De Plvtarchi in Vitis Brvti et Antonii fontibvs ..

31쪽

iam narrata cursim repetivit, an t0tam narrationem ex un00pere hauserit.

Plutarchus pr0v0cat ad auct0ritatem Bibuli, ex qu0 vitae r caput 3 et capitis 2 extremam partem sumptam 0880 iam supra dem0nstravimus, et Augusti, de ii infra disseremus, et Bruti ipsius, ad cuius epist0la p0rtinent quae V. r. 21 1 leguntur γραφε προς τους piliou et paul0408t

4. Quas utrum ipsas lutarchus adierit, an ex ali lantel0e0s iam transcript0s petierit, II. eterus in alteram ententiam p. 130 in alteram p. 140 inclinan in incerto reliquit. Ip8a quidem Cicer0nis epi8t0las, qua perlegere n0n tam fructu08um quam lab0ri0sum fuit, lutarchum n0 adhibuisse Η Ρeteriis p. 110 118 recte videtur iudicasse. Sed Bruti epi-St0la8, quarum numerus muli min0 quam Cicer0nis fuisse videtur, lutarchum neque legisse neque adhibuisse c0ntendi ViX 0108t, praesertim eum graeca lingua cripta V. r. et salsas Br. 53 tunc vulgatas fuisse ipse testetur. Ea tamen, quae in vitam Bruti inserta sunt, cum vi et sententia

ελευθερίας ξ τεθνκέονται. Neque vide0, cur Bibulum Bruti epist0lis aliquid depr0mpsisse negandum sit. Itaque

32쪽

nihil obstar videtur quin ex Bibuli liboli illa a Plutarcho

petita esse arbitremur. In eapitibus V. B. 24-26, quae eqHuntur, qua ratione Brutus iraediam et Maced0niam in p0testatem suam redegerit, narratum St. Vae 8 c imparamus cum Di0n. 47,

21 sqq. et App. III, 3 0 79 80lum lutarchum tradidisse

videmus Brutum cum Athenas advenisset in phil080phiae studiis versatum Cicer0nis filium in suas partes traxisse, He-r0stratum quendam in Maced0niam misisse et eum adversus C. Ant0nium astra m0Veret, nive ac frig0re ipsum et t0tum exereitum graVi 0rb correptum Dyrrachinis adiuvantibus c0nvaluisse. 0nnulla c0mpr0bantur ab Appian aut a Di0nqveluti Brutum Cassiumque summis h0110ribus ab Atheniensibus recept08 88e Di 47, 203, magnam e0piam arm0rum Demetriade fuisse App. III, 3). Vehementer autem inter se ea replignant, quae de bell0 eum C. Ant0ni gest relata sunt. lutaretius enim scribit C. Ant0nium, qui eum c0piis Αp0ll0niam c0ntractis ad Brutumippidan08 inclinare et mul-t0s milites transire vidisset, Buthr0tum r0v0rteretur, tribus c0h0rtibus amissis circa Byllidem a Cicer0ne victum et in J0cis palustribus a Bruto, qui R0mani parcere 1108 iu88i88et, equitatu circumdatum se Deopia suas dedidisse. Mult0autqui aliter Appianus III, 79 reser C. Ant0nium una legi0n fretum, cum Brut insidia c0ll0stare n0n 0tuisset, ipsum in insidias pracipitantem primum sine pugna dimissum, tum Bruti exercitu rursus circumduci in praeruptis l0eis, eum milites se dedidi 880nt, ip8um qu0que captum 88e. Ab utr0que auct0r Di 47, 21 maxime dissentit, qui tradit Vatini0, qui ante Brutum Dyrrachium venisset, a c0piis desert Brutum exercitum satis auctum adversus C. Ant0nium duxi88e, qui p0ll0nia pr0ractus, cum milite transirent, ubmur08 Se reciperet. Ibi diu cireumsessum pr0dit 0ppid0 ipsum in Bruti manus incidisse. Neque cum lutarch Dελωδεσι χωρέοις neque cum Appian is κατακρημνοις C. Ant0nium se dedidisse n0bis credendum esse, sed Ap0ll0niam a Brut 0bsessam esse Di 0nem iure tradidisse patet e Cice-

