장음표시 사용
161쪽
ruvi ra; rit II, pag. m. 3I2. ct recensetur in Agis eruditorum L*siens latis. de anno l683. pag. ῖ62. et iii MemorabilibuI Bibliothecae Dresdens s Puri. I. FQ. 46 S. Merceri, D. Notae in Pagnini Thesaurum linguae sanctae. Lugdunirs 7. Al. Vid.' Wolf. Din. tri pag. 29 . Michaelis, D. Christ. Bened. Qua pioves grammaticae hebr. quae insertae sunt Mifretaneis Lipse . nouis Vol. VII. Part. 2. Michaelis, Io. David. hebrat hie Grani malle. Halae 374s. 8. Nebri sensu, Aelii Anton. Trasi. de literis hebraicis cum quibusdam An-
notationibus in sacram Scripturam. Liber est perraru S, de quo pluribus commentatus est Nicol. Aulonius in Specimine bibliothecae Hi panO- Maia sanae pae. 2o. Ohrlini, Glos, Titeol. Doch. et east. Waldsten. ADanesing oin Hebra Da Spraheis Mita ali Theologicu cet. cui subiicitur ad calcem radicum Hebraeia arum contradictoriae significationis in primitiva sua bilittera resolutio, una cum Hebraearum literarum notionibus extantioribus scripturariis, quem librum ex hu-gua Sueetea latine transtulit M. Elias Traegura Gryphis at diae i766. 8. Hue spectat hic liber, cum in eo nova methodus hebraicam linguam addiscendi monstretur, licet ad Grammaticas hebraicas stricte sic dietas non pertineat. Cum laude reeensetur in Orelisexvalder filii schen Aachrid uir ad annum i εὐVolum. II. pag. 3Ι9Sthroederi, Nico Guillelm. Institutiones ad fundamenta linguae hebr. eum Syntaxi. Groningae Im6. 8. ravat. Compendium exhibet maioris Affert. Stauia tensi grammaticae et cum laude recensetur a b. Ernesio Bi ouec. theolog. nov. Zom. VII. Part. V. pag. 44 . s.
tunsi. Halae I 69. 8. Cum laude recensetur a b. Eoesio Bibliothee. theolog. v. Tom. X. Pari. IX. pag. 83 I. seqv. mmenii, Francis. Cardinalis ut Archiepiscopi Toletani Introductio artis Grammaticae hebraicae, quae appendicis loco adiecta est Tomo VI. Bibliorum po*glottorum Complutensium. Vid. Gog. Bibliothec. hebr. Tom. II. pag. 339. Licet non negari queat, Ximentum in conficienda hae Grammatica usum fuisse Io. Reuchlini rudimentis anno I Cf. editis, in hoc scripto tamen, cuius elaboratio finita est anno IIII. ultimo Maji die, multa occurrunt, quae frustra apud D. Reuesilinum desiderantur. Plures, quos hic silentio praetermitto, Grommaticorum hebr. seriptores reiseensuit D. D. Gottfrid. Hany annus in Appendice Hyloriae sermonis hebraici. quae eius fiebraicae praefixa est, adiecta.
162쪽
Praeterea exstat Anton. Drsessenii Carmen hexametrum technologuum deLneratura sancta vel Hebraea, quod insertum legitur in Miscellantis Gonivganis, Iovi. IV. Fastis. I. pag. qa. I O. Hic ipse auctor, quantum quidem ego scio, unicus est, qui Grammaticae hebraicae praecepta metride expressit. Ad XIII. Pag. 62 I. IV. 3o7. 3O8. Iis, qui Historiam sermionis hebratis ei peeuliaribus tractauerunt scriptis, addi merentur: Simonis D. Introductio grammatico - critica in liIguam hebraicam, una eam appendice de lingua Chaldaica. Halae Magdebui g. I7 3. 8. Plura de e dem memorat b. Eali orientur in Iairichten oon meremur digen Puter n. Toni. III. Pari. XVII. pag. 4 38.
