장음표시 사용
171쪽
Syrorum pro illustrando Hebraismo saero exhibentur. Halae I s6. ut alios
Pag. 636. IV. 3I9. Maximam sane conuenientiam inter graecam et hebraicam linguam intercedere, pluribus praeter memoratos a Wolfio scriptores d monstrarunt b. Chris. Bened. Michaelis in dissi. de Hebraea et adfinibus orientia linguis a graeca derivandis. Halae i726. D. Gotthi. . Lahemacherus in obseruat. quae exhibet Attieismorum eum sermulta hebraicis comparatorum specimen, quod legitur in eiusdem Obseruation. philologicis, Part. Vl. pag. 42 . 432. b. D. Augus. Emesius in Programmate de vestigiis linguae hebraicae in lingua graeca. Lips 7 3. cuius argumentum strictim exhibenir in OolIstandinen Traicii tenoon riginen a ademis en Stristen de anno I7s 3. Part. X. pag. 924. quod iterum ree usum est in eiusdem opusculis philologico-criticis Lugd. Batau i 764. FQ. 17 i. I 82. Pag. 637.ὶ Plura de conuenientia linguae hebraicae cum Sisica legi possunt in Mis eruditorum mnanitis Lipsientibus. T. II. P. XX. . 722.s XXII. 83s. Aliarum linguarum Occidentis, speciatim Hungariae cum hebraica harmoniam demonstravit Io. GotUriae Oertelius in Harmonia linguarum orientis et Occidentis, speciatimque Hungaricae cum Hebraea. Witteb. 1746. 1.
Cap. lII. Par. 7oo. 'p'ra rectissime explieantur: ophtegmata mistrum, prouti has voces interpretarus est Buxtorsus lenior Tiberiad pag. a. Ad editiones huius Tractatus Talmudici quod attinet, editionem Unn em hebraeo in latinam, quam memorat Im*M Fag. 7O . uberius descripserunt Tiaophiius Sincertis in collectione nova librorum antiquiorum et rariorum. Pari. I. pag. a 28 seqv. et Mumearlenius in Uracbrim ten oon merennir digeri Bumeria. N. XLI. pag. 396. sequ. De eadem seripsit Wudiam. Surenhusius, eandem vix comparari posse, quod obseruat D. HUtius in Catalogo librorum rariorum. pag. 277. D densi designata a Wolso editio complectitur plagulas I 4. Praetere uitiones a Wioso memoratas hebraicas memoranda quoque est editio Wil mersdorfientis de anno I7i6. 4to cuius mentionem fecit D. Chrisian Imbelivs in eoα- signatione librorum ex typographia Wilmersdorfien si editorum, in Collictione nomantiquorum theologicorum de anno I7Δ3. pag. 13. Pag. To2. lin. 9. Dyren furti 17 I. Memorat vir doctus ει neum Blitheroal. Pari. IX. pag. 7o8. hanc ipsam editionem nondum ad finem esse peria ductam, sed saltem paveas eius plagulas a se visas esse. Plura de eadem perhi-hentur ibidem Tom. II. Part. XIV. pag. 96. Has et Bbias editiones quoque recenis
172쪽
suit D. Benei Carpxouius apud D. Georg. Sche mium in Amorestat. Merariis. Tom. Xl. Fag. 313. Specimina versionis segmentorum quorundam ex his Patrum sententiis deiseerptorum dederunt nonnulli. Spectat huc specimen latinae versionis huius traia natus Talna udici a Io. Iusto Losio exaratum. et suo fasciculo considerationum, qui Giesaei 7 7. prodiit, insertum. Aliud specimen elegantissimum et simul genio
linguae vernaculae maxime accomodatum versionis germanicae quarundam sententiarum huius tractatus confecit S. V. D. Gottfrid. Herderus, illudque literatissimo operi, quod inscribitur Urie se das Studium der Et=eologie detreisend. Part. I l. epis. XXI. pag. 367. 369. inseruit. De variis scriptis minoribus, quae Latimacherus ad illustrandum hoe Tal-mudis. eaput conseripsit, Molpus infra Tom. IV. pag. 322. fessu. quaedam adduxis, quibus addas Caroli Gottiobli Sperbachii Programma discipulorum sapientum Hebraeorum virtutes duo de quinquaginta recensens ad locum Hrte Goth illustrandum. Witteb. ιτς6. 4. cuius argumentum strictim enarrarunt Auctores