33쪽

ronis rationibus hilippicis, qui 10 Phil. g. 13 litoris Bruti

certi0 lactus Ant0nium sept0m 0h0rtibus p0ll0niam d0landere 11 hil. g. 26 dicit eum tener Ap0ll0niam magnam urbem et gravem, 13 hil. g. 32 captum esse Antonium mem0rat. Sed pauca quae Plutarchus tradidit Cicer0nis rati0nibus e0nfirmantur. Cf. 10 Phil. g. 13, ubi Cicer filii menti0nem facit. Neque id male c0ngruit, qu0d tres c0h0rtes interclusus esse lutarchus dicit eum Cic. 10 Ρhil. g. 15

Fam X, 4. 15 33. 4. 34. XI, 10. 12. Lab0rum Ver ac iniseriarum accurata descripti s0la exstat apud Plutarchum. Pari autem rati0n Appianus. Di0. Plutarchus narrant castris ab Ant0ni pr0pe Lepidi castra p0sitis militum precibus ρ imb0cillitate animi sui Lepidum perm0tum e88e, ut e cum ill e0niungeret Drumannus quidem Hi8t R0m. I. p. 349 qq.)Cicer0nis pist0lis nisus Lepidum t Ant0nium iam diu id

0eculi inter 80 0nstituisse agacissime dem0nstrasse mihi videtur. Neque ingula Singulis id resp0ndent, ut verba inter se e0nferri 088int, si unum exceperis. s. Plut Ant. 18 30

34쪽

l00nqm a L0pid cust0diae Alpium pra0p0situm Ant0ni transitum e0ncessisse Appianus testatur, Di Silanum a Lepid00880 vituperatum, qu0 in bell0 Mutin0nsi Ant0nium adiuvi880t, quae recta 88 apparet ex Cic. Fam X, 31, 2 Silanus et Culle ab e discesserunt sqq. lutarchus tradit Ant0nium p0st cladem barbam pr0missis80. Vide ΕΟkhel. 00tr. num. Vet. I. p. 37. 0lum deinde apud Plutarchum legimus, cum I 0pidus v0ces Ant0nii, cuius adspeetu 80rdida V08te amicti et pr0pe vallum aggressimilites p0rturbat0s vid0ret 80nitu tubarum bstrepi iussisset, miss0s esse a militibus ad Ant0nium legat0 Laelium et J0dium muliebri 0st tect0s, qui vel ccisur0 80 esse Lepidum p0llicerentur. 0ntra nulla menti fit Laterensis illius, cui Appianus mirum fidei militum experienda c0nsilium tribuit;

fecisse Di haud dubie recte narrat. Cf. Cic. ad Fam X, 11, 3 15 2 23, 4. Qu0niam haec et alia aut a lutarcho aut ab Appian aut a Di0n relata 110 plane quidem inter

se repugnant, tamen i ex uti lante manaVissent n0n ab un relata et a du0bus praetermissa essent, c0mmunem sui880 harum narrati0num riginem minime credibile videtur.

sunt c0mparaVerimu8, ea qu0que eiusm0di esse arbitrabimur, ut neque discrepantiae n0que similitudines efficiant, ut quibus scriptis unus ill0rum auct0rum trium 8us sit, c0nicip088it. Transeamu ad alteram partem, qua lutarchii breviter per8trinxit, quae iam ante in vita Augusti curratius tractat esse supra diximu8. De adv0ntu Caesari Octaviani, quem lutarchu vit. Ant. 16. r. 22 aut pluribus verbi quam detera Xp08uit,

