coelos infracp terras sum sectere digneris oculos illos mites ac misericordes