장음표시 사용
201쪽
1 DIs SERTATIO TERTIA inusitatas ac solennes Cari Sc liberorum ejus describit Editiones sordise quid referam, GH genus omneserarum, Hic niveos lepores, o non sine cornibuου apros. Manticoram, o flvis etiam quibus MDur ALCEN. Per sylvas nempe, Hercyniam videtur innuere, qu rum incolae olim Alces, juxta Caesarena. Tortium vero& praecipuum, occurrere non pauca in hac figura cum Alce veterum communia, in quantum patitur incerta&diversissima illorum de hoc animali narratio. Vides utique illius, juxta Caesarem, ad primum statim ad-
spectum, confimilem Capris figuram Or eandem magnisud ne antecedentem, imo etiam aliquo modo juxta Plinium, reliquam corporis sormam a jumento haud alienam. Nam quod adsunt cornua & crura cum nodis & artici
lis, quae in Alce Caesar haud agnoscit, in eo liquet ex Plinio ac Solino, cum vel Alccia cum Machii illi haud dissimili confudisse, de qua isti tradunt nullum illum
suffraginum flexum , aut vero Deminam cum mari nEliacis. miscuisse , cui priori selum cornua demit Pausanias. Nec mirum praeterea, si de fera adhuc Romanis parum nota secus quaedam, aut inter se diversa, antiquiores
seriptores tradiderint, quod iisdem in aliis magis o viis accidisse, neque tu ignoras, & vel adlata paulloi ante exempla Hippopotami, Rhinocerotis aliorumque id genus satis arguunt. Palmarium vero illud, quod . Caprae haud absimilem Caesar agnoscat, ac eadem majorem , quorum utrumque figurae hujus adspcinis satis meo judicio ante oculos ponit. Unde liquet etiam haud opus nunc esse emendatione illustris Salmasii, qui Capras hic apud Caesarem in Capreas mutat , cum ad priores magis, quam ad posteriores accedat sup
rioresfigies. Neque illam mutationem evincit addita
202쪽
mox a Caesare pellium varietas, quam praemissa ab eodem Capreae figura per se satis indicasset , ut non filiLset necesse proinde Caesari eadem distinguere, habere consimilem Capris figuram , varietatem pellium. Alias apud Comicum, Caprigenum genus , de Capreis dictum plaurui iri
videas, Epidico. qui varie valent Caprigenum hominum non placet mihi , neque pantheri
Illud enim Caprigenum genus, deci mintelligendum non de Capris fatis liquet, in quibus utique haud o currit illa varietas pellium , ad quam adludit Comicus.
Cur vero recentiores magnum suum Animal, seu Germanorum Elmά, Alcis nomine indigitarint; aut eam 'dem cum Alce veterum statuant, ipli viderint. Nunquam certe fcras tota specie, ut liquet, diversas in unam eandemque, sicut in unum nomen tam faciles
classiunt; jungentur jam GIphes equis. Vel sola insuper ab iis prolata iconum hujus ferae diversitas, in quantum iis fides sit habenda, satis arguit. Sed non scribimus hic Historiam Animalium , aut vero itantum nobis otii, ut de iis inter se, aut quod factu dissicile, cum veteribus conciliandis, multum jam i,
Alias selecta quaedam e CAPRINO genere Animalia, neque vulgo obvia eadem antiquaria sepellex nobis subministrat. Quamvis enim, quod tradit alboebi Plinius , in omnibus animalibus placida & fera reperiantur, C A P R AE tamen in plurimas similitudines Lib. Viat. transfigurantur; dari enim Capreas, Rupicapras, P 3 3 Ibices, OἹges , Damas, & quae plura hujus gen ris ibi commemorantur. Unum animal eodem res
rendum, neque superiori valde dissimile suppeditat
203쪽
iss DissERTATIO TERTI A Tab.Lxxx. nummus Ennae urbis siculta apud Parutam, cum inscriptione ΔΑΜ ATHP in una, & ENNA in altera
Cererem in priori Nummi area signatam non solum, sed inscriptam haud mirabitur, qui hanc Urbem Tem- V. in Ver- plo & simulacro Husdem nobilem apud 'Ciceronem, Lib. , i. h Strabonem aliosque passim legit, &ista quidem apud Melam, Famam h et C E R E R I s Templum ENNA. Unde & ENNEAC ΕαΕs dicta Claudiano,
Lib. r. de Ennea Cereri proles ops ta virebat.