35쪽

praet0 Di0nem 45. 1 - 14 et App. III, 9 sqq. scripsit Nic0lati Damascenus, cuius fragmenta vitae Augusti primum ann0 p. Chr. n. 184 Car0lus uellerus fragm. hist. r. III. p. 434 456 didit. 0st de iis dilig0ntissime disseruit Fr BuergerU8, De Nie0lai Damasceni fragment Ese0rialensi, qu0 inscribitur βίος Καισαρος B0nnae 1869, qui C. Mu0lier. p. 547. BUerger. p. 50-52 iudicant, etiamsi ie0laus Augusti vitiis negatis, Ant0nii quam maxime illustratis in ira et studi0110 scripserit, tamen in nulla disquisiti0n ea neglegenda 88e, qu0rum menti 80la apud Me0laum facta sit. Fragmentum illud in tres partes divisum est quarum mediam, Haee0niurati0nem Bruti et Ca88li 0ntinet, Npra pr0pterea praetermisi qu0d lutarchum in c0niurati0n enarranda Empylou8um 8se ex aliis indiciis satis apparuit, prima et tertia huc pertinent, in quibus narrantur, quae 908t 0rtem Caesaris Oetavianus Ap0ll0nia R0mam pr0laetus et quae in urbe ge880rit priu8quam ad legi0ne veteranas e011V0candas in Campaniam c0ntendit. Neque eum Nic0la neque eum alii au- et0ribus Plutarchum ita e0nvenire ut verba Verbi re890ndeant, qui 08t qui miretur, cum in V. Ant. 16 et . r. 22. res

levissime tacta sint Singula quidem m0d ab h0c, mod0 ab ill0 0nfirmantur, alia r0pugnant. Appianus III, 14-21)reser Ant0nium et Octavianum eum in h0rtis Ρ0mpeianis

c0ll0quente alter pecuniam p0stularet, alter redusaret, inimi-

0rdine qua sequuntur a Di0ne et lutarch narrata sunt v Ant. 16, r. 22. Di045, 6-8): Octavianus petit tribunatum, plebem pecunia sibi c0nciliat, imp6ditur ab Ant0ni 0 qu0minus sellam et 0r0nam Caesaris in c0n8pectum vulgi daret, denique eum Ant0ni in gratiam redit C0ntra Ap-

36쪽

pianus III 31 10statur Ant0nitim tum demum perfecisse ne Octavianus tribunus plebis crearetur, cum et Crit0nii DCa08aris ludi, qu0 sulla et c0r0na p08ita celebrare Octavianus vellet

iam diu diti App. 28 0t 0nsul et Caesaris filius iam semul rec0nciliati essent. Suet0nius vit. Aug. 10 r0s in ludis

ne Caesaris sella et 0r0na pr0palam c0ll0carentur. Idemd Crit0nii sit Caesaris ludis a Me0la narratum 880, Sed lacuna quadam ineuntis capitis 28 0men Critonii intercidisse uelleriis p. 449, uergeriis p. 42 argumenti c0nsrmaverunt. In alia r Nic0laus et Appianus dissentiunt, qu0rum altsi didit tribun0s militum ab Ant0ni impetra880, ut eum Octavian in gratiam rediret Nic0laus tamen narrat veteran08 fuisse, qui cum Ant0ni persuasissent, ut in Capi-t0li Octavianum exspectaret, ad 0lescentulum illum magno tumultu turba per vias ruentis ita territum, ut in Superi0- rem d0mii partem fugeret, v0cibus recreatum tamquam per triumphum in Capit0lium ducerent. Verum quanta diversita ill0rum auct0rum sit, n0n80lum ex singuli exempli sed e t0tius narrati0ni c0l0re et rati0n cogn08citur. Nic0laus enim Damascenus erodis regis Iudae0rum benesciamfficiis remuneraturus res gesta eius

summis laudibus celebravit et amplificavit, p0stea legatus R0mam aliqu0tiens missus cum Augusti amicitia familiaritor uteretur, νον Kῶσαρος scripsit, ii impurii legitimi heredis partibus ita favit, ut eum qui rec0nciliati0nem inceram 88e arbitratu d0mum c0nsulis et paterni amici 0tidie frequen-