Pag. 7C3. IV. 323. Bava ammo) Uersionem P Empereurianam huius Tractatus b. Danzius in Collegio suo Rabbinico vehementer laudare sblebat, simul tamen observavit, tractatus Hava Meetia et Baua Batra non eadem diligentia et accuratione esse ab Empereurio traductos, quam hic Tractatus. Versionem b. Fouli huius tractatus latinam ineditam quoque memorant Auctores der sarriuburgit en gelebrien Delia te ad annum I 736. pag. 66. Pag. 723. IV . 323. Beda ad finem) Editus est quoque hie tractatus Tebmudieus cum Commentario Rustiano et II Uephothbram Tobh Wilmersdorfit 3 32. et I 72 . sol. et Octauo ob1eruante Io. citas. IVibello in cilleatione nouantiquor. theologicorum ad annum. IT 3. pag. SO8. T. Ibid. lin. penult. in Versio utina Biscurim a Chri 1. Lvdottici adornata, euius hie mentionem feeit Wolfius, quoque prodiit Lipsae I 7ι2.4. quae editio uno Alphabeto constat, et plenius reeensetur a Collectoribus noua liquorum theo. Iogicorum ad annum ITI 2. pag. Ι 8. Pag. 7o4. Nerachoth De editione et versione eapitis huius Tractatus primi a Georg. Elisser Mauria edita pluribus legantur Collectores nouantiquorum theologic. ad annum I3. pag. 989. sessu. et Acta eruditorum Linsiense germanica Tom. II. Pan. XIII. pag. 23. 24. Alterum caput eiusdem Marcus me LIte latine vertit et cum annotationibus nonnullis adiei his edidit Hainiae i 38. 4. qui liber tamquam continuatio operis Maar iani considerari potest. Uersionem germanicam huius tras imis Talmi dici recentissimo tempore adornauit celeb. D. Iacob. Rabius, quae sugulatim in lucem publicam prodiit Halae Magdeburgicae 1777. 8. de qua plura memorat S. V. Suerus in semelnnusis en . sti ach tuns
173쪽
Pag. o6. Chagua Etiam huiux Tractatus Talmudici nonnulla segmenta eum Varsime latina et adnotinionibus ini ructa in lucem publicam edidit Marius Moeliesie sub titulo: Tractatus talmudiei Chagla Cap. III. Gemara I. Hierosolymitana latine versa notisque illustrata. Hasniae Ita s. o. quam exceperunt Gemara II. III. et IV. eiusdem capitis III. Gagiga. Ibidem 3736. 1737. Quo etiam spectant eiusdem Annotationes ad partem postremam capitis II. tractatus Chagiga Talnaudis Hierosolymitani. Halaiae, quae memorat Elias Frideris. Sinmersalsius in Gathri iten oon oersiorbenen Gelebrie n. Tom. IL Pars. II. pag. 3ψ6. Praeterea quoque editus est hic Tractatus Wilmersdorfit anno aerae Iudaicae 422. C. III et . folio, uti refert Mirisiui loco supra memorato Collectio. nis nouantiquorum theologicorum. Pag. o . Excerpta huius Tractatus edendi eonsilium sibi proposuit D. Iacob. Cramerus, quod ipse in praefatione sua libri de meis pag. ultima Observavit. Haec post eius mortem, ab ipso relicta praeceptor eius Io. Irisoph. IVagensi lius appendici libri sui de dialecto Iudaeo - germanica adiunxit. N 'o Editio Sche Dami Londinensis in quarta forma minori constat Αlphabeto uno et plagulis otto. Haec ipsa editio Meriughami iterum prodiit Fran querae I 696. ITOO. 8. Bashu enu specimen prosectuum studii Gematici hoe Ioco a Wolfio memoratum vere prodiit Hanouiae I 7ls. uti obseruatur in neuennuchersial der geledrten I t. Tom. IU. Part. 46. pag. 76O. Additamenta varia ad hunc Tractatum Talnaudicum pertinentia composuit R. Clibas, quae in unum eorpus eoilecta Blasius I golinvs s. t. R. Chiae Addita menta ad Codieem de die expiationum ex hebraico sermone in latinum traduSit, et notis philologicis illustrata edidit .Venetiis 174 . 8. maiori. Constant vero plagulis I 2. Reeuia eth disertatio b. DasDusia Wolfio memorata vittebergae I r . Pag. 7o8. IV V . Versionem latinam huius tractatus Talnaudiet novam adornavit Elafius I olim is, quae inserta legitur eius Nesauro Antiquitat. screarum. Tom. XXX. num. 4.
