De Juliano Imperatore scriptorum, qui res in Gallia ab eo gestas enarrarunt, auctore disputatio

51쪽

tuni Constantio familiarissime utebatur. Quia tamena denium 362 confecti sunt, nihil impedit quominus Statuamus, eum illos commentarios OStea amplificasse et addidisse quae Constantii faniae nocere

Sed in argumentatione mea longius processisSemihi videor, qui pro vero acceperim quae nondUm satis probata sint. Ad propositum igitur revertar.

Legimus apud in m. l. V o. I et iij Agen. itaque negotiosam hiemem rapuit oppidum j, aut dictum Viennam comperit Augusto-uduni muro barbarorum impetu repentino uin Se8808, Orpente praesentium militum manu vete- ratio . . . . defendiSSe Nihil itaq/te remittenti- , bu curis, anci ari adulatione po*ualita, qua eum, proaum ad moenitatem se febant et Dium, satis , OmnibUS Comparatis, octavum kalendus Julias u-uguStodunum pervenit velut ui diuturnu viribu uem nen et con*iliis per diversa palantes barbarosi, ubi dedisset fors copiani adgreSSuru S. VHaec narratio quantum distat ab iis, iusto Julianus de primo expedition uni adversus Germano anno nos

docuit in epistula ui Athenienses Legimus ibi ):

Cum trecentis et sexaginta militibus proficisci in ini, GalliaS, quae tum erant perturbatae media hiemei, iussit non ut provinciae illis emercitibu imperaremi mayis quam ut illorum ducibuδ ube em. Scriptum is enim ad illos suerat ac plane aperteque mandatum, g. 27 D.

52쪽

ffiit non a me illius quam ab hoste ipso caverent, isne luid novarum rerum aggrederer. His ad eum iique ni diXi, moduni persectis circa solstitiunt aesti

revum proficiscendi ad Xer itus facultatem mihi conio cedit, habitum et imaginem ipsius circumlaturo. ij Νani et illud adiecerat, dare se Gallis non impera- utorem, Sed qui suam imaginem ferret. V )Habemus igitur de primo expeditionis anno duas plane diversas narrationes. Altera, quae apud n1mianuni invenitur, facit ulianum duoem et imperatorem, aulici8, quominus proficisceretur impedire conantibus, repugnantem in altera narratione in

Juliano, quamvis Caesaris nomine Ornato, nulla auctorita S St. Cum autem eum his duabus narrationibus Comparaverimus quae Libanius memoriae prodidit, inveniemus illum utramque relationem OgnOVisse eas ille in orationibus suis stulte et insipide adhibuisse.

53쪽

In oratione eius in honorem Juliani consulatus, Kalendis anuariis anni 363 habita, legimus '):j, profectus igitur ex Italia cum militibus minus qua-θdringentis, Iedia hieme . . . . ), hieme utebatur adu consultandum. Cum autem aeState appropinquanteo ipse vocabat et cogebat et instruebat et timentest, cohortabatur, at contra studio eius repugnabanti praesecti alarum et centuriones et tribuni ius ast imperatoris persciente8, re noster ante victoriam, armi partam, Victoriam reportavit continentia et felementer id ferendo. V

Dubium esse non potest quin hic duos, de quibus supra egi, fontes contaminaverit Libanius. Ut autem melius appareat, quo modo id fecerit, iuxta Graecumtextum Libani eos locos uliani et Ammiani dabo sui Libani verbis consentire videntur.

Amm. XVI, 2. l. fagensi itaque negotiosam hie

mem N

Αm in XVI, 2. nihili laque remittentibus curiS,' I pag. 379. ' Nonnulla praetermisi, quae n0 sunt huius loci.

