장음표시 사용
21쪽
Initi sit finis similitudo tanta est, ut pr0pter diversitatem mediae partis de diversis lantibus c0gitare n0bis n0n liceat. Neque enim lutarchus neque Appianus t0tuml0cum exscripsit, sed unus quae Α8inius resp0ndit, alter quae Cat de Ρ0mpei questus est de qua re es Caes. B. C. I, 30)praetermisit. Deindellutarchus Ρ0lli0nis menti0nem sedit vit. Caes. 32, 21, ubi Caesar diu haesitasse traditur an Rubic0nem
parte eadem verba retinuit II, 35). 0rro duae res, qua nisi Ρlu rchus mem0riae tradidisset ign0raremus, ad Asinium pertinent. rimum enim Ρlutarchus Aut 9 testatur praeter Trebellium plebis tribunum, quem unum Di 42 49 46, 16c0mmemorat, Asinium riu0que Ῥ0labellae trimum iuvante,
22쪽
tum invit Ant0ni n0vas tabulas p08tulanti adversatum 88e. Doind0 0lli 0nem summis audibus rata vit Caes. 52, 2, ubi bollo Africae b0rt eum equit0s Numidarum B 0man08 in fugam vertissent, n0n multum afuisse refert, quin t0tum bellum finitum esset, nisi Caesar et Asinius fugientibus 0bstitissent. Denique ad Asinii auct0ritatem lutarchus pro-V0cavit V. Caes. 46, 23. I υτ ετ σι IJoλΠευν υσίννιος τὰ
verba Latina apud Suet0nium vit Caes. 30 et de verbis recte explicandis Th0rb0chium p. 111. 0 l0c tamquam fundament innisus miraque similitudine plurim0rum Appiani et lutarchi 0 0rum summ0 0eument usu in ea parte vitae Caesaris quailutarchus bellum Gallicum et bellum civile inter 0mpeium et Caesarem ge8tum narraVerit, Asinii vestigia exstare . eteriis p. 124 sqq. iudicavit. Grassh0sus quidem in dissertati0nera lantibus et auct0ritate Cassii Di0nis B0nnae 1867. p. 6 in bell0 Gallic enarrand0Ρlutarchum Asinii hist0riis usum esse negat, quem refutare minime mihi in anim est, dumm0d0 0ncedatur Innin de temp0ribus Caesaris m0rti antecedentibus Asinium tutaretii ducem fuisse. Qu0d negare quis velit, si qua rati0ne sinius ab Appian 0t lutarch citatus et laudatus sit c0nsiderav0rit 0ntuleritque l0c0s ill0s ab H Ρ0ter p. 125 nu
num et lutarchum adiss ex his indieiis satis certum videtur id plurimum valet ad perspiciendum, quem auct0rem in temp0ribus insequentibus d0scribendis secuti sint. Ρlutarchus quidem m0d hinc m0d illine narrati0nem aliquam petere neque rar ex uet0re, qui t0tam aetatem descrip8it, in alium, qui singula re parvula8que narrati0n08c0llegit, transgredi 80litus est. Itaque si qua in vita seri't0requ0dam eum Sum 880 0nstat, eundem tiam in alia Vita, quae ad eandem aetatem pertinet, ei ad manum sui880 quamquam verisimile videtur, minime tamen pr0 certo ha -
23쪽
bemus Appianus ver nec Vitas cribere nec 10re vir0rum praeclarissim0rum sel minimis rebus levissimisque narrati0nibus illustrare, sed t0tam belli civilis hist0riam scribere sibi pr0posuit. Talem eript0rem, qu0 lante iam antea secutus sit, in iis p0stea quam diutissime ha0sisse tam pr0babile
ac manifestum videtur, ut ab hac ententia 110bis n0n prius decedendum sit, quam e0ntrarium factum esse ex certis testi-m0niis appareat. Sunt autem quae n0bi repugnare videantur arbitrantibus Appianum t lutarchum usque ad Caesaris m0rtem Asinii hist0rias secut0s esse. Ab enarrand enim bell0 Alexandrin usque ad claden a P0mpeiani apud Mundari acceptam utrumque rar adm0dum inter e c0nvenire App. II. 95, 2. Plui. v. Caes. 52 p. 415 5 App. II. 102, 1. lui. v. Caes.