y ' ' Neque Doricae etiam dialecti causam in hac voce ΔΑ- MATH P requiret, qui novit eam Siculis familiarem, Vid, steph, aliam certe quaerendam. in urbe Syracusanorum '' , quos more consueto coloniarum, Metro 'eos suae Corinthi dialecto usos constat. Animal autem, quod exhibet aversa Nummi area, e Caprino simul ac Cervino genere satis arguit magnitudo instar Cervi, varietas pellis, Caprina cornua, barba scu villus e mento dependens, pedes denique bisulci. Quamvis enim nostrates Capreae ac Damae vulso minores occurrant, at notum aliunde plures dari mnores, & Cervo magnitudine pares. Tales utique Aisorum vulgares illae G juxta vocem Arabicam, quibus inter alios consuli potest Marmolius, Gallice nuper actmodum
204쪽
modum conversus a Gallorum interpretum principe Ablanmurtio, & firmant insuper aliae voces, quibus promiscue Capream, Damam, & Cervum notant, uti quot ex Arabum Lexicographis, & vidit etiam harum litterarum decus Samuel Bochartus. Neque etiam minores ex eodem Caprearum aut Damarum genere qui Veteribus Hippelaphi, Tragelaphi , Sc garo, nuncupantur. Hippelapho certe seu Equi-cervo haud dissimilem figuram tribuit Aristoteles, formam nempe DLib. tr. qui & Ceria, unde illi nomen, jubam tenuem a capite Hist Avim ad armos, villum instar barbae dependentem magnitudinem Cervi, Cornua Capris proxima, pedes bisulcos. Apud Aracholas autem, h. e. gentem Indiae vicinam reperiri tradit, sicut Tragelaphum seu .Hircocervum Plinius non alibi, quam juxta Phasin amnem, sed Lib. v iii. quem & in Syria & in Arabia etiam exstare author est ξ Diodorus. At vero haud male quis. ad PYGARGUM Lib. ii. referrC posset superiorem Ggiem, quem ab altas ta tibus nomen hoc sortitum liquet, ut ex antiquoJuvenalis Scholiaste observarunt jam viri docti. Rationes autem hujus rei dari possent, prima quidem quod inter Caprearum etiam & Damarum genera a veteribus recenseantur, ut observarunt cliam viri doctissimi Ges.
nerus & Bochartus, & quidem a Plinio diserte loco supra adlegato, ubi de variis sylvestrium Caprearum g neribus agit ; sunt Damae se PYGARGIo Stre ce-
rates. Unde eosdem etiam cum Capreis, Cervis, Hinnulis conjungunt Herodotus ac AElianus. De priori Hist.Anim. mox videbimus. Posterior autem o recto προκες f Timida autem animalia sunt
Mnnuli , ct Cervi , ct Capreae, se P gargL Altera, quod
205쪽
i 18 DIssERTATIO TERTIAT OI, O βουσάλιες, ονοι. rum nihil apud Astos pastorales est, sed alia veluti PYGARGI, 9 rea, ct Bubali, se Asini. Nota autem vetusta & continua Africae & Siciliae commercia, vicinia, linguae
communione, coloniarum frequentia introducta continuo & stabilita. Unde& cum aliarum rerum, tum animalium etiam rariorum facilis vectura, & ad rei m moriam, quod alias lemne, nummis etiam consgnari meruit. Hinc Plinius quoque Pygargos refert interea animalia, quae transimarini sitin mittunt. Non parautem hic vel Hippetaphorum, vel Tragelaphorum seu Hircocervorum ratio, quorum postremos multi, quamvis immerito, fabulosis adnumerant. Si quis tamen malit figuram superiori nummo expressam simpliciter e majorum Damarum seu Ga Larum, quas v cant, genere statuere, quibus adhuc hodie Africam fe- . racem constat, haud equidem reluctabor. At vero bliam rursus CAPRAM haud vulserem eique inequia tantem nudum barbarum videas in sequentibus nummis Himerae urbis itidem Siculae. Capra
206쪽
Capra haec, ut cernis, cum prolixo cornu In tergum reflexo, in priori Nummo aure longa & demisa, jumenti instar se rem Drens, & ad cursum comparata. Hanc autem continuo fatearis eX earum genere, quas in Oriente tradunt reperiri, cum longis auribus, & quidem palmae longitudine, quibus jumenti aut cameli loco vehi soleant tenuiores homines, & quibus vulgo MAMBRINAE aut CAPRARUM INDICARUM nomen inditum. De longis ac demissis auribus fidem faciet Aristoteles, εχ Lib. v m.