Im Uersio huius Tractatus latina quoque legitur in Appenuice ad Biblia PolygIotta Londinensia sol. I98.sUI. tau Pag. 7o9. lin. 8. 'rensarii9 sine mentione editoris et anni. Praeis terea editus est hic Tractatus Wilmersdorsit IT 36. g. quod observavit D. Chris7. I thesius in consignatione librorum Uilniersdorsensium in Collectione nouantiquo. rum theologico,ram ad annum a Tψ3. pag. I9.
ram: in fine ad verba: Allegat ipse cet. Idcin quoque sceit messuhrmeus in differt. I. de Iesu in Tataude pag. 3.
174쪽
' . . I9Pag. Io. et I3. Vtriusque Tractatus Talmudiei diu: et lus exeerpta. edere sibi proposuit D. Iacob. Gamerus, quod ipse memorat in praefatione libri . su de Goele pagina ultima. Ima Tractatus hie Talmudieus nonnisi quoad principium capitis qua . ii exstat in Talmude Hierosolymitano, quod observavit Ligutfootus in operibus posthumis pag. 62. Agitur in hoe Tractatu non tam de votis sponte oblatis, quampo tius de iis, quae homo sibi prohibet committenda et euitanda, sibi proprio impulsa
praeteribit, quod obseruat Sebas. Stamidius in Fasciculo typutationum Disput.
'm Totus hic Tractatus Talnaudicus exstat in Talmude Hierosolymitano, obseruante L. LimVootho in operibus posthumis. pag. s 3.n d) De editione, quam adornavit Q enfilius, egregie iudieavit Rei- manuus in Catalogo bibliothecae theolog. hisorie. tritis. pag. 88 I. Vbertiri quoque reccusetur hic liber, simulque nonni ita in codem emendantur a Io. Fabricio in Historia Bibliotheca Fabricianae. Tom. V. pag. 346. 3qs. Praeterea eiusdem quoque latinam versio nem exarauit Blasius 'olinus, eamque Theses ro sito Antiquitatum sacrari: a Tom. XIX. num. 4. inseruir. Pag. 7il. Versio latino A. Cocceii a IVolso memorata prodiit Amstelodami 1629. 4. teste Dassoliis in Prole in nis Auliquitatum hebraica-rutu g. 3- Pag. 7sq. et editione Gusta u. Peringeri a IVolso memorata plura memorat Fabricius in Histor. Bibliothec. Fabricianae Puri. H. pag. 49.
Metardianam aurem editionem pluribus recensuit Autor anonymus in Musto eruditorum novo. Tom. I. Part. VI. yog. 47O. 494.r din Tempus, quo impressiis est hic Tractatus, ad annum I 66 I. eum Sehabbataeo refert Sebas. Schmidius. De ciusdem Schmidii interpretatione latina - plura observavit Fabricius loc. citato pag. 336. Pag. 733. P MIR Prodiit etiam hic codex Talinudi eus Wilmersdorsu 1 3 s. sol. teste D. Chris. I bHio in ColleὐIione novantiquisam theologicorum, de anno 17 3. pHg. M. Versionem eiusdem latinam novam Blasius reosinus Ili auro suo Antiquitatum sacrarum 2 om. XXX. num. 3. inseruit. Pag. 734. rim. Latinam interpretationem constitutionum huius Tractatus. S bas. Sumidis adornatam pluribus recensuit Fabricius loci citato Fag. 33 so Etiam huius Tractatus excerpta in lucem publicam eruditi orbis proferre voluit D. Iacob. Gamerus, quod ipse memorat in praefatione libri sui de Go is PQ. ultima.