54쪽

ancillari adulati Oli posthabita, lita eum promimi ad amoetiitatem te te-bandi et duxum Augustodunum pervenit, velut dux diuturnus viribus eminens et consiliis. Iulian et . ad th. g. 277 D: , θραπτο GP

Libanius in liriore eius narrationis parte inducit Julianum ipsum omnia obeuntem et molientem et bella olentem, in alteiu ulianus adversarii initiar, omnes iniurias quae ei duces iussu imperatoris inserunt, aequo animo fert. Ceterum hic locus etiam argumento SSe poteSt,

55쪽

Commentarios uliani extremis mensibus a. 362 esse editos; sin minus, qui ii Kalendis anuariis a. 363 uti potuit Libanius 8Sed Libanium eos Commentarios commemora88 in oratione in honorem Iuliani consulatus habita Hecker 8 880Verat ), equi dena nego. Libanius L p. 400Oratione Omne genus nec non poeticas exercitationes Juliani enumerat de Commenturiis plane talet. Eosdem fontes contaminatos invenimus in oratione fun6bri Libani I g. 536 538 sed hic Commentarii iam saepius adhibiti sunt ) neque tamen epistula ad thenienses neglecta est; nam quamquam in hac oratione ulianus ubique ducis naunere ungitur, tanten de eo haec leguntur ): νυν ὁ δ ει cίν

των κυρoc, πλήν τῆς χλαμυ ὁος, o σερατ γοὶ de κυριοι, Uae verba ex epistula ad Athenienses hausta sunt. Legimus enim ibi καὶ Ου omo

Pag. 38 his verbis describitur quomodo Julianus summam imperii adeptus sit: 'dπηλλακτο δ o Dc

56쪽

Ex his verbis magnificis et speci0si apparet quidem, Libanium epistulam ad Athenienses ibi adhibuisse '

apud eum Julianus tum demum res magna atque illustres molietur . cum summa imperii ei data erit sed res gestae, quae ibi memorantur maximam partem ex Commentariis fluxerunt; cf. min. XVI. . l. XVI. 0 21 hunde misso in locum Marcellii Severo bellorum usu o maturitate firmato V et XVI. l. 1: At Caesar . . . properavit alacriori magi8que laetu8, quod exercitum regebat Severusi nec discors nec adrogans, sed longa militia fruga, state compertu et eum recta praeeuntem SecuturuS, ut ductorem morigerus miles' ' .

Quae Hecherus g. 24 dixit de consensu, qui inter Amm. XVI. l. . et Liban. g. 37 exstat de hostibus ex Rheni insulis depulsis, ea ab omni parte vera esse mihi videntur. Uterque scriptor ex eodem fonte hausit, sed solito more Libanius consulto an socordia id diiudicare nolo, eo fonte

perperam USUS St.

Iam redeo ad caput secundum libri XVI Ammiani, qui os eam pugnam refert, de qua Libanius UO-que agit Quod autem eandem rem plane diverse

57쪽

enarrant, nolim sacer cum Heckero contendentio etiam hunc locuti docuimento esse pOSSe, mi SSe luondam uliani Commentarios quamqUηm non nego, argumentum inde unii non p0sse ad probandum, eo numquam XStitisse. Sic Heckeri disputatio tuoque, qua probare Conn-tur inter Ammian. XVI. 2, 2 et , t et Liban. pg 537 consensum luendam exstare, Subtilior est illam Verior. Nani nec Libani verba recte describit sed id sortasse ivpothetarunt errori tribuendum est et ea misit, quae de altera urbe Libanius narravit. Totum locum igitur hic exscribam:

Ρrior urbs Colonia est, quae decem mensibu8JOSt- quam Una tantum oppugnatione a barbaris capta est, recepta est a Juliano ' , alteram illemontius ' Au gustam Irevirorum aut Iungros duisse putat i

