장음표시 사용
181쪽
apud IVolsum suadent, pro spuria et supposititia declaravit loci tit. Cap. VIII. g.
Pag. 9i I. Chagla Prodiit etiam hic tractatus Wilmersdorsu I tr. teste Mibello in Collection. novantiquor. theolog. 3743. pag. SIO. Pag. ead. Eidd chim. Plura de editione Saldonete'i memorat Io. Bernis. har . Derosi Amal. pograph. lubr. Subionet. num. V. pag. II. Prodiit quoque Wilmersdorfii I 3 s. sol. teste M. bella lac. tituto pag. s ii. Pag. 9Ia. maccoth prodiit quoque t tmersdorsi i 736. 8. teste Vibello Ioc. cit. Fag. I9. Ibid. Rosia hasthana9 Prodiit etiam Wilmersdorfit i 36. cuius editionis bellus sine mentione anni, quo impressa est, mentionem fecit. Suabbatis Initium huius Tractatus ex Gemara Babyloniea in linguam la tinam traductum, notis illustratum, et modum disputandi Iudaeorum in eodem orcurrentem ad nostram methodum disceptandi secundum regulas Logicorum reductum sistit peeuliari dissertatione M. Cissoph. Henr. Tiresinerus, quae prodiit Ienae 17 6. Ad Cap. IV. pag. 9l6. De nomine Rabbinorum praeter scriptores a Wolfio citatos conserantur: D. Ernesi. ab Aures ita dissert. de Rabbinis et gradibus honorum literariis apud Ebraeos usitatis. Witteb. I I9. Valent Friderici disert. de titulis doctorum Iudaicorum, quem vero b. Iacob. Frider. Mimannus in Idea fisematis antiquitatis literariae pag. 73. plagii literarii, quod sere omnia, quae ibidem observavit, ex Iae. Altingit Historia Academiarum Iudaicarum sussi ratus fuerit, accusat, et Matth. Histii Commenti de Hebraeorum Rabbinis sive magistris. Ienae I 7 I. q. Pag. 9ai. Academia Iabhnesu) Plura de eadem , eius origine, incrementis et doctoribus, memoratu digniora egregie narravit b. Carolus Gotllob. Spe abachius in pro grammate de Acedemia Iabhnensi eiusque Rectoribus. Witte berg. II o. cuius argumentum legitur in duobusen auo Disputarionen de anno i 7 I. . . Part. III. pag. 273. seqv.
Pag. 924. Booussenii a Molpo citata disertatio prodiit in lucem publicam
Pag. 92s. Menserae dic. Tractatus, quem Wolfius sub voee Vitringa attulit. de decem otiosis Synagogae, plenius recensetur a Io. Fabricio in Historia Bibliothecae Fabricianae. Part. V. pag. 36 I. fessu.Vrsini, Georg. scriptum, euius pleniorem inscriptionem exhibuit Lilienis thalius Bibliothec. theolog. Port. XI. pag. T. 48. parum commendatur a Re manno in Catalogo Bibliothecae theolog. historis. critico. pag. I 8 s. Pag. 9as. IV. 4 6. ScriptoribuS de sicholis et Academus, doctoribus et di
stipulis, qui tu istis fioructant sit diθutationibM in iisdem insitutis, et aliis, quae
182쪽
ad hoe literaturae Iudaicae genus spectant, a Wolfio memoratis, adiungendi sunt
Frideriti Alberii Augusti, Iudaei conversi, de quo plura infra ad pag.