Mulseri interpretationem latinam huius Tractatus vehimenter Ia QVit Fabricius lac cit. pag. 3 Sa. ρῆ
175쪽
Pag. 3I4. I s. ' 'N' Cum utraque interpretatio latina, quam memorat molois, variis mendis reserta esset, et sensum Talnaudicorum doctorum minus recte explicatum exhiberet, novam eius Trahlatus versionem latinam b. Conradus ε nenius composuir, eamque eum adiectis annotationibus edidit Bremae I 736. quod tmemoratur ab autoribus der 6atriburgisteti sesehrten Uerit te ad annum I 736. Sciae Ioa pag. 917.
Pag. II s. lin. 7. retinuit adde: et valde laudavit. Pag. 7i6. Varia, quae ad historiam vitae et alia notatu digniora vitae de viris, qui editione variorum Mischnae tractatuum egregie de re Talnaudica promeruerunt, memorat D. Fabricius in Bisoria Bibliothetae Tom. I. pag. aio. seqv. Pag. ead. et sequ. Guillelm. Gui us 9 Morte praereptus propositum suun . totam Miselinain edendi et illustiandi non exeeutus est, quod obseruat Fabricius Ioe. citato pag. 2 I. Solummodo hic vir doctus septem priores ordinis primi tistulos usque ad tertium caput Tractatus de Decimis ad finem perduxit. Interim huius Gusii auxilium, quod sibi in edenda Mischna praestitit, vehementer laudavit Sumhusus in Praefatione Parii l. Mischnae suae praefixa pag. 4. Plura de eius laboribus Mischnicis obseruarunt Autores Actorum eruditsrum latinorum Ussenstium de anno I 69Ι. pag. 2Si. seqv. Pag. i 7. Addendus est adhuc etiam D. Iacob. Cra erus. de cuius e cerptis quorundam codicum Talmudicorum supra in recensione eorundem nonnulla adducta sunt. Pug. 718. lin. I. Seuachion et Meila qui eodiees exstant in bibliotheca Danziana, quae asseruatur in bibliotheca publiea Academiae Ienensis, ex Breuiano exemplari descripti. Pag. 7 I9. sere in medio: Germanicam versionem cet.9 Reeentissimo tempore vir in dialecto Talmudica longe versatissimus, Io. Iacob. Rabius novam versionem totius Mischnae lingua vernacula traductam edidit, quae editio Ul. Pamtibus Onoldi I 76o. 1763. 4. mai. prodiit, quam editionem doctissime recensuit b. Ernestius in Bibliothec. eheolog. nov. m. II. Part. Vll I. pag. 692. 7O2. Tom. III. Pari. IX. pag. 77 I. 777. et Tom. IV. Part. X. pag. 923. 929. Pag. 7 I9. seqv. Capitis in Talnaude, quod 7 Na n d seu de angulo agri pauperibus in messe relinquendo inscribitur, versio graeca una cum eiusdem paraptu ali latina legitur in Hermanni ab Haria septem columnis Academiae Geor- argiae Augustae. Libro VII. . . Bag. 744. Peah non constat VIII. sed VII. potius capitibus, quod bene observavit h. Bau artentus in QMdrid ten volt einer allis chen Dibliotbee. Tom. V. Part. XXV. pM. 22. Interim Rubius in Introductione sua praeli minari