55 11), aepius inter se di8crepare es App. II. 90 12. Plui. v. Caes. 49, 1 de Achilla et Pothin0 App. II. 92-93. Plui. v. Caes. 1 de militum in Italia tumultu), maxime
Vero, quae alter tradat, alterum ignorare nem negabit. Sane quidem scimu8, cum Caesar lexandriae Aegypti08 subigeret, Asinium R0ma fuisse Ρlut. v. ni. 93, 08 autem in Africa Plui. v. Caes. 52 et in Hispania duce Caesare pugnaviss0 Cici ad Att. XII. 38. XIII, 21. f. rumann. II, 5 . Quod cum ita sit, eandem auct0ritatem quam antea in enarranda pugna Pharsaliea, 0st in ceteris rebus a Caesare gestis exceptis bellis e0ntra Alexandrin0s t 0ntra harnacem gestis Ρ0lli0ni ab Appian tributam esse qu0minu putemus, nihil est qu0d impediat. Nequ0 lutarchum Asinii libr0s in his rebus describendis pr0rsus ign0rasse ex l0cis Plui. v. Caes. 52. Ant. 9 qu08 8upra c0mmem0raVimus e0nici saltem licet. Sed tamen id pr cert habemus lutarchum haec temp0ra in e0mpluribus vitis tractantem n0n80lum un0 0tisSimum per usum esse, sed in Vita Caesaris interdum ita c0ngruere cum Di0ne et Or0si es. eter. 125-l26), ut, nisi Livius ipse fuerit, ei pr0rsu alienus auct0 fuissen0n 0ssit, et in vita Cat0nis Uticensi8, cuius p08trema par8 ad bellum frica pertinet, hausisse ex Ihrasea a0t es.
24쪽
Ρeter. p. 65 sqq.). Deinde si in vita Ant0nii se 9 quaedam , Asini0 lutarchus depr0mpsisse Videtur, eundem lantem in iis aliarum vitarum partibus, quae ad idem tempus perti
vendum iam supra dixi. Neque Appianum in uti lante acquievi88 80d pluribus usum esse, qu0rum indagand0rum hic l0cu n0 08t, patet ex App. II, 70. Qu0m0d igitur in Appiani narrati0nem plurima lutarch ign0ta c0nssuere p0- tuerint, fastile est intellectu Sin autem alteruter tunc Asinium reliquit, argumentum c0n8iliumque et hist0riarum et vitarum, in quarum diversitat diversa ratii lantium deligen-d0rum et adhibend0rum p0sita est, c0git, ut Plutarchum p0tius quam Appianum a cript0r quem adhuc secutus est dicessi 88 Statuamus. 0que minus existim Appianum lantem suum aliquamdiu in causa neglexisse, qu certi0ra Asinii vestigia p0stea in illius libris appar0nt. Nam iam ante Caesaris m0rtem Appianus et Plutarchus rursus ita inter se consentire incipiunt, ut ad similitudinem explicandam non solum ad Empyli lib0llum sod tiam ad Asinii hist0rias refugiendum sit. Empylum in libr0, quem lutarchus μικρον 1 ἐν υφαυλον ὁ συγγρcisis a rερι του Καίσαρος ναέρίσεοῖς Βρουτος ιιγεραψαι appellaVerit, re a Caesare aut ante necem gestas causasque et riginem c0niurationis plane mittere n011 0tuisse manifestum est, minus tamen verisimil0 videtur singula tam accurat eum exp0Sui880, ut templum Clementia et Caesari c0mmune esse decretum App. II, 106. Plut Ca0s. 57 inimic0sque victos veniam a Caesar et h0n0re magistratusque impetraviss traderet C0nfer Plut V. Caes. 57 2. App. II, 107, 26. καὶ γαρ dg x κε roλλους τ υν καὶ τοῖς χθροις διχηλασσε o,
25쪽
Hane similitudin0 00 qu0 uterqu0 sinium due0m habuerit, explicandam esse mihi persuasum est. At 0ntra dubium esse n0n 0test, quin Empylus milia libell0 su000mplexu sit quibus adversarii Caesaris ad 0niurati0nem stimulati tunc putabantur inter quae refer Caesarem senatu accedente n0 assurrexisse App. II, 107. lut Caes. 603 a plebe regem v0eatum Caesarem e 880 dixisses App. II, 108;Ρlut Caes. 603; 0h0rtem praet0riam repudia880 App. II, 109. lut Ca0s. 7); ad bellum arthicum cuncta paravisse