lubrόiscven Sprate. Heilbronnae I s 3. 8. quem librum valde laudavit b. Mistius Bibliothee. theolog. Toni. XI. pag. 276. squ. Haupimanni, D. D. Gottfrid. Hisoria linguae hebraicae eiusdam etiam, tis sermonis hebraici, quae I enae ITSO. edita sunt, praemissa. Hezelii, Wilhelm. Friir. Gesilite dec hebr Elimen Sprache imbstiteratur, nebit ei nem an bange, mel mer eline furae se in Iettunt; in diem it Ne hebraisten Epram e verivandien Dialerte ent ball. Halae 3776.8. Quibus adiungatur b. D. Henrie. Bounii Progr. de fatis linguarum Ortin-
talium inter Europaeos. Ienae IT69. q. Neque minus huc pertinent, qui de singular bus meritis doctorum virorum huius vel illius regionis in orientalem et speetatim hebraicam literaturam commentati sunt. Huc saltem, omissis aliis, referendus est h. D. Georg. Schelhomius in Program m. de eximiis Suevorum in literaturam orientalem meritis, quod etiam eiusdem Amoenitatibus literariis Tom. XIII. pag. I97 .sequ. insertum legitur, in quo varia notatu digniora de Io. μα- chlino pag. Ios. Sebas. Mutifero pag. 2O9. seqv. IO. Forsero pag. 2IO. se . Paulo Fagio pag. 2I2. seqv. leguntur. Pag. 623. IV. 3 2. De linguae hebraicae proprietatibus, ut et de facili eandem docendi et addiscendi methodo scriptis a Molso utroque in loco memor, iis adde sequentia: D. Buxtorsi disieri. .de linguae hebrateae origine et a liquitate. Basil. I 644. Henric. I . a Bajhv seu Panegyrieus hebrateus de lingua hebratea eiusque auctoritate, eum versione latina. Hanouiae 37o6. quod scriptum eodem anno quoque germanice prodiit. Deris, D. Am-hata. Disquisitio de praecipuis causis et momentis neglectae a nonnullis Hebraiearum literarum disciplinae. Augustae Taurinorum I 769. q. mai quod scriptum vehementer laudavit b. D. A. Frid. 1 Hirtius Bibliotheci oriantes. et exegetis. Pars. II. pag. 3so. 362. D. Michael. Herbare. Programma de notitia lineuae hebr. necessaria et saeile comparanda. Oldenburgi 37s . Haut ii, Grytian.
163쪽
tate inguae hebr. foecunda errorum matre, quae inserta est elus/em opustulis philologico - theologicis et historicis Uol. I. num. 2. NPOL Alberi ara mimia oratio de studio linguae hebraicae, quam ob raritatem sua in iterum inlueem publieam edidit Gotlfrid. Balthasar Schar s. I resdae I 34 8. M. Georg. Gει illelm. MGraii dissert. de sucili linguam hebraicam docendi discendique ratione. Lipsiae i 77. D. Golor. Lahemacheri. Comment. de ratione optima lingua in hebraeam docendi et discendi. quae extat in eiusdem Observationi. philologicis.
Spra istudiunt. Gielsae I 777. 8. de quo scriptio docte recensetur in B bliotheca iam vinisi literaturae gemam sevct. Part. Xll. pag. 626. seqv.. Gofffrid. Ludovici disi de sonte linguarum Orientalium communi. Lips. i 69 et . Christav. Aued. Michaelis dissert. de primaeva linguae hebr. antiquitate, Respond. Chri soph.