in Misthnam a partibus Molpi nostri est, et huic tractatui octo capita assignat. I
176쪽
Pag. 74 . Ord. II. lib. I. Dd Absoluitur hie tractatus non XXIV. uti Volpur opinatur, sed potius XXXIV. capitibus, quod monuit Bali artentus Ioe. citato Ffg. 24- Ad Ui. pag. 8I6. ad verba Moisi: tres huius argumιnti scriptores telo Iudicia eruditorum virorum de hac eollectione Iacob. Triglandi collecta in medium - adduxit mirethritur Bibliotheci fheolog. Part. XI. Vog. 4et. seqv. Scriptoribus de sectis Iudaeorum hie a Mol O memoratis addantur sequentia scripta: Rhenseresi, Iacob. Exere irationes philologicae de siclis Iudaeorum haeresibus. Lugd. Batav. et Fra nequer. ι 664. 4. quae etiam insertae sunt eius operibus philologicis excusis Traiecti ad Rhenum I7aa. Uid. Acr. erudit. Lesse . germ. Part. LXXX pag. 23 . seqv. Ma nihili, Iacob. Comment. de tribus Sectis Iudaeorum, speetatim de Pharisaeis, Sadducaeis et Herodianis, quae inserta est eius Commentario harmonico in quatuor Evangelia, quem edidit A. F. Rucheroelder. Bremae et D uentriae I 772. 8. Uid. b. Ernesii Bibliothee. theolog. nouus. Tom. II. Part. X. Fag. 29 O. Pag. 817. IV. 33I. 9 Scriptoribus de Pharisaeis addantur sequentes scriptioneS :D. Drasi Tractatus de Hasidaeis, quorum mentio fit in libris Maeeabaeorum . quo probare studuit, Hasidaeos I. Maccab. II, 2. VII, I 3. et II. Mae. cab. XIV, 6. memoratos fuisse Pharisaeos. Franequerae 16 3. 8. qui etiam postea insertus est Criticis sacris Anglicanis Tom. VI. pag. 2OO fequ. edit. Franco furintens. Plura de hoe seripto memorauit Io. Fabrietur Histor. Βιbliothee. Fabrician. m. I. pag. 287. sicqu. Psdisseri, Io. Philipp. dissert. de verbis Lueae Aci. apost. XXIII. 8. Re-
Adolph. I ilhelm. a Gohren dissert. de sermento Pharisaeorum ad Matth. XVI, 6. I 2. Ienae IT 38. De Sadducaeis praeter scriptores a Molpo memoratos conserantur scripta
Gudii, M. Gottiob. Fri fer. Commenti de auctoritate Sadducaeorum tempore, quo Christus versatus est in Iudaea, quae inserta legitur mycelganeis L sensibus Volum. II. Part. I. . Hec iii, Chrisian. dissert. de Sadducaeismo Hannae et Caiphae aliorum . que inter Iudaeos Pontificum. Budingae I I 8. q. Eiusd. epistola ad D. Ernes. Hider. Nevbauerum de secta feribarum, quorum frequens in Novo Testamento fit mentio, et qua ratione sub iis lateant Sadducaei et Essent. Francos ad Moen.
177쪽
Renii, Conrad. Comment. de Sadducaeis eorumque auctoritate inter Iu- i ldaeos, quae inserta legitur Symbolis literariis Eremensibus. TOm. I. Part. III num. Φ. yV. 299. sequ- . . . . ἰSchageri, Io. Imman. Oratio de αρχιερῆ- in ecclesia Ebraea Saddu.