que e0nfitendum sane est in his apitibus similitudinem tantam n0u 0880 quanta sit in sequentibus, quibus de ipsa c0niurati0ne agitur. Imm discrepantiae exstant satis graV0S. Vide App. II, 108. lut Caes. 61, ubi Caesarem in tribun0s plebis Appianus ante Lupercalia; lutaretius illis iam p0ractis acriter c0nsuluisse tradidit. Qu0dsi quaeritur, unde et a diversitates illaeque quas p. 9 0mmem0ravimus et similitudines, de quibus iam diu disseruimus explicandae sint, quidem dixerim e libris Asinii Ρlutarchum et Appianum hausisse, 0 Empyli libell0 80lum Ρlutarchum. Si quis larte e0niec0rit Appianum qu0que ip80 Empyl u8um0880 qu0m0d id n0dabit qu0d multas res gravis- Sima8, qua Plutarchus ex Empyl depr0mpsit, Appianus neglexit Sin autem Asinium libellum Empyli 0gnitum habuisse
putamu8, mnia perspicua et apserta fiunt. Qua res nihil sensi0nis habet. Ne tu enim mirum videri p0t0st 0lli0nem in enarranda 00niurati0110 ad ali08 auctore refugisse, si quis reputaVerit, e temp0r0, qu Caesar celsus est Asinium Polli 0-nem in Hispania pro praet0re fuisse, neque id mirari licet qu0d is n0nnulla aliter atqu0 Empylus tradidit, quia tune multase Variaeque narrati0nses in re ninium haud dubie versabantur. Neque ulla causa exstat, cur Empylum tant temp0r0 interieci seripsisse eredas, ut Asinius libellum n0visse non
26쪽
p0sset imm mult pr0babilius esse videtur Empylum Bruti facinus literis defendisse, simulatque animi subita impera-t0ris caede perturbati acquiescere inceperint. Ex multis igitur indiciis e0gn0scitur et pro cert habetur Plutarchum Empyli et Asinii, Appianum praeter ali08auet0res a lutarch0 0glect0s Asinii 0stigia pressisse. Quae in primis apitibus vita Bruti eum Appian c0nveniunt, velut Caesaris et Servilia am0 et praeceptum Caesari8, ut Brutus in pugna harsalica servaretur Plut. V. r. 5. App. II, 112), uterque ex sini0, quae in capitibus 7-17 eum Appian e0ngruunt Plutarchus ex Empyl0, Appianu ex Α8ini 0, cuius auct0 Empylus fuerat, depr0mpSerunt. Alia tamen, quae in capitibus 7-17 leguntur, ex Empyl08 n0n hausisse Plutarchus ipse indieat. Scribit enim v. Bruti 13 P0rciam e pri0r marit qui fuit M. Calpurnius Bibulusa. 59 a Chr. n. 0llega Caesaris filium habuisse, ii βλος
illi a Toμνι stoνευ cis Bibuli umptum sit; et drisimillimum vid0tur idem lanti d0buiss0 lutarchum qu0 legimus cap. 13 P0rdiam sua ipsius manu vulneratam Brut per8uasi88e, ut 00niurati0nem sibi aperir0t, et cap. 15 0rdiam mane Idibus Martiis summa aegritudine atque ang0re assectam 880, et cap. 24 Bruti di0m natalem. Qu0 magis et saepius in c0niurati0110 narranda lutarehus et Appianus inter se c0nsentiunt, e mirabilius Vi detur, qu0d ineunt capit 1 vit. r. subit 0mnis similitud in diversitatem e0mmutata est. Vix pus est dicere id reserendum n0n esse ad versu 6-20 capiti 18, cum quam0brem c0niurati Ant0ni pardere statuissent, rectiu8
ante Caesaris m0rtem ut ab App. II, 11 et Plut Ant. 13 narratum sit. Similitud autem inter App. ΙΙ, 11 et Plut. CaeS. 66 Br. 17 maxime si cum ie0lai Damasesini 24 et Di0nis narrati0nibus 44, 20 00mparantur, negari Vix 0terit.