Augus. Bodio I Ialae IT I. cuius argumentum strictim enarratur in Oolis an di-gen Tracbrico ten oon fle inen af,rdent. Sst,risten de anno I 718. Part. UI. pag. 49 r. seqv. Morini, St h. Oratio de linguarum Orientalium ad intelligentiam Scripturae s utilitate. Lugd. Batau. I 6s6. Georg. Christian. Oertesii Pro- gramma de linguae hebraleae in scholis discendae necessitate. Erlang. a Io. Theodor. Praetorii Programmata duo de nexu et connubio arilissimo Philolog e et lis terarum hebr. cum Theologia. Coburgi l Ti. quae redententur a b. Ernestis BDbliothee. theolog. noui g. Jom. I. Part. VIII. pag. 76 .sequ. D. Matth. Schroebhii Progr. de Ambiguitate linguae hebr. prorsus neganda. Lips I s6. quod recensetur inooustandissentaιὶ chri tueri Don fleti erratadeimici en Schritren i s pag. 82o. Theodon Io. Abraham. Schii dii diis de via compendiaria ad linguam hebr. discendam. Witieb. 1773. Robert. I Ueldi Oratio de laudibus et utilitate
trium linguarum, Arabicae, chaldaicae hebr. atque idiomatibus hebraicis, quae in uiroque Testamento inueniuntur. Londini 24. 4. Quein librum pluribus recenset et perrarum esse tellatur Freytagiur Gyarat. literan ram. Ill. V. - . q49. . Antiquissimam omnino esse linguam hebraicam ipsi Iudaei assirmant, euatus sententiae eorum testimonia nonnulla ex ipsis Talmiadis Pandectis colle la ad
duxit Chrisoph. Hau anniis in Symbolis liferariis Brememibus Tom. HI. Part.
III. ym. O. Ex eo in numero, qui illa in ipsam antiquitatem in dubium uo carunt, unum hic adsero Carol. Ludsurc. Ruti Mium in suis nonnulli,
eriti eis et i,hilologicis. Gissae ITOT. q. Vid. Mifestan. Groni g. Iom. I. Fasis.
II. pag. 328. index virorum eruditorum, qui demum senio consecti literis hebrate s ad discendis operam dederunt, exhibetur a D. Euxtorso in Catalectis suis philologi ω- theologicis yag. 284. stqv. Pag. 623. 624. IV. 313. Scriptis de literis Hybroesmin earumque antia quitate addantur scripta sequentia: Io. Gottii . Bide ann. Program m. exhibens speeimea historiae profanae ex literis hebraicis illustratae. Num burg. 17 3. eu us
164쪽
summam dederunt Autores der Rus Sune aus Disputationen de anno I 43. Part. u. pag. 18 7.seqv. Cappelli, Linore. Traef. de veris et antiquis Hebraeorum litteris. Amfleto d. I 64s. tr. de quo libro nostris temporibus rariori plura in medium allata sunt a b. Gostlisb. Stollio in den Gad rudien oon den ab uachern seiner dibliothee. Tovi. II. pag. s 33. EM. Anis. Frommanni Cominiment. de causis nominum literarum hebraicarum ex primo et antiquissimo scribenodi genere, quae inserta legitur eius opusculis philologico - theologicis et historis eis. Nom. I. num. 4. Antiqui of the Hebreio langvage, Littera, Voget Potntraud Actenis, by Iohn GH, D. D. Londini i766. 8. Beniam. Grodii ii disse taliones duae de literis hebraicis. Eiusd. d:ss de punctis Hebraeorum vocalibus. Gedant i s 3. de quibus conseratur Trai fili Bibliothec. theolop. Tom. I. pag. 849. f qu. V li. pag. 7 6. seqv. IX. Part. 87. pag. 6s 7. Fravrifc. HAmont. Alphabetum hebraicum. Vid. supra ysq. 6C8. et quae ibi observavi. Alphabe- tum Hebraicum, addito Samaritano et Rabbinico. I 6s l. 4. Rom. 77l. 8. mai. ex Typographeo congregationis sacrae de propaganda fide. r. Stephani Alphabetum hebraicum, de quo libro plura obseruarunt Michael I uitiatrius in Gatalogo librorum hi braicorum a Stephanis editorum pag. 39. et D. Chrisoph. My. sitis in Bibliotheca Scriptorum anomym. et Psevdonymorum. Part. I. ym. 78. Huc quoque 1 pellant, quae b. Heumui res scripsit in Conspectu reipublicae literariae Cap.