Ios . obseruabo, Fasciculus i. dissertationum historico- philologicarum, in quihus Iudaeorum hodiernorum consuetudines, mores. et ritus tam in rebus sacris, quam civilibus exponuntur, qui de scholis Iudaeorum, in iisque docendi et diΩcendi methodo agit. Num continuatus sit hie liber, ignoro. Uid. Maelii BL Hlothec. theolog. Nom. VI. Part. LIII. Fag. 2II. Jequ. D. Gottii b. Bossenti Programma de Σ' seu Prosessoribus extraordinariis in Academiis Iudaeorum. Lips I 746. 4. cuius argumentum exhibetur in Dolis
rituten Syn goge. Ratisbonae I 23. 8. qui liber recensetur in Collictione novantiquor. theologicori ad annum I 72q. pag. 782. seqv. Daniel. Gerrisi Dissert. de Synagoga Libertinorum ad Act. apost. VI, 9 Groningae I 736. q. quae etiam inserta legitur eiusdem xsuganeis Granis nis m. I. fasci III. pag. 28. V 38. Io. Christ. Ernes. Heinii Comment. de magistris Hebraeorum, quos vocant collectionum. Lips 748. cuius argumentum recensetur in Dolis an digenu achrit ten oon eletnen ata demisΦen Schristen ad annum I 7 8. Part. X mg. 92O. seqv. D. Geriata. Meu chensi oratio de directoribus scholarum hebraicarum, quae inserta est eius Novo Iesamento ex Tatauri illastrato pag. II99. I 236. D. Georg. Michaelis Exerei t. de Iudaeorum synagogis prope sepulchra, Halae I 47. quae etiam exstat iterum recusa in Symbolis literariis Bremensebus m. III. Pari. IV. pag. 6OO. 638. D. Dau. Mulieri commenti de academicis doctorum Iudaicorum disputationibus. Lips I ΦI. D. Andri Mita. Nagelii dissere. de modo disputandi, quo doctiores Iudaei quondam Norimbergae in exercendis atqus aeuendis suis discipulis usi sunt. Alr- dors. i 37. Quo in scripto simul fama R. Mosis fili Danielis ab aeeusatione Eafhussenii in Addendis ad clavem Talmudicam maximam eidem adspersa vindivicatur, quod in suo libro rid, cuius novam editionem prodire fecit Eafhu sinius ea, quae in eodem de ratione disputandi Iudaeorum tractare promi ferit, non exhibuerit. Plura de hac doctissima dissertatione attulerunt in medium
183쪽
Em s. Trid. Neub nueri dilieri. de iure d sputationum apud omnes omnium religionum populos, excepas Turcis. Halae Magdebui g. l73 i. Caput Il. speciatim de disputationibus Iudaenrum agit. Laureas. inheliι Synagoga bifrons. Trancos ad Moen. I 69I. 4. quem lis brum Molsus insta pag. Io 38. citavit. Plura de linc libro memoratu digna obisseekauit Fabricius in usoria Bibliothecae Fabriciunae. ι art. VI. pG. 49. f qu. D. Georg. Purmanni Programin. de re seliolassica Iudaeorum. Francos. ad Moen. i 779. Vid. S. V. D. Micri abeFlage 3u den gei innodi gen ne, ita tun grai der ne uesten theolos. QΦripten ad annum i 78o. Part. II. V. I 82. l88. Chriseian. Henrie. Rethmeieri Commetit. de Eiriath Sepher seu civitate literaria ad Iol. XU, Il. Halae I Tll. Caroli Gotthb. Spinachii Programma discipulorum sapientum Hebraeo. rum virtutes duodequinquaginta receniens ad locum I iris Acoth. Witteb. i s 6. euius argumentum recens eiri Autores der oculiandi gen Machri tm oonflet, ne ii afι:dem. Schristen ad annum i TS 6. Part. VIlI. pag. 7o8. Au. Hue etiam spectat eiusdem Programma de Academia Iablinensi eiusque Rectoribus supra ad pag. 92 l. memoratum. nidi . Sennerti Exerci alio de scholis et Academiis sie diciis veterum H braeorum , nee non promotionibus honorumque titulis apud eosdem, quae exstat in eiusdem Hepiade altera exercitationum philologicarum. August. L 1echt. Wrsitit Epistola desolenni magistrorum promotione in Iudaeorum Academiis celebrata. Witteb. l7s8. Vid. Oolii Lindige Gird ridaten oon ele inen adiis emi Ieben Esdritten de anno ι j 9. Part. I. pag. 67. seqv. Vnria quoque de scholis Iudaeorum speciatim Babsouisis in medium adduxit b. Gusau. Georg. Zestuerus in dissert. de virgine Iudaea per