장음표시 사용
221쪽
DIssERTATIO TERTIA Alatos etiam serpentes non alibi, quam in Arabia r Lib. iii. periri tradidit jam olim Herodotus, cui vicinam addit
Lib. x v. AEthiopiamJosephus. An vero fabulosum statuendum sit omne hoc volucrium aut alatorum serpentum &Draconum genus, quaecunque Veterum aut recenti
riam Occurrant ea de re testimonia, ipsi viderint, qui hoc sibi disquirendum putant. Lubentius certeceferas in hanc fictorum classem, Draconem illum cum ii mano capite, qualem vidisse memini depictum in nummo quodam Amphipolitarum. Familiares nempe olim in Macedonia , cujus incolae hi Amphipolitae,
Dracones, magnitudine simul ac mansiteta natura sin- In Pseudo-gulares: ut de Pellaeis observat Lucianus, & unden tam contendit illam fabulam de Olympiadis cum Dr cone concubitu, & nato inde Alexandro. Cujus rei e pressam videas memoriam cuidam Nummo ex eorum genere, quos Vulgo Crotoniatas vocant Antiquarii, in
quo Olympias in lectisternio decumbit inter duos se
pentes . Eo refert etiam Nonnius nummum Maced
num apud Goliatum, in quo mulier seminuda escam serpenti porrigit: quod vulgatum alias salutis symbolum in priscis id genus monumentis. Neque diversus a mansuetis illis Draconibus Macis Locrensis Draco domesticus ac cicur, instar canis illi adhaerens, ut re
222쪽
dit Philostratus. Sacri quippe Dracones Heroibus, ut De vita aliunde liquet ex Plutarcho in Cleomene. Iste vero iii)Draco Amphipolitarum humano capite singularis ad- huc magis & mirandus. Si exstarent hodie libri illi, quos do hac primaria Macedonum urbe Zoilum scripsisse auctor est Suidas, tum vibicibus illis, quas optimo vatum voluit inurere hic flagellator, libenter car remus , tum haberemus forte hoc symbolum magis e plicatum. Neque sic tamen dissimulabo, illud me Orsculum facile credere illius loci, quo ministerio frequenter videas functos id genus ut iculapios an Apollines, genuinos scilicet & fraudulentos. Hinc apud Delphos Draco sub Tripode vocem edens juxta Lucianum si ut uias ab Atiginetis Tripos aureus ad eosdem missus insistens super tricipitem ex aere serpentem. Hinc plures etiam illi Numini, in quibus occurrunt Tripodes Dracone vel serpente involuti, sicut Troadis, Nicom diae, Amastrianorum, Myndiorum, Lylibaei, Crotonis , aliorumque locorum , aliquando etiam supra Tripodem erecti. Neque enim illa Pithii solum serpentis vulgaria symbola, sed domestici etiam illarum urbium vates, quos videas in Augustis Cimeliis Christinae, P, latino , ac Mediceo. Quo spectat eximie mos ille Ar
bum, quem resert Philostratus; qui a brutiS animanti-In kil. Abus captabant auguria, Draconum corde vel hepate in cibis adsumpto. Ut illum etiam Draconum in vel Pr ''nim auguriis usum haud immerito observatum ab Orse ne videatii in praeclaro opere contra Celsum; ο δἰε
autem, quandoquidem GT Ego animali utuntur Augures. ,
pollo nempe idem chim aliculapio, juxta Macrobium, hinc sacri utrique Dracones ac serpentes, & proinde iidem modo vaticiniorum, modo salutis symbola, in
223쪽
376 DIssERTATIO TERTIA priscis id genus monumentis. Immo hinc alter Draco ille, etiam οἰνωφων di cujus caput e linteis humana itidem specie, arte cujusdam impostoris Alo. xandri, non sitis solum Paphlagonibus, scd Romanis iam aliisque mire illusit aliquandiu. L isti procul dubio non semel apud Lucianum lepidam renati illius, Esculapii narrationem , quam p clare certe illustrat nummus alicubi 1 Golinio descriptus, A BONO TENXIΤΩN ΓΛΑΥΚΩN; unde corrigendi Luciani codices, in quibus P Λ Υ Κ Ω N , novus ille non jam Epidaurius , sed Paphlagonius Draco nuncupatur. Ab nostichus enim ceu Aboni Murus vel Castrum urbs. Paphl: gonum haud obscura , & Luciano in hac histruria sicut Suidae aliisque ,-Α ανου , Patria caulidi impostoris, & sedes praeclari scilicet oraculi. Aduabus autem illis vocibus Α'cωνου , ceu Aboni Castrum frequenter enim pro Castro sumi hanc u cem etiam aliunde liquet) factum gentile nummo e pressiam Α'c Oloia της , vel ut in aliis Απωνο ειχοιτης, sicut vulgo promiscue haec sumi supra monuimus. Haud alia ter nempe ac ab- quod male apud Stephanum Α'γραον 9 item E'λωου τἀκ ,