omymi Coniecturae historico . criticae Sadducaeorum inter Iudaeos se lae cnovam lucem accendentes. Halae I 79. 8. mai. quod scriptum recensetur in Bibliothee. Metauiense universali theolog. Part. XIV. pag. 3 q. sessu. Vniuersum systema huius sectae Iudaeorum ad mentem Iosephi, imprimis quod eorundem Sadducaeorum doctrinam de resurrectione mortuorum spectat. aeeurate delineatum exhibuit vir doctus Io. Cfnrad. Aestinus in noua Bibliottica
memens ram. U. Fascis. II. Pa . I9s. seqv. Pag. 8i 8. De Venis ill rei diliertatio de iisdem inscripta est: de En
senis Iudaeorum Astetis. Scopus Auctoris suit, ut ostenderet, quid Iosephus et Philo Alexandri sus de hae secta statuerint, unde haec commentatio ex Iosephi et Philonis seriptis huius sectae Iudaicae systemati novam lucem accendit. . Muc addas: D. Aehat Felis. Bielestii, Proseis Stargard. Comment. de Essenis atque Therapeutis prophetarum speciem prae se serentibus. Stargard. IT S. q. quae recensetur a Kr tis Bibliothec. theolog. Tom. XII. Part. CXL pag 9s De Gratis: Ex numero scriptorum de iisdem imprimis laudari merentur r gusi, Friderici Alberi. Iudaei conversi griintaiie Iaachrichten oon den Haraiten. Ersurii I7s r. 8. quod scriptum docti sinum recensetur a Baui arterio in Gairii ten o ori meremurtusm micher n. Tom. I. Part. IV. pag. 34 I. 3 I. et M tis Bibliothre. theolog. Tom. VII. pQ s a 3. mchtii, Christian. Antiquitas Earaeorum famigeratimmae ae hodie num inter Iudaeos in Poloniae et Turcici imperii regionibus florentis Sectae ex nouella ΝCXLUI. Imperat. Ius-- aduersus doctissimum Gallum P. Michaelem L quienium alteria et vindieata. Budingae ITI'. 4. Losti, D. Ius. Consideratio de Raraeis ad ductum Abenezrae, quae ii, serta est eiusdem Fasciculo considerationum, qui Giessae ITO T. prodiit. Sehuparthi, Georg. Trais de Secta Isaraeorum. Ien. l o I. 4. Vid. ser prum Gallieum periodicum, qui inscribi rur Nouuelle Bibliotheque choste. Part.
Si uberi, D. Engelhard, Programma, quo Laraeorum natales, dogmata et fata enarrantur. Rintelli IT 3 S. q. Musi. D. Chrisoph. Notitia Raraeorum. Hamburg. ef Lips II 4. 4. Uberius reeensetur hoc opus in Musto librorum nouorum. Nom. LX. Fart. XLV. - ,
p. 613. 6r . et in D. Fabricii Histor. Bibliothec. Fabriciae. Tom. IV. pag.
178쪽
Pag. gl'. peto. De Herodianis quoque legi merentur praeter scriptores a Wolfio memoratos Io. Frider. Leusilvaeri Programmata duo de Secla Herodia .iorum commentitia. Hirschbergae IIII. quorum argumentum exhibent Autores det Oolistandigen r Iachrichten ocul flet ne ii aeadem. Stristen. I7s I. Par XI. pag. IO O. seju. 17sa. Part. I. yag. 89. fcqu. Pag. 836. 838. Tryphonin Vere dissertatio b. Danzii de Tryphone nymi martyris collocutore, de cuius editione in lucem publicam Molpus noster dubitati prodiit, et inserta legitur Parergis Goetsingensibus a b. Hevmanno editis Tom. I. Fascis. IV. num. s. pag. 8O. 9t. Versatur hic vir doctus in sententia, eundem Tryphonem haud fuiste R. Alabae praeceptorem, sed saltem eius sodalem, quod uberius ibidem probatur, eundemque diu post Alribam fuisse superstitem. Pag. 837. lin. s. Sententiam, quam Wolfius noster hoc in to eo Druso tribuit, idem quoque licet cum aliqua dubitatione saltem declarauit in Bibliis eri. ticis Anglicanis Tom. UI. fol. I 638. et Proverb. Dcr. lib. lIl. O f. I. num. 32. Multo confidentius eandem propugnaverunt Lith Dothus et Caueus a. Molpo nostro Q qti, quod obseruat Theod. Hasaeus in Aibliotheca fremens hisorico philolog. theolog. Tom. I. paL. 87. et Susitaterur in Symbolis literar. fremens. m. I. fascie. I. pag. 68. D. Plura de Tryphone hoc I udaeo attulit in medium molpus noster Bibliothec. hebr. Tom. I. Fag. II 6 I. num. 223 I. et Tom. IR pag. 336. Pag. 8 9. lin. 24. Tervmoth IU, S. adde: Gagea fol. 6. col. a.