juxta Garam, In Syria messiunt cauda lata mi cubiti menso am, CAPRI AURICULIs mensura palmari ct d drantali, ac nonnusiae etiam quibus inferne aures inter se coeunt: quae postrema minus recte expressit Gaza, aenonis in demissis ita ut blectent ad terram. Jumenti autem vicem praestare illas Capras docebit Leo Afric nus, Ego quo am juvenili fervore ductus horum animalium Hrs in os adquartam milliaris partem delatus fui. Clarius autem scriptor Italus apud Geterum, Capra Mambrina in regione Damiata HAD , fert equitantem, filiam, st num o caetera Hibus equi instruisunt, admittit. Neque vero in Syria solum & vicinis locis, sed in Africa etiam reperiri tradunt Capras id genus, quas vulgo AH-ma n vocant, & quo referenda videtur superioribus nummis expressis, ob viciniam & commercia utriusque gentis Siculae & Africanae. Marmolio certe, luculento scriptori rerum Africanarum, describitur A D I M-MAYN, animal cicur instar Arietis, vituli magnitudine, cum demissis itidem & longis auribus infantesta res admittere, ac ultra milliare deferre. Quo res rendum etiam proverbium Arabum doctissimo Bochario
207쪽
De Venat. lib. I I. Lib. VIII. cap. 3
gustia nempe post copiam ; quod ubi Camelis solerent
vehi, redacti sint ad Caprarum vecturam. Neque voro eam omnino insuetam aliis Gentibus, certe in ludis. Equestribus & militiae rudimentis, tyronibus ac pu ris frequentatam ex Anthologia & Juvenali erudite jam observavit idem vir magnus modo laudatus. Ut non mirum etiam Hirco insidentem videre Cupidinem in denario Gentis Fonteiae. Pernicitatem vero jusmodi Caprarum, quam superior Videtur etiam a guere ad cursum incitata, vel ex Oppiano licet colligeres
Μείζονες, ἀλλὰλειν κρου πῖ Θέαροι πC rarum vero etiam sunt oviumque admodum fera sola.
n multo hisce nostris ovibus hirsutisque Capris majores, sed ad currendum pernices validaeque ad pugnandum. Sic inter Capras sylvestres, Ibices micandae pernicitatis docet Plinius. Unicornem vero eandem Capram superius depictam non mirabitur, qui vel orygem Capreae genus unicornu , vel Capras sylvestres seu Rupicapras
cum uno cornu e media fronte ac dorsum versus inflexo, in Carpatho monte, Segestana, Bulgaria reperiri. Observabit apud veteres aut recentiores Historiae An malium Scriptores, cujus generis etiam animalia vel Reem, vel Careaia, ceu Charsan Arabibus dicta docet supra laudatus Bochartus, quem consulere poterit er ditus lector. Sic unicornu etiam animal in AEthiopia obvium describit commemoratus aliquoties Marm
lius, instar jumenti cum hircina barba, & cornu in media fronte longitudinis trium pedum. Sed en tibi ad
208쪽
DE PRAEs T. ET Us U NUMIs M. priorem cum utraque nummi area, posteriorem cum
aversa tantum parte, quibus Dama: rursus aut Arietis genus peculiare signatum itidem occurrit. Geminum priori Nummum possidet Gaza Medicea,&cujus signatum priori parte animal Arieti aut Hir cervo tribuebat cruditus ejus custos. Quod postremumsrmare posset Bellonius, cui Tragelaphus seu Hirc cervus animal sine barba cum cornibus Caprinis, sed retortis sicut Arieti, & cui praeterea rostro, Donte, de auriculisUvem referre traditur. Sed obstant praeter lia, cum pili longi ac nigri, quos eidem, colli prona supinaque parte tribuit, ut barbatus videatur, ac ins per circa stomachum, armos, pectus, juxta eam quam producit ciligiem, tum autem Plinii & aliorum dive si de hoc Tragelapho traditio, quae nec Bellonii figmm, nec superiori nummo expreta potest competere. - , X Plinius