transenna in docente. pag. I 6.sequ. Plures scriptores de scholis et Academiis Iudaeorum memor, vit Fabricius in Hibliographia aKtiquaria. pag. 93 I. seqv. edit. nouiss. De pietate et reuerentia, quam Iudaei erga doctores suos exhibuerunt, et de singulari honoris cultu, quo isti et suis discipulis prosecuti commentatus esi Georg. Ludovici Goldaei sis in Programmate III. et IV. de Honoribus doctorum veterum. Gerae I 7l2. Forte hie opportunus erit Iovis adserendi alios scriptores, qui lambolas quasdam ad literaturam Rabbini eam accuratius pernoscendam et generalem scriptorum Rabbinicorum notitiam sibi acquirendam contulerunt, simulque de re literaria Hebreeorum erudite commentati simi. quo in Primis referri merentur 1 eripiaris quentia: D. Andreae Dauali dissertario I. et i I. de decisionibus Erisclima Ebraeo-Ienae ic8o. I 682. Io. Frid. Es ardi Program m. de momentis genera
Iissimis librorum editionis apud veteres, speciatim Hebraeos. I senaci I 773. Prommulliri, Conrad. Epistolae duae de divertis Rabbinorum sententiis, in quibus sibi
184쪽
Inisicem eontradieunt, hebraiee scriptae. Alidors. H,7s. 4. Gabriel. Graiae ii Pseudonymorum hebraicorum Hexeconias. Dantisci ITO8. q. quod scrimina etiam postea Vistentius Placcius Theatro sito Anon morum et neu sonymorum scriptorum et Impus Libliotheci hebraicae Tomo IU. pag. Icos. ICO38. inseruit. Hermamnus Don der Dardi in dissert. de Duelu, quem ex librorum Iudaicorum lectione percipiunt Christiani. Ienae 1683. Rudes . Mart. memusireri dissert. de meritis Hebraeorum in rem literariam. IVitteb. t 699. Io. Chrisoph. Coleri dissert. de epigraphe Rabbintea siue praecipuis, quibus in inscribendis libris usi fuerunt Rab. bini, rationibus. Witteb. III 4. Zelineri, Gliau. Georg. disserti de erudita virgine Iudaea per transennam doeente. Alidors 1722. Eiusae diff. de foeminis ex Ebraea gente eruditis. Ibid. I7o8. Eius . dissert. de Beturia foemina Iudaea doctissima. Ibid. ITI 4. Plures scriptores, ex quibus ratio et sorma literaturae Iudaicae pernosci poterit, infra ad finem obseruationum miseellanearum de Iudaeis recensebo, ubi ii nominandi sunt, qui . de progressit et incrementis ut et de Arma et principituartium ae dilaiplinarum inter Iudaeos scriptis publice praeceperunt.
Ad Cap. V. Pag. 94M Plura de Bononiens editione libri or Minim Rabbi Obadiae Sphorno. de anno 147 1. de quo Wolpus hie nonuulla ex Cherilliris
adduxit, infra obseruabo in his supplementis ad 2'om. III. nunI. 1763. pag. 86 Pag. 96o. Terrariae θ Pluribus de libris hebraicis ex typographia Ferrariensi in publicam lucem editis commentatus est dodlissimus Italus Io. Benahardus Deris in Commentario historico de Typographia Hebraea Ferrarieus, in quo Ferrarienses Iudaeorum editiones hebraicae, Lusitanae et Hispanicae recensentur et illustrantur, qui prodiit Parmae 378O. 8. et in Germania iterum editus est opera et studio cel. Husnagelli Erlangete I 8 o. 8. De quo libro plura memorat S. V. Doederiinus in Bibliotheci theolog. noui . Tom. I. Part. VI. pag. 476. seqv. 'Pag. 96 I. Sabiones I Plura de hae Typographia et literariis, quae ex ista prodierunt, monumentis attulit D. Bemlata. Derosei in Annalibus typogra. Iohicis Sabisnelensibus, primum fItalico sermone Parmae I 78O. 4. mai. editis, de quibus pluribus conseratur S. V. me sertini Bibliothec. theolog. nouilfim. Tom. II. pag. 6 I. seqv. Versionem latinam horum annalium, quae appendice auela est et Erlangae I 783.l g. prodiit, debemus operae et studio el. M. D. Eriden Mos. Libri non solum hebraici, qui ex hae typographia prodierunt, iuxta ordinem annorum, quibus editi sunt, studiose enarrantur et satis accurate recensentur, rerum