III. II. T. 8. pag. m. 33. contra quae nonnulla monuerunt Autores Rilationum Iemustum menstruarum de anno 726. Past. 936. Dot. De literis Hebraeorum suspensis doctis linia occurrit disertatio in Symbolis literariis me mensibus ram. I. Part. I l. num. l. pM. m. i. . . Vid. quoque imis supra Pirg. ς ψ βρ u. Figuram literarum hebraicarum et ration in , qua antiquissimi Hebraeiseripserant, quod artinet, huc potissimum praeter ea, quae de hac materia iam obse uauit molpi s noster, reserenda erit controversia, an Hebraei antiquiores in uica serie et vocibus indistinctis scripserint. Assirmarunt hoc imprimis et argumentis quibusdam confirmare conati sunt Io. Morinus simi ei fat. biblic de Hemaei Gi ne Aque sextus sinteritate Lib. I. Exeic. VI. Cay. II f. Ri mri Simonius in floria critica V. T. I.ib. I. Cup. 28. Io. r. Danaitis l.iferas. hebr. chald. not. ad F. 6. Observ. I. Hem ann. ab Hardi. in lumine graeco in unolysi primo Gen sos libello. yuR. 383. Tovt. l. in Iobum. Duv. Ernest. Iabloruius in praefatione editioni suae bibliorum hebraic. praemisia g. 37. et Conra . Ilenius Autiquitas he-hraic. Part. l. Car. lli. g. 9. Falsi rem autem huius sententiae clati si me ostendit h. Io. GOftfrid. Tyn ius in Progranun. quo demonstratur, iud si iactam antiquorum Ebraeorum scriptumem esse recens commentum Morinianum, certitudini divinarum literstrum lonee p rnicu'iissi rum. Ienae l739. Hue quoque conferenda est M. Caroli Trungoti Erebumari comm. de charactere eo dieis hebraei Driginario. Nilleb. 177S. q.
165쪽
Pag. 624. et IV. 3i3. CIO. Meumannuo Eiusdem clavis domus Reser, qui prodiit in lucem publicem Uxatista viae r7la. q. pluribus recensetur ina neven Luthersaal di r eelui ten inest. Tom. II. Part. XV. pag. I 68.fP. et in Mirerudit. Lipsiens geranan. Tom. I. Pari. IX. pN. 738. 7 2.
Pug. 62S. lin. I. Halae ITIT. potius . scribe: I7 9. Ibi d. lin. 6. His scriptis addantur: D. Leonh. Rechmbergeri dissert. de' ariste Hebraeorum characteristica. lenae I 734. qui doctillimus vir etiam nonnulla quae in ea asseruerat, uberius illustravit in SesIisinen Hebopstr. Part. XII. pag. iso. 2oi. Georg. Chris vis. Sestu agit diss. in qua persecta sinecimina artis charactertificae combinatoriae ex lingua hebraica desumta siluntur. Ienae r 3 8. Georg. Petr. zenchelii diss. de natura Scripturae characteristico . heuristicae existe
tia. Ienae I 4 C. Iudeaos antiquist mos magnam attentionem in obseruandis matribus lectionis adhibuisse iis in locis, ubi eadein imprimis optimis eodieibus manuscriptis bibliorum hebraicorum adscriptae suerint, plurimis exemplis ex Talmude aliisque Iudaeorum antiquissimis scriptis comprobare studuit Chriyloph. Harumannus in Symbolis hierariis Memensibus Tom. III. Part. III. pag. 47 .fequ. Interim huc quO-que conserenda erit b. Georg. D. Ludov. Vogelii dissert. de matribus lectionis lubrariorum arbitrio rellius. Halae II 67. De litteris Hebraeorum se dictis epentheticis N, pluribus: comment, tua est b. Christian. Ernesi. a Uindhelm in diisertat. qua literae epenthesicae Hebraeorum ad rationem suam revocantur, illaeque voces, quibus inesse putantur, resolvuntur. Erlangae I sa. cuius argumentum stridiim exhibuerunt Auctores det
Pag. s 26.s u. ad verba: Num literarum numeralem cet. Reeentissimo tempore hoc argumentum plenius et doctissime tra lavit celeb. Io. Melchior Faber in duobus Programmatibus de ineris olim pro vocibus in numerando a scriptor,bus V. T. adhibitis. Onoldi 177s. q. De causis, quare iii V. T. hebraico vocibus et literis Hebraeorum superane adiecta suerint puncta non vocalia extraordinaria praeter alia scripta legatur Io.