37쪽

tasset, innis iniuria ius0ntem et ab Antoni insidi0s deceptum esse pr0nunciaret cap. 30). Etiam Di ex0rnat quidem et auget gl0riam Octaviani, quem mnibus ad0lescentibus audacia prudentia senibus praestitisse didit 45 5), 0nfitetur tamen et Ant0nium et Oetavianum fici ree0nciliatam esse gratiam n0n ign0rasse, sed neque di sedat neque uspidi-0ne rem0ta 45, 8 in gratiam quam res publica p0Stulavi88et, redisse. Iam l0ngius abest Appianus, ut Octavianum Ant0ni0 praeserat. Neque enim in hortis Ρ0mp0ianis in altercand0 alter alteri parcit III, 15-20 neque ullam ecasi0nem plebis et veteran0rum in alterum instigandorum praetermittit III 21. 22. 29. te ). Minus ab ut0ni Appianus se alienatum praebet quam a Cicerone cuius quam minime meminit. Nihil aliud enim quam II, 142 Κικέρουν Iroλυ Lὶς

differt a Di0ne qui Cicoronem saepissime laudat 0ugasque 0rationes habentem saeit 37 30 sqq. 44, 23-33. 45, 18-47

et:). Denique lutarchum plerumque eum, cuius Vitam scriberet, praedicasse et defendisse satis c0nstat. Sed concedendum est virtutibus Ant0nii laudatis e. 17 sit vitiis libidinibusque iure reprehensis e. 21 merita Ant0nii et Brutie illustrata et amplificata n0 esse, qu0d Octavianus Vituperationibus et criminibus brutus et amictus sit. His Dinibus quae inter se c0mparavimus t perpendimu8, dem0nstratur lutarchum minime c0nsentire cum Nic0la0, interdum eum Di0ne et Appian0, plerumque autem unum c0pi08 exp0nere, quae deteri tr0s aut leviter tangunt aut pr0r- SH ign0rant tantamque esse disserentiam, ut lutaretium neque Me0la ips duce usum neque ex iisdem lantibus atque Appianum et Di0nem hausisse satis certum videatur. Appianus autem et i qu0s auct0res in rebus ann0 44 et 43 a Chr. n. gesti enarrandis praecipue s0euti sint etiamsi ex aliis indiciis, de quibus disserendi hic l0eus n0n est, c0lligilioeat 00que fiat, ut Livi saltem quem sive ipsum sive ab

38쪽

ali auct0r exscriptum adisse Di videtur, lutarchum usum a1011 880 Statuamus, tamen X qu lanteilutarchus haus0rit, nisi ad 0nieeturas refugimus, dicor difficillimum st. De August0, quem de vita sua tredecim libr0 scripsisse 00nstat, c0gitare alienum 110n videtur Saepius enim decurrit Ρlutarchus ad πομνημαι illius. Cf. Plut V. r. 27 1 ατείαν

Cic. c. Dem. 3. Sed innibus his l0 ei singularum rerum testi-m0niis usus est neque ad 0ntinuati0nem narrati0nis hae ita pertinent, ut plura quam illa Verba paucissima ex Augusti libris in lutaretii vitas strvenisse pr0babile sit. Atque ueh0s J000 ex ips August0 lutarchum depr0mp8i88 credamu8 vetat Appianus, qui IV, 110 00dem J000 ad eandem rem a firmandam Augusti auct0ritate nisus est.

Plui. v. Ant. 22, 15. Pliat. v. r. 41, 13. App. IV, 1I0, 2.

088 iam Saepe diximus, sive mem0ria repetitas si V ex ip80 lante sumptas et ipsas ex Augusti 0mmentariis manaVisse, Sed