etiam praemisia est huic opusculo epistola Derossi doctissiima de origine et Pro. gressu typographiae ebraicae Sabionetensis. Pag. 96 I. IV. asa. Saphet) Varie disputatur ab eruditis, ubinam gentium et in quonam orbis terrarum angulo haee civitas collocanda sit, quam BGAstus alibi etiam, nempe Tom. I. Bibliothecae hebraeae pag. 8i s. mphet et interdum Zephat appellat. Interim maximam veritatis speciem prae se fert conio. .s II. Y ctura
185쪽
Ωura a misso nostro praetermissa, qua haee ipsa civitas ad Poloniae eivitates refertur. Confirmavit hanc conteituram vir doctus in Relationibus Ieriensebus men. fruit de anno IT 27. pag. 37s. Saliena hac ex ratione, quoniam Isaacus C Amymus, editor Commentariorum R. nosiis Assuetat in sacrum codieem Vet. Testamenti huius patrium solum per voces hebraicas rizga designat, et in prum a praefatione statim post titulum civitatem, in qua natus fuerit, appellat Nm ira DP prope P, Q QUM is in Polonia. Forte hie ipse locus est Saphel, cuius Mosus nollro loco mentionem fecit. Equidem maxime probabilem reddere videatur hane sententiam et hypothesin consuetudo inter Iudaeos obtinens nomina locorum antiquiorum Palaestinae, quae in sacro codice Occurrunt, in contumeliam Christianorum, inter quos verniatur, recentioribus civitatibus imponendi. Cum autem in loco Veteris Testamenti Iudici I, II. civitas Cananitica myhath dicta occurrat, sorte ex hac, quam memorauimus. consuetudine huius urbis antiquioris nomen ad recentiorem urbem Poloniae Sapheth translatum eique a Iudaeis imposutum est. Hinc ex laudati viri docti sententia, cui ego etiam accedere malo, non necessarium est, ut cum Wolfio assiimas urbem hane in Palaestina sitam esse, cum nomen eius saltem ex Palaestina repetendum sit.
Pag. 962. IVlmersdorsum Plura de Typographia Iudaiea huius ei vitatis celeberrima et eoia signationem librorum ibidem impressorum eopiosissimam exhi. huit b. D. Christian. IVibellus in Collection. novantiquorum theologicorum in Ap. seudice der stu hau elesenen Sruite ad annum I 74o. pag. 4 I. seqv. et in E lationidi innoxiis ad antium I 743. pag. SOS. seqv. Caeterum uniuersam materiam de origine et primitiis Typographiae Iudaicae egregie tractauit D. Bernhard. Derossi in peculiari disquisitione de hebrate ae pographiae origine et primitiis , iterum recusa Erlangae I 73 l. opera et studio
Ad Cap. VI. pag. 966. Ex iis, quae Mossus S. In attulit, satis apparere videtur, quam magnifice Iudaei de suo Talmude sentiant, cundemque ab ipsis fere codici sacro Ueteris Testamenti anteferri aut saltem aequiparari. Idem qu que observavit recentiori tempore eruditissimus Mischnae interpres germanicus D. Iacob. Rabitιs in Introductione in Mischnam Parti primae eiusdem praefixa pag. z. Profecto autem ex iis etiam, quae mehnerus in vitiquitalibus gentis hebraeae V Lm. I. pag. 237.2ψα obseruauit, abunde constat, ludae OS non tam magnifice de suo Talmude sentire, quam vulgo credituris Pag. 968. agensiilius Egregiis testimoniis eius de Talmude a MoIsso nostro allatis duo addenda sunt, quorm unum in Praefatione eius fecunda ad Sota, alterum vero in Tractatu eius de Infundibulo exllat pag. l28. Posterius hie
adscribere non pigebit. De Mistima Talmudis textu, seribit ibidem, iterum hoe dico iterumque, nullam ei inesse blasphemiam, nullas valde ridiculas nugas, imo quae mea haerestis es, pos sacras literas praefero eam, modo aliquo, quotquot in
186쪽
orbe exsans. fibris omnibus, ne e quia nu alius ad Veteris et Novi foederis fabulas, quatenus Ritualia et ea quete ad ludaicam Antiquitatem attinent, iis infuncillustraudas, magis conori. Plura egregia aliorum doctorum virorum iudicia de Miselinteo opere eollegit Fabricius in Hisoria Bibliothecae Fabricianae. Tom. I. pag. 249. Pag. 969. lin. I 3. in pernoscendis Iudaeorum moribus Uid. quoque pag.