17s I. 4. quod scriptum recensetur a b. Dalflio Bibliotheci theolog. Tom. VII. FG. 36 I. fessu.Pag. 627. sere in medio: Monfauconius I Cogitata eius de hae materia strictim et nervole legi posIunt apud Molpum nostrnm Tom. II. pag. 648. 6s 3.
166쪽
pag. g18. Reimii tractatus a Molpo citatus potius prodiit Ienae I I s. non I is. Praeter hunc etiam literarum servilium ossicia copiose explanavit D. Heniaris. Hottingerus in Appendice ad Analyfin libri Hiob. De numero coniugationum hebraicorum conserenda est b. Hirtii dissert. de spe dimine perfectionis in coniuxationibus Hebraeorum non multiplicandis obvia. Iesiae i7s cuius stimma capita narrantur in volt standigen Πέr trichten oontletnen af.ibemiscien Stristen de anno I7s6. Part. III. yV. 26 . Du. De formatione Erovominum persualium. suspixorutu et Verbi p)rfecti apud
Hebraeos, ut alios omittam, pluribus egerunt IO. Frid. Hirtius in Commentatione philologica formationem pronominum personalium, nec non verbi in communissi .na forma apud Ebraeos obuenientium demonstrante. Ienae lT T. q. quae etiam iterum recusa eli in eiusdem Syntagmate obseruationum philologico - eriti estrum ad linquam hebr. spectantium pag. I 96. Quo etiam spectant Alexandri Gabriel. de Molatan Bulewitz Trach. de notis characiteristicis coniugationum iii guae sanetae. Lura Batau. IT 33. de quo libro plura memorant Auctores colle Dionis nou - antiquorum foeologic. ad onnum I 43. pq, 4O9. Daniel Peuceri puro
Geta. Gottfrid. Ranis Analysis pronominum personalium, sussixorum, afformastivorum et praeformativorum Hebraicorum et Chaldaicorum. Ien. I 733. 8. et D. Gostfrid. Tympii Typus verborum perfectorum hebraicorum cet. in tabulis comispendiose exhibitus Ienae I 728. edita est, cuius editio iterata adiecta omnium pronominum separatorum sorma prodiit Ienae I 732. 4. Viam ad Avalium vocum hebraicarum pandunt Iibri sequentes: D. Philip .
laviae i7s 3. 8. IO. Valent. bris ebit Dicta classica V. T. ad ductam b. Danzii breui analysi illustrata. Isenaci, i 77o. 8. D. D. Trid. Hirtii Biblia Ebraea ana lyti ea, siue complera omnium vocum dissiciliorum et notatu digniorum per uniis uersitin codice in V. T. obviarum Analysis grammatica secundum principia b. Danxii instinua. Ien. I ri. euius libri utilissimi editio secunda longe auctior prodiit Ienae r 769. 8. Frider. Chrisian. Kochii Praxis grammatica seu speeimina totius
Grammatices hebrascue in analysi vocum Hebraearum pro numero ae diuersitatexegularum grammatices selectarum expressi, quibus praemittitur theoria annalyis seos hebraicae. lenae lT 2. 8. Iacob. Roberyonii Clavis Pentateuchi, sive Analy- ss omnium voeum hebraicarum suo ordine in Pentateucho Mosis occurrentium.