27쪽
At iam initium capitis 118 valde repugnat V. r. capiti 18 Appianus enim eum satis apertis verbis indicat caedem Viri sacr0sancti se e0mdemnar es. IV, 134 tum tradit mult0sh0mines esse intersect0s. Sed Plutarchus ne vituperat quidem e0niurat08 negatque ab iis praeter unum Caesarem quemquam 0ccisum 880 Plut. r. 18 Ant. 14). Plutarchum autem in alium lantem se c0nvertisse e minus statuerim, qu0 Verisimilius Videtur res gesta usque ad Caesaris exsequias ab Empyl0 narratas esse. In vita Caesaris igitur usque ad finem, in V. Bruti ad . t in v. Ant0nii ad. e. 4 Plutarchum ex
Empyl hausisse mihi persuasum est. Neque Appianus hic Asinium reliquisse videtur. 0nstat quidem x 000 illo elarissim Tadit Annalium IV, 34 ab Asini P0lli 0n Bruti
Cassiique egregiam mem0riam traditam esse, Ant0nii tamen 80dium ad ducem de caede imperat0ris minus 80Vere quam
Appianum iudicavisse quis eredat 3 Qu0dsi Plutaretius ex Empyl0, Appianus ex Asini ut ante ita p0st hauserunt, qu0m0d0 0ri 0test ut subit ita
intur se discrepent ut lare nulla vestigia c0mmunis Vel pr0pinquae riginis inveniri p0ssint Primum m0nendum est in rebu8, quae Caesaris m0rtem secuta sunt, describendi. 00laum, Suet0nium, Velleium, Di0nem ceter08que 11011 mi BUS inter se discrepare quam Appianum et lutarchum Ea tantum, quae Cicer in pist0lis t rati0nibus mem0riae SerVa-
28쪽
vit, certa hist0ria illorum dierum fundamenta sunt. Deinde tenendum est Asinium tunc pr0vincia Hispania praefuisse Cic. ad Fam X, 31, 4. App. IV, 34). Neque Empylum 00
temp0re in urbe versatum esse ex e c0llegerim, qu0d e auct0ritatem testis culati secutum esse Plutarchus 110 dixit. Ex 0minum igitur serm0nibus vera rerum eiu temp0riSc0nditi iis enucleanda erat. Neque dubium est, quin diversissimi generis rum0res et narrati01108 tunc Versarentur, quae defenderent et damnar0nt, augerent et minuerent. Atque etiam si
vera a salsis distingui 0tuissent, aliae difficultates asserebantur, qu0 permulta res summi 0menti brevi pauc0rum diorum temp0r factae et bis vel saepius repetitae velut rati0nes a Brut et Cassi0, Ant0ni et Dolabolla in Capit0li 0 in senatu, in lar habitae, legati0nes, concurSati0ne8, fugae lacile e0nfundi et in salsum rdinem c0gi 0terant. Denique similitud prim0rum capitum in hac causa p0tissimum p08itae8t, qu0d narrati narrationem equitur, qua larma in p0Stremis capitibus 80la Cinnae m0rs tradita est. Ex multis igitur causis explicari p0test, cur Appianus et Plutarchus in narranda coniuratione de iis qua ante m0rtem Caesaris facta sunt mirum in m0dum inter se e0nveniant, p08 Vehementer dissentiant. L0nge aliter autem se se habet in ea parte Vitarum, quam lutarchus ex Empyl haurire 110n 0tuit, i. e. it. Br. inde ab cap. 22 vit. Ant. ab . 16, quibuscum vitae Cicer0nis capita 43-46 0mparanda unt. Re Caesare deis a. 44 et 3 in Italia et Graecia gesta neque tam diligenter quam c0niurationem neque uno ten0re neque inniti ita, ut nulla in illis tribus vitis insint disserentiae ac ropugnantiae allutarch pertractata e880 abaecurate inspicientibus facile intellegi 0test. Atque perversa cum recti c0nfusa summaque m0d satis multis verbi explicata, m0d fere neglecta esse ex vit Cic. capitibus 43-46 sine ulla dubitati0ne apparet. Rectissime enim narratur, quamdiu Cicor ex Italia cedere dubitaverit quantisque ign0-
29쪽
miniis. 0stquari profectus atque regressus fuerit Kal. Sept. in curia ab Ant0ni absens sit lacessitus. Sunt etiam, quae Cicer0nis hilippicarum mem0riam afferant. 0nser lut.