Hellesponti quoque aς Lyciae Arcibus, aliisque id gonus, deducta itidem gentilitia Abin imo'ειχι 'ς, Γορδο - Eλωο χίτης. Sed mercamur ulterius de venustissimo scriptore, &illo simul, quod prae manibusn bis est argumento. Memineram scilicet, me singularem loci ejusdem Nummum, & ad hanc forte histrioniam referendum, adnotasse inter alios rariores illustris UNbis Antiquarii Francisci Gottistedi, qui jam Christi nae Augustis Gazam exornant. Non anxie mihi fuit laborandum, ut illius iconem & plurium aliquot rari rum ab obvia viri comitate jam absens impetrarem , . quibus
224쪽
quibus nova hujus operis editio ornatior in lucem prodiret, & ego iisdem Nummis aliquam lucem vicissim impertirer. Exhibet vero iste, de quojam agimus, hinc ANTONINI PII emgiem, illinc duos serpentes, quorum alter jacentis caput lambit aut mordet, &im
Vides hic ejusdem urbis Nummum cum altero quem descripsit Golinius, signatum quoque circa e dem sabulosi hujus oraculi tempora. In eo tamen dis Versi, quod GoltZianus nomen renati hujus Esculapii ΓΛΑΥΚΩNΟΣ nempe habuerit signatum, quale illia Luciano tribuitur, unum praeterea serpentem in gyrum involutum, iste autem modo expressiis duos exhia beat Dracones aut serpentes, non addits οφωνου itilius Oraculi nomine. Equidem geminum GoltZiano nummum adservare quoque videas Gazam Eminentissimi Cardinalis Barberini, cum uno scilicet serpente, sed citra eandem Glauconis appellationem, licet alias percussiim itidem sub Pio, &cum eadem inscriptione Asn No TEIXI ΤΩ N. Neque vero hoc dissimulandum, reserri a Luciano hujus histrioniae narrationem ad M. Aurelii tempora, cui bello Germanico cum Ma comannis & Quadis depugnanti, redditum ab hoc impostore oraculum reseri, &insuper ab eodem Pseud manti adscitum generum Rutilianum, per eadem Ma ri tempora celebrem. Omnes autem hi nummi ab Ab Z noleb
225쪽
178 DIssERTAT I O TERT I Α' notcichitis percussi, ceu cum uno, ceu cum duobus se pentibus, GoltZianus nempe, Barbertam, dc quem mo-
do protulimus e Regia Christina: Gaza, non Marci sed decetaris Pii vultum praeserunt. Talis etiam alius Musti Patiniani insuperioribus a nobis exhibitus, &cum
Bacchi emgie ab his A notetchitis itidem sub Pio
Caesare signatus. Sed nihil hic Nummus ad eam, de qua Lucianus meminit, histrioniam, aut nummorum ejusdem loci & aetatis, qui serpentes exhibent, illustrationem. Unde fide maxime Gol triani nummi, qui
Glauconis nomen praefert, omnino videtur statuendum, incepisse jun sub Pio hanc histrioniam, quae sub
Marco tandem incrcmenta & exitum habuerit. Illud utique colligas ex tota Luciani narratione, po multos' annos fabulam illam egisse , Pseudomantin Alexandrum , eumque demum prope septuagenarium, & orbi adhuc cum suo Glauconcilludentem, e vivis discessis. Q. Cur vero superiori Nummo ibi expressis, haud unus jam ille renatus A sculapius, sed duo serpentes occumrant; aut cur unus desuper alterius jacentis caput lam bat quasi aut sugat, equidem haud facile licet divonare ξ Dracones quidem Pellaeos, non solum immani magnitudine, sed ita mansuetos & familiares narrat in hac ipsa historia Lucianus, ut infantum etiam more lac e papilla fugerent. Ex horum autem genere Crat Draco ille, futurus brevi Tutelaris A notcichitarum. Esculapius, paucis utique obolis Pcita a praestigiatore illo Alexandro redemptus. At vero hic jam non mulierem, sed alterum sibi haud dissimilem serpentem lambit capiti ejus instar cujusdam, ut mihi qui
dem videtur, applicitus. Notus vero ac saepe priscis traditus ille επωδων mos, incantationes ad vulnerum
curationem auribus vulgo insinuandi, ac ut Arnobius
226쪽
DE PRAEsT ET Us V. NUMIs M. loquitur: Sonos auribus infundere dulciores, non me Dinam Lib. t. 'iulneribus admovere. Unde salutares id genus ceu ad aurem incantationes, adaniaue quoque &adfectuum curationem translatae a Zamolxide , & ejus exemplo cum a Socrate tum a Zenonis sequacibus d gmata sua seu Oracula ita insinuare litis, ut de pri ribus frequenter apud Platonicos legas, & eorum Magistrum, de posterioribus vero ut alios mittam, vel fidem ficiet Satyricus
Stoicus hic aurem mordaci lotus aceto.