209쪽
. I 62 DIssERTATIO TERTIA Plinius ubi de Cervis egismet superiori capite continuo Lib. Viii. si bdit: Eadem es specie, barba tantum o armorum mimae ans, quem Tragelaphum vocant, non alibi quam juxta Phasim amnem nascens. Barbam itaque & armorum villum in Tragelapho agnoscit, unde illi nomen, caetera Cervo similem , alium proinde ab hoc Panormitan rum animali, quod sine barba & illo armorum villo, ac praeterea cum cornu non Cervino, sed Arictis instar retorto. Aliud Hircocervi genus describit nobis Ni laus Menardus , Animal nempe Cervo simile magnia i tudine, capite, ore, agilitate, pilis, cornibus autem in tergum reflexis inque extremo contortis, pedibus in genti Hirco simile, & quod in remotis Africae partibus reperiri tradit. At nec Ariclinum aut Ovinum caput, nec varietatem pellium illi adscribit, quorum utriimque praesert superior nummus. Scilicet quemadmodum in Caprarum genere, aliae ad Cervorum naturam ac formam acccdunt, ita aliae rursus ad ovium figuram, cum quibus alias magna illi animali societas & con munio intercedit , unde & communes Hebraeis aliisque Orientalibus voces, quibus utrumque animal designatur. Ita Musmones in Sardinia reporiri observat Strabo, Lib. v. Arietes nempe quibus pilus Caprinus loco lanae, Γίνον-
τ' b --θα- γει- άντ έρέατο Μουσμονες Nascuntur ibi Arietes , qui lana loco pilum ferunt caprinum, vocantur Musimnes. Ne vero
superius Panormitanorum animal idem cum hoc Mus monestatuamus, quod alias suadere possiet Insulae via cinia & ovinum ac arietinum caputo obstat rursus m
culis distinEtii pellis, quae non Capram sed Capream
rescri, &qua rursus Africanum Capreae aut Damae genus nobis adumbratur, etiam haud alienum ab iis animalibus, quae vulgo hodie Barbariae Damas indigitant.
210쪽
Neque dissimilis figura alterius Animalis superius etiam depicti cum cornu Arietino & Hinnuli seu C preoli itidem pelle, pluribus maculis distincta, & a V
natore apprehensi, quale rursus Siculo Gelonis Nummo acceptum serimus. Communis nempe aliis quoque animalibus illa cum Capreis aut Capreolis pellium varietas. Plinius alicubi inter Indiae animalia refert, E eram nomine Axin, Hinnuli pede pluribus candidioribus Lib. ut ta. que maculis sacram Libero Parri. Agmen hic claudant postremo loco, tum peculiaris adhuc ARIEs signatus itidem in Panormitanorum nummo, tum C E R-v A cornibus auratis insgnis, obvia inter Saloninae
Gallieni Conjugis numismata. Priorem haud dubito referre ad sylvestres illos Arietes,
quales rursus apud pastorales Afros exstarc tradit Hor Otu S ; Καὶ βαμ μα, δονα , f-f ΚPIDI Lib. iv. Α Γ PIO I. Et bassaria, ct hyaenae,cthystriues,ct ARIETEsAGREsTEs. In posteriori seu C o R N U T A CER-vA ne multum immorer, fecit Cl. Tristani diligentia, Tom. m. a quojam observata, quae peti ea de re poterant e poetarum fabulis, puta Cerva Telephi, Herculis, Iphigeniae loco substituta, vulgo nobis describunt Sophocles, Euripides, Pindarus aliique. Quibus addi potest Phrixi Cerva juxta Valerium Flaccum,