V, 12 quumque e via languerem et mihimet displicerem. l.
oma κελείσας hil. V, 12 eum labris 8040mum meam venturum esse dixit. Omnia ita exp0sita sunt, ut capit 43 illi certamini pra0ludi videretur, qu Cicer extremis viribus Ant0ni vict0riam e manibus eripere frustra c0natus est, dum-m0d ne certamen, qu0d equi debuit, plane de088et. Neque enim hilippica primae quam Cicer p08tridie habuit, neque ceterarum rati0num, quibus Inne el0quentia lantes aperuit, ut Ant0nium opprimeret, h0 l000 lutarchus meminit sed nulla semp0ris rati0n habita ad adventum Caesaris Octaviani transgr0ssus sic pergit v. Cic. 43 p. 282,3 Kαὶ το
s ενος . . . At OctaVianum iam vere R0mam venisse Cicer0nem mult0 0st 0nsili villis suis discedendi et in Graeciam pr0ficiscendi capi et abistet prid. Kal. Sept in urbem regre88ume880 8atis c0nStat. Minus quidem mirandum esset, qu0d Ant0nium a Cice-r0ne urbe expulsum et ab Hirti Ρansa consulibus victum esse Plutarchus in v. Cic. 45 breviter narravit, si res eo temp0re gestas in vitarant uberius exp08ui88et. At ut in vit Cic. 43-46, ita in vit. Ant. 15 21 et Br. 21-27 nonnulla c0pi080 descripta, plurima breviter tacta sunt. C0ncedendum an est Plutarchum qu0rundam Vironum Vitaset 0res levissimis narratiunculis n0n repudiatis tractare neque cau8as riginemque et seriem et exitum mnium rerum referre
sibi pr0p0suisse. Quid igitur ineptius quamllutarchum vituperare, qui 0mnibu quae de Ant0ni c0mperta habuit perscriptis 0rdinem rerum ab aliis 00dem t0mp0re gestarum in Vit Ant. quam brevissime rettulerit quid vero, si n0 perscrip8it 0mnia, quae de Ant0ni haud dubie scivit 3 Nam causis, cur Antonio
30쪽
cum Octavian inimicitia fuerint allatis utrumque ad milites c0nv0eand0 Italiam percurrisse extrem cap. 16 narratum quidem est. Sed neque eum Brundisii milites jam tu multuati essent, duas legi0nes ad Octavianum transisse lutarchus mem0ria tradidit neque Ant0nium senatu R0ma et Tibur habit pr0vinciis mutatis ex Italia ad bellum civile exisse, ut Dec. Brutum e Gallia Cisalpina vi expell0ret. Quadotiamsi lutarch ign0ta fuisse existimari liceret, tamen diversa rerum tractandarum rati0nis luculenti88imum exemplum argument capiti 17 praebetur, qu bellum Mutinensq0biter perstrictum fuga Ant0nii pluribus verbis quam alibi
0X0rnata est. Qua in re animadvertendum est Octavianum, ut Ant0nius vinceretur, pr viribus e0ntendi 880, per8equend0pr0rsus abstitisse. Itaque ut in vita Cicer0nis d. 43 lutarchus cum primum ad id tempti transgre88u est, Π Octavianu8 rem publicam capessere incepit, in err0rem ae levitatem delabitur, ita in vitarant. 17, 0stquam res in quibus Octavianu8 Versatu est paucissimis abs0lvit, de aliis rebus subtiliu atque c0pi08ius discer0 00pit. Qua cum ita sint, illas res in vita OctaViani, quae ad 1108tram aetatem n0n pervenit, relataS fuisse satis verisimile est. Scriptam autem esse a Plutarcho illam vitam certissim testim0ni affirmatur. In catal0g00nim Plutarchi libr0rum, quem a Lampria qu0dam c0mp08itum esse tradunt disseruit de e Maximilianus Treu: Der 80genarint Lampriaseatal0 40 Ρlutarchschristen, Waldenburgi Schlesie 1873 ), legimus p. 8 AOγουστου βίος titulum fuisse libelli a lutarch scripti. Iam satis apparet bellum Mutinens et multa alia, n0n quia nihil inesset, ii Ant0nii mores illustrari 0880nt, in vita Ant0nii, Bruti Cicer0nis a Plutarch accuratius exp08ita n0 0880, sed pr0pterea qu0 invita Augusti iam descripta erant. Quae cum ita sint, in lantibus indagandis duabus illis
partibus diversi generis, quae in v. Ant. 15-21 v. Br. 21-27 inter 80 0nfusa et permixta sunt doductis et 80parati quaerendum est, utrum lutarchus ex aliis libris quae de Brut0 et Ant0ni accurate scripsit ex aliis quae in vita Augusti