lin. ultima. Ad UIII. Editiones niseisae. Pag. 883. Sabisnetensem editionem de anno 3 I9. C. Is 9. obseruat quoque Dertis in Annalibus typograph. hebr. Smbionete . num. XXIV. pag. 37. edit. Erlang. Ueretur tamen, ne cum editione alia, quae Riuae Tridentum prodiit eodem anno, confundatur. Notetur hie editio Miklinae, quae Vmetiis prodiit A. 33 . C. I T folio, quae quatuor v luminibus constat, cuius exemplar asseruatur in Bibliotheca publiea Gymnasii Thoruniensis., Pag. 884. lin. s. et 4 3. adde: et 47s. Pag. 886. 887. Surenuusii Miscisa Vberius praestantissimum hoe opuseeeensetur a Io. Fabricio in Hisonia Bibliothec. Fabrician. Tom. I. pag. 24ς. 248. ubi quoque varia in eodem opere emendantur, et a Bau artessio in Gad richimo on einer Galli then Bibliorbee. Tom. U. Part. XXV. pag. 4 I. a. Quod ad versionem latinam a Surensiuso Mischnae adiectam attinet, obseria vavit h. Ernestius Bibliothec. theo nou. Tom. II. Part. VIII. pag. 7eo. quod in eadem nimis presse literam Talin udis secutus fuerit, unde saepius haec versio risiam
moueat et interdum obscurior reddatur.
Ad IX. De editionibus nisuris Hirosiolmitani. X et
179쪽
Par. 889. sere in medio scribit II sus: In ordine primo semini inue.
niuntur codices siue tractatus VII. qui secundum suorum capitum et foliorum numerum recensentur. In numero eorundem autem praeterinissus est a I bis tranatus, qui inscribitur Maafer Scheasi. quod obseruauit ualimgarteuius in zzrdiri Φ tent=on einer, Λιrllil men abibliotius. Tom. U. Part. XXV. pag. 34'. not. Est hie tractatus in ordine Seraim unde in hoc ordine Talnaudis Hierosolymitani totidem rc periri tractatus colligit Mumgartentus, quot complectitur Talnaud Babylonicum, nempe undecim, id quod etiam iam ante Baumgartentum observaverat b. Mimimnus in Introductione ad Hisoriam Nneologiae Iudaicae pug. 27s. I line nothro in loco Molpi pog. 89o. decem tractatibus primi Seraim adiiciatur undecimus πίας va, seu de decimis sereundis, qui tractatus quatuor absolvitur capitibus. Pag. 899. NID, Tractatus IV. orii. I. complectitur non, uti Volpus perhibet, octo, sed novem capita, obseruante Laum 1 tento citato Ioco not. b. Ord. I l. traff. VII. ria tan Um constat non quatuor, sed potius septem capitibus, testa Laumgarunio loco citato pag. 35. coli. not. e. ibidem. Pag. 89r. Ord. IV. trail. III. N PI NII non, uti Wolfiu obseruat, nouem , ted potius decem capita comprehendit, teste Lali artento lac. tilato Fug. 37. mi. f. Pag. 892. Venet. I 6O9o Hanc editionem priorem Hierosolymitani TaI-mudis a Iudaeis magno in pretio haberi tum quoniam sit incorrupta, tum quoniam loca ista, quae in Christum et Christianos iniuria videri pollent, in eadem non om illa suerint, observavit Io. Georg. Scheiasmilis in Amoenitatibus liferariis. Tom. lI. FV. 43 l. quo ex fundamento quoque derivandum erit, quod I UeLmus Staies das in praefatione ad Bechinata hapyerustata seripsit, eandem suo tempore vix pretio centenorum Imperialium coemi potuisse. Cacterum uberius recensetur ista TulinudisHierosolymitani editio a b. u artentoracapriciten oon einer Galli fidaen abibliotb. Tom. V. Part. XXV. pag. 3I. 39. qua in recensione varia occurrunt, quae ad notitiam literariam Talinudis clarissime illustrali dam faciunt. In sine huius paginae sere mentionem Reit Wolfius: noster novae inceptae editionis Talin udis Hierosolymitani, dum memorat, Seder eius prius Amselo δε-- ITIO. prodiisse. Conseratur de eodem Gollensi narratio in Collictione nouantiquor. theologici ad annum Iri 3. pag. 6 II. 6 3. Anno demum II 3. Sederalterum Dessauiae prodiit, quod denique excepit Seder III. Berctfini editum. Editio haec in uniuersum Korban media inscripta est, et utriusque posterioris partis eius impressionem euravit doctor Iudaeorum Bero linen sis, cuius nomen est Fraeib . Lelius, qui etiam sumtus huic operi necessarios subministravit, eamque editionem copiositanis annotationibus instruxit. Mem at haec, quae hucusque attulimus, vir doctus apud D. Iacob. Rabivnι in praefatione Parti l I. Versionis germanicae a dischnae praemisia FHg. q.