Io9s'. infra. Disputatum est antiquioribus et recentioribus etiam temporibus vehementer inter literatissimos viros, utrum scripta Talmudistarum et Rabbinorum tamquam solis genuinus considerari queant, ex quo notitia accurata antiquorum Iu daicae gentis rituum hauriri queat. omissis illis, quae Insus infra pag. Ioys. de historia eontrouersiae huius narrauit, tantum hic ea reseram, quae recentiori tempore ea de re disputata sunt. Imprimis hunc usum denegauit b. Christianus Schoetigenius potisi inum ea ex ratione, quoniam Talmudis Pandectae variis interis potationibus tuerint corruptae et deprauatae, unde iisdem non sine praevia cautione probe adhibita sit credendum omne, quicquid de ritibus gentis Iudaeorum praecipiant. Interim usum hunc Talmudis contra eundem defendere in se sustererunt b. D. Gottiob. Carpetovius in praefatione Apparatus sui Antiquitatum he-raicarum et Blastius Oolinus in peculiari ad b. Chrisian. Benedict. II ichaelis perscripta et Venetiis I748.4. excusa epistola, licet ad prioris argumenta quaedain regesserit Schoetigenius in suo Specimine Antiquitatum hebraicarum ex libro Sohar. Dressiae I s I. 4. Vide hic supplementa mea ad Tom. I. pag. 836. Plura haede re doctissime in medium prolata legi possunt in Fabricii Bibliographia antiquaria pag. 3. edit. Schashassen.
Pag. 97l. IV. 4 4. . Usum exegeticum et criticum Talmudis quod attinet, varia eiusdem documenta et specimina in medium produxit Chris. Hau annus in Hyle ex scriptis ludaeorum ad Criticam sacram spectante, quae doctissima eo-mentatio insem legitur Symbolis literariis Bremensibus Tom. III. Part. III. pag. 66 r. so 3. Huc quoque conserenda erit b. Enata. Anis. Frommanni dissert. an variae lectiones ad eodicem Veteris Testamenti ex Mischna colligi queant. Coisburg. I 6 . quae postea quoque inserta est eius opusculis philologico - theologitis et hisoricis Part. I. num. 1. Conseras si placet b. Emessit Bibliotheci theologie. m. IL Tom. III. pag. 28 6. seqv. et eiusdem Bibliothec. theologici nouissim. Tom. I. Pan. IV. pag. 368. seqv. Clarissime imprimis patet ex Talmudis opere, quid Iudaei de Uerbo Dei sentiant scripto in sacro codice. Certe hoe melius constaret, si Frider. Affert.
Augusi, quem supra laudavi, tu lucem publieam edidisset scriptum, quod iste eonversus Iudaeus sub titulo: tau uel icher Gebraut und standi iter Πὶ is hiauda des alaris Gottes unter den Iuben elaboravit et edere in animo habuit , quod quidem narratur ab Auctoribus dei: Ienaisten t Iamrichten ooti theolonischen duchem und SΦriiten. Tom. VI. Para. 8. Fag. 663. fissu. Y 1 De
187쪽
De usu exegetico Tulinudis habita potissimum ratione ad Novi si ederis tabulas eo-piose commentati suiu varii lique doctissini et in literatura Talnaudica et Rabbinica versatissimi viri in Io. Gerhard. Meuschenii Novo Tesainento ex Tutauri illustrato, liuod prodiit Lipsiae I 736. 4. Plures scriptores de ulu Talin udis exegetleo et critico obseruauic Fabricius in Bibliographia nutiquaria pag. 9. not. I o. edit. novissimae. Pag. 972. lin. I i. Meelfi rer. in Consensu cet o exeuso Francos let Lipsae I o I. quod scriptum constat plagulis P. q.