39쪽

nescimus, inde a petita int, quae ab illis supra eparavimus. Nam qui est qui credat omnia qua de Ant0ni et Brut Plutarchus deurus scrip8erit, Augu8tum in commentariis suis rerravi8808 Verum eum lutarchum August ip80 duce Sum 88e eertis testim0niis affirmatum n0n sit, cum nihil bstet, qu0-

minus in vitis Augusti, ni0nii, Bruti undem lantem lutarchum adi880 0niciamus, num Asinius sit, quem adierit, quaerere pr0pterea SuperVacaneum n0n Videtur, qu0d in pri-0ribus vita Bruti partibus t in vita Caesaris Asinium diadem fuisse lutarchi supra iam dem0nstraVimUS. Ac primum quaerendum est, quid de Appian expl0rari p0ssit, quem in bell0 civili et in e0niurati0n deseribenda ex Asinii hist0riis hausisse ne tam facile quam lutarchum ex uti lante ad alium transgredi 0litum esse iam vidimus. Diserepant autem in his capitibus inter se ita ut 0dem Script0re Utrumque usum n0n esse certum sit. Uter igitur Asinium 0lli0nsem reliquit 3 an uterques Ad hanc quaesti0Π0ms0lvendam id multum valere videtur, qu0d Appianus resa P0lli-0ue e temp0r gestas breviter quidem, sed h0110rifice laudavit. Cf. App. III, 46 74 97, qu0 0strem l000 P0lli eum Ant0Di080 0niunxi880 et laneum rec0nciliavisse narratur. C0ntra

Plutarchus Planeum quidem transisse testatur, sed ad annum 4 in dii Africa scribend0 Asinii 08tremam menti0nem tacit Plut Caes. 2). Qua re dem0nstratum an non 8t

Asinium ducem fuisse Appiani, c0lligi tamen p0t08 Appianip0tius quam Plutarchi. Dein accedit, qu0 de Cieer0ne

Seneca Suas VI, 24 pag. 464. servato : Utinam m0deratius secundas res et Drtius adversas serre p0tuisset; namque utrae-

40쪽

que eum venerant ei, mutari est 110 90SSe rebatur .... Ri0re

enim simultates appetebat anim quam gerebat . . . . Atque ego ne miserandi quidem exitus eum fuiss0 iudicarem, nisi ipse tam miseram m0rtem putasset.' Itaque quo pr0babilius est Appianum ab hist0riis iam ante adhibitis tune qu0quen0n pr0rSUS e m0Vi880 00 0rtus amrmari p0test Plutarchum in iis capitibus, de quibus nunc disseruimus P0lli0nis histo

In vita Bruti eapitibus 28-37 praet0 Bruti pist0las. de quibus p. 22-23 disputavimus, nihil Plutarchus addidit,

qu significaret, qu08 auct0res estutus esset. Aliam igitur viam ineamus. Si reversi ad aput 23 mnia qua Brutus in Graecia et Asia usque ad bellum Philippense gessit, un0 in e0nspectu c0ntemplamur, facile intellegimus, quantum caput 2 extremaque pars c. 24 ab initi c. 24 et ab . 25 26 argument disserant, tantum inter se differre cetera capita et in duas partes dividenda esse, quarum altera administrati0nem pr0vinciae, 0llorum ita, altera Bruti dicta, narratiun cula8, alia c0mplectatur, quae per e parvi quidem m0menti sed apta sint ad 0res Bruti illustrand08. Quae in capp. 28, 30 32 relata sunt, x 00dem lante sumpta esse videntur atque bellum c0ntra C. Ant0nium gestum c. 25-26). Nam universa c0mprehensi et pecies narrati0num simillima est et una narrati eum altera aptissime c0haeret. Atque ut ante, ita nunc quae ab Appian0 Di0ne Plutarch0 0bis tradita sunt, vehem0nter inter se repugnant. Quamquam enim Appianus IV, 76-80 mult pluribus rem explicavit, tamen sunt qua s0lus lutaretius literis mandaverit, veluti . r. 30 Naucratem quendam Lyciis ut a R0manis deficerent incitatis equitibus sexcentis ami88is aBrut vietum, dein cum X3nthus bsideretur, urinat0re reti- bH capto esse. Summa rerum sane e0nvenit inter utrumque

et Di0nem 47 34). Xanthii rupti0n facta, cum pera B0ma Π0rum incensa essent, incendereturippidum furore et amentia impulsi deleverunt aedificia, mortem sibi ipsi e0nsciverunt. Neque