Hinc transsatae eaedem a sacris Oratoribus ad salutaria ac divina oracula credentium auribus percepta aut percipienda, quibus & Christus ipse nonnumquam, ut Clementi, & Oracula ejus instar επωδῆς cu- Lib. ..pae jusdam per aures ad animae curationem demissa, ut non d/gog, semel Christianorum Tullio vocantur. Immo, quod Chryso- huc inprimis tacit, notum iis qui scriptores antiquos verserunt, habitos vulgo serpentes cum ἐπωδας illis seu incantationibus obnoxios , tum eosdem etiam aures J. Cesii. lambendo vaticinandi peritiam inspirantes. Prius quidem, cum ex Davidis, tum ex Orphei, Aristotelis, si rumque testimoniis, ac Marsorum aut AEgyptiorum more vulgo eruditis notum. Hinc nempe surda Aspis& aurem obturans dicta Regio Vati ; Sicut AS PIDIs pci. latisredae obturantis ΑUREM SUAM,'mussitantium aurem V.
Hat , o Hvini incantationem verbi. Posterius autem Heleni & Cassandrae exemplo docent Graeci Poetarum Interpretes, ac inter alios Euripidis scholiastes, E , - In Hetu-
consilia mori m audirent, o PRAESTANTISSIMI
227쪽
18o D Is s EIETATIO TERTIA VATEs maderent. Ita etiam, ut haec jam ad Nummi. nostri interpretationem conferamus, gemino symbolo expressi, in eo duo serpentes Occurrunt, quorum a
terum jacentis capiti admotum, hanc illi non adeo , quam vaticinandi peritiam inspirantis vicem praestare videas. Famam scilicet de proximo Apollinis& Esculapii adventu apud A notetchitas commoverat praestigiator ille Alexander, &sub tempus illius Epiphaniae utriusque nomen & laudes decantabat, ut tradit in hac historia Lucianus. Apollini autem non minus ac filio AEsculapio sacri serpentes, immo idem ille cum AEsculapio, ut supra videbamus. Undectiam ab illa utriusque communione cundem Apollinem, ut o M. Verum quoque E ωδου describit Dio Chrysostomus,
stirantem animi sim is corporibus. Ex quibus jam liceat mihi colligere, percussiam hunc nummum ab AbonCteichitis, quo illo symbolo utrumqtie Deum mox adventurum adumbrarent, Apollinem nempe AEsculapii filii aures lambendo, vaticinandi peritiam illi inspirantem, qua prospiceret civibus, & fclicis adventus, ac divinitatis uiae fidem omnibus faceret. Plana utique ex su perioribus omnia, &cum Luciani, ut mihi quidem videtur narratione apprime consentanea. Quo &commode referri possitnt, quae det Melampode tradunt
Lib. x. eap. varii auctores, ac inter alios Plinius: eredit ista se Melampodi profecto AUREs L A M a E N D o Ad se i usi tam alim remonu DRACONES non abnuet, quod a Caesare inverecunde contendebat , ut nempe Nummis imprimeretur cum sua, tum Draconis sui Ggies,
σ-: alibi vero traditur, eundem Inum Glauconis nomine divinitus insignitum,
228쪽
DE PRAEs T. ET UsU NUMIs M. I 8 Iiimaginibus&siinu lacris, cum aereis tum argenteis e , Γλαυκων non Γλυκων.) Neque ab hoc commento
insignis istius impostoris abludens quoque illa capitis imberbis effigies, reliqua in serpentem desinens, eumque in multos gyros circumflexum, in nummo Nic mediae signato sub Caracalla, quem vulgavit Tritanus, ὀt qualem etiam possidet magnus horum studiorum Lutor & admirator Duriacensis Marchio. 'Ut apposite vero hoc loco Tutela res istos & praesides oraculorum Dracones pervamus illustrare, non novum jam aut fi- mim cum priori illo GLAUCO NE, sed verum, si Diis placet, re ac nomine AESCULAPIUM repraesentat nobis alius non minus insignis Nummus us dem Caesaris ANTONINI. Mole certe, elegantia, raritate inter primos ille numerandus, & luculentum Bracesiani Cimoliarchii ornamentum , cui geminum quoque exstat in divite illa gaza Cardinalis Buo om
. Praeclarum utique, mi O c T A v I, Maiorum vestr nim & Urbis AEternae monumentum, quod notam