Pag. 979. post medium paginae: Meefuhreri disput. 4. et II. de Iesu in
Talmude quae prodierunt Alidors. 1699. Pag. 987. Aug. fifer. Addas hie eius dissert. de Iudaeorum Talnaude. Witteb. I 66 3. cluae recensetur summatitia in Doli standi gen Gamrim teri oon letnen aiadenusten Sinristen ad annum I 747. Part. I. yag. 83. 94. Pag. 988. lV. ψ . squ. Seripiis de Talmude a Molso citatis addantur adhue sequentia: Laurent. David. Bol agenti dissert. de lectione Iudaeorum Audi ex Talmude et Rabbinorum scriptis eruta. Lips Iro 3. - Io. Andr. Danetii dissert. I. et II. de decisionibus Erisclima Ebraeorum. lenoe I 68o. i 68 a. messuiseri differt. I. et II. de Iesu in Talmude. Alidors. I 699. D. Gerhard. Meochensi No-
um Testamentum ex Tali nude illustratum curis clarissimorum virorum Balthas Scheidii, Io. Audrea Danaii et Iacob. Rhenser ii, adiectis suis propriis di
sertationibus. Lipsiae IT 36. 4. quod opus plenius recensetur in AElis eruditorum Lipse . germanis. Part. CXCVII. pag. 338. 3s 2. Leonhard. mi anni dissert de i rigine et progressu rationis disserendi Talnaudistarum , quae obiiciendo et respolidendo ubsoluitur, ad varia loea Scripturae sacrae, eum primis capitis IX. cpistolae ad Romanos illustranda. Ienae 372 a. Strauehit Aegis. differt. de computo
Talmudico. Rabbinico. Witteberg. 66 I. ut alios taceam.
Pag. 988. post medium paginae: R. Isaac. Hlyhes Compendii inaudiis
ei huius auctoris, de quo plura memorat IVolsius Tom. I. pag. 66O. seqv. Craco-uiensis editio de anno Is 97. tribus Tomis in solio eonstans regeritur: in bibliotheea Senatus et civitatis Lipsiensis, quod observavit vir doctus in Musso librorum no- ωorum Tom. I. Part. XII. pag. 663. Sahlanetensem editionem prae ceteris com- . mendavit Io. Remhard. Derossi Annalib. typograph. hebr. Abion miser nu=n. VII. V. I 3. H. Erlangens Plura legantur in hae Bibliotheca noua hebraica. Part. I. pag. 8 o. et infra ad LPossuιm Tom. III. yag. STI . notanda. Ibid. lin. 26. Tasmudis partibus adde: et ex prima parte codicis Bera εhoth, ex quarta autem codicis Chusius. Vid. Iom. I. pag. 66 i. III. s69. sessu.
Pag. 989. lin. 6. Isaaco Taro Corrige: Iosepsi raro, uti etiam emendandum est lin. IO.
188쪽
Pag. '9o. lin. 2. Iis, quae Mosius noster de Tanu is eompendiis meia
morat, addantur sequentia. Cum opus Talmudis valde voluminosum et ita comparatum sit, ut vix ab unoquoque Iudaeorum legi queat, nonnulli Iudaeorum qu que studia sua impenderunt, ut hoc spissum opus ad breue compendium revocarent, in quo tamen omnes potiores Talin udis doctrinae resectis minus necessariis
Oecurrerent. Praefixit sibi praeter alios hunc s copum Rabbi Lechai Haddaian in libri . qui inseriptus est Sepher Gophus Halleuauos, qui prodiit I enetus, Mantuae et Consantinopoli, et a R. Iehuaa AEn Tibbon ex Arabico idiomate in hebraicum se monem translatus est. Huc quoque spectat Rabbi Madiae Gaon Se her Euamos, qui liber similiter ex Arabica in hebraeam linguam traduilus Am te odami prodiit. Porro hue pertinent Rabi Meir ben Gabiai duodas Hausifth Iaconiae edituin. R. Bethai Cad Harce nactis Lublini, R. Iosephi Albo celeberrimi Iudaeorum M diei et Philosophi Septir Laurini, et libri Iudaici Munan et Amana R. Abrahaia mi Bilhag, ut et R. Schem TU Derech Emunali Gado, qui libri non sunt duo Giuersi sed unus, ct alii, quos late breuitatis causa praeterire malo. Tandem hue trahi possunt quodammodo omnes Iudaei, qui de 6 3. praeceptis et prohibitivis Iudaeorum legibus scripserunt. Haec et alia obseruauit Theodor. D solitur in Tract. de mortuorum resurreHione ex Iudaeorum senteusiad Col. 2. Dedicat. Pag. 99 I. Ad Lexica Talmudica pertinet quoque propos tum Vit i Henrici Haseremulgeri elaborandi Concordantias Talmudicas, quod cum eruditis communicavit in Comment. de Concordantiis Talmudicis adornandis. Ienae I l I. q.