58쪽

autem Libani verbis illa auctoritas tribuenda esset quod neg0 , ego quoque conicerem lane aut ad Augustum Trevirorum aut ad Mettem Divodurum)aut ad Vesontionem aut ad aliud quoddam oppidum,

quod Ammianus non memoraverit, referenda OSSe;

sed quod Scimus, Omnia, quae rettulerit Libanius, hausta esse vel ex Juliani Commentariis, eademque reperiri apud Ammianum, vel ex illius epistula ad Athenienses fluxisse, non est, cur eius narrationi quidquam tribuamus. Minime autem Brocomagus Brumath intellegendus est, ut Heckero placere videtur, nam haec urbs iam capta fuit a barbaris ). Urbs vero de qua agit Libanius, ab hostibus commeatu intercludebatur, expugnata igitur non fuit. Si autem coniecturam facere licet, Senone significasse Libanium crediderim, quia ulianus a. 56, dum apud eos hibernat, per 30 dies a barbaris ob SOSSUS est Tam perversa rerum interpretatio enim non semel apud Libanium oecurrit. Loco nimiani, quem iam Supra memoravi, qui est l. XVI l2, nonnulla iii veniuntur, quae in epistula quoque ad Athenienses enarrantur.). Apud

Ammianum haec leguntur: i audiens. . . . CivitateSi barbaros possidentes territoria earum habitare

i nam ipsa oppida ut circumdata retiis busta declinant

59쪽

Quamquam ita agnus consenSUS XStat inter ea, quae Julianus et Ammianus de hac re scripserunt, tamen non inde colligendum est, minianum hic ex Juliani epistula ad Athenienses hausisse, nam de busti S, retibus circumdatis, de quibus Ammianus agit, Julianus in epistula ad Athenienses plane tacet. Julianus bis eundem illum peculiarem morem Germanorum commemoravit, idque copiosius in Commentariis suis, in quibus multa sunt, quae eum adducant, ut de eiusmodi rebus disputet. Juterum ulianus in epistula ad Athenienses paucissimis quidem, sed tamen satis accurate e Suns rettulisse videtur. Necesse tamen est, ut semper diligenter inquiramus in ea quae narret; nam artolusa et ita disponendi, ut gloriam Suam augent, Onstantii famae obire tot egregie callet. )Iam sequitur in m. XVI. o. ij Νus itaque post haec repugnante ad recuperan udam ire placuit Aggrippinam ante Caesaris in Gal- ulla ad Ventum Xcisum, per quos tractus nec civitas, ulla visit tr nec castellum nisi quod apud Confluun- isteS .... Rigomagum oppidum δt, et una propeo ipsam Coloniam turris. Acutissime Heckerus in alia commentatione, cui titulus: is die Alamannenschiach bei Strasgburg ' ), de

' Cf. Me perturbata temporum ratione etavium in adnotationibus ad Jul. p. ad Athen. g. 278 Ρg. 99 ditionis panhumi i).' In Fleekoisoni Annalibus 889. Vol. I pag. 68 adnot.

60쪽

Neque mihi unquam satis perspicuum fuit, quare in his narrandis Ammianus praesenti tempore USUS esset Forsitan hoc modo disticultates enucleari possint. Otum est nimianum anno 356 in Gallia militasse et expeditioni huius anni interfuisse. s. Amm. XVI. 2 8 ij cui sc exercitui ij praesidebath Ursicini successor Marcellus, et ipse Ursicinus aduusque expeditionis finem agere praeceptus isdem inu locis . ominianus autem sub Ursicino militavit. )Fortasse igitur, eum multis annis post Scriberet, ea memoritur Commentariis addidit. Ita quidem intellegere p08Sumus, qui factum sit, ut Rigomagum appellaret oppidum prope Confluentes situm. Si haec 00ntinuo post ipsam expeditionem vel ex unius duorumve annorum intervallo Scriptis mandata essent, talis error committi non potuit praesertim cum accuratissime urbes in Germania Superiore vel Prima sitae Ordine enumeratae sint ). Praeterea Ammianus amat

' CL Amm. 5. 22. XVI. 10. l. ' Cf. min. XVI. 2. 12.