alias ex Livio,Ovidio, Valerio, Plinio, Claudiano,aliisque Epidaurii hujus hospitis narrati em tam venuste
229쪽
18r DIssERTATIO TERTIA repraesentat: qui Romam scilicet Epidauro valetudianis causa accertitus Draconis emgie, Urbi salutem, Tiaberinae vero Insulae nomen simul attulit ac tutelam. S, cra enim non solum inde ΣΞsculapio haec Insula, ut
Dionysi notum, Graecis quoque ΑΣΚΛΗΠΙΟΥ ὶεροι, sede
dem AE s C Uae APII Insilla, vel, quod idem, Paeonii aut Epidaurici Serpentis vulgo nuncupata. Unde jam Lueian. tu in posterum non peregrini Medici, sicut Toxaris apud Sςyxh Athenienses Divis eo nomine adscriptus, sed quan i digenae vicem Urbi 2Elcmae praestiterit hic Medic rum Parens. En vero ibi Templa, Pinus, Tiberis, Imsuta , Anyis seu Draconis sedes ac Nomen, luculentus denique Poetae Commentarius,
O, iv. Me- Scinditur ingemi Spartes circum in amnis m. lib. Insula nomen halet, DIerumque a parte duorum. Porrigit aequales media testare lacertos.
Huc se de Latia pinu Phoebeius anguis Contulit: se finem sterie coeleste resumpta Luctibus imposuit: venitque alutifer Urbi.' Lib. r. Quo respexit etiam praeter 'Augustinum de Civitate ,I 4bsia, Africanus alter, qui ex Epidauro nihil aliud ad lib. Vii. latum, nisii magni augminis colubrum ridet, alibi vero IZsCULAPI Us inquitis Epidauro bonis Deus valetud nibus praesidens, ct nberina in Insula constitutus. Salutares
nempe vulgo Deorum, sed maxime hujus Esculapii tapiphaniae, qui raro quidem, sed nunquam sine magno ipfbrum bono visus Epidauriis, ut narrat in hac fabula Valerius, scilicet εPraesemes aliqui prost habere Deos. Unde Σ ΩΤ Η p o Σ etiam illi nomen in nummis e rundem Epidauriorum sub eadem Draconis forma trisbutum videas, sicut in alio ΚΩΙΩN ΔPΑΚΩN. Quo spectare etiam observo Nummum mole & magnitudi,
230쪽
ne singularem , inspectum nobis haud ita pridem in opulenta Christianissimi Galliarum Regis penu ant,
quarta , signatus ille Alexandri Severi aetate, cujus vultum praefert, & in aversa parte, serpentem cum Ara& Arbore, ac inscriptione ΕΠΙΔΑΥPION. Neque vero mirum, si modo Draconis, modo serpentis Epidaurii nominibus designetur. Haud enim serpentis si
lum,sed peculiares etiam Draconis notas praeferre nonnunquam videas,barbam puta, palearia & coronam cristatam, sicut in sequenti denario gentis Aciliae. Haud insuetum vero huic salutari De . sua quoque praesentia alias beare civitates, liquet ex Philostrato in vita Lib. i. e.s. Apollonii, & Coorum Nummis aliorumque locorum, in quibus idem Σ Ω Τ Η P inscribitur. Ut non mirum proinde, si laboranti Urbi AEternae suam quoque operam praesens ac manifestus benigne voluit impertiri, quae a Roma hujus asculapii filiae nomen situm deria vabat , juxta Marinum Lupercaliorum Poetam, ut d Ad Eclog cet alicubi Servius. Unde quoque haud aliam mercedem navatae operae, quam in eadem stabilem sibi sedem, & quidem extra aegrorum turbam voluit deligere. Ut ita Plutarchus hinc lucem mutuetur, qui a culapii In quaest.
sana Romae extra urbem sciit in hac Insula) apud RφN Graecos vero in locis puris & sublimibus docet exstitis se. Multo minus adhuc Dracon is speciem, in eodem hospite Epidaurio mirabitur , qui hanc illi familiarem
videt passim in iisdem nummorum monumentis. Dracones nempe omnes sacri AEsculapio, ut observat Pausanias, si tamen excipias illum Erichthonium, quem In Corin- Athenis ad pedem Minervae siti ilacri exsculptum alibia idem Pausanias refert, & firmat quoque praeclarus In Atticis.
nummus Atheniensium Mediccus, qui idem illud Palladis signum cum jacente ad pedes Dracone repraesem