Pag. 992. Consistini Lemptreur Gavis Ialmudica, euius uolpus sere
post medium paginae huius mentionem fecit, comprehendit I. Alphab. plagulas 33. Contra eiusdem annotationes adiectas varia obseritantur a Paulo Theodor,
Carpouio in mimadversionibus 'hilologico - critico - sacris sag. 63. 66. Biij liuio ii Clavis Totaurica maxima vehementer laudatur in Actis eruis ditor. germanici Li se . Iram. III. Part. 3 S. pag. 829. 836. Pag. 993. Ad subsidia Talmudica, quae ad intelligentiam Talmudis maxime saeiunt, praeter eos, quos molpus adduxit, libros quoque pertinent D. Heu ric. mit Ueri undecim dissertationes Gemaricae. Lugduni Batau. I7 q.
Ad I ib. V. qui Bibliothetam Iudaicam es Antiiudaicam exhibet. Se r. I. S. riptores Aatiiudaici graeci et latrui. Pag. 998. Hieronymi Tractatur de n. Trinitato Reperatur quoque hic Tractatus seu Dialogus in eiusdem Dialogis graecis recentissime a S. V. D. I v dict. Carpetonio editis Alrenburgi I 72 8. Conferas Mortesii Bibliothecam literaturae theologic. Tom II. Part. III. pas 3 18. siqv. Pag. 3OOI. Porchetus plurima in opere suo Anti iudaico surripuit ex mi mundi Martini yng,ine fidei, quod obseruauit Rei mannus apud Lilienthaliun iii
Bibli thee. theo g. Part. XJ. pag. II. Raritarem huius operis praeter alios testa
tur Matius iii Catalogo libroruis rariorum pag. I 3. Vberiorem eius recen-Υ 3 siuncita
189쪽
Ad II. Scriptores Antiiudaici Ex . Iudaei. Pag. Iooή. Meror a Carbe)Vid. Wolf. Tom. I. pag. 3 s. III. 238. IV. 68. 8I7. et supplementa mea Ad priorem locum. Pag. iocis. Fabian. Roghi Vid. supra Tom. I. pag. 96r. Pag. Ioc6. Galatinus. Hunc plurima, quae in suo opere Antiiudaico eontra Iudaeos obseruauit, ex Mymundi Martini Pugione fidei hausisse memorat Reimannus in Catalogo Bibliothec. theolog. apud Uinthalium Abliothee. tiuolog. Pari. XI. pag. ἔγPag. ioo . Hieronymus de sancta Fide Vid. Wolf Tom. I. pag. 463. Pag. Ioc8. MatΣ9 Pluribus de hoe Exiudaeo verba seeit Mosus Tom. m. pag. 979. num. I 897. Margarita, Anton. 9 Liber eius de Iudaeorum fide germanice quoque pro diit eum praefatione Chrisian. Minucii Lips. t os. 8.Pag. Ioo'. meieri, Chrisian. Vera Immanuelis generatio prodiit Amselodami I 22.4. et constat I. Alphab. plagul. I 8. et semiplagula, hebraice et latine. De Vita eiusdem varia notatu digniora narrantur in Gamburginienset ebrien aberichten ad annum. IT O. pag. I 6. seqv. Mentes, Io. Friare.) Uid. supra Mos. Tom. I. num. 822. pag. 479, Pag. Io II. Rittangelii Ueritas cet. Pluribus hie liber reeensetur a Iacob.