Edimburgi l77o. 8. mai. quem librum copiose recensuerunt b. Ernestius Biblio. Dec. theol. nouis. Tom. I. Part. V. pag. 38 . 4o2. Hirsius Bibliothee. oriental. et exegetis. Part. I. pag. sq. 7o. et Froris pius in Bibliotheca liferaturae theole,
167쪽
Geneseos eapita et pars sexti hebraice, cum vocum ratione grammatica seeundum princip: a Dangiana exposita. Ienae I 727. Doctrinam deformis nominum hebraicorum praecipue illus rarunt Io. Andri Dangius in Paradigmatibus nominum hebrat eorum et is . Simonis in Areano Fo marum hebr. et chaldaie. quod opus doctissimum duabus partibus prodiit Halae
Magdeburg. IT 3 . 4. et recensetur in Gambursis chen selebrien iberichten dea uno ITH. Scid. I. pog. 373. Verba sormae mixtae, quae in sermone hebraico occurrunt, ad suas sor mas restituit D. Hirtius in Tradiatu de verbis formae mixtae apud Hebraeos, Ien. i 7s S. Vid. quoque eiusdem Syntagma obseruationum philo-ico. πιticarum pag. 97. I98. Pug. 6r9. Dissovit Lexicon emphaticum. Vid. supra pag. 2. et quae ibidem a me obseruata sunt. Ad Syntaxin hebri pertinet imprimis D. Andrae Damii Interpres hebrae. iis, qui longe auctius multis accessionibus ad b. Auctoris mentem editus est a b. D. Gotorid. Tympio. Ienae et Lipsiae IT . 4. His addas sequentia seripta: Γ nedicti is iue Momani Communes et similiares linguae hebra leae idiotismi, omnibus interpretationibus, praecipue Pagnini accommodati. An ei p. Is 72. fol. quem librum Io. Vtatius in Catalogo librorum rariorum pag. 474. inter rariora rei literariae monumenta refert. Floreutii de Bruin Dissert. de emendandis temporum linguae hebraeae anomaliis enali agisque, hactenus temere admissis. Ams e-lod. Iro 3. 3. Quibus adiungas scripta sequentia minora: Mulieri, D Erid. Theodos. dissert. particulas Hebraeorum este nomina. Iun. 17 o. IVinem. Ghl. haasti eurae secundae circa Interrogationes Hebraeae linguae, in quibus in iustas et legitimas eas admittendi rationes inquirietur. Amst lod. ipsa. 8. D. Io. Frid. Hirtii disserti de Parenthesi sacra V. T. Ienae I 7 s. Chrisian. Ernes. a IVm heim dissert. qua Prosthesis ad rationes revocatur. Erlang. ITs I. Eius d. diis. de dualitatis ratione nominum hebraicorum maxime appellativorum. Ibid. 37sq. Eius d. de significatione formali Tractatus philologicus, quo nominum hebraeae linguae significationes ex ipsarum sontibus eruuntur et illustrantur, sacroque rex tui V. T. hebr. nova lux accenditur. Erlang. IT 3. Otho Verbruggius in obseruationibus philologicis de numero plurali Hebraeorum. Groningae I 73O. et Erlaningae i set. 8. QVuuirit, Io. Henrici disis de Paronomasia orientalibus multum adamata, quae est octaua in eiusdem distertationibus philologico - exegeticis, quae Leouardiae et Frane querae I 773. Φ. prodierunt. Vid. b. Emesii Bibliothee. theolog. nouissim. Tom. III. Pari. IV' pag. 366. sequ. M. Guillelm. Halleri diiseri. i. dedi strepantia numeri in lingua hebraica. lenae I 77s.
Pag. 63o. fequ. IV. 3 is. seqv. Ad doctrinam de soloecismis hebraicis prae ter ea, quae Molpus iam adduxit, pertinent sequentia scripta: Io. Gottileb. BAdermaumi Programma de soloeciseus hebraicis. Numburgi I739. cuius summa IN
168쪽
Fian. Aeneae Michaelis disteri. qua Soloecisinus easuum ab Hebraismo sacri codicis depellitur. Halae I 739. Vid. 2sus use curs Disputat. I7 o. Part. U. pag. 3 9. seqv. M. D. Sarn. Wies iret disieri. de profanatione nominis divini a Syris taxi Hebraeorum depulsa. Erlang. I7s6. in qua Auctor imprimis demonstrare laborat, nomen divinum in sacro codice nequaquam άυξησεως causa saltem usurpa
rarissimus, cuius raritatis testes sunt Mattiatrias in Annalibus typographicis. Tom. II. Part. I. pag. m. seqv. Part. II. pag. 444. Iom. V. Part. II. pag. IT 7. et Vogitur Catalogo librorum rariorum. pag. s 9. Recensetur plenius a Baum