180쪽
Pag. O . Bassiae I s79. De hac editione conserantur Io. Georg. SoheL hornii Amoenitates literariae Tom. II. VN. q3Ι. Pag. 9oi. yeqv. Lubitator; editio Licet cario secesur in Biblisthera magna Rabbintra Tom. li I. pag. 76 I. hanc editionem nunquam ira lucem publicam prodi ille assirmet, eamque etiam plune ignora ivrit Thomas 'dius, eadem tamen exstat in Aibliotheci Mazarisiana Parisiensi Xl I. Tomos comprehendens , teste Daniel. Mairhesio in Introductione ad Historium literariam de praeci uis tablio morum Wg. 6 4. Pag. 9oseqv. Amsese meos editio de anno Icψς. De hae editioneb. Curii liau. Sthoetfemius in Lessionibus suis Rabbinicis Lib. I. cnu. I a. uae in
gartentus loco infra se serendo pΠΕ. I 3. idem Schoetigemus et rato loco ea loca c . t 3. tof. et I . inseruit, quae in editionibus Tabnudis Babylonici mu tilis et eas ratis omisia suerant. Pleniorem huius editionis recensionem memoratu
dignissimam exhibuit Ba mortemus in vota emer siallisten Di, bliotbet. Tom. V. Part. XXV. pag. I 2. et O. Pag. 9C6. ad VIII. Editio, quae sub auspiciis Dan. Emes. Iablonsili mar tui edi in est, coepta suit anno C. ITI . ad finem perducta A. C. i 2I. Plura de eadem memorantur in bibliotheca memens historico- philologico-ttiologica Galf. V. pag. 733. seqv. Par. 9op. r N astitus hic etiam prodiit Wilmersdorsi II in. tesse, D. Christian. IVibello in Collictionss. novantiquurum theologic. de anno I 7 3. FV- P3. Pag. 9ro. Berachossi agrae Iud. 244. C. I 48 . Plenius et uberius hanc editionem a Wolfo nostro obseruatam recensuit D. Bemharae Derosi in Iractatus Hyographiae hebraicae origincet primitiis. CV. t V. pag. 2 s. siqv. Idem vir domis docet, utrumque, Lartoloccium et V olfum nostrum in deseriptione eiusdem varie impegisse. Ita enim scripsit: Falluntur utrique, dum in ea legenda ilia terula comuniunt, quae ma epissi ne tu commemorato a Molpo vocabula tu nostra hac editione non reperitur, ae perperam idcirco disputat Molpus, sitne ea su putanda necne P Idem etiam loco citato g. 28. sententiam farto erit a IVolsis memoratam, quod codex Beza simul apud Anciliates cxctisus sit, pro commento declarauit, cum isse tractatus neque in Oppenheimeriano neque in suo exemplari complero adiuntius reperiatur, quo ex standamento editionem tractatus Berathoth et Ada Marcinatensem anni I 489. cuius existentiam Eartoloctius et Cherusieritia