Ducher. Tom. I. pag. 336. seqv. Pag. Io I 2. Samuel Rabbi Marocoetanus. De eius episola, euius Molpus hie mentionem iacit, nonnulla quoque memorat Cornel. a Mugiam in Incunabulis Typographiae pag. I 22. Pag. Io I 3. IV. 463. Scriptoribus M. Iudaeis Anti- Iudaicis addantur
quoque praeter alios sequentes. Anonymi Tractatus de Iudaeorum et Christianorum communione et conis versatione, ae constitutionum super hae re innovatione. Liber est satis antiquus.
lection. nouantiquorum theologici de anno I 742. pag. 4s I. Uid. quoque Molfram. IV. pag. 9 4. et supplementa mea ad Tom. III. pag. 932. num. Ig3O, b. ubi plura scripta huius Exiudaei Anti iudaica memorata reperiuntur.
190쪽
quo In libro auctor potissimum somnia gentis Iudaicae de morte et nouisita is sui gulari diligentia confutare studuit. Reeenietur hoc scriptum a b. Dasio Bibliothee. theologic. Tom. X. Part. 24. FV. 397. seqv. Ad III. Scri tores Antiiudaici Chrisiani. Part. II. pag. lo2O. IV. 468.. seqv. Caluoerii Gloria Christi9 Plenius hic liber recensetur in Auseo librorum novorum Tom. I. Part. V. Fag. 373. 38 S. Pag. Io 24.) Efenmetaero Historiam literariam huius libri notatu dignissimi exhibent Autores der Gamburgischen gelebrim Uerii re de anno i 36. Se id. 72. pag. 6s I. 632. Plenius quoque recensetur a Io. Fabricio in Hisoria Bibliothee. Fabricianae Part. VI. pag. 369. Vid. quoque uisurari. Bibliothecitheologic- Pari. X l. pQ. Ti. seqv. Pag. io s. Raritatem flagelli Finii insignem testantur Io. Vogitur in Cafasogo librorum rariorum pag. 28 o. et Theophilus Sincertis in riam richien oon alteri raren Dud erit Tom. I. Part. II. pag. 93. 96. qui cundem librum quoque diligenter recensuit. Vberius eundem descripsit et copiossima eius excerptae hibuit Molpus infra ram. II. pag. II 28. II 3I. Pag. 3o27. Gulsetii Ternis. Conseras de hoe libro Dienthac he. citat. pag. 33o. Eiusd. Veritas salutifera. Librum hune Gusserit posthumum post eius mortem, quae accidit anno IN . edidit Amoldiur Borsius, qui non tantum novam eidem praefationem praemisit, verum etiam Magensilii versionem libri Iudai et Chilsu unah variis in locis emendavit. Caeterum plura de hoe libro notatu digniora reserunt Auctores Supplementorum Actorum eruditorum Lipsiensium lam. Tom. VI. pag. 224.
Pag. Io28. IU. 472. Hau anni accesse ut te Egregium de hoe aibro iudieium perhibet tillantistius Bibliothec. theolog. Part. XI. pag. I 28. Pag. Io29. HOOmbecho Librum hune vehementer laudavit I gensilius in Praefatione Telorum igneorum Satanae pag. so. Idem liber valde se quoque
commendavit tum propter stilum sicilem, tum methodum concinnam et res praeelaras, quas continet, Mimavno apud Lilienthalium a Dc. citat. pag. 8o.
Pag. io 3 o. Huldricus9 Plura de hoe libro infra scripsit Mosius Tom. II. pag.
14 4. num. T O. quae varias editiones et argumentum eius concernunt. Vide quo
Husi Anton. Theologia Iudaica Pari. I. Vid. Mirathal. bibliotheci the
rogis. l. e. yag. 8 I. et I O . Tom. I. pag. 76 I. Kidderi, Richarae Versonem germanicam operis Anglici sustepit et inlueem publieam edidit b. Frideris. Stertiata. Rambachius Rosiochii i7s 3. 4. Pag. Io32. a i Lmt neologia Iudaeorum. Vid. Liaunthal. Bibliothee, theolog. Pan. XI. pag. I 28.