gartento in Gad richim oon der Gallisinen Bibliothee Tom. UI. Part. 34. pag. 3 sy.s u. et Molso Tom. IV. 338. Pluribus de Postello eiusque vita erseriptis commentati sunt Thomas Itilius in opusculis variis. Lips Iri differt. IV. pag. 23s. 3 s. et D. Matth. Schroethiust in Zibbildungen und ales hen obestreibungen herubinter Gelabrie n. Part. III. num. 4. I lue quoque spectat materia de Harmonia linguarum speciatim orient fium, quam b. uolpus in fine huius capitis tractat. Quod ad eandem spellat, im
primis reeentiori aevo harmoniam linguae Arabicae eum hebraica demon il rarunt, qui recentiori praesertim aevo radices vocum hebraearum deperditas ex dialecto Arabiea derivare et significationes voeum ae phrasium hebratearum ex eadem do promere conati sunt. Non hic mearum esse partium dueo, ut fusus disquiram, quid de eiusmodi studiis iudicandum sit, neque limites huius harmoniae, quae imtet linguam Arabicam et Hebraicam intercedit, definire audeo. Gratissima in omnino posteritatis literariae merentur praedicationem sere omnes, qui ex intimis Arabiae penetralibus linguam hebraicam eollustrare et hoe pacto Lexicorum vulgarium desectus quodammodo tollere multis curis sustinuerunt, licet a nonnullis etiam hae in re, ut fieri solet, in excessu peccatum fuerit. Lectoribus meis spe. ro non iniucundum fore, si nomina eorum et scripta, quae partim symbolas ad Iueem sermoni hebraicu ex Arabica lingua accendendam congesserunt, partim de ipsa harmonia et cognatione harum dialectoruin inter se proeceperunt, ordine ab ' phabetico recensuero. Spectant hue scripta sequentia: Baltatii. D. Carol. Friden differt. de Usu linguae Arabicae ex eo aratione cum hebraica. Lips. IV 8. Boau, Christoph. Augus. Professi Helmstad. Comment. de primaria r dieum hebraearum significatione ex dialectis orientalibus, et maxime quidem ex Arabica selieiter eruta, Heli allad. r 4. 4. De qua conserantur Bau artentur
169쪽
des cervii miiaelis 3u Bottingeri, cuius operis plures partes prodierunt, quarum prior cum praefatione dostasima S. U. Semleri de cognatione et in luxu
linguae Arabicae in linguam hebraicam ex Hisoria ilAsratis Halae Magdeburgiea.
su Gottingen e ingerittet. Constat hoc opus tribus partibus, quae Lipliae et Chemnitii I 762. II 63. 8. in lueem publicam prolatae sunt, et doctistime reeens tur in b. messi Libliotheci theolog. nov. m. UI. Pari. I. pag. 67. 78. Tone IV. Pare. VII. yag. 6I . 622. Aiutiethuufen, Caroli, Specimen Horarum hebraicarum et grabicarum, ut et obseruationum biblicarum. Traiecti ad Rhenum i 7s 8. 8. Vid. Ernsii Bibliothec. theolog. nov. Tom. I. Part. II. Fq. I 48. I S. Funckii, LI. B. Symbolae ad interpretationem sacri Codieis, quarum Paris aleaea I. Haseiae I 7 5 8 . IL ibidem I 769. 8. prodierunt. Recensuerunt hoc seriaptum doctissune b. mellius Bibl. nou. theoc rim. X. Pari. IV. pag. 382. fessin
Gro desiit, Benjam. disert. I. et II. de vero originum Hebraearum sonte et utilitate. Witteberg. 17 5. Eiusd. diff. de natura dialectorum Orientalium ad Inguam hebrat eam applicata. Ibid. I 7 7. Hostingeri, D. Henrie. Smegma orientale. Heidelberg. I 6s 8. 4. iii, Thom. oratio de usu dialectorum Orientalium, praecipue Arais bieae in hebraico codice interpretando. O O . I7 8. q.
testatis, Io. disteri. de Conuenientia admirabili dialetli Arabicae eum hebraea in uniuerso linguae ambitu. Lugd. Isaiau. I74O. quae exstat in Sysioge ,rtationum philologico . exegeticarum sub pracsidio Arert. Schullens habitarum. Part. I. pag. 262. 328. Vid. Hirtii Libliothec. stri lac et exeget. Pare. VI. pag. 42 . Rarii, Selinu. oratio de Iudicio in Philologia orientali regundo. Traiecti ad Rhen. I77O. q. quae recensetur a b. GKVlis Bibliot ec. theolog. nousi. m. I. Vari. IX. pag. 8 2. et Hirtis oblisinu. crimi ac Part. II. pag. 7 . M. Robertfoni, Iac. dissert. de origine, antiquitate, conseruatione, indole et utilitate linguae Arabicae, et assinitate eius cum lingua hebraea, quae ediecta est eius Clavi Pentateuchi. Vid. quae supra notaui ad vag. 628.
170쪽
Scheuit, Eurrhard. Sehediasmata philologi ea ad IIngue e laebra Icae si seque eo dicis promouenta studia ventilata. Geldriae IT7l. 4. mai. quod seriptum ' . plura minora seripta celeb. Auctoris huc spectantia comprehendit, et recensetura D. Hirtio Bibliothec. orie aias. et exeget. Part. V. Vag. I 33. i s. Eiusdem obseruationes philologicae , quibus primaevae linguae Hebr. stirpes una cum praeis ' iscipuis propaginibus suis strictina explieantur. Ibid. I77 a. q. mai. qui liber receiisetur a b. Emissis Tom. III. Part. II. pag. r 89. Iessu. et Hirtios Ac. cit. pag. 33Sq. I 64.
diae II r. Cuius scripti doctissimas retensiones exhibuerunt Perillustris I. D. ' . Michaelis Bibliothel. oriental. et exeget. Part. I. pag. I 24. Iesu. b. Enre ivr . Bibliotheci ruentiss. theolog. ram Ι. Pard. VI. pag. s64. F68. et Horispius Γῆ bliotheci literas. theolog. Tram. I. Pari. II. pag. I sa. Is s. Schustos, Alberi. Origines Hebraeae siue Hebraeae linguae antiquissima natura et indoles ex Arabiae penetralibus renovata. Franequerae I 72ψ. q. quae prima huius libri editio reeensetur in Miscellantis Dui urgensbus. Nom. I. Fascis. I. pag. Io 3. Iao. Vid. quoque F c. III. pag. 46O. seqv. et Lugduni Batav. 'I76 I. 8. mai. 4. Alphab. quam recensuit b. Ernesius Bibliothec. nov. theoloe. Tom. III. Part. VIII. pag. 7s7. 7s9. Contra hune librum aeriter pugnarunt AmtoniusDrsessenius tum in sua dilucidatione analytica libri Iobi, quae Gron. I73 2. prodiit, tum in eausa linguae hebraeae aduersus Arabismi abusum. Gron. I 37. 4. de quo libro vid. Miscellanea Gmnisgapta. Tom. I. Fascis. IV. pag. 7o I. contra quem :Schuliensius suam eausam defendere laborauit in vindiciis suis originum hebraea ruin, Aet Dan den Hou.ert, Professor Loidensis, qui varia scripta de hoc argumento con- ua Schustnisium edidit. Eiusdem Clauis dialectorum, quam b. Diederitas, praematura morte im- 'peditus edere promisit. Huc quoque spectant eiusdem Orasiones duae de linguae . . 'Arabicae antiquissima origine, eiusque intima et sororia cum lingua hebraea cognatione. Lugd. Batauor. I729. 273 a. q. Schullens, Henrie. Affert. oratio de finibus literarum orientalium latius proserendis. Amstelod. I 773. 4. quae recensetur a b. Ernesio Bibliothee. theolo recentis. Iom. III. Part. VIII. pag. 76o. 764. et mirael. Bibliotheci orientat. Furi. VII. pag. .7 . 9.rmistati, Georg. GodUred. diss de analogia Euguarum interpretationis subsidio. Lips IT 8. Neque desuerunt, qui Harmoniam linguae hebraicae eum Syriata in nomnullis eius vocibus et phrasibus eius demonstrarunt, quo ipectant praeter alios: Iacob. I elisi Spicilegium quaestionum Ebraeo. rarum, edituin a Io. Ullhelm. Glligero. Wi iubςrs. I 673. ct D. Christian. Miud. i Deo discri, qua lumina. ,. ' V a . Syrin